Ένας πίνακας – δυο ιστορίες

Λίγα λόγια για τον Καλλιτέχνη...

Δεν είναι ζωγράφος. Αντί για καμβά και πινέλα, δουλεύει φακούς, φίλτρα και διαφράγματα. Εκείνο που θαυμάζω περισσότερο στα έργα του, είναι η λεπτομέρεια. Είναι απ’ τους καλλιτέχνες που με δίδαξαν να ζουμάρω και να εκτιμώ, ακόμα και το πιο ευτελές αντικείμενο που χωράει στην οπτική μου. Το ακροκέραμο σε μια παλιά σκεπή, τα απλωμένα ρούχα σε μια ταράτσα, τα ξεφτισμένα κάγκελα μιας παλιάς αυλόπορτας και τις ιριδίζουσες αποχρώσεις που έχει η απόληξη μιας υδρορροής.
Οι “άνθρωποι” του Θάνου, θα μπορούσαν να είναι ήρωες αστυνομικού μυθιστορήματος. Συνήθως δεν είναι ορατοί. Ψυχογραφούνται όμως με μαεστρία, μέσα από λεπτομέρειες. Τα βήματα, τις χειρονομίες και τη στάση του σώματος. Αφήνοντας τη φαντασία ανοιχτή, για να “φωτογραφίσεις” εσύ το είδωλο και τη στιγμή. Στο άλμπουμ με τα έργα του, συναντάς καλλιτέχνες δρόμου, γκράφιτι, καρνάγια, τοίχους, ναυτικά όργανα, φάρους, ψαρόβαρκες και παραδοσιακά καφενεία. Όμορφα συνδυασμένα με στίχους που έχουν ομοιοκατάληκτους προορισμούς.
Εκτός των άλλων, ο Θάνος με ώθησε να παρατηρώ ψηλά. Να βάζω σημάδια και στόχους. “Μια απλωτή δρόμος“ είναι όλα, φτάνει να γνωρίζεις αντισυμβατικές διαδρομές. Τα δρομολόγια που κάνουν τα σύννεφα κι ο ήλιος, στα αέναα ταξίδια τους. Και σ’ αυτήν ειδικά την κατηγορία, οι λήψεις του Θάνου αποτελούν έναν ουράνιο πλοηγό.

Διατηρεί τον προσωπικό του χώρο εδώ. Ένα “τρόλεϋ” που κάνει ακούραστα και δωρεάν, τη διαδρομή “Γη – Παράδεισος”… Ίσως τελικά, οι πιο δυνατές κραυγές υψώνονται από σιωπηλούς ανθρώπους, που “μιλάνε“ μόνο μέσα απ’ την τέχνη τους.

Αντανάκλαση

Οι άνθρωποι “φάροι”
Όσοι διάλεξαν έναν απόκρημνο βράχο να στήσουν τη ζήση τους
Να σκάνε τα κύματα πάνω τους
Και ν’ αναμετριούνται ισοβίως με την αντάρα και τους βοριάδες
Αλλά να μη σταματούν λεπτό, να τιμούν το λόγο της ύπαρξής τους.
Εκπέμπουν φως, στέλνουν σήματα, ορίζουν τον προορισμό και οροθετούν τους υφάλους.
Για να προστατεύουν διαρκώς τα σκαριά που πλέουν στις ακτογραμμές τους.
Στον προσωπικό μου διάπλου στα νερά του διαδικτύου,
αξιώθηκα να περιστοιχίζομαι από φωτοβολίες τέτοιων ανθρώπων.
Με ανάστημα και ήθος. Με μαγκιά και ειλικρίνεια. Με φαντασία και τόλμη.

Ευγνώμων για την καλοτυχία μου!

Παραμορφωτικός καθρέφτης

Είναι αυτοί που φαντασιώνονται ακόμα...
Πως η θάλασσα θα τους υποδέχεται φιλόξενα τα επόμενα καλοκαίρια
Με τα μηχανάκια εξόρυξης να κατατρώνε τα σπλάχνα της
Με το πετρέλαιο να διαπερνά τον διασωληνωμένο πυθμένα της
Με τους πυρσούς ελέγχου καύσης, να ξερνάνε μόνιμα τοξικές φλόγες
Με το βυθό της, έμπλεο χημικών όπλων και εκρηκτικών ουσιών, που κι αν ακόμα υδρολύονται, δεν αδρανοποιούνται ποτέ
Με την ολοκληρωτική καταστροφή του κόλπου του Μεξικό ξεχασμένη
Με τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό του Θριάσιου Πεδίου, απενεχοποιημένον κι αυτόν.

