Τρίτη 28 Μαρτίου 2023

«Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή» [*]

 


To ημερολόγιο γράφει Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023 (παγκόσμια ημέρα θεάτρου) και γύρω στις 11.00 το πρωί, η σιδερένια πόρτα των φυλακών ανηλίκων στον Αυλώνα, ανοίγει για να μας υποδεχτεί. Παρέα με ένα νέο παιδί που είναι, μεταξύ όλων των άλλων, δραστήριος ακτιβιστής και υπέρμαχος της έμπρακτης αλληλεγγύης, διασχίζουμε τις φυλακές, αγκαλιά με τα βιβλία μας και τη λαχτάρα μας να έρθουμε σ’ επαφή με τους μαθητές του σχολείου. Ο Νικόλας Κολυτάς είναι νομικός και δημοσιογράφος, πρόσφατα δε εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο «Ξεριζωμένος βασιλικός» (εκδ. 24γράμματα). Με αφορμή την παρουσίαση των βιβλίων μας, η κοινή μας επιδίωξη είναι να ανοίξουμε ένα δίαυλο επικοινωνίας και γόνιμης συζήτησης με όσους μαθητές θα επέλεγαν να παρακολουθήσουν αυτές τις 2 διδακτικές ώρες κοντά μας, παρουσία του Πέτρου Δαμιανού που στήριξε και φρόντισε να υλοποιηθεί αυτή η δράση.

Ο Πέτρος Δαμιανός είναι διευθυντής στο κατάστημα κράτησης ανηλίκων Αυλώνα. Κουβαλά στις πλάτες του 28 χρόνια αγώνα προκειμένου να χτίσει εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στις φυλακές. Η ιστορία του πάει πίσω στο '94, όταν ξεκίνησε εθελοντικά ως εκπαιδευτής σε ιδρύματα. Από το 2000, ξεκινά μια μακρά πορεία ως διευθυντής του σχολείου των φυλακών Αυλώνα, όπου υπάρχει πλέον Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και ΙΕΚ. Πρόκειται για εκπαιδευτική επανάσταση, δεδομένου ότι σε καμία άλλη φυλακή νέων ή ενηλίκων δεν υφίστανται όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Ο Νικόλας παρουσιάζει το βιβλίο μου κι εγώ το δικό του. Αν και διαφορετικού ύφους τα βιβλία μας, αστυνομικό μυθιστόρημα του Νικόλα, ποίηση με εικαστικά το δικό μου, οι ιδέες μας εφάπτονται και καταλήγουν στον ίδιο τερματικό σταθμό. Αλληλεγγύη, ένας κόσμος «Χωρίς σύνορα», πάντα με το μέρος των καταπιεσμένων και των ευάλωτων. Κοντά μας έρχεται και η φιλόλογος του λυκείου. Κάθεται ανάμεσα στα παιδιά.



Το μούδιασμα των πρώτων λεπτών μέχρι να γνωριστούμε καλύτερα, διαδέχεται μια ανοιχτή κουβέντα με αυθόρμητες ερωτήσεις που καταδεικνύουν τη δίψα για επικοινωνία και επαφή με τις λέξεις, τις ιδέες και τα ερωτήματα που θέτουν τα βιβλία μας. Κάποιοι βοηθούν με τη μετάφραση στη γλώσσα του διπλανού τους που δεν καταλαβαίνει όλα όσα λέμε. Οι πιο τολμηροί σηκώνουν χέρια και θέτουν ερωτήσεις. Ακολουθούν κι άλλοι. Ρατσισμός, ελευθερία και δικαιοσύνη, μονοπωλούν το ενδιαφέρον τους. Μπαίνει η ιδέα απ’ τη μεριά μας, να επιχειρήσουν να γράψουν εντυπώσεις μετά την ανάγνωση των βιβλίων μας. Λίγες λέξεις, ένα συναίσθημα, ό,τι θέλουν να εκφράσουν. Ο καθένας με τον τρόπο του. Με την αμυδρή ελπίδα πως ίσως θα μπορούσαμε να τα δουλέψουμε και να βγει ένα συλλογικό βιβλίο. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να το καταφέρουμε κι αυτό…

Γνωρίζοντας κι άλλους εκπαιδευτικούς μετά τη λήξη της παρουσίασης, διαπιστώνουμε με πόση αγάπη και κατανόηση βρίσκονται στο πλευρό των μαθητών.

Κι όπως έγραψε κι ο Νικόλας στην ανάρτησή του: “Από σήμερα στη βιβλιοθήκη του σχολείου θα υπάρχουν 24 βιβλία παραπάνω. Δωρίσαμε τα βιβλία μας με την Μαρία με όλη μας την ψυχή. Και ελπίζουμε αυτή η σχέση να έχει συνέχεια. Γιατί όπου υπάρχει αλληλεγγύη και κατανόηση, υπάρχει και ζωή”.

