“Τι μαγείρεψες μωρό μου; Δεν σε βλέπω απ’ την πείνα”
“Ριπές στην πόρτα.
Εαρινός επισκέπτης.
Άκου, τα σέπαλα της δαμασκηνιάς
πέφτουν.
Ξημερώνει άνοιξη αγάπη μου!...”
“Κατάλαβα. Με ντελίβερι τη βγάζουμε κι απόψε;”
“Τι πεζός! Το μυαλό σου είναι μονίμως στην κουζίνα”.
“Παραγγέλνω τα σουβλάκια, μια σαλάτα μόνο κόψε”.
“Τ’ ήταν αυτό που διάβαζες;… πιάσε μου το αλάτι!”
“Χαϊκού “
“Xαϊ…τι;”
“Ποίηση ρε Απόστολε! Σύντομη στιχουργία.
Έξω μυρίζει άνοιξη, οι κήποι λουλουδάτοι
μ’ έπιασε το παράπονο και μια μελαγχολία”.
“Είσ’ αχάριστη ρε Βάσω! Εγώ σκίζομαι για σένα!
Τι γαρδούμπες, τι κοψίδια, τι γλυκά σου κουβαλάω!
Δεν σου πήρα τις προάλλες και λευκόχρυση καδένα;
Δεν σε πήγα Πουπουλένιο και ακόμα το βαράω;”
“Ποιο;”
“Το κεφάλι μου!”
“Όσα λες είναι σωστά και παράπονο δεν έχω.
Μα εκτός απ’ το στομάχι και το πνεύμα μας πεινά”.
“Τι να κάνω εγώ ρε Βάσω;”
“Να μου γράφεις χαϊκού, να μου απαγγέλεις Τσέχωφ.
Να περνάμε τις βραδιές μας με Ταρκόφσκι και Γκοντάρ”.
“Πολλοί δεν μαζευόμαστε;”
“Ευτελίζεις την κουβέντα! Δεν τη νιώθεις στον αέρα;
Μια λανθάνουσα φθορά που στη σχέση υποβόσκει;”
“Εγώ νιώθω μόνο αγάπη να φουντώνει με το έαρ!
Τι γουστάρει το μωρό μου; Τριλογία του Κισλόφσκι;"
"Γιατί η αγάπη Βάσω μου θέλει ντέρτι και στραπάτσο.
Να βλέπω απ’ τα μάτια σου τους Αδερφούς Κοέν,
να κόβεται η ανάσα μας σε έναν Καραβάτζιο,
να κάνουμε φασίνα με μπαλάντες του Σοπέν,
κι ύστερα να δακρύζουμε με το Έ-ντε-λα-μαγκέν!”
“Αχ Απόστολε, είσαι μεγάλος ποιητής!
Πιάσε μου ένα καλαμάκι!”
Η Βάσω κι ο Απόστολος έφαγαν σουβλάκι στο στέκι της Αριστέας μας.
Το 7ο Συμπόσιο Ποίησης ολοκληρώθηκε σήμερα και ανέδειξε υπέροχες δημιουργίες που αξίζει τον κόπο και το χρόνο, όσων δεν το έχουν κάνει ακόμα, για μια ανάγνωση.
Το Έαρ είχε την πανηγυρική του και η Αριστέα υπήρξε για άλλη μια φορά υποδειγματική οικοδέσποινα και εμπνεύστρια του Συμποσίου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ομοτράπεζους συμποσιούχους και σ' όλους όσους συντρόφευσαν με τα σχόλια και τις αξιολογήσεις τους αυτό το μικρό ταξίδι.
Το έχω ξαναπεί, σας θαυμάζω για αυτές τις συμμετοχές με κέντρο έμπνευσης και δημιουργίας την Αριστέα Μαρία μου. Το λέω και το απολαμβάνω γιατί μιλάμε για δημιουργία Τέχνης που με αυτόν τον τρόπο εξαπλώνεται και αυτό σήμερα είναι προσφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια να έχουμε Μαρία μου.
Γιάννη μου για Τέχνη δεν ξέρω, γιατί αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό στον καθένα.
ΔιαγραφήΑπλά η Αριστέα έστησε ένα εικονικό στέκι, ένα ζεστό χώρο με μεγάλες μαξιλάρες, χαλαρή μουσική, ζεστά χρώματα και φιλόξενο διάκοσμο. Η συνεύρεση με φίλους και η καλοπροαίρετη ανταλλαγή σκέψεων και δημιουργημάτων, μόνο καλύτερους ανθρώπους μας κάνει. Έχω "κλέψει" πολλά "κουταλάκια" απ' το μικρό καφέ της... συμβουλές δηλαδή, παράλληλες εμπειρίες φίλων, μαθήματα ζωής και πολλά άλλα.
