Στην ηλεκτρονική «Τεθλασμένη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη», έτρεξε πρόσφατα μια ανοιχτή πρόσκληση προς τολμηρούς συγγραφείς, για να αναμετρηθούν με την οικονομία των λέξεων, με πέντε μικροδιηγήματα ο καθένας και με στόχο την έκδοση μιας μεγάλης ανθολογίας. Ο τελικός σκοπός, όπως αναφέρεται στη στήλη: editorial, είναι να διαδοθεί στο εξωτερικό, σε μεταφραστές εκ της Ελληνικής σε άλλες γλώσσες. Έτσι για να δώσουμε ένα στίγμα στο Παγκόσμιο χωρίο.
Η ενότητα αυτή είχε τίτλο «Ολιγόλεκτα» και απαιτούσε ένα όριο 172 γραμμάτων, μήκος που έχει η μεγαλύτερη λέξη της Ελληνικής, στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη.
 |
| λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενο κιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγα νοπτερυγών… |
Είχα την τιμή να συμμετέχω στα Ολιγόλεκτα, με μία απ’ τις πέντε συμμετοχές μου να φιλοξενείται στη Βιβλιοθήκη. Η απόφαση και η τελική συμμετοχή μου, οφείλεται αποκλειστικά στη Μαρία-Ελένη Φραγκιαδάκη, που με παρότρυνε να το κάνω. Ξεφυλλίζοντας τα τεύχη της εξαιρετικής Βιβλιοθήκης, είχα την τύχη να διαβάσω παλιότερο υλικό της Μαριλένας (Η υπόσχεση), που με ενθουσίασε. Δεν ξέρω αν θα μπει στο πάνθεον των μελλοντικών συγγραφέων της χώρας, γι αυτό που είμαι βέβαιη όμως, είναι ότι γράφει με την καρδιά της και πυροδοτεί συναισθήματα και προβληματισμούς στον αναγνώστη.
Μαριλένα, σ’ ευχαριστώ!
Οι πέντε συμμετοχές μου στα Ολιγόλεκτα είναι οι παρακάτω, με την τελευταία να έχει ήδη δημοσιευτεί στον 14ο κύκλο.
http://bibliotheque.gr/?p=32630
«Τρώγε! »
«Πρόσεχε!»
«Σκάσε! »
«Διάβαζε! »
-Δεν είχα καταλάβει πως ήταν τόσο ευαίσθητος.
Ναι, άφησε ένα σημείωμα πριν πέσει…
«Έφαγα, πλύθηκα, διάβασα, πέτυχα. Πάω να ζήσω τώρα. Γεια σας!»
**********************
 |
Χαρίζονται παιδάκια ράτσας, καθαρόαιμα και εμβολιασμένα.
Δώρο ένα εγχειρίδιο χρήσης και πενταετής εγγύηση καλής λειτουργίας.
**********************
Μου τυλίγετε μια περισπωμένη;
Έχω ένα σπάνιο «Σ’ αγαπω» στη συλλογή μου και θέλω να το τονίσω.
**********************
.jpg)
Περάσανε ένστολοι το βράδυ και τον πετάξανε στο δρόμο.Ούρλιαζε: «Σ’ αυτό το παγκάκι είχα χαράξει τ’ όνομά της πριν χρόνια… με δένουν μνήμες μαζί του! »
Το πρωί τον βρήκαν παγωμένο σ’ ένα στενό στην Ομόνοια.
**********************
Γεννήθηκε με μια σπάνια αρρώστια.
Ήταν καταδικασμένος να μη νιώσει ποτέ το αίσθημα του φόβου.
Θανατώθηκε αμέσως μετά τη διάγνωση.
Ιστολογικό δείγμα έδειξε πως ήταν ένα λάθος της φύσης. Απλά!
Φωτογραφίες στα κείμενα: http://anthonylukephotography.blogspot.gr/2011/11/photographer-profile-august-sander.html
