«Το χωριό καιγότανε κι η νύφη εμβολιαζότανε»

 

Οι ανοιξιάτικοι βολβοί ανθίσανε πρώιμα στις γλάστρες και συστήνονται με τα αλεξανδρινά και τα κυκλάμινα. Η φύση, όση μάς απόμεινε δηλαδή άχτιστη και αμπάζωτη, έχει φορέσει το καταπράσινο φουστανάκι της και λιάζεται νωχελικά στον ήλιο τον ψεύτη. Γιατί οσονούπω, όπως απειλούν τα δελτία, έρχεται νέο κύμα του ιού, συνοδεία δριμύτατου ψύχους. Και να τα χιόνια, να οι πολικές θερμοκρασίες, να τα τουρτουρίσματα στα παγωμένα διαμερίσματα, ξαναβγάλε τα αμπέχονα και τις αρβύλες, τύλιξε και μια κουβερτούλα να την έχει το παιδί στο σχολείο, γιατί θα κάνουν μάθημα, λέει, με τα παράθυρα ανοιχτά.

Κι άντε να βρεις γωνιά στο σπίτι να ζεστάνεις λίγο την ανταριασμένη σου ύπαρξη. Να τρέμεις σύγκορμος και να μην ξέρεις αν είναι απ’ το φόβο, την παγωνιά, ή την αγωνία, εάν και πότε θα μπει στο λογαριασμό σου το περιβόητο βοήθημα με το αμύθητο ποσόν των πεντακοσίων και κάτι ψιλών. Ένας φίλος ανάβει το φούρνο στην κουζίνα και μαζεύονται όλοι τριγύρω με τα χέρια απλωμένα για να ζεσταθούν. Ό,τι μας φωτίσει το λαμπατέρ ας κάνουμε, για να μην ξυλιάσουμε!

Καλή νέα εβδομάδα να έχουμε και προσοχή στα παραπλανητικά μηνύματα των μέσων που αυτοπροσδιορίζονται ως “ενημερωτικά” και που μας θέλουν μονίμως ενοχικούς και αλληλοφαγωμένους.

✂ Οι νέοι φταίνε για τη διασπορά του ιού.

✂ Οι γιατροί φταίνε για τους θανάτους στα νοσοκομεία.

✂ Οι συνταξιούχοι φταίνε που ζουν πολλά χρόνια.

Κι όταν ακούς την παροιμία «Όποιος βιάζεται -για το εμβόλιο- σκοντάφτει» απ’ αυτόν που το έκανε πρώτος και καλύτερος, ταίριαξέ το με μια άλλη σοφή παροιμία:

«Γλήγορος εις το χουλιάρι (*) κaι αργός εις τη δουλειά»

(*) Χουλιάρι: το κουτάλι της σούπας

***Οι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ’ το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους ***