Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Πετάγομαι πάνω

Να’ μαι κι εγώ… καλώς σας βρήκα!...Δεν άργησα πολύ ε; Έχασα το δρόμο μου και μπλέχτηκα στα στενά. Τι έχουμε απόψε;… Α!... τσιπουράκι και γαύρο μαρινάτο!...  Μισό να πεταχτώ να βρω την παλιά κασέτα του Στέλιου. Να το κάψουμε απόψε! Το σύμπαν!  
«Στην υγειά μας και να πεθάνει ο φόβος!». 
Κι ύστερα να βάλουμε τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου, ν’ ανταλλάξουμε στίχους και ματιές και φιλιά και χτυπήματα στην πλάτη. 

Να τσουγκρίσουμε ποτήρια και να ματώσουμε με τον  «Αύγουστο» του Νικόλα. 

   Κι αν είναι να κλάψουμε, ας το κάνουμε τραγουδώντας την «Καντάτα για τη Μακρόνησο».


Να ξαναστήσουμε Κυριακάτικα τραπέζια, με λινά τραπεζομάντηλα και μυρωδιές ψητού. Να περιμένει η μάνα μας στην ορθάνοιχτη αυλόπορτα και τα μάγουλα των παιδιών να τα γδέρνει η αλισάχνη κι οι φανέλες τους να μυρίζουν  ιδρώτα απ’ το παιχνίδι. Να μου κόβεις βουκαμβίλιες απ’ το ενετικό πηγάδι και να στολίζεις τα μαλλιά μου στο φεγγαρόφωτο. Να διαβάζουμε βιβλία και να λιώνουμε τις νύχτες σε ξύλινα τραπέζια, με ρακές, αναλύσεις και πειράγματα. Να μου αγγίζεις κρυφά το χέρι κάτω απ’ το καρό τραπεζομάντηλο. Να ερωτευόμαστε το φιλότιμο, την καθαρή ματιά, το στητό περπάτημα, τη μαγκιά του πονεμένου που σφίγγει τα δόντια, να γινόμαστε ένα μικρό σύμπαν, μια ατσαλένια γροθιά. Να γινόμαστε «ένα»!


Όχι μωρέ, δεν είναι η νοσταλγία που μου παίζει περίεργα παιχνίδια. Στ’ αλήθεια είμαι εδώ κοντά σας. «Πώς ήρθα;»…  Από μια χαραμάδα του χρόνου τρύπωσα κι άλλαξα διάσταση. Αντί για το τέρμα, ξαναγύρισα πίσω, στην εποχή της αφετηρίας. Είχα και μια παλιά φωτογραφία, κειμήλιο του συγχωρεμένου του παππού μου. Την πήρα μαζί μου για χάρτη, στην πορεία μου προς το «Κάποτε».  Τότε που γρατζούναγε το μπουλγαρί με τον Φουσταλιέρη και σηκωνόταν ο πατέρας, με τα χέρια ανοιγμένα σαν το Χριστό πάνω στο Σταυρό του.  Κι έφερνε τις βόλτες του και δάκρυζαν τα βυζαντινά του μάτια  απ’ την κατάνυξη της στιγμής… «…Όσο βαρούν τα σίδερα…». Και γινόταν αγρίμι η ψυχή κι άνοιγε ο νους διάπλατα, έβρισκε διέξοδο ο πόνος και γινόταν πείσμα και λυσσαλέα ανυπακοή στον καταχτητή. Εκεί, στο μικρό αυτοσχέδιο θυσιαστήριο που στήνανε τα βράδια, με όπλο τους τη γνώση και το σεβασμό της ζωής, σκοτώνανε το θάνατο,  σε μικρούς πύρινους κύκλους από παρέες. Απελπιστικά ερωτεύσιμοι ήρωες, παθιασμένοι με το παρόν που τους έλαχε να ζήσουν και έντιμοι με την ιστορία που αφήνανε πίσω τους.

Να κάτσω μαζί σας; Να χωθώ σ’ αυτή τη γωνίτσα της φωτογραφίας;  Στη σχισμή μιας ανάμνησης;  Στην αντίστροφη διαδρομή του λεπτοδείκτη;  Να κλέψω λίγη δόξα, λίγο απ’ το λούστρο της γενιάς σας; Κι αν είναι να επιστρέψω στο «Τώρα», να μου έχετε έτοιμο ένα αυτοσχέδιο αερόστατο. Κι όταν ζορίζομαι πολύ, ν’ ανηφορίζω το βλέμμα μου σε σας, να νιώθω τα φτερουγίσματά σας, να μη λογαριάζω τις ουράνιες αποστάσεις, να καβαλάω το χρόνο και να σας έρχομαι επίσκεψη.  Έχω ανάγκη από ένα μεταφυσικό φάρο, εδώ που με ξέβρασε ο χρόνος.  Στην άκρη του Πουθενά και στην εποχή του Τίποτα.

