“Σύντομον σχολικόν ενθύμιον απ’
την τάδε τάξη
του τάδε δημοτικού, την τάδε χρονιά”
Ο κύριος Φάνης εν μέσω αμνοεριφίων
ανένταχτος αιθεροβάμων και ευφάνταστος
καινοτόμος
μας ήρθε στην τάξη πρωτοκάραβος και απλόκαρδος
με τη βίτσα του τη βεργολυγερή που όλοι μας
την τρέμαμε
από κάτι “καλοδασκάλους” κατά το πρωτόκολλο…
αυτός την ξεμασκάλισε την έκανε διχάλα
σαν υδροφάντης την στροβίλιζε στον αέρα
κι έψαχνε να βρει τη νερομάνα φλέβα
“έτσι θ’ ακουρμάζεστε κι εσείς κάτω από κάθε
λέξη
ν’ αναζητάτε τις ρίζες και τις πηγές της
να τις φυτεύετε για να καλοκαρπίσουν
γιατί δίχως λέξεις δεν υπάρχει σκέψη
και δίχως σκέψη πεθαίνουν οι ιδέες”…
Τον έφαγε το λησμονοβότανο τον
κύριο Φάνη
τον δάσκαλο τον
αηδονόλαλο της τάδε τάξης
που έφερε τις λέξεις του μια μέρα να τις
ριζοβολήσει
κι όταν τον πήραν είδηση πως φύτευε τους
σπόρους του
για ισότητες και δικαιοσύνες και
πολεμόχαρους αιμοπότες
αίφνης εκλήθη προς μετάταξη λόγω ψυχικής
διαταραχής
κι έτσι επιστρέψαμε κι εμείς τ’ αθώα πρόβατα
στην κανονικότητα του χερσοχώραφού μας
γίναμε μεγάλοι κι ευπρεπείς και άπραχτοι
και ευλαβείς κολλυβογραμματιζούμενοι
μεροδούληδες και μονοφαγάδες
ως ορίζει του ισχυρού ο νόμος.
Ευπειθώς υποφέρω,
Ένας μαθητής σου απ’
τα παλιά
που έφτασε τα χρόνια
και τα λόγια σου
Συμμετείχε στο 21ο Συμπόσιο Ποίησης της Αριστέας μας που
οργάνωσε και έτρεξε
στο στέκι της “Η ζωή είναι ωραία”
Εξαιρετικές συμμετοχές και σ’ αυτό το συμπόσιο, νέες παρουσίες, ξεχωριστές
διαδρομές και εκδοχές πάνω στον καμβά των λέξεων που μας έδωσε η Αριστέα.
Εγκάρδια
“ευχαριστώ” στους φίλους γι’ αυτό το υπέροχο συναπάντημά μας και φυσικά
στην -άψογα οργανωμένη- Αριστέα μας!
Καλησπέρα Μαρία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα παρούσα. Με τον λόγο και τη γραφή σου. Είτε ποιητική είτε λογοτεχνική πεζή. Κάθε φορά με τα μηνύματα και τα σημάδια σου. Τις αναφορές σου, τη γλώσσα σου. Κάθε φορά κάτι ξεχωριστό να μας δίνεις ως κληροδότημα.
Πολύ όμορφο ποίημα άξιο να αγαπηθεί και να γίνει αντικείμενο στοχασμού καλή μου φίλη.
Τα φιλιά μου.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΠάντα με τον μελίρρυτο λόγο σου Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ ειλικρινά!
Αυτό το ποίημα με άγγιξε πολύ, για τις λέξεις που επέλεξε να υφανθεί, για την ιστορία όλων των τάδε, για τις γροθιές στο στομάχι με τη λιτή του αλήθεια, για το γλυκόπικρο της ώριμης σοφίας που αφήνει στο τέλος. Νόμιζα ότι το είχε γράψει άντρας αρχικά, δεν έχει καμία σημασία αυτό, σημασία έχει ότι τα χτυπάει τα καμπανάκια μας και αξίζει τόσο πολυσήμαντο, τα συγχαρητήριά μας. Τα δικά μου σίγουρα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα σε τέτοιους οίστρους Μαρία!
"Οιστροδρόμιο" το κάναμε το συμπόσιο αυτή τη φορά Αννέτα μου.
ΔιαγραφήΚαι το χάρηκα πολύ. Και τα δικά μου συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
Να είμαστε όλοι καλά!
ΓΕΙΑ ΜΑΡΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΕΙΝΑΙ TRAVEL IN LITTERATURE ΘΑ ΜΠΕΙΣ ΑΝ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Μαρία!
ΔιαγραφήΘα σου'ρθω επίσκεψη σε λίγο.