Θερμές ευχαριστίες και στον εκδότη μας Γιώργο Δαμιανό που απ’ την πρώτη στιγμή αγκάλιασε την ιδέα μας και πρόσφερε τα βιβλία που δωρίσαμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου.

ëΚι ένα αφιέρωμα στην ψυχή του σχολείου που αξίζει να διαβάσουμε όλοι, για να διαπιστώσουμε τις δυσκολίες και το καθόλου υποστηρικτικό κατεστημένο που μάχεται καθημερινά, χρόνια τώρα.

«Εκεί που ανθίζουν και τ’ αγκάθια. Ο άοκνος εργάτης διευθυντής του σχολείου των φυλακών Αυλώνας Πέτρος Δαμιανός μιλά στην ΑΥΓΗ της Κυριακής για το πώς ανθίζουν οι ψυχές των έγκλειστων παιδιών του».

[*] Βίκτωρ Ουγκώ

22 σχόλια:

  1. Πραγματικά, κρατάς την ανάσα σου, μπροστά στην τόλμη και τη διάθεση μερικών ανθρώπων, όπως εδώ το διευθυντή που αναφέρεις, Μαρία μου. Μια προσφορά ζωής αλήθεια, που δεν την αναλαμβάνει κανείς. Εδώ βαρυγκομούμε με τα πιο απλά, θα πιάσουμε τέτοια;
    Όμως, καθώς λέει το μήνυμά σου, αυτή είναι η μεγάλη υπέρβαση.
    Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.
    Καλησπέρα Μαρία μου. Μπράβο που έφερες κοντά μας μια τέτοια δράση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν βρίσκεσαι εκτός της ασφαλούς ζώνης σου, ανακαλύπτεις πως συντελούνται σπουδαία πράγματα εκεί έξω. Οι προσωπικές σου μάχες με την καθημερινότητα, φαντάζουν αστείες μπροστά στο μεγαλείο των ανθρώπων που μάχονται κάθε στιγμή με το σκοτάδι. Σ' ένα στενό πλαίσιο με κάγκελα τριγύρω και με το ενδεχόμενο να βρεθείς ανά πάσα στιγμή στην άβυσσο.
      Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τα λόγια σου, Γιάννη!

      Διαγραφή
    2. Και ξέρεις ε, Μαρία; Ευτυχώς που έρχονται στο φως τέτοιες ειδήσεις και μάς κάνουν και αλλάζουμε τρόπο σκέψεις, καλή μου φίλη. Εστιάζουμε στη σημαντικότητά τους, μπορούμε να γκρινιάζουμε λιγότερο για δευτερεύοντα πράγματα και να βλέπουμε πιο βαθιές αλήθειες.
      Σε ευχαριστούμε γι' αυτό, Μαρία μου.

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία, πρώτα πρώτα να σε συγχαρώ, διότι καταλαβαίνω με πόση αγωνία αντιμετώπισες αυτήν την πρόσκληση - πρόκληση κι από την άλλη για την ιδιαίτερη αξία της. Μια παρουσίαση όχι σε κάποιο στέκι, όπου όλοι όσοι έχουν έρθει είναι έτοιμοι να σε ακούσουν αλλά σε ένα ακροατήριο, νέων ανθρώπων, με τα δικά τους μεγάλα προβλήματα, ίσως απρόβλεπτο, που διψούν όμως για γνώση, επαφή και νέα ακούσματα. Καταλαβαίνω, ότι όλα πήγαν καλά και χαίρομαι γι΄ αυτό!
    Πολλά πολλά συγχαρητήρια σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως συμβαίνει πάντα, μπήκες στα παπούτσια μου και έγραψες αυτό που ένιωσα, αλλά και τις συνθήκες που έγινε αυτή η δράση. Και ναι, μπορώ να πω πως όλα πήγαν πρίμα. Κάτι δώσαμε, πήραμε πίσω πολύ περισσότερα και σίγουρα άξιζε η προσπάθεια.
      Να είσαι καλά, Βασίλη!

