Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Εγώ ξύπνησα. Εσείς;


Μια στιγμή ρε παιδιά.... Τώρα που ξύπνησα κι είμαι έτοιμος να τα βάλω μ’ όλες τις Φαρλάκαινες της υφηλίου, μου τα γυρίζετε;
Δε λέγαμε να επιτεθούμε σύσσωμοι  στα κοράκια και στις αράχνες, που ρουφάνε το αίμα μου;
Μαζί δε κανονίζαμε να στείλουμε στον αγύριστο όλους τους φανφαρόνους και τους πολιτικούς της δεκάρας που με αφάνισαν;
Δε γράφαμε παρέα τα συνθήματα στις διαδηλώσεις τόσα χρόνια;
Μαζί δε φάγαμε τόνους χημικά και άγριο ξύλο στο κέντρο;

Και δεν είμαι πια κότα. Να, κοιτάξτε με. Κανονικός άνθρωπος. Ούτε φτερά, ούτε πούπουλα έχω. Δεν τρώω καλαμπόκι, ούτε κουτόχορτο. Και σας το απέδειξα. Ένα “ΟΧΙ” τόσο με το συμπάθιο σας έφερα. Να το βάλετε στις αποσκευές σας και να το κάνετε ιστορία.

Το ξέρω πως τα βάλατε με άγρια θηρία.
Αναγνωρίζω τον αγώνα σας και την καλή σας πρόθεση να με σώσετε.
Ακούω καθαρά τις σειρήνες της προπαγάνδας να βουίζουν στ’ αυτιά μου.
Βλέπω τα μαύρα, τα μπλε και τα κόκκινα κοράκια να ακονίζουν τα νύχια τους και να γελάνε χαιρέκακα.
Αυτό που δεν κατάφεραν πέντε μήνες τώρα με τις άγριες διαπραγματεύσεις μαζί σας, τους το προσφέρετε τώρα στο πιάτο. Εμένα δηλαδή.

Τούτες τις ώρες δεν με νοιάζει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Μη με βάζετε στη διαδικασία να διχαστώ ξανά. Κουράστηκα.
Χρέος μου ήταν να σηκώσω κεφάλι και να στηρίξω μ’ όλες μου τις δυνάμεις τον αγώνα για μια δίκαιη ζωή. Το έκανα.
Χρέος σας είναι να είστε δίπλα μου, όλοι μαζί, ενωμένοι μια γροθιά.
Ο εχθρός δεν είναι η αντίπαλη πλατφόρμα. Είναι ο ξένος που κόβει βόλτες στο κατώφλι μου κι από στιγμή σε στιγμή μπουκάρει στο σπίτι κι αρχίζει το πλιάτσικο.
Και το έχω μεγάλη ανάγκη, να σας δω μπροστάρηδες σ’ αυτή τη μάχη.
Μονιασμένους και προσηλωμένους στον κοινό μας στόχο. Να περάσει η αντάρα. Να αναχαιτίσουμε την επέλαση των βαρβάρων.

Κι ύστερα, βρείτε τα.
Μοναχοί σας θα κάνετε την κριτική σας και θα βρείτε τα λάθη σας.
Ήσυχα και ταπεινά. Όπως γίνεται σε κάθε νοικοκυριό σε τούτη τη χώρα.
Δίχως κανάλια και μικρόφωνα. Δεν υπάρχει ίχνος αντοχής μέσα μου. Μη με κάνετε κοινωνό των εσωτερικών σας διαφορών. Μη μου βάζετε κι άλλα διλήμματα. Εγώ είμαι σ’ άλλο μέτωπο. Έχω άλλους αγώνες να δώσω. Να επιβιώσω και ν’ αφήσω στα παιδιά μου την κληρονομιά που βρήκα απ’ τους προγόνους μου. Και να νιώσω επιτέλους, μια σταλιά υπερηφάνειας που είμαι Έλληνας. Να ματώσω κι άλλο για να στήσω όρθια τη χώρα μου. Αλλά μ’ όλη την τρέλα και την αξιοπρέπεια που έχει ένας πολεμιστής της ζωής, που τα έχει δει όλα, του τα έχουν πάρει όλα, αλλά γουστάρει να έχει το κεφάλι  σηκωμένο ως το τέλος.

