Συνεπές στο φθινοπωρινό
ραντεβού του, το 52ο φεστιβάλ βιβλίου ανοίγει και φέτος τις πόρτες του στο
Πεδίον του Άρεως. Θα είναι ανοιχτό καθημερινά, απ’ την Παρασκευή 6 Σεπτέμβρη, έως
την Κυριακή 22, με ελεύθερη είσοδο. Θα φιλοξενηθούν 200 εκδοτικοί οίκοι,
280 περίπτερα και 200 πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις
και πολλά δρώμενα. Η καρδιά του πολιτισμού χτυπάει ξανά στην πολύπαθη πόλη μας και
το σύνθημα είναι σταθερά το ίδιο «Η γνώση είναι η δύναμή μας».
Το ραντεβού μας είναι για
την Πέμπτη 12/09, απ’ τις 08.00 έως τις 10.00 το βράδυ. Θα σας περιμένω
στα περίπτερα των 24γραμμάτων (159 – 160 & 161) για να τα πούμε από
κοντά. Για να θυμηθούμε συντροφιά τα εμπριμέ μας χρόνια και να πάρουμε καθαρές
ανάσες στις σελίδες των βιβλίων. Γιατί όπως έγραψε κι ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες:
«Πάντα φανταζόμουν
τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης»
[*] Ο τίτλος είναι δάνειο
απ’ την Αριστέα μας, όταν στέλνει τα χαμπέρια της για τα Συμπόσια Ποίησης και
όχι μόνο…
Σε συνέχεια της προηγούμενης
ανάρτησής μου για τα «Εμπριμέ Χρόνια», ήθελα να σας ενημερώσω και να σας καλέσω
-για όσους είναι εφικτό- στην πρώτη του παρουσίαση.
Το μυθιστόρημά μου
λοιπόν κάνει τον ντεμπούτο του την Τετάρτη 24 Απριλίου, στις 19.00, στη ΒΙΛΑ
ΣΤΕΛΛΑ (οδηγίες για μετακίνηση, εδώ)
(Γαλήνης και Σοφίας,
Ηράκλειο Αττικής, πλησίον του ηλεκτρικού σταθμού)
Θα μιλήσουν και θα παρουσιάσουν
το βιβλίο, τρεις εξαιρετικοί φίλοι, που μου έκαναν την τιμή να βρίσκονται στην
παρέα μας:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΕΛΛΗΣ
– Φιλόλογος, Συγγραφέας
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΡΙΓΙΑΝΝΗΣ
- Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτιστικής & Κοινωνικής Παρέμβασης Ηρακλείου
Αττικής «ΑΡΓΩ»
Αφήγηση αποσπασμάτων: ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ – Ηθοποιός, Συγγραφέας, Δασκάλα θεατρικού παιχνιδιού σε παιδιά
και ενήλικες
Και για όσους ακούν
ραδιόφωνο, το μεσημέρι της Τρίτης 23 Απριλίου στις 12.30, θα είμαι
φιλοξενούμενη στον ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ FM
στην εκπομπή Dolce Vita της Ελίζας Λιμοντζόγλου. Την εκπομπή μπορείτε να την
ακούσετε και ιντερνετικά, απ’ το σύνδεσμο που σας έχω βάλει.
Θα χαρώ πολύ να σας δω
κι από κοντά, να τα πούμε, και να ταξιδέψουμε στις σελίδες του βιβλίου. Α, μη
το ξεχάσω, θα έχουμε κι ένα «του νόου ας μπέτε» μετά την
παρουσίαση μετά οινοπνεύματος και αλμυρών σνακς.
Να είστε όλοι καλά και σας
ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές και τα υπέροχα μηνύματα που στέλνετε Y
Τα «Εμπριμέ Χρόνια»
σήκωσαν άγκυρα και σαλπάρουν πλέον στα εκδοτικά νερά.
Θα σας κρατήσω
ενήμερους για την παρθενική του παρουσίαση. Ως τότε, θέλω να ευχαριστήσω απ’
την καρδιά μου όλους τους συντελεστές αυτής της δουλειάς. Τον εκδότη μου Γιώργο
Δαμιανό και τα 24γράμματα, ειδικά την γραφίστρια Ιώ Φιλιππίδη για την
υποδειγματική της δουλειά και τον Θάνο Τσάκαλο για το άφθονο και άψογο
φωτογραφικό υλικό που μου παραχώρησε.
Αν ισχύει αυτό που είχε
γράψει ο Προυστ: «Κάθε αναγνώστης, ουσιαστικά, βρίσκει τον εαυτό του σε ένα
βιβλίο. Η δουλειά του συγγραφέα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα είδος
οπτικού μέσου, το οποίο κάνει εφικτό στον αναγνώστη να διακρίνει αυτό που,
χωρίς το συγκεκριμένο βιβλίο, πιθανόν δεν θα είχε ποτέ δει από μόνος του»,
τότε η προσδοκία μου είναι να ταυτιστούμε με κάποιους ήρωες, να ανακαλέσουμε
ιστορικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας και να ενώσουμε το χθες με το
σήμερα. Ίσως έτσι μπορέσουμε να κατανοήσουμε πολλά απ’ αυτά που βιώνουμε
σήμερα, να συμβιβαστούμε με τις αλήθειες μας, αλλά και να αντιδράσουμε σ’ αυτά
που μοιάζουν αδιαπραγμάτευτα και καταδικαστικά.
