Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης δέστρας κατά τον απόπλου επιβατηγού


Αγαπημένοι μου,
Σας πεθύμησα πολύ. Τι κάνει το νησί μας; Αράζουν ακόμα ψαρόβαρκες στο λιμανάκι μας ; Απόμεινε άραγε κανένα ξύλινο καΐκι ή τα σπάσανε όλα για να πάρουν την επιδότηση;
Ο φάρος; Πώς είναι ο φάρος στο ακρωτήρι μας; Τον συντηρούν καλά ή τον έγδαρε η αλισάχνη;
Εγώ εδώ καλούτσικα τα περνάω. Έχω πάρει και σπουδαία θέση στην προβλήτα του κεντρικού λιμανιού• με στολή από χάλυβα και το νούμερο 71… εδώ όλοι με φωνάζουν «ντοκ».
Έχουν δέσει πάνω μου μεγαθήρια και ποντοπόρα, επιβατηγά και καταμαράν, εμπορικά και πολυώροφα κρουαζιερόπλοια.

Μόνο που... πώς να σας το πω; Είναι κάτι μέρες που οι θεόρατοι συνθετικοί κάβοι με βαραίνουν σα θηλιά στο λαιμό.
Νοσταλγώ το τρίχινο καραβόσκοινο που τύλιγαν στοργικά οι ψαράδες πάνω μου.  Τότε που σαλτάρανε στη στεριά και μ’ αγκάλιαζαν με τις χαρακωμένες απ’ την αρμύρα χερούκλες τους. Με την τρυφεράδα που μόνο οι παλιοί ψαράδες είχαν, ορμίζανε με αγάπη το σκαρί τους μπροστά μου, σα μπαμπάδες που βάζουν το μωρό τους στην κούνια και προσέχουν μη ταράξει κανένα κυματάκι τα ύφαλα του. Κι εγώ, ένας μικρός πάσσαλος τότε, να στέκομαι πιστός βατσιμάνης στο καΐκι  που μου εμπιστεύτηκαν.

«Μεγαλοπιάστηκες!», θα μου πείτε. «...ήθελες ποστάλια και μεγάλες προβλήτες, δεν καταδεχόσουν το μικρό αραξοβόλι στο νησί μας».
Δεν ήταν από ακαταδεξιά, μόνο από φόβο. Μη ξεμείνω μια γεροντοκοριασμένη δέστρα, που σκουριάζει περιμένοντας το μεγάλο καράβι της. Κανείς δεν μου είχε πει τότε, πως οι χαλύβδινες δέστρες που δε σκουριάζουν ποτέ, είναι καταδικασμένες στη μονοτονία και τη μοναξιά του μεγάλου λιμανιού. Ούτε θαλασσοπούλι δεν ξεκουράζεται στις μπίντες.  Ούτε κι αυτά μας καταδέχονται πια.

Θα’δινα και τι δε θα’δινα!... τη χαλύβδινη στολή μου, το φωταγωγημένο κρηπίδωμα που με φιλοξενεί κι όλες τις φανταχτερές γάσες και τους  νάυλον κόμπους που με στολίζουν.
Μόνο να βρεθώ ξανά στο λιμανάκι μας· έστω και για μια μόνο αυγουστιάτικη μέρα. Να σκαρφαλώνανε λέει στη ράχη μου χαρούμενα παιδιά και να βουτάνε σε κρυσταλλένια νερά για να μαζέψουν αστερίες και καβούρια.

 [Στις ειδήσεις εκείνης της μέρας, αναφέρθηκε μια ξαφνική καθίζηση σε κεντρική αποβάθρα του λιμανιού.  Οι  τεχνικοί κατέγραψαν βαθιές ρωγμές γύρω απ’ τη δέστρα με το νούμερο 71,  η οποία είχε πάρει ευδιάκριτη κλίση προς τη θάλασσα με ορατό τον κίνδυνο, να πέσει στο νερό. Ευτυχώς την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε η αποκοπή της απ’ το κρηπίδωμα, χάρη στις άμεσες ενέργειες του συνεργείου αποκατάστασης ζημιών].

