Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Παγκρήτιο Κάλεσμα Αποκλεισμού της Νατοϊκής Βάσης της Σούδας - από 19 Ιουλίου



Την Τρίτη 8 Ιουλίου συγκεντρωθήκαμε στο Εργατικό Κέντρο Χανίων πάνω από 150 άτομα (κάτοικοι, εκπρόσωποι φορέων, εκκλησίας και κομμάτων, θεσμικοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, μέλη του συντονιστικού Χανίων, Ηρακλείου και Ρεθύμνου, οι Πολίτες ενάντια στα Χημικά Ρεθύμνου κλπ) για να συζητήσουμε την πρόταση του Ανοιχτού Συντονιστικού Χανίων για κινητοποίηση στη νατοϊκή βάση της Σούδας.

- Με δεδομένη την ευρεία διάθεση των συμμετεχόντων για αποκλεισμό της βάσης, που μάλιστα τέθηκε από πολλούς σε ένα πλαίσιο πάγιου αιτήματος για κλείσιμο της στρατιωτικής βάσης,

- Με δεδομένες τις κινητοποιήσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας ενάντια στο πείραμα της υδρόλυσης, καθώς και την προγραμματισμένη συγκέντρωση στην Αθήνα στις 11/7 στο Σύνταγμα

ΚΑΛΟΥΜΕ σε παλαϊκή πανελλαδική συστράτευση και κινητοποίηση που θα ξεκινήσει την Παρασκευή 11 Ιουλίου και θα κορυφωθεί μια βδομάδα μετά, με τον τριήμερο αποκλεισμό της βάσης στη Σούδα στις 19-21 Ιουλίου 2014.

Συγκεκριμένα:

Καλούμε σε πανελλαδική εβδομάδα δράσης με κάθε τρόπο που οι τοπικές κοινωνίες θα κρίνουν κατάλληλο για να ασκηθούν όλες οι πιέσεις προς την συναινούσα με το πείραμα αυτό ελληνική κυβέρνηση και στις κυβερνήσεις των χωρών που συμμετέχουν (καταλήψεις λιμανιών και δημόσιων κτηρίων, ενημερώσεις, πορείες, ανάρτηση πανό και μοίρασμα φυλλαδίων σε διάφορες γλώσσες, κλπ)
Κορύφωση αυτών των εκδηλώσεων θα είναι το τριήμερο 19-20-21 Ιουλίου (Σάββατο – Δευτέρα) με αποκλεισμό της νατοϊκής βάσης στη Σούδα. Η συνέχιση ή μη του αποκλεισμού θα αποφασιστεί εκ νέου με ανοιχτή γενική συνέλευση όλων των συμμετεχόντων.
Καλούμε την ΠΝΟ καθώς και τα εργατικά κέντρα σε όλη την Κρήτη, και όχι μόνο, να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους για ουσιαστική συστράτευση με τον αγώνα μας πραγματοποιώντας προειδοποιητικές στάσεις εργασίας και απεργίες κατά τη διάρκεια του 10ημέρου κινητοποίησης, με κορύφωση αυτών την απεργία την τρίτη μέρα του αποκλεισμού της βάσης (Δευτέρα 21/7).
Παράλληλα ετοιμάζεται η από καιρό ανακοινωμένη εν πλω διαμαρτυρία με καϊκια και πλοιάρια που θα προσεγγίσουν το Cape Ray στο σημείο της υδρόλυσης. Ταυτόχρονα καλούμε τους επαγγελματίες ψαράδες καθώς και τους κατόχους κάθε είδους πλωτού μέσου να συμμετάσχουν στον αποκλεισμό της νατοϊκής βάσης και από τη θάλασσα.
Καλούμε την ΑΝΕΚ να διαθέσει πλοίο της προκειμένου να επιβιβαστεί σε αυτό πλήθος κόσμου που επιθυμεί να συμμετάσχει στην εν πλω διαμαρτυρία στα διεθνή ύδατα.
Επίσης, αποφασίστηκε συνάντηση φορέων και δημάρχων της Κρήτης με τους πρέσβεις Ρωσίας και ΗΠΑ καθώς και με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Καλούμε όλον τον κόσμο σε πανελλαδικό και ευρωπαϊκό επίπεδο να προσέλθει και να ενισχύσει δια ζώσης το εγχείρημα του αποκλεισμού της νατοϊκής βάσης δηλώνοντας έμπρακτα πως αυτή η υπόθεση μας αφορά όλους. Όσοι δεν μπορούν να ταξιδέψουν, να κάνουν μαζί με μας κορύφωση των δράσεών τους στους τόπους τους.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Την άμεση διακοπή του πειράματος της υδρόλυσης, που σκοπό έχει -μεταξύ άλλων- τη νομιμοποίηση της κλειστής θάλασσας της Μεσσογείου ως χώρο απόθεσης αποβλήτων για τα χημικά όπλα και άλλων χωρών, όπως έχει ήδη δρομολογηθεί σύμφωνα με στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας.

Να σταματήσει τώρα η παραγωγή χημικών όπλων.

Να σταματήσει να είναι η Μεσσόγειος νεκροταφείο χημικών και τάφος προσφύγων των πολέμων τους.