Όπως λέει κι η ηρωίδα
του βιβλίου άλλωστε, όταν έσφιξαν οι αναδουλειές και τα στριμώγματα, κι εκείνη
δεν το ’βαλε κάτω: «Τόσα στενέματα έχω περάσει στη ζωή μου, σιγά μη στενάξω
τώρα!»
Πληροφορίες για το
βιβλίο και τρόπους παραγγελίας, μπορείτε να βρείτε στο σύνδεσμο του εκδοτικού, εδώ.
Ή πιο απλά, μπορείτε να το παραγγείλετε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας, για
να ενισχύουμε και τις τοπικές μας αγορές. Να είστε όλοι καλά!
Με τα λόγια του Καβάφη -που αποτελούν και το έμβλημα της ΠΕΛ- να σηματοδοτούν διαρκώς τη διαδρομή, έκλεισε ένας
κύκλος για να ξεκινήσει ένας νέος. Το μυθιστόρημά μου “Εμπριμέχρόνια” τιμήθηκε με το 1ο βραβείο στον 42ο
Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Σε μια
συγκινητική εκδήλωση που έγινε το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο
του Δήμου Αθηναίων, απονεμήθηκαν τα βραβεία στις κατηγορίες “Ποίηση,
Μυθιστόρημα, Παιδικό Παραμύθι και Δοκίμιο”.
Η χαρά μου απερίγραπτη
και η συγκίνηση ανυπέρβλητη. Ίσως γιατί η Τούλα, η ηρωίδα του βιβλίου, είχε
καταπιαστεί με πολλές δουλειές στο μοδιστράδικό της και ούτε που το περίμενε
πως η ιστορία της θα διακριθεί απ’ την πιο μεγάλη και ιστορική λογοτεχνική ένωση
στη χώρα. Επόμενος σταθμός, η έκδοση του βιβλίου που, ήδη, έχει αρχίσει να αποκτά
υπόσταση. Προσεχώς λοιπόν τα “Εμπριμέχρόνια” θα κάνουν την εμφάνισή τους, μαζί με τους ήρωες
που τα πλαισιώνουν.
Οφείλω ένα τεράστιο
ευχαριστώ στην ψυχή του εκδοτικού οίκου 24γράμματα
Γιώργο Δαμιανό, που πάντα στηρίζει και εμπιστεύεται τις προσπάθειές μου.
Στον καλό φίλο Θάνο Τσάκαλο που ετοιμάζει
με υποδειγματική φροντίδα το φωτογραφικό υλικό της έκδοσης. Η φωτογραφία στο
τέλος της ανάρτησης είναι μία απ’ τις πολλές εξαιρετικές λήψεις που μου έστειλε,
ώστε να επιλέξουμε αυτή που θα ντύσει το εξώφυλλο. Και ομολογώ πως κάθε φορά
ανεβάζει όλο και πιο πολύ τον πήχη δυσκολίας, αφού το υλικό που ετοιμάζει είναι
εξαιρετικό στο σύνολό του (θα μπορούσε άνετα να στήσει μια έκθεση φωτογραφίας
με θέμα «Το μοδιστράδικο»).
Θα τα ξαναπούμε σύντομα
για το βιβλίο και τα πρώτα του βήματα. Σας ευχαριστώ ολόθερμα για τη στήριξή σας
όλα αυτά τα χρόνια. Σ’ όλους εσάς και σε καθέναν ξεχωριστά, είναι αφιερωμένο
αυτό το βιβλίο. Είναι κάτι που αγαπώ πολύ και, παρά το ότι είχε μείνει παροπλισμένο
στο συρτάρι για μεγάλο διάστημα, αυτή η “Τούλα”, κάθε τρεις και λίγο, με τραβούσε απ' το μανίκι για καφεδάκι και ψυχοθεΡαπτική…
[Απ’ το οπισθόφυλλο]
Απ’ το ‘Ατελιέ Ραπτικής’
της πάλαι ποτέ κοσμικής Αθήνας, έως το ‘Επιδιορθώσεις & μεταποιήσεις ρούχων’
της ξεπεσμένης λεωφόρου Πατησίων, κάπου ανάμεσα στο κρατικοποιημένο ΜΙΝΙΟΝ και
τα αμέτρητα βίντεο κλαμπ της τσιμεντένιας μεγαλούπολης…
Η Αθήνα της Μεταπολίτευσης
έως την εποχή του ‘ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια’, μέσα από ένα ιστορικό μοδιστράδικο που
πέρασε απ’ τη μάνα στην κόρη. Ένα μωσαϊκό με ανθρώπινες ιστορίες και ένοχα
μυστικά, περίεργους θανάτους και εκ βαθέων εξομολογήσεις, με μάρτυρα μια παλιά
ραπτομηχανή. Και μια μοδίστρα που κατείχε περίφημα τα μυστικά του ραψίματος αλλά
και της ανθρώπινης ψυχής.
