Το κλειδί είναι στο περβάζι.
Στρώσε το λευκό σεμεδάκι στον επάργυρο και βάλε καφέ να βράζει.
Φοράω το παιδικό μου φουστάνι κι έρχομαι να μου πεις το ντελβέ, μαμά μου…
Η Μαρία Νικολάου στο συλλογικό στέκι της ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, κερνάει φωτογραφίες της, προτρέπει να μπούμε μέσα τους, να τις βιώσουμε και να γράψουμε μια ευσύνοπτη έκθεση, μεγέθους μόλις 25 λέξεων. Δύσκολο το εγχείρημα, γιατί οι φωτογραφίες της είναι η θρυαλλίδα που εκτοξεύει τη φαντασία μας σε αμέτρητες εικόνες και συναισθήματα. Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, σύμφωνα με το γνωστό ρητό, η ιδέα της Μαρίας είναι η αφορμή να εκτιμήσουμε την αξία της ολιγόλεκτης έκφρασης και να περιορίσουμε την αμετροέπεια στο λόγο μας. Προσωπικά τουλάχιστον, με βοήθησε πολύ να μάθω να μετράω τις λέξεις (και τα λόγια μου).
Αξίζει μια επίσκεψη στα μέρη της και στις υπέροχες συμμετοχές του 5ου κύκλου.
Οι λέξεις σου με πήγαν σε άλλες εποχές, αλλά και στα παιδικά μου χρόνια και σε μερικά χαρακτηριστικά τους που πάντα με ακολουθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Κείμενο πάντα αξίζει να κάνουμε βόλτα!!!
Καλό σου βράδυ!
Νομίζω πως όλοι έχουμε να θυμόμαστε έναν δίσκο με το λευκό σεμεδάκι στην επιφάνειά του.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ Αλεξάνδρα μου!
Μόλις απόψε έμαθα/διάβασα για τα Ολιγόλεκτα και το ομαδικό διήγημα, στο "Κείμενο" της Μαρίας (όπου οδηγήθηκα από την Αριστέα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδέα δεν είχα και... χάθηκα στις συμμετοχές σας!
Καλή (και συναρπαστική!) συνέχεια, Μαρία μου!
Να ελπίζουμε πως στον επόμενο κύκλο θα συνταξιδέψουμε;
ΔιαγραφήΠολύ θα το χαρώ Νατάσσα μου!
Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μαρία κέρασε φωτογραφία, αλλά εσύ κέρασες τον πιο ιδιαίτερο καφέ!
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία μου!
Και τι τιμή για μένα να βλέπω φωτό δική μου εδώ!!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
Κάτω τα χέρια απ' την τιμή! Δική μου είναι.
ΔιαγραφήΜαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τη βολτούλα σου, τον εικονικό καφέ που ήπιαμε και την εμπειρία που μοιραστήκαμε!
Αυτό το σεμεδάκι μου έκλεψε το 3 μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! Καλά έκανε!
Μετά τις αποκαλύψεις...πόσο το χάρηκα! Μα πόσο!
♥
Βρε το άτιμο το σεμεδάκι τι μας έκανε!
ΔιαγραφήΚαι να σκεφτείς πως τα περιφρονούσα προκλητικά κάποτε.
Φιλιά πολλά Αριστάκι μου γλυκό♥
για να δούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Ακράτ...
Διαγραφήυπέροχο κι αυτό !Από όπου πέρασα έμεινα έκπληκτη με όσα γραψατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμμετέχω στη βαθμολογία ,εδω θα ειχα μεγάλο πρόβλημα!
Και για να πω την αλήθεια ,για εμάς που δεν συμμετεχουμε συγγραφικά σε αυτά τα δρώμενα -από βαρεμαρα να διαβαζουμε μεγάλα κειμενα ή από έλλειψη χρόνου και έμπνευσης - σε αυτά τα ολιγόλεκτα χάρηκα να διαβάζω και να αναζητώ τα επόμενα!
Μπράβο σας!
Ήμουν βέβαιη γι αυτό που έγραψες και μπράβο σου δηλαδή που το παραδέχεσαι.
ΔιαγραφήΚι αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας νομίζω.
Καλό βραδάκι Νάσια μου!
