Σάββατο 19 Μαρτίου 2022

Ο γαλαζοαίματος πιερότος

 


(3 χρόνια πριν – απόσπασμα δικαστικού ρεπορτάζ)

Κηφισίας και Πανόρμου, πρωινό 14ης Μαρτίου. Αυτοκίνητο εμβολίζει διερχόμενη. Η άτυχη γυναίκα γλυτώνει το μοιραίο, αλλά μένει παράλυτη. Ο νεαρός οδηγός του οχήματος επιμένει στην τροχαία ότι η γυναίκα παραβίασε κόκκινο σηματοδότη. Στο δικαστήριο που γίνεται μετά από δύο χρόνια, αφού μεσολάβησαν απανωτές αναβολές απ’ την πλευρά του οδηγού, ο συνήγορός του υποστηρίζει ότι το ατύχημα προκλήθηκε με υπαιτιότητα της πεζής που πετάχτηκε στο οδόστρωμα, σαν να επεδίωκε να τραυματιστεί. Οι έντονες διαμαρτυρίες της πολιτικής αγωγής καταρρίπτονται. Η έδρα πείστηκε για το ακαταλόγιστο του θύματος. Θλιβερή φιγούρα στο δικαστήριο, πλάι στη γυναίκα που παρακολουθεί αμίλητη στο αναπηρικό αμαξίδιο, η νεαρή κόρη της που κλαίει διαρκώς και ουρλιάζει για “στημένη δίκη”. Ο Πρόεδρος την αποβάλλει απ’ την αίθουσα. Η δικαστική απόφαση δεν δικαιώνει το θύμα που απαιτεί, τουλάχιστον, αποζημίωση για δαπάνες νοσηλείας. Τουναντίον, τής επιβάλλει καταβολή δικαστικών εξόδων στον αντίδικο. Το γεγονός ότι ο νεαρός είναι γόνος επιφανούς οικογένειας, απασχόλησε νεαρή δημοσιογράφο που ερεύνησε την υπόθεση. Μετά από μεταμεσονύχτια εκπομπή σε κανάλι μικρής εμβέλειας, ο φάκελος σφραγίζεται. Κάποιοι μίλησαν για ωμή παρέμβαση στη δικαιοσύνη και βιαστικό κουκούλωμα. Ο νεαρός, με επιτηδευμένη φιλευσπλαχνία, αποποιείται των δικαστικών εξόδων και δηλώνει δημόσια ότι ουδεμία απαίτηση έχει απ’ τη “συμπαθή γυναίκα”.

«Σιγά τα λεφτά, τόσα ξοδεύω για ένα μπουκάλι προσέκο στο Λίντο», δήλωνε σαρκαστικά στην παρέα του. Λίγο αργότερα, θα πέταγαν ως τη Βενετία για να ζήσουν το απόλυτο ξεφάντωμα στο τοπικό καρναβάλι.

         

Η πρόταση για απόδραση στη Βενετία την θύμωσε. Πώς θα άντεχε στην αχανή αίθουσα του αεροδρομίου; Η αγοραφοβία της επιδεινώθηκε μετά την καραντίνα. Στο βραχύβιο ειδύλλιό τους, το μόνο που μοιραζόντουσαν ήταν το κρεβάτι και βόλτες με το σκάφος του στο Σαρωνικό. Η Σέβη είχε εντυπωσιαστεί απ’ την ερωτική του πολιορκία στη διάρκεια μεσημεριανής εκπομπής. Ως μέλος της συντακτικής ομάδας, η πρωτόβγαλτη τότε ρεπόρτερ, του είχε πάρει συνέντευξη για τη διάκρισή του στα βραβεία επιχειρηματικότητας. Τελικά, υπέκυψε στις ανθοδέσμες με τις φλογερές αφιερώσεις. Το πρώτο τους ρομαντικό δείπνο, κατέληξε σε προσωπικές εξομολογήσεις και τρυφερές περιπτύξεις. Δεν του έκρυψε τα οικτρά οικονομικά της και τις κρίσεις πανικού που την ταλαιπωρούσαν. Κι εκείνος ένιωσε κάτι πρωτόγνωρο. Την ανάγκη να την προστατεύσει και να την βάλει στον αστραφτερό κόσμο του.