Ελπίζω από αύριο, να μην το ρίξω πάλι στο καλαμπόκι…

52 σχόλια:

  1. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ.......
    Αλλα....
    Το καταλαβαινει κανεις,αυτο που λες;;..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως ναι.
      Ένας εσύ για παράδειγμα.
      Και η γνώμη σου μετράει για πολλούς Μαχαίρη :-)

      Διαγραφή
  2. "Ήσυχα και ταπεινά.".
    Γιατί δεν το βλέπω να γίνεται ;;;
    :((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε σύγκριση με τις παλιές τακτικές, όσοι διαφωνούσαν θα είχαν διαγραφεί το επόμενο λεπτό.
      Τόσο "δημοκράτες" ήταν.
      Δεν με ενοχλεί η διαφορετική προσέγγιση και οι διαφωνίες.
      Αυτό χαρακτηρίζει μια υγιή παράταξη.
      Αλλά σε λάθος ώρα το κάνουν...
      Φιλιά πολλά Αριστέα μου!

      Διαγραφή
  3. Μαρία μου, για ακόμη μία φορά στην ιστορία μας εκεί που είχαμε αρχίσει να βρίσκουμε μια ρότα, κατάφεραν προς το παρόν να μας χαλάσουν την πυξίδα...
    Η στενοχώρια μου δεν περιγράφεται, όπως και όλων μας. Δεν αισθάνομαι θυμό, οργή ή απογοήτευση, αλλά βαθιά λύπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπογραμμίζω αυτό το "προς το παρόν", που λέει πολλά.
      Στο αυτό προσβλέπω κι εγώ Γλαύκη μου.
      Να περάσει αυτό το καταραμένο παρόν και να βρούμε πάλι τη ρότα μας...

      Διαγραφή
  4. Πες τα ρε Μαριώ!
    Αλλά θα ακούσουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τ' ακούν από παντού.
      Βασίζομαι στην καλή τους διάθεση κι ελπίζω η απειρία τους στα παιχνίδια της εξουσίας να μην έχει συνέχεια.
      Καλό βράδυ Μαράκι μου!

      Διαγραφή
  5. Αχ, πώς σε νιώθω!!! Και πόσο μα πόσο λυπάμαι, για όλους...
    (Μαρίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου η λύπηση δεν είναι καλός οδηγός τούτες τις ώρες.
      Οι εξελίξεις τρέχουν και θα βρουν τα βήματά τους. Δεν έχουν κι άλλη επιλογή άλλωστε.
      Ούτε κι εμείς.
      Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη!

      Διαγραφή
  6. Μαρία, ο λαός μας – όπως το συνηθίζει – είναι διαιρεμένος. Αυτό πάντοτε ίσχυε, εκτός από τους πολέμους που, με κάποιο μαγικό τρόπο, ενωνόταν. Σήμερα που έχουμε ΤΟΝ πόλεμο (με δεκάδες εχθρούς, πολυπληθέστερους, πάνοπλους και αδίστακτους) δεν έχουμε καταφέρει ούτε αυτό!
    Το πολιτικό προσωπικό εξακολουθεί να μην λέει την αλήθεια. Άλλοι επειδή εγκλημάτησαν και κρύβονται, άλλοι επειδή θέλουν να βγάλουν το τομάρι τους απέξω, άλλοι επειδή στέκονται πάνω σε ιδεολογικές καθαρότητες (προσωπικά αυτό δεν με βρίσκει αντίθετο, όταν υπηρετεί το λαό), άλλοι επειδή εξυπηρετούν είτε προσωπικά ιδιοτελή συμφέροντα, είτε των αφεντικών τους.
    Το θέμα είναι ότι αυτή μας την ασυνεννοησία-ανοησία την πληρώνει η Ελλάδα.
    Είμαστε πολύ λίγοι (αριθμητικά) για να έχουμε την πολυτέλεια των προσωπικών μονόδρομων και θα αποδειχθούμε «πολύ λίγοι» που δεν αναλαμβάνουμε το βάρος της ιστορικής μας ευθύνης. Γιατί ο καθένας μας εξακολουθεί ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ να ελπίζει σε μάγους και σωτήρες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως το λες Πέτρο μου. "Πολυτέλεια". Ξοδεύουμε τα πολεμοφόδια μας μεταξύ μας, αντί να οχυρωθούμε απέναντι στον εχθρό.
      Εν τούτοις, διατηρώ ακόμα τις ελπίδες μου ζωντανές.
      Το να γυρίσουμε στα φαντάσματα του παρελθόντος, μου προκαλεί απέχθεια.

