Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Οι ευεργετικές ιδιότητες της σόδας

«Πώς εξαφανίζετε τοπικό λίπος με μαγειρική σόδα», έγραφε ο τίτλος του άρθρου. Αμέσως βάλθηκε να ετοιμάσει το μαγικό φίλτρο που, ίσως, να τη λύτρωνε απ’ την κυτταρίτιδα που κουβαλούσε παιδιόθεν. Δεν πρόσεξε η τρελή, πως το κείμενο αναφερόταν στα μάτια της κουζίνας.

«Το μόνο που αξίζει πάνω σου, είναι τ’ αμυγδαλωτά σου μάτια, αγάπη μου». Το μοναδικό ξεροκόμματο φιλοφρόνησης που, ενίοτε, της πέταγε η μητέρα της. Κι ήταν το μοναδικό σημείο πάνω της, που η Γωγώ δεν ντρεπόταν. Κι ας ήταν δυο μελαγχολικές λίμνες, μονίμως βουρκωμένες απ’ την απογοήτευση και την παραίτηση. Η μητέρα ήταν όλος ο κόσμος της, οικογένεια, φίλη και σύμβουλος. Ο πατέρας της έλειπε συχνά απ’ το σπίτι, «για δουλειές κοριτσάκι μου», της έλεγε όταν ήταν μικρή, αργότερα βέβαια κατάλαβε πως είχε παραδοθεί αμαχητί στη σκληροτράχηλη Βανέσα, τέως εστεμμένη ασήμαντων καλλιστείων και νυν παραφουσκωμένη μεσήλικας με παλιμπαιδίζουσες συμπεριφορές. Ήταν συνειδητή επιλογή να παίξει το ρόλο της φίλης, και όχι της μητέρας, όταν βρέθηκε μ’ ένα μωρό στην αγκαλιά. Κι ας την προειδοποιούσαν όλοι πως αυτό το ανακάτεμα των ρόλων δεν θα βγει σε καλό.

«Ανακατεύετε μια κούπα σόδα, με ξύδι και χυμό λεμονιού. Τρίβετε επίμονα με σφουγγάρι, κι αφήνετε για λίγο. Ξεβγάζετε με ζεστό νερό». Ως εκεί διάβασε. Ετοίμασε το κατάπλασμα κι άρχισε να τρίβει με λύσσα τα μπούτια της. Σαν να είχε βαλθεί να ξεκολλήσει απ’ το δέρμα της όλα τα επικριτικά σχόλια που κουβαλούσε το εικοσάχρονο κορμί της. «Πώς θα βγεις στην παραλία έτσι που είσαι, βρε, μάτια μου; Πώς θα βάλεις  ένα κολλητό φορεματάκι; Κι άμα γεννήσεις και γεμίσεις ραγάδες, άντε να συμμαζευτείς μετά. Μα τίποτα δεν πήρες από μένα;»

Tίποτα δεν έγινε. Τα έγδαρε στο τρίψιμο, μέχρι που μάτωσαν και γέμισαν πληγές. Τα ξέπλυνε με νερό και κοιτάχτηκε έντρομη στον καθρέφτη. Το κορμί της έμοιαζε γέρικο σκαρί, παραδομένο να το κουρσέψουν οι ενοχές και η αυτολύπηση. Με την αυτοπεποίθησή της κατακερματισμένη, συμμάζεψε τα σύνεργα της αποτυχημένης απόπειρας, έριξε στο νιπτήρα το ζουμί που  περίσσεψε, κι ανακάλυψε έκπληκτη τη χρησιμότητά του, όταν είδε το σιφόνι ν’ αφρίζει και να ξαναγίνεται γυαλιστερό και πεντακάθαρο από κηλίδες και βρομιές.

Επί ώρες αναποδογύριζε μανιασμένη τα συρτάρια, ξεκλείδωνε αμπαρωμένα όνειρα, έψαχνε κλεμμένα χρόνια, αγχωμένα καλοκαίρια, κι όλο έτρεχε να σωθεί απ’ τη μητρική ιαχή «Πώς ξεχείλωσες έτσι, βρε, αγάπη μου;» Αδυνατιστικές κρέμες, μαγικά χάπια που κόβουν την όρεξη, μαντζούνια θαυματουργά και παχύρευστοι ζελέδες, έγιναν ένας μπόγος πάνω στο κρεββάτι της. Αργά τη νύχτα τα κήδεψε στον κάδο σκουπιδιών. Προς στιγμή μόνο, ένιωσε το λυγρό αποχωρισμό απ’ τη μητέρα της. Ο μπόγος αιωρήθηκε για δευτερόλεπτα πάνω απ’ τη  σιδερένια χοάνη, μέχρι που ρίχτηκε μ’ έναν ταφικό σπαραγμό:

«Ευχαριστώ που δεν σου άρεσα, μαμά!»

Τίναξε χαιρέκακα τις παλάμες της, σαν να ξεφορτώθηκε ένα σιχαμερό κουφάρι. Ξημέρωμα μιας νέας μέρας κι ένιωθε πανάλαφρη κι απελευθερωμένη απ’ τα βαρίδια του παρελθόντος. Σαν να καθάρισε επιτέλους τους λεκέδες που μαύριζαν την ψυχή της. Θυμήθηκε τον παφλασμό της σόδας στο σιφόνι του μπάνιου. «Τελικά έχει θεαματικά αποτελέσματα», σκέφτηκε. Θα την χρησιμοποιώ τακτικά…

(Ένα χρόνο μετά, η Γωγώ συμμετείχε στην καμπάνια «Αγαπώ το σώμα μου»)

[οι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ’ το pinterest]

-------------------------------------------------------------------------------

To κείμενο συμμετείχε στο δεύτερο κύκλο του δρώμενου «Τα γνωμικά εμπνέουν» που οργανώνει και φιλοξενεί στο ιστολόγιό της ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ η Mary Pertax.

Ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου την οικοδέσποινα, για την έμπνευση, τη διοργάνωση και τις φροντίδες της! Ευχαριστώ και τους φίλους που το αγκάλιασαν και του χάρισαν τη διάκριση! 

Εύχομαι γρήγορη συμφιλίωση με όσα βαραίνουν την ψυχή μας!


 

30 σχόλια:

  1. Μαρία μου, δεν έχω παρακολουθήσει το δρώμενο.
    Μπράβο, όμως για ακόμη μία φορά, διότι είναι μια γροθιά στο στομάχι κάθε μάνας που έχει ξεχάσει τον ρόλο της, που είναι πάνω απ΄όλα. Έχει ξεχάσει ότι η αγάπη της είναι χωρίς όρους και όρια! Λες και δε φτάνουν τα χαζοπρότυπα των ΜΜΕ για να καταστρέψουν την αυτοεκτίμηση των νεαρών κοριτσιών, αλλά έρχεται και η μάνα με τις αηδίες της να αποτελειώσει το κακό. Μάθημα τραγικό... "μόνο οι μπάρμπι έχουν πέραση, οι άλλες για τον κάδο των σκουπιδιών"!
    Να είσαι καλά, κορίτσι μου, που ασχολήθηκες με ένα τέτοιο θέμα!

    Υ.Γ.
    Δεν πρόλαβα να σχολιάσω στην προηγούμενη ανάρτηση και δεν ξέρω αν θα δεις το σχόλιο, οπότε θα πω δυο λόγια μόνο εδώ. Μεγάλος δάσκαλος για όσους πήραν μια ιδέα για το έργο και τη στάση του! Πολύ χάρηκα που τον παρουσίασες! Ξεχνιούνται τέτοια μοναδικά πρόσωπα μπροστά σε τόσα σκουπίδια που μας έχουν κυκλώσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου, Γλαύκη μου!
      Η ειρωνεία είναι πως η συμπλεγματική μας κοινωνία είναι ανεκτική σε x-large "νούμερα". Λες και η αισθητική αφορά αποκλειστικά τη σωματική τελειότητα και όχι την ομορφιά της ψυχής.
      Τόσο μας κόβει...

      Διαγραφή
  2. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτιά και στο δεύτερο δρώμενο! Ένα εμπνευσμένο κείμενο που άρεσε στους περισσότερους και που με τίμησε! Ας πάμε για νεότερα! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαίρη μου ♥
      Εν αναμονή του επόμενου γύρου, λοιπόν 😘

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια θα πω για πολλοστή φορά. Άξια! Μας έχει καταγοητεύσει η γραφή σου. Απόλαυσα το κείμενό σου και την είχα την υποψία ότι κρυβόσουν εσύ πίσω. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις...
    Ο τρόπος που το παρουσιάζεις πάντα μοναδικός. Αλλά αυτό που ''χτυπάς'' με τις λέξεις σου το αντιμετωπίζουν τόσα κορίτσια ειδικά, μαυρίζουν την ψυχούλα τους μητέρες που μόνο μάνες δεν είναι.
    Μπράβο Μαρία
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Άννα μου!
      Απόλαυσα πολύ τη συνύπαρξή μας σ' αυτό το δρώμενο και σου δίνω κι από εδώ τα συγχαρητήριά μου και για τη δική σου συμμετοχή!
      Καλή νέα εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  4. Μαρία μου συγκλονιστικό το μήνυμα του κειμένου σου. Θίγει πολλά θέματα η συμμετοχή σου. Της αυτοπεποίθησης, της αγάπης προς τον εαυτό μας (που σχετίζονται φυσικά), το πώς η αυτοπεποίθηση εξαρτάται από τον τρόπο που ανατρεφόμαστε και την κοινωνία με τα (λάθος) πρότυπα της.
    Πολλά συγχαρητήρια για την συμμετοχή αλλά και την πρωτιά σου.
    Να είσαι πάντα καλά, να μας συγκλονίζεις με τις δυνατές σου συμμετοχές!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά Μαρίνα μου!
      Ελπίζω να μη το "βάρυνα" πολύ, γιατί η ψυχολογία μας είναι ήδη επιβαρυμένη.
      Ευχές για μια καλή νέα εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Πιο ωραία χρησιμοποίηση της σόδας δεν έχω ξαναδεί Κανελλακι μου.. αλλά πες μου γιατί να απορώ; μόνο το δικό σου μυαλό θα μπορούσε να το φανταστεί για την συγκεκριμένη χρήση...🤣 δεν παίζεσαι λέμε!!
    Ξέρεις πάντα να αφήνεις αυτήν την αίσθηση του χιούμορ ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, αφήνοντας στο τέλος το αίσθημα της ανακούφισης!!
    Είμαι πολύ χαρούμενη που σε έχω γνωρίσει Κανελλάκι μου Σ.Λ. καλή αντάμωση και σε επόμενα δρώμενα...φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως η σόδα είναι όντως θαυματουργή 😉
      Μακάρι να είχε εφαρμογή και σε γαριασμένους ανθρώπους.
      Ρουλάκι μου γλυκό, τα φιλιά μου & τα άπειρα Σ.Λ. μου♥

      Διαγραφή
  6. Με ένα χα χα χα! ξεκίνησα να σε διαβάζω Μαρία μου που πολύ γρήγορα έγινε ένα Ωχ! για να τελειώσει με χαμόγελο, γιατί, "Τα πάχη μου τα κάλλη μου" που όταν πραγματικά αγαπήσουμε αυτό το είναι μας, έτσι όπως είναι, γινόμαστε αφέντες του εαυτού μας!
    Κατά τα άλλα είμαι φανατική της σόδας σε σκόνη που χρόνια χρησιμοποιώ στο πλυντήριο όπως και στη λάτρα του σπιτιού και πολύ προσεχτικά και στο βούρτσισμα δοντιών!
    Εύγε, εύγε και πάλι και πάλι για το χαμόγελο που μας αφήνεις!
    ΑΦιλάκια αστραφτερά και πολύ χαμογελαστά!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α κι εγώ φανατική χρήστρια σόδας, χρόνια τώρα.
      Έχω καταργήσει διάφορα ζουμιά του εμπορίου και τη χρησιμοποιώ ανελλιπώς.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Στεφανία μου!

      Διαγραφή
  7. Για μια ακόμα φορά ο συνδυασμός όλων εκείνων των στοιχείων που συντάσσουν τον γραπτό σου λόγο αγαπημένη μας Μαρία!
    Το όμορφο, φρέσκο χιούμορ σου, η παραδοσιακή "παλιά" σου γλώσσα, τα πολλαπλά και εύστοχα κοινωνικά μηνύματα, οι ζωνταντοί σου χαρακτήρες. Όλα αυτά μαζί με την πλοκή σου συνδέουν ένα ακόμα αφήγημα που αγαπήθηκε, λειτούργησε μέσα μας, αγκάλιασε αγωνίες και σκέψεις. Όπως κάνεις πάντα διαχρονικά.
    Με την ευγενική σου παρουσία, την διαχρονική σου έμπνευση.
    Μια ακόμα κορυφή αν ξέρω ότι για σένα δεν είναι αυτή η ουσία.
    Να είσαι πάντα καλά Μαρία μου, εδώ κοντά μας, όπως σε ζούμε και σε απολαμβάνουμε. \
    Είναι πολύ όμορφα τα δρώμενα στη γειτονιά μας, ποικίλα, με πολλούς δημιουργούς και ευτυχώς που μας προτρέπουν και μας εμπνέουν.
    Και πάλι την αγάπη και τα συγχαρητήριά μου. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ ειλικρινά για τα εμψυχωτικά σου λόγια, Γιάννη μου!
      Μακριά από κορυφές, γιατί έχω και υψοφοβία. Όλοι μαζί αντάμα, να είμαστε καλά και να βρισκόμαστε σε τέτοιες αποδράσεις!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  8. Μαρία...όπως πάντα αυτή σου η πένα η μοναδική, η μαγική με συγκλονίζει. Τι να πω... συγχαρητήρια αφού είναι μόνο αυτή η ελλειπής λεψη που μπορώ να χρησιμοποιήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με πόσο όμορφο και έξυπνο τρόπο περνάς μηνύματα Μαρία μου, μέσα από πολλές οπτικές γωνίες. Μέσα από τις επίπλαστες ονειροφαντασίες που προβάλουν τα κοινωνικά δίκτυα, μέσα από την εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου να αρέσει, μέσα απ’ την ψευδαίσθηση που ανορθώνει την ψυχή, πρόσκαιρα δυστυχώς γιατί ο χρόνος αμείλικτος αφήνει τις χαρακιές του, χωρίς να νοιάζεται πόσο βαθιές είναι. Και πόσο οδυνηρό αυτό το πληγωμένο εγώ να έρχεται από αγαπημένο πρόσωπο, λες και τίποτ’ άλλο δεν μετράει, παρά η έξω εμφάνιση. Πόση θέληση και δύναμη να απαλλαγείς απ’ όλα τα βαρίδια που σωματοποιούν τον ψυχικό πόνο, να δεις τον εαυτό σου με άλλο βλέμμα και όχι να τον αποδεχθείς απλά, αλλά να τον αγαπήσεις.
    Ενα υπέροχο κείμενο με τη δική σου προσωπική σφραγίδα που μας κάνεις κοινωνούς των σκέψεών σου και να ξέρεις πολλοί-πολλές ταυτίζονται με την ηρωίδα σου.
    Συγχαρητήρια Μαρία μου!!!
    Σ' ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα τόσο εύστοχα σχόλιά σου σχετικά με τις χαρακιές στο σώμα και στην ψυχή, αλλά και στις ταυτισμένες σκέψεις που πολλές φορές ανακαλύπτουμε, στην ευγένεια του λόγου σου και στην πάντα ψύχραιμη οπτική σου, δεν έχω τίποτ' άλλο πέρα από ένα ταπεινό "ευχαριστώ", να σου καταθέσω.
      Να είσαι καλά Αννίκα!

      Διαγραφή
  10. Μαρία μου, το κείμενό σου έλαβε επάξια την πρώτη θέση. Ένα κείμενο-ύμνος σε όσους συμφιλιώνονται τελικά με τον εαυτό τους. Το ύφος του μικτό, ξεκινά από αστείο και φτάνει σε βαρυσήμαντο. Ένα πραγματικά υπέροχο κείμενο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τη χάρηκα πολύ αυτή τη παράλληλη διαδρομή μας, Μία μου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και καλές νέες δημιουργίες εύχομαι!

