Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Πλαστικέ μου έρωτα…

«Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο».
Είναι μια απ’ τις δέκα αρχές του Ινδού ηγέτη Μαχάτμα Γκάντι. Στη χώρα του, που θεωρείται απ’ τις μητροπόλεις της ρύπανσης, έχει απαγορευτεί με νόμο η χρήση κάθε μορφής πλαστικών μιας χρήσης, απ’ το 2012.  

Τον Δεκέμβρη του 2015, η Αλόννησος γίνεται επίσημα το πρώτο νησί «χωρίς πλαστική σακούλα» στην Ελλάδα (Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας με τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος Thalassa και τη συνεργασία του Δήμου Αλοννήσου). Ανάμεσα στις ενέργειες που γίνονται από τότε, ήταν η διανομή πάνινων τσαντών στα νοικοκυριά του νησιού, εθελοντικοί καθαρισμοί στις ακτές απ’ όπου συγκεντρώθηκαν πολλές χιλιάδες λίτρα απορριμμάτων (πλαστικά στην πλειοψηφία τους) και συμμετοχή των επιχειρηματιών του νησιού ώστε να καταργηθεί οριστικά η πλαστική σακούλα.  

Διαβάζω ότι απ’ τον περασμένο Μάιο, το καλό παράδειγμα της Αλοννήσου, υιοθέτησε κι η Σκιάθος. Μέσω του δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, συμμετέχει στο πρόγραμμα A.S.A.P. (Active Skiathos Against Plastic bag), που χρηματοδοτείται από την πρωτοβουλία BeMed – Beyond Plastic Med, το Ίδρυμα Thalassa, τον Δήμο Σκιάθου, το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και υποστηρίζεται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Σκιάθος».


Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, είναι σίγουρο πως θα βρούμε κι άλλες πρωτοβουλίες από συλλογικότητες που χρόνια τώρα, προσπαθούν να μας πείσουν για το προφανές. Τα πλαστικά μας συμπράγκαλα είναι μια ατομική βόμβα, έτοιμη να εκραγεί. Κι αν το νέο μέτρο για τις σακούλες μας ξεβολεύει λίγο απ’ την ασύστολη (κατά)χρηση που είχαμε συνηθίσει, μπορεί ωστόσο να μας  ενεργοποιήσει ν’ αλλάξουμε την καταναλωτική μας συνείδηση.

Και δεν μιλάω για τις πλαστικές σακούλες μόνο. Αλλά και για τα πλαστικά μπουκαλάκια νερού. Δεν θα ξεχάσω μια αριστοφανική παράσταση στην Επίδαυρο πέρυσι το καλοκαίρι, όπου, υποτίθεται, ότι οι θεατές είμαστε λάτρεις του αρχαίου θεάτρου και της ένδοξης ιστορίας μας. Στο τέλος της παράστασης και κατά την άτακτη φυγή των θεατών,  υπήρχε κι ένα άδειο μπουκαλάκι παρατημένο, σχεδόν σε κάθε –ιερή- πέτρα. Τι θα έλεγε άραγε ο Αριστοφάνης αν μας έβλεπε από μια μεριά;


Μιλάω και για τα χάρτινα ή πλαστικά ποτήρια καφέ, με τα πλαστικά καπάκια και τα επίσης πλαστικά καλαμάκια, που είναι πλέον διάσπαρτα κατά εκατοντάδες σε δρόμους, πλατείες, πεζούλια και παγκάκια. Τι θα μας κόστιζε αν κουβαλούσαμε μαζί μας ένα μεταλλικό θερμός, που θα το πλέναμε και θα το χρησιμοποιούσαμε ξανά και ξανά, δίχως να το “φυτεύουμε” ολούθε στην πόλη;

Μιλάω και για την απλή τυρόπιτα που αγοράζουμε από έναν φούρνο και που παλιά την παίρναμε τυλιγμένη σ’ ένα κομματάκι λαδόκολλα. Ενώ τώρα επιστρατεύεται μια ολόκληρη σειρά από αμπαλάζ· ένα χάρτινο σακουλάκι που μπαίνει σε μια πλαστική σακούλα, μαζί με λίγες χαρτοπετσέτες, όλα αυτά δηλαδή που θα πεταχτούν στα επόμενα λεπτά. Μιλάω για τα φρούτα και τα λαχανικά, το ψωμί και τα μπακαλικά, που παλιά τα φόρτωναν στο δίχτυ ή στο καρότσι της λαϊκής, για να τα μεταφέρουν στο σπίτι. Λιγότερα σκουπίδια, καλύτερη ποιότητα ζωής. Απλή λογική.


Το χρέος μας να κάνουμε καλό κουμάντο με τη φύση, είναι πλέον επιτακτικό. Το να γκρινιάζουμε για τις σακούλες του σούπερ-μάρκετ και πόσο ανώφελο μέτρο είναι, τη στιγμή που είμαστε πλέον μπροστά σε μια οικολογική καταστροφή, είναι σαν να παρατηρούμε φλυαρώντας το δέντρο, αδιαφορώντας για το καμένο δάσος. Δεν με αφορά αν είναι δίκαιη η χρέωση της σακούλας και πού πάνε τα χρήματα αυτά. Μου αρκεί που πηγαίνω πια για ψώνια με πάνινες  τσάντες και το καρότσι της λαϊκής και βλέπω πως η συνήθεια αυτή αρχίζει να γίνεται συλλογική. Ίσως είναι το πρώτο βήμα, για να περάσουμε σε πιο προχωρημένες ενέργειες, που για άλλους ανθρώπους αποτελούν εδώ και χρόνια, αυτονόητη πρακτική. Φυσικά υλικά για την καθαριότητα του σπιτιού (σόδα και ξύδι για παράδειγμα), βιοδιασπώμενα σφουγγάρια και είδη υγιεινής, πράσινο σαπούνι και πολλά άλλα.

