"Σ’ έναν καπιταλιστή δεν πρέπει ποτέ να λες: «Aχ, σας παρακαλώ,
θα μπορούσατε λιγάκι να μου κάνετε λίγο χώρο ν’ αναπνεύσω κι εγώ; Θα μπορούσατε
να είστε λίγο πιο καλός, με λίγη περισσότερη κατανόηση; Ας συμφωνήσουμε…»
Όχι. Ο μόνος τρόπος για να μιλήσεις μαζί τους είναι να
τους στριμώξεις στον καμπινέ, να τους χώσεις το κεφάλι μέσα στη λεκάνη και να
τραβήξεις το καζανάκι. Μόνο
έτσι θα μπορέσουμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, ίσως με λιγότερο
φανταχτερές βιτρίνες, ίσως με λιγότερες λεωφόρους, αλλά με λιγότερες
λιμουζίνες, με λιγότερους απατεώνες.Τους πραγματικούς απατεώνες, αυτούς τους
μισάνθρωπους με τις χοντρές κοιλιές. Κι έτσι θα είχαμε δικαιοσύνη.
Έτσι, εμείς που βγάζουμε πάντα το φίδι απ’ την τρύπα για
τους άλλους, θα μπορούμε επιτέλους να σκεφτούμε και τον εαυτό μας. Να κτίζουμε σπίτια που να ανήκουν σε
μας…
Να
ζούμε μια ζωή που θά ‘ναι ολότελα δική μας.
Να
ζούμε σαν ολοκληρωμένοι άνθρωποι τέλος πάντων.
Να
ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου η επιθυμία σου να γελάσεις, ξεσπάει από μέσα σου σα
γιορτή, η επιθυμία να παίξεις και να γιορτάσεις…
Kι
επιτέλους να κάνεις μια δουλειά που να σ’ ευχαριστεί… σαν κανονικοί άνθρωποι κι
όχι σαν ζώα που ζουν και υπάρχουν χωρίς χαρά και φαντασία.
Ένας κόσμος όπου μπορεί κανείς να δει ξανά ότι υπάρχει
ακόμη ένας ουρανός… τα λουλούδια που ανθίζουν… ότι ακόμα υπάρχει άνοιξη… και τα
κορίτσια που γελούν και τραγουδούν.
Και
όταν μια μέρα πεθάνεις, δε θα πεθάνεις σαν γέρος, πεταμένος
σαν στημένη λεμονόκουπα, αλλά σαν άνθρωπος που έζησε ελεύθερος
κι ευχαριστημένος μαζί με τους άλλους ανθρώπους…”
//Ο βραβευμένος με Νομπέλ Λογοτεχνίας (1997) Ιταλός
δημιουργός Ντάριο Φο
άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα 13 Οκτωβρίου//
Μέγιστος!
ΑπάντησηΔιαγραφήRest In Peace...
Φιλώ σε Μαρία :)
Πριν λίγες μέρες έφυγε ο αγαπημένος μου Πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα,σήμερα ο Ντάριο Φο,
ΑπάντησηΔιαγραφήο αντισυμβατικός και με απίστευτο ταμπεραμέντο δημιουργός που όλοι αγαπήσαμε.
Πάει η παλιά φρουρά!
Μείναμε μόνοι η υπάρχουν εφεδρείες;
Ελπίζω στο δεύτερο
Καλώς σε βρήκα Μαρία μετά από πολύ καιρό
Σπουδαίος, διαχρονικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ που νομίζω πως ποτέ δε θα φτιάξουμε έναν τέτοιο καλύτερο κόσμο είμαι πολύ απελπισμένη ή κοιτάω τη πραγματικότητα στα μάτια;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να ζουσαμε σ αυτόν τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι, ίσως εκεί να είναι καλύτερα.
Αυτ΄λο με τον καπιταλιστή δεν το ήξερα, αλλα ήταν μέγιστη μορφή ο Φο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δεν θα ξεχαστεί εύκολα!
Άλλωστε τα γραπτά μένουν!
Καλό ταξίδι
Ας αναπαυτεί εκεί που πάει, το αξίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένουν τα έργα του ως παρηγοριά. Καλό ταξίδι σε έναν μεγάλο αντισυμβατικό άνθρωπο!
Μικραίνει ο κόσμος μας Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξέχαστος...
Σε φιλώ πολύ ♥
Καλό του ταξίδι...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Γιούλη)
Δεν χρειάζονται πολλά Μαρία. Πάρε την πρώτη παράγραφο των λόγων του με την οποία ξεκινάς το θέμα σου σήμερα, κάντην πανό, μότο σημαία, και δίάβασέ την καλά σε εκείνους τους πολιτικούς που θεωρούν ότι με συμβιβασμούς, συζητήσεις, κουβέντες, διαπραγματεύσεις, μπορείς να κάνεις δουλειά με τους καπιταλιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι χρειάζεται ειλικρινά.
Όχι τίποτα άλλο αλλά για να καταπέσουν οι αυταπάτες.
Πολύ όμορφο αφιέρωμα Μαρία μου. Καλή σου νύχτα.
Μακριά από καθωσπρεπισμούς και τυπικότητες ενόχλησε ποικίλες εξουσίες καυτηριάζοντας συμφέροντα, σκοπιμότητες και δογματισμούς. Όχι μόνο στην πατρίδα του και στο Βατικανό αλλά μέχρι ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καυστικά επιχειρήματα, πολλές φορές με την υπερβολή και με κύριο όπλο το χιούμορ.
(Και μια κουβέντα για τα βραβεία. Κάποτε συμπίπτει η απόφαση με την αξία τού βραβευομένου και τότε είναι που το βραβείο έχει τη βαρύτητά του. Σε όλων των ειδών τα λογοτεχνικά βραβεία, αυτή η σύμπτωση δεν είναι κανόνας).
Είναι τόσο δύσκολο στην σημερινή κοινωνία να λέγεσαι άνθρωπως, ώστα αν ποτέ το κατορθώσεις θα είσαι ο περίγελος των πάντων φτωχός σε ύλη αλλά πλούσιος σε αισθήματα, αγάπη και ανθρωπιά. Εσύ θα βλέπεις όλα αυτά που γράφεις, (τα λουλούδια που ανθίζουν… ότι ακόμα υπάρχει άνοιξη… και τα κορίτσια που γελούν και τραγουδούν.) οι άλοι δεν θα τους ενδιαφέρουν αφού δεν θα παράγουν κέρδος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καληνύχτα μου από την απέναντι όχθη
Γαβριήλ
Αυτό το λαμπερό πρόσωπο με το ειλικρινές χαμόγελο, προσωπικά, μου λέει πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριπλανήθηκα στο google για να τον γνωρίσω καλύτερα και αναρωτήθηκα γιατί πρέπει να "φύγει" κάποιος για να μας γίνει πλατύτερα γνωστή η ζωή του και το έργο του. Λίγα γνώριζα και λίγα εξακολουθώ να γνωρίζω...
«Αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει σφυγμός στη χώρα, παρά μόνο θλίψη και καταστροφή. Η κρίση απειλεί τους ανθρώπους. Έχει αφαιρέσει κάθε ενθουσιασμό και κάθε χαρά από τις ζωές μας» σχολιάζει ο Ντάριο Φο και συνεχίζει: «Η πολιτική κατέστρεψε την ελπίδα, την εμπιστοσύνη, την αίσθηση της κοινότητας και κυρίως την δικαιοσύνη». Εδώ μιλάει για την Ιταλία, αλλά το παραπάνω ταιριάζει σε όλες τις σημερινές κοινωνίες...
Καλό Σαββατοκύριακο με πολλά ΑΦιλιά καρδιάς!
Πόσο συμφωνώ όμως με τον κ. Giannis Pit, πιο πάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο εύχομαι!