Ζωές άχρωμες που
επιζητούν να γίνουν εμπριμέ κι άνθρωποι που ονειρεύονται αποδράσεις απ’ τη
γκρίζα καθημερινότητα. Όλα ριγμένα στον πάγκο μοδιστρικής, ανάμεσα στις
βελόνες, τα ψαλίδια και τις μεζούρες.
«Βάλε καφεδάκι στο
μπρίκι να σ’ τα πω, Τούλα μου»…
Το βράδυ της Δευτέρας
που μας πέρασε, είχα την τιμή και την απέραντη χαρά να συμμετέχω στην εκδήλωση
που οργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Δήμου μας Αργώ. Αφορούσε τα έργα από ορισμένους
Ηρακλειώτες συγγραφείς και ποιητές, μία εκ των οποίων ήταν και η υποφαινόμενη.
Η σκηνοθέτης και ηθοποιός Τασιλένα Βουδούρηδιάβασε
δύο κείμενά μου απ’ τις «Ιστορίες της διπλανής κρίσης» και «Σταπαπούτσια
των άλλων». Και τις απογείωσε με την ερμηνευτική της δεξιότητα, όπως θα
διαπιστώσετε κι εσείς στο βίντεο.
Ήταν πέρα από κάθε
προσωπική μου προσδοκία η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε σ’ αυτή τη ζεστή
συνάντηση. Η αλληλεπίδραση με τους φίλους που γέμισαν τη Βίλα Στέλλα, αλλά και
η συνύπαρξη με τους άλλους 4 δημιουργούς, ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Αν και
ετερόκλητα τα έργα μας, ωστόσο είχαμε ως συνεκτικό κρίκο την αγάπη μας για τη
λογοτεχνία και την έκφραση, μέσα από διαφορετικές διαδρομές ο καθένας μας. Ευχαριστώ
από καρδιάς όλους τους φίλους που βρέθηκαν κοντά μας και ήταν πολλοί. Και μου
χάρισαν απέραντη συγκίνηση…
Τα κορίτσια απ' την θεατρική μας ομάδα "Οι Τσαλακωμένοι"
Συντροφιά με τους ανθρώπους του συλλόγου και τους υπόλοιπους φίλους που τιμήθηκαν
Με την Τασιλένα
Ο Φοίβος Ζαντές ήταν ο νεώτερος ποιητής της παρέας, φοιτητής της Φιλοσοφικής και ενεργό μέλος των φοιτητικών κινημάτων. Την προηγούμενη της εκδήλωσης, στη διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων στο κέντρο, δέχτηκε τα "στοργικά χάδια" των αστυνομικών.Στο τέλος της εκδήλωσης, συγκίνησε η ποιητική εκδοχή του γι' αυτή την εμπειρία.
Η πρόσκληση που αναφέρω
στον τίτλο της ανάρτησης, αφορά την προσεχή βράβευσή μου απ’ την Πανελλήνια
Ένωση Λογοτεχνών, το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου στις 10:00 π.μ., στο Πνευματικό
Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50, Αίθουσα ‘Αντώνη Τρίτση’. Το έργο
μου «Εμπριμέ χρόνια» κέρδισε το 1ο βραβείο στην
κατηγορία ‘Μυθιστόρημα’ και η χαρά μου είναι απερίγραπτη…
Είναι ένα μυθιστόρημα
που αγαπάω πολύ και σύντομα θα εκδοθεί σε βιβλίο, απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα.
Αν σας παίρνει η ώρα και ο δρόμος, θα χαρώ πολύ να σας δω στις απονομές.
Κι αν ήθελα να βρω
λέξεις για να περιγράψω τη συγκίνηση που ένιωσα όταν άκουσα τις ιστορίες μου
δια στόματος Τασιλένας, θα διάλεγα τα λόγια του Σεφέρη:
“Καταλαβαίνει κανείς
πως δουλεύει καλά, όταν κάθε περιστατικό, το πιο μικρό και ασήμαντο, της
καθημερινής ζωής του και της σκέψης του, έρχεται, σαν μοναχό του, και βάζει ένα
πετραδάκι στο πράγμα που φτιάνει”.
Γιατί οι ήρωες των ιστοριών
μου, είναι βγαλμένοι από κάτι μικρές κι ασήμαντες στιγμές της ζωής μου… που
έμειναν όμως ανεξίτηλες στο χρόνο.
