Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2022

25 λέξεις # 14 - Συμμετοχή

 


I.

«Γουλί θα σε κουρέψω, μωρή!

Μη με κοιτάς έτσι.

Να, για να μάθεις, μωρή σκρόφα!»

II.

«Αυτή φταίει.

Έβγαζε γλώσσα.

Αφήστε με έχω ψυχολογικά.

Σαράντα μαχαιριές κι ακόμα αυθαδιάζει

εκεί πάνω…»

ëΗ συμμετοχή μου στον 14ο κύκλο ολιγόλεκτων κειμένων, με αφορμή μια φωτογραφία. Το δρώμενο οργάνωσε και υλοποίησε η Μαρία Νικολάου στην ιστοσελίδα της ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Η πλειοψηφία των συμμετοχών εστίασε στον εγκλωβισμό της γυναίκας στις πατριαρχικές σχέσεις μέσα στην «Αγία Ελληνική Οικογένεια». Στα εκατοντάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που συντελούνται καθημερινά πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει σήμερα, είναι ο βαθμός αφύπνισης. Κυρίως μετά το κίνημα Me Too, τα θύματα βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν τους θύτες τους, ακόμα κι αν πρόκειται για μέλη της οικογένειάς τους. Η κοινωνία βράζει και απαιτεί πλέον την ευθυκρισία της δικαιοσύνης και την παραδειγματική τιμωρία όλων των βιαστών, όχι επιλεκτικά, αλλά ακόμα κι αυτών που ανήκουν στους ευυπόληπτους κύκλους και απολαμβάνουν την ανωνυμία και την ευεργετική αντιμετώπιση απ’ την αστυνομία. Μερικοί εξ αυτών μάλιστα, κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας…

ëΓια την ιστορία:

1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.

1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού

40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας

500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.

Πηγή: http://www.un.org/

ëΤο 1999 ο ΟΗΕ κήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών, στη μνήμη των 3 αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από τη Δομινικανή Δημοκρατία που βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου, κατ’ εντολή του δικτάτορα Τρουχίλο, στις 25 Νοεμβρίου 1960. Η μοναδική επιζήσασα αδερφή, η Ντεντέ, σήμερα τιμά τη μνήμη των αδελφών της συντηρώντας το Μουσείο Ερμάνας Μιραμπάλ, το οποίο βρίσκεται στο Σαλσέδο και ήταν το μέρος όπου τα κορίτσια έζησαν τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής τους.



25 σχόλια:

  1. Μαρία μου από τις λίγες φορές που οι συμμετοχές μας βρέθηκαν σε πλήρη ταύτιση μεταξύ τους.. Η δική σου εκκωφαντική, γροθιά στο στομάχι. Μπράβο σου που επιπλέον αναφέρεις τόσο σημαντικές πληροφορίες που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε και να μην εθελοτυφλούμε!

    Καλή εβδομάδα σε φιλώ 🌻

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Κατερίνα μου! Ήταν μονόδρομος να συναντηθούν οι σκέψεις μας, κάτω απ' το βάρος της φρικιαστικής ειδησεογραφίας. Τουλάχιστον ας μην εθελοτυφλούμε, όπως το λες κι εσύ. Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Συγκλονιστική η συμμετοχή σου Μαράκι μου.
    Στον 21ο αιώνα είμαστε, αλλά δεν διαφέρουμε και πολύ σπο τον μεσαίωνα.
    Η γυναίκα κατέκτησε όλα τα επαγγέλματα και τα αξιώματα, εκτός από να διαθέτει το σώμα της όταν κι όποτε θέλει.
    Ευχαριστούμε για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας δίνεις.
    Όχι άλλη βία πια.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ούτε που θα το κατακτήσει όπως φαίνεται, Ρένα μου. Οι πατριαρχικές αντιλήψεις είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία και βαδίζουμε σταθερά με την όπισθεν. Τουλάχιστον ας κάνουμε το σωστό στο στενό μας περιβάλλον.
      Σ' ευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  3. Μαρία μου πολύ δυνατή η συμμετοχή σου. Και είναι αυτό που χρειάζονται οι καιροί μας. Δύναμη να αντέξουμε και να αλλάξουμε τα δεδομένα της κοινωνίας.
    Μέχρι τα στατιστικά που μας αναφέρεις (και σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και για τις πληροφορίες) να πάψουν να αποτελούν πραγματικότητα και να γίνουν ιστορικά δεδομένα (προς αποφυγήν).
    Με το καλό και στα άλλα δρώμενα μας, να βρίσκουμε αφορμή να ξαλαφρώνουμε τη ψυχή και να περνάμε τα μηνύματα μας.
    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχαρητήρια πολλά για τη διάκρισή σου!
      Είθε να σταματήσει αυτή η κατρακύλα που μας πάει πίσω στο Μεσαίωνα.
      Καλή δύναμη και γερές αντοχές, Μαρινάκι μου ♥

