Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Με το ζερβό


"Δεν ΞΕΧΝΩ" ή... "Δεν ΞΥΠΝΩ";
 Ψηφίζεις και παίρνεις...


Γεννήθηκα και πήγα σχολείο πάνω στη Χούντα
με δασκάλους και παπάδες δοχεία συγκοινωνούντα,
ψυχές σαβανωμένες, θεόρατες σκιές
στου έθνους του αθάνατου τις μυρμηγκοφωλιές.

Μαζική παραγωγή, κρέατα ντόπια στο τσιγκέλι,
όμως μας φύλαγαν εξόριστοι αγγέλοι.
Ρόζοι στα παιδικά μας χέρια απ' του δασκάλου το ξύλο
που έβγαζε μίσος στον εχθρό και περηφάνια στο φίλο.

Η γραφή με το ζερβό άνοιγε τραύματα,
ξομολογήσεις σε δοσίλογους παπάδες και θυμιάματα.
Τα προσκοπάκια με τα μπλε σωβρακάκια
γινήκαν μπάτσοι που ξεσπούσαν σε προσφυγικά σπιτάκια.

Είναι όλα ίδια, παππού, κι ας αλλάξαν όψη
ντροπή μεγάλη στου σπαθιού την τρομερή την κόψη
που όσο κι αν κόψει κεφάλια, γλώσσες και χέρια
ποτέ του δε θα φτάσει να κόψει από τ' αστέρια.

Είναι όλα εδώ παππού, τον ίδιο κύκλο κάνουν,
πλανιούνται οικτρά πως ποτέ δε θα πεθάνουν.
Σκέψη κοινόχρηστη, θαμμένη σε τόπο επώνυμο
κι έτσι το χώμα που έχεις μπει δεν είναι γόνιμο.

Κάνε με σου 'χα πει μεγάλη μπόρα
να τους πνίξω όλους μέσα στη δικιά τους σαπίλα,
σου 'πα να με κάνεις δράκο
να σας φυλάω απ' τους φασίστες, μονάχα εγώ.
Πάντα σου ζήταγα να φτιάξεις ένα ασπρόμαυρο σακάκι
να φοράω με της "Αυγής" τα φύλλα.
Παππού, μάθε με, σου 'λεγα για να τους τη σπάω,
να γράφω με το ζερβό.

Είναι όλα ίδια, μάστρο Μίκη, ίδια γελάνε οι φοβισμένοι,
ίδιος ο λήθαργος, ίδιοι κι οι πλανεμένοι.
Ίδια κι εύκολα το τίποτα ακόμα αλλάζει χρώματα,
ο χρόνος ράβει μ' ίδια λόγια τα στριφώματα.

Στα χώματα για λίπασμα οι πρώτοι νεκροί,
ζωντανοί οι πονηροί, βαλσαμωμένοι καιροί.
Ίδια ακούνε οι γειτόνοι τη φωνή σου,
θα ξέχναγα ό,τι σκάρωσα για ένα κρασί μαζί σου.

Στο ίδιο μέρος που ξερνάν, πάνε και στέκονται,
δεν αντιστέκονται, τα πάντα δέχονται, τα ίδια φίδια έρπονται.
Αφορισμένοι οι άτακτοι κι οι πρόσφυγες
από τους άπληστους, νευρωτικούς αυτόχθονες.

Ίδια όπως τ' άφησες παππού, σφιχτά και αποπνικτικά,
ίδιο συμπεθεριό, ίδια ελαφρυντικά.
Μάτια στραμμένα σ' αποκλίνοντες κυκλώνες,
σάπιοι αιώνες με μπουντέλια αρχαίες κολώνες.

Τρελοί χειμώνες, κι αυτή εδώ η πιο παράξενη ράτσα
κάνει την ίδια ειρωνική και βαριά γκριμάτσα
-δήθεν καπάτσα- τη βλέπω, και την είδες από παιδί
ψάχνω ό,τι έψαχνες μια πορφυρένια γη…

Με το ζερβό - Active Member



42 σχόλια:

  1. Ας φωτιστεί ο νους κι η σκέψη
    κι ας καταλάβουμε τη δύναμή μας...
    Καλή ψήφο Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το καλό να υποδεχτούμε όσα μας περιμένουν Ελένη μου...
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Η τέρμα κάτω δεξιά εικόνα -του φόντου-
    μας δείχνει πόσο τέρμα κάτω δεξιά κινδυνεύουμε να πέσουμε ακόμα...

    Μακάρι να έχει αντίκρυσμα η αυριανή μας απόφαση Μαρία... Μακάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία καλησπέρα ,
    Πάντοτε το σκεπτόμουν αυτό που έλεγες ,
    ... εκεί που βρίσκεσαι αν μπορείς να βοηθήσεις δίχως να αλλοτριωθείς μην τα παρατάς....

    Δεν το βλέπει όμως έτσι η εξουσία.
    Θέλει πειθήνια εκτελεστικά όργανα χωρίς κρίση και άποψη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν με αφορά τι βλέπει η εξουσία Τάσο μου.
      Το καθήκον είναι προσωπική υπόθεση.
      Τις ευχές μου για ένα καλύτερο νέο ξεκίνημα!

      Διαγραφή
  4. Εύστοχοι οι στίχοι του τραγουδιού
    η καλύτερη μνία για το αδικοχαμένο παλικάρι!!

    Θ'αλλάξει ποτέ αυτή η χώρα??

    Φιλιά πολλά
    και καλή ψήφο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς το καλύτερο ελπίζω Ζουζού μου...
      Χαιρετισμούς και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Μόνο όποιος δεν ξεχνά καταφέρνει να μένει ξύπνιος και να έχει νοημοσύνη!
    ΑΦιλιά καρδιά σας και καλή μας δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η υπερμνησία δεν είναι το δυνατό μας σημείο Στεφανία μου.
      Ελπίζω να επανακάμψουμε σιγά-σιγά...
      Φιλιά γλυκά!

      Διαγραφή
  6. Δεν Ξεχνώ,
    Ο κάθε ένας μας κουβαλά την δική του Ιστορία, φτιαγμένη από προσωπικές παιδικές εμπειρίες.
    Πάλι εκλογές: τι να πω.
    Θυμάμαι Εκλογές-δημοψήφισμα, 1 Απριλίου 1946, για να έρθει στην Ελλάδα ο Βασιλιάς ή όχι. πήγαινα στο δημοτικό,
    Σου έδιναν τρία ψηφοδέλτια ένα έγραφε ΝΑΙ, ένα ΟΧΙ κι ένα λευκό.
    έξω απ το σχολείο είχαν εγκατασταθεί μαγκουροφόροι της δεξιάς, όταν έβγαινες από την πόρτα σου ζήταγαν να τους δείξεις τα δυο ψηφοδέλτια,
    Αν τους έδειχνες το ΝΑΙ σημείον ότι είχες ψηφίσει όχι ΄άρχιζαν να σε κτυπούν...
    Ελλάς το μεγαλείο σου...
    Αυτό το Δεν ξεχνώ ακόμα είναι ζωντανό.
    Χαιρετώ σας

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ για την πολύτιμη μαρτυρία σου κ. Γαβριήλ!
      Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μοιραστείς μαζί μας ιστορίες απ' αυτήν την μαύρη εποχή.
      Οι προσωπικές εμπειρίες έχουν ιστορική αξία.
      Καλό βράδυ και πολλούς χαιρετισμούς απ' την πατρίδα!

      Διαγραφή
  7. Ο κίνδυνος τού εκφασισμού τής κοινωνίας μας είναι πάντα υπαρκτός. Άρα διαρκής η ευθύνη των πολιτών για να μη καταντήσουν φοβισμένοι υπήκοοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι να βρεθούν στο περιθώριο σύντομα.
      Και να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους.
      Καλό βράδυ Άρη!

      Διαγραφή
  8. Αν ξεχάσουμε σβήσαμε.... πεθάναμε!!!! Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και ας ψηφίσουμε ΄ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ρε γαμώτο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να πανηγυρίζει και η Ελλάδα μαζί μας.
      Άντε να δούμε...
      Φιλιά πολλά Βίκυ μου!

      Διαγραφή
  9. Αχ Μαρία μου.. Αχ Μαρία μου.. Ολα τα ίδια γίνανε.. Κι ας αλλάξαν λόγια.. Πρώτη φορά νιώθω πως δεν ζητάνε ψηφο μα συνενοχή.. Βαρέθηκα το μη χείρον.. Θέλω το καλύτερο για αυτό το ταλαιπωρημένο κόσμο και φοβάμαι κανείς τους δεν έχει αυτά τα κίνητρα.. Δεν αλλάζει το σύστημα, σε καταπίνει, σε κάνει γρανάζι του...
    Δεν έχω λύση, μα δεν μπορώ να συναινέσω.. Κι η αποχή είναι αδιανόητη.
    Μακάρι να γίνει το καλύτερο για τον λαό μας.. Πόσο δυνατό το σκίτσο.. Κάποτε θα βγούμε στους δρόμους και πραγματικά θα διεκδικήσουμε το δίκιο εμείς οι ίδιοι και θα φύγουν νύχτα κι οι 300 γιατί κανείς τους δεν αγαπά αυτόν τον τόπο πραγματικά...
    Σε φιλώ και μακάρι να χουμε δύναμη να αντέξουμε τα αύριο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καταλαβαίνω απόλυτα Μαριλένα μου.
      Και η γνώμη σου έχει μεγάλη βαρύτητα, ως νέος άνθρωπος που είσαι.
      Ελπίζω και εύχομαι να βρεις σύντομα το χαμένο κίνητρο για διεκδίκηση, αγώνες και ελπίδα για το αύριο!