ΦωτογραφίεςΘάνος Τσάκαλος

54 σχόλια:

  1. Αυτές οι ξεχωριστές ιστορίες σου, με τους συμβολισμούς που κυλάνε αβίαστα στις λέξεις..!
    Καλό μήνα Μαρία μου με υγεία και δύναμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Κατερίνα μου! Χαίρομαι που διέκρινες τους συμβολισμούς, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Μας έφερες το καλοκαίρι μέσα στο καταχείμωνο Μαράκι μου, με τις δέστρες και τη θάλασσα.
    Όπως προείπε και η Κατερίνα πιο από πάνω και με πρόλαβε, οι συμβολισμοί σου το κάτι άλλο.
    Όμορφη ιστορία με τη μοναξιά να μας δείχνει, πως δεν καταλαμβάνει μόνο τους ανθρώπους.
    Καλό μήνα και φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα είδα ότι έγραψα ''πιο από πάνω'', σχώρα με, κεκτημένη ταχύτητα, χαχαχαχαχα. Πω πω ντροπήηηηη.

      Διαγραφή
  3. Πόσο αγαπώ αυτές τις ιστορίες σου Μαράκι μου και τον ξεχωριστό τρόπο που γράφεις!!!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο μήνα, φίλη!
    Φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έχω λογια πλέον, ούτε για την εμπνευση σου .. ούτε για τις φωτογραφικες σου επιλογές.. Είναι πραγματικά μεγάλη τιμή για μένα .. Ενα πολυ μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς !!! Να εισαι παντα καλα, η κάθε σου μέρα να σου να ειναι γεματη από αστείρευτη δημιουργικότητα...και να μας ταξιδευεις με τις μαγικές σου γραφές σε αλλους κόσμους. Ενα μεγαλο φιλί από μένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντάμα πάει η δημιουργικότητα Θάνο μου, ο καθένας βάζει ρεφενέ ό,τι διαθέτει.
      Σ' ευχαριστώ κι εγώ για τη φωτογραφία σου, που "μιλάει" από μόνη της!

      Διαγραφή
  5. Ξεχωριστή η ιστορία σου πάλι Μαρία μου
    με πολλούς συμβολισμούς
    Μας έβαλες στο κλίμα των παλιών καλών
    κι ανθρώπινων ημερών!!

    φιλάκι και καλό μήνα να έχεις ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές οι παλιές-καλές μέρες, μας έχουν ξελασπώσει πολλάκις Ελένη μου.
      Να'χουμε να κρατιόμαστε από κάπου, μη χάσουμε το μπούσουλα.
      Να έχεις έναν πολύ καλό νέο μήνα♥

      Διαγραφή
  6. Ωραίο το ταξίδι κι ας μην πήγαμε πουθενά... Πήγες βόλτα το νου και την καρδιά μας και η μελαγχολία εμένα με ξεσήκωσε... ακόμα ένας λόγος να ομορφύνουμε τον κόσμο!
    Μαράκι μου, ταλαντούχο κι ευαίσθητο, σου εύχομαι καλό μήνα. ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι μπορούμε κάνουμε Αλεξάνδρα μου. Θα τον σουλουπώσουμε λίγο, πού θα πάει;
      Kαλό κι ευλογημένο μήνα να έχεις!

      Διαγραφή
  7. Ξεχωριστή η ιστορία σου,Μαρία μου,όντως!
    Καλό μήνα σου εύχομαι κι εγώ!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Γιούλη μου!
      Αμήν για όλους, να μας πάει καλά αυτός ο μήνας!

      Διαγραφή
  8. Απίστευτη η σύλληψή σου για τον ανιμισμό της δέστρας... Είδαμε τα πράγματα από τη δική της σκοπιά μεν, με πολλούς συμβολισμούς δε. Πράγματι ξεχωριστό κείμενο και μου άρεσε πολύ και το λεξιλόγιό σου.
    Φιλιά και καλό μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μένα μου άρεσε η λέξη που διάλεξες (ανιμισμός).
      Εγώ θα το έλεγα πιο απλά: "κι οι δέστρες έχουν ψυχή", αλλά εσύ το αποθέωσες :-)))

      Διαγραφή
  9. «Μέσα στα ίδια εγώ θ’ απομείνω,
    όλα παλιά, τετριμμένα, πεζά,
    θα ’θελα, έστω για λίγο, να φύγω,
    όμως ποτέ μου δεν είχα φτερά».
    Αυτήν τη στροφή από την ανάρτησή μου «Έστω» μού θύμισε η νοσταλγική αφήγηση τής δέστρας σου, Μαρία. Οι αφηγήσεις των άψυχων προκαλούν μιαν άλλη συγκίνηση, όταν είναι τόσο δεμένα με τη ζωή απλών ανθρώπων. Και μπορούν να πουν πολλά, όταν αναλάβει να καταγράψει την αφήγηση η πένα ενός δεξιοτέχνη…
    Οι φωτογραφίες τού Θάνου ομιλούσες!
    Τι σημαίνει η λέξη γάσες;
    (Και μια παρατήρηση, με αφορμή την υποσημείωση, γι’ αυτούς που συντάσσουν τα δελτία ειδήσεων. Επιμένουν, εδώ και χρόνια, να μιλούν για αποκατάσταση ζημιών, βλαβών, προβλημάτων, αδικιών. Αυτή η έκφραση είναι οξύμωρο σχήμα. Μπορούμε να μιλούμε για αντιμετώπιση ζημιών, για επίλυση προβλημάτων, για άρση αδικιών. Ενώ, όταν επανέρχεται η ομαλότητα, μιλούμε για αποκατάσταση της υγείας, της υδροδότησης, της τάξης, των σχέσεων δύο ανθρώπων κλπ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άρη μου... οι γάσες είναι οι θηλιές των σκοινιών που δένουν τους κάβους τους τα πλοία. Ναυτικός όρος κατά βάση. Σ' ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη στροφή σου που ταιριάζει απόλυτα στην ακινητοποιημένη δέστρα ή και στους ανθρώπους που δεν τολμούν να πετάξουν.
    Όσο για την παρατήρησή σου, για να το λες εσύ κάτι παραπάνω ξέρεις (πολλά παραπάνω μάλλον), οπότε το σημειώνω. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, νομίζω πως το ένα έπεται του άλλου. Δηλαδή αντιμετωπίστηκε αρχικά και εν τέλει αποκαταστάθηκε.
    Όπως κι αν έχει, εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου που με βοηθούν πολύ και με τιμούν ακόμα περισσότερο!
    Καλό μήνα εύχομαι ολόψυχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είδες πόσα ξέρει μια δέστρα;;;!!!!!
    Μπράβο ρε Μαρία!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτή η ξεχωριστή σου ιστορία Μαρία μου που δίνει ζωή στα άψυχα εμένα με ξεπερνά και θαυμάζω και πάλι το ταλέντο σου , θα σου πω βέβαια ότι πολλές λέξεις δεν τις γνωρίζω και έψαξα να τις μάθω !!! Ολο κάτι μαθαίνω από σένα και είναι σπουδαίο !!
    Καλό μήνα Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χρειάστηκε να ξεσκονίσω λίγο κάτι παλιές αναμνηστικές λέξεις από ένα θείο μου ψαρά. Δεν θα ξεχάσω την αγάπη του για τη βάρκα του και πώς τη φρόντιζε σα να ήταν παιδί του.
      Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  13. Μα τι πρωτοτυπη, ξεχωριστη και όμορφη ιστορία ειναι αυτη! Πραγματικά με εντυπωσίασες με το ιδιαίτερο λεξιλόγιο αλλα και τα νοήματα της ιστορίας σου!
    Σωτηρια
    www.mylittleworld.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαρια στα εχουμε ξαναπει, αλλα εχεις μια μαγικη ιδιότητα να δεις ψυχη στα γραπτα σου!
    Μπραβο σου!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Αριάδνη μου, σ' ευχαριστώ πολύ απ' την ψυχή μου!

