Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Νοικοκυραίγοι ή οικονομολόγοι;


Επιλέξτε συναλλαγή - λογαριασμός όψεως -– ανάληψη – ποσόν
Κάπιταλ κοντρόλ. Αυτοτροφοδοτούμενο χρέος. Παραμονή στο ευρώ. Προαπαιτούμενα. Οι θεσμοί. Η συνεδρίαση. Οι κόκκινες γραμμές. Οι δανειστές. Ο φόβος. Η ρήξη. Το ΔΝΤ. Η νέα δανειακή σύμβαση. Η λιτότητα. Η διαπραγμάτευση. Η πλατφόρμα. 
Τα τουίτ και τα ποστ στο φέϊς…

Η κυρία Αθανασία σκούπισε τις λέξεις, τις μάζεψε στο σιφόνι της ιστορίας  και τις πέταξε οριστικά στον υπόνομο. Έπλυνε καλά με χλωρίνη και ζεστό νερό και εξέτασε ενδελεχώς το μωσαϊκό της. Ένα χαμόγελο ικανοποίησης σχηματίστηκε στα χείλια της, όταν σιγουρεύτηκε πως δεν είχε απομείνει ίχνος λέξης πάνω του. Κατόπιν, μπήκε στο κουζινάκι της και ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργείου της. Λαδερό σήμερα, με φετούλα χωριάτικη  και  καρβέλι ζυμωτό. Οι δαπάνες υπό πλήρη έλεγχο. Ουδεμία απόκλιση απ’ τον μηνιαίο προϋπολογισμό. Αιώνες τώρα, η οικογένεια ακολουθεί πιστά το πρόγραμμά της. Δεν υπήρξε περίοδος με έλλειμμα  στο σπίτι. Γι αυτό και δεν κατέφυγε ποτέ σε δανειστές και τοκογλύφους. Σε εποχές ευμάρειας, η κυρία Αθανασία επένδυε τα πρωτογενή πλεονάσματα σε βιβλία για τα παιδιά, φροντιστήρια, ρούχα, τρόφιμα, αλεύρι και τενεκέδες με λάδι. Ολημερίς άνοιγε φύλλα για σιροπιαστά γλυκά και πίτες, έφτιαχνε σπιτικά λικέρ και τούρτες, αποθήκευε γυάλες με πελτέδες και τουρσιά και δεν παρέλειπε να μοιράζει μερίδες φαγητού στους αναξιοπαθούντες της γειτονιάς. Φρόντιζε απαρέγκλιτα να βάζει στην άκρη λίγες οικονομίες, για τους ζόρικους καιρούς.
Τα βράδια συμπλήρωνε τα ισοσκελισμένα τεφτέρια της με τα έσοδα και τα έξοδα, τα έκανε σέϊβ στο σκληρό δίσκο του μυαλού της  και ενημέρωνε τον σύζυγο και τα παιδιά της για την πορεία των οικονομικών τους. Στο βήμα της κουζίνας της και υπό το φως μιας λάμπας φθορίου, η κυρία Αθανασία εκφώνησε ιστορικούς λόγους, που θα ζήλευε και ο πιο πετυχημένος πολιτικός.

Η κυρία Αθανασία είναι ο χαρισματικός ηγέτης, ο αψεγάδιαστος τεχνοκράτης, ο  ανυπέρβλητος οικονομολόγος. Το μυαλό της στροφάρει με δυσθεώρητες ταχύτητες για τους θνητούς επιστήμονες. Μπορεί να καταστρώσει πολύπλοκους προϋπολογισμούς και να τους προσαρμόσει στα δεδομένα της εποχής. Δεν θα πάρει ποτέ βραβείο Νόμπελ οικονομικών επιστημών και δεν θα αποκτήσει έδρα σε κάποιο πανεπιστήμιο. Είναι η γυναίκα, η νοικοκυρά, η μάνα, η αδερφή, η εργάτρια, η αγρότισσα και η συναδέλφισσα. Κάθε ανώνυμη ηρωίδα που -αιώνες τώρα- δίνεις τις μάχες της στα μετόπισθεν της ζωής. Δεν μασάει απ’ τους βαρύγδουπους τίτλους της ζοφερής ειδησεογραφίας, δεν δυσανασχετεί για τους δύστοκους καιρούς και  δεν φοβάται τις στερήσεις. Γιατί ξέρει καλά πως η ζωή δεν είναι ευάερη και ευήλια. Πρέπει να τη σκάψεις με τα νύχια σου, ν’ ανοίξεις λαγούμια και καταφύγια, να φυλάγεσαι απ’ τα θηρία και ν΄ αφήνεις τα ίχνη σου πάνω στην ιστορία για να τα βρουν οι επόμενοι και να τη διαιωνίσουν.