Για την ιστορία, η
Τασιλένα με είχε ρωτήσει την προηγούμενη μέρα, αν της επιτρέπω να αφεθεί στο
συναίσθημα και να εκφραστεί ελεύθερα απ’ αυτό που θα διάβαζε. «Φυσικά», της
είπα. «Αυτό είναι και το ζητούμενο». Στο τέλος της δεύτερης ιστορίας «Μίτινγκ
με την ξινή», η Τασιλένα έσπασε. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μοναδική στιγμή…
Το ημερολόγιο έγραφε 12 Φεβρουαρίου
2023 και παρά το τσουχτερό κρύο, ο Πολυχώρος 24γράμματα γέμισε
με παρέες φίλων. Τελικά είχαμε προσέλευση μεγαλύτερη από κάθε προσδοκία κι ίσως
να χρειαζόμασταν λίγο ακόμα χώρο και καρέκλες. Κατά τ’ άλλα, ήμασταν
υπερπλήρεις. Ανεβασμένη διάθεση, συντροφικότητα, απρόσμενες συναντήσεις, και
δύο εκ διαμέτρου αντίθετες ομιλίες από δύο εξαιρετικές γυναίκες που καθήλωσαν
τους πάντες. Όλα αυτά, πλαισιωμένα απ’ τους πίνακες της Ρόζας, που αν και
καθόλου φλύαρoι (όπως είπε
η ίδια) μαγνητίζουν με τα χρώματα και τους συμβολισμούς τους. Η Ρόζα, μια μόνιμη
ταξιδεύτρια σε μακρινούς και επικίνδυνους προορισμούς, είναι η επιβεβαίωση της ρήσης
του Φλωμπέρ: “Τα ταξίδια μάς κάνουν ταπεινούς. Συνειδητοποιούμε πόσο
μικροσκοπικός είναι ο χώρος που καταλαμβάνουμε σ’ αυτόν τον κόσμο”.
Για την Ρόζα και τα έργα της μίλησε
η Γιάννα Ρίζου (Επισκέπτρια Υγείας) και αποδείχτηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση
στα χρώματα και τα συναισθήματα, μέσα απ’ τα μάτια μιας ψυχολόγου. Ομολογώ πως ήταν
η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς, αφού η Γιάννα κατέφτασε μόνο με το χαμόγελό της,
δίχως σημειώσεις, αφουγκράστηκε το χώρο και τους ανθρώπους και ξεδίπλωσε τα «χαρτιά»
της. Θα το διαπιστώσετε κι εσείς, αν παρακολουθήσετε το βίντεο της παρουσίασης.
Η χαρισματική ποιήτρια της νέας γενιάς
Αλεξία
Καλογεροπούλου, δημοσιογράφος & διαχειρίστρια του BookSitting.gr μίλησε για
το βιβλίο και τα ταξίδια που κάνει ο αναγνώστης με όχημα τις λέξεις και τις εικόνες.
Ολόθερμα ευχαριστώ τους φίλους που
ήρθαν, αλλά κι αυτούς που βρέθηκαν κοντά μας νοερά κι έστειλαν τις ευχές τους με
συγκινητικά μηνύματα. Σταθερά και έμπρακτα υποστηρικτικοί οι καλοί μας φίλοι
μπλόγκερς Γιάννης (Πιτ) και Γλαύκη, για τους οποίους αισθάνομαι και δηλώνω
ευγνώμων. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον Άρη
Άλμπη, τον εκλεκτό ποιητή της μπλογκοπαρέας μας και όχι μόνο, που είχε
την καλοσύνη να προμηθευτεί και να διαβάσει απ’ τους πρώτους το βιβλίο και να καταθέσει
την κριτική του που είναι πάντα ευπρόσδεκτη και βαρύνουσας σημασίας για μένα.
Αν ένα βιβλίο σαλπάρει με τέτοιους καλούς
οιωνούς, λίγη σημασία έχει ο προορισμός. Σταθερή του αξία είναι οι ταξιδευτές
που θα έχει συντροφιά του και η εκπλήρωση του ονείρου που έγινε πραγματικότητα.
Σαν υστερόγραφο, ένα τεράστιο
ευχαριστώ στον εκδοτικό οίκο 24γράμματα
και στον Γιώργο Δαμιανό για τις κατευθυντήριες οδηγίες του, τις πολύτιμες
συμβουλές και την αγάπη που προσφέρει διαρκώς στη συγγραφική του ομάδα.
«Λοιπόν, δεν ξέρω αν το προσέξατε,
αλλά χτες είμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα, είμασταν!»
Απόσπασμα απ' το χτεσινό Dolce Vita
με την Ελίζα Λιμοντζόγλου, στον ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ 94.0 FM
Ευχαριστώ (και δεν είναι κοινότοπο
αλλά απόλυτα ειλικρινές) την Ελίζα, την Άννα που το συντόνισε και όλους τους φίλους
που μας άκουσαν και έστειλαν σχόλια.
