-
Μάνα γύρισα… στάζω ολόκληρος, μπαίνω για ένα ντουζάκι κι έρχομαι… μήπως πήρε
το μάτι σου το λαχανί μπουρνούζι μου;
-
Καλώς τον! Δεν θα το πιστέψεις αγόρι μου… Μάντεψε ποια σκουπίζεται αυτή τη
στιγμή πάνω του;
-
Η θεία Ελπινίκη απ’ το χωριό; Πάλι μας καβαντζώθηκε καλοκαιριάτικα;
-
Σσσς… μη τσιρίζεις παιδί μου. Ρεζίλι θα γίνουμε στην Καγκελάριο.
-
Για γύρνα λίγο από δω… Ήπιες τίποτα όσο έλειπα; Πόσα είναι αυτά;
-
Μια χαρά είμαι. Ξέρεις βρε ποια παίρνει το μπάνιο της στον καμπινέ μας;
-
Η Καγκελάριος. Μόνη σου το είπες πριν… Α ρε μάνα! Πάλι τηλεόραση έβλεπες;
-
Εσύ τώρα δεν με πιστεύεις. Κι εγώ πήρα ταραχή μεγάλη μόλις την είδα άξαφνα
εμπρός μου, την ώρα που άπλωνα στην ταράτσα.
-
Την Καγκελάριο ε;
-
Ναι σου λέω. Το τρίτο σώβρακο πρέπει να άπλωνα… Και καθώς έβαζα το
μανταλάκι στο συρματόσχοινο, να’ σου κι εμφανίζεται απ’ την άλλη άκρη η αφεντιά
της…
 |
| Ενοχλώ; Δεν ενοχλώ! |
-
Λογικό μου ακούγεται… Σε βοήθησε με τη μπουγάδα τουλάχιστον;
-
Μην κοροϊδεύεις αγόρι μου. Μου τα εξήγησε όλα η γυναίκα.
Ευτυχώς μιλάει σπαστά ελληνικά και συνεννοηθήκαμε…
-
Εδώ εμείς που μιλάμε φαρσί τα ελληνικά και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Για
πες λοιπόν…
-
Είχανε πάει διακοπές στην Ιταλία με τον κύρη της. Σ’ ένα βουνό, να δεις πώς
μου το είπε;… Γκούντα;… όχι, Ντιρόλο… όχι-όχι… Τιρόλο. Πήρανε που λες το
τελεφερίκ, για να δουν τη θέα του βουνού… αυτή όμως σκυλοβαριόταν… μεταξύ μας τώρα,
απ’ ότι κατάλαβα μεγάλος μουλιάπας ο Γιοαχίμ. Τον άφησε που λες στο ξενοδοχείο
και του είπε πως θα κάνει άλλη μια πίστα μόνη της για να ξελαμπικάρει…
 |
| Πετάγομαι στο περίπτερο για φουντούνια... Εσύ άναψε τον θερμοσίφωνα κι έρχομαι... |
-
Και την έκανε;
-
Καλέ το έσκασε η αθεόφοβη! Κατέβηκε στον κεντρικό σταθμό του τελεφερίκ κι
άλλαξε γραμμή.
- Άλπεις - Τουρκοβούνια ε;
-
Πώς το ξέρεις; Μέσα έπεσες! Μόνο που δεν ήξερε πως εγώ σήμερα είχα μπουγάδα.
Κι αντί να κατέβει στο τέρμα… τσουπ!... εμφανίζεται μπροστά μου, στο
συρματόσχοινο που άπλωνα!