      Διαγραφή
  15. -Ντοκ μου,
    Ελπίζω ο πιστός μας φίλος ο γλάρος να σου δώσει το γράμμα μου. Είμαστε όλοι καλά, να ναι καλά τα παιδάκια που έρχονται και ψαρεύουν ακόμα κοντά μου. Οι δέστρες, τα σχοινιά, οι κάδοι, η βερίνα (σχοινί) οι αλυσίδες καλά κρατούν γιατί φροντίζω να τα λασκάρω συχνά και να τα μαλακώνω με παχύ γράσο δικής μου συνταγής... κοίταξε να βρεις και εσύ από δαύτο. Σου στέλνω χαιρετίσματα απ΄το λιμάνι μας.
    Λάσκα, μη το βάζεις κάτω και όλα καλά θα πάνε!
    ΑΦιλιά πάντα με αγάπη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά συνεννοείστε εσείς οι δυο.
      Στεφανία μου σ' ευχαριστώ πολύ :-)

      Διαγραφή
  16. Διάφορα δικά μου προβλήματα με κρατούν μακρυά από τα bloggs ή περνώ από αυτά φευγαλέα.... έτσι είχα καιρό να περάσω και από εδώ, σήμερα όμως μια μέρα χαλαρή είπα να βγω μια βόλτα και έπεσα πάνω στο υπέροχο κείμενο σου, που για άλλη μια φορά με ξεπέρασε με τον υπέροχο λόγο, και τους συμβολισμούς του!!! Να σαι καλά Μαριώ μου να γράφεις και να μιλάς στις ψυχές μας!!! Καλό μήνα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eύχομαι όλα να είναι περαστικά Βίκυ μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τη βολτούλα σου, να έχεις ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  17. Είναι κι οι φωτογραφίες του καλού σου φίλου Θάνου είσαι κι εσύ Μαράκι μου!! Αχ!! Μαθήματα ζωής από μια απλή και ταπεινή δέστρα!! Χαιρετώ και θαυμάζω απεριόριστα τον ψυχικό σου πλούτο που τόσο απλόχερα κάθε φορά μοιράζεσαι μαζί μας Μαρία μου!!
    Να σαι καλά και να χεις έναν φωτεινό και δημιουργικό μήνα!! Καλό σ/κ!! Φιλάκια πολλά!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ!
      Οι φωτογραφίες του Θάνου είναι ομιλητικότατες από μόνες τους άλλωστε.
      Να είσαι καλά, πολλά φιλιά♥

      Διαγραφή
  18. Υποκλίνομαι στο ταλέντο και τη δημιουργικότητά σου!
    Μοναδικές και οι φωτογραφίες.
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πόσες εικόνες μας έκανες να φανταστούμε Μαρία μου.
    Ο κάθε ένας μας φυσικά με το δικό τρόπο.
    Πάντα μας βάζεις σε σκέψεις.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπρεϊνστόρμινγκ που λένε και στο χωριό μας:-)))
      Ρενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ, καλή νέα εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  20. Ότι θα καθόμουν να ακούσω το μαράζι μια δέστρας δεν το φανταζόμουν.
    Νόμιζα ότι άκουγα άνθρωπο.
    Ας είναι καλά η ευφάνταστη Μαρία που μου έκανε τον δραγουμάνο.
    Καλό μήνα Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουν κι οι δέστρες τα μαράζια τους βρε Πέτρο. Εσύ το ξέρεις καλύτερα αυτό...
      Σ' ευχαριστώ πολύ Πετράν, καλό μήνα και με καλές θάλασσες εύχομαι!