Κι ας μην ξεχνάμε πως με κάθε παλιά συσκευή κινητού, τάμπλετ, μπαταρίες, οθόνες, ή οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μαραφέτι πετάμε, επιβαρύνουμε τις ήδη τοξικές χωματερές μας, με άκρως καρκινογόνες  ουσίες. Υπακούοντας στην τάση των εταιρειών που λανσάρουν νέα μοντέλα κάθε δύο-τρία χρόνια -άρα επιβάλλεται ως “υπάκουοι καταναλωτές” να τρέξουμε για το νέο μοντέλο- βάζουμε και την οριστική ταφόπλακα στο περιβάλλον μας. Οι εταιρείες μπορεί να έχουν ανακαλύψει τα έξυπνα τηλέφωνα και τους γρήγορους επεξεργαστές, αλλά η σοφή φύση, θα μας τα φτύσει πίσω στα μούτρα. Οσονούπω…



Σημείωση:  Oι φωτογραφίες προέρχονται από δράσεις της καλλιτεχνικής  ομάδας Luzinterruptus. Σε μία απ’ τις αστικές τους παρεμβάσεις, δημιούργησαν μια δημόσια εγκατάσταση τέχνης με τίτλο «Το πλαστικό με το οποίο ζούμε», στο Μπορντό της Γαλλίας.  Το έργο τους απεικονίζει το συνήθως αόρατο σε ποσότητα πλαστικό χρήσης, μετατρέποντας την υπερβολή του πλαστικού που βρίσκεται γύρω μας, σε μια εντυπωσιακή εγκατάσταση τέχνης.

Οι καλλιτέχνες επέλεξαν ένα παλιό, μεγαλειώδες κτίριο της πόλης. Μετά την προμήθεια περισσότερων από 6.000 πλαστικών τσαντών απ’ τις αποθήκες που βρίσκονται γύρω απ’ την πόλη, η ομάδα κάλυψε τα κενά στην επιφάνεια, έτσι ώστε το πλαστικό να φαίνεται έτοιμο να εκραγεί έξω απ’ το κτίριο.

37 σχόλια:

  1. Σκέψεις, προβληματισμοί και επιχειρήματα που δεν μπορούν να ηχήσουν αδιάφορα μήτε να μας προσπεράσουν Μαρία μου.
    Είμαστε πνιγμένοι στο πλαστικό. Τα συμφέροντά του είναι τεράστια όπως και η χρήση του. Επίσης στέκομαι σε όλον αυτό το ορυμαγδό του αμπαλάζ που συνοδεύει κάθε μικρό πράγμα που αγοράζουμε.
    Έχουμε μάθει σε κάποια πολυτέλεια το βλέπεις. Μια νοσηρή πολυτέλεια.
    Τυρόπιττα+χάρτινη συσκευασία+σακούλα+χαρτοπετσέτες. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι τυρόπιττα+χάρτινη συσκευασία. Όλοι μας κουβαλάμε χαρτομάντηλα για να φάμε, εύκολο είναι. Όσο για την σακούλα, ε άμα είναι να πάρω τυρόπιττα και να την πάω ....βόλτα δεν λέει.
    Άντε να δούμε τι μπορεί να γίνει.
    Καλή συνέχεια καλή μου και όμορφο ΣαββατοΚύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μόνο συμφέροντα που προέχουν πια Γιάννη μου, είναι αυτά του περιβάλλοντος. Ας γίνουμε πιο φειδωλοί στο αμπαλάζ, για να συνεχίσουμε να έχουμε το περιεχόμενο.
      Άντε να δούμε...
      Καλό σου βράδυ Γιάννη.