      Διαγραφή
  7. Σιωπώ....γιατί δεν ξέρω κανέναν να σηκώσει το λάβαρο Μαρία και να μπει μπροστά. Όλοι κρύβονται πίσω από τα δικά τους στερεότυτπα και εν αγνοία του λαού κάνοντας τάχα τους αγωνιστές. Και ναι ομοψυχία είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Και που χρειαζόμασταν πάντα, αλλά πού να τη βρεις;;;; Αυτό το σπορ είναι το αγαπημένο μας: της ελληνικής φαγωμάρας.
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το έχουμε στο αίμα μας. Αν δεν το είχαμε, πολλοί λαοί θα μιλάγανε σήμερα ελληνικά.
      Καλό μας βράδυ Αννούλα μου!

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα Μαρία μου.
    Εχουμε ξυπνησει αλλα ο ληθαρχος τοσων ετων δε λεει να φυγει απο πανω μας.
    Πραγματικα δε μπορω να φανταστω τι μπορει να ακολουθησει
    Εν αναμονη μπορω να πω μονο αυτο μεχρι στιγμης

    Να εισαι καλα αγαπημενη μου! Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, αναμένουμε και ελπίζουμε.
      Το καλό είναι ότι ξυπνήσαμε.
      Τα υπόλοιπα έπονται...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου καλημέρα
    Δεν νιώθω απογοητευμένη αλλά ούτε
    όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο προδομένη!
    Νιώθω σαν να έχω χαθεί ψάχνοντας νέους
    δρόμους που δεν ξέρω αν θα τους βρω!!!

    φιλάκι ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου περίεργο δεν μου φαίνεται.
      Προδομένη δεν νιώθω ούτε κι εγώ. Μίλησα όπως θα μίλαγα στα παιδιά μου ή στους φίλους μου. Παράπονα καταθέτω. Σε ανθρώπους που εμπιστεύομαι.
      Θα φανούν και οι νέοι δρόμοι Ελένη μου.
      Η πυξίδα μας λειτουργεί ακόμα σωστά ;-)

      Διαγραφή
  10. Κάναμε τόσα χρόνια να πούμε την κυρία Φαρλάκου... Φαρλάκαινα.
    Και να πούμε τον κο Φαφνάρα... ποιητή της δεκάρας.
    Και πάνω που το καταφέραμε, πρώτα μας τρέλαναν και μετά μας είπαν ότι ήρθαμε από την Αργεντινή!
    Και ξαφνικά "ω κι εγώ σας εκτιμούσα πάντα κυρία Φαρλάκου" "μα κι εγώ πάντοτε σας θαύμαζα κύριε Αποστόλου" "μα όχι εγώ πιο πολύ κυρία Φαρλάκου"
    Κοκορίκοοοοο!!!

    ΥΓ.: Και σ' εμάς μένει να αποφασίσουμε αν στη ζωή προτιμάμε να 'μαστε Φανφάρας, Φαρλάκαινα, Αποστόλου ή Βασιλάκης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα του κόβεις τη φόρα του "Βασίλη", δεν θέλει πολύ να ξαναγίνει Βασιλάκης.
      Δίκιο έχεις Αρχηγέ.
      Ο καθένας ας διαλέξει το ρόλο του κι ακροβολιστεί αναλόγως.
      Ελπίζω να μην έχουμε το τέλος της ταινίας πάντως...