Και πως τα υγρά νεκροταφεία,
είναι αυστηρώς οριοθετημένα νερά
με θαλάσσια συρματοπλέγματα
και δεν μολύνουν τα δικά τους “καθαρά”...
Φαρμακονήσι, Σάμος, Κως, Μυτιλήνη, ως την Λαμπεντούζα...
"Νεκροταφείο - Η Μεσόγειος"
Οι βυθοί δεν έχουν κοραλλιογενείς ατραπούς
μα μωρά σφηνωμένα στην αγκαλιά της μάνας τους

Είναι αυτοί που φαντασιώνονται ακόμα...
Πως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
νομιμοποιούνται να χτίζονται στα συντρίμμια ενός έθνους
και πως τάχα, είναι προορισμένα μόνο
για τους επίδοξους και “άνευ ποιότητας” μετανάστες.

 Άνθρακας ο θησαυρός!...

Είναι η συμμετοχή μου στην ιδέα της Μαριλένας, να εμπνευστούμε και να γράψουμε διαφορετικές ιστορίες, με θέμα έναν πίνακα. Επέλεξα έναν φωτογραφικό πίνακα, που θεωρώ πως –εκτός όλων των άλλων- έχει και συμβολική αξία. Ευχαριστώ θερμά την Μαριλένα για την πρωτότυπη ιδέα της και φυσικά τον Θάνο για το υπέροχο υλικό του!

Στο κάλεσμα της Μαριλένας, συμμετέχουν και τα παρακάτω ιστολόγια:

• Πέτρα από http://pistos-petra.blogspot.gr/
• Ροζαλίντα από http://wildrose-home.blogspot.gr/
• Χριστίνα από http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
• Μαρία από http://mytripssonblog.blogspot.gr/
• Αριστέα από http://princess-airis.blogspot.gr/
• Μαριάννα από http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/
• Κική από http://ekfrastite.blogspot.gr/
• Λυσίππη από http://on-the-up-and-up.blogspot.gr/
• Ελένη από http://stamonopatiatisfantasias.blogspot.gr/
• Άννα από http://kloanna.blogspot.gr/
• Αλεξάνδρα από http://womaninblogs2.blogspot.gr/
• Δημήτρης Ασλάνογλου, ως φιλοξενούμενος στο blog της Αριστέας http://princess-airis.blogspot.gr/
• Μαρία Νι από http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/
• Κάτια από http://katitimou.blogspot.gr/
• Βερόνικα από http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.com.es/
• Μαριάννα από http://onirokosmos-art.blogspot.gr/

Και τώρα, τον λόγο έχει ο Ταβερνιέ!

«Δεν είναι δίκαιο. Δεν μπορώ να αποφασίσω ενάντια στην Bundesbank.
Γαμώτεν, δεν μπορώ να το κάνω αυτό!!!».

***********

“Παραλάβαμε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και την πήγαμε ένα βήμα μπροστά!”
(ΓΚΑΠ)***********

«Στα 26 μου, είχα στην Αμερική μια πιτσαρία για δυο χρόνια μ' ένα φίλο μου, η οποία έσκισε!»
(Πρωθυπουργός, τέως πιτσαδόρος)***********

"Τεράστιο το πρωτογενές πλεόνασμα! Επιμήκυνση του χρόνου ολοκλήρωσης."
(Των δανείων)

***********

«Αγάπη μου, το ΠΕΔΥ σκίζει!...»

(Ευγενία)

***********

«Ο πλούτος μου είναι ο Άδωνις...»

(Ευγενία again)

***********

"Το Ποτάμι μπορεί να γίνει η τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα"

(Ποταμάρχης)

***********

«'Ολοι πανηγυρίζουμε για το πρωτογενές πλεόνασμα στην Ελλάδα. 

Η χώρα εισέρχεται σε τροχιά ανάπτυξης»

(Κρ. Λαγκάρντ, επικεφαλής  ΔΝΤ)

πηγή φωτογραφιών

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι».

Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW).

Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα.

Πανικός φωλιάζει στις ψυχές όλων των Κρητών καθώς, σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους της κίνησης πολιτών, οι Αμερικανοί έχουν φροντίσει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος, κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης ή μεταφοράς των αποβλήτων, να μη φέρει νομικές κι οικονομικές ευθύνες το αμερικανικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση και κατ’επέκταση οι Η.Π.Α.