      Διαγραφή
  2. Ουδόλως με ένοιαξε το γεγονός ότι δεν παίρνουμε πλέον σακούλες από το σούπερ μάρκετ. Ίσα- ίσα που με βόλεψε, καθώς δυσκολευόμουν να τις ανοίξω και καθυστερούσα και όσους ήταν μετά από εμένα στο ταμείο.
    Όμως, όπως έγραφα σε σχετικό ποστ στο βλογ της Μαρίνας Τσαρδακλή "Εμείς τις σακούλες από το σούπερ μάρκετ τις χρησιμοποιούσαμε στα καλαθάκια απορριμμάτων του μπάνιου και δεν είχαμε αγοράσει ποτέ σακούλες ειδικά για αυτό το σκοπό.
    Τώρα που δεν παίρνουμε σακούλες από το σούπερ μάρκετ, αγοράζουμε τα ρολά με τα σακουλάκια για τα καλαθάκια απορριμμάτων του μπάνιου!
    Άρα τι έχουμε πετύχει εδώ; Μια τρύπα στο νερό!".
    Και πώς να το πω; Το βλέπω λίγο "δώρον άδωρον", αν σκεφτείς τις τόσες πλαστικές συσκευασίες που υπάρχουν.
    Από τα νερά, που αναφέρεις κι εσύ, τα σαμπουάν, τα απορρυπαντικά και δεν έχει τέλος ο κατάλογος...
    Ακόμα και για τα φυσικά καθαριστικά που προτείνεις και τα οποία τα χρησιμοποιώ χρόνια τώρα (όχι τόσο από οικολογική συνείδηση, όσο επειδή με ενοχλούν οι μυρωδιές κάποιων καθαριστικών του εμπορίου), ακόμα κι αυτά είναι σε πλαστική συσκευασία. Και η σόδα και τα περισσότερα ξίδια.
    Βέβαια θα μου πεις, ένα βήμα τη φορά...
    Αλλά νομίζω ότι γίνονται πολύ σιγά αυτά τα βήματα... Και, δυστυχώς, πολύ αργά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάλλιο αργά παρά ποτέ Αρτίστα μου. Για τις σακούλες που λες, υπάρχουν πια βιοδασπώμενα προϊόντα που δεν επιβαρύνουν επί χρόνια το περιβάλλον. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και τέλος πάντων πρέπει να απεξαρτηθούμε απ' το πετρέλαιο κάποια στιγμή.
      Ήδη στην Ευρώπη λειτουργούν σούπερ-μάρκετ που πωλούν απακετάριστα προϊόντα. Γίνεται κι εδώ κάτι αντίστοιχο σε λαϊκές αγορές και σε καταστήματα με βιολογικά και κάποια μπακάλικα που πουλάνε χύμα προϊόντα. Αν το υποστηρίξουμε, θα γίνει τάση.
      Ο αυγουλάς της λαϊκής μας για παράδειγμα, γεμίζει γυάλινα μπουκάλια με ξύδι και χρησιμοποιεί τις χάρτινες συσκευασίες αυγών που του επιστρέφουμε, για να μην τις πετάμε. Ξέρω, δεν θα σώσουμε τον πλανήτη με τέτοιες απλές κινήσεις, αλλά το ένα βήμα φέρνει το άλλο...

      Διαγραφή
  3. Το πλαστικό μας πνίγει και όχι μόνο.Τελικά όσο πιο πολύ ανατπυσσόμεθα τόσο γινόμαστε επικίνδυνοι για τον άνθρωπο και τον πλανήτη.
    Αλλά θα συμφωνήσω με την Αρτίστα πιο πάνω. Δώρον άδωρον μόνο οι σακκούλες και δεν μας ξεβολεύει απλά τις πληρώνουμε γιατί μη νομίζεις ότι δεν τις αγοράζουν. Σκέψου ψώνια πολλά του μήνα που πολλοί λόγω χρόνου παίρνουν πού θα τα βάλουν; Έπρεπε να βρεθεί κάτι άλλο και να καταργηθεί το πλαστικό μια κι έξω.
    Και το χαρτί δεν είναι λύση εκτός αν ανακυκλώνεται. Μεγάλο θέμα πολύ μεγάλο και δεν έχουμε μάθει να μην πετάμε τα σκουπιδια μας όπου να ναι θα μάθουμε να προστατεύουμε εαυτόν και πλανήτη από το πλαστικό;
    Οι προβληματισμοί σου και οι σκέψεις σου είναι και δικές μου...
    Καλό Σαββατόβραδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω δει γείτονες να πετούν σκουπίδια στον κάδο της ανακύκλωσης. Σ' αυτούς αναφέρομαι κυρίως Άννα μου. Σ' άλλες χώρες διαχωρίζουν τα σκουπίδια τους και τα κάνουν πηγές ενέργειας. Κι εμείς είμαστε ακόμα σε νηπιακό επίπεδο. Κανένας νόμος και καμιά φορολογία δεν θα μας κάνει οικολόγους. Αν δεν απομονώσουμε όλους αυτούς τους αχρείους που ακόμα πετούν γόπες απ' το αυτοκίνητο ή αφήνουν καταμεσής του δρόμου τα περιττώματα του σκύλου τους, είναι σαν να επιβραβεύουμε τις συμπεριφορές τους. Τι θα λέγαμε άραγε αν έπεφτε πρόστιμο για όποιον σβήνει το τσιγάρο του στο δρόμο; Θα το αφορίζαμε κι αυτό;
      Καλό βράδυ Αννούλα μου...

      Διαγραφή
  4. Μεγάλο θέμα, αλλά από όπου κι αν το πιάσεις καίγεσαι!
    Ναι, μεγάλη πληγή τα πλαστικά κι οφείλουμε όλοι να είμαστε προσεκτικοί! Να αποφεύγουμε τη χρήση τους όσο μπορούμε, να ανακυκλώνουμε, να μη σπαταλάμε!

    Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αντέδρασαν έντονα στο μέτρο οι καταναλωτές, όταν π.χ. το γνωστό γερμανικό σούπερ μάρκετ άρχισε να χρεώνει τις σακούλες με το που άνοιξε στην Ελλάδα, το δέχτηκαν κι από τότε το χρυσώνουν κανονικά, ενώ τώρα επαναστάτησαν!
    Αυτό έχει να κάνει με την ψυχολογία του μέσου Έλληνα προφανώς, γιατί στο γερμανικό τα δίνουν και στέκονται και σούζα!!
    Μια παρατήρηση ήταν αυτή και την κάνω για να γραφτεί "στα πρακτικά"...
    Κατά τα άλλα τα σούπερ μάρκετ δεν χάνουν...αυτοί χρεώνουν και τον αέρα που αναπνέουμε όταν μπαίνουμε μέσα, υπάρχουν όμως κι αυτοί που θα σηκώσουν το φόρο πάνω τους...π.χ. τα μικρά ζαχαροπλαστεία και άλλα μικροκαταστήματα που δε ζητάνε από τον πελάτη τα 4 λεπτά, ενώ θα τα γράφει η απόδειξη όπως ορίζει ο νόμος, θα πληρώνουν από την τσέπη τους το φόρο...να καταγραφεί κι αυτό, γιατί μπορεί να μοιάζει άσχετο, αλλά αμέσως αμέσως βλέπουμε πως επιβαρύνονται κάποιοι περισσότερο από άλλους, ειδικά αυτοί οι οποίοι ήδη αγόραζαν βιοδιασπώμενες κι εννοείται τις πληρώνουν παραπάνω.