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Αυτή η κανονικότητα μας έχει φάει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίον και μεστόν νοημάτων το πόνημα Μαρία, το οποίον και θα επέλεγα, εάν είχα περάσει από το Συμπόσιον, πλην όμως κάποιαι ανειλημμέναι υποχρεώσεις δεν μου το επέτρεψαν!
Κοίτα να δεις που με πήγες σε άλλες εποχές και τώρα σου γράφω σε γλώσσα παλιομοδίτικη!
Ας είναι...
Κονγκρατς, που λένε κι εδώ γύρω, Μαρία Κανελλάκη!
Μίαν ετέραν φοράν να μας έρθετε Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και μιλ μερσί για το σχόλιο!
Συγχαρητήρια Μαρία μου. Και πώς μου ξέφυγε; Δεν το ψήφισα και είμαι απαράδεκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί είναι υπέροχο, μεστό νοημάτων που τσούζουν. Και μια γλώσσα υπέροχη!
Αμνοερίφια μας έκαναν για να είμαστε άπραγοι πολίτες.
Μπράβο σου
Φιλιά πολλά
Ας μην το θίξουμε το θέμα της ψήφου, γιατί "τσούζει" πολύ. Με τέτοιες συμμετοχές, γίνεται κάθε φορά και πιο δύσκολο.
ΔιαγραφήΣημασία έχει πως "συμποσιαστήκαμε" πάλι Αννούλα μου!
Λάμψεις στο σκοτάδι, οι κύριοι Φάνηδες και τότε και τώρα. Θέλω να μένω με την εντύπωση ότι και μετά τη μετάταξη του κυρίου Φάνη, κάπου εκεί, στην κανονικότητα του χερσοχώραφου, θα σουλατσάριζαν οι φωτεινές κουβέντες του και θα φυτρώναν κάποια ανθάκια από τα σποράκια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Μπορείς,παιδάκι μου, να τα κάνεις καλά με το λεξιλόγιό σου; Είναι γοητευτικό και όρια δε γνωρίζει. Ατίθασο κι ευφάνταστο, πρόσεχέ το, μην στο πάνε κι αυτό για καμιά ψυχική διαταραχή και μείνουν ορφανοί οι αναγνώστες του.
Θέλω να πιστεύω πως εσύ ειδικά, κάτι κατέχεις από τέτοιους δασκάλους και πόσο επίπονο είναι να τα βάζουν με την "κανονικότητα".
ΔιαγραφήΕυχαριστώ θερμά για το υστερόγραφο. Προσπαθούμε όλοι να κρατάμε ζωντανή τη γλώσσα.
Πρώτος διδάξας, εσύ Διονύση...
Ξεχωριστό το ποίημα σου Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς πλέκεις τις λέξεις τόσο όμορφα
Λατρεύω τα γραφόμενα σου.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Αν και δεν σκαμπάζω από πλεκτική, προσπαθώ τουλάχιστον με τις λέξεις Ρένα μου.
ΔιαγραφήΑυτή τη φορά το συμπόσιο μεγαλούργησε. Όλα ανεξαιρέτως ήταν υπέροχα.
Φιλιά γλυκά Ρένα μου!
Δυνατό και συγκινητικό, καθηλωτικό, Μαρία μου, μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα εύχομαι! 😙
Καλό μήνα Αλεξάνδρα με τα ωραία σου!
ΔιαγραφήΥπέροχο Μαρία μου, πλούσιο με φοβερά νοήματα, τα συγχαρητήρια μου! Να έχεις μια όμορφη Κυριακή και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα δικά μου συγχαρητήρια Μαίρη μου!
ΔιαγραφήΗ συνύπαρξή μας σ' αυτό το δρώμενο, έχει απίστευτη δυναμική και βγάζει "διαμάντια".
Καλή νέα εβδομάδα να έχεις!
Καλημέρα Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθηλωτικό το ποίημα σου με βαθιά νοήματα
κάτι που αρμόζει στη σκέψη σου που τόσο αγαπάμε
φιλάκια που σ' αγαπούν ♥♥♥
Την καλησπέρα μου, τα φιλιά και τον απέραντο θαυμασμό μου, Ελένη της καρδιάς μας♥
ΔιαγραφήΌπως πάντα το Καννελάκι μου, ζωγράφισε εποχές και πρόσωπα και μια ειρηνική επανάσταση που πνίγηκε στο αίμα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ βρε Φλώρα, πόσο λείπεις...
ΔιαγραφήΚαθαρός "κανελλακίσιος" λόγος! Λατρεμένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου πάντα στοχεύει στο στομάχι μας ...."πυξ λαξ" (με γροθιές και κλωτσιές)
Δεν μπορώ να φανταστώ πλέον Συμπόσιο χωρίς το κανελλάκι μου!
ΣΛ♥
Αλλού είναι ο στόχος (που λέει κι η Γώγου, καλή της ώρα εκεί που είναι), αλλά και το στομάχι, μια χαρά όργανο είναι.
