Μετά από πολλές αναβολές
και καθυστερήσεις, ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα, οι πλειστηριασμοί πρώτης
κατοικίας, με τις τράπεζες να εκφράζουν τις προθέσεις τους να επεκταθεί το
μέτρο αυτό και στις δεύτερες κατοικίες, σε εξοχικά, παράκτιες βίλες και ορεινά
θέρετρα σε καταπατημένες δασικές εκτάσεις. Ωστόσο, ο αρμόδιος υπουργός ήταν καθησυχαστικός
στις δηλώσεις του και διαβεβαίωσε πως κάτι τέτοιο δεν είναι στην ατζέντα της κυβέρνησης.
Ενόψει των δυσοίωνων
προβλέψεων των επιστημόνων, νέα περιοριστικά μέτρα θα εξεταστούν στη συνεδρίαση
της επιτροπής των ειδικών, με το αίτημα για γενικευμένη απαγόρευση της μουσικής,
να είναι πλέον επιτακτικό. Τα σχολεία θα συνεχίσουν την απρόσκοπτη λειτουργία τους,
ενώ οι μαθητές που δεν έχουν, ακόμα, μολυνθεί είναι ελάχιστοι. Αυτό, όπως δήλωσε
η αρμόδια υπουργός, ανοίγει το δρόμο στη συρρίκνωση των τμημάτων, έως και την
κατάργηση σχολικών μονάδων, αλλά και στην καθιέρωση της ελαστικής εργασίας του
διδακτικού προσωπικού. Η υπουργός προανήγγειλε την άμεση κατάργηση των μόνιμων
θέσεων εκπαιδευτικών και την καθιέρωση τρίμηνων συμβάσεων. Αποδεσμεύονται κτίρια
που λειτουργούσαν ως σχολεία και σύντομα θα παραδοθούν σε εταιρεία real estate για την οικονομική τους εκμετάλλευση
σε έργα πνοής για τη χώρα. Ο αρμόδιος υπουργός ανάπτυξης και επενδύσεων δήλωσε βέβαιος
πως, μ’ αυτό το επενδυτικό πρόγραμμα, σύντομα η Ελλάδα θα είναι διάσπαρτη με υπερσύγχρονες
λέσχες, πολυτελή καζίνο και αναβαθμισμένα πρακτορεία ‘πάμε στοίχημα’.
Στην απεργία πείνας που
ξεκίνησε ένας καθ’ ομολογία απελπισμένος επιχειρηματίας εστίασης στη βόρεια Ελλάδα,
εξαιτίας του υπέρογκου ποσού που καλείται να πληρώσει στον εκκαθαριστικό λογαριασμό
της ΔΕΗ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν υποκύπτει σε
ακραίους λαϊκισμούς που υποθάλπουν την άκομψη μιζέρια και την ανούσια γκρίνια. Τόνισε
ακόμα πως η κυβέρνηση θα παραμείνει ανυποχώρητη και θα δείξει μηδενική ανοχή στις
μεμονωμένες καταγγελίες δημοσιογράφων, γιατρών, νοσηλευτών, καθηγητών, συνδικαλιστών,
φοιτητών, συλλόγων γονέων, συνταξιούχων, ανέργων, αγροτών, μικρομεσαίων
επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, αρχαιολόγων, πυροσβεστών και λοιπών
διαμαρτυρομένων συντεχνιών και θα υλοποιήσει το όραμά της για μια Ελλάδα - υποδειγματική
αποικία της νότιας Ευρώπης.
«Κι οποιανού δεν του
αρέσει, μη σώσει! Τομάρια! Δεν μπορώ άλλο μ’ εσάς. Κουράστηκα», δήλωσε
χαρακτηριστικά ο πλανόδιος υπουργός καναλιών και υπόγειων συμφερόντων.
ΥΓ. Να προσέχετε τους εαυτούς
σας, ν’ αγαπάτε όσους είναι δίπλα σας, να φροντίζετε όσους σας χρειάζονται. Αν κάτι
θα μας σώσει απ’ τη λαίλαπα των α(χ)ρίστων, είναι η αλληλεγγύη και η
αλληλοϋποστήριξη. Καλή μας χρονιά, αδέρφια! Με τη μουσική στο φουλ κι οποιανού
δεν του αρέσει… ξυδάκι.
(Σημείωση: Oι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ’ το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους)
Το κείμενο φιλοξενήθηκε στον ιστότοπο ΑΤΕΧΝΩΣ
αριστούργημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!