 Μια φίλη μελισσοκόμος μου έλεγε πως αν παρατηρούσαμε την αρχιτεκτονική μιας κυψέλης κι αν είχαμε ως πρότυπο τη σοφή πρακτική τους να ορίζουν ρόλους και καθήκοντα ώστε το μελίσσι να λειτουργεί υποδειγματικά, τότε θα ήμασταν μια απόλυτα δημοκρατική κοινωνία ανθρώπων.
Παρατηρώντας τα διάσπαρτα ανθρώπινα μελίσσια που επιβιώνουν με αξιοπρέπεια στους κακοτράχαλους καιρούς, ξέρω πως μέσα τους ζει και βασιλεύει μια κυρία Αθανασία. Μπορεί να παραπαίουμε σαν χώρα, αλλά εκείνο που μας κρατάει αιώνες τώρα ζωντανούς, είναι οι μικροί πυρήνες που διοικούνται από χαρισματικές “βασίλισσες”.

Μακράν των συμβατικών οικονομολόγων, οι βαθιές γνώσεις και η διοικητική τους δεινότητα…

[Αφιερωμένο στις κυρίες Αθανασίες που αξιώθηκα να γνωρίσω στη ζωή μου & μου έμαθαν καλά πως το εθνικό μας νόμισμα, είναι μόνο ο άνθρωπος]

43 σχόλια:

  1. Ωχού! Πρέπει να περιμένω να ξημερώσει για να διαβάσω της μαμάς μου το κείμενο σου.
    Της το αφιερώνει , είμαι σίγουρη. Φωτεινή τη λένε, αλλά μία Αθανασία την έχει κρυμμένη μέσα της χρόνια τώρα!
    Τουλάχιστον στα οικονομικά ήταν και είναι ακόμα βασίλισσα!
    (οι νέοι όμως δεν έμαθαν τίποτα από τις μανάδες τους..εκεί είναι που με πιάνει απελπισία...)
    Καλό ξημέρωμα Μαρία μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για δες κάτι συμπτώσεις!
      Φωτεινή λένε και τη δική μου :-)
      Αφιερωμένο στις Φωτεινές μας λοιπόν.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  2. Οι θεωρίες των φωστήρων της οικονομολογίας πέφτουν σε ξέρες γιατί ξέρουν μόνο μακροοικονομία.
    Η Αθανασία όμως ξέρει μικροοικονομία.
    Κι απ'τ ο μικρό στο μακρο, πας εύκολα.
    Το αντίστροφο είναι ακατόρθωτο.
    Αν δεν έχεις διοικήσει σπίτι με παιδιά, με ένα χιλιάρικο το μήνα, να βγάλεις πέρα φαί, ρούχα, φροντιστήρια, χαρτζιλίκια, φουσκωμένους λογαριασμούς, ηλεκτρικά και υδραυλικά που χαλάνε, κοινόχρηστα, πετρέλαιο κλπ και δεν έχεις βγάλει πρωτογενές πλεόνασμα, πώς θα πας να διοικήσεις τη ρημάδα τη χώρα;
    Ρητορικό ερώτημα...

