Η πίτα της Αντουανέτας

[Συνταγές της -γνωστής- Παρέας]

Bansky artwork

//Σε απόγνωση είναι οι καρκινοπαθείς εξαιτίας ελλείψεων σε φάρμακα απαραίτητα για τις χημειοθεραπείες, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα, ακόμη και την ακύρωση θεραπειών, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου.
Επικαλείται σωρεία καταγγελιών το τελευταίο διάστημα για ελλείψεις βασικών αντινεοπλασματικών φαρμάκων οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τη μεγάλη καθυστέρηση και, σε πολλές περιπτώσεις, την ακύρωση προγραμματισμένων χημειοθεραπειών, σε πολλά νοσοκομεία της χώρας//
(πηγή: TA NEA, 22/01/2020)


░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░
//Υπάρχει έλλειψη σε ένα φτηνό φάρμακο (κοστίζει λιγότερο από 10 ευρώ) και αυτή τη στιγμή στο ΠΑΓΝΗ δεν γίνονται θεραπείες με πλατίνα, αλλά με φάρμακα δεύτερης γραμμής. Αν παραταθεί η έλλειψη για μεγάλο διάστημα, οι γιατροί θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε άλλες θεραπείες. Δεν μπορούν να αφήσουν τους ασθενείς να ‘’πολεμούν’’ τον καρκίνο χωρίς ‘’όπλο’’. Οι γιατροί είναι ανήσυχοι και κινητοποιημένοι. Οι ασθενείς τα βάζουν με το γιατρό και θεωρούν ότι πρέπει να βρει μια λύση. Δεν ξέρουν ποιος ευθύνεται για την κατάσταση, όμως δεν ευθύνονται οι γιατροί. 10 φαρμακευτικές εταιρείες έχουν το ίδιο φάρμακο… Είναι πραγματικές ή τεχνητές οι ελλείψεις, υπάρχει προσπάθεια να αυξηθεί η τιμή του φαρμάκου ή συμβαίνει κάτι άλλο;//
(πηγή: neakriti.gr, 22/01/2020 - απόσπασμα συνέντευξης της Προέδρου του Συλλόγου «Ευ ζω με τον καρκίνο» Καίτης Κουναλάκη


░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ 

Εδώ, το σχετικό δελτίο τύπου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (22/01/2020)


Απονενοημένο ερώτημα: Αν βάζαμε τα (πολλά) λεφτά απ’ τις βασιλόπιτες που κόπηκαν αυτές τις μέρες στα σαλόνια των επισήμων. Tις φιέστες, τα ξενοδοχεία, τα δώρα και τα συνοδευτικά εδέσματα. Κάτι δερμάτινες πολυθρόνες για το γραφείο του πλανητάρχη-περιφερειάρχη. Κάτι εκατομμυριάκια που χορηγήθηκαν αβασάνιστα, αβίαστα και αναίτια στην αμερικάνικη θεολογική σχολή (γιατί όλοι είμαστε συγκλονισμένοι με το δράμα των φοιτητών στη Βοστώνη που κυριολεκτικά φυτοζωούν).


Με όλα αυτά τα χρήματα απ’ το δημόσιο προϋπολογισμό, πόσες θεραπείες θα εξασφαλίζαμε για τους συνανθρώπους μας που δίνουν μάχη με το χρόνο; Και με τον πόνο; Και με την αγωνία; Πόσες;

«Εδώ έπρεπε να έχω γεννηθεί! Εδώ έπρεπε να έχω βασιλέψει! Αυτός είναι λαός για να τον κυβερνά μια βασίλισσα και να γίνει ευτυχισμένη! Υπήρχε ποτέ περίπτωση να εξεγερθείτε οι Έλληνες, επειδή ήμουνα σπάταλη; Εσείς μέχρι και παράσημο θα μου δίνατε που θα είχα αδειάσει τα ταμεία!»


[Απ’ την θεατρική παράσταση “Μαρία Αντουανέτα, Βασίλισσα των Ελλήνων” του Αντώνη Τσιπιανίτη]

Κάλεσμα σε βιβλιοσύναξη

Η πρόσκληση είναι για να μοιραστούμε καθημερινές ιστορίες, μέσα απ’ τα  παπούτσια των ηρώων τους. Η επιδίωξη είναι να ανταμώσουμε και πάλι, σ’ ένα ζεστό και φιλόξενο χώρο που είναι διάσπαρτος με βιβλία.

«Η μυρωδιά του χαρτιού και της μαγείας που κρύβονται στις σελίδες των βιβλίων, είναι κάτι που κανένας δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει», όπως έχει πει ο Ισπανός συγγραφέας Carlos Ruiz Zafón.

Σ’ αυτόν τον ιδανικό χώρο και με την ευχή να είμαστε όλοι καλά, κλείνουμε το ραντεβού μας για το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020, στις 19.00. Στον Πολυχώρο των εκδόσεων 24γράμματα, στο Χαλάνδρι. Συντροφιά με εξαιρετικούς φίλους που μου κάνουν την τιμή να μιλήσουν για το νέο μου βιβλίο «Στα παπούτσια των άλλων».

☞ Η αγαπημένη συγγραφέας (και όχι μόνο) Nίνα Κουλετάκη.

☞ Ο φωτογράφος/φίλος/πιστός συνταξιδιώτης και -προσφάτως- εξερευνητής παπουτσιών, Θάνος Τσάκαλος.

☞ Η σπουδαία  ηθοποιός Όλγα Δαμάνη θα επιλέξει και θα διαβάσει αποσπάσματα απ’ το βιβλίο.

☞ Τις μουσικές μας ανάσες αναλαμβάνουν δυο νέα παιδιά, πανέμορφα και ταλαντούχα, που σχηματίζουν τη μουσική μπάντα Jaja Morris. Μέσα από ισπανόφωνα (και όχι μόνο) τραγούδια, θα ταξιδέψουμε σε ιστορίες “παπουτσιών” από άλλους τόπους.

Φορέστε τα πιο χαμογελαστά σας παπούτσια και τα λέμε σύντομα…

Πληροφορίες: Eκδόσεις 24γράμματα – www.24grammata.com

210 6127074, Λεωφ. Πεντέλης 77, Xaλάνδρι

1ος όροφος - Εμπορικό Κέντρο Ερμείον

Σημ.: Υπάρχει πρόσβαση για άτομα με κινητικά προβλήματα

«Στα παπούτσια των άλλων»

Απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,
Ένα νέο βιβλίο ανοίγει τα φτερά του -για την ακρίβεια δένει τα κορδόνια του- και κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα. Είναι φτιαγμένο με παλιά αλλά και επίκαιρα “νούμερα” που έχουν σημαδέψει τις ζωές μας και με μοντέλα -ανθρώπων- που αγαπήσαμε για την ποιότητα και την ανθεκτικότητά τους.

Νιώθω ξανά την ανάγκη να σας πω ένα ολόκαρδο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αγάπη και την υποστήριξή σας στις συγγραφικές μου δουλειές. Ειδικά στο μικρό μας κύκλο των φίλων μπλόγκερς, έχει μια ιδιαίτερη δυναμική αυτή η σχέση. Άγνωστοι οι περισσότεροι μεταξύ μας, αλλά ταυτόχρονα και πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο, σε μια αλυσίδα που αντέχει στο χρόνο και γίνεται ολοένα και πιο πολύτιμη. Ευγνώμων που υπάρχετε στη ζωή μου και για όλα όσα μου έχετε προσφέρει! 

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

//Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς.

Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για “φλατ” ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια μοντέλα, αλλά και παλιά παπούτσια -μνήμης, πολυφορεμένα βέβαια, αλλά και απελπιστικά διαχρονικά.

Το ταξίδι στα παπούτσια των άλλων, έχει τελικό προορισμό την ενσυναίσθηση. Με ενδιάμεση, και απαραίτητη στάση, την αυτογνωσία ή έστω την παραδοχή πως τα χνάρια που αφήνει η περπατησιά μας είναι αυτά που θα ακολουθήσουν οι επόμενοι περιπατητές της ζωής//

Το ραντεβού μας είναι για την πρώτη παρουσίαση που θα γίνει στον πολυχώρο των εκδόσεων 24γράμματα στο Χαλάνδρι. Θα σας κρατήσω ενήμερους. Ελπίζω να τα πούμε κι από κοντά και πάντα θα περιμένω με ενδιαφέρον τα σχόλια και τις κριτικές σας.

Κλείνοντας, να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον φίλο Θάνο Τσάκαλο για την υποδειγματική δουλειά που ετοίμασε με φωτογραφικό υλικό, ειδικά για το στήσιμο του βιβλίου. Στην Κλαίρη Μπαρόλα που επιμελήθηκε την γραφιστική δουλειά και στον εκδότη Γιώργο Δαμιανό για την εμπιστοσύνη και τη φιλοξενία του. 

