«Και δε μου λες
ρε Κώστα, εσύ είσαι σίγουρος ότι στο υπουργείο σου δεν σε κλέβουν;»
«Eεε… μάλλον…»
«Και πώς τους ελέγχεις
δηλαδή;»
«Eλέγχω τα έξοδα, τις αποδείξεις…»
«Χα!... ελέγχει
τις αποδείξεις λέει… για ρίξε μια ματιά εδώ ρε Κώστα…»
«Ο κάτωθι
υπογεγραμμένος Ζάκαρης Εμμανουήλ του Γρηγορίου, ιργάσθην εις το μαιευτήριον
Πλατανιάς 16 μεροκάματα… χαχα, το ηργάσθην το έχει με γιώτα…»
«Κι επειδή το’χει
με γιώτα λες να κουράστηκε λιγότερο; Για διάβασε παρακάτω…»
Ο διάλογος απ’
την επική ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Υπάρχει και φιλότιμο». Ο υπουργός Ανδρέας
Μαυρογιαλούρος (Λάμπρος Κωνσταντάρας), τη στιγμή που αποκαλύπτει στον φίλο του
υπουργό (Γιώργο Γαβριηλίδη), τις ρεμούλες που γινόντουσαν στο χωριό της Πλατανιάς,
απ’ τον τοπικό κομματάρχη Γκρούεζα. Ο συμπαθέστατος λοιπόν φίλος του, απ’ την
επιστολή καταγγελίας που είχε μπροστά του, εντόπισε με ύφος ακαδημαϊκού που
διορθώνει γραπτό φοιτητή του, μόνον το ορθογραφικό λάθος του καταγγέλλοντα. Το
γιώτα!
«Χαιρέτα μου
τον πλάτανο!... ε, την Πλατανιά ήθελα να πω!»
Είναι φορές που
νιώθω πως έχουμε πάθει απόσπαση προσοχής. Υπερεκτιμούμε το διαδίκτυο, τα
σχόλια, τις αναρτήσεις, τα παιχνίδια που σκαρώνουμε για να έχουμε το μυαλό μας σε
εγρήγορση, αλλά και για να διατηρούμε την παρεϊστικη διάθεση και τον
αυθορμητισμό μας. Κουράστηκα να διαβάζω τσιτάτα και υποδείξεις για το πώς
γράφεται το «ηργάσθην». Και δεν μου
καίγεται καρφί για το λάθος φωνήεν. Όχι από έλλειψη σεβασμού στην ορθογραφία.
Μα γιατί θεωρώ πιο σημαντικό το “δάσος”. Την “καταγγελία” του γράφοντα. Αυτό που ένιωθε όσο έγραφε το πόνημά του.
Ακούω τη φωνή του, αφουγκράζομαι τη διάθεσή του, ιχνηλατώ τα σημάδια που αφήνει
πίσω απ’ τις λέξεις του. Η διόρθωση με το κόκκινο στυλό και η κακή αξιολόγηση,
με παραπέμπει στα σχολικά μου χρόνια. Και ήταν ελάχιστα αυτά που έμαθα απ’ τους
επικριτικούς δασκάλους, που με διόρθωναν με τεντωμένο τον δείκτη. Η γνώση
κατακτήθηκε απ’ αυτούς που με παρότρυναν να σκέφτομαι και να γράφω. Κι ας έκανα
λάθη. Γιατί οι πιο σημαντικοί δάσκαλοι,
δεν είναι αυτοί που αυτοπροσδιορίζοντανται
ως γνώστες. Είναι αυτοί που εκπέμπουν φως, που είναι ρευστοί και ανεκτικοί στα
λάθος φωνήεντα. Που δεν διδάσκουν από ματαιοδοξία και έπαρση, αλλά από
ειλικρινή διάθεση να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους και να μοιραστούν την
εμπειρία τους. Ταπεινά και αθόρυβα.
Άλλωστε δεν συνυπάρχουμε
σε φιλολογικό φόρουμ και δεν κληθήκαμε από κανέναν να προσφέρουμε υπηρεσίες
διόρθωσης κειμένου. Εννοείται πως αν θέλουμε να ικανοποιήσουμε το αναγνωστικό μας
ντέρτι σε κείμενα διορθωμένα και αψεγάδιαστα (αυτό με επιφύλαξη), θα
μελετήσουμε βιβλία και επαγγελματίες συγγραφείς. Εδώ μάνα μου είμαστε μια μικρή
γειτονιά. Χορτάσαμε από πολιτική αλητεία, αδιέξοδα, άγχη, κατάθλιψη, επιθετικότητα
και ειρωνεία. Ένθεν και ένθεν. Ας κρατήσουμε τουλάχιστον τη γειτονιά μας καθαρή.
Ας δείξουμε τον πολιτισμό μας, στην οθόνη μας.
Κι αντί για like και τσαχπινιές στο ίντερνετ, ας κρατάμε ζωντανά μέσα μας
τα λόγια των μεγάλων μας δασκάλων (για όσους αληθινά τους έχουν διαβάσει):
«[…]
δεν μπορούσαμε πια ν’ ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια-ίσια ένα
πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού και κελαηδούσε. Τότε ένας
μαθητής, χλωμός κοκκινομάλλης, που’ χε έρθει εφέτο στο χωριό, Νικολιό τον
έλεγαν, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο : - Σώπα δάσκαλε, φώναξε, σώπα
δάσκαλε ν’ ακούσουμε το πουλί!»