Ανοιχτή συνέλευση 8/7/2014
Συντονιστικό Χανίων ενάντια στα χημικά του πολέμου
http://destruction-of-chemical-weapons.blogspot.gr


Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Aγωνιζόμενες Καθαρίστριες: "Καθαρίζουν για όλους μας"


"Ζω μόνη μου, με το κοριτσάκι μου μαζί, που είναι 14 ετών. Είμαι χωρισμένη. Το κοριτσάκι μου είναι σε δύσκολη ηλικία, με τα αγγλικά, με τα φροντιστήρια. Φέτος είπα να την σταματήσω και είναι στο proficiency, αλλά ο καθηγητής της δέχτηκε να το κάνει δωρεάν. Έπαιρνα μόλις 500 ευρώ και τα έξοδά μας... Μόνο για το πρωινό του παιδιού, το φαγητό, το ρεύμα, το νερό, ακόμα και τα σαμπουάν, δεν έφταναν καν τα 500 ευρώ. Δεν υπήρχε περίπτωση εάν δεν πήγαινα να δουλέψω και αλλού, που αν τολμούσα να το πω στη δουλειά μου, θα έχανα και το μεροκάματο που έπαιρνα. Αν δεν το έκανα, θα έπρεπε κι εμείς να ψάχνουμε φαγητό στον κάδο, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν το καταδέχομαι και δουλεύω όπου μπορώ".



"Όλες εμείς που είμαστε μονογονεϊκές οικογένειες δεν έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε, όταν σε άλλα κράτη δίνουν και σχετικά επιδόματα και εδώ σου αφαιρούν ακόμα και αυτή τη δουλίτσα, με αυτό το μεροκάματο. Το παιδάκι μου περίμενε μετά την απόφαση του δικαστηρίου που βγήκε, πως ίσως να δικαιωνόμασταν και μετά την απόφαση του Άρειου Πάγου, ξέσπασε σε κλάματα το πρωί και με πίεσε κι εμένα. Μου είπε "Μανούλα βαρέθηκα να είμαι μόνη, γύρνα σε παρακαλώ!". Κι όταν είδε τα επεισόδια κι εμένα χτυπημένη στο φορείο, ξέσπασε και μου είπε "Ως εδώ, γύρνα πίσω!". Της είπα όχι, γιατί μετά δεν θα σπουδάσεις! Στα 44 χρόνια μας, τι δουλειά θα βρούμε; Ένα κορίτσι 38 χρονών το χτύπησαν οι αστυνομικοί πάρα πολύ βάναυσα και το κορίτσι αυτό έχει καρκίνο στο στομάχι. Εμένα με χτύπησαν ενώ δεν χτύπησαν κανέναν, πήγα απλά να διαμαρτυρηθώ και του λέω του αστυνομικού "Μην με χτυπήσεις σε παρακαλώ στο πόδι, γιατί έχω πρόβλημα" και με χτύπησε με δύναμη ακριβώς εκεί. Δεν μπορούν να χτυπούν γροθιές στο κεφάλι... Δεν τους νοιάζει αν βλέπουν μια γυναίκα 55 ετών μπροστά τους, που είναι ευαίσθητα τα κόκκαλά της. Της δίνουν μία να της τα κάνουν κομμάτια. Ποιον χτυπάνε; Έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη δουλειά του... Έλεος! Κι αυτοί εργαζόμενοι είναι"...
Άννα Χρυσικοπούλου (44 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΔΟΥ Ελευσίνας)
Πηγή: ΗOT DOC/Τεύχος Β' Ιουνίου



Χτες βράδυ είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά κάποιες γυναίκες. Δύσκολο να περιγράψω το συναίσθημα. Είναι που έχω συνηθίσει να αντικρίζω απαθή βλέμματα που έχουν συνθηκολογήσει στο "Μνημόνιο του Καναπέ". Εν μέσω Μουντιάλ και προετοιμασίας θερινών διακοπών, διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη, πως υπάρχουν κάποιες γυναίκες που βγαίνουν έξω, διεκδικούν, υψώνουν τις γροθιές τους στις μονάδες καταστολής και παλεύουν για το αυτονόητο. Κι όσο οι ένστολοι παλληκαράδες "βαράνε στα πόδια" γυναίκες που θα μπορούσαν να είναι μανάδες ή αδερφές τους, τόσο είναι έκδηλο πια, πως η ψυχραιμία της κυβέρνησης συρρικνώνεται ολοένα. Γιατί ξέρουν καλύτερα απ' τον καθένα, πως μια μεγάλη επανάσταση, ξεκινάει πάντα μέσα από μια ασήμαντη-ειρηνική επανάσταση. 
Στην Δήμητρα, στην Χριστίνα και στην Φωτεινή, σ' όλες τους... ένα μεγάλο "Συγνώμη" που τις αφήνω μόνες να ξεσκατίζουν τη βρωμιά. Τουλάχιστον, ας κάνουμε το στοιχειώδες. Συγκεντρώνουν υπογραφές, κάνουν εκκλήσεις για να ενώσουμε τις φωνές μας μαζί τους, συγκεντρώνουν μιαν υποτυπώδη οικονομική ενίσχυση πουλώντας τα μπλουζάκια τους, συμμετέχουν, αντιδρούν, αλλάζουν το σκηνικό. 
Εμείς;