«Το ταξίδι δώρο στο μωράκι μου». Η Σέβη τον θυμόταν συγκινημένη, καθώς προσγειωνόντουσαν στο αεροδρόμιο Μάρκο Πόλο. Μετά από μια στάση στο ιστορικό καφέ Quardi, περπατούσαν αγκαλιασμένοι στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, απολαμβάνοντας το σαγηνευτικό ηλιοβασίλεμα στα νερά της λιμνοθάλασσας. Πολύχρωμα φανάρια στόλιζαν τις πλατείες. Υπαίθριες μπάντες έπαιζαν μουσικές του Βιβάλντι. Ορδές από πιερότους και κολομπίνες αυτοσχεδίαζαν με ηδυπάθεια. Η οργιαστική έκρηξη χρωμάτων ζωντάνευε τους θρύλους και τη μελαγχολία των παλατιών της μικρής πόλης. Μεθυσμένη απ’ το πανδαιμόνιο, δεν αντιλήφθηκε τον Τίμο να καταρρέει στα πόδια της.

Η βενετσιάνικη μάσκα έκρυβε τους μορφασμούς πόνου που, σίγουρα θα είχε, όπως αποφάνθηκαν αργότερα οι γιατροί. Η κυάνωση του προσώπου είναι χαρακτηριστική στη δηλητηρίαση με υδροκυάνιο. Όχι, δεν ήπιαν το ίδιο ρόφημα. «Εγώ καπουτσίνο κι εκείνος ζεστή σοκολάτα. Ζήτησα να δοκιμάσω τη σοκολάτα του που είναι διάσημη σ’ αυτό το μαγαζί και αρνήθηκε. Παραξενεύτηκα…Είχε κρίσεις πανικού. Προφανώς είχε προσχεδιάσει την αυτοκτονία του. Πίσω απ’ τη μάσκα του επιτυχημένου επιχειρηματία κρυβόταν ένα φοβισμένο πλάσμα».

Απαρηγόρητη, πετούσε πίσω στην Αθήνα. Βυθίστηκε στις μνήμες της. Το πρόσωπό του αλλοιωμένο απ’ τους σπασμούς, καθώς του ψιθύριζε: «Για εκείνη τη γυναίκα που σακάτεψες, αγάπη μου». Μυστήριο πώς την αναγνώρισε πίσω απ’ τη μάσκα. Ένα κορίτσι που μυξόκλαιγε στο δικαστήριο, μια νεαρή δημοσιογράφος με μυωπικά γυαλιά σε τηλεοπτική εκπομπή, μια ξανθιά καλλονή που εργαζόταν στην κοσμική στήλη ενός καναλιού. Αύριο κιόλας θα ετοίμαζε ένα σπαραξικάρδιο ρεπορτάζ για τον απροσδόκητο χαμό του γαλαζοαίματου πιερότου.

         

 


To διήγημα συμμετείχε στο δρώμενο «Μια εικόνα 6 λέξεις» που οργανώνει και φιλοξενεί στο ιστολόγιό της ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ, η Mary Pertax.

Ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου την οικοδέσποινα για την πρωτοβουλία και την άψογη φιλοξενία στο ζεστό της χώρο. Θερμές ευχαριστίες και στους συνταξιδιώτες φίλους που συμμετείχαν με τις δημιουργίες τους. Εις το επανιδείν λοιπόν!...

 

36 σχόλια:

  1. Υπέροχη ιστορία Μαρία μου και μια απονομή δικαιοσύνης που σου ευφραίνει την καρδιά στο τέλος! Την δική μου τουλάχιστον την ευχαρίστησε πολύ το ομολογώ. Γραμμένη με τον υπέροχο τρόπο σου που σε αγγίζει, ευχαριστήθηκα τη συμμετοχή σου που δεν την περίμενα κι αυτό το ομολογώ! Πάντα τέτοια να βλέπω. Και να δίνω συγχαρητήρια! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να μην υπήρχαν οι αφορμές για τέτοιου είδους εμπνεύσεις, Μαίρη μου. Έχοντας σαν αναφορά όμως αρκετά "δυστηχήματα" που έμειναν ατιμώρητα (π.χ. του Ιάσονα έξω απ' το κτήριο της Βουλής), θεωρώ χρέος μας να μην τα αφήνουμε βορά στη λήθη. Σ' ευχαριστώ κι εγώ που μας έδωσες το βήμα και την αφορμή να προβληματιστούμε και να γράψουμε.
      Καλή συνέχεια στα δρώμενά σου, Μαίρη μου!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου η ιστορία σου ήταν μέσα στις επιλογές μου.
    Αν και το τέλος μέσα μου το ένιωσα περίεργα, ο ρεαλισμός της, το πόσο εύκολα θα μπορούσε να είναι μια είδηση στην tv το πρώτο κομμάτι της, για εμένα την έκανε να ξεχωρίσει.
    Μπράβο σου, που επέλεξες να θίξεις ένα θέμα που αφορά την κοινωνία μας, καθώς έχουμε δει παρόμοια περιστατικά, γύρω από τον ίδιο άξονα.
    Μπράβο σου!
    Πάντα να μας μαγεύεις και να μας προβληματίζεις με τις συμμετοχές σου! Γιατί έτσι, μέσα από τον προβληματισμό πηγαίνουμε παρακάτω.
    Σε φιλώ γλυκά.
    Καλό Σαββατόβραδο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Μαρίνα μου!
      Χαίρομαι όταν διαπιστώνω ότι έχουμε κοινά αντανακλαστικά.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Γροθιά το διήγημά σου Μαρία μου...Έμεινα μετέωρη λίγη ώρα γιατί η εκδίκηση και η αυτοδικία με βρίσκουν αντίθετες, απ' την άλλη όμως αισθάνθηκα δικαίωση και η ικανοποίηση που ένιωσα με τρόμαξε λίγο χααχαχα
    Πολύ καλογραμμένο που μαγεύει και προκαλεί πληθώρα συναισθημάτων
    Συγχαρητήρια για την πρωτιά παρά ένα...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεωρητικά είμαι κι εγώ αντίθετη σε τέτοιου είδους πρακτικές, Άννα μου. Αλλά θεωρώ πως η δικαιοσύνη είναι συχνά τυφλή και εξαντλείται σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου και συγχαρητήρια και για τη δική σου έξοχη συμμετοχή!

