Ξεκινάω κι ο Θεός βοηθός!
Μαζί με τα σχολεία, το μάζεμα των (πολύ)
καλοκαιρινών ρούχων, το συμμάζεμα του σπιτιού, την αρχειοθέτηση των φωτογραφιών
απ’ τις καλοκαιριάτικες εξορμήσεις, τις συναυλίες του φθινοπώρου.
Μαζί με την προετοιμασία για τα σχολικά, τις
εγγραφές στο φροντιστήριο, την αγωνία και το χτυποκάρδι για τη χρονιά που
μπαίνει. Τους υπολογισμούς, τα δίδακτρα, αυτά που δεν χωράνε και τ’ άλλα που
στριμώχνονται... Μαζί με τα καινούργια αθλητικά και τη γνώριμη φράση, που πάλι
θα ξεστομίσω «Ένα νούμερο παραπάνω... να βγάλουμε τουλάχιστον τη χρονιά βρε
παιδάκι μου!...».
Μαζί με τις φθινοπωριάτικες μεταφυτεύσεις
στο μπαλκόνι. Και τη φροντίδα των καλοκαιρινών λαφύρων. Γυάλισμα στις πέτρες,
καθάρισμα στα κογχύλια και μελωδοί από θαλασσόξυλα και πεταλίδες.
Μαζί με τα πρώτα φούτερ, τραβηγμένα άτσαλα
απ’ το πάνω μέρος της ντουλάπας, με το μαύρισμα του καλοκαιριού να ξεθωριάζει
σιγά-σιγά και μια γλυκόπικρη γεύση φθινοπώρου να αιωρείται ολούθε.
Μαζί με σας...
Ευχαριστώ από καρδιάς!
(Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θάνο Τσάκαλο, για την παραχώρηση της φωτογραφίας του blog)
