Εκλήθη προς μετάταξη

“Σύντομον σχολικόν ενθύμιον απ’ την τάδε τάξη

του τάδε δημοτικού, την τάδε χρονιά”

Ο κύριος Φάνης εν μέσω αμνοεριφίων

ανένταχτος αιθεροβάμων και ευφάνταστος καινοτόμος

μας ήρθε στην τάξη  πρωτοκάραβος και απλόκαρδος

με τη βίτσα του τη βεργολυγερή που όλοι μας την τρέμαμε

από κάτι “καλοδασκάλους” κατά το πρωτόκολλο…

αυτός την ξεμασκάλισε την έκανε διχάλα

σαν υδροφάντης την στροβίλιζε στον αέρα

κι έψαχνε να βρει τη νερομάνα φλέβα

“έτσι θ’ ακουρμάζεστε κι εσείς κάτω από κάθε λέξη

ν’ αναζητάτε τις ρίζες και τις πηγές της

να τις φυτεύετε για να καλοκαρπίσουν

γιατί δίχως λέξεις δεν υπάρχει σκέψη

και δίχως σκέψη πεθαίνουν οι ιδέες”…

Τον έφαγε το λησμονοβότανο τον κύριο Φάνη

τον δάσκαλο τον αηδονόλαλο της τάδε τάξης

που έφερε τις λέξεις του μια μέρα να τις ριζοβολήσει

κι όταν τον πήραν είδηση πως φύτευε τους σπόρους του

για ισότητες και δικαιοσύνες και πολεμόχαρους αιμοπότες

αίφνης εκλήθη προς μετάταξη λόγω ψυχικής διαταραχής

κι έτσι επιστρέψαμε κι εμείς τ’ αθώα πρόβατα

στην κανονικότητα του χερσοχώραφού μας

γίναμε μεγάλοι κι ευπρεπείς και άπραχτοι

και ευλαβείς κολλυβογραμματιζούμενοι

μεροδούληδες και μονοφαγάδες

ως ορίζει του ισχυρού ο νόμος.

Ευπειθώς υποφέρω,

Ένας μαθητής σου απ’ τα παλιά

που έφτασε τα χρόνια και τα λόγια σου

Συμμετείχε στο 21^ο Συμπόσιο Ποίησης της Αριστέας μας που οργάνωσε και έτρεξε 

στο στέκι της “Η ζωή είναι ωραία”

Εξαιρετικές συμμετοχές και σ’ αυτό το συμπόσιο, νέες παρουσίες, ξεχωριστές διαδρομές και εκδοχές πάνω στον καμβά των λέξεων που μας έδωσε η Αριστέα. 

Εγκάρδια “ευχαριστώ” στους φίλους γι’ αυτό το  υπέροχο συναπάντημά μας και φυσικά 

στην -άψογα οργανωμένη- Αριστέα μας! 

[πηγή φωτογραφίας]