    ΥΓ.: Κι ενώ οι νομπελίστες γράφουν θεωρίες στον Γκάρντιαν, η Αθανασία γράφει πράξεις στον Εγκάρδιαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγκάρδιαν φιλιά Αρχηγέ μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το μικρο-σχόλιο σου με τα μακρο-νοήματα που περικλείει;-)

      Διαγραφή
  3. Και η Αθανασία όπως όλες οι Αθανασίες του κόσμου τούτου τα καταφέρνουν καλύτερα από όλους τους οικονομολόγους.
    Αρκεί να σταθούν τυχερές βέβαια, γιατί το απρόβλεπτο που στις μέρες μας είναι το πιο προβλέψιμο δυστυχώς, τινάζει σπίτια και νοικοκύρηδες στον αέρα!
    Τι κουμάντο να κάνεις με τον μισθό που όχι μόνο κουτσούρεψαν, αλλά "ξεχνάνε" και να δώσουν κάποιοι εργοδότες?
    Ή με εκείνον τον αόρατο που στην ανεργία δεν παίρνεις από πουθενά?
    Και αν σου τύχει και μια αρρώστια βράστα τα Χαράλαμπε!
    Δεν ήρθα για ψυχοπλάκωμα, αλλά όσο το σκέφτομαι τόσο καταλήγω πως η τύχη και οι καταστάσεις παίζουν πρωταρχικό ρόλο σε όλα!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ τα βγάλανε πέρα σε κατοχές και πολέμους. Η εφευρετικότητα Μαράκι μου ακονίζεται σε δύσκολους καιρούς. Εκεί μετριόμαστε.
      Καταλαβαίνω τι λες, απ' την άλλη όμως έχω γνωρίσει γυναίκες που ζουν το προσωπικό τους μνημόνιο χρόνια πριν. Σε καιρούς που η κοινωνία έκανε πάρτυ με τα κλεμμένα.
      Ελεύθερα ψυχοπλακωνόμαστε εδώ πέρα, μη μου στεναχωριέσαι.
      Σε φιλώ γλυκά Μαράκι!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα σου..Δόξα και τιμή στις κες Αθανασίες που μας μεγάλωσαν και μας δίδαξαν.....αλλά από το ένα αυτί έμπαινε στο άλλο έβγαινε. Γιατί βλέπεις οι κες Αθανασίες της χώρας μας έφτασαν να είναι ''μπανάλ'', να τις περιγελούν οι κες Νάσιες των βόρειων προαστίων!!!!
    Και οι οικονομολόγοι εκείνες τις ηρωίδες έβαλαν στο μάτι, να τις δυσκολέψουν τόσο πολύ ώστε να τις εκμηδενίσουν...........Πάντως όποιος έζησε με μια κα Αθανασία σίγουρα έχει θετικό πρόσιμο στη ζωή του
    Απίθανο κείμενο Μαρία μου
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι κι αν κάνουν, είναι στη ράτσα μας να παράγει "Αθανασίες".
      Να'σαι καλά Αννούλα μου, σου στέλνω εγκάρδιους χαιρετισμούς!

      Διαγραφή
  5. Μαρία, πάντα το έλεγα εγώ, να βάλουν υπουργό οικονομικών μια νοικοκυρά του Δημοτικού.
    Αλλά πώς να την βαλουν;
    Πώς θα παίρνουν μίζες;
    Γιατί αν ζητήσουν από αυτή, θα τους κυνηγήσει με το σκουπόξυλο.
    Εμείς έτσι μεγαλώσαμε, καιρός να μάθουν και τα παιδιά μας. Να είσαι καλά Μαρακι μου, τα γραφόμενα σου είναι βάλσαμο.
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως τα ρεζιλίκια που είδαμε απ' τους τέως υπουργούς, δεν θα τα ζούσαμε.
      Ρενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Βάλσαμο είναι ;-)

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Μαρία μου
    Πολλές φορές αναρωτιέμαι πως τα βγάζανε
    πέρα οι καλοκυράδες στο παρελθόν!!!
    Θυμάμαι την γιαγιά μου που από το τίποτα
    τάιζε μια ολόκληρη φαμίλια..τι να πω λες και μας
    έθρεψαν από το περίσσευμα της καρδιάς

    Σε φιλώ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως γιατί τότε δεν υπήρχαν τεχνητές ανάγκες Ελένη μου.
      Εγκάρδια σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου πόσο σωστό κείμενο !!! Με μια τέτοια μάνα μεγάλωσα και εγώ εκεί μακριά που ενώ μπορούσε δεν ξόδευε άσκοπα όπως έλεγε!!!
    Δεν έζησα βέβαια με καθόλου λίγα , έμαθα όμως από τη μητέρα μου να μην εξαρτώμαι από δάνεια και δανεικά !!!
    Φιλιά πολλά της αγάπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό θεωρώ κι εγώ το μέγα αξίωμα που μας δίδαξαν. Να ζούμε ανεξάρτητοι.
      Νικόλ μου σ' ευχαριστώ για την κατάθεσή σου!
      Φιλιά γλυκά!

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Μαράκι!! Μακάρι να σε διάβαζαν οι απανταχού οικονομολόγοι και υπουργοί που υποτίθεται ότι ξέρουν από κουμάντο!! Οσα ξέρει μια νοικοκυρά και πως τα βγάζει πέρα, ας ρωτήσουν να μάθουν!! Αν πραγματικά θέλανε θα κυλούσαν όλα ρολόι αλλά τελικά δεν θέλουν.. Να μας ζήσουν όλες οι Αθανασίες που χρόνια τώρα τα φέρνουν βόλτα και ξέρουν πραγματικά να νοιάζονται και να φροντίζουν το νοικοκυριό με τα λίγα, με τα όσα έχουν!! Στερούμενες ακόμα και δικές τους απολαύσεις για να χουν τα παιδιά τους ταϊσμένα, γιατί δεν αντέχει μάνα να πεινά το παιδί της... Αλοίμονό τους αν φέρουν στα όριά τους την κάθε κυρία Αθανασία, γιατί κι η υπομονή κι οι θυσίες πρέπει κάποτε να πιάνουν τόπο επιτέλους..
    Φιλιά πολλά Μαρία μου και καλή βδομάδα να χεις!! Μπήκα και στην σελίδα του κ Μπαλάφα!! Πολύ ατμοσφαιρικές φωτό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κουμάντο δεν ξέρουν αποδεδειγμένα να κάνουν. Γιατί εκτός από γνώσεις, θέλει ταλέντο και τσαγανό. Κι αυτά δεν διδάσκονται σε κανένα πανεπιστήμιο.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου...

      Διαγραφή
  10. Μαρία καλησπέρα και καλή βδομάδα.
    Το πόσο το σύστημα, με πάθος και επιμονή, "αγωνίζεται" να εξοντώσει τις "βασίλισσες" που αναφέρεις και να λασπολογήσει τα "μελίσσια" στα οποία αναφέρεσαι δεν λέγεται καλή μου.
    Αυτές οι νησίδες άλλων αξιών, αυτές οι ζωές και οι αξίες άλλων πραγματικών εναλλακτικών μορφών οργάνωσης και ζωής πρέπει να εκλείψουν από τη συνείδηση των ανθρώπων για να επιβιώσει ο λόφος με τις χωματερές τους. Είναι θέμα ζωής για αυτούς και όσους υμνούν τους νόμους τους.

    Έτσι λοιπόν και εμείς Μαρία, μάθαμε το ποίημα καλά......! "δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση", "τι θέλετε να κάνουμε", "δεν είναι ρεαλιστικά αυτά που προτείνετε", "μα σε τι κοινωνία αναφέρεστε", "αυτά μονάχα με επανάσταση γίνονται".
    Φράσεις κλισέ, κασέτα επαναλαμβανόμενη στα στόματα της συντριπτικής συμβιβασμένης πλειοψηφίας που έθαψαν σε τάφρους βαθείς τις παλιές νοικοκυρές και τις μέλισσες Μαρία....
    Βολεμένοι μικροαστοί, χεσμένοι "νοικοκυραίοι" που δεν διανονούνται να ρισκάρουν τις τιγκαρισμένες θυρίδες τους από τα τούβλα των 50ευρων για να αποτολμήσουν μια ανθρώπινη ζωή, παρασέρνουν στο βούρκο τους και όσους επιμένουν στο όραμα της παλιάς νοικοκυράς, της συλλογικής σκέψης, της οργάνωσης του μελισσιού χωρίς ιδιοκτησία και τάξεις παρά με ρόλους και προσφορά...