Νίκος
Καζαντζάκης - Αναφορά στον Γκρέκο
Μαράκι μου, σ' ευχαριστώ για όσα έγραψες θυμίζοντας σε όλους την ουσία και το δάσος που ενίοτε επιμένουμε να χάνουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ κι επαυξάνω και σου αφήνω γλυκά φιλιά και μια αγκαλιά!
Καλή σου εβδομάδα, φίλη μου
Μαρίνα
Γιατί όλη η ουσία, είναι στα φιλιά και στις αγκαλιές τελικά ;-)
ΔιαγραφήΚι ας είναι από μακριά. Έχουν κι αυτές τη χάρη τους.
Καλό βραδάκι Μαρίνα μου!
που να ακουσουμε το πουλι οταν εχουμε μαθει να ακουμε ολα τα αλλα;
ΑπάντησηΔιαγραφήκυριως το κλαδι του δεντρο που καθεται το ελευθερο (κατα τα αλλα) πουλι
καλημερα και καλη εβδομαδα
Δεν θέλει κόπο. Καλή "ακοή" μόνο...
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Κική μου!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά το ξέρεις αυτό!
σε ευχαριστώ που ένιωσες το δικό μου πνίξιμο και είπες όλα όσα ήθελα κι εγώ να φωνάξω!
Ξέρουμε πού και γιατί!
Φιλιά και καλή εβδομάδα κανελλάκι μου αγαπημένο!!!!!
αναδημοσιεύτηκες ! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάω όλα τα "ωμέγα" σου και σ' ευχαριστώ που γεμίζεις τη ζωή μου με εύηχα φωνήεντα!
ΔιαγραφήΑναδημοσιευμένη και κουρασμένη, σε καληνυχτίζω Αριστάκι μου ♥
Προσυπογράφω!!Αλλά για να δούμε το ''δάσος'' θα πρέπει να έχουμε μαθει να βλέπουμε όχι απλά να κοιτάζουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου και καλή εβδομάδα
Ενίοτε και να παρατηρούμε Άννα μου. Το δάσος κρύβει πολλές ομορφιές εκτός απ' τα δέντρα.
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου και καλή νέα εβδομάδα και σε σένα!
Κι αφού το αναδημοσίευσε η Αριστέα, καθώς ήθελε να τα φωνάξει αυτά που έγραψες, τα "άκουσε" κι αυτή που έπρεπε. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την εντύπωση ότι κάνουμε την τρίχα τριχιά. Σοβαρά τώρα. Ματαιοδοξία κι έπαρση (ειρωνεία υπήρξε στο τέλος μόνο και τη θεώρησα κι απολύτως δικαιολογημένη μετά τα όσα είχαν προηγηθεί), επειδή δόθηκε προσοχή στα σημεία; Υπερβολικό το βρίσκω. Και ποιά η αντιπρόταση; Να μη λέμε αυτά που θέλουμε να πούμε, αυτά που έχουμε στο μυαλό μας; Υπάρχει λογοκρισία στα σχόλια; Βρέθηκε κάποιος να μην ακολουθήσει την πεπατημένη της κολακείας και έπεσαν όλοι επάνω του να τον φάνε - λογικό το βρίσκεις; Μα, έτσι, δε θα το σκεφτεί πολύ (και πιθανότατα δε θα το κάνει) να ξαναδιατυπώσει την άποψή του μελοντικά; Αυτό είναι το επιδιωκόμενο;
Επίσης. Γράφεις για τα ουσιαστικά, που χάνουμε κοιτώντας το δέντρο. Γιατί υποθέτεις, πως το να σου δείχνουν το δέντρο, συνεπάγεται ότι χάνεις το δάσος; Νομίζω, ότι μπορούν να γίνονται και τα δυο. Αλλά έχουμε μάθει να λειτουργούμε διαζευκτικά: ή το ένα, ή το άλλο. (Όχι, δεν έχασα το δάσος στις ιστορίες που διάβασα, απλά δεν το ανέλυσα - εσείς όλοι, μήπως; Κι αν όχι, προς τι η επισήμανση περί δέντρου και δάσους;)
Κάτι τελευταίο. Επειδή μνημόνευσες τους άξιους δασκάλους (στο επάγγελμα) και τους μεγάλους δασκάλους (στη λογοτεχνία - αν και τον Καζαντζάκη, ομολογουμένως, δεν τον μπορώ καθόλου). Κι επειδή κατά πάσαν πιθανότητα (να μην πω βεβαιότητα) η ανάρτηση είναι απάντηση σε μια δική μου. Όλα σχετικά είναι, πρέπει να θυμίσω. Για μερικά παιδιά λειτουργεί καλύτερα ένα στυλ πιο καθοδηγητικό (το ξέρω από πρώτο χέρι), άλλα ανθίζουν με περισσότερη ανεξαρτησία. Πάντως, πρέπει να σου πω, πως από τη θέση της δασκάλας (ξένης γλώσσας) πέρασα για λίγα χρόνια. Και με το δικό μου βδελυρό τρόπο και την ανεκδιήγητη νοοτροπία, την σιχαμένη, έκανα παπάδες (φαίνεται αλαζονικό, αλλά αν έβλεπες αυτά που είδα - που ούτε εγώ τα περίμενα!). Και ασχολήθηκα, και βελτίωσα θεαματικά, και είχα παιδιά (και πολύ-πολύ μικρά παιδάκια) που έλαμπε το πρόσωπό τους όταν έμπαινα στην αίθουσα και, όταν χτυπούσε κουδούνι, δεν ήθελαν να σταματήσει το μάθημα! Γιατί, λοιπόν, οι καλύτεροι δάσκαλοι να είναι αυτοί που έχεις εσύ στο μυαλό σου, κι όχι αυτοί που έχω εγώ;
Συζήτηση κάνουμε, βεβαίως. Και, μονονότι θεωρώ το θέμα λήξαν, αφού η Αριστέα με ενημέρωσε, με την κοινοποίησή της, για την ανάρτησή σου, είπα να γράψω το σχόλιό μου, για να υπάρχει και η αντίθετη άποψη. Θα με ενδιέφερε να διαβάσω την απάντησή σου.