      Διαγραφή
  4. Μαρία μου συγχαρητήρια. Σου πάει και αυτό το είδος γραφής (θυμάμαι και παλιότερα που είχες γράψεις ένα αστυνομικό διήγημα μου άρεσε πολύ). Όσο και αν είμαστε αντίθετοι ως προς αυτού του είδους απονομή δικαιοσύνης σε μερικές περιπτώσεις είναι η μόνη λύση, αφού οι γαλαζοαίματοι την βγάζουν καθαρή. Ειδικά στις μέρες μας έχει γίνει μάστιγα.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ένα είδος "θείας δίκης" που εφαρμόζεται εκεί που οι ανθρώπινοι νόμοι δεν επαρκούν. Συνήθως είναι η απάντηση στην αλαζονεία και στη γαλαζοαίματη πεποίθηση πως κάποιοι πορφυρογέννητοι είναι πάνω απ' τους νόμους.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Ελένη μου♥

      Διαγραφή
  5. Οτι είδος και να γράψεις εσύ Κανελλάκι μου πάντα θα ξεχωρίζεις και θα βρίσκεσαι πάντα στις προτιμήσεις των αναγνωμάστων σου.
    Με τίποτα αυτή η συμμετοχή σου δεν θύμιζε Κανελλάκι...όμως θα μου πεις άλλες φορές σε βρίσκαμε; εγώ πάντως όχι...τις περισσότερες φορές να μην πω όλες έπεφτα έξω όπως και αυτή την φορά που με εξέπληξες
    με την ιστορία σου, που το τέλος της μας εξέπληξε, αφού συνήθως στο τέλος τους αφήνεις μια γλυκιά γεύση ελπίδας...
    Στην ιστορία σου αυτή δεν μπορούμε να το πούμε πως το έκανες, όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως η ζωή έχει και την άλλη όψη της και αυτή ακριβώς ήταν που περιέγραψες...είχε την δικαίωσή της εκδίκησης όσο σκληρή και να είναι, είναι από πια μεριά οπτική την βλέπει ο καθένας μέσα του!!
    Τα συγχαρητήρια μου για την θέση αγάπη μου πάντα εκεί να μένεις. την αγάπη μου Σ.Λ. ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορούμε να μπούμε στα παπούτσια όσων ένιωσαν στο πετσί τους αυτή την αδικία. Δεν μπορώ να νιώσω για παράδειγμα τον γολγοθά της μάνας που βλέπει επί χρόνια τους φονιάδες του παιδιού της στα δικαστήρια. Μπορώ όμως να κατανοήσω το αίσθημα απόγνωσης και δικαιολογημένης οργής, όταν το παιδί της βιάζεται και θανατώνεται επανειλημμένα.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Ρουλάκι μου για τα λόγια σου♥

      Διαγραφή
  6. Τι ταλαντούχο πλάσμα είσαι εσύ;;; να κάθε φορά που διαβάζω κάτι δικό σου με συγκλονίζει
    Μπράβο βρε Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαρισματική η γραφή σου, εύγε Μαρία των ξςχωριστών εμπνεύσεων και της κοινωνικής ευαισθησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ιστορία σου ήταν η πρώτη επιλογή μου φίλη μου, Δεν είχα μαντέψει ποιός την είχε γράψει όμως φαίνεται η γραφή σου με κερδίζει πάντα. Καλημέρα να πω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το είδα και σ' ευχαριστώ πολύ, Γεωργία μου!
      Ευπρόσδεκτη η καλημέρα σου, εννοείται.
      Να έχεις μια όμορφη νέα εβδομάδα, φιλενάδα μου♥