    Το κακό είχε παραγίνει. Όλοι μας έχουμε δει τον τύπο ή την τύπισσα που μαζί με εκείνες τις σακούλες που έβαζαν τα ψώνια άπλωναν τα χέρια κι άρπαζαν όσες μπορούσαν!
    Για τα σκουπίδια θα έφταναν εκείνες με τα ψώνια! Άγνωστο τι τις έκαναν τις υπόλοιπες!
    Προσωπικά δεν αγόραζα ποτέ σακούλες σκουπιδιών γιατί χρησιμοποιούσα αυτές από τα ψώνια...τώρα θα αναγκάζομαι να αγοράζω κι από όσο ξέρω αυτές επιβαρύνουν περισσότερο το περιβάλλον, άρα μια τρύπα στο νερό θα γίνει, αφού τα σκουπίδια δεν πετιούνται χύμα, ούτε σε διχτάκι!
    Α και στο σούπερ μάρκετ που πάω χρεώνουν τις βιοδιασπώμενες, αλλά οι πλαστικές στο τμήμα μαναβικής είναι τζάμπα που σημαίνει ότι όσοι άπλωναν το χέρι θα συνεχίσουν να το απλώνουν...κάτι δε σκέφτηκαν καλά μάλλον!
    Αυτά τα ολίγα μόνο για τα πρακτικά, γιατί συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστές οι παρατηρήσεις σου και κατεγράφησαν στα πρακτικά μας Μαρία μου.
      Τελικά, θέλουμε το γερμανό μας ε; Όντως εκεί η χρέωση της σακούλας δεν ενόχλησε τους καταναλωτές.
      Μαρία μου φυσικά και δεν θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας η πλαστική σακούλα απ' τη ζωή μας.
      Αλλά ας έχουμε επίγνωση και ευθύνη για την ποσότητα που καταναλώνουμε. Άσε που θα βάλουμε λίγο το μυαλό μας να δουλέψει για εναλλακτικές μεθόδους, λιγότερο επιβαρυντικές για το περιβάλλον.
      Πρακτικά κατεγράφησαν και σ' ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου!

      Διαγραφή
  5. Σε κάτι έπρεπε να επαναστατήσουμε,δε νομίζεις;
    Βγάλαμε το άχτι μας στις σακούλες, είναι μια αρχή κι αυτό.
    Εγώ ήδη ραβω τσάντες,δεν μπορώ να κυκλοφορώ με ό,τι κι ό,τι.
    Μακάρι να συνεχιστεί και σε άλλες πλαστικές συσκευασίες,που δεν το νομίζω.
    Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν να μη γίνει η αρχή Ρένα μου. Εσύ πάντως ετοίμαζε τις τσαντούλες σου, που είμαι σίγουρη πως θα είναι πρωτότυπες και ιδιαίτερες. Μη σου πω ότι θα δημιουργήσεις ένα νέο "τρεντ" που λένε και στο χωριό μου ;-) Viral θα γίνουν οι τσάντες σου Ρενάκι μου!!!

      Διαγραφή
  6. Πραγματικά το τι κάνουμε στον πλανήτη μας δεν λέγεται! Κάποιος είπε κάποτε, πως οι άνθρωποι είναι χειρότεροι από τις ακρίδες που πέφτουν σαν σμήνος σε μια σοδειά! Τρώνε και καταστρέφουν. Εμείς που έχουμε κρίση κοιτάμε να απολαύσουμε χωρίς να σκεφτόμαστε ούτε τον διπλανό μας ούτε τις συνέπειες τις αδιαφορίας μας. Είμαστε πολύ χειρότεροι και κάνουμε κανονική αφαίμαξη των πάντων! Πρέπει να σταματήσει αυτό το κακό μας και να σκεφτούμε και τις επόμενες γενιές επιτέλους!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιες επόμενες γενιές; Ούτε τη δική μας δεν σκέφτονται κάποιοι. Λες κι ο πλανήτης είναι φτιαγμένος για πάρτη τους.
      Φιλιά Μαίρη μου.

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Μαρία μου
    Είναι ένα πρώτο βήμα συμφωνώ
    αλλά πρέπει να επεκταθεί και
    βέβαια το πλαστικό μας πνίγει
    μα η ποιότητα ζωής μας η προστασία
    του περιβάλλοντος θέλουν πιο βαθιές τομές

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ μπουλντόζα θέλουμε, τι να σου κάνουν οι τομές;
      Έστω όμως, ας υποτεθεί ότι κάναμε τα πρώτα μας δειλά βήματα.
      Φιλί γλυκό Ελενάκι μου ♥