Καλή σου μέρα.
Επειδή αναφέρθηκε το όνομά μου αλλά κι επειδή θα επιστρέψει κουρασμένη η Μαρία από τη δουλειά και θα ψάχνεται στην κυριολεξία, θα γράψω δυο λόγια εδώ.
Διαγραφή(Φυσικά η Μαρία έχει δείξει πώς καθόλου δεν δυσκολεύεται να εκφράσει την άποψη της και λόγο έχει )
Η αναδημοσίευση που έκανα ήταν στο προφίλ μου. Δεν στάλθηκε σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Δεν είχε συγκεκριμένο αποδέκτη. Το τονίζω, Έχω αναδημοσιεύσει πολλάκις τη Μαρία στο παρελθόν, στο προφίλ μου. Όποιος με διαβάζει στο φέις , το γνωρίζει αυτό.
Επίσης, δεν έχω μιλήσει κατ' ιδίαν με τη Μαρία για το θέμα. Δεν ανταλλάξαμε μέιλια, τηλέφωνα, μηνύματα.
Όταν έγραψα "Ξέρουμε πού και γιατί!" υπέθεσα (κακώς γιατί νιώθω ότι τα έκανα χειρότερα και νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ) ότι αφορμή πήρε από δύο αρνητικά σχόλια που έγιναν σε ανάρτηση φίλου που και οι δύο διαβάσαμε και σχολιάσαμε θετικά. Με αφορμή δικό μου δρώμενο....
Τα όσα έγραψε η Μαρία με εκφράζουν απόλυτα.Δεν χρειάζεται να απολογούμαι φυσικά γιατί προτιμώ τον ευγενή σχολιασμό, το να βρίσκω θετικά στις φιλότιμες προσπάθειας κάποιου να γράψει, γιατί γράφω κάποιες φορές υπερβολικά καλά σχόλια. Είναι δικαίωμα μου. Όπως δικαίωμα κάποιου να με χαρακτηρίσει όπως θέλει.
Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχει η ελευθερία να έχω τη συμπεριφορά που μου αρέσει απέναντι στους άλλους.
Καθένας κάνει τις επιλογές του και με αυτό πορεύεται!
Τελικά έγραψα πολλά !
Συγγνώμη Μαρία αν καταχράστηκα το χώρο σου ή δημιούργησα θέμα.
Φιλιά! :))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή* μοΛονότι, όχι μοΝονότι (δεύτερη λέξη της δεύτερης πρότασης της τελευταίας παραγράφου σου, Διονυσία) ;-p
Διαγραφή~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καλημέρα, Μαρία, είμαι η Αγγελική. Σε απολάμβάνω διαβάζοντάς σε συνέχεια, αλλά δεν έχω σχολιάσει ποτέ μέχρι τώρα, λόγω έλλειψης χρόνου. Συγχώρεσέ με, απλά - επειδή είμαι λίγο (εεεεμμμμμ ... αρκετά) μεγάλο πειραχτήρι - ήθελα λίγο να πειράξω την Διονυσία πού ήρθε να πειράξει την Αριστέα. Κάτι σαν το "εγώ πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου που πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου", αλλά στο ανάποδο - χαχαχαχαα !
Καλημερέντες σε όλους είτε γράφουμε ορθά είτε καθιστά είτε ξαπλωμένα ... .... ... είτε βλέπουμε τα δάση είτε εστιάζουμε στα δέντρα είτε ακόμα και στους νευρώνες των φύλλων του δέντρου. Όλοι οι καλοί χωράμε ! Αγάπη πανταχοῖ τε και πανταχόθεν !!! :-)
Γεια σου Αγγελικούλα μου και Χρόνια σου Πολλά για τη γιορτή σου!
ΔιαγραφήΣε συγχωρώ, αλλά αύριο να φέρεις στον κύριο Γκίκα αντιγραμμένους,100 στίχους από το Ζ' της Ιλιάδος.
Αγάπη, βεβαίως-βεβαίως!...
Σ' ευχαριστώ γιατί άγγιξες κάποιους αισθητήριους νευρώνες μου!...
*μελ-Λ-οντικά! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλώς την!
ΔιαγραφήΑφορμή για το παρόν κείμενο, ήταν -κυρίως- κάποιοι σχολιασμοί στις «Ιστορίες της νύχτας», του φίλου μας Γιάννη.
Αφού το πήρες πάνω σου, μπράβο για την παλληκαριά σου!
Κι επειδή όπως σοφά λες κι εσύ, το κάμαμε ήδη τριχιά, δεν απαντώ. Καταλαβαινόμαστε πολύ καλά μεταξύ μας. Μεγάλα παιδιά είμαστε.
Κρίμα μόνο που αν και είσαι εκπαιδευτικός, δεν «μπορείς καθόλου» τον Καζαντζάκη.