-
Τα’ χασα μόλις την είδα μέσα στο κοφίνι με τ’ ασπρόρουχα. “Βρε ρουφιάνα!...” της φώναξα, “εδώ βρήκες να πέσεις;… ανάθεμα την τύχη μου!”…
Στο μεταξύ αυτή σηκώθηκε, έσπρωξε μια
κιλότα απ’ τη μούρη της και τότε την αναγνώρισα. “Παναγιά-Παρθένα!!!”… έσκουζα
και σταυροκοπιόμουν στην ταράτσα. “Βρε συφοριασμένη,
κι εδώ; ;… Όπου πάω, μπροστά μου θα σ’ έχω;”…
- Αυτή η βαλίτσα τι είναι;
-
Της Καγκελαρίου παιδί μου. Μα συγκεντρώσου επιτέλους! Μου είπε σε σπαστά
ελληνικά, πως της αρέσει πολύ το σπιτάκι μας και θα περάσει λίγες μέρες χαλάρωσης, πριν το
επόμενο γιούρογκρουπ. Να πας αύριο στην αγορά αγόρι μου. Η Καγκελάριος θέλει να
δοκιμάσει μεσογειακή κουζίνα.
-
Στο δυάρι μας στην Κυψέλη θα κάνει διακοπές η Καγκελάριος;
-
Σου είπα. Είναι απλός άνθρωπος. Μην πιστεύεις αυτά που μας δείχνουν στην
τηλεόραση.
-
Στα λόγια μου έρχεσαι. Το χάπι σου το πήρες ρε μάνα;
-
Kάτσε και θα δεις… Φράου
Αγκέλαααα… Πήρατε το ντουζ σας; Να ρίξω κανένα κοψίδεν στο σαγανάκεν;
-
Γιααα… Φράου Φρόσω, το κοντίσιονερ ξεπλένεν και ιχ κόμε… Κι έχω μια πείνεν,
που τρώειν κι εσάς άμα λάχεν… Χοχοχο… πλάκεν κάνω! Ιχ μπιν χορατατζούν τρομάρεν
μου….
-
Ορίστε! Πείστηκες τώρα;
-
Έλα Παναγία μου! Γρήγορα, να πάρουμε το εκατό να’ ρθει να τη μαζέψει.
-
Άδικος κόπος. Τους πήρα ήδη.
-
Και;
-
Μου είπαν ότι αν ξανακάνω τέτοια φάρσα, θα μας τρέχουν στο αυτόφωρο.
-
Βάλε ειδήσεις να δούμε τι γίνεται. Σίγουρα θα έχουν σημάνει συναγερμό για
να τη βρουν.
-
Έβαλα.
-
Και;
-
Ανακοινώθηκε και επίσημα η εξαφάνισή
της…
-
Χαμός ε;
-
Έχουν ξεκινήσει οι πανηγυρισμοί σ’ όλες τις χώρες της νότιας Ευρώπης. Η
Ιταλία ανακήρυξε τη σημερινή μέρα εθνική επέτειο, ο άντρας της το’ σκασε με μια
καμαριέρα του ξενοδοχείου και στο Σύνταγμα γίνεται ήδη εορταστική λιτανεία κι ύστερα
θα έχει πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Θα τραγουδήσει κι ο Ρουβάς… θες να πάμε
με την Καγκελάριο; Της αρέσει πολύ ο Σάκης. Να ξεσκάσει κι αυτή η δόλια απ’ τις
σκοτούρες της…
-
Μήπως να το αφήσουμε για αύριο; Θα’ ναι κουρασμένη κι απ’ το ταξίδι. Τόσες
ώρες στο καρεκλάκι, θα πιάστηκε ο κώλος της.
-
Δίκιο έχεις αγόρι μου… Άντε, πάω να ετοιμάσω κάτι να τσιμπήσει… Το νου
σου ε; Να είσαι ευγενικός μαζί της.
-
Την τύχη μου βραδιάτικα!... Και πού θα κοιμηθεί για να έχουμε καλό ρώτημα;
-
Τι ερώτηση; Μα στο κρεββάτι σου φυσικά!...
-
Κι εγώ;
-
Στρωματσάδα στο σαλόνι. “Είναι στα
προαπαιτούμενα” μου είπε. Πάω για το σαγανάκι… Κι αύριο να πάρεις μπόλικο ντιρόλο.
-
Κι αυτό προαπαιτούμενο;
-
Πας καλά αγόρι μου; Μπορεί να εξαρτηθεί η έκβαση του γιούρογκρουπ απ’ αυτό.
Το φαντάζεσαι να χάσουμε τη δανειοδότηση για ένα κεφάλι ντιρόλο;