      Διαγραφή
  8. Μεγάλο ζήτημα θίγεις, Μαρία.
    Η τεχνολογική ανάπτυξη, ιδιαίτερα το 2ο ήμισυ του 20ου αιώνα, κάλπασε με υπερβολική ταχύτητα. Αυτό συνεχίζεται στον 21ο αιώνα και όπως όλα δείχνουν, η ταχύτητα θα αυξηθεί.
    Η πνευματική ανάπτυξη όμως της ανθρωπότητας προχωρεί σημειωτόν ή και οπισθοδρομεί.
    Το αποτέλεσμα αναμενόμενο. Οι άνθρωποι, μη διαθέτοντας επαρκή Παιδεία, αδυνατούν να διαχειριστούν με την αναγκαία υπευθυνότητα τα αγαθά τής τεχνολογίας.
    Ο σημερινός καταναλωτής με τη χαμηλή Παιδεία παράγει διαρκώς και περισσότερα σκουπίδια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
    Ενώ λοιπόν η τεχνολογία καλπάζει, η παιδεία δεν …προλαβαίνει.
    Και όταν τα προβλήματα θα φτάνουν σε ακραία επικινδυνότητα, οι οργανωμένες πολιτείες θα καταφεύγουν σε κατασταλτικά μέτρα.
    Το έλλειμμα Παιδείας παραμένει τεράστιο, παγκοσμίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις Άρη μου, αλλά είναι και προσωπική μας ευθύνη πλέον. Ο σημερινός υπερ-καταναλωτής δεν είναι απαραίτητα και αμόρφωτος,το αντίθετο θα έλεγα. Η παιδεία βέβαια έτσι όπως την εννοείς, είναι όντως ισχνή μπροστά στην τερατώδη καταναλωτική μανία που μας έχει κατακλύσει. Τον τελευταίο λόγο τον έχει η φύση πάντως. Όσο την κακοποιούμε, θα μας "κακοποιήσει" κι αυτή κάποια στιγμή.
      Την καλησπέρα μου Άρη.

      Διαγραφή
  9. Ότι αναφέρεται παραπάνω και απ' όλους τους σχολιαστές είναι έτσι ακριβώς!
    Προσωπικά τα τελευταία χρόνια με σόκαρε όταν σχεδόν σε κάθε μου βήμα, συναντούσα βασικά νέα παιδιά, να περπατούν κρατώντας ένα πλαστικό ποτήρι σε χάρτινο δισκάκι, να πίνουν (πάντα περπατώντας) καφέ και να μιλούν στα κινητά τους, με ανοιχτή ακρόαση, επίσης όλα τα κορίτσια φορούσαν τα ίδια τρύπια τζιν, είχαν μαλλιά μέχρι τη μέση και τα αγόρια μούσια!!! Έτσι αναρωτιέμαι, αν στη βάση κάθε "κακού" δεν κρύβεται και μια μόδα, που ως γνωστόν είναι ένα καλά οργανωμένο μάρκετινγκ από πχ εταιρείες 100 διαφορετικών καφέδων που προωθούν τα ΜΜΕ;
    Τα ψάρια που ξεβγάζονται, έχουν σακούλες στο στομάχι τους και οι παραλίες δεν έχουν πια άμμο αλλά κόκκους πλαστικού...
    Ναι η αρχή είναι η παιδεία, αλλά αν στο εμπόριο δεν υπάρχουν γυάλινες συσκευασίες, τί να κάνουμε, σε τι θα βάζουμε πχ τα σκουπίδια;
    Ατελείωτο θέμα, που τη λύση ΜΠΟΡΕΙ, οφείλει και έχει χρέος να τη δώσει ξεχωριστά ο καθένας μας!

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν αρχίσουν να βγάζουν και τα ψάρια μούσια, ίσως τότε ανησυχήσουμε Στεφανία μου.
      Για το πού θα βάζουμε τα σκουπίδια, είμαστε ακόμα στο πρώτο μάθημα "Τα βάζουμε μέσα στον κάδο". Έπεται η συνέχεια...
      Φιλιά πολλά Στεφανία μου ♥

      Διαγραφή
  10. Μαρία μου δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
    Τα είπαν και οι προηγούμενοι άλλωστε.
    Το πλαστικό πρέπει να φύγει από τις ζωές μας εντελώς.
    Το να αγοράζεις την πλαστική σακούλα δεν λείνει κανένα πρόβλημα.
    Αυτό που με έχει σοκάρει όμως περισσότερο είναι το πόσο 'εθισμένοι' είναι πολλοί συνΕλληνες με το πλαστικό.
    Στα social media οι περισσότεροι γκρίνιαζαν και παραπονιούνταν γιατί δεν είχαν που να βάλουν τα ψώνια!!! Ελεος!!
    Τόση άγνοια-αδιαφορία για το περιβάλλον;
    Δεν μπορώ να το καταλάβω.
    Λες και ζουν σε άλλο πλανήτη, σαν να μην πρόκειται να ζήσουν εκείνοι την καταστροφή.
    Τόσο δύσκολο να βάλουμε τα ψώνια μας σε μια χάρτινη σακούλα;
    Σε μια τσάντα ανακύκλωσης;
    Με ξεπερνά η συμπεριφορά πολλών συνανθρώπων μου.

