«Ο Άι-Βασίλης Αστροναύτης»

[κι άλλες απανωτές δωρο-εκτοξεύσεις]

 Κι εκεί απάνω που έλεγα με σιγουριά πως… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! [σωτηρία κι Άι-Βασίλης], σκάει μύτη ειδοποίηση ταχυδρομείου να παραλάβω συστημένο.

Με σηκωμένο φρύδι και ύφος Εμπειρογνώμονα-Kαταστροφολόγου με διδακτορικό στη Mιζερολογία, ξεκίνησα το μονόλογο: “Σιγά μην είναι για καλό... κάνα μπουγιουρντί θα’ναι πάλι χρονιάρες μέρες... την τύχη μου μέσα!”

Η πρώτη δωρο-εκτόξευση απ’ το κοσμοδρόμιο της Αριστέας, με αποστόμωσε. Μου το παραδίδει η ευγενική υπάλληλος στο γκισέ και για να με αποτελειώσει, μου πετάει στα μούτρα κι ένα: “Καλές γιορτές να έχετε”.

Αναπτήρες με ρομαντικό ντεκουπάζ σε παλ χρώματα (small, medium)

Ταμπακιέρα ασορτί (το λες και ντε-πιες)

Σαπούνι  & σελιδοδείκτης ντεκουπάζ  (κάθε φορά και καλύτερα)

Κι όλα τα αξεσουάρ αγάπης (αποξηραμένα πορτοκάλια με κανέλλα και χειροποίητη καρτούλα λουλουδοστολισμένη και απαστράπτουσα)

[σημείωση: οι χάρτινοι κύλινδροι είναι μέρος του αμπαλάζ· στη διάνοιξη του πακέτου πήρα τη βοήθεια φίλου πυροτεχνουργού]

 “Έπαθα Χαρά!”, έβαλα την παλάμη μου στο μέτωπο μην έχω δέκατα... “δε μπορεί, τυχαίο θα ήταν… αύριο θα ξαναείναι όλα χάλια”.

Ο ταχυδρόμος χτύπησε δεύτερη φορά κι η επόμενη μέρα διέψευσε πανηγυρικά τις  δυσοίωνες προβλέψεις μου. Αυτή τη φορά, η Σμαραγδο-εκτόξευση έγινε απ’ την ηρωική μεγαλόνησο. Πάλι ταχυδρομείο, η υπάλληλος ήταν παραπάνω ευγενική μαζί μου, έπαθα πάλι “Χαρά”, ίσως να είχα και δέκατα συγκίνησης, γιατί έτρεμα και δε με βαστούσαν τα πόδια μου.

 Μια υπέροχη δαντελοστολισμένη κάρτα κι ένα πλεχτό ελατάκι απ’ τα χεράκια της , ένα βιβλίο και μπόλικες δόσεις φροντίδας  και αγάπης. Απ’ τη  λατρεμένη και πολυτάλαντη Ρούλα μας.

Τρίτη συνεχόμενη μέρα, κι ο ταχυδρόμος χτυπάει ξανά κουδούνι. Αν ξανάρθει κι αύριο, σκέφτηκα να καλέσω την οικογένεια του να πιούμε όλοι μαζί ένα κρασάκι.

Αυτή τη φορά, η σούπερ-έκπληξη κατέφτασε απ’ τον πλανήτη Άσωτος Γιος. Ο εσωκλειόμενος αστροναύτης με ενημέρωσε πως ήταν ο μυστικός μου ταίρης στη λίστα της μυστικής χριστουγεννιάτικης ανταλλαγής της Μαριλένας μας. 

Λάτρεψα την πανέξυπνη χειροποίητη κάρτα του με κολλάζ απ’ τα μπλογκ μας και ενσωματωμένο ημερολόγιο. Τα “Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα” του Παπαδιαμάντη, ήταν ένα βιβλίο που δεν το είχα διαβάσει παρά μόνο αποσπασματικά στο διαδίκτυο και πάντα ήθελα να το αποκτήσω.  Ένα ξύλινο γούρι συμπλήρωνε το υπέροχο γιορτινό πακέτο του που μ’ ενθουσίασε.

Άσωτε, πώς το λέτε εσείς στη ΝΑΣΑ; Εμείς εδώ το λέμε 

«Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω!!!»

Αριστέα, Ρούλα, Άσωτε, Μαριλένα, σας ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου για το παιχνίδι, την έμπνευση, τη χαρά και τη συγκίνηση που μοιραστήκαμε!!!