Ο Γιώργος Σμπώκος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε θέματα Δικαίου Περιβάλλοντος, αναφέρει πως «υπάρχει νομικό κενό για τα χημικά της Συρίας». Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ελλάδα;

Την ίδια ώρα που χιλιάδες Κρήτες παραβρέθηκαν στην εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), περισσότεροι από 500 Κρήτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις αντεθνικές κι εγκληματικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα Αθηνοκεντρικό κανάλι δεν ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση αυτή. Μόνο οι δημοσιογράφοι που ήδη ασχολήθηκαν με το θέμα, αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δε χρηματίζονται. Ποιοι είναι όμως αυτοί που χρηματίζονται και δεν μιλούν; Τι συμβαίνει με τους επιστήμονες;

Ο τύπος γενικότερα στην Ελλάδα δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το μείζονος σημασίας αυτό ζήτημα. Πώς θα γινόταν άλλωστε να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ιδιωτικοποίηση των παραλιών της χώρας μας κι άλλα πράσινα ζητήματα, τα οποία έχουν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο, εν’όψει των επικείμενων εκλογών; Οι πολίτες φοβούνται ότι πολλά μέλη θ’αποχωρίσουν από τις κινητοποιήσεις με την πάροδο των εκλογών, καθώς από τον χώρο της πολιτικής τους προσέγγισαν στην προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν ψήφους.

«Μας λένε να σιωπούμε και να μην αντιδρούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευγενία Τσατσάκη, μέλος της κίνησης πολιτών στο συντονιστικό Ηρακλείου, για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τα Υπουργεία. «Δεν έχει γίνει καμία μελέτη περιβαλλοντικών ρίσκων κι επιπτώσεων», συμπληρώνει με απογοήτευση, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει διαφάνεια στην ενημέρωση τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο κι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκτός Κρήτης».

Σε δήλωσή του σε ομογενειακή εφημερίδα ήδη από τον Ιανουάριο, ο κος Αντώνης Τσουρδαλάκης από τη Μελβούρνη, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, εξέφρασε την «αντίθεση κι αγανάκτησή του για την προτεινόμενη και μυστικά σχεδιαζόμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στον θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κρήτης» και καταδίκασε τις εγκληματικές, επικίνδυνες κι απαράδεκτες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως έκτοτε μειωμένες ήταν οι κινητοποιήσεις της Ομογένειας.

Την θανάσιμη κι εγκληματική αδιαφορία τόσο του ελληνόφωνου Τύπου όσο και της ελληνικής κυβέρνησης καταδικάζει επίσημα και η φοιτητική ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών του πανεπιστημίου RMIT στην Μελβούρνη καθώς κι εκπρόσωποι της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου» εδώ στη Μελβούρνη.

Οι Κρήτες καλούν τους ομογενείς να συμπαρασταθούν έμπρακτα στις κινητοποιήσεις τους και να βοηθήσουν να μη γίνει σκουπιδότοπος αποβλήτων, πυρηνικών και χημικών η Μεσόγειος. Πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κλοιός της σιωπής και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό να δώσουν στο ζήτημα τη δέουσα σημασία που του αρμόζει.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, ήδη σε δελτίο τύπου από τις 6 Φεβρουαρίου, δηλώνει πως «η Ιεραρχία της Εκκλησίας Κρήτης διαμαρτύρεται έντονα για την έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης όλων των πολιτών της χώρας μας, κυρίως δε των κατοίκων της Κρήτης, για το εν λόγω μεγάλο και σοβαρό θέμα, κι εκφράζει την έντονη αντίθεσή της για το θλιβερό αυτό γεγονός».

Σε ομιλία του στη Σούδα στις 9 Μαρτίου, ο παπά-Ανδρέας από τα Ανώγεια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα λέγοντας πως «Από το Ακρωτήρι των Αγώνων υψώνουμε το λάβαρο της Παγκρήτιας Αντίστασης απέναντι στα σχέδια του χημικού θανάτου», και καλώντας τον Κρητικό λαό ν’απέχει από τις ευρωεκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα της ακριτικής Γαύδου.

Παρακινήστε άτομα που γνωρίζετε στον καλλιτεχνικό χώρο να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Ένας ολόκληρος λαός κατέβηκε στους δρόμους. Κανένας να μη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, το οφείλουμε στα παιδιά μας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τι φωλιάζει στις ανυπότακτες καρδιές των Κρητών απανταχού γης: «Ήθελαν να μας βρουν ανοχύρωτους κι απροετοίμαστους. Μας βρήκαν όμως αποφασισμένους».