ΔιαγραφήΟύτε κι εγώ μπορώ να με φανταστώ πάντως.
Απ' τις αγαπημένες μου εξαρτήσεις ♥
Ομολογώ πως καθώς το διάβαζα απ΄το συμπόσιο της Αριστέας μας, είπα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ! αυτό το λεξιλόγιο, αυτή η ατμόσφαιρα, αυτή η αίσθηση του παλιού και του μη αναστρέψιμου, τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... μα ναι την ανεπανάληπτη Μαρία!!!
Μπράβο Μαρία μου, καιρό είχες να μας γράψεις και το έκανες υπέροχα!
Πολλά πολλά και τα ΑΦιλιά της καρδιάς μου!
Πώς να ξεφύγω απ' το διεισδυτικό σου "μάτι" Στεφανία μου;
ΔιαγραφήΕγκάρδια φιλιά κι από μένα!
Μαρία, ήταν ένα ακόμα υπέροχο ποίημα σου. Προς το τέλος του ποιήματος σου, μου βγήκε ένα "αχ" για την αλήθεια που εξέπεμπε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά Μαρία μου, να μας γεμίζεις αλήθειες με τη πένα σου.
Πολλά φιλιά και καλό ξημέρωμα :)
Κι ένα "βαχ" από μένα Μαρίνα μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Με γύρισες στα παλιά μου χρόνια, Μαρία, με το ανάγλυφο περιεκτικό σου κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα την τύχη ενός τέτοιου δασκάλου. Όλοι ήταν της πεπατημένης, της ασφαλούς υπηρεσιακής υποχρεώσεως να βγάλουν σωστούς υπηκόους. Ήταν βέβαια ξεδιαλεγμένοι με το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Άθλια εποχή. Κι εμείς οι μαθητές αργήσαμε πολύ ν’ αντιληφθούμε, μόνοι μας, τη διαφορά υπηκόου και πολίτη. Δεν ξέρω πόσοι το κατάφεραν.
Άθλια εποχή τότε, αλλά φοβάμαι ότι και σήμερα δεν ενισχύεται η κριτική σκέψη στα παιδιά.
ΔιαγραφήΣτους γρήγορους ρυθμούς της εποχής μας και στον καταιγισμό από πληροφορίες που δέχονται, προλαβαίνουν να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους άραγε;
Θα δείξει...
Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη!
Εγω που ειμαι τις παλιας σχολής και τι μου θύμησες Κανελλακι μου ..!! ναι υπαρχαν και αυτοί οι δασκαλοι που ήθελαν να φυτεψουν τον σπόρο της αξιοπρέπειας ..αλλά τους ετρωγε το ατιμο το φρόνημα..ήταν οι εξαιρεσεις ..που δεν ηθελαν να υπακουν στο συστημα που μεχρι σημερα λειτουργει το ίδιο.. εχω την ελπίδα οτι ακομα υπαρχουν αυτες οι φωτεινες παρουσίες δασκαλων..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωγραφιζεις με τις λεξεις καρδια μου ..τι να πω..τις κάνεις να ...(καλοκαρπίζουν.).μου θυμησαν κατι απο τις ριζες σου..
Αχ.. τα ομορφα σου Κανελλακι μου !! φιλακι ζεστό!
Aχ...τα ζεστά σου λόγια Ρουλάικι μου!
ΔιαγραφήΦιλάκι με λιακάδα ♥
Δάσκαλοι που φυτεύουν σπόρους για ισότητες και δικαιοσύνες δυστυχώς δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των "υψηλά ιστάμενων".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου υπέροχη η γραφή σου όπως πάντα.
Φιλιά!
Όντως Ελένη μου. Οι δάσκαλοι-φυτευτές δεν είναι συμβατοί με το "σύστημα".
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Tυχεροι..Οσοι δεχθηκαν το σπορο...Ως απεδειχθη..ΑΕΙΘΑΛΗΣ..Οσο κι αν ο σπορεας,εκληθη προς μεταταξην..[παλιωτερα τους σταυρωναν,ειναι κι αυτο μια..Εξελιξη]
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστό κι αυτό. Υπάρχει βέβαια και η ψυχολογική "σταύρωση", οπότε αειθαλής παραμένει κι ο μεσαίωνας στην εκπαίδευση...
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Μαχαίρη.
Δεν είχα την τύχη να γνωρίσω τέτοιο δάσκαλο που να σπείρει τον σπόρο μέσα μου !!Τυχερός όποιος συνάντησε τους ιδεολόγους , οραματιστές δασκάλους .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό είναι τους εκτιμάμε πολύ αργότερα στην ενήλικη ζωή μας, όταν "ερχόμαστε στα λόγια τους".
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά Μαρία μου, πολλούς χαιρετισμούς και φιλιά!