ΔιαγραφήΓια μία ακόμη φορά, παρουσιάζεις άκρως παραστατικά την ωμή πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε. Θα μείνω στο υστερόγραφο, δεν βλέπω τι άλλο μπορώ να κάνω στο σήμερα, παρά να ακολουθήσω τις συμβολές σου. Δεν μας έμειναν και πολλά, πέρα από αυτό τον λόγο μας και τη θέλησή μας να βγούμε κάποια στιγμή έξω, στο ξέφωτο, που κι αυτό όμως φαντάζει πολύ αχνό ακόμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!
Να μείνουμε κοντά ο ένας στον άλλο. Όπως γίνεται στην αντιμετώπιση κάθε κρίσης άλλωστε. Μέχρι να φαντάζει ορατή η έξοδος προς το ξέφωτο, Βασίλη.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, την καλησπέρα μου.
Κάνοντας ζάπινγκ σε έπιασα και οι αναμασώμενες ειδήσεις σου έπιασαν την ουσία. Νοστιμιά όσο δεν πάει στο κείμενό σου. Και να πω ότι αγριεύτηκα; Μπα...συνήθισα όλα τα τραγελαφικά και εφιαλτικά που ζούμε. Ετσι είναι όπως τα λες. Προχθές πήγα να πάρω τη μικρή μας από το σχολείο της. Και να παρατηρώ τις αίθουσες ως να σχολάσει με ορθάνοικτα παράθυρα με ένα κρύο τσουχτερό. Γιατί έτσι ΄πρέπει για τον ιο, λένε. Να σκέφτομαι, πώς είναι δυνατόν να γράφουν με μπουφάν στην τάξη και αν το βγάζουν πώς είναι δυνατόν να γράφουν με τα παγωμένα χέρια, να μην τρέμουν, να μπορούν να σκεφθούν και να διαβάσουν!! Αυτό για μένα είναι βασανιστήριο όχι σχολείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατέγραφε...θα δούμε κι άλλα!
Καλή σου μέρα Μαράκι μου, με χαμόγελο διάπλατο και σε όποιον αρέσει
Το έκανα εικόνα αυτό που περιγράφεις. Θυμίζει τα σχολεία της κατοχής και της μεταπολεμικής Ελλάδας, που είχε φωτογραφίσει η Βούλα Παπαϊωάννου, με τα ξυλιασμένα παιδάκια γύρω απ' την ξυλόσομπα (αν υπήρχε κι αυτή). Κι όσα κι αν καταγράφουμε εμείς, φοβάμαι ότι καταλήγουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους (για να μην αναφερθώ κάπου... στην αντρική ανατομία).
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Αννούλα μου 😔
Και με αυτά και με τα άλλα, θα μάθουμε να εκτιμούμε ότι μας έχει απομείνει... βασικά την ψυχική υγεία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! και να χαμογελάμε και ας μη φαίνεται κάτω από τις μάσκες, τα μάτια λένε πολλά και μια καλή κουβέντα σε όποιον έχει μείνει όρθιος ψυχολογικά εννοώ, είναι θείο δώρο!
Ναι Μαρία μου, είναι πολύ σημαντικό να βοηθάμε εκεί που μπορούμε και όσο μπορούμε. Τι κρίμα να πρέπει να περάσει η ανθρωπότητα από κρισάρα για να μάθουμε τι σημαίνει ενσυναίσθηση!
ΑΦιλάκια αγωνιστικά, δυναμικά, υπομονετικά και πολύ πολύ χαμογελαστά!
Πόσο σωστό αυτό το "κρίμα" που περιγράφεις, βρε Στεφανία.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την πάντα θετική σου αύρα, την έχω απόλυτη ανάγκη.
Καλό σαββατόβραδο να έχεις!
Μπορεί να μην είμαι συντεχνία Κανελλακι μου αλλά ούτε απλά συνταξιούχος... νοικοκυρά είμαι ένας ακόμα εκτός εαυτού πολίτης αυτής της ταλαίπωρης χώρας που έχει την ατυχία να είχε μια απλή συναλλαγή με το δημόσιο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδα την ανάρτηση σου και μου την θύμησες αγάπη μου... προσεχώς η περίπτωση στον χώρο μου!!😠
καλή δύναμη σε όλους μας φιλιαααα!!❤
Ανυπομονώ. Σπάνια βάζεις θυμωμένη φατσούλα (σχεδόν ποτέ για την ακρίβεια), οπότε δεν τολμώ να φανταστώ τι σ' έβγαλε εκτός εαυτού.