      Διαγραφή
  4. Υπέροχη εμπειρία για τους μαθητές ενός σχολείου αξιοζήλευτου που αν και κάτω από δύσκολες συνθήκες σίγουρα προσφέρει στα παιδιά όσα δεν κατάφερε η πολιτεία- εκπαίδευση να τους προσφέρει, γιατί αν το είχε κάνει αυτά τα παιδιά τώρα θα ζούσαν έξω από τα κάγκελα!
    Μπράβο Μαρία που μαζί με τους εξαιρετικούς σου συνεργάτες δώσατε ότι πιο πολύτιμο είχατε, με την ανοιχτή καρδιά σας, δείξατε πως η ζωή και η ελπίδα βρίσκεται στην ψυχική ελευθερία!
    Πολλά και τα ΑΦιλιά αναγνώρισης και ελπίδας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Στεφανία μου! Γι' αυτή την ψυχική ελευθερία και ανάταση, προσπαθούν με νύχια και με δόντια όλοι όσοι δουλεύουν σ' αυτό το σχολείο.
      Φιλιά αισιοδοξίας και αγάπης ♥

      Διαγραφή
  5. Από τα καλύτερα και σπουδαιότερα πράγματα που έχεις κάνει, Μαρία μου, μπράβο σε όλους σας! Και κυρίως μπράβο στον εμπνευστή του σχολείου αυτού, που σίγουρα πάλεψε και παλεύει κόντρα σε πολλές αντίξοες συνθήκες, με μόνο κίνητρο τα ιδανικά του! Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι οι κόπου του θα ανταμειφθούν και ότι πολλά από τα παιδιά έχουν ήδη βρει τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να χαράξουν το μονοπάτι που θα τους οδηγήσει σε κάτι καλύτερο και φωτεινότερο στη ζωή τους.
    Μπράβο σας, και πάλι!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που σκέφτομαι πως άξιζε το ταξίδι της συγγραφής. Ότι γνώρισα από κοντά αυτά τα παιδιά και θα κουβαλάω όσο ζω τις μορφές τους, είναι παράσημο για μένα.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Πίπη μου!

      Διαγραφή
  6. Το είδες με τα μάτια σου Κανελλάκι μου και μας το μετέφερες εδώ, με πόση δίψα περιμένουν να μάθουν ίσως πολλές φορές πρωτόγνωρα πράγματα για εκείνους, που εγκλωβισμένοι άσχετο για πιο λόγο ο καθένας τους εκεί.
    Ευτυχώς που υπάρχου αυτοί οι φωτεινοί άνθρωποι που δεν σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και ο σπόρος που ρίχνουν όλο και κάπου θα πιάσει τόπο. και μόνο που ασχολούνται με την μάθηση στις φυλακές τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια...
    Επίσης και σε σένα συγχαρητήρια που πήρες μέρος σε μια τόσο σπουδαία και ουσιαστική εκδήλωση
    Μαράκι μου που σίγουρα θα ήταν συναισθηματικά και από τις δύο μεριές πολύ ενδιαφέρουσα.
    Πάντα να συνδράμεις με τα καλύτερα σου εκεί που χρειάζεται...ξέρεις εσύ! Σ.Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Μαρία μου,
    Κάνατε μια όμορφη δράση, με αμφίδρομο αποτέλεσμα: γιατί δώσατε βιβλία, επικοινωνία, κατανόηση, χαμόγελα, πήρατε όμως την αλληλεπίδραση των μαθητών, την δίψα τους και μια σπουδαία εμπειρία.
    Ζούμε σε πολύ σκοτεινούς καιρούς. Αυτή είναι μια (αληθινή) φράση, που λέω συχνά. Το μόνο που μπορεί να φωτίσει τον κόσμο είναι η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, η προσφορά, η καλή διάθεση και η ενσυναίσθηση.
    Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις Μαρία μου! Καλή συνέχεια και όλες μας οι ευχές και ο σεβασμός, σε όλους όσους εργάζονται πάνω σε τέτοιες δράσεις (και άλλες ανάλογες φυσικά) και καταφέρνουν να πετύχουν πολλά.
    Καλό απόγευμα :)
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρίνα μου!
      Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λειτουργούν ως "προβολείς" στο σκοτάδι που επικρατεί εκεί έξω...

      Διαγραφή
  8. Άπειρα μπράβο για την πρωτοβουλία και τη δράση, Μαρία μου!
    Έχω δουλέψει με παραβατικά (για την κοινωνία) αγόρια, κατά την άσκηση του επαγγέλματος, γνωρίζω από πρώτο χέρι τις δυσκολίες του εγχειρήματος, αλλά και την τεράστια αξία του - ακόμα και αν κερδίσατε λίγους αναγνώστες.
    Αυτά τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν, αν κάποιοι πιστέψουν σε αυτά, αν τους δώσουν προσοχή και τους φερθούν όπως σε κάθε άλλον άνθρωπο. Να νιώσουν όπως είναι : ισάξιοι. Αυτό ακριβώς προσφέρατε!
    Το είδα στο φέις και χάρηκα, εδώ διάβασα και περισσότερες λεπτομέρειες. Είμαι σίγουρη ότι ο λόγος σου θα κέντρισε το ενδιαφέρον τους!
    Πολλά μπράβο, πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν περάσαμε την είσοδο, σε σκεφτόμουν και θυμήθηκα κάτι συζητήσεις μας γι αυτές τις εμπειρίες σου. Όλα πήγαν καλά και νομίζω πως αυτό το "ισάξιοι", το καταφέραμε για εκείνες τις 2 ώρες.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου! Καλό μήνα εύχομαι!

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου, χαίρομαι πάρα πολύ που το κάνατε τελικά!
    Συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει πιο πάνω η Αριστέα, καθώς έχω εργαστεί κι εγώ με παιδιά με παραβατική συμπεριφορά, όπου απαιτείται θέληση, γνώση, υπομονή κι επιμονή για να προσφέρει κανείς κάτι θετικό. Όπως και οι εκπαιδευτικοί που επιλέγουν να εργαστούν σε τέτοια σχολεία είναι άνθρωποι με αγάπη για τα παιδιά και ισχυρή θέληση. Πάντα τους θαύμαζα.
    Αξιέπαινη η προσπάθειά σας! Και να είσαι σίγουρη ότι ακόμη και ένα παιδί ν' αγγίξει η παρουσία σας εκεί είναι μεγάλο κέρδος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ τους θαυμάζω αυτούς τους εκπαιδευτικούς. Θέλει αυταπάρνηση να κάνεις κάθε μέρα ένα μικρό ταξίδι ως την περιοχή, και με συνθήκες αντίξοες, να παλεύεις μ' ένα εχθρικό & εκδικητικό σύστημα. Σ' ευχαριστώ, Γλαύκη μου! Μπορείς να αντιληφθείς καλύτερα, τις συνθήκες και τον αρχικό μας στόχο που δεν ήταν άλλος απ' αυτό που γράφεις στην τελική σου πρόταση ♥

      Διαγραφή
  10. Διάβασα κάπου σχετικά με την αλληλεγγύη και τη βοήθεια στο συνάνθρωπο: ¨δεν ξέρω τι στίγμα αφήνει καθένας στη ζωή του, τουλάχιστον να φύγουμε γεμάτοι και σε αρμονία με τη συνείδησή μας¨ Με άγγιξε! Διαβάζοντάς σε είμαι βέβαιη πως σε εκείνο τον συρματοπλεγμένο περίβολο, η καρδιά της αλληλεγγύης χτυπά δυνατά. Ουσιαστικό το έργο των εθελοντών εκπαιδευτικών, θεάρεστο και της δικής σας ομάδας Μαρία μου. Είναι υπέροχο να δίνεται η ευκαιρία σ’ αυτά τα παιδιά να μιλούν για όσα στερήθηκαν. Κι αν ελευθερωθούν από τα πάθη, τις ιδέες, τις αντιλήψεις, αν αρχίσουν να σκέπτονται, είναι ένα βήμα σε μια κοινωνία πιο ανθρώπινη. Έτσι κι αλλιώς η ορθή σκέψη με τη συνείδηση γειτονάκια είναι.
    Μπράβο σε όλους για την κοινωνική προσφορά. Μακάρι να είχαμε περισσότερους που βάζουν στη ζωή τους το "εμείς" αντί το "εγώ"
    Φιλιά Μαρία μου και Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Αννίκα μου... Πάντα τα λόγια σου αγγίζουν τις μύχιες σκέψεις μου.
      Να είσαι καλά ♥

      Διαγραφή
  11. Μπράβο σου! Μπράβο σας! Η συγκίνηση γι αυτήν τη δράση σου είναι τεράστια. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον διευθυντή, σαν τους εκπαιδευτικούς,σαν και σένα και το φίλο Νίκο και τον εκδότη σου σίγουρα υπάρχει μεγάλη ελπιδα στον κόσμο. Φοβερή ιδέα και φοβερή υλοποίηση.
    Όταν υπάρχουν Ανθρωποι...τότε σίγουρα βοηθούν να κλείσει μια φυλακή θα πω εγώ
    Τα φιλιά μου και το σεβασμό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα εύσημα πάνε αποκλειστικά στον Πέτρο Δαμιανό και την ομάδα του.
      Κι εκτός από εμάς, γίνονται σε τακτική βάση αντίστοιχα δρώμενα με πάσης φύσεως ενδιαφέρονται και ευαισθητοποιημένους ανθρώπους.
      Να είσαι καλά Αννούλα μου και καλό μήνα να έχεις!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.