Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Τα τσιγκέλια της ιστορίας


ΑΛΤ! Αν προχωρήσεις, θα σε ναυαγήσουμε.
Αν γυρίσεις πίσω, θα σε βομβαρδίσουμε.
Αν ελπίζεις, θα σε τσακίσουμε και θα κρεμάσουμε το δέρμα σου στο τσιγκέλι.
Να μάθεις να πεθαίνεις φρόνιμα!

Συμμετείχε στον 11ο κύκλο των 25λεκτων, που φιλοξενείται στο ΚΕΙΜΕΝΟ της Μαρίας Νικολάου. Με αφορμή μια φωτογραφία της Μαρίας, ξετυλίγονται λεζάντες, μικρά κείμενα και συμπυκνωμένες σκέψεις. Την ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία της και τις αφορμές που μας δίνει, για έμπνευση, συντροφικότητα και δημιουργία.


Ένα μικρό οδοιπορικό στην πρόσφατη ιστορία μας, για να θυμόμαστε τους εγχώριους χασάπηδες και κυρίως τους τόπους που μαρτύρησαν οι ήρωες μας. Η Πρωτομαγιά -εκτός από εκθέσεις λουλουδιών και εκδρομές στο ύπαιθρο- έχει σημαδευτεί απ’ την εκτέλεση των διακοσίων ηρώων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Μια νέα κοπέλα από τη Χίο που ζούσε στο Μετς, η Σεμίραμις, υπέστη καρδιακό επεισόδιο την Πρωτομαγιά του 1944, όταν είδε το αίμα να ρέει από ένα φορτηγό των Γερμανών που μετέφερε στην καρότσα τα πτώματα των εκτελεσμένων από το σκοπευτήριο. Η νέα γυναίκα λιποθύμησε και το πρόβλημα στην καρδιά, την ταλαιπώρησε για όλη την υπόλοιπη, σύντομη ζωή της. Ήταν ένας από τους ανθρώπους για τους οποίους δεν έγραψε ποτέ η ιστορία, αλλά βάραινε πάντα τη ψυχή της το αίμα 200 αθώων που είδε να κυλά από ένα γερμανικό καμιόνι.

Η εκτέλεση των 200 Ελλήνων πατριωτών είναι μία από τις πλέον αιματοβαμμένες σελίδες της αντίστασης κατά των Ναζί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κρατούμενοι  κομμουνιστές, ήταν πολιτικοί εξόριστοι επί δικτατορίας Μεταξά στην Ακροναυπλία, την Ανάφη και τον Αϊ-Στράτη. Παραδόθηκαν απ’ τους Ιταλούς, σαν ανθρώπινο εμπόρευμα, με «δελτίο αποστολής», στους Γερμανούς κατακτητές.


Τους εκτέλεσαν ως αντίποινα για τον θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και τριών αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944. Οι εκτελεσθέντες κρατούνταν στο στρατόπεδο-κολαστήριο του Χαϊδαρίου. Νωρίς το πρωί μετά το προσκλητήριο, εκφωνήθηκε ο κατάλογος των μελλοθάνατων που είχε συνταχθεί στα γραφεία των Ες Ες και της Ειδικής Ασφάλειας στην οδό Μέρλιν. Οι 200 μεταφέρθηκαν στο σκοπευτήριο με δέκα φορτηγά και κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έγραφαν σημειώματα και τα πετούσαν στο δρόμο. Παραλήπτες ήταν η μάνα, ο πατέρας, τα αδέλφια, οι αγαπημένοι τους άνθρωποι και οι συναγωνιστές τους. Οι περαστικοί, θα ήταν οι ταχυδρόμοι που θα μετέφεραν τα μαντάτα…... 