Είσαι η πρώτη (και τελευταία ελπίζω) παιδαγωγός, που δεν τον έχει εντρυφήσει. Εξ όσων γνωρίζω, και πάντα απ’ τον προσωπικό μου (μικρό) κύκλο γνωριμιών.
Ίσως και να έκαμες περισσότερους «παπάδες». Ή και αγγέλους...
Εν πάση περιπτώσει, καλώς μας βρήκες στο Απάγκιο και σ’ ευχαριστώ ειλικρινά για την επίσκεψη και το χρόνο σου. Στον τόπο μου το κωσόρισμα το κάμουμε μ’ ένα σφηνάκι τσικουδιά. Λόγω πρακτικών δυσκολιών, σε κερνάω μια αράδα του Δασκάλου μας κι ελπίζω να τον αντέξεις μια ολιά:
«Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες».
Τι έγινες εδώ Μαράκι μου??
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω χάσει επεισόδια.Δυστυχώς το διαδίκτυο είναι όπως η γειτονιά μας.
Υπάρχουν πάντα γείτονες που θ'αδείαζουν τα σφουγγαρόνερά τους στην μοσχομυρωδάτη μπουγάδα σου
αυτό δεν θα το αποφύγεις δυστυχώς.
Είμαι άτομο που πάντα κοιτώ την ουσία
και δεν αναλώνομαι σε τύπους και υπογραμμούς.
Συνέχισε να μας χαρίζεις αυτά που νιώθεις και μη πτοείσαι!
Αγαπάμε τα γραπτά σου όπως είναι!
Φιλάκια πολλά για καλή εβδομάδα!
Πού είσαι ρε Ζουζού μου; Χαθήκαμε.
ΔιαγραφήΜπουγάδα μια χαρά.
Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα σου!
και ηρθα χαρουμενη πως για εμένα ηταν αφιερωμένη η ανάρτηση .......(γιατί κουνάω το δάχτυλο για το πως γράφεται το ''δάκρυ'')............ , μου κόψατε τη χαρά απότομα! ...............;;;;;;;;!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μου κοπεί το χέρι αν ξαναδιορθώσω! ........... Η επόμενη ανάρτηση θα ειναι μες στα λάθη! Μου δώσατε ιδεα κορίτσια!
Μαρία ,φυσικά και συμφωνώ με όσα λες!,μην παρεξηγηθώ και μου κάνεις κανονική ανάρτηση μετά και έχω την Αρίστω να χοροπηδάει από κάτω στα σχόλια................. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κΑλΙμΑΊρΑ !!!!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!! Το φχαριστήθηκα~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
το βράδυ καλέ ,όχι το δάκρυ! Μου αποσπά την προσοχή η Χαζέα!
ΔιαγραφήΓεια σου ρε Νάσια με τα ωραία σου!
ΔιαγραφήΤο ξεχνάω εγώ το αφιέρωμα σου στο "βράδυ";
Κάθε βράδυ έβλεπα "ύψιλον" στον ύπνο μου.
Περιμένω με αγωνία την ανάρτηση που λες.
Αριστέα, έσο έτοιμη ;-)
Μαρια μου πολυ πολυ ωραιο κειμενο και με πολυ εξυπνο τροπο ειπες αυτο που ηθελες να βγει προς τα εξω.. συμφωνω απολυτα μαζι σου, καλο ειναι να βλεπουμε το δασος και οχι το δεντρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα τα υπολοιπα τα εχω ηδη πει τα διαβασες φανταζομαι
Παιζει μεγαλο ρολο σε ποια στιγμη θα επισημανεις κατι, και πως θα το επισημανεις, αλλα και σε ποσο χωρο βρισκεται αυτο που επισημαινεις σε σχεση με το συνολο
πολυ ''με'' αρεσει καi το μπλογκ σου αλλα και ο τροπος σου
(και το δικο μου επιθετο ειναι σε -ακη, κι εχω πολλους συγγενεις στο νησι, κι ας ειμαι γεννημα θρεμα της Θεσσαλονικης)
την καλημερα μου
:)
Ο καλύτερος συνδυασμός, Θεσσαλονικιά με ρίζες στην Κρήτη!
ΔιαγραφήΣτέλλα μου (διόρθωσε με αν κάνω λάθος στο όνομά σου, γιατί δεν είμαι σίγουρη), σ' ευχαριστώ για το εύστοχο σχόλιο!
@Αγγελική : 'Φχαριστώ! Δε μπορώ να τα βλέπω κι όλα! Διόρθωσα το "μελλοντικά", πάντως! :-p
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχαχαχααα !!!! Εύγε, παιδί μου ! :-p
Διαγραφή@Maria Kanellaki : Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το blog σου, σου έχω μάλιστα ξανασχολιάσει στο παρελθόν. Επίσης, δεν είμαι παιδαγωγός, απλά απασχολήθηκα κάποτε σε αυτόν τον χώρο. Σχολίασα στη σημερινή σου ανάρτηση, επειδή θεώρησα πως με αφορούσε. Και όντως με αφορούσε, απλά όχι τόσο άμεσα όσο πίστεψα αρχικά. Επανέρχομαι, για να διευκρινίσω το εξής, το οποίο δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι έγινε κατανοητό: δεν έχω θέμα να "αποδείξω" ότι έχω δίκιο, δε με απασχολεί αυτό. Καταλαβαίνω απόλυτα πως υπάρχει και η άλλη πλευρά, που μάλιστα αποτελεί και πλειονότητα. Εκείνο, όμως, που με ενδιαφέρει, είναι το να γίνει αντιληπτό, πως και η άποψη της πλειονότητας δεν αποτελεί καμία "ορθοδοξία", για να δέχομαι τόση αντίδραση για τη διαφορετική άποψη που εξέφρασα. Υπάρχουν επιχειρήματα και υπέρ της μιας και υπέρ της άλλης. Όπως υπάρχουν και πολλοί τρόποι να είσαι λάθος, όταν είσαι σωστός - και σωστός, όταν είσαι λάθος. Απλά, συμφωνούμε πως διαφωνούμε. (Και, Αγγελική, αν δεις πάλι κανένα λάθος, keep in mind ότι γράφω από tablet που συχνά μου "διορθώνει" και τα σωστά, οπότε δε θα φέρω ευθύνη τώρα. :-p)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου και πάλι Διονυσία. Όλα κατανοητά και σεβαστά.