Κίνηση Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου – Μελβούρνη

***** SOS - Stop Chemical Waste *****

Επέτειος

"Να προσέχεις τα παιδιά μέχρι να γυρίσω… Η μικρή αδυνάτισε κι άλλο… Μου είπαν στο σχολείο για τα εμβόλια… τους εξήγησα… Τι να εξηγήσω δηλαδή;… Ο μεγάλος θέλει παπούτσια… αν πληρωθούμε αυτό το μήνα, θα του τα πάρω… Παλληκαράκι έγινε!... Γκρινιάζει κι ύστερα έρχεται πλάι μου και με πνίγει στις συγνώμες… Κι εσύ, σταμάτα να κλαις… Μη σε βλέπουν τα παιδιά και τους πάρει από κάτω… Κάτι θα βρεθεί, θα δεις… Να πάρουμε και λίγα όσπρια για το χειμώνα… Ονειρεύτηκα χτες ότι ήμασταν σε μια παραλία με γαλαζοπράσινα νερά… Εσύ ψάρευες σ’ ένα βράχο κι εγώ με τα παιδιά σκαλίζαμε γοργόνες πάνω στην άμμο… Σε κοιτούσα από μακριά και σ’ ερωτευόμουν απ’ την αρχή… Μύριζες γιασεμί…"

"…Να πάρεις τη σπιτονοικοκυρά αύριο… εξήγησέ της πάλι… Θα δώσω το βαφτιστικό της μικρής, δε γίνεται αλλιώς… θα της το αντικαταστήσουμε με την πρώτη ευκαιρία… Να μη σταματήσει τ’ αγγλικά του ο μεγάλος… τουλάχιστον να πάρει το χαρτί , να μην πάνε χαμένα τόσα χρόνια στο φροντιστήριο… ύστερα… έχει ο Θεός!... Ας περιορίσουμε κι άλλο τα ψώνια… Θα κάνω αίτηση και στο κοινωνικό παντοπωλείο… Κουράστηκα!... Τα παιδιά να προσέχεις… Να μην πάθουν κακό!... Να βάλουν χοντρά ρούχα το πρωί, χάλασε ο καιρός… μην κρυώσουν Παναγία μου!"...

"…Πιάσε μου το χέρι, βάλε με στην αγκαλιά σου… θέλω μια σπηλιά να κρυφτώ απόψε… να κλάψω, να ξορκίσω το χτικιό του φόβου, να λευτερωθώ … κι ύστερα να με φιλήσεις τρυφερά και να μου ψιθυρίσεις στ’ αυτί πως μ’ αγαπάς… να πάρω δύναμη… Η μικρή θέλει να γίνει μπαλαρίνα… είναι λεπτοκαμωμένη και θα τα κατάφερνε στα σίγουρα!… Τους είπα στο σχολείο να μην την ξαναρωτήσουν γιατί είναι τόσο αδύνατη… “Έτσι είναι το σκαρί μας!”, τους είπα… “…και να μη φέρνετε το παιδί σε δύσκολη θέση”… Την πιάσανε πάλι να ξεροσταλιάζει έξω απ’ το κυλικείο και να παρακολουθεί τα παιδιά που ψωνίζανε λιχουδιές… μου είπαν πως ο σύλλογος θα συγκεντρώσει χρήματα για να βοηθήσει… ντράπηκα!"...

"...Σαν σήμερα στεφανωθήκαμε, θυμάσαι;… Πώς κυλήσανε τόσο γρήγορα τα χρόνια;… Θα γεράσουμε μέσα σ’ ένα βράδυ… αυτό φοβάμαι… Δεν θυμάμαι πια πότε περπάτησε ο μεγάλος μας… πότε έβγαλε τα πρώτα του δοντάκια το Λενιώ μας… Τρέμω για το αύριο κι έχασα το χτες τους!…. Να προσέχεις! Σ’ αγαπώ!... Μην πέφτεις κάτω… κι αυτό θα περάσει, θα δεις!... Κρυώνω… Ο χειμώνας με τρομάζει… Θα τον βγάλουμε και φέτος;… Να ήταν τρόπος να σου δείξω πόσο σ’ αγαπώ!... Δεν προλαβαίνω πια τίποτα… Ούτε έχω δώρο για σένα απόψε… Μόνο τα δάχτυλά μου μπορώ να μπλέξω στα μαλλιά σου και να τα χαϊδεύω μέχρι να ξημερώσει… Να γαληνέψει λίγο η ανάσα μας"...

"Αχ!... Να προσέχεις τα παιδιά μέχρι να γυρίσω..."

(Για την Έλενα)