    Άντε να τα πεις αυτά παραέξω τώρα.......θα σε λοξοκοιτάνε οι βολεμένοι στη σκέψη και το βράδυ θα ιδρώνουν ότι αν τα καταφέρεις θα χάσουν τις ......περιουσίες τους.......αυτές που έντρομοι φυλάνε στα τσιμεντένια φέρετρα που ήδη είναι θαμμένοι ζωντανοί.

    Είναι στιγμές που σε πιάνουν ανάποδες σκέψεις για όλα γύρω...... είναι ώρες που η σκέψη γίνεται κακή, μοχθηρή, εκδικητική.....

    Καλή συνέχεια Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα είπες όλα! Δεν έχω να σχολιάσω τίποτα, παρά μόνο να σ' ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνεις με την παρουσία σου.
      Καλή μας συνέχεια Γιάννη!
      Και δεν μασάμε ε;

      Διαγραφή
  11. "Κυρίες-Αθανασίες" αλλά και "κυρ-Θανάσηδες"... που, όσον αφορά το "κουμάντο τους", άπλωναν τα πόδια τους μέχρι εκεί που 'φτανε το πάπλωμά τους. Τους χλεύασαν "συμβιβασμένους" και "μικροαστούληδες" οι γενιές των πιστωτικών καρτών και των διακοποδανείων. Οι, με τον αέρα τον κοπανιστό στην τσέπη...
    Σήμερα, όσοι μάθαμε πέντε πράγματα από αυτό το "κουμάντο", έχω την εντύπωση ότι δε νοιώθουμε "φτωχοί", ίσως γιατί όπως μπορούσαμε να ζήσουμε με πολλά ή αρκετά (ανάλογα, πάντα, με το "πάπλωμα"), μπορούμε να ζήσουμε με λιγότερα ή με λίγα.

    Ευγνωμοσύνη χρωστώ στη δική μου "κυρία Αθανασία" (που δεν βρίσκεται πια στη ζωή και που το όνομά της ήταν άλλο) και στον δικό μου "κύριο Θανάση" (που δεν δανείστηκε ποτέ, δεν απέκτησε πιστωτική κάρτα ποτέ, δεν μου στέρησε τίποτα, ποτέ και στα 91+ στέκει λαμπάδα αναμμένη για 'μένα και το παιδί μου...)

    Καλό βράδυ, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο σε καταλαβαίνω να'ξερες!
      Πόσο κοινές είναι τελικά οι εμπειρίες κάποιων ανθρώπων.
      Πολύ σ' ευχαριστώ Ρούλα μου!
      Με συγκίνησε το σχόλιο σου...

      Διαγραφή
  12. Τι κειμενο..!!!!!!Να ξερες Κανελλακι μου πόσες φορες έχουν περασει αυτες οι σκεψεις απο το μυαλο μου .. και νομίζω οχι μονο απο ... το δικο μου... μια Αθανασία και εγώ...και ενας κυρ Θανασης ο δικος μου..με ...η χωρίς στερήσεις....γιατί ήρθαν και καλά χρονια..δεν μπορούμε να μην το πουμε...... οταν αγαπουσες την δουλεια.. πρόκοβες.. και εκανες και μαξουλι που λεμε εδω..... χωρίς δάνεια .. και η αλήθεια ειναι οτι κακομαθαμε και τα παιδια μας αλλα και αυτό με μέτρο .. μεχρι εκει που μπορούσαμε... τωρα τα μαθαινουν και στα παιδια τους.....απορία ....γιατί να είναι τόσο δυσνόητο αυτό.... για τους γραμματείς και φαρισαίους.!! ας βρουν μια κυρία Αθανασια να την ρωτήσουν.. απλά..πως τα καταφέρνει...!!!!!! Να είσαι καλα Κανελλάκι μου.. να περνας ομορφα κοντρα σε εκεινους που μας θελουν μίζερους και κακομοίριδες.. δεν θα τους κάνουμε την χαρη.. ε;... φιλω σε.
    Τα παρακειμενα σου... ανοίγουν την πόρτα στο γαλάζιο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαξούλι ε; Έμαθα πάλι μια λέξη από σένα Ρούλα μου.
      Εννοείται ότι στο πρόσωπό σου, διακρίνω άλλη μια άξια "Αθανασία".
      Πάντα δυναμική, δοτική, ευρηματική και αισιόδοξη.
      Σε φιλώ γλυκά Ρουλάκι μου γλυκό!

      Διαγραφή
  13. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί μερικές κυρίες Αθανασίες δεν μπήκαν ποτέ στη πολιτική να σωθούμε, ή ο μπαμπάς μου π.χ. δεν ανέλαβε να προπονεί την ΑΕΚ, τόσο άχτι που το έχει που έχει φτάσει εκεί η ομάδα του, αλήθεια τα λέει πάντα τόσο σωστά... και χίλια δυο άλλα... Αλλά κάπου διάβασα πως το κακό στον κόσμο έχει γίνει γιατί μας κυβερνούν οι ανάξιοι επειδή οι πραγματικά άξιοι δεν θα ασχολιόντουσαν ποτέ με την πολιτική. Και κάπως έτσι μένω και εγώ σε αυτό που καταλήγεις πως όντως είμαστε ακόμη όρθιοι σαν κοινωνία γιατί οι μικρές κοινωνίες που ονομάζονται οικογένειες κυβερνώνται από κυρίες Αθανασίες....
    Να είσαι καλά Μαράκι μου!
    Πολλά γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου είμαι σίγουρη πως ο πατέρας σου θα την απογείωνε την ομάδα.
      Εύχομαι τουλάχιστον να ξαναβρεί την παλιά της αίγλη, για να του φύγει η στεναχώρια. Κρίμα γιατί είναι ιστορικός σύλλογος...
      Σ' ευχαριστώ πολύ & καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  14. Ένα πολύ συγκινητικό για μένα κείμενο, Μαρία μου, καθώς μου θυμίζει γονείς και παππούδες-γιαγιάδες, που δεν το έβαλαν ποτέ κάτω και στάθηκαν πραγματικά καλύτεροι οικονομολόγοι από όσους τιτλοφορούνται ως τέτοιοι!
    Μαθήματα τέτοιου τύπου πρέπει να γίνουν σε τεράστια μερίδα του πληθυσμού στον τόπο μας πάραυτα!
    Ποιος θα τους τα δώσει;;;
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' όλους αυτούς αναφέρομαι Γλαύκη μου.
      Πολύ σ' ευχαριστώ για το εύστοχο σχόλιο σου!

      Διαγραφή
  15. Η καλύτερη μου φίλη την λένε Αθανασία, τρομερή σύμπτωση! Οι γονείς της "ήρθαν" απ΄ την Μικρά Ασία... έτσι διαβάζοντας το κείμενο σου την είχα συνέχεια στο νου μου γιατί το κείμενο σου ήταν η βιογραφία της... ομολογώ πως στο τέλος βούρκωσα τόσο πολύ που με δυσκολία σε διάβαζα... αισθάνθηκα πως μόνο οι Αθανασίες και οι Θανάσηδες θα καταφέρουν να επιβιώσουν, γιατί έζησαν και χούντες και βάσανα...οι υπόλοιποι με τους φραπέδες, τα ipod, selfies, tweet ( αν γράφονται έτσι) και τα σχετικά, θα ζοριστούν αλλά θα μάθουν θέλουν δεν θέλουν και είναι εξαιρετικά λυπηρό να έχουμε οδηγήσει την υπέροχη μας χώρα σε αυτή την κατάσταση, ΟΛΟΙ μας...

    ΑΦιλιά πολλά με όλη μου την Αγάπη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι γιατί διαπιστώνω πως όλοι μας έχουμε μια κοινή αναφορά σε μιαν "Αθανασία"...
      Σ' ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου για την κατάθεσή σου!