      Διαγραφή
  11. Αγαπητή μου Μαρία.
    Παρ΄όλο που βρίσκομαι σε διακοπές μακρυά από την Νέα Υόρκη δεν σταματώ να παρακολουθώ τις πολιτικές εξελήξεις της πατρίδας.Πιστεύω πως θα θυμάσαι τις θέσεις μου πριν από καιρό. Και όμως δέχτηκα ομαδικές επιθέσεις.
    Νάσαι καλά.
    ΥΓ Επιστρέφω τέλος Αυγούστου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι θέσεις μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες Ντένη μου.
      Δεν μετανιώνω για τις επιλογές μου και ίσα-ίσα τώρα είναι που θα παλέψω με λύσσα γι αυτές.
      Η αυτοκριτική ενός κόμματος είναι το ζητούμενο. Αν γινόταν και στο παρελθόν αυτό, τώρα θα ήμουν κι εγώ διακοπές. Μπορεί και στην Νέα Υόρκη...
      Υ.Γ. Με το καλό να επιστρέψεις στο σπίτι σου.

      Διαγραφή
    2. Αγαπητή μου Μαρία.
      Δενμ΄ενοχλεί τι πιστεύεις για μένα. Με ενοχλεί ότι δεν γνωρίζεις αυτό που πιστεύεις.
      Νάσαι πάντα καλά καλή μοιυ φίλη.

      Διαγραφή
  12. Μαρία, πέραν του ότι διάβασα το ξέσπασμά σου ίσαμε 4-5 φορές τουλάχιστον για να γαληνέψω έτσι τα μέσα μου, έχω βλέπεις και εκείνο το κάψιμο στο πρόσωπο και στην ανάσα από τα ....αριστερά χημικά της ......αριστερής καταστολής που τα έστειλε η ......αριστερή Κυβέρνηση πριν προλάβει να τα .....καταργήσει όπως, όσοι θυμούνται, έλεγε με πύριους λόγους.......

    Εγώ το καλαμπόκι ήδη το μάσησα και το "Κικιρίκο" ήδη το εκστόμισα για 2-3 φορές......

    Άντε να δούμε κοπέλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αυτά τα καψίματα, είναι που πονάνε περισσότερο Γιάννη μου.
      Έτοιμο το έχω κι εγώ το καλαμπόκι. Αλλά στο κοτέτσι με τις γριές κότες που ξερνάνε δηλητήριο αντί να παραδεχτούν τα λάθη τους που μας οδήγησαν στον σφαγέα, δεν ξαναγυρνάω.
      Άντε να δούμε ρε Γιάννη...

      Διαγραφή
  13. Όταν επιδιώκεις την κατάληψη της εξουσίας, εκτός από την κριτική που ασκείς, ετοιμάζεις και τη δική σου πορεία. Είναι εμφανέστατη η απουσία αυτής τής ετοιμασίας. Το αποτέλεσμα είναι η αμηχανία και οι παλινωδίες.
    Τώρα όμως υπάρχει επαρκέστατη εμπειρία.
    Για τη συμφωνία πιστεύω ότι είναι προσχηματική. Προϊόν αναβλητικής σκοπιμότητας. Σύντομα θα αποδειχθεί αλυσιτελής.
    Όφειλαν λοιπόν, είτε ένα συμπαγές όχι, και την τόλμη των συνεπειών, είτε ένα συμπαγές ναι, μπροστά στη σκοπιμότητα. Στην πολιτική, το εφικτό και το δέον συμπίπτουν λίγες φορές.
    Η ανάρτησή σου, Μαρία αποτελεί φωνή Νέστορος.
    Δεν έχω εντοπίσει ακόμα στη σημερινή Βουλή, έναν Νέστορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο ξεκάθαρα δεν θα μπορούσε να το εκφράσει κάποιος.
      Χαίρομαι στα σχόλια σου τον κρυστάλλινο λόγο και τη εναργή σου διάθεση.
      Την κατάθεση του Νέστορα δεν την θυμόμουν για να είμαι ειλικρινής, και σ' ευχαριστώ που μου έδωσες την αφορμή να ανατρέξω στους στίχους της Ιλιάδας. Οι ομοιότητες με την εποχή εκείνη, είναι θεαματικές. Κι ας έχουν περάσει αιώνες...
      Ειλικρινά σ' ευχαριστώ Άρη μου για τα τιμητικά του λόγια και κυρίως για την ουσία του λόγου σου!

      Διαγραφή
  14. Πέρασα έξω απο μια εκκλησία και έξω απο ένα καφενείο...
    Στην εκκλησία μιλούσε ο παπάς και όλοι έκαναν ησυχία. όλοι είχαν τα μάτια στο πάτωμα και σκέφτονταν... αν έβλαλαν τον κιμά απο το ψυγείο, τι θα μαγειρέψουν αύριο, τη μπίξα, τη δείξα, τη γειτόνισσα που τηγανίζει και βρωμάει και τα βυζάκια της Φιφίκας....
    Στο καφενείο γινόταν χαμός...Φωνές, τσακωμός...Είχε χάσει η τοπική ομάδα και ο ένας έριχνε το φταίξιμο στον προπονητή, ο άλλος στους παίχτες, ο τρίτος στους παράγοντες...
    Τώρα πάω σπίτι... Θα μείνω για λίγο να ηρεμήσω... Την Κυριακή θα πάω στο γήπεδο και εύχομαι να παίξουμε καλύτερα. Απο την εκκλησία, ούτε απ' έξω δεν θα περάσω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εκκλησία αλήθεια πού βρίσκεται σε τούτο το μακελειό που περνάει η χώρα;
      Ποια είναι η συμμετοχή της;
      Τι θυσιάζει απ' την αμύθητη περιουσία της για να μην χαθεί το Έθνος;
      Τελευταία φορά που πήγα, έβγαλαν δίσκο για τη συντήρηση του Πανάγιου Τάφου στα Ιεροσόλυμα.
      Με τον δικό μας "τάφο" θα ασχοληθούν κάποτε; θα φορολογηθούν για τα άπειρα ακίνητα που νοικιάζουν?

      Συγνώμη για τον χείμαρο Ερμίνα μου... και σ' ευχαριστώ που πέρασες.
      Πόσο σε καταλαβαίνω σ' όσα λες...

      Διαγραφή
  15. Μαρία μου και μένω κι επιμένω σε αυτό που λες: Μονιασμένους και προσηλωμένους στον κοινό μας στόχο. Να περάσει η αντάρα. Να αναχαιτίσουμε την επέλαση των βαρβάρων.
    Εχουμε ανοιχτά μέτωπα παντού.. Μέσα, έξω και δεν μπαίνουν πια και στον κόπο να κρυφτούν.. Σουλτς, Γιούνκερ και λοιποί, μας λένε με θράσσος έχουμε τους δικούς μας εντός κοινοβουλίου!! Μας το λένε ξεκάθαρα ότι ποτάμια και λοιποί οχετοί τους ανήκουν!!
    Σήμερα όλως τυχαίως καίγεται η χώρα!!! Ολως τυχαίως...
    Κι εμείς οφείλουμε να παλεύουμε κι ας έχουμε να κάνουμε με θηρία.. Δεν γίνεται αλλιώς..
    Εχω ανάγκη να πιστεύω πως όλα αυτά που έγιναν και καποιοι λένε λόγια για προδοσία και κωλοτούμπα ότι είναι θέμα τακτικής κι ανασύνταξης.. Είναι ένας δούρειος ίππος που αναγκαστικά για να λειτουργήσει πρέπει να ναι εντός των τειχών που θέλουμε να καταλάβουμε.. Αυτός ο στυγνός εκβιασμός τους δεν θα περάσει έτσι.. Αν ισχύουν κιόλας οι απειλές για την ζωή του, για ολικό κούρεμα καταθέσεων , για πόλεμο, για αποβίβαση τρομοκρατών, αν λέω, αν έστω και μια πιθανότητα αλήθειας να ναι, οφείλουμε όλοι να αφυπνιστούμε και να μαστε ενωμένοι.. Με λύσσα να μαστε ενωμένοι και περήφανοι γιατί σε κανένα παλιόχαρτο δεν χωράνε τα ιδανικά και τα όνειρά μας!!
    Σε φιλώ Μαρία μου και να χεις ένα ήρεμο και ξεκούραστο σ/κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καήκαμε και κυριολεκτικά Μαριλένα μου.
      Φιλιά πολλά και καλό σαββατοκύριακο να έχεις!