Να θυμάμαι την ιστορία μου, για να μπορώ να τη συνεχίσω…

Βασισμένο σε μια ιδέα της Ελένης απ' το Καρυδότσουφλο για ένα μουσικό ταξίδι στις μουσικές που αγαπήσαμε.
Το κείμενο είχε πάρει παλαιότερα μέρος στο παιχνίδι λέξεων στο ΤEXNIS STORIES της  aγαπημένης μας Φλώρας.
Καλή συνέχεια στις μουσικές μας περιπλανήσεις!

43 σχόλια:

  1. Κάτσε να τα πάρω ένα ένα!!!!!!
    Για τι να πρωτομιλήσω;;;;
    Για τα υπεροχότατα λόγια πριν από κάθε τραγούδι;;;; Για εκείνο το αυτοσχέδιο αερόστατο που θέλω τόσο πολύ να ανέβω πάνω του;;; για το μεταφυσικό φάρο;;;; για τη σχισμή του χρόνου;;; για τις ρακές που τόσο αγαπαώ;;;;
    Πες μου τι να αγαπήσω πρώτο;;;;!!!!!!

    Κι ύστερα να πω για τις μουσικές επιλογές;;;;
    Κι εδώ επέτρεψε μου να ξέρω ακριβώς τι αγαπώ πιο πολύ!!!! επέτρεψε μου να 'χω στη καρδιά μου τον "ερωτόκριτο"!!!! με εκείνη τη βροντερή φωνή του Νικόλα!!!!!
    Τι ν' αγγίξεις κι από τι να μείνεις αστιγμάτιστος;; από το Μάνο;;; από το Μητροπάνο;; από το Παπάζογλου;;;!!!!!!
    Όλοι μια σχισμή στο χρόνο μας!!!!!!

    Μαρία μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή σου στο μουσικό μας ταξίδι!!!!!! Ήταν ένα ιδιαίτερο ταξίδι με το καλύτερο καπετάνιο!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαπετανάτο το κάναμε εδώ μέσα με τις ιδέες σου βρε Ελένη.
      Αφορμή έψαχνα για να κάνω αυτή την πτήση με το αερόστατο και μου έδωσες εσύ την αφορμή.
      Αγαπημένοι όλοι και αξέχαστοι.
      Ας βρίσκουμε ευκαιρίες να τους θυμόμαστε.
      Οι ευχαριστίες δικές μου Ελένη μου!

      Διαγραφή
  2. Τι να πω τωρα! Για μουσικο ταξιδι μπηκα ταξιδι στον κοσμο των αναμνησεων των συγκινησεων των καθαρων ανθρωπων και των δυνατων αισθηματων εκανα! Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι αυτά τα ταξίδια Χριστίνα μου.
      Με απρόβλεπτους προορισμούς και αναπάντεχες συγκινήσεις.
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Αχ βρε Μαρία μου πόσο με συγκίνησες
    Έχουμε και τα ίδια ακούσματα λεβεντιά μου!!!

    Σε φιλώ και σ' αγαπώ ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το υποψιαζόμουν και από τις δικές σου μουσικές επιλογές.
      Ελένη μου... πολύ κι εγώ!

      Διαγραφή
  4. Πολύ όμορφες επιλογές!! Και δεν την είχα ξαναδιαβάσει αυτή σου τη συμμετοχή. Αλήθεια με περιπλάνησες στο χθες και με τα λόγια σου και με τις μουσικές σου. Μία και μία είναι.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι απ' τον παλιότερο κύκλο του παιχνιδιού στα μέρη της Φλώρας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αννούλα μου!

      Διαγραφή
  5. Τι καταπληκτικό μουσικό ταξίδι που μας πήγες! Σε ευχαριστούμε!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το απόλαυσα πολύ Έλλη μου.
      Εγώ ευχαριστώ για την παρεούλα σας!

      Διαγραφή
  6. Μαρία μου τώρα τι να πούμε εμείς.
    Κάθε σου τραγούδι και κάτι διαφορετικό. Ένα δικό του ξέχωρο ταξίδι γεμάτο συναισθήματα και εικόνες.
    Κάθε σου γραφή και κάτι ξεχωριστό. Πιανόμαστε από τα τραγούδια και ταξιδεύουμε.
    Καλή σου βδομάδα ολόψυχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Γιάννη μου. Άλλος βάζει τραγούδια, άλλος ταινίες και την ταξιδεύουμε όμορφα τη ζήση μας.
      Καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  7. Ξέρεις πόσο θα ήθελα να καθίσουμε παρεΐτσα σε ένα τέτοιο τραπέζι με ή χωρίς λινό τραπεζόμαντηλο, εσύ ρακί, εγώ κρασί και να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας;
    (αχ μακάρι να τα καταφέρουμε τον Ιούλιο... θα σου στείλω μέιλ)

    Εμένα δως μου τον Αύγουστο και πάρε μου τη ψυχή ... αλλά στοιχηματίζω ότι το θυμάσαι..
    (Αντιθέτως, ανησύχησα... δεν θυμόμουν το κείμενό σου! Το αλτσχάιμερ προχωρά!
    Κι όρκο έπαιρνα ότι θυμάμαι όλες σου τις συμμετοχές... )

    Φιλί γλυκό!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ξέχασες την αλισάχνη;
      Λες να;
      Μακάρι!
      Φιλί με προσμονή και αγάπη!