Ήταν απ’ τις φορές που, αν και εκ
του μακρόθεν και δίχως καμιά προετοιμασία ή συνεννόηση, φτιάξαμε μια υπέροχη
ατμόσφαιρα.
Το ραντεβού μας για την πρώτη
παρουσίαση του βιβλίου είναι το απόγευμα της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου, στο
Χαλάνδρι. Για τους φίλους που θα καταφέρουν να μας τιμήσουν με την παρουσία τους,
αλλά και για τους υπόλοιπους που θα μας συντροφεύουν νοερά από μακριά, ένα τεράστιο
ευχαριστώ προκαταβολικά και από καρδιάς.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια συλλογική
δουλειά κι αυτό που χαρήκαμε αφάνταστα με την Ρόζα, ήταν το ταξίδι της
αλληλεπίδρασης και της ανταλλαγής ιδεών. Διαπιστώσαμε ότι έχουμε κοινά σημεία
αναφοράς, κοινές κοινωνικές ανησυχίες και, μοιραία, κοινά είναι και τα μηνύματα
που θέλουμε να εκφράσουμε μέσα απ’ αυτή την έκδοση. Ελπίζουμε να σας έχουμε
κοντά μας στο παρθενικό του ταξίδι και να συζητήσουμε από κοντά για υπερατλαντικά
ταξίδια, πάνω στα “φτερά της τέχνης”.
Παράλληλα με την βιβλιο-παρουσίαση,
ο ζεστός και ατμοσφαιρικός Πολυχώρος των 24γραμμάτων, θα φιλοξενήσει και μια
μικρή έκθεση των έργων της Ρόζας. Τα κυρίως έργα που υπάρχουν στο βιβλίο, αλλά
και διάφορα άλλα ανέκδοτα έργα που συμπληρώνουν τις θεματικές ενότητες για
Ιαπωνία, Αίγυπτο και Ελλάδα.
Κι αν κάτι μένει απ’ αυτή την
προσπάθεια, είναι που τολμήσαμε να βγούμε έξω απ’ τον προσωπικό μας κύκλο και
ν΄ αναμίξουμε τα σύνεργά μας. Γιατί όπως το είχε διατυπώσει κι ο Σιμωνίδης ο
Κείος: “Η ζωγραφική είναι ποίηση που σωπαίνει και η ποίηση είναι ζωγραφική
που μιλάει”. Τσεκαρισμένο και επιβεβαιωμένο.
Καλό το
ηλεκτρονικό αρχείο, αλλά σαν την πρώτη επαφή με το χάρτινο σώμα του βιβλίου
σου, δεν έχει.
Όταν αυτή μάλιστα
συμπίπτει με τη γενέθλια ημέρα του παιδιού σου, που στο εξής θα είναι και
γενέθλια επέτειος του πνευματικού σου παιδιού, είναι διπλή η χαρά.
Βιβλίο
παρελήφθη και σηκώνει πανιά για το πρώτο του ταξίδι.
Έργο της Ρόζας Φύτιζα
Μια αφηγηματική
περιπλάνηση στις πιο απόμακρες γειτονιές του κόσμου, με συνταξιδιώτες τη
Ζωγραφική και τον Λόγο. Η διαδρομή μας ξεκινάει απ’ τη χώρα του Ανατέλλοντος
Ηλίου, διαπερνά τις Αιγυπτιακές Πύλες, για να καταλήξει στα γαλάζια νερά του
Αιγαίου.
Κάθε ζωγραφικό
έργο έχει να διηγηθεί και μια ιστορία. Απ’ αυτές που δεν χαρτογραφούνται και
είναι οικείες σ’ όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από χρώμα και θρησκεία.
Έχοντας πάντα στις αποσκευές μας τον σεβασμό και την κατανόηση του κάθε
πολιτισμού και με την πυξίδα μας κολλημένη σε σταθερό προσανατολισμό. Τον
Άνθρωπο.
(απ’ το
οπισθόφυλλο)
Με αφετηρία
τον Πολυχώρο 24γράμματαστο Χαλάνδρι, που θα φιλοξενήσει την πρώτη του παρουσίαση τον Φεβρουάριο, θα
σαλπάρει για τους επόμενους σταθμούς.
Τα εύσημα
ανήκουν ξεκάθαρα στον ηθικό αυτουργό της ιδέας να γίνει μια συλλογική δουλειά
με εικαστικά και κείμενα. Την ζωγράφο Ρόζα Φύτιζα. Η Ρόζα μού εμπιστεύτηκε μια σειρά
έργων της με θεματικές ενότητες απ’ τα ταξίδια της ανά τον κόσμο. «Βάζω τη
ζωγραφική, βάζεις το λόγο;» Κάπως έτσι ξεκινήσαμε αυτό το αρμονικό ταξίδι της ‘συνέργειας’
και ήταν ομολογουμένως μια πρωτόγνωρη και σπάνια εμπειρία ζωής.