      Διαγραφή
  16. Φωτιά μέσα (μας)... φωτιά έξω, έλεος πια, τι άνθρωποι είμαστε... ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι μας;
    Κρατώ στάση έκπληκτης και ψύχραιμης αναμονής, ενώ η χώρα καίγεται...ποιοι είναι οι "οχτροί¨"... μη μου πείτε πως τυχαία μπήκαν οι φωτιές...παρακαλώ πες τε μου;
    Είναι έτσι και δεν είναι έτσι...
    Τι είναι αλήθεια, τι είναι ψέμα, στο Σύνταγμα έπεσαν χημικά... στο Σύνταγμα, συλλάβανε κουκουλοφόρους- αλλοδαπούς, τι να πιστέψει κανείς;
    Θα τολμήσω να πω, πως "αυτός" που αποφάσισε να μας διαλύσει, λίγο θέλει και θα τα καταφέρει, ας πάψουμε επί τέλος να μασάμε και ας ενωθούμε ως Άνθρωποι με λογισμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τυχαία σαράντα φωτιές δεν μπαίνουν Στεφανία μου.
      Όσο για το Σύνταγμα, ξαναγύρισε στις παλιές ένδοξες εποχές του.
      Τι άνθρωποι είμαστε άραγε;

      Διαγραφή
  17. Τόσο ταιριαστή η αναφορά σου σε αυτή την ταινία! Και, πραγματικά, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος αλλά και κάθε οπαδός πιστεύω ότι έχει φτάσει πολλές φορές ένα βήμα πριν το ρίξει στο καλαμπόκι!
    Είναι κατόρθωμα η ένωση και θαύμα η συνειδητή αποξένωση από τη διαίρεση, γι' αυτό και καθόλου δεν μπορώ να δικαιολογήσω οποιαδήποτε ολιγωρία σε αυτό.
    Είναι υγιές να υπάρχουν διαφωνίες, αλλά είναι πολιτική άποψη να μην τις μετατρέπεις σε διαίρεση.
    Μέρες είχα να περάσω κι απόλαυσα το κείμενό σου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα μου!
      Απόλυτα συμφωνώ με το σχόλιο σου κι ελπίζω να μην το ρίξουμε στη διαίρεση.
      Δεν έχουμε την πολυτέλεια να "σπάμε" τις δυνάμεις μας, αλλά το χρέος να τις συσπειρώνουμε.
      Άντε να δούμε...

      Διαγραφή
  18. Συμφωνώ και προσυπογράφω το κείμενό σου Μαρία μου.
    Εγώ δεν έχω πια ούτε όρεξη ούτε κουράγιο να πολεμήσω
    θα'αφήσω τα κοράκια ν'αρπάξουν ότι μπορούν.
    Αφού τους δώσαμε το ελεύθερο να μπαινοβγαίνουν στη χώρα
    ας ρημάξουν ότι μπορούν,αφού πρώτα αλληλοφαγοθούμε μεταξύ μας.

    Καλό κουράγιο να'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακρίβυνε και το καλαμπόκι ρε γμτ!...

      Καλή μας δύναμη Ζουζού μου!

      Διαγραφή
  19. Όσο περνάνε οι μέρες πάμε από το κακό στο χειρότερο...Έχω την εντύπωση ότι κυβερνάει ακόμα ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο...ΣΥΡΙΖΑ με την έννοια που νομίζαμε ότι ξέραμε, δυστυχώς δεν υπάρχει Μαρία μου...
    Μεγάλος ο αγώνας που δώσαμε για την Πατρίδα..Μια τεράστια απογοήτευση για απάντηση...

    Εγώ φίλοι μου...Παραμένω στο ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ (ανάλογα και με τον πόλεμο που δεχτήκαμε από μέσα και από έξω) ΟΧΙ, του ελληνικού Λαού...

    Ο Πόλεμος συνεχίζεται και θα γίνει πολύ αγριότερος....
    Είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει το νέο Μνημόνιο....Το ξέρουν κι αυτοί που το έχουν επιβάλει...
    Θα ζήσουμε τρελές καταστάσεις....Πρέπει να πολεμήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάλι καλά δηλαδή που έχουμε αυτό το ΟΧΙ, να μας παρηγορεί και να μας θυμίζει πως άμα θέλουμε, γινόμαστε "ένα".
      Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου Φάνη μου & σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!