      Διαγραφή
  8. Ένα απίστευτα μαγευτικό ταξίδι, Μαράκι μου!
    Με συνεπήρε ο λόγος σου και οι μουσικές επιλογές σου!!!
    Πρέπει να κάτσουμε σε ένα τέτοιο τραπέζι στην δική μας πραγματικότητα, κι ας είναι στην άκρη του πουθενά και στην εποχή του τίποτα! Αυτό το πουθενά μπορούμε να το κάνουμε την ομορφότερη γωνιά στη γη και αυτό το τίποτα να το μετατρέψουμε στα πάντα!
    Παίρνω μαζί μου όλη τη γλύκα και τη μεγαλοψυχία τούτων εδώ των σκέψεων και λόγων αλλά και τον Μάνο, τον Αύγουστο και τον Ερωτόκριτο!
    Φιλιά πολλά και φεύγω από εδώ με απίστευτη πληρότητα!

    υ.γ.
    Βρε με αυτό το δρώμενο μου πήρατε τη δουλειά... (κείμενα και μουσική);-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα πνευματικά δικαιώματα σου ανήκουν Γλαύκη μου.
      Κι εγώ όταν το είδα ολοκληρωμένο, σε θυμήθηκα πάντως ;-)
      Φιλιά πολλά και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  9. Υπέροχα όλα!
    Να ξορκίσουμε τον φόβο, το άγχος, την ανασφάλεια, την εσωτερική μιζέρια και φτώχεια με τραγούδια, είναι απίστευτο να διαπιστώνει κανείς πόσο "καλά" μιλούν στις καρδιές μας και ειδικά οι δικές σου επιλογές!
    Ευχαριστούμε Μαρία!

    ΑΦιλάκια πολλά και λαλίστατα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. … Ν’ ανταλλάξουμε στίχους,
    κι αν είναι να κλάψουμε, ας το κάνουμε τραγουδώντας την «Καντάτα για τη Μακρόνησο», …
    Από μια χαραμάδα τού χρόνου, μας πλούτισες με λέξεις, εικόνες, μουσικές.
    Δικαιώνεις για μια φορά ακόμα τον τίτλο του μπλογκ σου, Μαρία.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι γι αυτή τη διαπίστωσή σου Άρη.
      Αυτός είναι και ο σκοπός μου άλλωστε.
      Καλό βράδυ και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  11. διαφορετικά τραγούδια, μουσικές, όμως όλα μιλάνε στην ψυχή!! πολύ όμορφες επιλογές!! καλή εβδομάδα Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαρία καλημέρα , τα ακούσματα είναι όμορφα και αγαπημένα...
    Και η επένδυση με λόγια παρουσίασης είναι ιδανική...
    Θα πρόσθετα και εγώ κάτι ακόμα.. Τα πανηγύρια της «γουρνοπούλας» του καλοκαιριού !!
    Ζεστή φασαριόζικη βραδιά από τοπικούς συλλόγους, κλαρίνο και ..τσάμικο (ήδη ξεκίνησαν από τέλη Μαίου ...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω βρεθεί σε τέτοιο πανηγύρι που κράτησε μέχρι πρωϊας και ομολογώ πως ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Αν και το κλαρίνο δεν ήταν απ' τα αγαπημένα μου ακούσματα, αναθεώρησα εντελώς τις απόψεις μου ακούγοντας όλη την οικογένεια Χαλκιά επί σκηνής. Πήραν μπροστά οι σούβλες λοιπόν ε;
      Καλά να περνάτε Τάσο!

      Διαγραφή
  13. Νομίζω πως ο επίλογος τα λέει όλα. Για σένα, για όλους μας, για την Ελλάδα.
    Το μόνο που ίσως λίγο μας κρατάει ζωντανούς είναι δίχως άλλο η ιστορία μας
    και η οικογενειακή αλλά κύρια ως έθνος.
    Άντε να δώσουμε μια στροφή στον τροχό να γυρίσει και να πάμε παρακάτω.
    Αρκετές αράχνες έπιασε, με δική μας ευθύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε ντε, πες τα!
      Τους χαιρετισμούς μου και σ' ευχαριστώ πολύ Πετράν!