      Διαγραφή
  10. Γιατί άραγε΄έχω αυτό το απαίσο προαίσθημα, το σφίξιμο στο στήθος, τη δύσκολη αναπνοή, ον κόμπο στο λαιμό.......κακοκοιμήθηκα, κακοξύπνησα, βαρυστομάχιασα.......θα δείξει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έφαγες τίποτα βαρύ ε;
      Ελπίζω να πέρασε το βάρος και η κακή διάθεση Κλαυδία μου.

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου καλησπέρα. Δεν έχω κανένα μα κανένα λόγο να μην καταθέσω φαρδιά πλατιά την επιλογή μου: ΚΚΕ......!
    Τα δοκιμάσαμε όλα. Φτάνει το ..χτύπημα στην πλάτη, τα μεγάλα λόγια, οι τσαμπουκάδες πριν την κάλπη. Οι αγώνες έρχονται από Δευτέρα. Φιλιά με κάθε σεβασμό σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έντιμη τοποθέτηση και σ' ευχαριστώ πολύ που το μοιράζεσαι μαζί μας Γιάννη!
      Καλή δύναμη να έχουμε σε όλους μας!

      Διαγραφή
  12. Με το ζερβό και τις θέσεις μου τις γνωρίζεις, πάντα με πάρα πολλές επιφυλάξεις, καθώς άλλα ονειρεύομαι και άλλα αναγκάζομαι να κάνω δεδομένων των συνθηκών...
    Η ηρεμία και ψυχραιμία που έχω με τρομάζει!
    Δεν ξεχνάμε τίποτε κι ας μοιάζει ότι δείχνουμε ανοχή και κάνουμε υποχώρηση, ίσως είναι η τελευταία πριν τον πραγματικό αγώνα... Οι συνθήκες θα ωριμάσουν, πού θα πάει!
    Καλή μας συνέχεια, Μαράκι, και οι επιλογές σου υπέροχες σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ωριμάσουμε κι εμείς μαζί τους Γλαύκη μου!
      Δεν έχουμε κι άλλα περιθώρια δηλαδή.
      Καλή δύναμη στα δύσκολα που έρχονται και δεν το βάζουμε κάτω ε;

      Διαγραφή
  13. Kαλημέρα Μαρία μου.
    Καλή εβδομάδα
    Εξαιρετική ανάρτηση
    Εννοείται πως συμφωνώ σε όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και ποιος ειπε οτι θα το βαλουμε κατω.. Κανελλακι μου; οχι βέβαια θα παλέψουμε για το καλύτερο ... για τα παιδια μας και για τις γενιες που ερθουν.... ο καθενας μας ας κανει την προσωπικη του επανασταση...στις αξιες που χαθηκαν και ας τις μεταδωσει οπου μπορεί.. την ανθρωπια... την περηφανεια..το φιλοτιμο.... πως είμαστε ενας λαος που δεν το βαζει κατω... και ας ερθουν τα δυσκολα .. τι θα κάνουμε; θα κάτσουμε κατω και θα κλαίμε την μοίρα μας;.. δεν μας ταιριαζει κατι τέτοιο... εν τα ξει φτασαμε στο πατο... στο χερι μα ειναι να σηκωθούμε και να φτασουμε στην επανω μερια...αρκει να το θελουμε...Κανελλακι μου... οταν βλεπεις τι γίνεται γυρω σου στον κοσμο που χάνονται ζωες για ενα καλυτερο μελλον.... ισως και να ευλογεις την μοιρα σου για αυτά που έχεις...ας γινουμε αυταρκεις με αυτα που εχουμε... που πολλες φορες είναι και περισια......αλλαγη σκέψης θελει .. ας την κάνουμε......τα παρακειμενα σου Κανελλακι μου... η αγαπη των ζωντανών........φιλω σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄Ωπα!... Τι ωραίο σχόλιο Ρούλα μου! Ξαναδιάβασα την υπογραφή σου για να σιγουρευτώ πως είσαι εσύ.
      Συνυπογράφω το σχόλιο και σε συγχαίρω για τα λόγια σου!
      Φιλιά πολλά Ρουλάκι μου!

      Διαγραφή
  15. αυτά τα χρόνια.... πόσο ασπρόμαυρα ήταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδαμε και τα έγχρωμα...
      Η μαυρίλα είναι ίδια Αρχηγέ μου. Διαχρονική αξία...

      Διαγραφή
  16. Εγω παλι....
    ακολουθω το "Κατα τας γραφας"
    Τι καταλαβαινεις?

    Φθινοπωριασε ε?
    Ο βαρυς "χειμωνας" επεται.
    Το νου μας!

    σαγαπακι μου.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε βαριέσαι...
      Το χαρτί υγείας μη μας λείψει και τ' άλλα στάχτη και μπέρμπερη.

      Σαγαπάκι, ο "χειμωνας" με τόνο στην παραλήγουσα παλεύεται. Με τόνο στη λήγουσα... ζαμέ! Το νου σου ;-)

      Διαγραφή
  17. Για μένα δεν ήταν παραίτηση.
    Ήταν ο μόνος τρόπος που είχα να δείξω ότι δεν τους πιστεύω πια.
    Αυτή τη στιγμή επιβραβεύσαμε κάτι που όλοι σηκώνουμε με δυσφορία στις πλάτες, ξέρουμε ότι είναι άδικο και συνεχίζουμε!
    Πώς θα πάρουν άραγε το μήνυμα: ΟΧΙ ΑΛΛΟ: Πες μου Μαρία μου γιατί κουράστηκα να ακούω ότι είμαι ανεύθυνη και δεν έχω δικαίωμα να κρίνω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα και η αποχή, ψήφος είναι. Μια χαρά την ερμηνεύουν & τη χρησιμοποιούν όπως τους βολεύει.
      Γι αυτό σου λέω. Άσε τους αυτοπροσδιορισμούς και τις ενοχές και πάμε για τις λέξεις μας, τα παιχνίδια και τα συμπόσιά μας. Αρκετά με το αυτομαστίγωμα. Το καθήκον μας το κάναμε όλοι. Ας κάτσουν να δουλέψουν, όπως κάνουμε κι εμείς χρόνια τώρα.
      Σε φιλώ γλυκά και μη μου στεναχωριέσαι.
      Και μόνο η ανησυχία σου αυτή, δηλώνει πως μόνο "ανεύθυνη" δεν είσαι ;-)

      Διαγραφή
  18. Μαρία μου καλησπέρα!! Οποτε μπορείς πέρασε να παραλάβεις ένα βραβειάκι που σε περιμένει!!!
    Φιλιά πολλά πολλά και πάντα παλεύουμε!!! Ναι!!!
    https://marilenaspotofart.wordpress.com/2015/09/24/liebster-vraveio/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέρασα εψές το βράδυ Μαριλενάκι μου.
      Πολύ σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις.
      Το είχα παίξει στο παρελθόν όμως και μάλλον θα είναι υπερβολή να το επαναλάβω ε;

      Διαγραφή
  19. Η διαχείρηση των όσων μας συμβαίνουν Μαράκι μου, απαιτεί σκέψη με νηφαλιότητα, υπομονή και αντοχη!
    Μπορεί να φαίνονται όλα/όλοι ίδια/ίδιοι, μα δεν είναι, απλώς, χρειάζεται περισσότερος χρόνος, για να απαλλαγούμε απ' τους αγράμματους πολιτικούς καταπατητές του τόπου. Ελπίζω, πως θα βρούμε τη δύναμη ν' ανακόψουμε αρνητικές κατευθύνσεις, ν' "αντιμιλήσουμε" στο σύστημα και να ξοδέψουμε δημιουργικά την αισιοδοξία μας, έστω αργά - αργά έστω δειλά - δειλά.
    Πάντα ανανεώνω σκέψεις και συναισθήματα στο υπέροχο και φιλόξενο σπιτάκι σου Μαρία μου! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βραδάκι! Φιλιά πολλά με μια φθινοπωρινή αγκαλιά!:-))❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο μ' αρέσει η λέξη που χρησιμοποιείς Κατερίνα μου, "σπιτάκι"...
      Και πόσα αντλώ κι εγώ απ' την παρουσία σας εδώ!
      Τεράστι αγκαλιά κι από μένα Κατερίνα μου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ !

      Διαγραφή
  20. Αν και καθυστερημένα, Μαρία, η ανάρτησή σου είναι πραγματικά πολύ καλή.

    υγ: Ο Μπρεχτ πάντα επίκαιρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι μπορούμε κάνουμε Σεβάχ μου...
      Να'σαι καλά που περνάς απ' τα μέρη μου!
      Ειλικρινά σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  21. Όταν κάποιος δεν ξεχνά μόνο τότε καταφέρνει να έχεις τις αισθήσεις του και να μπορεί να διαχειριστεί τα όσα γίνονται.
    Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι ξεχνάνε,κουράζονται,αδιαφορούν.Δυστυχώς.
    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ή έχουν επιλεκτική μνήμη...
      Ελπίζω τουλάχιστον σε μια γρήγορη ανάκτηση της μνήμης μας και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.