Σ' ευχαριστώ και εκ μέρους της, που μας τιμάς με την παρουσία σου!
Ομολογώ ότι σε αναγνώρισα Μαρία μου σχεδόν από τις πρώτες γραμμές του στιχουργήματός σου, τόσο ιδιαίτερου και μοναδικού.....Εχεις αυτό το χάρισμα, ευλογημένο πλάσμα να μετουσιώνεις τις έννοιες, τα συναισθήματα, τις εικόνες, τις σκέψεις με το μοναδικό δικό σου τρόπο, ενίοτε σουρεαλιστικά μ΄ένα χιούμορ υψηλής αισθητικής και εξαιρετικής αίσθησης ....Είμαι ευγνώμων στην Αριστέα μας, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω τις τόσο υπέροχες γραφές των συμμετεχόντων...Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε που μας έβαλες σε μπελάδες ρε Κλαυδία μου :-(
ΔιαγραφήΔιάβασε η Βάσω την Ερασμία σου κι ήθελε μετά το σουβλάκι, να συζητήσουν με τον Αποστόλη για το δικαίωμα της τρίτης ηλικίας στον έρωτα και τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτού του φαινομένου. Δράμα σου λέω...
Υ.Γ. Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ για ΟΛΑ σου τα ωραία και τα μερακλίδικα!
Μου αρέσει ο χρωματισμένος σου διάλογος. Με λύπη τον αφαίρεσα όταν δημοσίευσα ένεκα της ομοιομορφίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και ξεχωρίζει ο τρόπος που έχεις να καυτηριάζεις καταστάσεις!
Και χαίρομαι Μαρία μου που συναγωνίζεσαι κάθε φορά και συμμετέχεις για την άμιλλα!
Σε ευχαριστώ πού που είσαι κομμάτι του Συμποσίου!
ΣΛ!
♥
Α ναι... λατρεύω τα άμυλα! Μην δω "πατάτες", τις τσακίζω. Κι ότι κατάλαβες, κατάλαβες ;-)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ και ειλικρινά για ότι κάνεις.
Πρέπει ν' αγαπάς κι εσύ πολύ τα ...άμυλα!
♥♥♥
ΔιαγραφήΑπολαυστικό το σουβλάκι που μας κέρασες σ'αυτό το συμπόσιο, Μαρία, και με μεγάλη δόση αλήθειας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, λόγω καταγωγής έχω μια αμφιβολία για το τι ακριβώς εννοείς όταν λες "σουβλάκι"! Χαχαχα!!! Για το καλαμάκι δε δεν το συζητάω!!!!!!!!!
Φιλιά!!!
Αχαχαχα... ρε Σοφάκι τι μου θύμισες! Βόλτα στη Σαλονίκη και αναζήτηση σουβλατζίδικου, έτσι όπως το έχουμε συνηθίσει εμείς εδώ. Ίδρωσαν οι άνθρωποι να μου εξηγούν πως το καλαμάκι είναι το ντόπιο σουβλάκι, κι όχι προάστιο της Αθήνας που εγώ η αφελής νόμιζα ως τότε... Μεγάλες στιγμές!
ΔιαγραφήΣοφία μου σ' ευχαριστώ πολύ!
Πραγματικά, Μαρία μου, αυτή την φορά αισθάνθηκα ότι όλες οι δημιουργίες των συμποσιούχων ήταν πολύ ιδιαίτερες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σουβλάκι σου πιάνει για ακόμη μία φορά τον παλμό της κοινωνίας μας!
Ήταν πράγματι απολαυστικότατο όσο κι αν μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με την ελληνική πραγματικότητα!
Ανάμεσα στα σατιρικά πήρε την πρωτιά από μένα ο Πέτρος, γιατί δεν ήθελα να ψηφίσω δύο του ίδιου είδους.
Κρίμα για μένα, γιατί άξιζε πολύ και το δικό σου!
Μια φορά είμαστε στην ίδια θέση... μεγάλη μου τιμή! Στάθηκα παρέα με την κορυφαία της τάξης... το Κανελλάκι!
Μου αρέσει πολύ να μας παρομοιάζω με σχολική τάξη όταν συνδημιουργούμε σε τέτοια δρώμενα... γελάω πολύ!
Μ' αρέσει η συντροφιά!
Μπράβο, Μαράκι, και σε άλλα με χαρά κι έμπνευση!