      Διαγραφή
  21. Πόσες φορές δεν έχουμε πει αυτό το ''και τι δε θα'δινα ...''!Κι αν μπορούσαμε άραγε να δώσουμε...θα γυρίζαμε άραγε πίσω;
    Μια δέστρα η ζωή μας τελικά!
    Ευφάνταστο με τόσους προβληματισμούς ανθρώπινους!
    Να είσαι καλά Μαράκι μου
    Καλή σου εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμα κι αν γυρίζαμε πίσω και διαλέγαμε την "άλλη επιλογή", θα ξαναβρισκόμασταν ίσως στο ίδιο αγωνιώδες σημείο: "και τι δε θα'δινα", και πάει λέγοντας...
      Παιχνίδια του μυαλού μας Αννούλα μου. Οι επιλογές μας είναι πάντα το σενάριο ζωής που οι ίδιοι έχουμε χαράξει.
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  22. Ακόμα και οι δέστρες όπως οι άνθρωποι Κανελλακι μου νοσταλγούν τις παλιες χρυσες εποχες.. ομορφες και ας ήταν ξύλινες....υπήρχε νοιάξιμο πριν να γινουν και εκεινες τσιμεντενιες η χαλυβδινες ...
    Μακαρι να μην γίνουν και οι καρδιές μας έτσι αγαπη μου..!!
    Το πως τα κατάφερες και το έκανες να περασει μεσα απο την δέστρα..όλο το νοσταλγικό αυτό κομματι της καρδιας..μας μονο εσύ θα μπορουσες να να βρεις τις λέξεις και να τις βαλεις στο καταλληλο σημειο..!!
    φεύγωντας απο εδω γεματη θαυμασμό για την πένα σου..!!!
    παλι με καθυστέρηση πέρασα..αλλα ξερω οτι με καταλαβενεις..να είσαι καλα Κανελλακι μου και να περνας ακομα καλυτερα.. φιλω σε...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Άντε να δω πότε θ' αξιωθώ να δέσω κι εγώ στην "προβλήτα" σου Ρουλάκι μου.
    Να μη μου άγχεσαι καθόλου και να περνάς μεταξύ πλεχτού & πληκτρολογίου :-)))
    Nα'σαι καλά Αρχόντισσα μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα γινει και αυτό με το καλο Κανελλακι μου... θα βαλω τότε το τρίχινο καραβοσκοινο της αγαπης να δέσεις με ασφαλεια ..ωχ... μούφυγε πόντος...χα..χα..

      Διαγραφή
  24. Μόνο εσύ θα μπορούσες να κάνεις τα άψυχα να μιλούν και να αισθάνονται!
    Εκπληκτική έμπνευση, υπέροχα μηνύματα, αλλά και φωτογραφίες!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία μου.
      Εσύ ειδικά, έχεις ένα λόγο παραπάνω στην ανάδειξη των άψυχων αντικειμώνων, μέσα απ' το φωτογραφικό σου φακό :-)
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  25. Ειπώθηκαν τόσα παραπάνω, Μαρία μου, που ό,τι κι αν πω τώρα θα μοιάζει λίγο, μια και έχω καλυφθεί...
    Συνέχισε με την ολοζώντανη κι ευαίσθητη δέστρα σου να κρατάς σε εγρήγορση τον νου και την καρδιά όλων! Είναι ανάγκη πλέον και το γνωρίζεις πολύ καλά!
    Φιλιά πολλά και να έχεις μια όμορφη και δημιουργική εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Γλαύκη μου. Οι μηχανές είναι συνέχεια αναμμένες ;-)))
      Άπειρα φιλιά ❀ ✿*´¨)
      ¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
      (¸.•´ (¸.•`

      Διαγραφή
  26. Χαρισματική η γραφή σου, σπουδαίοι οι συμβολισμοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο σπουδαία, η συντροφιά με ανθρώπους σαν και σένα.
      Να'σαι καλά Ευρυτάνα!

      Διαγραφή
  27. Αυτες οι αμεσες παρεμβασεις-επεμβασεις των αρμοδιων μας εφαγαν!
    Φιλια πολλα Μαριω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα... δίκιο έχεις Χριστίνα μου. Ορισμένες φορές καλύτερα να μην επενέβαιναν καθόλου...
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  28. Μα να μην είμαι κι εγώ δέστρα,
    να τύχω μιας τέτοιας ανάρτησης!!!
    Υ.Γ Η φωτό ευφάνταστη όσο η συγγραφεύς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τώρα αξιώθηκα...
    Αχ αυτές οι δέστρες... και τα ξεπαγιασμένα ηλιοβασιλέματα στα λιμάνια... και τ'απόνερα που πιτσιλάνε αρμυρά νερά στα μάτια...
    Τί μας έκανες πρωινιάτικα, ρε Μαράκι...
    Απο συμβολισμό σε συμβολισμό...μια δέστρα έγινα κι εγώ... μόνο πολύ πιό χαρούμενη...γιατί έχω το ποντοπόρο μου να περιμένω και έτσι όλα αλλάζουν...
    Αχ, Βύρωνα, αχ, βαχ, καρδούλες και βέλη...
    Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.