[στη μνήμη του Θάνου,
με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης]
Ξανάρθαν
τα σύννεφα
μεγάλα σαν κύματα,
τα βράδια που κλάψαμε,
τις μνήμες που χάσαμε.
Τα όνειρα χάθηκαν,
τα μάτια σαν έκλεισαν,
το μέλλον προσπέρασαν,
τα λάθη μας έλαμψαν.
Και συ να λες πως δεν πειράζει,
θα ξανάρθουν οι πιο καλές μας οι στιγμές,
το φως θα αδράξουν.
Και συ να λες πως θα ξανάρθουν.
Μας έλειψε η εικόνα σου,
το πρώτο το γέλιο σου.
Θυμάμαι πως έφυγες,
σαν άστρο που κάηκε.
Τα όνειρα χάθηκαν,
τα μάτια σαν έκλεισαν,
το μέλλον προσπέρασαν,
τα λάθη μας έλαμψαν.
Και συ να λες δεν είναι αργά
για να ξεβάψει η καταχνιά
που τ' άσπρο δέρμα έχει βάψει.
Και συ να λες πως δεν πειράζει.
Και συ να λες πως δεν πειράζει,
οι πιο καλές μας οι στιγμές,
το φως θα αδράξουν,
κι οι πιο καλές μας οι στιγμές μας,
θα ξανάρθουν.
Και συ να λες πως θα ξανάρθουν...
Απ’ τον
πρώτο προσωπικό δίσκο του Θάνου ''ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ'', που κυκλοφόρησε την
άνοιξη του 2012, από την Inner Ear. Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε cd και σε μορφή
βινυλίου. Στο δίσκο αυτό έχει μελοποιήσει ένα ποίημα του Αρσένι Ταρκόφσκι, το
''Μα κάτι άλλο ζητώ'' και ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία το ''Γράμμα ενός
αρρώστου''. Στην ηχογράφηση του δίσκου ''Ως το τέλος'' εκτός από τον Θάνο,
συμμετείχαν επίσης ο Στάθης Ιωάννου και ο Μανώλης Αγγελάκης. Σε κάποια απ’ τα
τραγούδια συμμετέχουν ο Γιάννης Δημητριάδης στο hammond organ, ο Νίκος Γιούσεφ
στο μουσικό πριόνι, ο Γιώργος Τσαλκίδης στο κοντραμπάσο και ο Μάριος
Σαρακινός στο ντέφι.
Ο
ζωγραφικός πίνακας, είναι ένα απ’ τα έργα του Θάνου, δημοσιευμένα στο παλιό του
ιστολόγιο «ΜΕ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΟΤΗΡΙ»:
Α, Μαρία, πόσο ουσιαστική γίνεται μια τέτοια μέρα, όταν η μνήμη χαϊδεύει τέτοια πρόσωπα. Και πόση ποίηση ο Θάνος στη ζωή του, στους στίχους του, στις επιλογές του, στη στάση του, ακόμα και στην πορεία του προς το τέλος, αυτή τη βασανιστική πορεία που τόσο περήφανα και δυνατά διήνυσε. Και που "ούτε με μια αιωνιότητα" δε θα την άλλαζε, καθώς ήξερε καλά ότι είναι "ήλιος και βροχή μαζί". Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη, όπως έγραφε και μια από τις πολύ αγαπημένες του ποιήτριες, η μνήμη, λοιπόν, που μπορεί να είναι η βροχή για την απουσία του αλλά κι ο ήλιος για την τόσο πλούσια παρουσία του μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίοι στίχοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας διάλογος ανάμεσα σ’ αυτόν που απελπίστηκε και σ’ εκείνον που αντέχει ακόμα ή που προσπαθεί να δώσει κουράγιο.
Τις μνήμες που χάσαμε, τα όνειρα που το μέλλον προσπέρασαν,
και τα λάθη.
Ποίημα ευαισθησίας.
Και συ να λες πως δεν πειράζει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν μια ζεστή κουβέντα ανάμεσα σε δυο φίλους που ο ένας δίνει τον ώμο του στον άλλο.
Κάτι που ίσως το έχουμε ζήσει κι εμείς.
Τι γλυκό, τι τρυφερό αφιέρωμα σε μια από τις ελάχιστες για μένα σπουδαίες παγκόσμιες μέρες.
Να'σαι καλά!