ΔιαγραφήΚαι καλή καρδιά!
Δεν αφορούσε μόνο εσένα βέβαια η ανάρτηση, αλλά αφού επιμένεις...
Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όταν θέλω να κάνω μια φιλική παρέμβαση ή διόρθωση σε φίλους, το κάνω με email και αποφεύγω το ανοιχτό σχόλιο. Στον προφορικό αλλά και στο γραπτό λόγο. Γνώμη προσωπική εκφράζω με πολύ καλή διάθεση.
Λοιπόν, τους ζυγούς λύσατε και πάμε γι άλλα. Για τα πιο σπουδαία και πιο σοβαρά.
Πολύ σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου & το γόνιμο διάλογό μας!
Καλό βραδάκι να έχεις!
Αχ, αυτό το δάσος, το τόσο ανεκτικό και υπομονετικό, που δεν διαμαρτύρεται που καθένας μας "περί άλλα τυρβάζει" και δεν του δίνει σημασία καμμιά. Πράγματι εστιάζουμε εκεί που δεν υπάρχει ουσία και αναλωνόμαστε σε λεπτομέρειες που δεν έχουν ούτε ουσία, ούτε αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την πολιτική, αυτή η τακτική να ρίχνει κάτι στο κεντρικό σκηνικό για να αποσπά την προσοχή του πολίτη θεατή είναι πλέον συνηθισμένη.....
Φιλιά πολλά
Η πολιτική έχει τα εργαλεία της. Και η τακτική αυτή, είναι απ' τις πλέον αποτελεσματικές για τη τη χειραγώγησή μας.
Διαγραφή"Θα σας εξαφανίσωμεν!"...
Την καλησπέρα μου Φλώρα μου!
Κι η διόρθωση θέλει τρόπο!! Αυτό μόνο και ξέρεις πως συμφωνώ Μαρία μου!! Φιλάκια πολλά και να χεις μια όμορφη βδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο τρόπος θέλει (ενίοτε) διόρθωση.
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά Μαριλενάκι μου;-)
Καλώς σε βρίσκω Μαρία!!!! Ευχαριστώ πολύ για το όμορφο δώρο σου!!! Δεν θα κάνω σχόλια για την ανάρτηση σου, η οποία πολύ μου άρεσε, γιατί παρακολουθώ μια κονταρομαχία στα σχόλια!!! Βάζω καφέ να πιω και έρχομαι να τα διαβάσω. Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλώς ήρθες Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΠολύ χάρηκα που έφτασε εγκαίρως.
Να είσαι καλά και μη χανόμαστε ε;
Καλησπέρα Μαρία, καλησπέρα σε όλες και όλους. Αντιλαμβάνομαι ότι η ιστορία με την ανάρτηση του δρώμενου της Αριστέας, πήρε κάποιες διαστάσεις έντονου διαλόγου και συζήτησης, θεωρώ ότι αυτό είναι θετικό γιατί ανέδειξε απόψεις και έβαλε ζητήματα με τα οποία αλλού συμφωνούμε αλλού διαφωνούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό τώρα καθ' εαυτό Μαρία μου το θέμα που βάζεις, ναι, θα έλεγα ότι με καλύπτει η άποψη ότι στις στιγμές που διάγουμε, προτεραιότητα έχει η έκφραση και μετά ακολουθεί η απόλυτα ορθολογική έκφραση.
Το είπα και στην αγαπητή Διονυσία, σαν ερέθισμα που είδα. Στο γραπτό π.χ. του Γιάννη Μαρή, στα βιβλία του, τα οποία αυτή την εποχή "ρουφάω", μπορείς να διακρίνεις σωρεία συντακτικών λαθών ή αδυναμιών. Όμως αυτό δεν αλλοιώνει την "μαγεία" που νιώθει ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου.
Σίγουρα ο σωστός γραπτός λόγος είναι σημαντικός, σε όλα του. Μπορούμε να γεφυρώσουμε τις όποιες αυτές "συγκρούσεις" στην πράξη.
Μην γίνουμε δηλαδή, καλόβολα χιουμοριστικά το λέω, σαν τον Ρωμαίο εκατόνταρχο στο "Η ΖΩΗ ΤΟΥ BRIAN" των Mondy pythons όπου κατέληγε να διορθώνει συναντικά τον Brian στο ...σύνθημα που έγραφε ενάντια στους Ρωμαίους στον τοίχο.
Και το λέω με διάθεση χιούμορ το καταλαβαίνεις.
Σε φιλώ καλή μου
Καλό βράδυ.
Αχ, βρε Γιάννη, μου ξέφυγες και δεν διόρθωσα το γραπτό σου με κόκκινο μελάνι...