      Διαγραφή
  9. Ιστορία που θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό σενάρια επιτυχημένου έργου. Μου άρεσε, διότι μπόρεσε να με εκπλήξει στο τέλος, να που δείξει ότι όλα τα σενάρια παίζουν στον κόσμο. Όμορφη, όπως πάντα, η γραφή σου και κυρίως με πολλά νοήματα από πίσω.
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Βασίλη! Τα σενάρια που είναι βγαλμένα απ' την πραγματική ζωή είναι πάντα στις επιλογές μου.
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  10. Αν και είμαι κάθετη εναντίον της αυτοδικίας (και της θανατικής ποινής)
    τούτο το πλοτ τούιστ και την απονομή δικαιοσύνης, επειδή είναι λογοτεχνία,
    την ευχαριστήθηκα! Μια γλυκιά ηθική απονομή δικαιοσύνης για όλες τις ψυχές
    που δεν θα βρουν το δίκιο τους όταν εμπλέκονται γόνοι!
    Μπράβο Κανελλένια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και είναι πολλές αυτές οι αδικοχαμένες ψυχές...
      Αριστάκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ και συγχαρητήρια για την πανάξια διάκρισή σου♥

      Διαγραφή
  11. Κάποια κόλλησε τα "κουσούρια" του Γιάννη! Ωραία, ιντριγκαδόρικη συμμετοχή, με εγκλήματα και εκδικήσεις, στον δρόμο που έχει χαράξει προ πολλού ο αγαπητός μας διαφημιστής! Πολύ καλή απόπειρα, μπράβο, Μαρία μου!
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα, λες να κόλλησα τον ιό απ' τον Γιάννη μας; Είδες άμα κάνεις "κακές" παρέες τι παθαίνεις; Πίπη μου σ' ευχαριστώ πολύ, αν και έχω "τακτοποιήσει" και στο παρελθόν κάτι τέτοια υποκείμενα 😉

      Διαγραφή
    2. Το έχει η Μαρία μας αυτούσιο το ταλέντο Πίπη μου! Το έχει ξανακάνει! Θυμάμαι πολύ καλά κι άλλο τέτοιο μίνι διήγημά της με ανατροπή στο φινάλε. Με ότι καταπιάνεται είναι εξαιρετικό. Φιλιά σας.

      Διαγραφή
  12. Διάβαζα που λες και όσο διάβαζα τόσο ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι μου, είναι που είναι οι εποχές της φρίκης με ότι ακούς θέλεις δεν θέλεις... διαβάζεις και υπέροχα γραμμένες ιστορίες πόνου, αδικίας και πες τις όπως θέλεις και λες φτάνει!!!
    Μεγάλωσα με γόνους τέτοιων οικογενειών και θεωρώ τον εαυτό μου, τυχερό που δεν έπαθα (πολύ!) ζημιά!
    Ομολογώ πως είσαι μαέστρος στο γράψιμο και ένα εύγε καρδιάς για την συμμετοχή και την ανταπόκριση που είχε το κείμενο σου!
    ΑΦιλάκια γλυκά και καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που βγήκες καθαρή απ' αυτή τη συνύπαρξη, Στεφανία μου. Το αίμα στο κεφάλι, μου ανεβαίνει κι εμένα πολύ συχνά το τελευταίο διάστημα. Κι αλίμονο αν φτάσουμε να παίρνουμε το νόμο στα χέρια μας...
      Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου♥