    Πολλά πολλά φιλάκια:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ έγινε viral η Τζαμποσακούλα! Τι να λέμε τώρα;
      Φιλιά γλυκά Σερενάτα μου ♥

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου,
    εγώ βγήκα ανοιχτά και μίλησα για το πόσο με ενόχλησε η επιβολή του φόρου στη σακούλα κι αυτό γιατί το θεωρώ κοροϊδία. Η ζωή μας ολόκληρη είναι τυλιγμένη σε ένα πλαστικό, κανένας φόρος δεν θα μας αλλάξει νοοτροπία.Πρέπει να γίνουν σοβαρές ενέργειες αφύπνισης της περιβαλλοντικής μας συνείδησης.
    Η ένσταση μου έγκειται, στο ότι αυτός ο φόρος έπρεπε να συνοδευτεί από κάποιες ενέργειες. Από μόνος είναι ένας ακόμα φόρος και το περιβάλλον αυτή τη στιγμή χρειάζεται πράξεις, όχι φόρους.
    Επίσης, δεν είμαι πολύ σίγουρη για το πόσο ο Έλληνας που έχει συνηθίσει στη βολή του θα νοιαστεί για τα 0,40 λεπτά που θα δώσει για δέκα σακούλες. Θα τα δώσει και θα συνεχίσει τη ζωή του.
    Οπότε τι έγινε; Πως βοήθησε ο φόρος;
    Θα σταθώ λοιπόν σε αυτό που αναφέρεις και που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη: αλλαγή νοοτροπίας. Να μην αφηνόμαστε στον καταναλωτισμό και να αναζητούμε πιο οικολογικές λύσεις. Αυτό χρειαζόμαστε και μάλιστα άμεσα!
    Καλή Κυριακή να έχεις :)
    ΥΓ: Πάνω σε αυτό που αναφέρεις για πιο φυσικά υλικά στην καθαριότητα του σπιτιού, λόγω κάποιων θεμάτων υγείας της μητέρας μου, έχουμε μειώσει τη χρήση χημικών καθαριστικών στο σπίτι όσο αυτό είναι δυνατό. Χρησιμοποιώ πολύ τη σόδα και το λεμόνι ως εναλλακτικές. Η αντίδραση των γύρω μου σε αυτό; "Τι να σου κάνει και η σόδα Μαρινάκι, σαν το τάδε καθαριστικό (ας μην κάνω και διαφήμιση) δεν έχει". Εδώ υπεισέρχεται η λάθος νοοτροπία που λέγαμε παραπάνω.
    ΥΓ2: Περιμένω τη στιγμή, που η showbiz θα ενεργοποιηθεί περιβαλλοντικά, γιατί έχω πειστεί ότι ο Έλληνας ακολουθεί κάτι, μόνο όταν γίνεται μόδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου, ο φόρος από μόνος του δεν βοηθά σε τίποτα, έχεις απόλυτο δίκιο. Το θεωρώ όμως μια κίνηση αφύπνισης, ακόμα κι ο ντόρος που ξεσηκώθηκε, ίσως ενεργοποιήσει την καταναλωτική μας συνείδηση (κανονικά θα έπρεπε την περιβαλλοντική, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα ως εκεί). Κι αφού σε άλλες χώρες είναι ήδη καθεστώς, ας γίνει κι εδώ.
      Σχετικά με τα καθαριστικά τώρα, ας λένε ότι θένε, μη δίνεις σημασία. Μπορεί να γίνουν και "μόδα" κάποια στιγμή και τότε θα δικαιωθείς :-)
      Kαλή νέα εβδομάδα να έχεις Μαρίνα μου και σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.

      Διαγραφή
  12. Αγαπητή κ. Μ. Κανελλάκη
    Καυτό το θέμα κι εμάς εδώ μας έχει πνίξει κυριολεκτικά το πλαστικό, Κάθε που πάμε στο Σούπερμάρκετ ακόμα και για το παραμικρό μας το βάνουν σε διπλή πλαστική σακούλα. οχι δεν μας την χρεώνουν αλλά μαζεύοντε πολλες. έζησα την ζωή μου πριν ακόμα εφευρεθεί το πλαστικό τότε που στην Ελλαδα χρησιμοποιούσαν το στρατσόχαρτο, για να τυλίξουν το κρέας ή έναν καπνιστό ή σαρδέλες, τα δε αυγά τα πωλούσαν χύμα, έπρεπε να έχεις μαζί σου ένα καλαθάκι ή μια πάνινη τσάντα. Ένα αλλο πράγμα που εμένα προσωπικά με πνίγει είναι ο υπερκαταναλωτισμός Εδώ τουλάχιστον που ζούμε στην ΝΥ, όλα έρχοντε σε υπερμεγέθη από τις μερίδες στα εστιατόρια, τα εμφιαλωμένα ποτά μιας χρήσης οπότε τρως όσο μπορείς και το άλλο πάει στα σκουπίδια, Προ χρόνια είχα ζήσει στην Κεντρική Αμερική, εκεί δεν υπήρχε πλαστικό, ούτε σακούλα τα αυγά ερχόταν στα πανέρια, οι μπύρες πλήρωνες την μπουκάλα ακριβά και σε υποχρέωναν να την επιστρέψεις ακόμα και ψωμί να αγοράσεις έφερνες το δικό σου καλαθάκι... Αλλά το τι φαγητό πετιέται στα σκουπίδια θα μπορούσε να θρέψει ακόμη έναν πλανήτη αν υπήρχε αυτή η ανθρώπινη λογική η ανθρώπινη ρέγουλα... Το βλέπεις και κλαίει η ψυχή σου, το λες διαμαρτύρεσαι και σε απομονώνουν άρα που βαδίζουμε που πάμε;

    Την καληνύχτα μου
    χαιρετισμούς πάντα από την απένατι όχθη

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως απομόνωσαν τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, απομονώνουν και τους ανθρώπους που εκφράζουν υγιείς σκέψεις. Είναι ο καπιταλισμός Γαβρίλη μου. Άδικο και κρίμα να πετιούνται φαγητά σήμερα, έχεις απόλυτο δίκιο. Και φυσικά η Αμερική δεν φημίζεται για τις οικολογικές της πρωτοβουλίες. Άντε να δούμε μέχρι πότε θα κρατήσει αυτό το αίσχος...
      Την καλησπέρα μου και τις ευχές μου για μια -όσο γίνεται- καλή κι ανθρώπινη νέα χρονιά!