ΔιαγραφήΑυτά που διάβασα παραπάνω στα σχόλια ότι συνέβησαν τα γράφω εκεί που δεν "πιάνει μελάνι"!!!!
Ασχολούμαστε κάποιες στιγμές με εντελώς ανούσια πράγματα και χάνουμε την ομορφιά κάθε δημιουργικής έκφρασης, που μας κάνει συντροφιά στις δύσκολες μέρες που διανύουμε.
Ε, ας μεγαλώσουμε κάποια φορά!!!
Μαρία, συγνώμη εδώ για την παρεμβολή, αλλά ήθελα να τα πω απευθείας στον Γιάννη, αφού τον αφορά το θέμα!
Δεν είχα πάρει είδηση τίποτε από όλα αυτά αλλά μάλλον καλύτερα!
Για τους αληθινούς δασκάλους τα είπες με τον καλύτερο τρόπο, είτε με δικά σου λόγια είτε με κάποιων άλλων σημαντικών δασκάλων!
Να είσαι καλά και καλό σου βράδυ!
@ Γιάννη: Φυσικά και καταλαβαίνω το -πάντα κινηματογραφικής υφής- χιούμορ σου! Θα το καταλάβαινα, ακόμα κι ήταν ένα ανώνυμο σχόλιο. Και είναι πολύ πετυχημένο το παράδειγμά σου με τη σκηνή απ' τους Mondy Pythons. Λοιπόν, αναμένω τις ιστορίες σου που δεν γράφτηκαν ακόμα, πάντα με ενδιαφέρον και καλή διάθεση. Να είσαι καλά Γιάννη!
Διαγραφή@Γλαύκη: Δασκάλα μου, τι να σου πω τώρα εγώ; Εσύ τα ξέρεις καλύτερα. Ελπίζω να μη χρησιμοποιείς κόκκινο μελάνι ε;
Χαχαχα! Ποτέ, Μαρία μου, και με όλη τη σημασία της λέξης!!! Είναι αρχή μου από την πρώτη στιγμή σε τάξη...
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά, κορίτσι μου!
Πέρασα να πω μια καλησπέρα και δυσκολεύομαι να καταλάβω τα όσα συνέβησαν !! Στην ουσία ο σωστός τρόπος γραφής και οι διαφορετικές απόψεις μου αρέσουν μιας και εγώ πάντα θα έχω κάτι λιγότερο να πω αφού η Ελληνική δεν είναι μητρική μου γλώσσα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι αλλού λοιπόν στο συναίσθημα και στον άνθρωπο !!!
Καλό ξημέρωμα!!!
Mακάρι όλοι όσοι δεν την έχουν μητρική, να μιλούσαν και να εκφραζόντουσαν σαν εσένα!
ΔιαγραφήΑχ Μαρία μου, καλύτερα που δεν καταλαβαίνεις.
Κράτησε το συναίσθημα μόνο και πάμε χεράκι-χεράκι στα ανθρώπινα...
Δάσος, δέντρο, Λόλα, Μίμη, ήμουνα που ήμουνα ξανθιά, απόγινα! (τι; όχι;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣώπα δάσκαλε ν’ ακούσουμε το πουλί, γιατί με όλα τα άλλα δεν έβγαλα άκρη..
Και της το' πα: όχι το σαντρέ μανίτσα, θα με αποτελειώσεις, τίποτα αυτή! :)
Εσύ δικαιολογείσαι. Αν δεν μείνεις από απουσίες φέτος, στο σαντρέ θα το χρωστάς.
ΔιαγραφήΖήκο, ε Ζήκο!
Δάσος, δέντρο, Μίμη, Λόλα να μια μπομπονιέρα..χαχαχα!!
ΔιαγραφήΑδυνατώ να συγκεντρωθώ (το κείμενο το διάβασα και μη σου πω άκουσα και το πουλί, αλλά από ότι καταλαβαίνω η ουσία είναι στα σχόλια και η ώρα περασμένη).
Έχω χάσει πολλά επεισόδια μάλλον, κι όπως κατέβαινα να σχολιάσω, έπεσα πάνω στον γκάγκστερ που δεν ήταν δικαστής και λέω δε στέκομαι εδώ, να θαυμάσω το σαντρέ από κοντά?
Φιλιά πολλά κι ελπίζω να μην έκανα την ανάρτηση πανηγύρι!
"Δεν υπάρχει Γάμος, δεν υπάρχει τίποτα!
ΔιαγραφήΟ Δικαστής ήταν γκάγκστερ!" Ανδρέας Μπάρκουλης/"Τζένη Τζένη"
Αχαχαχαχαχαχα! Έλα μανίτσα μου, μια χαρά περνάμε, μην είσαι παραπονιάρα! :) Καλημερούδια και φιλιά στα κορίτσια και...Κανελλάκη, που 'σαι; Γνωρίζεις ότι τον γάτο μου τον βάφτισα Ζήκο, ε; :)) (θα ξανάρθω...)
Όμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Αφού την βρίσκεις κι αυτή όμορφη, έχεις μιαν υπέροχη οπτική που τη ζηλεύω αληθινά!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Μαρία Έλενα!
Έχασα επεισόδια, μάλλον, αλλά δεν πειράζει. Το νόημα το ψιλοέπιασα, αλλά ποτέ δεν εκφέρω γνώμη αν δεν έχω υπόψη μου τα τεκταινόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε γι΄άλλα... (όχι επεισόδια - άλλα όμορφα και δημιουργικά).