Διάβασα (ως συνήθως) λίγα πράγματα για τις ιδέες του μετά το θάνατό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, με το απόσπασμα που παρέθεσες, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Και αυτό που επιβεβαιώνεται για εκατομμυριοστή φορά είναι ότι ενώ κάποιοι μεγαλώνοντας γίνονται όλο και περισσότερο ηλίθιοι και σκατόψυχοι, σε κάποιους άλλους η σοφία ανάβει φάρους.
@όλους σας: Ευχαριστώ για την παρέα και τα σχόλια σας, για έναν φωτισμένο άνθρωπο και συγγραφέα, που έφυγε αφήνοντας πίσω του μια πολύτιμη κληρονομιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά!
Αυτό με το καζανάκι πολύ μου άρεσε! Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει χειρότερο από το να στήνουν στον τοίχο την αξιοπρέπεια σου, την προσωπικότητα σου και το δικαίωμα σου να φτάσεις στο τέρμα σου ελεύθερος και χαρούμενος κι όχι σαν στημένη λεμονόκουπα όπως αναφέρεις! Προκαλεί πόνο αν σκεφτείς πόσες μικρότητες και εγκλήματα έχουμε κάνει οι άνθρωποι εις βάρος μας και εις βάρος των επόμενων γενεών! Καλή συνέχεια κορίτσι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου και καλό φθινόπωρο να χεις!! Πολύ όμορφο και ουσιώδες το αφιέρωμά σου! Καλό παράδεισο να χει.. Αχ αυτός ο κόσμος απέχει πάααρα πολύ από τον ιδανικό.. Κι ανθρώπινο πάνω από όλα.. Πολλά φιλιά και καλή σου βδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον είχα ακουστα σαν όνομα και σαν ενα ατομο που βραβεύτηκε ..με όσκαρ Κανελλακι μου και με αυτό που διαβαζω εδώ πες μου ποιος θα διαφωνουσε με τα όσα έλεγε ο άνθρωπος..και οπως λέει Η Στεφανια πιο πανω θα μπορουσε να μιλά και για την χώρα μας ..αξιζε να του κάνεις φιερωμα ..θα ψαξω στο ιντερνετ για να μαθω περισσότερα που θα με κάνουν να μαθω περισσότερα για τον Ντάριο Φο ... καλο του ταξιδι.. καλη εβδομαδα να έχεις μάτια μου φιλώ σε.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω ντροπή! Δεν τον γνώριζα... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κρίμα !!! Φτωχαίνει ο κόσμος μας μέρα με τη μέρα....Ενας πολύ σπουδαίος Ανθρωπος και καλλιτέχνης έφυγε....είχε μετατρέψει τη ζωή του σε τέχνη,μας άφησε ένα λαμπρό παράδειγμα στάσης ζωής και καταπληκτικά θεατρικά έργα, βιβλία.....ας τον θυμόμαστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου προσκυνούν τον καπιταλισμό, αντί να τον...πνίγουν στον
ασβέστη (που έλεγε κι ο Ζήκος)... Όσο για τον Ντάριο, τίποτα
δεν είναι τυχαίο στον κόσμο Μαρία.. Ο άνθρωπος πρώτα από όλα,
υπήρξε φιλόσοφος και ιδεολόγος και τον ευχαριστούμε που υπήρξε..
Ενταξει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποιες εποχες "εβγαλαν" Ανθρωπους σαν κι αυτον...
Τωρα τα Νομπελ πανε..
Σε αλλους...
Ισαξιους;;
Με αφορμή το θάνατό του και το αφιέρωμα που έκανα στο θέατρο, τον ξαναδιάβασα και πάλι μου έκανε εντύπωση το χιούμορ του. Αποδομεί, παρωδεί και κόβει σα λεπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλεύθεροι να ζήσουμε δίπλα σ' ελεύθερους ανθρώπου!