Συγκινητική η συμμετοχή σου. Και προκαλεί αναπόληση σίγουρα. Όμορφη παρουσίαση έκανες. Καλή συνέχεια Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Είναι που ξύπνησε κάτι παλιές μνήμες...
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια κι από δω Άννα μου γι αυτό που έγραψες!
Αμάν ρε Μαρία, θες να κλάψουμε πάλι ε;..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλή συγκίνηση και πολλή "εικόνα"...
Υ.Γ Τι ωραία η κούνια.. (και..σχετική;)
Υ.Γ Είχα κι εγώ μια συμμετοχή, αλλά δεν την έστειλα,
γιατί θα σας έτρωγα όλους λάχανο! : "τα παράθυρα μου κλείνω,
πάλι μόνος μου θα μείνω, θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί"..!
Κλαίω!
ΔιαγραφήΔικό σου "μουστάκια";
Υ.Γ. αυτή η κούνια μου έκλεψε την καρδιά με την πρώτη ματιά ;-)
Μαρία μου πόσο νοσταλγικό αλήθεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ την πρώτη ανάγνωση με συνεπήρε
Αυτό το λευκό σεμεδάκι απ'της μανούλας
τα άξια χέρια ζωντάνεψε εικόνες του χτες
Σε φιλώ πολύ ♥
Και ένιωσα μεγάλη χαρά και τιμή που το ξεχώρισες!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Ελένη μου♥
Με λίγα λόγια πάντα πιάνεις το σφυγμό της καρδιάς μας Μαρία μου !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ με την αγάπη μου
Να είσαι καλά Μαρία μου!
ΔιαγραφήΓια μια ακόμα φορά Μαρία σας καμαρώνω και σας απολαμβάνω. Οι 25 λέξεις είναι δύσκολο εγχείρημα. Είναι πολύ δύσκολο να μαζέψεις σε τόσο λίγο χώρο μια σειρά από συναισθήματα που σου προκαλεί μια εικόνα. Το θεωρώ δύσκολο και προσωπικά δεν το έχω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τη δική σου συμμετοχή Μαρία, ε...... μας έχεις συνηθίσει πλέον σε εξαίρετες δημιουργίες και εμπνεύσεις. Μια ακόμα να μεγαλώσει η συλλογή.
Πάντα τέτοια κορίτσι μου με την καρδιά μου.
Στα επόμενα τώρα.
Φιλιά.
Κι εγώ το θεωρώ άθλο Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΘα είχε ενδιαφέρον να προσπαθήσεις κι εσύ κάποια στιγμή.
Πού ξέρεις; Σου θυμίζω το παιχνίδι των λέξεων;-)
Με το που το διάβασα, μ΄έκανε να βουρκώσω. Υποψιάστηκα πως πίσω του κρυβόσουν εσύ. Τα κείμενά σου μ΄έχουν φέρει πολλές φορές σε παρόμοια θέση... και η καρδιά μου έχει μάθει να αναγνωρίζει τη γραφή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια, Μαρία μου!
Σε φιλώ!
Με συγκινείς πολύ με αυτό το σχόλιο Έλλη μου!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ ειλικρινά!
Kαι λευκό σεμεδακι έχω και επάργυρο έχω.. και καφέ έχω και μια τέτοια κόρη ήθελα να έχω να πίνουμε μαζι τον καφέ..Κανελλάκι μου...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραια που είναι όλα τα ολιγόλεκτα..!!! αυτα που αφηνουν την φαντασία να βαζει τα δυνατα της.. μπραβο σε σένα μάτια μου και μπραβο σε όλους ..!!! φιλί μεγάλο..!!
Τι ωραίο το "σεμεδάκι" αγάπης που μου άφησες εδώ πέρα Ρούλα μου...
ΔιαγραφήΠολύ με συγκίνησες πάλι!
Ήρθα με φόρα και έπεσα στον……ντελβέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία λέξη αυτός ο ντελβές! Άμα σου λέει και το ριζικό,ακόμη καλύτερη!
Σε πάει σε παλιά νοσταλγικά μονοπάτια και όταν εσύ Μαρία την ενσωματώνεις με τόση γλύκα στο ολιγόλεκτο σου,ε τότε μας κάνεις να…….λιώσουμε!
Μπράβο Μαρία
Χριστινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΧαιρετισμούς και πολλά φιλιά σου στέλνω!!!
Καλημέρα Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την γλυκιά, με σκληρό λιγάκι τρόπο, συμμετοχή σου.
Μου έβγαλε μια γλυκα με πίκρα μαζί, που μου άρεσε αυτό το περίεργο συναίσθημα.
Ομολογώ πως ο ντελβές έδωσε μια άλλους είδους δύναμη.
Φιλιά πολλά
Είδες τι κάνει ένας ντελβές Κική μου;
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!
Μα με τι όμορφα λόγια περιέγραψες το δρώμενό μου. Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το ολιγόλεκτό σου πάντα ιδιαίτερο και μοναδικό.
Καλημέρα!
Παρομοίως σ' ευχαριστώ και το εννοώ αυτό Μαράκι μου!
ΔιαγραφήΓεια!!! Έχεις υπέροχο blog. Αν θες ρίξε μια ματιά στο δικό μου: http://booksfrien.blogspot.gr/ Ελπίζω να σου αρέσει!!! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλείνω παντζούρια κι έρχομαι ;-)
ΔιαγραφήΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!! Αν θες, γίνε συνδρομήτρια - αναγνώστρια. <3 Προσπαθώ να γίνω δικιά σου αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν με δέχεται. :/
ΔιαγραφήΣτέκομαι σε δυο πράγματα: στη νέα εικόνα του ιστολογίου σου (θαυμάσια) και στη λέξη «ντελβές», ομολογώ ξεχασμένη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολη υπόθεση να διατυπώσει κάποιος τη σκέψη που έκανε βλέποντας μια εικόνα να την περιορίσει σε 25 λέξεις. Δύσκολο να κατορθώσει ώστε οι 25 αυτές λέξεις, να ηχούν δίχως να πέφτουν στο κενό και να χάνονται.
Χάρισμα είναι για μένα.
Καλώς τον! Η φωτογραφία ανήκει στην φίλη μας Μαρία που κατέχει την τέχνη πολύ καλά. Όσο για τον ντελβέ, εξασκεί μια γοητεία σ' όλους μας όπως διαπιστώνω.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Στράτο!
"Λίγα λόγια και καλά", έλεγε ο Σεφέρης, γιατί ήξερε πόσο δύσκολο είναι να μεταδώσει κανείς με λίγα λόγια την αίσθηση που σου αφήνει, έστω μια φωτογραφία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εσύ Μαρία μου, με τις 25 λέξεις σου, μας γέμισες με χίλιες αναμνήσεις και με χίλιες εικόνες!
ΑΦιλάκια πολλά και πάντα καρδιάς! :)
Ήταν κι η φωτογραφία πολύ εμπνευστική Στεφανία μου;-)
ΔιαγραφήΚαλό σου βραδάκι!
Πόσες τρυφερές εικόνες κλείνουν οι 25 λέξεις σου Μαράκι μου!!! Με ταξίδεψαν πίσω στο χρόνο με τόση ευκολία και τόση συγκίνηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, κοριτσάκι μου, υπέροχο το ολιγόλεκτό σου!
Σε φιλώ γλυκά
Μαρίνα
Να είσαι καλά Μαρινάκι μου!
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια Μαρία μου!!! Εγώ ξετρελάθηκα με τους ντελβέδες οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να μην σταθώ στο ολιγόλεκτο!!! Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια στις εμπνεύσεις σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά Μαριλενάκι μου γλυκό!
ΔιαγραφήΚοίτα κατάσταση... Τέτοια γράφεις και ξαφνικά μου ήρθε να ψάχνω τώρα να βρω ένα σπίτι με ξύλινα παντζούρια και με μια μουριά στην αυλή, έστω και χωρίς φύλλωμα ακόμα, να κάτσω από κάτω να πιώ τον καφέ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Μαρία Κανελλάκη!
Αχ τι ωραίο! Καλά εγώ έχω ένα σκάλωμα, δε θέλω να διαβάζω αφηριμένα πράγματα γιατί βραχυκυκλώνω. Όταν διαβάζω στιχάκια που τα καταλαβαίνω ξετρελαίνομαι! Είχα πολυ καιρό να ακούσω τη λέξη ντελβές, κάτι με τη μοίρα έχει να κάνει ε;
ΑπάντησηΔιαγραφή