      Διαγραφή
  13. Αργά ή γρήγορα Μαρία μου ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει. Σε μια κοινωνία όπου όλα υπαγορεύονται απ’ το χρήμα, το όνομα, την αυταρέσκεια, η δικαιοσύνη και η σιγουριά της προστατευτικής εξουσίας μοιράζει εύκολα συγχωροχάρτια. (αρκεί να έχεις καλό δικηγόρο κι ένα βαρβάτο όνομα)
    Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας όταν ο θύτης πιστεύει πως μπορεί να ξεπεράσει τα όρια χωρίς συνέπειες. Και επειδή ο θυμός υποβόσκει συναισθηματικά, «λογοτεχνική ελευθερία» ας αναλάβουν τη δικαίωση οι ερινύες. Η κάθαρση μέσα από μια μορφή αυτοδικίας, ας πούμε έχει συμβολικό χαρακτήρα για το «όλα εδώ πληρώνονται»
    Εξαιρετικό το πρώτο μέρος της δημοσιογραφικής κάλυψης ενός αστυνομικού ρεπορτάζ. Μοναδική η γραφή σου ….και στο αστυνομικό. Συγχαρητήρια Μαρία μου!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mες στο μυαλό μου είσαι, Αννίκα μου (ως συνήθως).
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την ακριβέστατη (ψυχ)ανάλυση της ιστορίας.
      Φιλιά και καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  14. Καλημέρα καλή εβδομάδα. Και εγώ δεν είμαι υπέρ αυτών των μεθόδων. Για λογοτεχνία όμως είναι ΜΙΑ ΧΑΡΑ. Στο φινάλε είναι και λίγο ωραία ευφάνταστη ταξιδιάρικη και έχει και ένα ερωτισμό.
    ΜΙΑ ΧΑΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι άλλη μια χαρά από μένα, όταν διαβάζω τέτοια σχόλια.
      Να είσαι καλά Ακράτ!

      Διαγραφή
  15. Γυναίκα-αράχνη, Μαρία μου. Υπέροχη η ιστορία σου. Παρότι δεν είμαι εκδικητικός τύπος, φαίνεται πως κάποιες φορές η εκδίκηση είναι γλυκιά. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω τι γεύση έχει και ούτε που θέλω να μάθω...
      Μία μου, σ' ευχαριστώ πολύ♥

      Διαγραφή
  16. Τρόμαξα με τον εαυτό μου, που χάρηκα με το τέλος.
    Δεν το περίμενα από σένα αυτό, ούτε από μένα.
    Νομίζω όμως ότι οδηγούμαστε ολοταχώς στην αυτοδικία.
    Με τόσα που έγιναν τα τελευταία χρόνια, μας βλέπω όλους στις αρένες με τα λιοντάρια ή στις πλατείες με γκιλοτίνες.
    Πού Φτάσαμε, μου λες;
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία μου..
    Το γράψιμο σου με παρέσυρε, το ομολογώ.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω πού ακριβώς οδηγούμαστε, πάντως έχουμε χάσει σίγουρα τον δρόμο.
      Οπότε, μαστόρευε εσύ πράγματα που δεν τα περιμένω, όπως αυτό το κα-τα-πλη-κτι-κό πάτσουορκ και θα γράφω κι εγώ κείμενα που δεν τα περιμένεις 😉
      Φιλί γλυκό και... τουρτουριασμένο, Ρενάκι μου! ❄☃❄

      Διαγραφή
  17. Μαρία μου, γιατί εγώ άργησα να δω την ανάρτηση του "Γαλαζοαίματου πιερότου" σου; Μού ξέφυγε προφανώς από το blog roll.
    Αγαπημένος ο "γαλαζοαίματος πιερότος" σου Μαρία μου. Με κάθε τι, που θα καταπιαστείς και θα το δουλέψεις, θα τού δώσεις το χάρισμα του λόγου σου, της καρδιάς σου την έμπνευση, των μηνυμάτων σου τη δύναμη και την αύρα της γραφής σου.
    Κάποιοι θεωρούν ότι είναι στο απυρόβλητο, όμως ή ίδια η ζωή, πολλές φορές, δίνει τη δική της λύση. Τα θερμά μου συγχαρητήρια απ' την καρδιά μου. Ξέρεις ότι πάντα αγαπώ της γραφής σου το άρωμα καλή μου.
    Πάντα τέτοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και καθόλου να μην έρθεις, καταλαβαινόμαστε Γιάννη μου. Χάρηκα πολύ κι αυτή την ομαδική μας δουλειά και εύχομαι πάντα τέτοια σμιξίματα να έχουμε.
      Τα θερμά μου συγχαρητήρια και για τη δική σου πρωτιά μ' αυτό το περίφημο μπαλκόνι σου...

      Διαγραφή
    2. Όπως λες Μαρία μου, τα λατρεύω αυτά μας τα σμιξίματα. Γιατί πάνε πολύ μακρύτερα από όσο θαρρούμε. Πάνε πέρα και δίνουν το δικό τους φως στα σκοτάδια, που μας περιτριγυρίζουν. Γιατί μάς δένουν, μάς ενώνουν, καλλιεργούν μεταξύ μας ένα κοινό χτύπο στην καρδιά.
      Μαρία μου να είσαι καλά ψυχή μου και να μάς δίνεις πάντα το φως της καρδιάς σου.

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.