“Λυποαναρρόφηση και λυπογλύπτες”

Τέτοιο αντηλιακό δεν έχει βγει ακόμα. Οι δείκτες προστασίας ανύπαρκτοι. Και το δίχτυ ασφαλείας επίσης.  Αρκούν λίγες ώρες πρωινής έκθεσης στην ακτινοβολία της τηλεόρασης και θα έχεις πειστεί ότι έχεις περιττά κιλά, πεσμένο στήθος, πρησμένα πόδια, χαλαρωμένα μπράτσα και ξεχειλωμένη περιφέρεια. Αν δεν ντρέπεσαι ήδη για το σώμα σου, θα πρέπει να ντρέπεσαι που δεν ντρέπεσαι.

Λογικά θα έχεις παρατήσει δουλειά (αν υπάρχει), σπίτι, παιδιά, μαγειρέματα και φροντίδες και θα τρέχεις να παραγγείλεις την αδυνατιστική κρέμα που θα σε σμιλεύει καθώς κοιμάσαι, τις μαγικές τσίχλες που θα σου κόψουν διαμιάς την όρεξη, τα μαγνητικά σκουλαρίκια που θα σου καίνε λίπος όταν τα φοράς, έναν αναζωογονητικό μασαζοκορσέ που θα σου ροκανίζει την κυτταρίτιδα καθώς σφουγγαρίζεις τα πατώματα και το επαναστατικό  συμπλήρωμα διατροφής από ψυχρής έκθλιψης πρωτόγαλα θηλυκιάς χελώνας, που θα σε λιποαναρροφήσει σε λίγες μόνο μέρες!

Κι ύστερα θα ξυπνήσεις. Με τη θλιβερή διαπίστωση πως σε περιμένει ο νεροχύτης, οι παιδικές τσιρίδες απ’ το διπλανό δωμάτιο, ένα ολάκερο σπίτι για να το φέρεις βόλτα και μια σιδερώστρα γεμάτη τσαλακωμένα ρούχα. Ίσως και να δακρύσεις πάνω απ’ την κατσαρόλα, όχι τόσο απ’ το κρεμμυδάκι που ψιλοκόβεις, όσο για τα παραπανίσια σου βάρη. Την αποστροφή για τον εαυτό σου, τη μελαγχολία και την ανασφάλεια. Θα τα σοτάρεις όλα με το φαγητό της μέρας και θα κλείσεις το καπάκι να βράσουν στο ζουμί τους. Όση ώρα τους στύβεις πορτοκάλια σκυμμένη στο νεροχύτη, η καλλίγραμμη τηλεπερσόνα –λες και σε βλέπει απ’ το γυαλί η άτιμη- σου κάνει αντιπερισπασμό, κάνοντας ρεκλάμα την «Πανμέγιστη-Επαναστατική-Ζούπερ Αδυνατιστική Κρέμα» που θα σου εξαφανίσει την όψη φλοιού πορτοκαλιού στα μπούτια σου. Χωρίς κουκούτσια η πορτοκαλάδα του Νικόλα, χωρίς έγνοιες η τηλεπαρουσιάστρια, χωρίς ρετούς η ζωή σου, «Χωρίς ενοχές για το σώμα, δε γίνεται να ξεκινήσει καλοκαίρι».  Αλισβερίσι να γίνεται δηλαδή, για να βγει και σήμερα το καθόλου κοπιαστικό –μα ούτε και ευκαταφρόνητο- μεροκάματό της.

Κι αν δεν πείστηκες ακόμα, μπαίνει σ’ εφαρμογή ο βαρύς οπλισμός της. Ειδικοί διατροφολόγοι , ψυχολόγοι, αισθητικοί και πλαστικοί χειρουργοί, πάσης φύσεως λιποεξαφανιστές και  σαλτιμπάγκοι θα σε αναλάβουν προσωπικά. Όλοι θα σου υποσχεθούν ότι θα χάσεις το περιττό βάρος στην περιφέρεια και τα ψωμάκια, φορτώνοντάς σε όμως, με τόνους από ψυχικό άχθος και ενοχές. «Ο καθρέφτης σας κυρία μου… ο καθρέφτης σας είναι αυτός που θα σας πει την απόλυτη αλήθεια. Ακούστε τον προσεχτικά κι ελάτε να κλείσουμε ένα ραντεβού γνωριμίας…», είπε ο ειδικός με περισπούδαστο ύφος.

Ο παλιός ολόσωμος καθρέφτης σε περιμένει υπομονετικά στο ντουλαπόφυλλο της κρεββατοκάμαρας. Διαπιστώνεις πως έχετε να ιδωθείτε κατάματα κάτι χρόνια. Είτε απ’ την κούραση και τις έγνοιες, είτε απ’ το φόβο της ρυτίδας και του λίπους. Σήμερα όμως ξέρεις πως δεν γλυτώνεις την αντανάκλασή του –με τις ευλογίες του ειδικού μάλιστα- κι αφήνεσαι παραδομένη στην κριτική του…

-         Θυμάσαι πόσα ζήσαμε μαζί; Χάδια, έρωτες, γέννες, λοχείες, θηλασμούς, οδύνες και χαρές, λαχτάρες και κοπιαστικά μερόνυχτα… Πάντα ήμουν πιστό στις ανάγκες και τις προσταγές σου. Κι όσο περνάει ο καιρός, αγαπώ τα παραπανίσια κιλά σου, την ξεχειλωμένη απ’ τις γέννες κοιλιά σου, την κυτταρίτιδα και τα κρεμασμένα σου μπράτσα, τις ραγάδες στο στήθος και τα πρησμένα σου γόνατα. Να είσαι περήφανη για  το κορμί σου και να θαυμάζεις αυτά που κατάφερες! Και πάνω απ’ όλα, να το υπερασπίζεσαι σ’ όσους το υποβιβάζουν σε φτηνό προϊόν που θα το βάλουν στην πριονοκορδέλα  για να το φέρουν στα μέτρα του παραμυθιού τους…

 Η φωνή της παρουσιάστριας δεν ακούγεται πια απ’ το σαλόνι.

Σαν να πάτησε κάποιος το κόκκινο κουμπάκι λυποαναρρόφησης.

[φωτογραφίες απ' το διαδίκτυο]

Το βιβλίο μου

“Ο άνθρωπος οφείλει να φυτέψει τουλάχιστον ένα δέντρο. Να γεννήσει τουλάχιστον ένα παιδί. Να γράψει τουλάχιστον ένα βιβλίο”. 

Το απόφθεγμα της λατρεμένης Έλλης Αλεξίου, ήταν και συνεχίζει να είναι το αγαπημένο μου σενάριο ζωής.

Έχοντας πραγματοποιήσει καιρό τώρα τα δύο πρώτα, έχω τη χαρά και την απέραντη συγκίνηση να κλείσω τα τεφτέρια μου και να κάνω ταμείο. Το βιβλίο βρίσκεται ήδη στην «αίθουσα τοκετών» και σκάει μύτη από βδομάδα. Νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω απ’ την καρδιά μου για την ενθάρρυνση και τη στήριξή σας όλα αυτά τα χρόνια που συνυπάρχουμε στην ιντερνετική μας γειτονιά.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: 24Γράμματα

Ένα τεράστιο «Ευχαριστώ» στον  εκδότη Γιώργο Δαμιανό, για την εμπιστοσύνη του και την άμεση ανταπόκρισή του να προχωρήσουμε σ’ αυτό το εγχείρημα.

Ας μου επιτραπεί να εκφράσω και δημόσια την ευγνωμοσύνη μου στους παλιούς  φίλους που με στηρίζουν με συνέπεια εδώ και χρόνια και με τράβηξαν απ’ το χέρι για να τολμήσω τη βουτιά στα βαθειά νερά μιας έκδοσης.

Ο Θάνος, η Αριστέα, η Ρούλα, ο Χρήστος, η Φλώρα, ο Μαχαίρης, η Κλαυδία, η Έλενα, η Μαριλένα, ο Άρης…  και κάποιες Μαρίες (ξέρουν αυτές).

Εύχομαι αυτός ο μήνας να φέρει λίγο καλοκαιράκι στις ζωές μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Να είστε όλοι καλά!

Ιθάκη [16ο Συμπόσιο Ποίησης]

Να με κρατάς όταν θα πέφτω στο κενό

στων παραισθήσεων την κόλαση όταν μπω

σαν ακροβάτες π’ αγκαλιάζονται σφιχτά

ο ένας στον άλλο τη ζωή του όταν κρεμά.

Να μου μιλάς όταν θα φεύγω μακριά

να μου θυμίζεις απ’ τα χρόνια τα παλιά

μια κυριακάτικη που πήγαμε εκδρομή

και το ποδήλατο που βρήκα ένα πρωί.

Να μου θυμώνεις που δεν είμαι δυνατός

που δίνω μάχες για να μείνω καθαρός

με τρύπιες φλέβες και ψυχή που αιμορραγεί

βήμα το βήμα τη ζωή μου απ’ την αρχή.

Να’σαι η μάνα που μου φώναζε «ΜΠΟΡΕΙΣ!»

να’σαι στο πλάι μου να νιώθω νικητής

να’σαι η Ιθάκη μου για να’χω προορισμό

στο γήπεδό μου οπαδός φανατικός.

Να’σαι εδώ για να προλάβω να σου πω

όσα δεν τόλμησα ως τώρα «ευχαριστώ»

μ’ αδέξια χέρια να μας φτιάξω ζωγραφιά

ένα παιδάκι με τον ήλιο αγκαλιά.

Είμαι εδώ σ’ ένα χορό κυκλωτικό

κι έχω ένα χρόνο που ξεκίνησα να ζω

«είμ’ ο Νικόλας σου και είμαι καθαρός!»

να φέρει ο αέρας τη φωνή μου ως εκεί

και να φουσκώσει της ζωής μου το πανί…

Συμμετείχε στο 16ο συμπόσιο ποίησης της αγαπημένης μας Αριστέας.

Αφιερωμένο σ’ όλα τα παιδιά που αναζητούν την προσωπική τους Ιθάκη, με την ευχή να πιάσουν γρήγορα λιμάνι…

Ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου την ακούραστη οικοδέσποινα του συμποσίου και όλους τους φίλους που συντρόφευσαν με την παρουσία τους τις ποιητικές μας απόπειρες.

Σύνοδος κορυφής στον Ψηλορείτη

Γεια και χαρά σας σύντεκνοι, σας πέμπω ένα βουργιάλι

μη με θωρείτε ανήσυχοι δεν ήρθα για κακό

κέρασα τα κοπέλια σας μεζέ και κοτσιφάλι,

γραβιέρα, μαραθόπιτα κι απάκι σφακιανό.

Στην αίθουσα του γιούρογκουπ κάνουμε γαλαρία

σπρώξτε στην άκρη τα χαρτιά και βάλτε μια ρακή

εγώ χρωστώ στην τράπεζα κι εσείς στην ιστορία

πόσο λογάται επαέ η ανθρώπινη ζωή;

Μπορεί να είμαι κουζουλός και να μην έχω κρίση 

ας δούμε τα τεφτέρια μας, ποιανού χρωστάει ποιος

εσείς με αυστηρότητα μ’ έχετε γα...λουχήσει:

“η δόση, το αντάλλαγμα, η ρήτρα κι ο θεσμός”.