Χαίρομαι όταν διαβάζω τέτοια κείμενα και ιδιαίτερα λέξεις που πια δεν τις μεταχειρίζονται οι νέοι απλά γιατί δεν τις διδάσκονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάω ως απόφθεγμα τη φράση σου Γεωργία μου.
ΔιαγραφήΠόση αλήθεια κρύβει...
Καλημέρα Μαρία μου και συγχαρητήρια για την υπέροχη και ιδιαίτερη συμμετοχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Κική μου!
ΔιαγραφήΑχ αυτός ο αηδονόλαλος δάσκαλος, Μαρία μου. Είσαι τόσο καλή στην έκφρασή σου που πραγματικά τα λόγια περισσεύουν. Πολλά συγχαρητήρια και πολλά φιλιά, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Μία μου!
ΔιαγραφήΤα λόγια φίλων πάντως, είναι ευπρόσδεκτα :-)
Πάντως, εδώ κι εκεί, συνεχίζουν να ξεφυτρώνουν τέτοιοι Δάσκαλοι - ίσως δεν πήραν χαμπάρι όλους τους σπόρους τού κ. Φάνη, και κάποιοι καλοκαρπίσανε. Κανελλένια μου, τι να πω; Πρώτα με κέρδισες με τη δεινή σου γλώσσα (να τα λέμε κι αυτά) κι έπειτα με τα νοήματά σου. Το στίγμα τής συνύπαρξής σου με τους υπόλοιπους είναι πάντοτε ξεχωριστό. ☺️
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ευτυχώς Αναστασία μου, συνεχίζουν να φυτρώνουν σαν τα "αγριόχορτα" κατά καιρούς.
ΔιαγραφήΆπειρα ευχαριστώ για το "στίγμα" σου!...
Αχ μεγάλη κουβέντα οι δάσκαλοι κι οι μαθητάδες!! Συγχαρητήρια Μαρία μου για την συμμετοχή σου!! Σου πάνε οι πειραματισμοί!! Δεν πρόλαβα ούτε να διαβάσω ούτε να ψηφίσω αλλά στα σίγουρα κάθε Συμπόσιο γίνεται όλο και πιο εκλεκτό με τις συμμετοχές!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά κι ευχές για ξεκούραστο σ/κ!! 😚
Μαριλένα μου, μπλέξαμε στις υποχρεώσεις και χαθήκαμε.
ΔιαγραφήΘα ανακάμψουμε, πού θα πάει;
Τα φιλιά μου♥
Είθε να 'ρθει η μέρα όπου θα λαλούν "τ' αηδόνια"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα σωπαίνουν "τα κοράκια".
Εύγε Μαράκι.
Είθε, υπερήφανε Ευρυτάνα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Μαρία μου, θαυμάσια η συμμετοχή σου, πρωτότυπη, ευρηματική και απόλυτα εύστοχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτυπάς εκεί που πονά το σύστημα ακόμα και σήμερα!
Μας τιμά ο λόγος σου!
Τέτοιοι δάσκαλοι δε συμφέρουν, γι' αυτό απομονώνονται με οποιοδήποτε τρόπο!
Κρίμα που δεν ήμουν στο συμπόσιο! Έλεος! Στον "κόσμο μου"!
Φιλιά πολλά και πάλι μπράβο, κορίτσι μου!
Καλά, κι εγώ στο "τσακ" πρόλαβα Γλαύκη μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο!
Κάπου θα υπάρχουν ακόμα τέτοιοι δάσκαλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήνα "φυτεύουν" ιδέες και οράματα.. Όχι άλλες
γενιές χαμένες γαμώτο.. Ευπειθώς αναφέρω
ότι το 'κανες πάλι το θαύμα σου! Καλό χειμώνα ✿
Καλώς την Πέτρα!
ΔιαγραφήΣυνυπογράφω το "γαμώτο" σου και σ' ευχαριστώ πολύ!
Με συγκίνησε ο κύριος Φάνης, με θύμωσε το σύστημα που "τον έφαγε"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εξαιρετικό σου ποίημα μας καθήλωσε με την αλήθεια του!
Μαρία μου συγχαρητήρια! Όπως πάντα υπέροχη!!
Το άτιμο το σύστημα...παμφάγο και αχόρταγο είναι.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
Πάρα πολύ ωραιο! Η σκέψη θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερη από τότε που είμαστε μικρά παιδιά. Σήμερα, ο γονιός πρέπει να ελευθερώσει τη σκέψη των παιδιών που έχει εγκλωβιστεί από τα τάμπλετ προκειμένου να είναι ήσυχα, να μην εκφράζονται κι ενοχλούν τους γονείς. Καλώς σε βρήκα, Μαρία μου! Θα τα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ζεστό καλωσόρισμα κι ένα ειλικρινές "ευχαριστώ" για την επίσκεψη και τα λόγια σου!
Διαγραφή