Ένα τεράστιο
ευχαριστώ στον Γιώργο Δαμιανό και τις εκδόσεις 24γράμματα, για την εμπιστοσύνη,
τη φροντίδα και τη διαρκή υποστήριξή του στις συγγραφικές μου διαδρομές.
Την ευγνωμοσύνη
μου στην Καλλιόπη που επιμελήθηκε την άψογη έκδοση και στην Ιώ που έκανε μια υποδειγματική
δουλειά ως γραφίστρια αλλά και σαν σύμβουλος στα τεχνικά θέματα του στησίματος.
Το βιβλίο
μπορείτε να το παραγγείλετε τηλεφωνικά (210 612 70 74) ή στο eshop του
εκδοτικού:
Πώς να χωρέσουν στο
μικρό πλαίσιο μιας ανάρτησης όλα όσα ζήσαμε στον Πύργο; Όσο αδύνατον είναι να
βάλεις «δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι», άλλο τόσο ανέφικτο είναι να στριμώξεις
συναισθήματα σε λέξεις. Για μένα η κυρίαρχη «παρουσίαση» ήταν αυτή στα παιδιά
της έκτης τάξης του 2ου δημοτικού σχολείου στον Πύργο. Μοναδική εμπειρία που θα
την κουβαλάω ισοβίως κι ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου την εκπαιδευτικό Ζέτα
Αδαμοπούλου που έστησε αυτή τη γιορτή, καθώς και τους συναδέρφους της που
δούλεψαν με τους μαθητές τους κι έβγαλαν ένα άψογο αποτέλεσμα. Τα παιδιά
αποφλοίωσαν τις ιστορίες του βιβλίου κι έφτασαν στον πυρήνα τους. Μπήκαν στα
παπούτσια των ηρώων, ενσάρκωσαν κάποιους χαρακτήρες, έθεσαν εύστοχες ερωτήσεις
περί ρατσισμού και όχι μόνο, τραγούδησαν, αφηγήθηκαν, ζωγράφισαν, δημιούργησαν
υπέροχες και κοπιαστικές χειροτεχνίες και μου φύλαγαν για το τέλος το πιο
πολύτιμο δώρο. Μια σφιχτή αγκαλιά.
Μια ζεστή αγκαλιά και
στο βιβλιοπωλείο της κας Κορκολή
που ήταν σαν να την ήξερα χρόνια κι ας ανταμώσαμε για πρώτη φορά. Όσο για τις
κυρίες που είχαν αναλάβει τις ομιλίες και τις αφηγήσεις κάποιων αποσπασμάτων,
δεν έχω λόγια… Στο βιβλιοπωλείο, εκείνο το σαββατιάτικο απόγευμα, είχαμε όλο το
ρεπερτόριο ψυχαγωγίας. Από τρανταχτά γέλια μέχρι συγκινημένους αναστεναγμούς.
Στο τέλος της παρουσίασης, είχαμε και έκτακτο καλλιτεχνικό πρόγραμμα απ’ την
Γιούλη Βασιλείου που τραγούδησε α καπέλα την επιτυχία του Απ. Καλδάρα και της
Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου «Μ' ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό» (ήταν
υπέροχη). Και κάπως έτσι, εν μέσω ρακής και καλής παρέας, αποχαιρετήσαμε τον
Πύργο…
Ήταν όνειρο τρελό
όντως, αλλά όταν συμβαίνουν τέτοιες ευλογημένες συναστρίες, όλα μπορεί να
συμβούν. Θερμά ευχαριστώ τις δύο υπέροχες κυρίες που με τίμησαν με την παρουσία
και τα λόγια τους, την Ζέτα
Αδαμοπούλου και την Μαρία Μπίρμπα. Τον ιθύνοντα νου αυτής της διοργάνωσης,
την Γιούλη
Βασιλείου, για την υποδειγματική της δουλειά ώστε να είναι όλα στην
εντέλεια. Όλους τους φίλους που μας κράτησαν συντροφιά και περπάτησαν μαζί μας στις
ιστορίες του βιβλίου.
Να είμαστε όλοι καλά
και να δημιουργούμε τις αφορμές για μικρές εκρήξεις ευτυχίας και ελπίδας.
Το βίντεο της παρουσίασής
μας, είναι εδώ. Θα διακρίνετε γνώριμα πρόσωπα ανάμεσά μας (φίλους μπλόγκερς) που
μας τίμησαν με την παρουσία τους.
ëΣημ.
Αναρτήθηκαν φωτογραφίες και υλικό από τοπικά μέσα ενημέρωσης του Πύργου που
κάλυψαν τις δύο εκδηλώσεις. Για περισσότερες λεπτομέρειες, οι σχετικοί
ιστότοποι είναι εδώ:
ëΕυχαριστώ
θερμά τον κ. Ανδρέα Καπογιάννη απ’ την εφημερίδα “ΑΥΓΗ Πύργου” και τους δημοσιογράφους
απ’ το τοπικό κανάλι Ολυμπιακή Ραδιοφωνία Τηλεόραση.
ëΓια
τη ζεστή υποδοχή και ξενάγηση στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Πύργου,
ολόκαρδα ευχαριστώ την διευθύντρια κα Νίκη Κατσιάπη.
ëΓια
το βίντεο, τις φωτογραφίες και όλη την παρασκηνιακή δουλειά που έριξε,
ευχαριστώ τον άοκνο εργάτη της τεχνολογίας Χρήστο Λαλόπουλο.
ëΔεν
θα μπορούσα ν’ αφήσω εκτός, παρόλο που δεν τα κατάφερε να είναι κοντά μας λόγω
απόστασης, τον εγκάρδιο φίλο Θάνο Τσάκαλο για το
φωτογραφικό υλικό και όλη τη βοήθεια που μου παρέχει.
ëΚαι
φυσικά τον εκδότη μου Γιώργο Δαμιανό και τις εκδόσεις 24γράμματα για την
εμπιστοσύνη και την υποστήριξή του σ’ όλες μου τις προσπάθειες.
Ήταν
όραμα και γίνεται πράξη. «Τα παπούτσια των άλλων»
ταξιδεύουν ως τον Πύργο, σ’ ένα ιστορικό βιβλιοπωλείο της πόλης, με υπέροχη
παρέα και ανεβασμένη διάθεση.
Το ραντεβού μας είναι
στις 8 Οκτώβρη, στις 19.00 το βραδάκι, στο βιβλιοπωλείο "Κορκολής" (Ερμού
3). Νιώθω ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση που ένας χώρος με 120χρόνια δυναμικής παρουσίας στην καρδιά
της πόλης, θα φιλοξενήσει το βιβλίο μου.
Ψυχή
της διοργάνωσης δεν είναι άλλη απ’ την Γιούλη Βασιλείου που, λογικά, θα πρέπει
να έλιωσε τα παπούτσια της για να στήσει την εκδήλωση, να μοιράσει προσκλήσεις
και να κολλάει αφίσες ολούθε στην πόλη. Την
παρέα μας θα τιμήσουν δύο ξεχωριστές γυναίκες, πολυτάλαντες και απρόβλεπτα δημιουργικές.Αν και δεν έχουμε συναντηθεί ως τώρα, τις γνώρισα μέσα απ’ το βιβλίο
τους «Θεμελιωτές» (εκδ. Διάνοια), ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα
που καταγράφει την προετοιμασία της ελληνικής επανάστασης του ’21 και τις συνθήκες
σύστασης της Φιλικής Εταιρείας. Θα
μιλήσουν λοιπόν για το βιβλίο, θα διαβάσουν
αποσπάσματα και θα αποδώσουν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο κάποιες απ’ τις ιστορίες
που διάλεξαν. Μεταξύ όλων των άλλων δραστηριοτήτων τους, η Μαρία και η Ζέτα κάνουν
ραδιοφωνικές εκπομπές με παραμύθια και όχι μόνο, οπότε περιμένω με μεγάλο
ενδιαφέρον ν’ ακούσω τους ήρωες του βιβλίου μου, να ενσαρκώνονται μέσα απ’ τις εκφραστικές
τους φωνές.
Κρυφή
μας επιδίωξη και λαχτάρα, είναι να φτιάξουμε μια “ωραία ατμόσφαιρα” που θα
μυρίζει βιβλίο και μελάνι. Να μπούμε στα παπούτσια
των ηρώων, ν’ ανακαλέσουμε παιδικές μας μνήμες και ενήλικες διαδρομές, έχοντας
πάντα σαν προορισμό την ενσυναίσθηση κι ένα ερώτημα που είναι και το ζητούμενο
των ημερών. «Εγώ τι θα έκανα στη θέση
του;» Ίσως αυτό θα ήταν και η απαρχή για να μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας,
να τον αποδεχτούμε και να τον αγαπήσουμε. Να
δοκιμάσουμε τις αντοχές και τις αξίες μας και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Ζάππειο, βραδάκι
Δευτέρας 13 του Σεπτέμβρη, στο περίπτερο των 24γραμμάτων, με υπέροχη παρέα,
απρόσμενες αφίξεις φίλων και παλιών συναδέλφων, και φόντο μια πόλη που ξαναβρίσκει,
δειλά αλλά σταθερά, το χαμόγελο και την εξωστρέφειά της.
Καλά πήγε κι αυτό...
Μεγάλο ευχαριστώ στους
φίλους-παλιοσειρές αλλά και νέους- που ήρθαν χτες στο φεστιβάλ βιβλίου. Χάρηκα
αφάνταστα που γνωριστήκαμε με συγγραφείς του εκδοτικού μας οίκου κι ανταλλάξαμε
κουβέντες, σχέδια, και κυρίως την ελπίδα πως ο πολιτισμός θα ξαναπάρει τ’ απάνω
του και θα μας φωτίσει τα σκοτάδια που βιώνουμε.