Γλαύκη μου δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που καθίσαμε στο ίδιο θρανίο!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου πως αυτό το σμίξιμο έβγαλε πολλά διαμάντια.
Και μη μου ξαναπείς για βαθμολογίες & ψήφους πληζ...
Σε φιλώ γλυκά και αναμένω το επόμενο συμπόσιο μας. Στης Αριστέας, ξέρεις...
Μαρία μου καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧίλιους επαίνους για την συμμετοχή σου!!!!
Να δω όμως τι θα κάνω εγώ που με έχει
πιάσει ο οίστρος με τα χαϊκού (πλακιά μιλάμε)
Θα το διέλθω αυτοσαρκαζόμενη χα χα χα !!!
φιλάκι γλυκό ♥
Χαχαχα, εσύ Ελένη μου συνέχισε ακάθεκτη και μην ακούς τους πάσης φύσεως "αποστόληδες" ;-)
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια κι από δω για τη συμμετοχή σου!
Φιλάκια κι από μένα!
Ξέρω τον όρο «ασυμφωνία χαρακτήρων», Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως θα έπρεπε να υπάρχει ο όρος «ασυμφωνία συζυγικών πολιτισμών».
Με ωραίο χιούμορ θέτεις ένα σοβαρότατο ζήτημα για τις σχέσεις των ζευγαριών.
Έχω γνωρίσει αρκετά ζευγάρια, κυρίως από τον επαγγελματικό μου χώρο, με αισθητή έως κραυγαλέα διαφορά επιπέδου. Κατά κανόνα, για τις ανάγκες τής συμβίωσης, ο ψηλότερος χαμηλώνει…
(Από τις γνωριμίες αυτές προέκυψε η ανάρτησή μου «Της πεζότητας»).
Είναι μια καλή ευκαιρία για να έρθουν πιο κοντά οι δύο "πολιτισμοί". Αν υπάρχει αγάπη και σεβασμός, τότε όλα γίνονται κοινά. Κι εγώ έχω γνωρίσει ζευγάρια που αυτή τη διαφορά, την δούλεψαν & την γεφύρωσαν. Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο μιας σχέσης;
ΔιαγραφήΑλίμονο αν συμφωνούσαμε σε όλα. Θα ήταν τραγικά ανιαρό...
Τους χαιρετισμούς μου Άρη!
Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η συμμετοχή σου...γέλασα πολύ στο "Πολλοί δεν μαζευόμαστε;"
Καλή συνέχεια!
Σ' ευχαριστώ πολύ Ωραιοζήλη μου!
ΔιαγραφήΚαλό σαββατοκύριακο να έχεις!
Πνεύμα και στομάχι! Τι δύσκολο να χορτάσουμε και τα δύο...Εγώ, ως άνθρωπος του πνεύματος, είμαι ευαίσθητη και ποτέ δεν αφήνω το στομάχι παραπονεμένο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ, Μαρία μου!
Σωστή σε βρίσκω ;-)
ΔιαγραφήΆλλωστε τι θέλει ο άνθρωπος για να είναι χορτάτος; Απλά πράγματα και καλή διάθεση.
Σε φιλώ γλυκά Αλεξάνδρα μου και σ' ευχαριστώ πολύ για την παρέα σου!
Πώς να τα συνδιάσεις και τα δυο Μαρία μου, το πνεύμα και το στομάχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ όμως τα κατάφερες μια χαρά!!!
Το απόλαυσα!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!!!!
Στη βάση του είναι από αληθινή ιστορία. Που είχε αίσιο τέλος. Όπως ξέρεις κι εσύ Ρενάκι μου, η σχέση δυναμώνει και εξελίσσεται, με το μοίρασμα και την διαρκή αναζήτηση.
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
Ουπς! έπιασε για τα καλά η άνοιξη και η αφεντιά μου, έπιασε δουλειά στο κτήμα-ζούγκλα, έτσι έχασα αναρτήσεις, ποιητικά δρώμενα- συμπόσια και πολλά όμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοφάγωτο ήταν το σουβλάκι-ποιήμα σου, πολύ το ευχαριστήθηκα!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά Μαρία μου! :)
Στο κτήμα Στεφανία μου, στο κτήμα!... Εκεί είναι όλη η ουσία.
ΔιαγραφήΚαλή επιτυχία και δύναμη στις εποχιακές σας ασχολίες και μην ανησυχείς, θα έρθουν κι άλλα συμπόσια.
Αφιλάκια πολλά-πολλά Στεφανία μου!
