Ζουν ανάμεσά μας και είναι η χαρά της ζωής. Είναι οι άνθρωποι που δεν κλαίγονται για τα λίγα που έχουν, ούτε και για τα πολλά που έχουν οι άλλοι. Δεν χαραμίζουν το χρόνο τους στο κυνήγι της ευτυχίας. Ξέρουν πως δεν είναι παντογνώστες και αποδέχονται την ήττα σαν μέρος τους παιχνιδιού. Κάνουν τη λύπη όπλο τους και στύβουν την κάθε μέρα να μη μείνει ούτε μια στιγμή ανεκμετάλλευτη. Κλέβουν χαρά απ’ τα απλά πράγματα, αυτά τα υποτυπώδη που άλλοι τα περιφρονούν ή τα αγνοούν εντελώς. Ένα χάδι σ’ ένα αδέσποτο ζωάκι κι ένα βλέμμα συμπόνιας στην κουρασμένη υπάλληλο του ταμείου. Ένα δροσερό μπουκαλάκι νερό στον συνάνθρωπο του φαναριού κι ένα κουκούτσι από ροδάκινο φυτεμένο στο λιγοστό χώμα που απόμεινε ακόμα. Όλα αντίδωρα στη ζωή, κάποια μέρα θα φυτρώσει το δεντράκι και θα γυρίσει πίσω η καλοσύνη, αφού κάνει την κύκλο της κι εξευμενίσει το σύμπαν.
Οι ευλογημένοι αυτοί άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν την ομορφιά σ’ ένα έργο τέχνης, αλλά και στη μοσχομυριστή μπουγάδα που ανεμίζει τα χρώματά της στο απέναντι μπαλκόνι. Δακρύζουν σ’ ένα ηλιοβασίλεμα, σε μια μπαλάντα που παίζει στο ραδιόφωνο, αλλά και σε μια εσωτερική προσευχή για τα παιδιά που σκοτώνονται στην άλλη άκρη του πλανήτη.Ευγνωμονούν για το χρόνο που τους παραχωρείται, δεν τον σπρώχνουν να περάσει για να έρθει κάτι καλύτερο που συνήθως δεν έρχεται ποτέ. Δεν αφήνουν τίποτα για αύριο και δεν συλλέγουν απελπισίες και παράπονα. Αυτοδιαχειρίζονται περίφημα το χωραφάκι που τους δόθηκε απ’ τον Πλάστη. Να μην αφήσουν ούτε ένα σκουπιδάκι στους επόμενους κατόχους. Να το παραδώσουν καρπερό και νοικοκυρεμένο.ëΟι
φωτογραφίες προέρχονται απ’ το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους
Και πολύ καλά κάνεις και τους αγαπάς, Μαρία μου. Και άριστα κάνεις που τους ξεχωρίζεις με τόσο σαφή τρόπο για να το καταλάβουμε όλοι. Να μπορέσουμε και εμείς να αντιληφθούμε τη "σοφία" τους, την ουσία της αλήθειας τους, τη δύναμη των αξιών τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μεγάλο μάθημα να προσεγγίσεις έτσι τη ζωή. Να καταφέρεις, μέσα σ' αυτό που ζούμε, να μείνεις καθαρός στην ψυχή και στην ανθρωπιά.
Συνυπογράφω κάθε σου συναίσθημα, Μαρία μου.
Φιλιά πολλά.
Αυτός είναι ο στόχος, Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΌπως ακριβώς το λες "να μείνεις καθαρός".
Είναι άκρως τοξικός ο αέρας που αναπνέουμε. Μεταφορικά & κυριολεκτικά...
Να 'σαι καλά!
Κι εγώ τους αγαπώ και είναι τόσο δυσεύρετοι. Συνήθως μεγάλης ηλικίας που έχουν δει τα πάντα και ξέρουν τις αξίες της ζωής. Έτσι έπρεπε να ζούμε αλλά το κυνήγι το εφήμερο δεν μας αφήνει χρόνο να το σκεφθούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες ταιριαστές εικόνες διάλεξες.
Φιλιά πολλά
Μα η πρόκληση είναι να μείνεις έτσι εν μέσω κυνηγιού εφήμερου, Άννα μου. Οι ιδανικές συνθήκες δεν θα υπάρξουν ποτέ. Τώρα είναι που διαχωρίζονται η ήρα από το στάρι.
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου & καλό φθινόπωρο να έχεις.
Είναι οι άνθρωποι του μόχθου Μαρία μου, που πλημμυρίζουν από ανθρωπιά και ευαισθησία, από έγνοια για τον άλλον. Δεν ξέρω αν είναι γενναιότητα ή σιωπηλή θυσία τα όσα επώδυνα βιώνουν και υπομένουν. Σίγουρα όμως είναι αξιοπρέπεια. Μπορεί να είναι αγράμματοι. Σίγουρα δεν γνωρίζουν τι θα πει έπαρση και τι αλαζονεία. Ούτε αναλγησία. Η ψίχα της ψυχής τους πιο μαλακή απ’ το ζυμάρι, και το προζύμι από αγάπη και υπομονή. Αυτούς τους ευλογημένους ανθρώπους κι εγώ τους αγαπώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφα που τους περιγράφεις!...
ΔιαγραφήΤα σχόλιά μου περιττεύουν.
Να είσαι καλά, Αννίκα μου.
και εγώ τους ξεχωρίζω και τους αγαπώ, Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμήθηκα τη γιαγιάκα μου και συγκινήθηκα!
καλή σου μέρα
🧡
Διαγραφή