25 Λέξεις #15 ~Συμμετοχή~

 

«Τι να τον κάνω τον ουρανό δίχως φεγγάρι;» είπε ο ρομαντικός.

Και περιφρόνησε το στεναγμό του γαλαξία.

Τις ματωμένες ψυχές τις είπε σύννεφα, ο αγιογδύτης!»

 

Συμμετείχε στο δρώμενο 25 Λέξεις # 15 [blog: ΚΕΙΜΕΝΟ της Μαρίας Νικολάου]

Μια φωτογραφία, 25 λέξεις και προσωπικές διαδρομές πάνω στον καμβά της Μαρίας. Υπέροχη εμπειρία και καταπληκτικές συμμετοχές. Όλες συγκεντρωμένες εδώ, με τις αντίστοιχες βαθμολογίες. Συγχαρητήρια από καρδιάς στη νικήτρια Άννα και ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» στη διοργανώτρια και εμπνεύστρια του δρώμενου.

25 λέξεις # 14 - Συμμετοχή

 

I.

«Γουλί θα σε κουρέψω, μωρή!

Μη με κοιτάς έτσι.

Να, για να μάθεις, μωρή σκρόφα!»

II.

«Αυτή φταίει.

Έβγαζε γλώσσα.

Αφήστε με έχω ψυχολογικά.

Σαράντα μαχαιριές κι ακόμα αυθαδιάζει

εκεί πάνω…»

ëΗ συμμετοχή μου στον 14ο κύκλο ολιγόλεκτων κειμένων, με αφορμή μια φωτογραφία. Το δρώμενο οργάνωσε και υλοποίησε η Μαρία Νικολάου στην ιστοσελίδα της ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Η πλειοψηφία των συμμετοχών εστίασε στον εγκλωβισμό της γυναίκας στις πατριαρχικές σχέσεις μέσα στην «Αγία Ελληνική Οικογένεια». Στα εκατοντάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που συντελούνται καθημερινά πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει σήμερα, είναι ο βαθμός αφύπνισης. Κυρίως μετά το κίνημα Me Too, τα θύματα βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν τους θύτες τους, ακόμα κι αν πρόκειται για μέλη της οικογένειάς τους. Η κοινωνία βράζει και απαιτεί πλέον την ευθυκρισία της δικαιοσύνης και την παραδειγματική τιμωρία όλων των βιαστών, όχι επιλεκτικά, αλλά ακόμα κι αυτών που ανήκουν στους ευυπόληπτους κύκλους και απολαμβάνουν την ανωνυμία και την ευεργετική αντιμετώπιση απ’ την αστυνομία. Μερικοί εξ αυτών μάλιστα, κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας…

ëΓια την ιστορία:

1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.

1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού

40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας

500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.

Πηγή: http://www.un.org/

ëΤο 1999 ο ΟΗΕ κήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών, στη μνήμη των 3 αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από τη Δομινικανή Δημοκρατία που βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου, κατ’ εντολή του δικτάτορα Τρουχίλο, στις 25 Νοεμβρίου 1960. Η μοναδική επιζήσασα αδερφή, η Ντεντέ, σήμερα τιμά τη μνήμη των αδελφών της συντηρώντας το Μουσείο Ερμάνας Μιραμπάλ, το οποίο βρίσκεται στο Σαλσέδο και ήταν το μέρος όπου τα κορίτσια έζησαν τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής τους.

25 λέξεις # 10 [στολίζουμε τα δέντρα μα δεν τα προστατεύουμε]

Δήμιοι δέντρων μ’ αλυσοπρίονα

εμποδίζουν λέει τη διέλευση οχημάτων στο ορυχείο•

να’ξερες κυρ-χρυσοθήρα

πώς καραδοκούν οι κάργιες

όταν οι ψυχές τους αναλύονται απ’ τις κουφάλες,

στοιχειώνοντας τις νεκρές σας πόλεις.

 Συμμετείχε στα 25λεκτα, στο ΚΕΙΜΕΝΟ της Μαρίας Νικολάου

Αφιερωμένο στους επενδυτές και νομοθέτες που βαφτίζουν ως «νομιμότητα» το έγκλημα στις Σκουριές. Ό,τι είναι νόμιμο βέβαια, δεν είναι απαραίτητα και ηθικό, δίκαιο και αποδεκτό. Όσοι αντιστάθηκαν, ένιωσαν τη βία και την καταστολή στο πετσί τους, επιβεβαιώνοντας το «χρυσό κανόνα» πως τα ιδιωτικά συμφέροντα είναι πάνω απ’ τους νόμους και τα κοινωνικά αγαθά.

Για την ιστορία: Ένα παλιό αλλά πολύ κατατοπιστικό άρθρο για το «χάρτη θανάτου» της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής, του Κιλκίς και της Θράκης. Αξίζει την ανάγνωση και τον προβληματισμό μας.

25 Λέξεις #9 [σαν ένα φθινοπωρινό βαλσάκι]

Επιτέλους μόνοι.

Θα μου χαρίσετε αυτό το φθινοπωρινό βαλσάκι;

Κάτω απ’ την καλαμωτή, με την ορχήστρα των κυμάτων 

και το θαλασσόδεντρο μάρτυρα της αγάπης μας.

Συμμετείχε στον 9ο κύκλο των 25 λέξεων, στο ΚΕΙΜΕΝΟ της Μαρίας Νικολάου.

Η διαδικασία γνωστή σ' όσους έχουν αγκαλιάσει αυτή την υπέροχη ιδέα της Μαρίας. 

Μια φωτογραφία κι ένα εισιτήριο για να ταξιδέψουμε τη φαντασία μας.

Κι αυτή τη φορά οι συμμετοχές ήταν όλες υπέροχες.

18 διαφορετικοί προορισμοί, που στο σύνολό τους όμως συνθέτουν ένα υπέροχο παζλ από μικρά κείμενα, προσαρμοσμένα στην εικόνα που μας έδωσε.

Μαρία, σ' ευχαριστούμε πολύ!

Υ.Γ. Αν μπορούσα να βάλω μουσική στη φωτογραφία, θα ήταν σίγουρα το βαλσάκι του Περίδη, σε στίχους του Μανώλη Ρασούλη.

25 λέξεις #8

Κυβερνοπολιτικός: «Η ανάπτυξη εκτινάσσεται στα ύψη».

Αντιπολιτευτικός: «Απλά κάνει τραμπολίνο».

Επιστήμονας: «Ένα είδος Φάτα Μοργκάνα».

Μετεωρολόγος: «Απλά θα βρέξει».

Ερωτευμένος: «Σάλτο-μορτάλε στην αγκαλιά της!»

Συννεφόσπιτο: «Κλείσε το πορτατίφ, μαζεύονται άνθρωποι»...

Μια φωτογραφία και ένα ΚΕΙΜΕΝΟ, είχαν σαν άθροισμα 21 ολιγόλεκτες λεζάντες. Όλες υπέροχες και με διαφορετικές προεκτάσεις στην καθηλωτική φωτογραφία της Μαρίας Νικολάου.  Το παιχνίδι με τις εικόνες και τις λέξεις είναι μια αφορμή να συναντηθούμε στο χώρο της Μαρίας και να ζήσουμε μια μικρή περιπέτεια στο μαγικό κόσμο των λήψεών της. Ευχαριστώ πολύ τους συμπαίκτες μου και σ’ αυτό τον κύκλο παιχνιδιού και εύχομαι να συνεχίσουμε ν’ ανοίγουμε παράθυρα στη φαντασία και στη σκέψη μας. 

Με την Μαρία να μας δίνει το σύνθημα, με ένα "κλικ"...

25 λέξεις # 7 [ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ]

Ικέτης στο κακοτράχαλο ακρωτήρι.

«Θεέ των πάντων, που μ’ ευλόγησες με καρπούς και τρυφερά βλαστάρια, δεν απόμεινε παρά το φιλέρημο τρυγόνι 

να τανύζει τα φτερά του στα γυμνά μου σκέλη».

http://tokeimeno.blogspot.gr/2016/04/25-7_23.html

Φιλοξενήθηκε στον 7^ο κύκλο των 25λεκτων, στο ΚΕΙΜΕΝΟ της Μαρίας Νικολάου.

Η επιβλητική φωτογραφία της Μαρίας, ήταν η αφετηρία και η αφορμή. Κόντρα στο ημερολόγιο που επιμένει πως έχουμε ανθοφορία εκεί έξω, η Μαρία ακτινογράφησε την άλλη εκδοχή της άνοιξης. Την εσωτερική γύμνια, τα αγκάθια της μοναξιάς, το φαρμάκι που στάζει σα ρετσίνι απ’ τα άγονα κλαριά «Τίποτα δε γίνεται… εδώ δε φυτρώνουν θαύματα πια…»

Κι ας το ξέρεις καλά πως σε κάθε σταύρωση, αντιστοιχεί και μια ανάσταση. Πως κάτω απ’ την πέτρα κυλάει γάργαρο το νερό. Και φτάνει ως τη φλέβα, την κάνει να χτυπάει πάλι με δύναμη, χορταριάζει και ανθίζει το θαύμα. Πίστη και υπομονή θέλει.

Καλή Ανάσταση σ’ ότι αφήσαμε να νεκρωθεί τα τελευταία χρόνια!

Υ.Γ. Στην Μαρία οφείλω ένα μεγάλο «Ευχαριστώ!» γιατί σε καιρούς ξηρασίας, τολμάει να φυτεύει μικρούς σπόρους στο χώμα, να τους φροντίζει με προσήλωση και να χαίρεται όταν βγαίνουν οι πρώτοι καρποί. Είναι εύκολο να κυκλοφορείς μ’ ένα δρεπάνι και να κόβεις ανθρώπινα φτερά, ελπίδες και όνειρα. Το ζητούμενο είναι η σπορά. Εκεί θα κριθούμε όλοι άλλωστε. 

[Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Νικολάου]

25 λέξεις #6 [Συμμετοχή]

«Σοβαρό γιατρέ;»

«Έτσι φοβάμαι...ευρήματα χρωμάτων!»

«Τελευταία ανοίγω χαραμάδες ελπίδας»...

«Πήρε φως η ζωή σας! Απερισκεψία σας κύριε Γκριζόπουλε!»

«Εννοείτε πως...κινδυνεύω να ζήσω;»

«Δεν σας δίνω λιγότερα από τριάντα χρόνια ζωής...Λυπάμαι!»

 Η συμμετοχή μου στον 6^ο κύκλο των «25 λέξεων»,  σε μια φωτογραφία της Μαρίας Νικολάου. Τα κείμενα φιλοξενούνται στον προσωπικό  της χώρο: ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και ομολογουμένως οι συμμετοχές αυξάνονται ολοένα σε ποσότητα και ποιότητα. Με κοινό άξονα πάντα τα φωτογραφικά ενσταντανέ της Μαρίας, τόσο εκφραστικά και ιδιαίτερα κάθε φορά. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Μαρία κυρίως για την έμπνευση & τη ζεστή της φιλοξενία, αλλά και σ’ όλους τους συνδαιτυμόνες!

25 λέξεις # 5 - [Συμμετοχή]

Το κλειδί είναι στο περβάζι.

Στρώσε το λευκό σεμεδάκι στον επάργυρο και βάλε καφέ να βράζει.

Φοράω το παιδικό μου φουστάνι κι έρχομαι να μου πεις το ντελβέ, μαμά μου…

Η Μαρία Νικολάου στο συλλογικό στέκι της ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, κερνάει φωτογραφίες της, προτρέπει να μπούμε μέσα τους, να τις βιώσουμε και να γράψουμε μια ευσύνοπτη έκθεση, μεγέθους μόλις 25 λέξεων. Δύσκολο το εγχείρημα, γιατί οι φωτογραφίες της είναι η θρυαλλίδα που εκτοξεύει τη φαντασία μας σε αμέτρητες εικόνες και συναισθήματα. Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, σύμφωνα με το γνωστό ρητό, η ιδέα της Μαρίας είναι η αφορμή να εκτιμήσουμε την αξία της ολιγόλεκτης έκφρασης και να περιορίσουμε την αμετροέπεια στο λόγο μας. Προσωπικά τουλάχιστον, με βοήθησε πολύ να μάθω να μετράω τις λέξεις (και τα λόγια μου). 

Αξίζει μια επίσκεψη στα μέρη της και στις υπέροχες συμμετοχές του 5ου κύκλου. 

25 λέξεις # 2 (Το κείμενο )

Παραχωρείται νεανικό κελί – πτέρυγα ανέργων.

Τέως παιδικό, νυν φοιτητικό, αεί αποδημητικό.

Πέφτουνε σοβάδες κι είμαι άνοιξη ακόμα.

 «Μη κλαις ρε μάνα, θα τα λέμε στο σκάϊπ…»

συμμετοχή στο δρώμενο 25 λέξεις που οργανώνει η Μαρία  Νικολάου, στο μπλογκ της: Το Κείμενο