Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

«Ω ρε πού πάμε;»


Ο Κλέαρχος Ζουγκαλάς, ο κύριος Νεόκοσμος, ο δεσμοφύλακας Χαράλαμπος Μπαζούκας, 
ο Παυλάρας, ο Νικόλαος Σπανοβαγγελοδημήτρης / του Νικόλα ή Γύλος, 
ο Βαγγέλης Ταρνιάτης με την αδελφή Ευτυχία, ο Πότης της κυρίας Αμαλίας,  
ο Ζάχος στην "Ωραία των Αθηνών", πρόεδρος τους συλλόγου "Πνεύμα και Ηθική",
ο  Λουκάς, σωφέρ των Ζεμπερέων...
Ο Βασίλης μας!
Έφυγε στις 10 του Μάρτη, πριν 46 χρόνια.
Η καρδιά του τον πρόδωσε στα 66 του, στην αυλαία των γυρισμάτων της τελευταίας του ταινίας  «H αριστοκράτισσα κι ο αλήτης».



Πορεία ζωής με σκαμπανεβάσματα, φτώχεια και σκληρό αγώνα. Από πιτσιρικάς μαζί με τον αδερφό του, σηκώνουν το πηλοφόρι της επιβίωσης. Εργατάκος, αχθοφόρος, μάστορας και μαραγκός στο θέατρο Έντεν του Θησείου. Φανταρηλίκι, έρωτες και ασίγαστο πάθος να κάνει τους άλλους να γελούν με τις μιμήσεις και τις γκριμάτσες του. Τους κουρασμένους απ’ το μόχθο της μέρας εργάτες και τους σκυφτούς απ’ τα βάσανα της ζωής συνανθρώπους του.



Ο σκηνογράφος του Έντεν που τον έχει στη δούλεψή του, τον σπρώχνει ένα βράδυ στη σκηνή, δίκην αστείου. Το θέατρο γεμάτο κόσμο που τον παρακολουθεί αμήχανα. Ο Αυλωνίτης δεν χάνει στιγμή την ψυχραιμία του. Αυτοσχεδιάζει και μιμείται ηθοποιούς του βωβού, κάνοντας γκριμάτσες και στημένες γκάφες. Παραλήρημα στην πλατεία. Τον χειροκροτούν ενθουσιασμένοι. Εκείνο το βράδυ έπεσε ένα αστέρι, που ήταν προορισμένο να μεγαλουργήσει και ν’ αφήσει ανεξίτηλα χνάρια στην πολιτιστική μας κληρονομιά.



1932: Αυλαία για  τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στην εξουσία. Οικονομική κρίση, δυσβάσταχτη φορολογία, πείνα και κήρυξη χρεοκοπίας (καλή ώρα)... 
Πολιτικοί και παρατρεχάμενοι που είναι μπλεγμένοι σε σκάνδαλα, είναι το πρώτο θέμα  των εφημερίδων, όσων δημοσιογράφων βέβαια τολμούν να τα βάλουν με το πανίσχυρο κατεστημένο.



Θέατρο Περοκέ:  Ανεβαίνει η «Κατεργάρα» κι ο κόσμος σπεύδει να απολαύσει τα νούμερα, που λόγω των ραγδαίων εξελίξεων, ανανεώνονται σχεδόν σε καθημερινή βάση και ξεμπροστιάζουν τους πολιτικάντηδες.
Ο 27χρονος Βασίλης Αυλωνίτης παίζει το νούμερο του: «Απ' τους πολιτικούς βγήκαν τα κολοκύθια». Καυτηριάζει τα σκάνδαλα, αναφέρει ονόματα, ξεμπροστιάζει τον τότε υπουργό Γαλόπουλο και το «σκάνδαλο της κινίνης». Στην πρώτη σειρά κάθονται τέσσερις Κοτζαμάνηδες, πληρωμένοι δολοφόνοι της εποχής.



Εισβάλλουν στη σκηνή ουρλιάζοντας και κραδαίνοντας μαγκούρες και ρόπαλα. Ένα όπλο σημαδεύει το κεφάλι του Αυλωνίτη. Ο κόσμος χειροκροτεί, θεωρώντας πως είναι στο νούμερο. Ο 35χρονος τεχνικός Παναγιώτης Μωραΐτης, βγαίνει να δει τι γίνεται. Ο Αυλωνίτης σκύβει και η  σφαίρα βρίσκει τον άτυχο τεχνικό. Πέφτει νεκρός. Οι θεατές ουρλιάζοντας συνοστίζονται στην έξοδο. Ο Αυλωνίτης καταρρέει. «Χάθηκε μια ζωή και φταίω εγώ»,  θα μονολογεί για τα επόμενα χρόνια. Αρνείται να ξανανέβει στη σκηνή.



Συλλήψεις και δίκες κωλυσιεργούν συστηματικά.
Ο Παύλος Γυπάρης [γνωστός και απ’ την εμπλοκή του στη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη], θεωρείται ηθικός αυτουργός  και παρά το ένταλμα σύλληψης εις βάρος του, δεν συλλαμβάνεται ποτέ. Εμφανίζεται όμως «αυθορμήτως» την ημέρα της δίκης. Τελικά στο εδώλιο, εκτός από τον Π. Γυπάρη, κάθονται οι Α. Δικώνυμος, Μ. Σταφυλαράκης, Π. Παπαδοπετράκης και Δ. Μπαδογιάννης. Η δίκη είναι περιπετειώδης. Απ’ το Κακουργοδικείο Πειραιώς συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στη Χαλκίδα «προς αποφυγήν επεισοδίων». Τον Δεκέμβριο του 1932 καταδικάζονται μόνον οι δύο από τους δράστες, οι Δικώνυμος και Σταφυλακαράκης σε 7ετή κάθειρξη.
Ως είθισται, αποφυλακίζονται νωρίτερα.



Για την ιστορία: Ο Αλέκος Σακελάριος που πίστευε πολύ στο ταλέντο του Αυλωνίτη και τον επέβαλλε στον Φίνο για το ρόλο του Παυλάρα στη "Λατέρνα", έλεγε πως ο Αυλωνίτης είχε ισοβίως τύψεις πως έγινε αιτία να σκοτωθεί ένας άνθρωπος. Η κορύφωση της αδικίας προήλθε απ’ τα πορίσματα της ανάκρισης, που  αποφάνθηκε πως υπαίτια ήταν η.... καυστική σάτιρα και όχι το χέρι του δολοφόνου.



Υστερογραφικά:  Με πρόφαση το αιματηρό αυτό επεισόδιο, καθιερώνεται ο περίφημος νόμος «Περί Τύπου», που ουσιαστικά ήταν η απαρχή της λογοκρισίας στη σάτιρα και την επιθεώρηση.



«Δεν θα ξαναβγει Αυλωνίτης!», μ’ αυτό το αξίωμα μεγάλωσα. Οι οικογενειακές συνάξεις για τις ελληνικές ταινίες τα σαββατόβραδα ή τα κυριακάτικα μεσημέρια, ήταν κανόνας απαράβατος. Τότε δεν καταλάβαινα τη σοφή διαπίστωση απ’ τα συγγενικά χείλη, αυτά που τρεμόπαιζαν από συγκίνηση στις σκηνές με τον Παυλάρα και τα δυσοίωνα όνειρα με τις τσιγγάνες. Η ζαλωμένη λατέρνα σηματοδοτούσε το φορτίο ζωής των ανθρώπων και το χερούλι που σκορπούσε μαγικές μελωδίες στα πανηγύρια, ήταν η προτροπή για σμιξίματα και κεράσματα ανθρωπιάς και φιλότιμου. Είναι σπουδαίο να υπάρχει, ακόμα και σαν τίτλος ιστορικής ταινίας, αυτή η μοναδική –γλωσσολογικά αλλά και ερμηνευτικά- ελληνική λέξη: «Φιλότιμο».



Τον είδα χτες βράδυ στο στενό πλαίσιο της τηλεόρασης. Πού να χωρέσει τόση λάμψη σ’ ένα κουτί; Όσες ίντσες και να βγάλουμε, αδύνατον να αποτυπώσει το μέγεθος, τη δυναμική και το εκτόπισμα του Βασίλη. Καθώς προχωρούσε κυρτωμένος απ’ το άχθος της λατέρνας στην πλάτη του, γύρισε στιγμιαία το κεφάλι του και μας κοίταξε ίσια στα μάτια.
«Ω ρε πού πάτε;»




[φωτογραφίες, βίντεο, δημοσιογραφικό υλικό και βιογραφικά στοιχεία, αντλήθηκαν από διάφορες πηγές στο διαδίκτυο & από προσωπικές αναγνώσεις σχετικών βιβλίων]

45 σχόλια:

  1. Τι να Πώ!
    Βλέπω το βάθος της ελληνικής καρδιάς, ανθρώπων με φιλότιμο, (Αυτή η λέξη δεν μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα) και θυμούμαι τα παλιά τότε που ήταν όλοι για έναν κι ένας για όλους, πίσω στην Ελλάδα,
    ατομικώς η πείρα μου από τις Ελληνικές ταινίες, ήταν τότε που η Νέα Υόρκη ήταν γεμάτη Ελληνόπουλα εποχή δεκαετία του 1950-60, λαθραίοι ή ναυτικοί, πηγαίναμε να δούμε τις ταινίες και κλαίγαμε κρυφά στο σκοτάδι για να μην μας δουν. Υπήρχε μια αίθουσα κινηματογράφου το Cameo στην 8η Λεωφόρο και 44 δρόμους στο Μανχάταν όπου έπαιζε ανελλιπώς Ελληνικά έργα.
    Μα κι εσύ κ. Κανελλάκη μας παρουσίασες μια κατάσταση μοναδική Ελληνική με μια ανθρωπιά όπου περνά τα σύνορα της αφήγησης σαν να μας μιλά η φωνή του Θεού, αυτού που μας χάρισε τα μοναδικά χαρακτηριστικά της φυλής μας, αυτά που ακόμα είναι τα ίδια, αν και μερικά σιγά, σιγά τείνουν να αλλοιωθούν, υπό την πίεση της παγκοσμιοποίησης.

    Τους χαιρετισμούς μου από την απέναντι όχθη

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απ' την απέναντι όχθη σου στέλνω τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου και τις ευχαριστίες μου για τα λόγια-πεσκέσια που μου στέλνεις κάθε φορά!
      Ευτυχώς όπως δείχνουν τα πράγματα, αν και περνάμε μεγάλα ζόρια, δεν το χάσαμε το φιλότιμο μας Γαβρίλη μου!

      Διαγραφή
  2. Πολύ ωραίο αφιέρωμα για ένα μεγάλο ηθοποιό! Έζησε και έδειξε το ταλέντο του σε δύσκολες εποχές.
    Μπράβο σου Μαρία μου, αξίζει να μιλά κάποιος για τον Αυλωνίτη
    Καλή σου μέρα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχο το αφιέρωμα σου στον πληθωρικό αυτό ηθοποιό με το πηγαίο ταλέντο.... που κέρδισε για πάντα μια θέση στις καρδιές μας!!!! Φιλιά καλημέρας Μαριώ μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εμβληματικός ηθοποιός, Μαρία, που καθιερώθηκε στις συνειδήσεις των Ελλήνων κι ακόμα κρατάει.
    Συμπτωματικά, σήμερα στο ραδιόφωνο, άκουσα γι' αυτό το συμβάν με τη σφαίρα, που ομολογώ δεν γνώριζα.

    Σαν σήμερα μας έφυγε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και θα συνεχίσει να κρατάει. Όχι τυχαία. Γιατί μπορεί να υπάρχουν σήμερα εξελιγμένες σχολές και τεχνικές κινηματογράφου, αλλά οι ηθοποιοί εκείνης της γενιάς είχαν μια μοναδική ακτινοβολία.
      Την καλησπέρα μου Στράτο!...

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Μαρία μου αγαπημένη.
    Ο Βασίλης Αυλωνίτης είναι και δικός μου αγαπημένος ηθοποιός.
    Όλοι δηλαδή οι ηθοποιοί εκείνης της εποχής μου άρεσαν πολύ μιας και σε έκαναν να νιώθεις οτι δεν υποδύονται έναν ρόλο αλλά τον εαυτό τους. Ειχαν μια ιδιαίτερη αυθεντικότητα.
    Εκείνο που δε γνώριζα και έψαξα και στο διαδίκτο και για περεταίρω πληροφορίες ήταν όλο αυτό που διαδραματίστηκε στο θέατρο "Περοκε". Ποσο δυσαρεστο γεγονος και υποθετω ποσο ντορος θα ειχε γινει εκεινη την εποχη. Μα ειναι δυνατον να ειχαν παει στο θεατρο με οπλα για να σκοτωσουν; Καποια μυαλα, που καθημερινά βλεπω γυρω μας, ειναι πραγματικα αδιανοητα. Στεναχωρεθηκα σα να γινοταν τωρα για τον τεχνικό του θεάτρου που έχασε τη ζωή του.
    Εκεινο παντως που μου εκανε εντυπωση πιο πολυ απο ολα ειναι το οτι το πορισμα της ανακρισης ειπε οτι εφταιγε το καυστικο χιουμορ, ειναι δυνατον;;; Δεν σκοτωνεις ετσι....
    Παντως σκεφτομαι ποσο δυσκολο ειναι για καποιον ανθρωπο με συναισθηματα να συνεχιζει τη ζωη του νιωθοντας πως ειναι υπαιτιος (που στην ουσια δεν ηταν) για το χαμο ενος αλλου.

    Ευχαριστουμε για το λεπτομερες αφιερωμα Μαρια μου σε εναν καλλιτεχνη που πολλοι απο εμας αγαπαμε.

    Καλες γιορτες ευχομαι
    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που αν και νεότατη, γνωρίζεις τις ταινίες του Κική μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου!
      Καλές γιορτές να περάσεις!

      Διαγραφή
  6. Μαρία μου, εξαιρετικό (και πολύ ενδιαφέρον) το αφιέρωμά σου στον μοναδικό αυτό ηθοποιό. Πολλές πληροφορίες από όσες παρέθεσες δεν τις γνώριζα!
    Να είσαι καλά, σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Έλλη μου. Χαρά μου να μοιράζομαι τέτοιες πληροφορίες για ανθρώπους που μεγαλώσαμε παρέα τους και τους θαυμάζουμε ακόμα και σήμερα.
      Φιλιά πολλά κι από μένα!

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου εξαιρετική η παρουσίαση σου
    Είναι τα φυλακτά μας οι ανάσες το ανάστημά μας
    αυτοί οι άνθρωποι!!!
    Και οι καιροί πάντα ύπουλοι να σημαδεύουν χωρίς
    σταλιά φιλότιμο...

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα "φυλαχτά" μας. Αυτό ακριβώς!
      Ελένη μου, βρήκες τον απόλυτο ορισμό.
      Καλό βραδάκι να έχεις♥

      Διαγραφή
  8. Και ένα άλλο ακόμα ευχαριστώ Μαρία μου, για το εξαιρετικό φροντιστήριο που έχουν γίνει για μένα οι αναρτήσεις σου!
    Ναι Βασίλη μου, δεν πάμε καθόλου μα καθόλου καλά...

    ΑΦιλάκια πολλά πολλά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι και μας βλέπει από κει πάνω, θα ξεφυσάει μπαϊλντισμένος με την κατρακύλα μας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου!

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου τιμάς με υπέροχο τρόπο όλους τους ανθρώπους που πέρασαν και άφησαν το μεγάλο στίγμα τους !! Είναι πράγματα που καθόλου δεν γνώριζα αλλά Ο Αυλωνίτης είναι πάντα κορυφαίος και σπουδαίος!!Ευχαριστούμε Μαρία μου !!! Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάθε του ταινία, κι ένα πολύτιμο θυμητάρι απ' την παρουσία του.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!

      Διαγραφή
  10. Συγκινητική ανάρτηση, Μαρία. Με κινηματογραφικό ρυθμό και με εύστοχους παραλληλισμούς. (Ο πολιτισμός και ο πολιτικός πολιτισμός μας…).
    Για τον σπουδαίο ηθοποιό μας, λίγα γνώριζα, να είσαι καλά.
    Ωραίο και συγκινητικό και το σχόλιο του κ. Γαβριήλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ο πολιτικός πολιτισμός μας". Πόσο εύστοχα το έθεσες!
      Και θα συμφωνήσω για το σχόλιο του Γαβρίλη, που με συγκίνησε πολύ.
      Άρη, σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!

      Διαγραφή
  11. Θυμάμαι μια συνέντευξη που είχε δώσει πριν χρόνια ο Δημήτρης Πιατάς και τον ρώτησε ο δημοσιογράφος να του απαντήσει τι πιστεύει ότι σημαίνει ηθοποιός.
    Ο Πιατάς είπε ότι κάποτε σε μια θεατρική παράσταση έπαιζε και ο Βασίλης Αυλωνίτης. Η παράσταση ξεκίνησε και κάποια στιγμή εμφανίζεται στο σανίδι ο Αυλωνίτης για να παίξει τον ρόλο του. Όταν βγήκε στη σκηνή σηκώθηκαν οι θεατές και τον χειροκροτούσαν όρθιοι για …ένα τέταρτο!!! Μόλις τελείωσε το χειροκρότημα και οι θεατές κάθισαν στις θέσεις τους, ο Αλωνίτης είπε «Καλησπέρα». Ξανασηκώθηκαν και τον χειροκροτούσαν για ένα τέταρτο ακόμα!
    Αυτό, είπε ο Πιατάς, σημαίνει Ηθοποιός.

    Εξαιρετικό για μια ακόμη φορά το αφιέρωμά σου Μαρία, στους μέγιστους καλλιτέχνες μας που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ε; Συγκλονιστική μαρτυρία. Ευχαριστώ που το μοιράστηκες Πέτρο!

      Διαγραφή
  12. Μαρία ;;;;
    Μένω έκθαμβος από την ιστορία που μας παράθεσες....! Καλύτερη αναφορά μνήμης στον μεγάλο ΑΥΛΩΝΙΤΗ δεν θα μπορούσα να διαβάσω. Και πραγματικά δεν ήξερα λέξη από όσα αναφέρεις...!
    Και σαν ΣΙΝΕΦΙΛ θεωρώ εαυτόν αδικαιολόγητα αδιάβαστο πάνω στην συγκλονιστική ιστορία που ξετυλίγει το θέμα σου.
    Θέλω να σε ευχαριστήσω από καρδιάς για το μεγάλο αυτό ΜΑΘΗΜΑ.
    Ειλικρινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να σκεφτείς, το ξέχασα, ο Γυπάρης, με τη συμμορία του, ήταν ....Βενιζελική ομάδα τραμπούκων και δολοφόνων που δρούσε σε όλη την περίοδο του γνωστού δικομματικού διχασμού Βενιζέλου-Βασιλιά.

      Διαγραφή
    2. Ουφ! Και το είχα άγχος αν θα πέρναγα τις "εξετάσεις" μου στον καθ' ύλην αρμόδιο για κινηματογραφικά θέματα :-)

      Γιάννη, κι εγώ δεν ήξερα λεπτομέρειες για τον Γυπάρη, αλλά απ' αυτά που διάβασα, φαίνεται πως ήταν το "μπουμπούκι" της εποχής εκείνης.
      Καλό σου βράδυ και σ' ευχαριστώ (πολύ όμως)...

      Διαγραφή
  13. Εξαιρετικό το αφιέρωμα σου Μαρία μου, σ' έναν από τους πολύ μεγάλους του χώρου, τόσο σε ταλέντο, σε ήθος και σε προσωπικότητα. Διαβάζοντας το, ένιωσα να εναλλάσσονται γνώριμα πλάνα ζωής, όπου με την εξαιρετική σου γραφή, έδωσες σαν σκηνοθέτις μια μαγική διάσταση με το δύσκολο "ντεκόρ" της πορείας του, με θαυμάσιο αποτέλεσμα!
    Να είσαι καλά, που φωτίζεις το χθες του πολιτισμού μας!
    Φιλάκια πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τον αγαπώ! Να τον έχει ο θεούλης καλά εκεί ψηλά! Σνιφ!
    Καλό μας σ/κ Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας τον έχουμε εμείς στην καρδιά μας, εδώ στα χαμηλά.
      Καλό βραδάκι Αναποδοκάλτσα μου!

      Διαγραφή
  15. Κοίτα να δεις που η καυστική σάτιρα και όχι οι δολοφόνοι σκοτώνουν τελικά...τι να πω, θα πω «Ω ρε πού πάμε;»
    Μαρία μου εξαιρετικό αφιέρωμα, για έναν εξαιρετικό ηθοποιό και άνθρωπο...πολλά δεν τα γνώριζα καν!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Έξοχο αφιέρωμα , με λεπτομέρειες που αγνοούσα!
    Σε ευχαριστούμε Μαρία μου!
    Θα μείνουν αξέχαστες οι γκριμάτσες του!
    Στο νου μου (συνειρμικά) τον έχω συνδέσει με τον Όλι του διδύμου Χοντρός και λιγνός.
    Πολλά φιλιά και καλή αυριανή Μαρία μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκτός απ' τις γκριμάτσες του, άφησε εποχή με τις ερμηνείες του.
      Καλά Κούλουμα Αριστέα μου!

      Διαγραφή
  17. Μαρια μου, ειναι απιστευτη η αναρτηση σου, μπραβο και παλι μπραβο.. να κατι παρα πολυ ενδιαφερον που δεν γνωριζαμε για τον πολυαγαπημενο μας ηθοποιο..
    Ζουμε δυσκολες εποχες σημερα αλλα και τοτε τα πραγματα δεν ηταν καθολου ευκολα σωστα;
    Αν ζουσε σημερα θα ηταν 110 χρονων!
    πω πω σαν ψεμμα, και μηπως δεν ειναι;
    αυτοι οι ανθρωποι μας μεγαλωσαν χωρις να το ξερουν!

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι το νιώθω κι εγώ Στέλλα μου, πως μεγαλώσαμε μαζί τους. Πως αποκτήσαμε την παιδεία που έχουμε, μέσα απ' τις ηθογραφίες των ταινιών αυτών.
      Καλό σου βράδυ και καλή Καθαρά Δευτέρα να περάσεις!

      Διαγραφή
  18. Εχω να πω ενα....
    Ειναι εξαιρετικα ΤΙΜΗΤΙΚΟ για μενα,τον ελαχιστο σιδερα...
    Που ηθελε να γινει φιλολογος,αλλα ποτε δεν εμαθε..Για ποιον λογο πρεπει να γραφουμε σε μια..Πεθαμενη Καθαρευουσα...
    Ειναι το λοιπον εξαιρετικα τιμητικο για μενα..Να ερχεται και να σχολιαζει στο "σπιτι" μου ενας ΑΝΘΡΩΠΟΣ σαν και σενα...
    Οπου ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τον αξεπεραστο Αυλωνιτη και την εξαιρετικη μαστορια του πολιτισμου που κουβαλας....
    ΔΙΝΕΙΣ αναγλυφη την εικονα της εποχης...
    Των δολοφονων και των τραμπουκων..ΠΟΥ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ σημερα...
    Των δολοφονων και των τραμπουκων..ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝ...
    Οχι αυτους που τους εχουν καπου θιξει...
    ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΘΙΞΕΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ....!!!!
    Και πιστευουν οτι η αμετακινητη "Ταξη Πραγματων"
    Περιλαμβανει τους "επιλεγμενους" που τους πληρωνουν...!!!

    Σε ευχαριστω λοιπον καλη μας φιλη....

    Γι αυτο που γραφεις...
    Γι αυτο που εχεις αποκομισει στη ζωη σου...

    Και γι αυτα που μας δινεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας ήξερες πόσο με τιμούν τα λόγια σου!
      Και πόσο με ξαφνιάζεις κάθε φορά που διαβάζεις πίσω απ' τις λέξεις, τα κρυφά νοήματα που θέλω να εκφράσω. Μπορεί να αυτοπροσδιορίζεσαι ως ελάχιστος σιδεράς, αλλά για μένα είσαι μέγιστος Δάσκαλος.
      Να'σαι καλά Μαχαίρη μου!

      Διαγραφή
  19. Τόσα πολλα χρονια περασαν απο τότε που εφυγε;...είχα την εντυπωση οτι ήταν πιο λιγα... ισως επειδή τον βλέπουμε σε ταινίες ακομα έχουμε την εντυπωση οτι λιγο πριν έχει φυγει... και διαβαζοντας το αφιερωμα σου σ αυτόν τον εξαιρεικο ηθοποιό Κανελλλάκι μου είδα πόσα πολλα πράγματα δεν ήξερα και εγω οπως και οι φιλοι πιο πανω..για την ζωή του λατρεμενος ο Αυλωνίτης... ..!!! Ηθοποιοί που παρήγαν ήθος 1932-2016....Ω..ΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ..!! το ιδιο θα έλεγε.. σιγουρα αν ζουσε.....!!ποσο η ιστορία επαναλαμβάνεται Θε μου..!!!.. φευγω με ανάμικτα συναισθηματα.. αφήνοντας σου ενα μεγααααλο φιλί και μια αγκαλια νααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ νομίζω πως είναι ακόμα κοντά μας... κάθε φορά που ακούω καμιά λατέρνα στο κέντρο της Αθήνας, φαντάζομαι προς στιγμή πως θα τον δω μπροστά μου να χαμογελάει και να τραγουδάει τα "παλιομισοφόρια".
      Ρουλάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά και ευχές για αύριο, καλά Κούλουμα να έχετε!

      Διαγραφή
  20. πολύ ωραίο αφιέρωμα Μαρία μου και υπέροχος ηθοποιός...μου θύμιζε πολύ τη γιαγιά μου φυσιογνωμικά και τον λάτρευα μικρή, ήθελα να του τσιμπήσω τα μάγουλα!! χαχα.. φιλάκια πολλά, καλή Καθαρά Δευτέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι παραστατικό αυτό με τα μάγουλα!
      Καλή Σαρακοστή Εύη μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τη βολτίτσα σου!

      Διαγραφή
  21. Υπέροχο το αφιέρωμά σου Μαρία!! Εκπληκτικός ηθοποιός!! Φημισμένες και ξακουστές οι μούτες του!! Κι όλοι τους τότε αυτοδίδακτοι, χωρίς πολλά πολλά φιρμάτα χαρτιά και δεν συμμαζεύεται!! Ενα πέρασμα έκανε με τον Γύλο του και την έφαγε την Βουγιούκλω!!! :)))
    Να ναι καλά όλοι τους εκεί πάνω , ακόμα μας χαρίζουν απλόχερα το γέλιο και την συγκίνηση!! Βασιλειάδου, Φωτόπουλος και πόσοι ακόμη ΗΘΟΠΟΙΟΙ!!!
    Καλή Σαρακοστή να χεις Μαρία μου!! Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.