      Διαγραφή
  13. Μαρία μου, μακάρι η αρχή να έγινε με την πλαστική σακούλα και σιγά-σιγά να αλλάξουμε συνήθειες και νοοτροπία. Το βλέπω δύσκολο αλλά μακάρι να γίνει κι αυτό. Άλλωστε ο πλανήτης μας ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια. Άραγε τον έχουμε ακούσει? Σε φιλώ, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας πούμε ότι ήταν ένα "σκούντηγμα" Μία μου. Όχι ότι θ' αλλάξουν ξαφνικά οι συνήθειές μας, αλλά μήπως αρχίσουμε να διαχειριζόμαστε πιο σοφά τα σκουπίδια μας.
      Την καλησπέρα μου...

      Διαγραφή
  14. Δεν ξέρω αν αυτό με τις σακούλες είναι μέτρο για να σώσουμε τον πλανήτη ή για να αυξήσουν κάποιοι τα έσοδά τους.Το σίγουρο είναι ότι το πλαστικό μας έχει πνίξει και αυτός δε είναι ο τρόπος για να μειώσουμε την κατανάλωσή του. Θα αγοράζονται περισσότερο οι πλαστικές σακούλες και μακάρι να μη πετιούνται με τόσο ευκολία αππ'τον καθένα μας.
    Αλλά Μαρία μου υπεύθυνοι εκτός απ'τον καταναλωτή είναι και η δημοτική αρχή και ακόμα πιο πάνω που δίνουν τα κονδήλια Πόσοι νομίζεις δήμοι διαθέτουν σύστημα ανακύκλωσης των σκουπιδιών??
    Στο Ηράκλειο ολόκληρη Πόλη και τηλεφώνισε γνωστή μου νηπιαγωγός να ζητήσει απ'τον δήμο να πάρει κάποια βιβλία άχρηστα για ανακύκλωση να μη τα πετάξει.Ξέρεις τι της απάντησε η δημοτική αρχή.
    -Δεν υπάρχει κοπέλα μου τέτοιο σύστημα.Πετάχτε τα στα σκουπίδια.
    Λοιπόν δεν μας δουλεύουν??
    Τι εξυπηρετούν οι διαφορετικοί κάδοι??
    Εγώ και ο καθένας έχει την τρέλα να ξεχωρίζει τα απορρίμματα όταν καταλήγουν σε κοινό σημείο
    τι νόημα έχει??

    Οταν ευαισθητοποιηθούν διεθνείς εταιρείες και χρησιμοποιούν ανακυκλώσιμα προιόντα και δημιουργηθούν κατάλληλες μονάδες στους περισσότερους τους δήμους κάτι μπορεί να γίνει.

    Τα φιλιά μου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δηλαδή αυτό που κατάφεραν μικρότερα νησιά, στην Κρήτη είναι ακόμα παντελώς άγνωστο ε;
      Ασχολίαστο και απαράδεκτο!
      Ζουζού μου, χάρηκα που σε βλέπω ξανά στα μέρη μας. Πολλές ευχές για τη νέα χρονιά και πολλά-πολλά φιλιά φίλη!

      Διαγραφή
  15. Το θέμα με το πλαστικό Κανελλάκι μου δυστηχώς έχει πολύ δρομο μπροστα του ..που έπρεπε μόνοι μας να κάνουμε το αυτονόητο..αλλά οπως είπαν και όλοι οι φιλοι.. ο ωχαδελφισμός που δέρνει τον έλληνα δεν υπαρχει.. θελει την ευκολία του.. μετριμενοι στα δάχτυλα είναι εκεινη που κανουν το αυτονόητο...να αποφευγουν τα πλαστικά
    ειμαι περήφανη που για ολους μας οι πανινες τσαντες εχουν γινει καθημερινή μας συνήθεια... εδω και χρονια..το έμαθα από τα εγγονια μου...που αρνουνται..να χρεισημοποιήσουν τις πλαστικές και εννοείτε δεν περιμεναμε το πρόστιμο για να το κανουμε συνήθεια...
    Το δυστήχημα είναι ότι το πλαστικοποιημενο περιβαλον θα το κληρονομισουν οι επόμενες γενιές..και θα ειμαστε εμείς υπευθηνοι γι αυτό...
    Ας ελπίσουμε στην ευαισθητοποίηση των ανθρωπων για τον πλανητη γη..!!! να εισαι καλα...αγάπη μου.!!φιλώ σε..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "...και εννοείται δεν περιμεναμε το πρόστιμο για να το κανουμε συνήθεια..."
    Αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ εννούσα κι εγώ ρε Ρούλα μου και σ'αυτό μόνο ελπίζω.
    Τα φιλιά μου τα γλυκά Ρουλάκι μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα σας και καλή χρονιά
    ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το ενδιαφέρον στη φωτογραφική μου πρόσκληση
    Λυπούμαι αν σας δυσκολεύω
    αλλά αν σας βοηθά, δεν έχω χρονικό περιορισμό
    Θα χαρώ αν τα καταφέρετε
    Αν όχι δεν πειράζει
    η καλή διάθεση έχει σημασία

    Δεν βρήκα τους αναγνώστες να γίνω μέλος,σας πρόσθεσα όμως στα μπλογκ που διαβάζω
    Θα χαρώ να τα λέμε και στο μπλογκ σας και στο μπλογκ μου

    Ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα φίλη μου, καλή επιτυχία στο φωτογραφικό δρώμενο και σ' ευχαριστώ πολύ κι εγώ.