Μεθεόρτια…

Αυτό ήταν. Ας ξεστολίζουμε σιγά-σιγά κι ας επιστρέψουμε στους κανονικούς ρυθμούς μας. Κόντρα στις μεγάλες προσδοκίες μας, η νέα χρονιά μάς κρατούσε πεσκέσι έναν Ηφαιστίωνα, μια ανελέητη βαρυχειμωνιά και ένα πακέτο “ευοίωνων” ειδήσεων σε τοπικό, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Προσπερνάμε διακριτικά ειδήσεις που αφορούν τις γειτονικές κατσίκες· ήτοι, τις φωτιές στην Αυστραλία, το καζάνι που κοχλάζει στη Μέση Ανατολή, τον ψυχοπαθή πλανητάρχη με την πλατινέ φράντζα, τους καλούς μας γείτονες στην Τουρκία και τους χιλιάδες πρόσφυγες που θα ξεχειμωνιάσουν (όσοι αντέξουν) στις ανύπαρκτες υποδομές στα νησιά και στην ενδοχώρα. Τους άστεγους και όσους συνωστίζονται σε μια δημοτική αίθουσα, για να μην παγώσουν στους δρόμους. Είναι μακριά μας αυτά, δεν μας αφορούν.

Δόξα τω Θεώ, στα εσωτερικά μας, πάμε περίφημα. Και 13η σύνταξη είδαμε, και κοινωνικά (δια)μερίσματα πήραμε, και η αγορά ανέκαμψε, και κρατικό μηχανισμό έχουμε, και μια χαρά τον βγάζουμε το μήνα με διακόσα ευρώ, περισσεύει και κατιτίς να βάλουμε στην άκρη για μια ώρα ανάγκης, που λέει ο λόγος (κι ο κύριος Άδωνις). Να μάς κόβει ο Πανάγαθος μέρες και να τους δίνει διακοπές για χαλάρωση και χειμερινές εξορμήσεις στα ορεινά μας θέρετρα.

Και για όσους νιώθουν αυτή τη… μεθεόρτια κατάθλιψη -που, μεταξύ μας, τη βρίσκω εντελώς αβάσιμη- ας φάνε το τηλεοπτικό παντεσπάνι με τα χλιδάτα ρεβεγιόν των επώνυμων, για να παρηγορηθούν. Τοπ είδηση στα δελτία, το πάρτι οργίων με τους swingers των Βορείων Προαστίων, οι οποίοι εκτός από χρονιά, άλλαξαν και συντρόφους. Με την ταρίφα να κυμαίνεται στα διακόσα πενήντα ευρώ ανά ζεύγος. Κάτι παραπάνω απ’ το μηνιαίο εισόδημα που θα έχει ένας μέσος άνθρωπος (κατά τον κύριο Άδωνη που λέγαμε παραπάνω). Κι εδώ δεν χωράνε έφοδοι της εφορίας, ούτε ηθικολογίες και θρησκευτικές υστερίες. Το “άσυλο της βίλας” εννοείται πως δεν απειλείται, σε αντίθεση με τα πανεπιστήμια και τα σπίτια απλών ανθρώπων που δεν συγκαταλέγονται στους αρίστους. Πολιτισμένα πράγματα.
Τώρα, αν δεν έχετε ανταλλάξιμο σύντροφο (ή καθόλου σύντροφο γενικώς), πάτε για ένα σκι, ρε, παιδιά. Για ένα mountain bike, έστω…

Ο γιορτινός διάκοσμος αποκαθηλώνεται μέρα με τη μέρα. Η χρονιά που έφυγε άρον άρον, πήρε μαζί της το συρτάρι με τα τιμαλφή μας. Την ελπίδα μας, την αξιοπρέπεια που μας είχε απομείνει και την επίχρυση καδένα της κανονικότητας. Το ξέραμε πως ήταν τενεκεδένια, αλλά κάποιοι γοητεύτηκαν απ’ την εφήμερη λάμψη της. Είναι σαν να μάς έτυχε το φλουρί στην πίτα. Κι αυτό δεν ήταν παρά μια κάλπικη λίρα. Και δεν υπάρχει μεταξύ τους, ούτε ένας κύριος Μαυρίδης, που θα συγκινηθεί απ’ το δράμα μιας Φανίτσας, σήμερα. Ούτε ένας!