//Όταν τελικά, τους έστησαν ανά ομάδες και άρχισαν οι πυροβολισμοί, είχε βγει ο ήλιος. Ήταν μια φωτεινή ζεστή μέρα και ακούγονταν μόνο ο ήχος του πολυβόλου. Λες και είχαν παγώσει όλα. Δίπλα στους Γερμανούς μερικοί Ταγματασφαλίτες-που φυλούσαν για πιθανά χτυπήματα των ανταρτών που είχαν πληροφορηθεί το γεγονός-και δυο υπάλληλοι του δήμου που βοηθούσαν με τα πτώματα. Στην τελευταία εικοσάδα έβαλαν τον Σουκατζίδη που χρησιμοποιούσαν σαν διερμηνέα. Για πολλά βράδια με ξυπνούσε αυτή η σχεδόν μεταφυσική ηρεμία τους. Όλα τελείωσαν λίγο μετά τις 10. Οι Γερμανοί φόρτωσαν τα τελευταία πτώματα και τα μετέφεραν στο Γ’ Νεκροταφείο//
[μαρτυρία Τάκη Βάζου]

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γράφει στον πατέρα του:
«Φώτην Σουκατζίδην, Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης. Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να ‘σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου…»
Στην αρραβωνιαστικιά του Χαρά: «Η τελευταία σκέψη μαζί σου. Θα ‘θελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρεις σύντροφο άξιό σου και άξιό μου»

Τιμή και σεβασμό εμπνέει η στάση του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, στον οποίον οι Γερμανοί προσέφεραν τη ζωή επειδή γνώριζε πέντε γλώσσες και τον χρησιμοποιούσαν ως διερμηνέα. Έπρεπε όμως κάποιος άλλος να πάρει τη θέση του. Απάντησε ότι θα δεχόταν να ζήσει, μόνο εάν δεν πήγαινε κάποιος άλλος στο εκτελεστικό απόσπασμα, αντί για αυτόν. Οι Γερμανοί δεν συγκινήθηκαν: «200 λέει η εντολή, τόσοι θα εκτελεστούν. Ούτε ένας λιγότερος!»
«Τότε θα είμαι κι εγώ μέσα», δεν μπορώ να δεχτώ να πάρει άλλος Έλληνας την θέση μου», ήταν η απάντηση του Ναπολέοντα.

Σχεδόν οι 170 από τους 200 ήταν πρώην κρατούμενοι στην Ακροναυπλία και οι υπόλοιποι πρώην εξόριστοι στην Ανάφη. Η μεταφορά στον τόπο της εκτέλεσης γίνονταν ανά 20 άτομα.Οι αυτόπτες μάρτυρες διηγήθηκαν, ότι το χώμα δεν προλάβαινε να ρουφήξει το αίμα. Ο Σουκατζίδης, αν και ήταν το νούμερο 71, μπήκε στην τελευταία εικοσάδα για να επιτελέσει τον ρόλο του μεταφραστή. Όταν οι πρώτοι 20 στήθηκαν στον τοίχο, ο Γερμανός αξιωματικός τον ρώτησε εάν είχαν κάτι να πουν. Οι μελλοθάνατοι φώναξαν «Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η λευτεριά!»Τα πτώματά τους μετέφεραν στα φορτηγά, οι επόμενοι 20 που επρόκειτο να εκτελεσθούν στο σκοπευτήριο. Το εφιαλτικό δρομολόγιο επαναλαμβάνονταν μέχρι να δολοφονηθούν όλοι. Λίγο μετά τις 10 το πρωί, οι Γερμανοί “ήρωες”, είχαν ολοκληρώσει το έργο τους, απέναντι σε αθώους πατριώτες, που ως κρατούμενοι από την εποχή του Μεταξά, δεν τους είχαν πολεμήσει ποτέ. 
Φωτογραφία απ’ τον χειμώνα του λιμού (1941-42)

Σημείωση: Από το 1942 μέχρι το 1944, εκτελέστηκαν στην Καισαριανή 739 άνθρωποι απ’ όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους η 17χρονη Ηρώ Κωνσταντοπούλου και ο 14χρονος Ανδρέας Λυκουρίνος. Μόνο τον Μάιο του 1944, εκτελέστηκαν 309. Ο αριθμός είναι κατά προσέγγιση, αφού οι Γερμανοί άρχισαν να καίνε τα αρχεία τους από τον Αύγουστο του ΄44. Οι τελευταίοι συγγενείς των 200 έχουν φτιάξει τον Σύλλογο Εκτελεσθέντων της Ακροναυπλίας. Τα περισσότερα από τα μηνύματα που πέταξαν στο δρόμο οι κρατούμενοι δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια τους…
πηγές:


Οι χιτλερικοί έστησαν στον τοίχο την έφηβη Ηρώ -που δεν είχε καν δικαστεί- και τη «γάζωσαν» με 17 σφαίρες- όσα ήταν και τα χρόνια της -για «παραδειγματισμό», όπως είπαν. Η ίδια λίγο πριν οι εκτελεστές της ανοίξουν πυρ, έσκισε το φόρεμά της και φώναξε: «Χτυπάτε! Κτήνη».... 
«Με τους 50, που εκτελέστηκαν πέντε – πέντε στην Καισαριανή, στις 5-9-44, ήταν και το 12χρονο παιδάκι ο Σουλδίνος. Καθώς στάθηκε ανάμεσα στους τέσσαρες άνδρες, ο Γερμανός, που το είχε αναλάβει, κατάλαβε πως ήταν πολύ μικρό στο μπόι και τα βόλια δε θα το παίρνανε. Κατέβασε λοιπόν προς τα κάτω την κάννη του πολυβόλου του. Και τότε, κείνο το ηρωικό παιδάκι, σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών του, για να φθάσει εις το ύψος της κάννης του δημίου του! Για να μη αργήσει στο ραντεβού του με το χάρο…».
Αντώνης Φλούντζης, γιατρός του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, απόσπασμα του βιβλίου του «Χαϊδάρι, κάστρο και βωμός της Εθνικής Αντίστασης», (εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1986). 


Μαζί με τις ευχές μου για την αυριανή Πρωτομαγιά και μια πρόταση/προτροπή, να επισκεφτείτε το Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, στο χώρο του Σκοπευτηρίου. Εθελοντές-φίλοι του Μουσείου, έστησαν και λειτουργούν έναν υποδειγματικό χώρο τιμής και μνήμης, για τους αγώνες που σήκωσε η Καισαριανή μαζί με τις υπόλοιπες ανατολικές συνοικίες. Πλούσιο εκθεσιακό υλικό και σπάνια ντοκουμέντα (ανάμεσά τους, το δωμάτιο της Ηρούς Κωνσταντοπούλου), φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα και τα πολυβόλα που θέριζαν εκείνη την περίοδο ανθρώπινες ζωές. 


41 σχόλια:

  1. Κατάφερες και συνέδεσες το ολιγόλεκτό σου με το σαφές πολιτικό του μήνυμα με μια αντάξια αναφορά στην αυριανή μεγάλη Ημέρα Μαρία μου.
    Δεν θα υπήρχε καλύτερη ανταμοιβή και σύνδεση.
    Φυσικά και στάθηκα στο ολιγόλεκτό σου. Με άγγιξε το μήνυμά του. Έγινα κοινωνός του.
    Ένα ακόμα μπράβο στον ιστορικό σου λόγο.
    Καλή και Ταξική Πρωτομαγιά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με την ελπίδα να γιορτάσουμε κάποτε μιαν αταξική και δημοκρατική κοινωνία Γιάννη μου.
      Ουτοπία, το ξέρω... αλλά ποτέ δεν ξέρεις...
      Ευχές για καλό μήνα Γιάννη!

      Διαγραφή
  2. Πόση ασήκωτη ιστορία κρέμεται στα τσιγκέλια, Μαρία..Και πόσες υπερβάσεις μπορούν να γίνουν, όταν ψιθυρίζει στ' αυτί ένα όραμα. Κόντρα στην αποσυμβολοποίηση της εποχής, η αυριανή μέρα θα επιμένει.

    Σ' ευχαριστούμε για το "ξύπνημα" - όσο κι αν ζορίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Διονύση.
      Επιμένουμε να θυμόμαστε και ελπίζουμε σ' ένα γενικότερο "ξύπνημα"...

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Αντέχουμε Ελένη μου. Το οφείλουμε σ' όλους αυτούς τους ήρωες.
      Φιλιά πολλά♥

      Διαγραφή
  4. Ήμουν 100% σίγουρη από χτες ότι σήμερα θα έβλεπα ανάρτησή σου για την εκτέλεση των διακοσίων ηρώων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Και το έκανες με το καλύτερο τρόπο!
    Θυμήθηκα εδώ και την ανάρτηση του φίλου Γιάννη για τον Σουκατζίδη.
    Το να μην ξεχνάμε είναι η καλύτερη τιμή και μεταθανάτια ανταμοιβή των Ηρώων!
    Πολλά φιλιά Κανελλένια μας! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρία, οποιοδήποτε σχόλιο για τους Ανθρώπους αυτούς, θα έμοιαζε ανόητη φλυαρία.

    Στέκομαι στο θαυμάσιο ολιγόλεκτό σου που περιέκλεισε την ουσία και το νόημα σε 25 λέξεις.
    Το σεβασμό και τις ευχαριστίες μου για το εξαιρετικό αφιέρωμα - "φόρο τιμής" στην Ιστορία που οφείλουμε να μην αγνοούμε.
    Καλό, δυναμικό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, δεν χωράνε σχόλια Αναστασία μου...
      Σιωπή, σεβασμός και μνήμη γερή.
      Καλό μήνα να έχεις!

      Διαγραφή
  6. Έτσι για να μη ξεχνάμε...και μας θύμισες με το καλύτερο τρόπο ότι πρέπει να μάθουμε να πεθαίνουμε φρόνιμα
    Και για να μην λένε οι Γερμανοί τα διάφορα...γιατί δεν χρωστάνε μόνο χρήματα...αίμα ελληνικό και αθώο χρωστάνε και αυτό δεν ξεπληρώνεται!
    Καλό μήνα με γερή μνήμη γιατί όποιος ξεχνάει τα ξαναζεί
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς σ' αυτό το "χρέος" αίματος θα έπρεπε να επικεντρωθούμε. Και έχουν πολλά χρεωστούμενα στην ιστορία, οι "φίλοι" μας οι Γερμανοί.
      Τα φιλιά μου και ευχές για καλό μήνα Αννούλα μου!

      Διαγραφή
  7. Με τα σημερινά δεδομένα απίστευτο τρομακτικο....
    Ήμουν τότε 11 χρονών
    και τα γεγονότα του πολέμου (όχι αυτής της πεείπτωσης) αλλά της πείνας της σκλαβιάς και της δυστυχίας ακόμα ζουν στην μνημη μου δυστυχώς


    Το δεν ξεχνώ είναι φυτεμένο μέσα μας και βγάζει κλαριά αλλά έως πότε... τα χρόνια τρεχουν διαβάινουν και επέρχαιτε η λήθη...
    Καλή σου Πρωτομαγιά

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι τελικής πτώσης Γαβρίλη μου.
      Καλό μήνα εύχομαι ολόψυχα!

      Διαγραφή
  8. Φοβερό το αφιέρωμα σου σε όλους αυτούς που πέθαναν για να μπορούμε εμείς να είμαστε ελεύθεροι, για όσους αθώους πήγαν άδικα στερώντας τους το δικαίωμα να προσφέρουν, και για όσους επέλεξαν να θυσιαστούν στο βωμό της πατρίδας, της ελευθερίας, της ανθρωπιάς! Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά τα συναισθήματα που με έκανες να νοιώσω! Επίσης το 25λεκτο σου υπέροχο και συγχαρητήρια!
    Καλό μήνα πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και εσύ Μαρία μου, δεν μας "τα" βγάζεις με το τσιγκέλι!
    Η παραπάνω ιστορική σου αναδρομή έδεσε με το δρώμενο που ξεκίνησε από μια φωτογραφία:
    ..."ξετυλίγονται λεζάντες, μικρά κείμενα και συμπυκνωμένες σκέψεις. Την ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία της και τις αφορμές που μας δίνει, για έμπνευση, συντροφικότητα και δημιουργία"...
    Και εμείς με τη σειρά μας σ' ευχαριστούμε που για μια ακόμη φορά "φρεσκάρεις" τις συνειδήσεις μας!
    ΑΦιλάκια και καλό Μάη να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να καλουπώνουμε τα δοκάρια της ιστορικής μας μνήμης Στεφανία μου.
      Καλό μήνα να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Διαβάζοντας...το ΑΛΤ!! σου Κανελλακι μου.. κατι με εκανε να επανασταστήσω.. ΟΧΙ δεν θελω να πεθανω φρόνιμα..σκεφτηκα όταν εβαζα τον βαθμό μου... μπαινοντας εδω στο απαγκιο σου ...είδα το αφιέρωμα σου στους πραγματικούς ήρωες...
    και ακομη οτι και σημερα ακριβως αυτο γινεται.. Αυτη η διαχρονική του αποφασίζω και διαταζω εχω την εντύπωση οτι συνεχιζεται με αλλους τροπους .. πιο εκμοντερνισμενους..για όσους σηκωνουν κεφαλι..!! τους (εξαφανιζουν) με συνοπτικες διαδικασίες...!!!
    Αχ πως τα καταφέρνεις παντα να μας ταρακουνάς.. δεν ξερω Κανελλακι μου...!!!!
    καλο μηνα αγαπη μου να εχεις φιλώ σε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, δεν βολεύουν τα σηκωμένα κεφάλια Ρουλάκι μου. Και είναι όντως πολύ εξελιγμένα τα νέα "όπλα" τους.
      Καλό μήνα Ρουλάκι μου γλυκό ♥

      Διαγραφή
  11. Αν το ολιγόλεκτό σου ήταν ένα σφίξιμο στο στομάχι, δεν ξέρω τι να πω για τη παρουσίασή του με τα υπόλοιπα που μας παραθέτεις, Κανελλένια μου. Πάντως, στα σίγουρα ξεφεύγει ένα ταπεινό ευχαριστώ κι έρχεται να σε βρει, επειδή ξέρεις να ταράζεις τα νερά μας με τα "βοτσαλάκια" που ρίχνεις.

    Σε φιλώ! Καλό μήνα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετροβόλημα θα το έλεγα Αναστασία μου, αλλά αξίζει να κάνουμε διακίνηση της ιστορίας, σε νέους ανθρώπους όπως εσύ.
      Σε φιλώ και σ' ευχαριστώ πολύ♥

      Διαγραφή
  12. Μαρία μου συγχαρητήρια όχι μόνο για το συγκλονιστικό σου ολιγόλεκτο, αλλά και γιατί δεν ξεχνάς και μαζί σου θυμόμαστε κι εμείς!

    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα και καλό μήνα.Μία φοβερή ανάρτηση που θα έπρεπε να είναι μέρος των σχολικών βιβλίων. Νοιώθω απογοήτευση όταν βλέπω τη βία παντού και την λήθη που επιβάλαμε στους εαυτούς μας για να προσπερνούμε και να ζούμε το Σήμερα που όμως ξεχνάμε ότι στηρίζεται στο..Χθες και δύσκολα θα βάλουμε άλλο επιπλέον πάτωμα για το..Αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως μας ενημέρωσαν στο μουσείο της Καισαριανής, γίνονται πλέον επισκέψεις και από σχολεία. Άργησε λίγο, αλλά κάλλιο αργά...
      Τις ευχές μου για το νέο μήνα Γεωργία μου!

      Διαγραφή
  14. Πόσα συρματοπλέγματα κρατάνε τις ζωές μας;
    Τις σκέψεις μας, τις μνήμες μας.
    Καλό μήνα Μαρία μου και σ΄ευχαριστώ για την συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ Μαρία μου για την αφορμή που μας δίνεις. Και τις αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες σου, που πάντα κρύβουν ένα κοινωνικό μήνυμα.
      Καλό μήνα εύχομαι!

      Διαγραφή
  15. Μαρία μου κρατώ την τελευταία πρόταση από το ολιγόλεκτο σου.
    Να μάθεις να πεθαίνεις φρόνιμα!
    Αυτό θέλουν...

    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, γιατί έχουν φτάσει να κοστολογούν και τις μεθόδους θανάτωσης. Βιομηχανία θανάτου ένα πράμα.
      Πολλές φορές βέβαια, η ιστορία εκδικείται με τον χειρότερο τρόπο. Αυτό θέλουμε...
      Τα φιλιά μου Ελένη μου!

      Διαγραφή
  16. "Της γης οι κολασμένοι" έγραφαν ανέκαθεν τις λαμπρότερες σελίδες της Ιστορίας!
    Να είσαι καλά Μαρία-ψυχή βαθιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δύο τραγωδίες.
    Η μία, των σημερινών πολεμόπληκτων, στο ολιγόλεκτο. Λιτή και σπαρακτική.
    Η δεύτερη, των αθώων, στην εξιστόρηση των εγκλημάτων των ναζιστών.
    Κοινός παρονομαστής η βαρβαρότητα.
    Ανάρτηση για μάθημα σε σχολεία, Μαρία. Πόσοι άραγε απόφοιτοι λυκείου έχουν ακουστά τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη και την πρωτοφανή αυτοθυσία του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαρβαρότητα, όπως το λες Άρη μου.
      Ελπίζοντας σ' ένα καλύτερο αύριο, με ιστορική επίγνωση και δικαίωση των αγωνιστών.
      Καλό μήνα να έχεις!

      Διαγραφή
  18. Καλημέρα και καλό μήνα, Μαρία μου.
    Ο Μήνας, πάντα θα σημαδεύεται με τα τσιγκέλια, της Ιστορίας μας.
    Η συμμετοχή σου στο δρώμενο των 25 λέξεων, εξαιρετική.
    Και τόσο δυναμικό, ξεκίνημα... αυτό το αλτ..!

    καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σορυ για το ασχετο σχολιο σε μια τοσο σημαντικη αναρτηση, αλλα εχεις βραβειο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτο που πιο βαθια με συγκλονιζει ειναι το μεγεθος της εκδικησης...200 ζωες για 4 ...50 Ελληνες για καθε Γερμανο...
    Και 100 προδομενοι απο Ελληνων χερι...
    Ποτε δε θα ξεπερασω αυτη την κτηνωδια, ποτε δε θα χωνεψω την τοση κακια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αυτή ήταν γενικά η αναλογία που κρατούσαν στις εκδικητικές τους εξορμήσεις. Οι "πολιτισμένοι" βάρβαροι...
      Φιλιά πολλά Χριστινάκι μου!

      Διαγραφή
  21. "Να μάθεις να πεθαίνεις φρόνιμα"... Λίγες λέξεις, όλη η ιστορία. Υπέροχο το κείμενό σου, Μαρία μου, με μια δυνατή ιστορία να το συνοδεύει. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να που φτάσαμε να ζούμε και να πεθαίνουμε φρόνιμα... Και στο ενδιάμεσο, να καταναλώνουμε και τα προϊόντα τους. Ωραίος κόσμος!
      Φιλιά Μία μου!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.