Τα φιλιά μου!
Ακριβώς έτσι Έλλη μου ;-)
ΔιαγραφήΑνάβω μηχανή και φύγαμε!
Με συγκίνησες ξανά Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορές θέλοντας να κατηγορήσουμε κάποιον δεν τον λέμε Γκρούεζα...
Ο Μαυρογυαλούρος έχει γίνει εθνική ταινία, θα έπρεπε να τον βλέπουμε μια φορά το μήνα τουλάχιστον!
Μπας και βάλουμε μυαλό.
Να σταματήσουμε να ακολουθούμε τα κόμματα με παρωπίδες.
Να βλέπουμε τα λάθη σε όλους και στους πιο συμπαθείς.
Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που οι πολιτικοί είναι πολύ...μικροί.
Οχι μόνο στην Ελλάδα, παντού!
Δεν προλάβαμε τους μεγάλους ηγέτες.
Υπήρξαν τέτοιοι, μπορεί να μην συμφωνούσαμε με τις απόψεις τους αλλά ήταν Ηγέτες.
Κι εμείς συνηθίσαμε τόσο στο μικρό και το λίγο που δεν μας κάνει εντύπωση πια.
Εκεί έρχεται και ο Καζαντζάκης και μας πληγώνει περισσότερο.
Γι αυτό έχω την Ασκητική πάνω από όλα τα βιβλία για να τη διαβάζω ξανά και ξανά μέχρι να τη μάθω καλά.
Να είσαι καλά Μαρία μου για κάτι τέτοιες αναρτήσεις!
Για να ξυπνάμε!!!
Φιλάκια πολλά:))
Την Ασκητική και τα μάτια μας Σερενάτα μου!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τα λόγια σου!
Μαράκι καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω χαθεί από τη γειτονιά, λόγω κάτι δικών μου. Σήμερα έγραψα κάτι (μετά από πολλές μέρες) κι αυτό επειδή βούιζε στο μυαλό.
Φυσικά δεν γνωρίζω σε τι αναφέρεστε, αν και κάτι ψιλοκατάλαβα από τα σχόλια (από τις ελάχιστες φορές που τα διάβασα).
Καταλαβαίνω πάντως την ανάγκη να εκφραστείς από εδώ μέσα για το θέμα.
Το μόνο που θα πω είναι ότι βρισκόμαστε σε μια παρέα όταν αισθανόμαστε ότι περνάμε καλά. Όταν αυτό αλλάξει ... φεύγουμε. Δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε την παρέα.
Το μπλόκινγκ λειτουργεί (και πρέπει) ως αγχολυτικό. Αλίμονο αν στα τόσα προβλήματα που σέρνουμε προσθέσουμε και αυτό.
Και κάτι τελευταίο: για να πάμε μπροστά ας προσπαθήσει ο καθένας να διορθωθεί ο ίδιος και ας μη παριστάνει το μπλάνκο στους άλλους. Μόλις αποφασίσει να κοιτάξει καλά καλά μέσα του, θα του φανεί απίστευτο πόσα λάθη θα εντοπίσει. Γιατί πιστεύω ότι αν ήμασταν ένα έθνος αναμάρτητο θα είχαμε και καλύτερη μοίρα.
Η σιωπή (και ο θαυμασμός) μου, προς απάντησή σου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ ειλικρινά Πέτρο!
Να και αφεντιά μου...., που "σιωπηλά" έτυχε να παρακολουθήσει την "κόντρα" βασικά απ΄το blog της Διονυσίας... δεν διάβασα την "ιστορία νύχτας" της Διονυσίας για να έχω άποψη, γιατί τελευταία δεν έχω τον χρόνο να διαβάζω μεγάλες αναρτήσεις, αλλά διάβασα όοοολαααα (!) τα σχόλια. Προσωπικά έχω "δει" (τόσα χρόνια blogging) πως στα σχόλια είναι το ζουμί... και εδώ σταματώ, για να πω, πως ποτέ δεν μ' έχουν απασχολήσει τα συντακτικά, ορθογραφικά ή άλλα "λάθη" ίσως επειδή τα Ελληνικά δεν είναι η μητρική μου γλώσσα, αλλά μ' ενδιαφέρει η ουσία που για μένα είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ γράφει ο καθένας και όχι ΠΏΣ το γράφει...
Πάντως απόλαυσα το "κείμενο παράδειγμα" σου!!!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά και χαλαράααααααααααααααααα! :)
Ό,τι έγραψα και στην Νικόλ. Για όλους εσάς που έχετε γεννηθεί σε άλλη χώρα και γνωρίζετε να μιλάτε και να νιώθετε ελληνικά, σας αξίζουν πολλά μπράβο! Εδώ εμείς και δυσκολευόμαστε...
ΔιαγραφήΣτεφανία μου... σ' ευχαριστώ πολύ!