♥
Και συ να λες πως θα ξεβάψει η κσταχνιά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσό επίκαιρο Κι ελπιδοφόρο!
Ευτυχώς που έχουμε και ημέρα αφιερωμένη στην ποίηση.
Να είσαι καλά Μαρία μου.
Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά 😘
Τίμησες μια σπουδαία μέρα την ημέρα της ποίησης με τον καλύτερο τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έργο σπουδαίων ανθρώπων μένει στη μνήμη μας και δεν ξεχνιέται ειδικά όταν μας επηρεάζει.
Καλή σου μέρα Μαρία μου
Χάρισμα και ευλογία ζωής η Ποίηση. Ένας ύμνος στα αισθήματα και στην ανθρωπιά. Και έχεις τον τρόπο να αναδείξεις τη σημασία της μέρας αυτής. Με τον δικό σου τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαρία μου.
Μα τι καλό που κάνει στη καρδιά η ποίηση, ειδικά όταν αφήνει και μια χαραμάδα φως για να μπορούμε να "μουρμουρίσουμε" και μεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και συ να λες πως δεν πειράζει.
Οι πιο καλές μας οι στιγμές,
το φως θα αδράξουν,
κι οι πιο καλές μας οι στιγμές μας,
θα ξανάρθουν"...
Και ξανάρχονται γιατί το οφείλουμε στον εαυτό μας!
ΑΦιλάκια καρδιάς Μαρία μου, μ΄ένα ευχαριστώ για τη γλύκα που έμεινε στη καρδιά μου!
Τιμάς επετείους μέσα από μνήμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον αγάπησα και τον αγαπώ το Θάνο Ανεστόπουλο Μαρία μου και εσύ εδώ μας τον φέρνεις τιμής ένεκεν !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένει μέσα από την ποίηση του που την γράφει και την τραγουδά!!! Να είσαι καλά Μαρία μου !!
Δεν νομίζω Κανελλακι μου να επιλεχτηκε τυχαία η μερα αυτη για να γιορταζεται η μερα ποιησης... γιατί τι ομορφότερο απο την Ανοιξη.. που σε κανει να να ποιεις ..(για όσους εχουν το ταλεντο να κανουν) βλέποντας την ομορφια γυρω σου..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο συγκεκριμένο τραγουδι και τον τραγουδιστή πρωτη φορα το ακουω..
το βιντεο πολύ συγκινητικό.. και εσύ πολύ καλα εκανες αγαπη μου και μας θυμησες αυτην την μερα...ειναι η μερα που μας ανεβαζει ενα σκαλοπατι επανω..!!! καλο σου βραδυ Κανελλακι μου...φιλώ σε..!!
Ομολογώ, Μαρία, πως το Θάνο Ανεστόπουλο δεν τον γνώριζα, έλα όμως που το ποίημα/τραγούδι με το οποίο φρόντισες να τον τιμήσεις με οδήγησε να ψάξω να μάθω για κείνον που έγραψε αυτούς τους θαυμάσιους στίχους. Στάθηκα και... με άγγιξε τούτο που διάβασα: «Στο βλέμμα του πάντα έπαιζαν σκάκι η αγωνία της φθοράς και η υπέρβασή της μέσα από την τέχνη, μέσα από την ποίηση και τη μουσική»… μη με ρωτάς γιατί. Κάτι που είδα στους στίχους του και η παραπάνω πρόταση μ’ έκαναν να επαναλάβω: «κι οι πιο καλές μας οι στιγμές μας, θα ξανάρθουν»...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ όλους σας: Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και την παρέα σας, σ' ένα μικρό αφιέρωμα μνήμης στον Θάνο. Το βίντεο που διάλεξα, είναι ένα εκπληκτικό animation για τον κύκλο της ζωής, γι αυτό και το μοιράστηκα μαζί σας. "Ντυμένο" με το συγκλονιστικό τραγούδι του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά!
Εξαιρετικό αφιέρωμα στον πάντα αγαπημένο Θάνο που δε θα ξεχαστεί ποτέ, που δε θα ξεχάσουμε ποτέ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθελει πότισμα, κάθε συναίσθημα και ίσως και κάθε καημός.
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετική ανάρτηση Μαρία μου, τη ρούφηξα.
εύχομαι να είσαι καλά
την αγάπη μου
Αγαπημένος Θάνος. Πολλά φιλιά, Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή