“Τι μαγείρεψες μωρό μου; Δεν σε βλέπω απ’ την πείνα”
“Ριπές στην πόρτα.
Εαρινός επισκέπτης.
Άκου, τα σέπαλα της δαμασκηνιάς
πέφτουν.
Ξημερώνει άνοιξη αγάπη μου!...”
“Κατάλαβα. Με ντελίβερι τη βγάζουμε κι απόψε;”
“Τι πεζός! Το μυαλό σου είναι μονίμως στην κουζίνα”.
“Παραγγέλνω τα σουβλάκια, μια σαλάτα μόνο κόψε”.
“Τ’ ήταν αυτό που διάβαζες;… πιάσε μου το αλάτι!”
“Χαϊκού “
“Xαϊ…τι;”
“Ποίηση ρε Απόστολε! Σύντομη στιχουργία.
Έξω μυρίζει άνοιξη, οι κήποι λουλουδάτοι
μ’ έπιασε το παράπονο και μια μελαγχολία”.
“Είσ’ αχάριστη ρε Βάσω! Εγώ σκίζομαι για σένα!
Τι γαρδούμπες, τι κοψίδια, τι γλυκά σου κουβαλάω!
Δεν σου πήρα τις προάλλες και λευκόχρυση καδένα;
Δεν σε πήγα Πουπουλένιο και ακόμα το βαράω;”
“Ποιο;”
“Το κεφάλι μου!”
“Όσα λες είναι σωστά και παράπονο δεν έχω.
Μα εκτός απ’ το στομάχι και το πνεύμα μας πεινά”.
“Τι να κάνω εγώ ρε Βάσω;”
“Να μου γράφεις χαϊκού, να μου απαγγέλεις Τσέχωφ.
Να περνάμε τις βραδιές μας με Ταρκόφσκι και Γκοντάρ”.
“Πολλοί δεν μαζευόμαστε;”
“Ευτελίζεις την κουβέντα! Δεν τη νιώθεις στον αέρα;
Μια λανθάνουσα φθορά που στη σχέση υποβόσκει;”
“Εγώ νιώθω μόνο αγάπη να φουντώνει με το έαρ!
Τι γουστάρει το μωρό μου; Τριλογία του Κισλόφσκι;"
"Γιατί η αγάπη Βάσω μου θέλει ντέρτι και στραπάτσο.
Να βλέπω απ’ τα μάτια σου τους Αδερφούς Κοέν,
να κόβεται η ανάσα μας σε έναν Καραβάτζιο,
να κάνουμε φασίνα με μπαλάντες του Σοπέν,
κι ύστερα να δακρύζουμε με το Έ-ντε-λα-μαγκέν!”
“Αχ Απόστολε, είσαι μεγάλος ποιητής!
Πιάσε μου ένα καλαμάκι!”
Η Βάσω κι ο Απόστολος έφαγαν σουβλάκι στο στέκι της Αριστέας μας.
Το 7ο Συμπόσιο Ποίησης ολοκληρώθηκε σήμερα και ανέδειξε υπέροχες δημιουργίες που αξίζει τον κόπο και το χρόνο, όσων δεν το έχουν κάνει ακόμα, για μια ανάγνωση.
Το Έαρ είχε την πανηγυρική του και η Αριστέα υπήρξε για άλλη μια φορά υποδειγματική οικοδέσποινα και εμπνεύστρια του Συμποσίου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ομοτράπεζους συμποσιούχους και σ' όλους όσους συντρόφευσαν με τα σχόλια και τις αξιολογήσεις τους αυτό το μικρό ταξίδι.
.jpg)