Ναι, ήμασταν μια ωραία
ατμόσφαιρα και είθε να γίνουμε ωραιότερη. Να βρισκόμαστε σε τέτοια μέρη και να
στηρίζουμε με σεβασμό, ο ένας τον άλλο. Δίχως αντιπαλότητες και εγωισμούς, αλλά
με όπλα τα βιβλία και τις λέξεις μας, να στήνουμε τα δικά μας αναχώματα στη
διάχυτη κοινωνιοπάθεια που μας περιβάλλει.
Μικροί στόλοι από
βιβλία, χιλιάδες χάρτινοι ήρωες, μυριάδες ιστορίες και μαρτυρίες ανθρώπων,
στίχοι ποιητών και φωτεινά μονοπάτια, αναζητούν αναγνώστες-δέκτες και υπόσχονται
ταξίδια σε αδάμαστες θάλασσες και γαλήνιους προορισμούς.
Του Σταυρού σήμερα.
Μεγάλη γιορτή. Ας έχουμε τη φώτιση και την αφοβία να βρει ο καθένας ένα ξέφωτο
για να ξεχειμωνιάσει με ασφάλεια.
Άντε, και στο επόμενο
βιβλιο-σμίξιμο!
ΥΓ. Το φωτογραφικό
υλικό, χορηγεία του άοκνου και πανταχού παρόντος, Χρήστου Λαλόπουλου.
Τη Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου
2021, από τις 8.00 ως τις 10.00 το βράδυ, θα βρίσκομαι στο 49ο Φεστιβάλ Βιβλίου
στο Ζάππειο, στα περίπτερα 144-146 των εκδόσεων 24γράμματα.
Ευκαιρία
να γνωριστούμε με τους φίλους που δεν έχουμε ακόμα βρεθεί από κοντά, αλλά και
για να ξανανταμώσουμε με τους “παλιούς” (και μοναδικούς).
Θα χαρώ πολύ να συναντηθούμε,
ν' ανταλλάξουμε κουβέντες, χαμόγελα & φωτογραφίες, και να σας υπογράψω τα βιβλία μου.
Ο
Απρίλης της καραντίνας και του κορονοϊού, είναι παρελθόν, ελπίζουμε οριστικό, ο
«Σκληρός Απρίλης , του 2020 μ.Χ.» θα συνεχίσει να μας θυμίζει τα συναισθήματα,
τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και όλα όσα ζήσαμε το δίμηνο της
καραντίνας.
Ο «Σκληρός
Απρίλης , του 2020 μ.Χ.», με τις ιστορίες και τα ποιήματα από την εποχή του
κορονοϊού, μόλις κυκλοφόρησε και «από ώρα σε ώρα» περιμένουμε και το δίδυμο
αδελφάκι του (λεπτομέρειες προσεχώς).
Ο
«Σκληρός Απρίλης 2020 μ.Χ.» είναι δύο ποιοτικές και προσεκτικά επιλεγμένες
συλλογές από ποιήματα και διηγήματα με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις και τα
ανθρώπινα πάθη κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας του φονικού ιού
Covid-19 (Άνοιξη του 2020). Η ζωή κάτω από τον αστερισμό του κορωνοϊού
καταγράφεται άλλοτε υπαρξιακά, άλλοτε κοινωνικά και άλλοτε με πολιτικές και
ιδεολογικές αναφορές.
Και
τέσσερα εικαστικά που κοσμούν την έκδοση, του Κώστα Ευαγγελάτου, υπό το
κράτος των ίδιων συναισθημάτων. Δουλεμένα τις πρώτες ημέρες της καραντίνας.
Αναδεικνύονται
ανθρώπινα δράματα και προβλήματα όπως η περιθωριοποίηση, οι φραγμοί στη
μόρφωση, η ανεργία και η εργασιακή ανασφάλεια, καθώς και ο ψυχικός μικρόκοσμος
και τα βιώματα των ποιητών και πεζογράφων που συμμετέχουν στην έκδοση.
Προβάλλεται, πάνω απ’ όλα, η αγωνία και ο αγώνας για το μέλλον, όχι όμως χωρίς
λύσεις.
Υπερήφανοι
για το υλικό που δίνουμε στον αναγνώστη, επισημαίνουμε το εξαιρετικό
ενδιαφέρον να μελετά κανείς μέσα από τη λογοτεχνία τα πάθη των ανθρώπων, τις
ελπίδες τους σε συγκυρίες με σχήματα και σημάδια βασικά, ιστορημένα άμεσα από
ανθρώπους που τα ζουν και τα βιώνουν.
Σκληρός
Απρίλης, του 2020 μ.Χ.
ποιήματα και ιστορίες εγκλεισμού από την εποχή του κορωνοϊού
(Συνοδεύεται
από CD)
Επιμέλεια: Γιώργος Ηρακλέους
Εξώφυλλο: Πέτρος Φιλιπίδης