Αμάν ρε Μαρία, μου τρέχουν τα σάλια και γίνομαι πεζή και ξεχνώ την ποίηση! Θέλω ένα (ένα;) σουβλάκι ΤΩΡΑ! Αχαχα! Καλό βραδάκι (με ένα σουβλάκι!) και καλό σ/κ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπονοείς πως είναι αντι-ποιητικό το σουβλάκι;
ΔιαγραφήΔηλαδή οι ποιητές δεν το τρώνε;
Απορία εκφράζω ;-)
Φιλιά πολλά Πέτρα και καλή Κυριακή να περάσεις!
Στ΄αλήθεια, αγαπητή μου Μαρία μας πρόσφερες ένα απολαυστικό σουβλάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο και διασκεδαστικό το ποιήμα σου.
Νάσαι καλά καλή μου φίλη.
Ντένη μου σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΜε ή χωρίς σουβλάκι, προχωράμε, χαμογελάμε και αισιοδοξούμε!
Να'σαι καλά!
Αχ!! χτυπησες φλέβα....(λατρης αυτου του βρώμικου.... εδέσματος..και ας το τρωω μια στο τοσο .. λόγο......χολιστερίνης...χι.χι Κανελλακι μου αλλα ευχαρίστως θα το απολαμβανα ξαναδιαβαζοντας το.. το ερωτικο σου πρελουδιο...... .. τρωγοντας ...ενα σουβλάκιον.... η καλαμάκιον...θα είμουνα πεζή λες; η πιο κοντα στον Απόστολο;......να είσαι καλα και εσύ και η καταπληκτική πενα σου.. Κανελλακι μου... και η Αριστεα που χαρη στο συμπόσιο της εχουμε την χαρα να διαβαζουμε και να χαιρομαστε για αυτό .....καλη και ομορφη Κυριακη να περασεις φίλη μου.. φιλακιαααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουλάκι μου το σουβλάκι είναι ιερή συνήθεια και διόλου ευκαταφρόνητο έδεσμα. Ενίοτε συνοδεύεται από ποίηση, κουβέντα, κρασάκι και καλή παρέα. Όλα του πάνε!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Ρούλα και συγχαρητήρια και για τη δική σου συμμετοχή :-)
Αυτό είναι... έτσι και μου ξαναφέρει σουβλάκι ασυνόδευτο από ευαισθησία θα τον βάλω να φάει μόνος του τα τζατζίκια και τους γύρους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ μα πια!
Μου βάζεις κάτι ιδέες... μα κάτι ιδέες κάθε φορά που διαβάζω τα χιουμοριστικά σου !!
Αυτό το ανυπόταχτο πνεύμα σου που πετά ανάλαφρα προσφέροντας στις ψυχές πότε γέλιο, πότε δάκρυ, πότε αναμνήσεις.... Να είσαι καλά Κανελλάκι μου γλυκό.... σε φιλώ αγάπη μου, καλό βράδυ να έχεις :))
Φωτιές του άναψα του Χριστιανού...
ΔιαγραφήΤον φαντάζομαι να ξετυλίγει τις λαδόκολλες, απαγγέλοντας Σαίξπηρ.
"Αχ Λεβίνα, Λεβίνα...Κι αν δεν μπορείς να τα φας όλα, ορκίσου μου πολύ πως μ' αγαπάς..."
Λεβινάκι μου γλυκό, σε φιλώ και αναμένω συνάντηση κορυφής με την τρόϊκα ;-)
Αχ αυτή η σύγκρουση της ύλης με το πνεύμα! Πόσο συχνά το βλέπουμε αυτό το έργο... Τόσο, που όταν σε διάβαζα φοβήθηκα πως είχες βάλει... κάμερες στο σπίτι μου και σκιάχτηκα! Ίσως γι αυτό διάβασα το ποίημα σου λίγο πιο βιαστικά απ ότι του άξιζε. Γιατί ναι, η λύση υπάρχει και είναι αυτή που δίνεις : η αγάπη! Που... προσγειώνει την κάθε Βάσω, στην αγκαλιά του Απόστολού της. Ο οποίος ο καημένος κι αυτός προσπαθεί και τεντώνεται για να ανεβάσει την γη πιο κοντά στα... σύννεφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ Μαρία μου, που χάρη σε σένα θα μπορώ στο εξής να διακρίνω... την ποίηση στο σουβλάκι! ;-)
"...τεντώνεται για να ανεβάσει την γη πιο κοντά στα... σύννεφα"...