ΔιαγραφήΚαλή μας δύναμη αγαπημένο μου Ρουλάκι ♥
Καλή μου φίλη όταν διαβάζω τέτοια κείμενα αισθάνομαι τόσο " μικρή" και ίσως δειλή που ποτέ δεν μπόρεσα να σταθώ τόσο δυναμικά απέναντι σε προβλήματα. Αυτό το διάστημα που ασχολήθηκα με τα σισίτια είδα πόσες πληγές υπάρχουν γύρω μας, ας αναλογιστούμε τι υπάρχει πίσω από τις.. διπλανές πόρτες. Εν τη ευκαιρία..τρέμω με την σκέψη του λογαριασμού ρεύματος που δεν μου χτύπησε ακόμη την πόρτα, προς το παρόν "καταπίνω" εκείνο του αερίου και του νερού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ήταν όλοι "μικροί" στο ανάστημα, όσο είσαι εσύ, βρε Γεωργία μου! Μην υποτιμάς τον εαυτό σου. Οπλίσου με δύναμη για τους λογαριασμούς που καραδοκούν 😉
ΔιαγραφήΦιλί γλυκό μαζί με όλη μου την αγάπη 💝
Βάστα το φως ψηλά Μαρία μου! Με το λόγο, το χιούμορ, το λυρισμό, την οξύτητα της σκέψης σου! Φώναξε τις δοσμένες αλήθειες. Ξεβράκωσε την ελεεινή προπαγάνδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοιες φωνές και τέτοια κείμενα είναι άκρως αναγκαία για τη χειραφέτηση της κοινωνίας.
Πάμε λοιπόν καλή μου φίλη. Μπροστά! Έχουμε αγώνα στο δρόμο.
Φιλιά.
Η προπαγάνδα δεν ξεβρακώνεται με τίποτα Γιάννη μου. Λίγη ντροπή να διέθεταν, θα είχαν αλλάξει χώρα προ πολλού, ή έστω θα είχαν χάσει τον ύπνο τους.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ που ενώνεις κι εσύ τη φωνή σου με όποιον τρόπο μπορείς. Θα έρθει η ώρα... Η γιαγιά μου έλεγε: "Ο Θεός ξεχνά μα δεν αλησμονά" 😉
Την καλησπέρα μου Γιάννη μου!
Νομίζω υπάρχει μια τραγική μιντιακή πραγματικότητα που ο καθείς (εκδότης εφημερίδας, καναλάρχης κλπ) προβάλλει με αυθαιρεσία και προπαγάνδα κατευθυνόμενες ειδήσεις. Δημοσιογράφοι, κομματικά φερέφωνα, αδαείς κάποιοι, ατσαλάκωτοι, νιώθουν καλά με το υπερτιμημένο «εγώ» τους. Απ’ την άλλη πολιτικοί θαμπωμένοι από τον θώκο της εξουσίας, υμνητές της παραχάραξης της ιστορίας, επιβεβαιώνουν καθημερινά την ανικανότητά τους να διαχειριστούν καταστάσεις. Και φυσικά για όλα φταίνε οι Έλληνες και οι κακές τους συνήθειες που δεν υπακούν στους κανόνες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ανάθεμα κι αν ξέρω πως εννοούν το «νεοφιλελεύθερη» Εκείνο που ξέρω είναι πως τα πάντα λειτουργούν με τους κανόνες της παντοκρατορίας του κεφαλαίου. Και αλλοίμονο στους ονειροπόλους. Λύση δεν βλέπω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαρία μου!
Την αγάπη και την εκτίμησή μου πάντα.
Καλό βράδυ!
Συνήθως η "λύση" έρχεται σε ανύποπτη στιγμή, από μια ασήμαντη αφορμή, Αννίκα μου. Και με τους νόμους της φυσικής δηλαδή, όταν συγκεντρώνεται τόσο αρνητικό φορτίο σε μια κοινωνία, αυτό θα εκτονωθεί. Είναι θέμα χρόνου. Ελπίζω να πάρει φαλάγγι τους υπαίτιους κι όχι τους αδύναμους.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το τόσο εύστοχο σχόλιό σου!
Η αγάπη και η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Να είσαι καλά, Αννίκα μου 💟
Αχ Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα "Αχ" μου βγήκε μόλις έφτασα στο τέλος.