      Διαγραφή
  16. Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση; Πως όχι μόνο έχουμε γνωρίσει "κυρίες Αθανασίες" κάπου κάποτε, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ΟΛΟΙ ΜΑΣ πως και οι μανάδες μας τέτοιες ήσαν, και οι σύζυγοί μας τέτοιοι/ες είναι, πως όλοι μας ζήσαμε και ζούμε μια ζωή λιτοδίαιτη, Με στερήσεις αλλά χωρίς χρέη, τουλάχιστον δυσβάστακτα (προσωπικά δεν είχα ποτέ κανένα).
    Πως διάολο φτάσαμε ως εδώ αφού μαζί τα φάγαμε;
    Έχω αρχίσει και ανησυχώ μήπως δεν τα φάγαμε μαζί αλλά μερικά πωλητικά μας τομάρια μαζί με τραπεζίτες, βιομηχάνους, οφσορούχους, μιζαδόρους, απατεώνες, διεφθαρμένους, καναλάρχες. Όσους δηλαδή μας κουνάνε σήμερα το δάχτυλο, λέγοντας πως πρέπει να δουλέψουμε ακόμη πιο σκληρά (για να μαζέψουν κι άλλα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν αθροίσουμε τα "κλεμμένα" των μιζαδόρων (Άκηδες, Ρουσσόπουλοι, καναλάρχες και λοιπά λαμόγια), να'το το έλλειμμα. Απλή αριθμητική είναι. Το πολιτικό θάρρος μας λείπει, να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο.
      Κι έχεις δίκιο. Στη μάνα μας αναφέρομαι. Που μας έμαθε να μη χρωστάμε σε κανέναν κερατά.
      Κι όσοι κουνάνε το δάχτυλο σήμερα, ας το γυρίσουν στον εαυτό τους. Εμείς... δώσαμε!

      Διαγραφή
  17. Σε διαβάζω με καθυστέρηση, Μαρία, αλλά το γλαφυρότατο διαχρονικό σου κείμενο μπορεί να σχολιαστεί οποτεδήποτε. Γνωρίζω άριστα, από τα παιδικά μου μεταπολεμικά χρόνια, εκείνη την εποχή τής φτώχειας αλλά της αυτάρκειας. Την περιγράφεις με αδρά σύγχρονα εκφραστικά μέσα και πετυχαίνεις ένα άριστο αποτέλεσμα.
    Αναδεικνύεις την ανωτερότητα της γενιάς τής μάνας μου σε σχέση με τη δική μου σπουδαγμένη γενιά, αφού χειριζόταν με υποδειγματική ευχέρεια το σκληρό δίσκο τού μυαλού της – το λες πολύ ωραία – πριν ανακαλύψουμε εμείς τις δυνατότητες του (μέιντ ιν Ταϊβάν) ηλεκτρονικού μας υπολογιστή.
    Μου άρεσε ιδιαίτερα ο ευρηματικός σου πρόλογος. Με ευφυέστατο τρόπο απαξιώνεις την «επιστήμη» των οικονομολόγων. Όταν ακούω την απονομή τού νόμπελ οικονομίας, την εκλαμβάνω ως ανέκδοτο.
    Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί επιλέγουν τους υπουργούς με κύριο κριτήριο το βαθμό κομματικής προβολής. Κανόνας παλιός ήταν και το γεωγραφικό κριτήριο! Να έχουμε υπουργούς από όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές τής χώρας, ασχέτως ικανοτήτων! Τελευταία μάς προέκυψαν και πολλοί πανεπιστημιακοί, που μπορεί να έχουν λαμπρές σπουδές, πλην όμως, η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται μακριά από τη γνώση τής πραγματικής ζωής των απλών ανθρώπων.
    Διατηρώ ακόμα μια αμυδρή ελπίδα να βρεθεί ο πρωθυπουργός που θα μπορέσει να επιλέξει συνεργάτες με τρία και μόνο προσόντα: Λογική, πατριωτισμός, ανθρωπιά. Αν κάποιος διαθέτει αυτά τα τρία γνωρίσματα, όσο ασπούδαστος κι αν είναι, θα μπορέσει να αναζητήσει γνώστες που θα τους κατευθύνει για τη σωτηρία τής χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που περιγράφεις (μάλλον αυτόν), είναι η συνέχεια του Μακρυγιάννη. Είμαστε ένα μικρό κομμάτι γης στον παγκόσμιο χάρτη και μόνο οι "μεγάλοι" και φωτισμένοι ηγέτες μπορούν να μας πάνε μπροστά.
      Άρη, σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τις πολύτιμες γνώσεις και τις εμπειρίες που μοιράζεσαι μαζί μας!