ΔιαγραφήΑχ πόσο θα της άρεσε αυτό της Βάσως! Να θυμηθεί να το πει την επόμενη φορά στον Αποστόλη :-)
Αννούλα μου συμπλέουμε στα ίδια νερά και καταλαβαινόμαστε. Κι ας μας χωρίζει ένα πέλαγος, είναι σαν να σε ξέρω. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση του συμποσίου. Οι "γέφυρες"...
Σε φιλώ γλυκά!
Χρόνια πολλά Μαρία μου!! Χριστός Ανέστη και του χρόνου με υγεία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαπρέψατε πάλι και σε αυτό το συμπόσιο!! Αυτό το σουβλάκι απολαυστικότατο και με τις φιλοσοφίες του ζευγαριού επί τάπητος!!
Και διπλόπιτο μην σου πω!! Και στα κοινωνικά, και στα σατυρικά και στα ποιητικά σου δίνεις το στίγμα σου!!
Καλή συνέχεια Μαρία μου με τις εμπνεύσεις σου!! Σε φιλώ!!
Αληθώς Ανέστη Μαριλένα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι κάθε φορά που σε "βλέπω" στα μέρη μας. Λείπεις απ' την παρέα...
Σε φιλώ γλυκά και εύχομαι όλα να πηγαίνουν καλά ♥
Είδες Μαράκι, τι κατάφερες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που θα τρώω σουβλάκι, συνειρμικά θα σκέφτομαι και τα χαϊκού (ή και το αντίστροφο...)
Ίσως και να αυτοσχεδιάζω...
Ποιος να το περίμενε πως αυτό το έδεσμα, κάποια μέρα θα βοηθήσει στην παραγωγή πνευματικής τροφής;;
Όλοι μαζί λοιπόν, στα σουβλάκια...
Σήμερα απενοχοποιήθηκαν !!
Σε φιλώ και τρέχω στο πλησιέστερο μαγαζί...
Υ.Γ. (Δεν το κάνω για το φαγητό, μα για την έμπνευση……)
Ινώ μου σ' ευχαριστώ πολύ για την ψήφο εμπιστοσύνης στο παρεξηγημένο σουβλάκι ;-)
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
Παρότι ένα θέμα το έχετε με το τι πρέπει να λέμε σουβλάκι, εγώ το απόλαυσα έχοντας στο νου μου τι εννοούν ως σουβλάκι οι μισοί έλληνες της επαρχίας και όχι οι άλλοι μισοί των Αθηνών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει χάσμα αγεφύρωτο στο ζευγαράκι. Ποιήτρια και τζατζικολόγος απορώ πως ταίριαξαν.
Πάμε γι’ άλλα Μαράκι. Με αφορμές για σκέψη ή με χαμόγελο. Τα λατρεύω και τα δύο.
Δεν θέλω να το λέω... να το τρώω θέλω. Κι ας το λένε όπως να'ναι Πέτρο μου.
ΔιαγραφήΠάμε γι άλλα και δεν μασάμε.
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις!
Αχ βρε Μαρία μου γλυκιά να χαίρεσαι το σουβλάκι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ το χάρηκα και πάντα σε χαίρομαι!!!
Δεν ξέρω βρε παιδί μου μπάινεις στο πετσί μου με τον τρόπο που γράφεις!
Αλλά κυριολεκτικά όμως!
Πολλά πολλά φιλιά!
Υποδόρια λειτουργώ ;-)
ΔιαγραφήΜήπως πετύχω καμιά "φλεβίτσα" και περάσω κάτι μηνύματα που έχω πρόχειρα.
Σ' ευχαριστώ πολύ Ελενάκι μου!
Το σουβλάκι στην πιο ποιητική του διάθεση...και μεταξύ μας, πάντα έχω όρεξη για ένα, καλαμάκι κι ας έχω φάει...σα φρούτο βρε παιδί μου...χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαρία μου για την υπέροχη έμπνευση (που με έκανε να ξαναπεινάσω...χαχα)
Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!
Απολαυστικό, νόστιμο και εμπνευσμένο το "σουβλάκι" σου Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάφερες να συνδυάσεις με ποιητική ομορφιά και με μοναδικό τρόπο, χαρακτήρες και συναισθήματα που δεν τυλίγονται στη “λαδόκολλα” μιας δήθεν κουλτούρας, αλλά γεύονται γήινες κι ανθρώπινες στιγμές, με αγάπη, τέχνη και φαντασία!
“…Γιατί η αγάπη Βάσω μου θέλει ντέρτι και στραπάτσο…” Υπέροχο κι αληθινό!
Να είσαι καλά Μαράκι μου και πάντα δημιουργική!
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα! Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά απ’ τα ρόδα της καρδιάς μου!:))♥