      Διαγραφή
  14. Βούρκωσα, βούρκωσα, στο τέλος με τον Μητροπάνο, έκλαψα.
    Τα λόγια σου, βάλσαμο Μαρία μου.
    Είσαι όαση.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα γίνεται να μην κλάψεις για τον Δημήτρη; Μας έφυγε κι αυτός νωρίς ρε γμτ...
      Φιλιά πολλά Ρενάκι μου!

      Διαγραφή
  15. Νομίζω πως από τη «σχισμή μιας ανάμνησης», «έκλεψες λίγη δόξα», πιάστηκες απ’ το φάρο και με τα πιο όμορφα λόγια, Μαρία, έπλεξες την ιστορία σου και… είμαι σίγουρος ότι έχεις τα κότσια και μπορείς να τη συνεχίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mακάρι Στράτο!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα εμψυχωτικά σου λόγια και για τη συντροφιά σου σ' αυτή τη "σχισμή του χρόνου"!

      Διαγραφή
  16. Όμορφο μουσικό, πολιτισμικό ταξίδι, που μαζί με τον επίλογο σου Μαρία, μας μπόλιασες αισιοδοξία και χαρά!
    Εξαιρετικές επιλογές! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βραδυ!
    Φιλά πολλά με μια αγκαλιά! ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου κάθε σου σχόλιο έχει εκ προοιμίου θετικό πρόσημο και με γεμίζει πληρότητα και ευγνωμοσύνη που γνωριστήκαμε! Έστω και μέσω της οθόνης.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Ταξιδεύω Μαρία μου, όποτε κι αν σε διαβάζω. Όποιο δικό σου κείμενο γίνεται καράβι με άλμπουρο και πανιά και πάει τον αναγνώστη όπου εσύ θέλεις κι όπου το δικό του μυαλό κι οι δικές του μνήμε συνταιριάζουν με τις αναμνήσεις τις δικές σου.
    Πλέον διαβάζω πολύ λίγα πράγματα στο blogging, όμως ποτέ δεν θα πάψω να περνάω απ' το στέκι σου.
    Σ' αγαπώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω πως αραιώσανε τα δρομολόγια σου και ελπίζω να είστε όλοι καλά Φλώρα μου.
      Το εκτιμώ πολύ όταν σε βλέπω στα μέρη μου και ειλικρινά με γεμίζει χαρά η παρουσία σου.
      Αμοιβαία η αγάπη!

      Διαγραφή
  18. Τι σχίσμες του χρόνου μου λες Κανελλακι μου που ανοιξες πόρτες ολανυχτες και μπηκαμε στο σκαρί σου και μας ταξίδεψεις σε απίστευτα μουσικα ταξιδια.. ασε δε τις σκεψεις σου σου που συνοδεύει αυτό το ταξιδι.. τι να πρωτοκρατήσω στην ψυχή μου... δεν μπορω να ξεχωρίσω τα κράτησα όλα μεσα μου τα εκλεισα εκει μαζί γιατί και εμενα ειναι τα αγαπημενα μου...να είσαι καλα να μας ταξιδευεις οτι και να ακους .. οτι και να γραφεις...μάτια μου καλό σου ξημερωμα .. φιλώ σε..
    υ.γ. στα παρακειμενα σου είναι να μην βρει ο ήλιος την πορτα ανοιχτή ευκαιρία να τρυπωσει βρίσκει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν τον ήλιο τρυπώνουν τα λόγια και η φωνή σου και φωτίζουν τα παρακείμενά μου.
      Τη μέρα μου, τη διάθεσή μου και τη σκέψη μου.
      Να'σαι καλά Αρχόντισσα μου!

      Διαγραφή
  19. Διάβαζα και μου φαίνονταν τόσο γνωστό και στο τέλος λύθηκε η απορία μου!!
    Πάλι μας ταξίδεψες!
    Τι κι αν το σκαρί χτίστηκε καιρό πριν, ποτέ δε χάνει τη μαγεία του!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαράκι μου!
      Καυτά φιλιά κι από μένα (στην κυριολεξία όμως)

      Διαγραφή
  20. Το ένα καλύτερο από το άλλο και όλα αγαπημένα, μα να μου επιτρέψεις να πάρω μαζί μου, για σήμερα το βράδυ, τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου! Εντάξει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αχ, βρε Μαράκι μου! Καιρό είχα να περάσω και σήμερα που τα κατάφερα, με ταξίδεψες σε αγαπημένα μονοπάτια, αξέχαστα, αλλοτινά, που έχουν σταλάξει μέσα μας τόση ομορφιά, τόσα συναισθήματα, τόσες εικόνες!!
    Σ' ευχαριστώ πολύ, το απόλαυσα με την ψυχή μου
    Φιλιά πολλά, καλό σου μήνα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.