Δέκα χρόνια πορεία

Αποκαρδιωτικό αλλά καθιερωμένο, πλέον, να “γιορτάζουμε” τα γενέθλια του Απάγκιου με διάκοσμο από στάχτες κι αποκαΐδια.  Εν μέσω αποπνικτικής ατμόσφαιρας λοιπόν, αγναντεύοντας τη βροχή από καύτρες και αιωρούμενα σωματίδια, στέλνω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου στους φίλους Απαγκιώτες. Και είναι όμορφα, ρε γ@αμώτο, να κλείνεις μια δεκαετία διαδικτυακής πορείας, συντροφιά με “δρομείς” αντοχής, παλαίμαχους στο άθλημα του blogging, που αντέχουν να εμπνέονται, να γράφουν, να μοιράζονται, και να κρατούν ζωντανό ό,τι μας κάνει [συν]ανθρώπους. Ίσως να είναι κι αυτό μια μορφή αντίστασης στο φαρμακωμένο περιβάλλον που βιώνουμε. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές πώς θα ήταν η ζωή μου δίχως το Απάγκιο κι όλους τους φίλους που το περικλείουν. Κι αν κάτι με δυνάμωσε όλα αυτά τα χρόνια, ήταν η διαπίστωση πως ακόμα και στη σιωπή ενός κακοπαθημένου διαδικτυακού εργαλείου, είναι οι γλυκές δοξαριές των φίλων που διαπερνούν τις οπτικές ίνες και στέλνουν κύματα αγάπης και ελευθερίας. Ναι, άξιζε το ταξίδι αυτό. Γιατί όπως είπε κι ο θείος Λέοναρντ (Κοέν):  “Eάν δεν γίνεις ο ωκεανός, θα νιώθεις ναυτία κάθε μέρα”. Nα είστε όλοι καλά, να προσέχετε τους εαυτούς σας και να μάχεστε καθετί που σας στερεί την ψυχή, τη συνείδηση και το θαύμα της ζωής.

Ακολουθεί επετειακό μπόνους: ένα εικονικό γλέντι που θα κάναμε  εκ του σύνεγγυς:

Την οργάνωση της συνάντησης θα αναλάμβανε αδιαμφισβήτητα ο Γιάννης μας:

«Αριστόγατοι, Κεραμιδόγατες και αφράτες Χνουδόμπαλες, την ταινία ορόσημο «The Cats» την ξέρετε όλοι. Κι αν δεν την ξέρετε δηλαδή, θα κάνω σύντομα αφιέρωμα στο Cinefil για να τη μάθετε. Λοιπόν, σύμφωνα με το σενάριο, μαζευόμαστε όλοι και όλες στο Απάγκιο και περνάμε 90 λεπτά γεμάτα δράση και βραβευμένα σάουντρακ. Ποπ-κορν και φύγαμε! Το νου σας, μην το κάνουμε κεραμιδαριό, ε;»

Η μουσική επένδυση, απευθείας ανάθεση στο “Καφέ της Γλαύκης” μας:

«Όπως είπε κι ο μεγάλος μας Σουρής: 

Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον

άγονο / κι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες

στο τετράγωνο. / Μας έρχεται κάθε σκατάς,

θαρρούμε πως σωθήκαμε /μα μόλις φύγει

βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε…/

Κι επειδή η θεραπεία για όλα τα σκ@τ@ είναι η μουσική, θα σας βάλω από Simply Red μέχρι Μίμη Νικολόπουλο».

Εδέσματα, γλυκά και ποτά, αναλαμβάνει η Σμαραγδένια μας, συνοδεία γατομαντινάδων:

"Μοσχοκανέλλα θα σε πω

κι ομορφογιασεμάκι 

να ξαποστάσω άσε με

Στ’ Απάγκιο σου λιγάκι"

 

Τη δημοσιογραφική κάλυψη της βραδιάς, αναλαμβάνει το Μαρινάκι μας:

"Χρόνος ακρόασης: 2 λεπτά

Spoiler alert: “Ευγνωμοσύνη που ζούμε ακόμα”

Το tweet του γατοσουαρέ: “Απαγορεύεται η είσοδος σε μιζερογατόνια και φλατ ψιψίνες”

H φράση του μήνα: “Mακριά του κουλά σας απ’ τα πνευματικά μας δικαιώματα”

Tην ψυχολογική υποστήριξη της εκδήλωσης θα έχει η γατο-Μαγισσούλα μας:

"Κάνω διαλογισμό τώρα. Θα επικοινωνήσω

 μαζί σας όταν το Τάο θα εναρμονιστεί με

 την παρούσα στιγμή και θα ενωθεί με τον

 κοσμικό κόσμο σας".

Το παρών στο γατοσουαρέ θα δώσει και η Πίπη η γλωσσοπαθής:

"Πείτε μου πότε είναι, να ζητήσω απ’ τον μπάτλερ

 μου να ετοιμάσει αχινοκαβουροσαλάτες,

 μπρουσκέτες με πατέ σαλαχιού και σμούθι από

 φύκια  γουακάμε. Αλεβουζάν τώρα γιατί έχω

 ραντεβού με τη φίλη μου την Ροδαλόφτερη…"

Και ξημερώνοντας την άλλη μέρα

Όταν το σύνθημα δώσω εγώ

Σ' ένα αερόστατο θα μπούμε όλοι (στης Πίπης κατά προτίμηση)

Να συνεχίσουμε στον ουρανό…

Σημ. Οι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ’ το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους.