Αν υπήρχε σήμερα ένας καθηγητής
«Βεζούβιος» σαν τον αξέχαστο Τίτο Βανδή στην ταινία «Ο φαλακρός μαθητής», τα
ίδια λόγια θα ξεστόμιζε. Αυτοί που έγιναν από διευθυντές μέχρι υπουργοί και που
τίποτα δεν στάθηκε εμπόδιο στην εξέλιξή τους, απλά και
μόνο γιατί έλεγαν «ναι» στην κυρίαρχη εξουσία και υλοποιούσαν τις προσταγές της.
Κι απ’ την άλλη, ο ταλαίπωρος μαθηματικός Καρατάμπανος που κόντεψε να τρελαθεί διδάσκοντας ως τα γεράματα.
«Κι εγώ που έχω στο κεφάλι μου όλους τους τύπους κι όλες τις εξισώσεις, τι
κατάλαβα; Mόνο τα χάπια μού μείνανε…»
Ο Βεζούβιος και τα
μαθητούδια του. Ο Θανάσης ο «Παπατρέχας» με το σταφιδόψωμο. Τότε που όρμησε η Γκεστάπο
στο 32ο γυμνάσιο, στο μπλόκο του Μεταξουργείου. Τότε που γράφανε κρυφά στους τοίχους
«Ζήτω η ελευθερία, κάτω ο φασισμός». Δάσκαλε, θυμάσαι; «Πότε θα κάνει ξαστεριά»…
«Ένα απολυτήριο γυμνασίου, δάσκαλε, στάθηκε εμπόδιο για να πάρω μια προαγωγή, μετά από δεκαεφτά χρόνια υποδειγματικής εργασίας στο υπουργείο. Κι όταν έφτυσα αίμα να το πάρω, ανάθεμα κι αν άλλαξε η ζωή μου προς το καλύτερο. Γαλέρα κι άγριο κουπί ως το τέλος…»
ΥΓ. Θα ήταν καλή η σχολική
χρονιά που ξεκινάει ασθμαίνοντας σήμερα, αν δεν ζούσαμε το ίδιο σενάριο με της ταινίας.
Αν τα ίδια ακριβώς συνθήματα δεν γραφόντουσαν ξανά στους τοίχους των σχολείων. Aν
δεν έκαναν κουμάντο ξανά οι ένστολοι και οι θεματοφύλακες του «Νόμος και τάξη».
Αν δεν ματώνανε και πάλι παιδιά και σπουδαστές που διεκδικούν το αυτονόητο. Ίσες
ευκαιρίες, παιδεία για όλους, αξιοκρατία…
Κι αν ο πιτσιρικάς που πέρασε
σκυφτός σήμερα το κατώφλι μιας αίθουσας, δεν θύμιζε απελπιστικά τον κουρασμένο
φαλακρό μαθητή του μέλλοντος.
Διάβασα: « Μπορεί τα θρανία να συμβολίζουν πειθαρχία, σιωπή και ακινησία, υποχρέωση και ομοιομορφία αλλά πρόκειται για το βαρύ φορτίο των παλιότερων καιρών του αυταρχισμού και της επιβολής που κουβαλούν, γιατί σήμερα φυσάνε ισχυροί άνεμοι εκδημοκρατισμού και φιλελευθερισμού, παιδαγωγικής ελευθερίας και πολλαπλών καινοτομιών και λίγες εικόνες θυμίζουν το χθες»
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα πως σήμερα παρα-φύσηξε ο αέρας του νεοφιλελευθερισμού, τόσο που μας πήρε και μας σήκωσε. Και ναι κάποτε το σχολείο ήταν αυταρχικό. Είχε όμως βάσεις για μια κοινωνία με αξίες, ήταν ΣΧΟΛΕΙΟ, χωρίς σκοπιμότητες και η ΓΝΩΣΗ ήταν ΓΝΩΣΗ, όχι βεβιασμένη, στείρα, αλλά ένας τίμιος αγώνας να κατακτήσουν οι μαθητές μια θέση σε μια κοινωνία που δεν θα τους απαξιώνει.
Η δική μας γενιά θυμάται με γλυκύτητα τα σχολικά χρόνια, δύσκολα χρόνια με αγώνα, με καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής, με ηθικές αξίες, με σεβασμό στο δάσκαλο και στο συμμαθητή, με....με... Αν μιλήσω για το σημερινό σχολείο...θα μας πάρει το βράδυ!
Καλή σχολική χρονιά, καλή δύναμη στα παιδιά και στους γονείς!
Καλή εβδομάδα Μαρία μου!
Να είσαι καλά!
Όχι πως ήταν καλύτερα εκείνα τα χρόνια, αλλά είχαν ακόμα την αθωότητα και την φιλότιμη προσπάθεια κάποιων καθηγητών, στη μάθηση και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Δεν το βάζω στην ίδια ζυγαριά, Αννίκα μου. Σήμερα είναι όλα μπίζνες, τα σχολεία απαξιώνονται για να γίνουν ιδιωτικά, όπως και τα νοσοκομεία και όλα τα κοινωνικά αγαθά. Στον κυκεώνα αυτό, τα μικρά παιδιά καλούνται να προσαρμοστούν (αλλιώς ας πεθάνουν, όπως μας είπε ο κ. Πέτσας), να επιβιώσουν και να γίνουν οι αυριανοί, πειραρχημένοι εργάτες με μισθούς γαλέρας.
ΔιαγραφήΠώς το λέει το τραγουδάκι: "Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα..."
Χαίρομαι Μαρία μου που σήμερα με την ευκαιρία του "ειδικού" αυτού κειμένου, θέλω να σημειώσω την κάκιστη εντύπωση που μου άφησε η πρώτη σχολική μέρα που βασικά άφηνε απ' έξω τους άμοιρους τους μαθητές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κτήρια σε κακά χάλια, καθηγητές, δάσκαλοι και λειψό προσωπικό καλούνται να διδάξουν κακήν κακώς τους μαθητές στους οποίους δεν πέφτει λόγος και ας το νομίζουν!
Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυτό που διαμορφώνει τους αυριανούς πολίτες και δυστυχώς το μέλλον σκοτεινό!
ΑΦιλάκια δυναμικά, υπομονετικά αλλά πάντα με αγάπη!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή"Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τ’ αστέρια", όπως είχε πει κι ο Beard. Οπότε, προχωράμε με σημαία την ελπίδα και τις δράσεις μας, Στεφανία μου.
ΔιαγραφήΤο χρωστάμε στα παιδιά μας άλλωστε.
Αφιλιά δυναμικά και Αγωνιστικά ♥
Μωρέ φαλακροί θα μείνουν οι μαθητές με όλα όσα τους ετοιμάζουν χωρίς να ερωτηθούν ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου και συμφωνώ ακόμη περισσότερο με την απάντησή σου στο σχόλιο της Αννίκας, καθώς έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα δυστυχώς! Κι έχουν καταλήξει εμετικοί!
Όποιον τον κάνει κουμάντο το χρήμα και η κακομαθησιά κατ' αυτόν τον τρόπο αντιδρά. Στα πα@#$%@ του όλα!
Οι μαθητές είναι τα αθώα θύματα μιας άγριας κοινωνίας, η οποία πασχίζει με το στανιό να τους κρατά σε αναστολή και στις προσχεδιασμένες ράγες της!
Φιλιά πολλά, Μαρία μου, κι ας γίνεται ο καθένας μας μια μικρή αφύπνισης στην καθημερινότητά του!
Συγγνώμη, "μια μικρή φωνή αφύπνισης" !
ΔιαγραφήΟ Θεός να μας φυλάει απ' τη θεούσα που, στο όνομα της μεταρρύθμισης, έχει ισοπεδώσει τα πάντα. Καλά κουράγια σε παιδιά, δασκάλους και γονιούς, Γλαύκη μου!
Διαγραφή