      Διαγραφή
  20. Νοιώθω ότι νοιώθεις Μαρία μου, αισθάνομαι κι αντιλαμβάνομαι με συγκίνηση όλα όσα καταθέτεις!
    Κρουστός κι εύστοχος ο λόγος σου, με καθάρια λογική σκέψη κι ακράδαντα επιχειρήματα! Τι να πω!
    Περίπλοκα σχήματα, αμφίβολες προοπτικές, παραβιασμένες πεποιθήσεις, βιασμένες ηθικές, καταπατημένες αξίες, στραγγαλισμένες αντιλήψεις και συνειδήσεις, από δήθεν “εταιρικές” καπνισμένες συμπεριφορές στο μισοσκόταδο συμφωνιών και με φονικές απειλές, ενός Grexit, είναι μόνο μερικοί αναλλοίωτοι καρποί μιας οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης! Οι Αγώνες, οι πίκρες, η φτώχεια και τα Όχι τα δικά μας, συναίνεσαν μ’ ευχέρεια στο ΝΑΙ μιας ξενόφερτης δουλοκτησίας? κι αφήνει άστεγο κι αμφίβολο το μέλλον όχι μόνο το δικό μας αλλά και των παιδιών μας? Προσωπικά, Μαράκι έχω απογοητευτεί πολύ! Οψόμεθα...!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο και γλυκό απόγευμα!
    Φιλιά πολλά με μια δροσερή αγκαλιά! :-)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πήραμε μεγάλη χαρά με το ΟΧΙ και μας βγήκαν σε κακό τα γέλια φαίνεται ;-)
      Kατερίνα μου, μαθημένοι είμαστε από απογοητεύσεις και ματαιώσεις. Πρώτη φορά είναι;
      Θα βρούμε πάλι το βηματισμό μας. Το οφείλουμε στα παιδιά μας αλλά και στους εαυτούς μας που έχουμε ματώσει τα τελευταία χρόνια.
      Σε γλυκοφιλώ Κατερινάκι μου!

      Διαγραφή
    2. Μαρία μου, Δακρύζω με τη Δύναμη που οπλίζεσαι και την Αισιοδοξία σου που εκπέμπεις!
      Παίρνω κουράγιο απ' τα λόγια σου, να βρω τα ζάλα που 'χασα, από τα χαστούκια...!
      Σ' αγκαλιάζω σφιχτά σε φιλώ σταυρωτά, με ζεστά, αληθινά και γλυκά συναισθήματα!!!
      Να είσαι καλά κοπέλα μου! :-)) ♥ ♥ ♥

      Διαγραφή
  21. Γειά σου Μαρία μου.
    Όπως πάντα, το κείμενο σου με εκφράζει απόλυτα.
    Ελπίζω κι εγώ να μείνουμε ενωμένοι, έστω για μια φορά, έστω για δοκιμή.
    Ας πούμε ότι πάμε για μπάνιο!
    Πώς βγαίνουμε όλοι μαζί στις 1 1 και θέλουμε να φτάσουμε εγκαίρως στη θάλασσα, να κολυμπήσουμε και να γυρίσουμε πάλι όλοι μαζί στις 8;
    Πώς συνεννοούμαστε τότε;
    Δύσκολο είναι;
    Φιλάκια πολλά!
    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γειά σου Μαρία μου.
    Όπως πάντα, το κείμενο σου με εκφράζει απόλυτα.
    Ελπίζω κι εγώ να μείνουμε ενωμένοι, έστω για μια φορά, έστω για δοκιμή.
    Ας πούμε ότι πάμε για μπάνιο!
    Πώς βγαίνουμε όλοι μαζί στις 1 1 και θέλουμε να φτάσουμε εγκαίρως στη θάλασσα, να κολυμπήσουμε και να γυρίσουμε πάλι όλοι μαζί στις 8;
    Πώς συνεννοούμαστε τότε;
    Δύσκολο είναι;
    Φιλάκια πολλά!
    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύσκολο καθόλου.
      Επιθυμητό δεν είναι. Από κάποιους που τους συμφέρει η διχόνοια και οι κοινωνικές ανισότητες.
      Κι εσύ να περνάς καλά Ρενάκι μου κι αν είσαι ακόμα διακοπές, ρίξε μια συντροφική βουτιά και για μένα ;-)