      Διαγραφή
  18. Προσωπικά με βρήκε σύμφωνη το μέτρο!
    Έγινε κάτι επιτέλους! Δεν θα αρχίσω και τη μίρλα από πάνω!
    Θα χαρώ όμως πολύ να δω χάρτινες σακούλες. όπως κάναμε εμείς στο Αμέρικα από το 70! ☺
    Νιώθω υπερήφανη, γιατί πολύ πριν εφαρμοστεί το μέτρο είχα εφαρμόσει τα δικά μου:
    Πάω σχεδόν πάντα με το πάνινο καροτσάκι μου στο σούπερ μάρκετ, εδώ και 3 χρόνια Τα ρίχνω όλα μέσα, όπου έχω 2-3 ανθεκτικές πάνινες ή και πλαστικές σακούλες, για να μπορώ να τα ανεβάσω μετά πάνω στο σπίτι μου. Αλλά δεν τις πετάω/ δεν αγοράζω άλλες. (Για τα σκουπίδια μου έχω τις ειδικές σακούλες σκουπιδιών- δεν μπορώ να το αποφύγω αυτό για την ώρα.) Εκείνο που μπορώ κι έχω μετριάσει λόγω και των αλλαγών στη διατροφή μου είναι ο περιορισμός του πλαστικού: όταν δεν αγοράζω επεξεργασμένα τρόφιμα καταναλώνω και λιγότερο πλαστικό. Πολλά βιολογικά τρόφιμα βρίσκονται σε χάρτινες συσκευασίες. Επίσης, εδώ κι αρκετούς μήνες κόπηκε το νερό σε πλαστικά μπουκάλια. Βάλαμε φίλτρο και χρησιμοποιώ γυάλινα μπουκάλια. Τέλος, βρήκα χάρτινα καλαμάκια και σκοπεύω όταν χρειαστώ τους καλοκαιρινούς μήνες καλαμάκια να τα δοκιμάσω.

    Να πω ότι δεν περίμενα το τζέρτζελο που έγινε; Έτσι είμαστε. Δεν χαιρετίζουμε καμία αλλαγή. Για όλα θέλουμε να βλέπουμε μόνο τα αρνητικά!
    Θα είμαι χαρούμενη όταν διαπιστώσω ότι γίνονται σιγά σιγά κτήμα μας οι αλλαγές, όταν πάψουμε όμως και τη μίρλα. Δεν βοηθάνε όμως και τα μίντια. Ξεσπά ο Έλληνας εκεί την εξυπνάδα του και κάτι τρέχει στα γύφτικα που λέμε και στο χωριό μου!

    υγ: Ξεμύτισα λίγο από τη σπηλιά μου!
    Φιλάκια πολλά κανελλάκι μου μυρωδάτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά εσένα δε σε φοβόμουνα. Η χαρά της ανακύκλωσης είσαι, τι να σου λέμε εμείς τώρα;
      Στη σπηλιά όλα καλά;
      Να προσέχεις. Φιλί γλυκό ♥

      Διαγραφή
  19. Συμφωνώ κι επαυξάνω με όλα όσα λες και το ξέρεις, όμως ένα θα πω: "Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα" δυστυχώς!
    Λίγοι αισθάνονται βαθιά την επιτακτική ανάγκη, κάποιοι θα το ακολουθήσουν για κάποιο διάστημα, διότι είναι μόδα, μερικοί, γιατί το λέει ο νόμος και η πλειοψηφία θα εξακολουθήσει γκρινιάζοντας την παντελώς αδιάφορη συμπεριφορά απέναντι στον κόσμο που τον περιβάλλει. Θα δεις άτομα που θα δείχνουν ευαισθησία για το δάσος του Αμαζονίου και τη συνεχόμενη καταστροφή που υφίσταται με διάφορους τρόπους και την ίδια στιγμή να βρίζει για την κατάργηση της πλαστικής σακούλας, επειδή δεν το βολεύει στην καθημερινότητά του και να δημιουργεί σκουπίδια με τον σωρό...
    Αυτά τα ωραία!
    Τι να πω, βρε Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γεια σας.

    Δεν πέρασε ούτε ένας μήνας από την ανάρτηση και η είδηση που διάβασα είναι απολύτως ενθαρρυντική. Κατά 80% μειώθηκαν οι πλαστικές σακούλες που παρέχουν τα σούπερ μάρκετ (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=940347). Μπορεί και μένα να με προβλημάτιζε και να με προβληματίζει η οικονομική βάση στην οποία στηρίχτηκε το μέτρο, μπορεί να έχω κι άλλες επιφυλάξεις σαν αρκετές απ' αυτές που διάβασα στα σχόλια, αλλά το αποτέλεσμα βρίσκω πως είναι θεαματικό και απροσδόκητα άμεσο. Και με αφορμή αυτό, ένα μέτρο δηλαδή που ξεκίνησε "από πάνω", μπορεί να αναλογιστεί κανείς πόση ευθύνη έχουν οι εκάστοτε κυβερνώντες για την πρόοδο σε χιλιάδες μικρά-μεγάλα ζητήματα πολιτισμού που χαρακτηρίζουν μια κοινωνία. Είναι τυχαίο ότι έχουμε αρκετή απόσταση σε πολλά θέματα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες; (ή μήπως απ'όλες;)

    Καλό απόγεμα, Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.