      Διαγραφή
  11. Συγχαρητήρια αγαπημένη μου τόσο για την υπέροχη συμμετοχή όσο και για την πρωτιά!
    Ξεχώρισε η ιστορία σου και πραγματικά ήταν τόσο έξυπνα και εντέχνως δοσμένη που δεν υπαρχουμ λογια να περιγραψουν το ταλεντο σου!
    Μπραβο μπραβο μπραβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το ψήφισα πρώτο γιατί..γέλασα με τη πρώτη κι όλας γραμμή! Είμαι χοντρή..και διαβάζω κάθε χαζομάρα που πέφτει στα υπόψην μου, συνταγές, ματζούνια, χάπια, όμως..όμως.. είμαι τόσο τεμπέλα με τις κρέμες και τις περιποιήσεις στον εαυτό μου που δεν ακολουθώ καμμία! Γέλασα λοιπόν με όσα έγραψες αν και είμαι τυχερή αφού ο άνδρας μου έχει..βίτσιο με τις αφρατούλες οπότε θρονιάστηκα. Βέβαια το κείμενο σου μοναδικό όπως πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λατρεύω την (αυστηρή) αυτοκριτική που υποβάλλεις τον εαυτό σου, Γεωργία μου.
      Σ' ευχαριστώ για την ψήφο, κυρίως όμως γιατί δίνεις αξία στην παρέα μας!

      Διαγραφή
  13. Συγχαρητήρια Μαρία μου για την συμμετοχή σου.
    Η σόδα είναι θαυματουργή τελικά.
    Είμαστε θύματα όλες των προτύπων που μας λανσάρουν και άνετα δοκιμάζουμε το κάθε ματζούνι.
    Γέλασα πολύ με την πρωταγωνίστρια σου, αλλά κσι λυπήθηκα για όλα τα κορίτσια που απογοητεύονται με το σώμα τους.
    Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνεχίζουμε και (ξε)καθαρίζουμε ό,τι μπορούμε Ρένα μου.
      Σε πείσμα των επίμονων "λεκέδων", εμείς θα βρίσκουμε τρόπους και μέσα να ξεβρωμίζουμε το χώρο μας.
      Φιλιά γλυκά Ρενάκι μου♥

      Διαγραφή
  14. Κανελλάκι μου, μοσχομύρισες τον τόπο πάλι.....μας γοήτευσες, μας έκανες να χαμογελάσουμε, να προβλημαιστούμε, να αναλογιστούμε πόσο τραγική πλύση εγκεφάλου έχουμε υποστεί και συνεχίζουμε να υφιστάμεθα από τα "στρεβλά" πρότυπα που μας επιβάλλουν συστηματικά...Ακόμη και οι μεγαλύτερες σε ηλικία έχουμε κατά καιρούς υποκύψει στα "πειστικά" διαφημιστικά προϊόντων που μεταλλάσουν μαγικά το σώμα, τα μαλλιά, το δέρμα, την ηλικία μας.....δυστυχώς η ζημιά στις νεότερες ηλικίες είναι καθοριστική και ολέθρια για την ψυχολογία τους και την αυτοπεποίθησή τους, πρός όφελος του κέρδους των εταιρειών καλλυντικών και παροχής υπηρεσιών αισθητικής και "δήθεν" υγείας...Μακάρι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να καταφέρουν να αποστασιοποιηθούν από το επιβαλλόμενο "μοντέλο" γιά να ζήσουμε φυσιολογικά και σαφώς καλύτερα....Το απόλαυσα τρελά και αυτό το υπέροχο κείμενό σου....Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Κλαυδία μου!
      Μακάρι η ευχή σου να βρει πρόσφορο έδαφος και να πραγματοποιηθεί. Μακάρι!...

      Διαγραφή
  15. Με μία λέξη, υπέροχο! Γέλασα στον κόμβο πρώτης και δεύτερης παραγράφου. Με το λεπτό και αποκαλυπτικό χιούμορ. Συγκινήθηκα όταν κατάλαβα πόσο η κακή σχέση με τη μητέρα βάραινε την ψυχή της νεαρής κοπέλας. Τελικά η σόδα έκανε το θαύμα της και έφυγε η μαυρίλα σκληρών απόψεων και πεποιθήσεων. Ετσι, να φανεί η αυτοπεποίθηση.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σ' ευχαριστώ Τζοάννα! Καλό σαββατοκύριακο να έχεις 😀

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.