Εγώ Μαρία μου το μόνο που έχω να πω είναι…….Όμορφη Ανάρτηση,και εσύ θα μου απαντήσεις(μάλλον)……"αφού την βρίσκεις και αυτή όμορφη,έχεις μια υπέροχη οπτική που τη ζηλεύω αληθινά" και εγώ θα σου πω…….Ευχαριστώ Μαρία,είναι που είμαι καλός άνθρωπος και τα βλέπω όλα όμορφα,και μετά θα πάω για ύπνο γιατί δεν θα βλέπω μπροστά μου(μάλλον) από την νύστα και θα ζήσουμε εμείς καλά και η όμορφη ανάρτηση σου ακόμη καλλίτερα!χα,χα,χα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις φιλούρες μου
Υ.γ
Μαράκι μην ξεχάσεις να συμπεριλάβεις και την xristin στην λίστα αυτών που γεννήθηκαν και σπούδασαν σε άλλη χώρα και δικαιολόγησε την γιατί όταν έφτασε στην πατρίδα γνώριζε μόνο τα σύμφωνα που είναι 17 και τα φωνήεντα που είναι 7 εξού και η απίστευτη άνεση της στην……βεβήλωση της ελληνικής γλώσσας η οποία βεβαίως,βεβαίως δεν διαμαρτύρεται διόλου καθότι αγαπάει (μάλλον) την ανορθόγραφη τρέλα(sorry,γραφή) της xristin
Καλά δεν είμαι και ληξίαρχος. Σε είχα ξεχάσει όμως και καλά έκανες που μου το θύμισες.
ΔιαγραφήΤρέμω στην ιδέα αν είχες γεννηθεί εδώ, τι (άλλο) θα έγραφες ;-)
Μαρία μου ο λόγος σου νομίζω αφυπνίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ζούμε στην εποχή της εικόνας,όλοι κοιτούν το περίβλημα και αδιαφορούν για την ουσία.Για το αν πραγματικά έχεις κάτι να πεις.Μόνο εκείνοι που θα σε αισθανθούν και θα μοιραστούν τις σκέψεις σου δεν θα προσέξουν τα ψεγάδια σου αλλά αυτά που πράγματικά έχεις να πεις,οι υπόλοιποι έχουν μάθει να κρίνουν και να κατακρίνουν και φαντάζομαι πως για να αλλάξει αυτό χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα.Και δεν μιλώ προφανώς μόνο για τον γραπτό λόγο,μα και για όλες τις υπόλοιπες προεκτάσεις που έχει αυτό στην ζωή μας σήμερα.Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό που λες,πως χάνουμε το δάσος και συμφωνώ απόλυτα.
σε φιλώ γλυκά!
Σ' ευχαριστώ Νικολέτα μου. Ίσως και να συναντηθήκαμε για λίγο στο "χαμένο δάσος"...
ΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα!
Νά'ρθω στην Αθήνα, να πάμε στο καφέ της Γλαύκης, να σωπάσουμε μαζί ακούγοντας εκείνο το πουλί;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα ρε Αννούλα, και θα σου κάνω εγώ υποδοχή αλά Γκρούεζα. Έλα όμως...
ΔιαγραφήΌχι αλά Γκρούεζα, σκιάζομαι! (καλομελέτα κι έρχομαι...❤)
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΠεριμένω εναγωνίως μήνυμα ε;
ΔιαγραφήΠού θα βρω το mail σου;
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΠροσπαθώ να προσανατολιστώ μέσα στο "δάσος" των σχολίων αυτής της ανάρτησης, εστιάζω στο δέντρο που κρύβει εκείνο το πουλί και αφουγκράζομαι το τιτίβισμά του.....κάτω από τον ίσκιο του ευχαρίστως θ΄αναπαυόμουνα αν είχα συντροφιά ένα βιβλίο του Καζαντζάκι να φιλομετρύσω...... αλλά η ώρα είναι περασμένη, σκοτεινιάζει νωρίς πιά και πρέπει να προλάβω να γυρίσω στο σπίτι.....Κανελλάκι μου σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚράτησες τα πιο ακριβά Κλαυδία μου.
ΔιαγραφήΣε φιλώ και σε καληνυχτίζω!
Δεν μπόρεσα, Μαρία, να βρω το έναυσμα της ανάρτησής σου, αλλά αυτό είναι δευτερεύον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέτεις ένα ζήτημα που ανακύπτει τακτικά στην επικαιρότητα, άλλοτε τυχαία, άλλοτε σκόπιμα.
Με την αναφορά σου στους δασκάλους επισημαίνεις μια σοβαρή αντινομία τού εκπαιδευτικού μας συστήματος, όπου, πολλές φορές ζητείται από το μαθητή να απαριθμήσει π.χ. τους όρους μιας συνθήκης ειρήνης, χωρίς να υπάρξει η επιμονή στην ουσία κάποιων όρων. Μένουμε στην απομνημόνευση – που σβήνει με την πάροδο τού χρόνου – και χάνεται η αξία τού προβληματισμού πάνω στα τεκταινόμενα.
Ο τονισμένος επίλογός σου είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της σημασίας που έχει η ευαισθησία τού δασκάλου. Μου θύμισες δύο φιλολόγους μου, που αρκούνταν στην απαγγελία τού λύω-λύεις-λύει κλπ. και αντιπαρέρχονταν ουσιαστικότατα ζητήματα των κειμένων. Και εμείς εξεταζόμενοι, επαναλαμβάναμε ξερά, και εισπράτταμε κούφια άριστα…
Άρη μου νομίζω πως όταν ο κανόνας έχει μεγαλύτερη αξία απ' το νόημα, τότε ακρωτηριάζουμε το λόγο και χάνουμε την ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γνώμη σου βέβαια έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και σ' ευχαριστώ που την καταθέτεις.
Όπως και η παραδοχή σου για τα κούφια άριστα του "λύω-λύεις...", ενώ τα αληθινά νοήματα των αρχαίων κειμένων, μείνανε εντέχνως θαμμένα απ' τους σκοταδιστές-ακαδημαϊκούς.
Ειλικρινά σ' ευχαριστώ Άρη!