Στον υπέρ-εξελιγμένο κόσμο μας, δε βλέπουμε ούτε το δέντρο, ούτε το δάσος. Εν μέρει γιατί έχουν γίνει στάχτη, αλλά και γιατί κοιτάμε εκεί που μας δείχνουν.
Το έχω σαν αρχή μου, να μην παρακολουθώ δελτία ειδήσεων.Η ψυχική μου υγεία, δέχεται εκ των έσω χτυπήματα με θέματα υγείας, δε χρειάζεται τη βοήθεια κανενός μεγαλοδημοσιογράφου.
Ωστόσο, επειδή με ενδιαφέρουν οι ειδήσεις μιας και παραμένω πολίτης και πρέπει να ενημερώνομαι για την επικαιρότητα, το κάνω από συγκεκριμένα site εσωτερικού και εξωτερικού και καπάκι πηγαίνω σε site που προβάλουν μόνο καλές ειδήσεις για να μη μου μείνει η πικρή γεύση της κοινωνίας.
Θα μείνω στο υστερόγραφο σου που είναι ιδιαίτερα σοφό και ελπίζω να γίνει φίλος μας στην καθημερινότητα.
Γιατί όπως είχε γράψει και η Κατερίνα Γώγου: «Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».
Σε φιλώ γλυκά :)
Και πολύ καλά κάνεις Μαρίνα μου που επιλέγεις να μην ενημερώνεσαι απ' την τηλεόραση!
ΔιαγραφήΑυτό είναι το πρώτο βήμα για να γλυτώσουμε γιατρούς και ψυχοφάρμακα.
Κι αν μείνουμε ενωμένοι και "άνθρωποι", όλα καλά!
Σε φιλώ κι εγώ, καλό βραδάκι να έχεις 😘
Μετά την είδηση πως τα μαγκάλια θα μπορούμε να τα προμηθευόμαστε κάνοντας αίτηση σε ηλεκτρονική πλατφόρμα, κατάλαβα πως το δελτίο θα είχε κάποιο ενδιαφέρον, με την έννοια πως θα με πετούσε στον τοίχο, μια στον έναν και μια στον άλλον !!! Και τα κατάφερε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κοκκινάδια σου μου άρεσαν :)
Σε φιλώ !!!
Εδώ πάντως δεν έχει μείνει ντουβάρι για ντουβάρι που να μην το έχουμε κουτουλήσει. Λίγο η απόγνωση, λίγο το κόστος ζωής που αναλογεί πλέον σε πολίτες της Ελβετίας (αλλά εδώ έχουμε μισθούς Μποτσουάνας)... ε, δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος, Μάνια μου.
ΔιαγραφήΚρατάμε τα κοκκινάδια μας γενικώς και πορευόμαστε 😘
Ξανακοιτάζω το ημερολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή2022.
Εγώ, διαβάζοντάς σε, πήγα σε άλλη χρονολογία... 1984.
Όχι φυσικά τότε που ήμουν 14 ετών.
Πνίγομαι.
Νιώθω ασφυξία ώρες ώρες.
Πότε θα αλλάξει χρώμα ο ουρανός, ρε κανελλάκι μου;
Αργεί;
♥
Σύμφωνα και με τον Όργουελ, πρέπει πρώτα να ηττηθούμε. Κι όπως φαίνεται, διανύουμε ήδη την εποχή της ήττας, μόνο που δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα όλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ζωή καθυστερημένοι ρε γμτ...
Φιλιά πολλά, Αριστάκι μου 😘
Μαρία να πέσω τώρα από τον Λευκό Πύργο ή έχουμε ελπίδες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπελπίστικα μα την αλήθεια.
Ζούμε σαν μέσα στο Μάτριξ, εφιάλτης.
Με το ελληνικό δημόσιο έχουμε ταλαιπωρηθεί κι εμείς με πολλούς κσι διάφορους τρόπους.
Σε πόσες γενιές ακόμα θα δούμε φως ;
Σε φιλώ γλυκιά μου.
Να πέσουν όλοι αυτοί που έκαναν πάλι την πόλη σας κατάπτυστο πρωτοσέλιδο, Ρένα μου.
ΔιαγραφήΑργεί ίσως, αλλά απ' τη στιγμή που έρχονται όλα τα αίσχη τους στο φως, νομίζω πως αρχίζει να αχνοφέγγει λίγη ελπίδα.
Φιλιά πολλά Ρενάκι μου ♥