Σαν σήμερα 22 Σεπτέμβρη του 1971, απ’ την εκκλησία της οδού Κυδαθηναίων γίνεται η κηδεία του Νομπελίστα Ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Η τελετή εξελίχθηκε σε διαδήλωση κατά της Απριλιανής Χούντας. Στη νεκρώσιμη πομπή προς το πρώτο νεκροταφείο μπροστά στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το απαγορευμένο τραγούδι του Μίκη «Στο περιγιάλι το κρυφό». Τελικά, η λαοθάλασσα θα εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες αντιδικτατορικές πορείες που γνώρισε η χώρα. «Προκόβουμε καταπληκτικά», είχε γράψει ειρωνικά ο ίδιος στην ατζέντα του την ημέρα του πραξικοπήματος.
Για την ιστορία, η κατοικία του Σεφέρη κατά τη διάρκεια που διετέλεσε Πρόξενος στην Κορυτσά, ένα υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο αγορασμένο απ’ το ελληνικό δημόσιο και με πλήθος πολύτιμων αντικειμένων και εγγράφων, λεηλατείται απ’ το χρόνο, αλλά και από κείνους που αναζητούν δωρεάν οικοδομικά υλικά. «Προοδευτικά απογύμνωσαν το κτίριο, που χρησιμοποιείται από τοξικομανείς και έχει μετατραπεί σε ανεπίσημη χωματερή», έχει δηλώσει ο γενικός πρόξενος της χώρας μας στην Κορυτσά, Ιωάννης Πεδιώτης.
Για την ιστορία, προχτές έγιναν παράλληλα δύο συναυλίες στην Αθήνα.
Η μία για τον Παύλο Φύσσα που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, υπό την παρουσία της ομάδας ΔΙΑΣ (σύμφωνα με επίσημες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων), αλλά και με την αρωγή/συμμετοχή υψηλά ιστάμενων πολιτικών προσώπων. Ένθεν και ένθεν.
Κι η άλλη, για την αμερικανίδα επιχειρηματία Stefani Joanne Angelina Germanotta. Για δύο περίπου 24ωρα, ένας μικρός στρατός επιστρατεύτηκε για την περιφρούρηση, τις διακινήσεις και τις βόλτες της. Η συναυλία αυτή, δεν έγινε με αφορμή ένα τραγικό γεγονός. Ήταν απλά ένας σταθμός, στο project plan μιας εταιρείας προώθησης θεάματος. «Ιστορικό γεγονός, υψίστης καλλιτεχνικής σημασίας» για τους καταναλωτές των προϊόντων της. Παραλήρημα πατριωτικού ενθουσιασμού απ’ την Υπουργό Τουρισμού, που παρακολούθησε την ελληνική σημαία, να γίνεται στυλιστικό παρανάλωμα στην πίστα: «Το ότι τραγούδησε φορώντας την ελληνική σημαία και είπε τόσο ωραία πράγματα για τους Έλληνες και τη χώρα μας, ήταν πολύ σημαντικό».
Για την ιστορία, ένα άλλο τζάκι της πολιτικής αφρόκρεμας του τόπου, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, την κρίσιμη νύχτα των Ιμίων, έδινε εντολές στους Έλληνες καταδρομείς να κατεβάσουν την ελληνική σημαία απ’ τη βραχονησίδα. Το επιχείρημά του, ανεκδιήγητο: «Θα πούμε ότι ο αέρας πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε». Για την ιστορία, ο αέρας την πήρε τη σημαία και την προσγείωσε στο ΟΑΚΑ, προχτές το βράδυ. Ίσως όχι τυχαία, φορέθηκε ανάποδα και δεν ήταν παρά ένα ακόμα κουστούμι στη γκαρνταρόμπα της εκκεντρικής τραγουδίστριας.
Σε εποχές του παλιού καλού κινηματογράφου, παραπέμπουν οι πυρετώδεις προετοιμασίες και η ένθερμη υποδοχή στον «αμερικάνικο στόλο», που κατέφτασε στο ελληνικό έδαφος την περασμένη Πέμπτη.
- Για πέστε μου τώρα, πώς είναι ο «κήπος» στα αγγλικά;
Για την ιστορία, η κατοικία του Σεφέρη κατά τη διάρκεια που διετέλεσε Πρόξενος στην Κορυτσά, ένα υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο αγορασμένο απ’ το ελληνικό δημόσιο και με πλήθος πολύτιμων αντικειμένων και εγγράφων, λεηλατείται απ’ το χρόνο, αλλά και από κείνους που αναζητούν δωρεάν οικοδομικά υλικά. «Προοδευτικά απογύμνωσαν το κτίριο, που χρησιμοποιείται από τοξικομανείς και έχει μετατραπεί σε ανεπίσημη χωματερή», έχει δηλώσει ο γενικός πρόξενος της χώρας μας στην Κορυτσά, Ιωάννης Πεδιώτης.
Για την ιστορία, προχτές έγιναν παράλληλα δύο συναυλίες στην Αθήνα.
Η μία για τον Παύλο Φύσσα που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, υπό την παρουσία της ομάδας ΔΙΑΣ (σύμφωνα με επίσημες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων), αλλά και με την αρωγή/συμμετοχή υψηλά ιστάμενων πολιτικών προσώπων. Ένθεν και ένθεν.