Στον τόπο μου το χρέος σας απλήρωτο ακόμα:

χωριά που αφανίσατε και τάφοι ομαδικοί

κειμήλια που κλέψατε, μωρά που εκτελέσατε,

κορίτσια που χαλάσατε, γέροντες που ντροπιάσατε,

λάδι και τόνους τρόφιμα, κοπάδια που ρημάξατε,

νοικοκυριά που κάψατε,

ομήρους που εκτοπίσατε, γη που λεηλατήσατε,

κάσες που φυγαδεύσατε μ’ αρχαία απ’ την Κνωσσό

ο χρόνος τα σεβάστηκε, μα όχι ο “θεσμός”…

Σας προσκαλώ στα μέρη μου να κάνουμ’ ένα μίτινγκ

στα σύννεφα που υψώνονται αντίκρυ στον Θεό

σ’ ένα μητάτο απόκρημνο στη γη του Ψηλορείτη

εκειά που αγγελοσκιάζεσαι και κάμεις το σταυρό.

Κι απέ να ξεγιαλίσουμε στης θάλασσας τις στράτες

ν’ ανοίξουν τα πνευμόνια σας στο κύμα αναμεσίς

«Ανέ νογάτε πείτε μου που είστε τεχνοκράτες

ποιος είναι που ζημιώθηκε και ποιος ο μπαταξής;»

[πρώτη δημοσίευση: 09/07/ 2015,  στο Συμπόσιο Ποίησης της Αριστέας]

Ερμηνείες λέξεων: βουργιάλι: σακίδιο κρητικό, κοτσιφάλι: ποικιλία κρασιού, αγγελοσκιάζομαι: σκιάζομαι απ’ τον άγγελό μου, ξεγιαλίζω: ανοίγομαι στο πέλαγος, ανέ: εάν, νογώ: αντιλαμβάνομαι, μπαταξής: αυτός που εξαπατά]

Για την ιστορία: Σαν σήμερα, στις 20 Μάη 1941 ξεκινάει η ηρωική μάχη της Κρήτης. Παρά τα σχέδια της ναζιστικής μηχανής για εύκολη πρόσβαση και κατάκτηση του νησιού, η μάχη της Κρήτης έμελε να χαρακτηριστεί σαν η πιο σημαντική και καθοριστική για την έκβαση της γερμανικής επέλασης, μάχη στην ιστορία του Β’ παγκόσμιου πολέμου.

Φωτογραφίες απ’την εκτέλεση αμάχων στο χωριό Κοντομαρί Χανίων.  Οι Γερμανοί όρμησαν στα σπίτια, έβγαλαν όλο τον κόσμο έξω, ξεχώρισαν τους άνδρες και τους εκτέλεσαν σε παρακείμενο ελαιώνα.

Ο υπολοχαγός  Horst Trebes, επικεφαλής της τιμωρητικής αποστολής, παρασημοφορήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα απ’ τον Γκαίριγκ για τη γενναιότητά του, με τον Σταυρό των Ιπποτών. Τρία χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Νορμανδία.

Ο στρατηγός Kurt Student, υπαίτιος για όλα τα αίσχη που έγιναν στην Κρήτη - όπως η σφαγή στην Κάνδανο και στο Κοντομαρί - μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη από τους Βρετανούς και τον Μάιο του 1947 προσήχθη ενώπιον βρετανικού δικαστηρίου με τις κατηγορίες της δολοφονίας και κακομεταχείρισης αιχμαλώτων πολέμου στην Κρήτη. Το αίτημα της Ελλάδας για έκδοσή του, απορρίφθηκε. Τελικά, κρίθηκε ένοχος για τις τρεις από τις οκτώ κατηγορίες και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Ωστόσο, αποφυλακίστηκε για ιατρικούς λόγους το 1948. Ο Student δεν δικάστηκε ποτέ για εγκλήματα εναντίον πολιτών.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν απ’ τον Franz Peter Weixler, πολεμικό ανταποκριτή της Βέρμαχτ (ανταποκριτής προπαγάνδας), που φωτογράφισε την εκτέλεση και κράτησε τα αρνητικά, τα οποία με κάποιο τρόπο κατάφερε να τα διοχετεύσει σε έναν φίλο του στην Αθήνα,  παρ' όλο που το φιλμ κατασχέθηκε από τους ανωτέρους του και αναγκάστηκε να υπογράψει μία δήλωση σύμφωνα με την οποία δεν είχε κρατήσει αντίγραφα.

πηγή πληροφοριών