      Διαγραφή
  18. "Το πολιτικό θάρρος μας λείπει, να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο", απάντησες στον Πέτρο και συμφωνώ απόλυτα Μαράκι μου!
    Εξαίσιο το κείμενο σου, με απλότητα μας ανέδειξες αυτό κάναμε και κάνουμε όλοι, πρόσθεση στην πρόσθεση με φόρους κι αυξημένους συντελεστές, κι αφαίρεση στην αφαίρεση χαράς και ποιότητας ζωής, για να μαζέψουν τι??? τ' ασυμμάζευτα...
    Πάντα μας αφήνεις πλεονάσματα σκέψης και προβληματισμού Μαρία μου!
    Να είσαι καλά κοπέλα μου και να έχεις ένα όμορφο ΣΚ!
    Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά θαλασσινή!:-)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατάω τη θαλασσινή σου αγκαλιά, μπας και δροσιστώ λίγο και σου στέλνω τα φιλιά και την αγάπη μου Κατερινάκι μου!
      Να'σαι καλά και να περνάς χαλαρά και ξεκούραστα όπου κι αν είσαι!

      Διαγραφή
  19. Φόρος τιμής στις Αθανασίες της ζωής μας, φιλί στα κουρασμένα άξια χέρια τους, χάδι στην πονεμένη πλάτη τους, ανάπαυση στα ταλαιπωρημένα πόδια τους και δάκρυα συγκίνησης στα μάτια για το ανυπέρβλητο μεγαλείο τους.......τον πλούτο της ψυχής τους , το ξόδεμα της φροντίδας τους, τον αγώνα τους για επιβίωση με αξιπρέπεια και ήθος .....Συγκλονιστικό το υπέροχο κείμενό σου Μαρία μου, σε φιλώ κατασυγκινημένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To ίδιο συγκλονιστικό, το σχόλιο σου Κλαυδία μου!
      Είσαι απ' τις γυναίκες που μετρούν τη ζωή τους με αξιοσύνη και δημιουργία.
      Και με τέτοιους ανθρώπους, δεν πτωχεύει ποτέ ένας τόπος.
      Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  20. Βρε Μαρακι! Αντε παλι το δακρυ εκει στην ακρη του ματιου!
    Καλο υπολοιπο καλοκαιριου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστο αβίαστα να κυλήσει Χριστινάκι μου.
      Ευλογία το δάκρυ...
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  21. Πράγματι Μαρία μου τόσες χιλιάδες Κυρ-Αθανασίες έθρεψαν αυτή τη χώρα με τις στερήσεις και το "κουμάντο" τους
    γιατί έτσι ήταν μαθημένες στα λίγα.
    Φαντάσου τώρα τόσα ταλαιπωρημένα κορμιά να τους κόβουν την σύνταξη
    που την έχουν βγάλει με το αίμα τους !
    Οργίζομαι μ'ολη αυτήν την κατάσταση γιατί κανένας απ'τους 300 δεν πρότεινε
    ν'αρχίσουν οι μειώσεις απ'τις δικές τους εισφορές για τη σωτηρία της χώρας!

    Φιλιά θαλασσινά
    για αυτές τις ζεστές μέρες του Αυγούστου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν το δούμε κάΠΟΤΕ αυτό Ζουζού μου, έχουμε περάσει σε άλλη διάσταση ως χώρα.
      Προς το παρόν, και τους δικούς μου θυμωμένους χαιρετισμούς ;-)

      Διαγραφή
  22. !!!!!!!!!!!!!!!! όλα καλά αλλά σαν κηφήνας... εχω μαύρο μέλλον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mέλι θα την περάσεις αρχηγέ μου!
      Χαιρετισμούς πολλούς και το νου σου στη "βασίλισσα"...

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.