Κι η άλλη, για την αμερικανίδα επιχειρηματία Stefani Joanne Angelina Germanotta. Για δύο περίπου 24ωρα, ένας μικρός στρατός επιστρατεύτηκε για την περιφρούρηση, τις διακινήσεις και τις βόλτες της. Η συναυλία αυτή, δεν έγινε με αφορμή ένα τραγικό γεγονός. Ήταν απλά ένας σταθμός, στο project plan μιας εταιρείας προώθησης θεάματος. «Ιστορικό γεγονός, υψίστης καλλιτεχνικής σημασίας» για τους καταναλωτές των προϊόντων της. Παραλήρημα πατριωτικού ενθουσιασμού απ’ την Υπουργό Τουρισμού, που παρακολούθησε την ελληνική σημαία, να γίνεται στυλιστικό παρανάλωμα στην πίστα: «Το ότι τραγούδησε φορώντας την ελληνική σημαία και είπε τόσο ωραία πράγματα για τους Έλληνες και τη χώρα μας, ήταν πολύ σημαντικό».
Για την ιστορία, ένα άλλο τζάκι της πολιτικής αφρόκρεμας του τόπου, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, την κρίσιμη νύχτα των Ιμίων, έδινε εντολές στους Έλληνες καταδρομείς να κατεβάσουν την ελληνική σημαία απ’ τη βραχονησίδα. Το επιχείρημά του, ανεκδιήγητο: «Θα πούμε ότι ο αέρας πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε». Για την ιστορία, ο αέρας την πήρε τη σημαία και την προσγείωσε στο ΟΑΚΑ, προχτές το βράδυ. Ίσως όχι τυχαία, φορέθηκε ανάποδα και δεν ήταν παρά ένα ακόμα κουστούμι στη γκαρνταρόμπα της εκκεντρικής τραγουδίστριας.
Σε εποχές του παλιού καλού κινηματογράφου, παραπέμπουν οι πυρετώδεις προετοιμασίες και η ένθερμη υποδοχή στον «αμερικάνικο στόλο», που κατέφτασε στο ελληνικό έδαφος την περασμένη Πέμπτη.
- Για πέστε μου τώρα, πώς είναι ο «κήπος» στα αγγλικά;
- Γκα-Γκα…
- Μπράβο αετός είσαι! Και πώς θα πούμε «Περάστε, απλώστε τα ξερά σας και φορέστε ότι βρείτε»;
Πώς θα πούμε «Ρίξτε και μια ελληνική σημαία πάνω σας, να το κάνουμε λίγο φολκόρ το θέαμα για να πουλήσει καλύτερα;»
Ανοίξτε τα τετράδια και γράψτε στα ελληνικά αυτά που θα σας πω "Καλώς τα στριγκάκια τα ζουμπουρλίδικα", "καθήστε να σας περιποιηθούμε", "απλώστε τα ξερά σας και πιάστε ό,τι βρείτε".
- Μπράβο αετός είσαι! Και πώς θα πούμε «Περάστε, απλώστε τα ξερά σας και φορέστε ότι βρείτε»;
Πώς θα πούμε «Ρίξτε και μια ελληνική σημαία πάνω σας, να το κάνουμε λίγο φολκόρ το θέαμα για να πουλήσει καλύτερα;»
Ανοίξτε τα τετράδια και γράψτε στα ελληνικά αυτά που θα σας πω "Καλώς τα στριγκάκια τα ζουμπουρλίδικα", "καθήστε να σας περιποιηθούμε", "απλώστε τα ξερά σας και πιάστε ό,τι βρείτε".
«Α, γεια σου! Αυτή είσαι! Το 'πιασες το νόημα! »
(Απ’ την ταινία του Αλ. Σακελλάριου “Kαλώς ήρθε το Δολλάριο”)
Για την ιστορία τέλος, όπως περιγράφει ο φίλος του Γ. Σεφέρη Γ. Π. Σαββίδης σε κείμενό του το 1993 με τον εύγλωττο τίτλο: “Μουγκαμάρα και φθόνος”, η επιστροφή του Γιώργου Σεφέρη από την Στοκχόλμη αναμενόταν θριαμβευτική, μετά τη βράβευση του με το Νόμπελ. Στο αεροδρόμιο όμως τον υποδέχτηκαν δύο γυναίκες, “Η μάννα μου και η Ιωάννα Τσάτσου (- Σεφεριάδη, η αδελφή του Ποιητή). Κανείς άλλος”.
Για την ιστορία τέλος, όπως περιγράφει ο φίλος του Γ. Σεφέρη Γ. Π. Σαββίδης σε κείμενό του το 1993 με τον εύγλωττο τίτλο: “Μουγκαμάρα και φθόνος”, η επιστροφή του Γιώργου Σεφέρη από την Στοκχόλμη αναμενόταν θριαμβευτική, μετά τη βράβευση του με το Νόμπελ. Στο αεροδρόμιο όμως τον υποδέχτηκαν δύο γυναίκες, “Η μάννα μου και η Ιωάννα Τσάτσου (- Σεφεριάδη, η αδελφή του Ποιητή). Κανείς άλλος”.