      Διαγραφή
  23. Ότι έχουμε ανάγκη περισσότερο αυτή τη στιγμή είναι να καταλαγιάσουν τα έντονα αρνητικά συναισθήματα.
    Δεν είναι κανείς ίσως ικανοποιημένος, αλλά όλοι μαζί πρέπει να δουλέψουμε για το καλύτερο, αν θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια μικρή αγαπημένη πατρίδα.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πιο ψύχραιμη και ώριμη γνώμη Φλώρα μου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ που πέρασες ♥

      Διαγραφή
  24. Μαρία μου,

    Ο διχασμός ήταν ανέκαθεν η "κατάρα" της ελληνικής Αριστεράς... "Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο", "ποιος πρόδωσε και ποιος όχι"... στη διάρκεια της μεταπολίτευσης άρχισαν να βγαίνουν και τα "αριστερόμετρα" (πολύ... εξελιγμένα τα βρίσκω, τελευταίως!)

    Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη για το "ήσυχα και ταπεινά", έχουμε ήδη δείγματα του πώς τείνει να εξελιχθεί η εσωκομματική αντιπαράθεση.

    Ο λαός, όμως, που έχει φάει "ξύλο" όλα αυτά τα χρόνια (και δεν μιλώ για την τελευταία 5ετία μόνο), θέλει μπροστάρηδες, όπως κι εσύ επισημαίνεις, δεν μπορεί, δεν αντέχει και δεν θέλει τίποτα λιγότερο. Αλλά και κανέναν πιο "λίγο" απ' όσο επιτάσσουν οι συγκυρίες και ο (ιστορικός) ρόλος του.

    Δύναμη, κουράγιο, αντοχή
    ...Και φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ρούλα μου ο αριστερός δεν είναι απαραίτητα ο ενταγμένος σ' ένα κόμμα. Αρνούμαι να ταυτίσω την ιδεολογία με την κομματική ιδιότητα.
    Απαισιόδοξη κι εγώ με τις εξελίξεις, αλλά τη δύναμη και τις αντοχές μας, δεν μας τις στερούν σε καμιά περίπτωση.

    Σ' ευχαριστώ πολύ που πέρασες και χάρηκα που σε ξαναείδα μετά από τόσο καιρό!
    Να'σαι καλά Ρουλάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, τους ανένταχτους αριστερούς δεν τους φοβάμαι!
      Στο κάτω-κάτω, τα κουπιά της Ιστορίας οι ανένταχτοι και ανώνυμοι τα τραβούσαν και τα τραβούν.

      Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο! :-)

      Διαγραφή
  26. Τρείς μέρες χωρίς ιντερνετ.....και πως μου έλειψες! Επειδή δεν το εχω...να δυατυπώνω τον λόγο..... τόσο όμορφα ...ότι σκεψεις αφήσανε οι φίλοι εδώ... με βρίσκουν απολύτως συμφωνη Κανελλακι μου .. ο επιλογος σου τα λέει όλα..... τον αντιγραψα εδώ.....(.Αλλά μ’ όλη την τρέλα και την αξιοπρέπεια που έχει ένας πολεμιστής της ζωής, που τα έχει δει όλα, του τα έχουν πάρει όλα, αλλά γουστάρει να έχει το κεφάλι σηκωμένο ως το τέλος...). εκει εναι που θα προσκυνησω.... και όχι δεν θελω καλαμπόκι.!!! φιλω σε........
    Τα παρακείμενα σου αυτήν την φορα με δρόσισαν ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μακριά απ' το καλαμπόκι Ρουλάκι μου, χαχαχα...
    Σε φιλώ γλυκά και η σκέψη μου είναι στο μπαλκονάκι σας και στη θέα που βλέπετε ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.