      Διαγραφή
  4. Δυνατή συμμετοχή, Κανελλένια μου. Κινηθήκαμε στα ίδια μονοπάτια, γιατί
    είναι ολοφάνερο ότι μας καίει και μας τσουρουφλίζει η επικαιρότητα, το τι
    συμβαίνει εκεί έξω (μου άρεσε το δικό σου "ακόμα αυθαδιάζει εκεί πάνω"),
    την οποία επικαιρότητα δεν την προλαβαίνουμε πια!
    Δεν αλλάζουν εύκολα στερεότυπα, πεποιθήσεις, προκαταλήψεις. Δεν θέλουν
    κιόλας να αλλάξουμε, αλλιώς θα έδιναν βάρος στην Παιδεία, στην εκπαίδευση,
    στη δημιουργία Σχολών Γονέων.
    Ανησυχώ για το τι άλλο μας περιμένει... Και συνηθίζουμε τόσο πολύ, που πιθανόν
    σε σύντομο διάστημα δεν μας κάνει και τίποτα εντύπωση, δυστυχώς!
    Χάρηκα πολύ που κατάφερα και συνυπάρξομε σε τούτο το δρώμενο. Όλα μα όλα
    τα ολιγόλεκετα είχαν κάτι να δώσουν!
    Σε φιλώ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστές οι διαπιστώσεις και οι φόβοι σου, Αριστέα μου. Συνηθίζουμε, αποδεχόμαστε και την κάνουμε γαργάρα όλη αυτή την παθογένεια. Μερικοί πέφτουν κιόλας απ' τα σύννεφα (!)...
      Τουλάχιστον βρεθήκαμε ξανά και εκφραστήκαμε μέσα από ένα συλλογικό δρώμενο.
      Φιλιά πολλά και καλή δύναμη!

      Διαγραφή
  5. Λέξεις αληθινές, κοφτερές σαν μαχαίρια Κανελλάκι μου η συμμετοχή σου που καταρρακώνουν κάθε γυναικεία ύπαρξη ...όλη η αλήθεια εδώ σε λίγες γραμμές...
    Το πήγες όμως και παραπέρα και αυτό μου άρεσε πάρα πολύ με τις σπουδαίες πληροφορίες τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
    Πόσοι αιώνες ακόμα θα περάσουν για να μην υπάρχει ούτε μία αφορμή να γράφουν πια για την βία που υφίσταντο οι γυναίκες όλου του κόσμου;
    Καλή εβδομάδα Κανελλάκι μου. Σ.Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Ρούλα μου... περνούν οι αιώνες και οι άνθρωποι επιστρέφουν στις σπηλιές τους με τα πρωτόγονα ένστικτά τους να ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια. Θύματα, όπως πάντα, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι οικονομικά και σωματικά αδύναμοι άνθρωποι. Η ιστορία δεν κάνει άλλη δουλειά, απ' το να επαναλαμβάνεται...
      ΣΛ ♥

      Διαγραφή
  6. Εναργής ο λόγος σου Μαρία μου! Τροφή για σκέψη η εκφραστική λιτότητα που καταγράφει όμως την ουσία. Εικοσιπέντε λέξεις που περικλείουν τόσα πολλά, με μια πικρή αίσθηση διαβρωμένης σήψης και διασυρμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τα μεγάλα καθημερινά ζητήματα, ιδιαζόντως ειδεχθή. Τόσο, που μας έχουν κάνει κοινωνούς στις πιο αποτρόπαιες πράξεις, κολλημένους στην tv να μάθουμε ποιος, που, πότε, πόσες φορές. Και δεν αναρωτιόμαστε γιατί. Δεν ιδρώνει το αφτί κανενός εισαγγελέα γι αυτήν την κτηνωδία, που αναπαράγεται καθημερινά για την μπόχα απ’ τους φιλάνθρωπους και νταβατζήδες, τους τάχα ευεργέτες πολίτες υπεράνω υποψίας. Και ο οίκτος μιας εξεγερμένης ηθικής συνείδησης που νιώθουμε για κάθε διαστροφή, και βία σε παιδιά, σε γυναίκες, σε ογδοντάχρονες, είναι τουλάχιστον υποκρισία. Έλεγαν παλιά, ¨μακριά απ’ τη δική μου πόρτα, κι ας είναι και του γείτονα¨ Αλλοίμονο στα θύματα, γιατί οι θύτες θα ζουν και θα βασιλεύουν σε μια ανήθικη εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου. Ντρέπομαι για την κοινωνία που τρέφει τέτοια βδελύγματα. Που θα φτάσει αυτή η κατρακύλα;
    Καλό ξημέρωμα Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η παλιά φράση που μου θύμισες...
      Το σύνδρομο της "κατσίκας του γείτονα". Πόσο δίκιο έχεις, Αννίκα μου. Και για τον ηλιακιακό ρατσισμό που πολύ σωστά αναφέρεις, αλλά και για όλα όσα κρύβουμε επιμελώς κάτω απ' το χαλάκι της πόρτας μας. Σ' ευχαριστώ για τον τόσο εύστοχο σχολιασμό σου!

      Διαγραφή
  7. Γι' αυτό σε χαίρομαι, Μαρία! Διότι ποτέ δεν ξεχνάς να μας επαναφέρεις στην ωμή πραγματικότητα. Δυστυχώς τα πράγματα, αν και βελτιωνόμαστε αργά μεν αλλά σταθερά, δεν είναι καλά για τις γυναίκες.
    Πολύ δυνατή η συμμετοχή σου!
    Ν'ασαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Βασίλη!
      Δυστυχώς τα νέα δεν είναι καλά, έχεις δίκιο. Όσο αυξάνεται η φτώχεια και η υποβάθμιση της παιδείας, οι ελπίδες μας συρρικνώνονται. Αλίμονο για την επόμενη γενιά...
      Να είσαι καλά κι εσύ, Βασίλη, με δύναμη, καθαρή σκέψη και ψυχικές αντοχές!

      Διαγραφή
  8. Μια ακόμη εξαιρετική συμμετοχή σε δρώμενο που δίνει την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την στενάχωρη θέση της γυναίκας παντού στον πλανήτη. Το μόνο που άλλαξε είναι βασικά η σωστή πληροφόρηση από το διαδίκτυο και οι μεμονωμένες εξεγέρσεις γυναικών σε ορισμένες χώρες.
    Με τα ειλικρινή ΑΦιλιά της καρδιάς μου, ένα ακόμη ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αυτό είναι απ' τα καλά του διαδικτύου. Τα νέα δεν καταχωνιάζονται στα κλειδαμπαρωμένα σπίτια και στόματα, αλλά κυκλοφορούν πλέον... Οψόμεθα λοιπόν.
      Σε φιλώ γλυκά, Στεφανία μου.

      Διαγραφή
  9. Ο λόγος σου πάντα ακολουθεί τις κοινωνικές ευαισθησίες και τα προβλήματα ζωής, καταπίεσης, δικαιοσύνης, Μαρία μου.
    Έτσι, για μια ακόμα φορά, η πένα του λογισμού σου, μέσα από ένα όμορφο ολιγόλεκτο, ανέδειξε και διατύπωσε με σαφήνεια αυτή τη βρωμιά, που-ευτυχώς-έρχεται στο φως στις μέρες μας.
    Χρειάζεται αυτή η κινητοποίηση με κάθε μέσο. Και ο πνευματικός άνθρωπος, με τη γραφή και τη δημιουργία του, μπορεί και πρέπει να συμβάλλει σ' αυτό.
    Την καλησπέρα και το σεβασμό μου, Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι μπορεί ο καθένας, Γιάννη μου. Να σπάσει τουλάχιστον το απόστημα της σιωπής και της συγκάληψης.
      Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  10. Ελπίζω πως κάθε δευτερόλεπτο μεγαλώνει ο βαθμός αφύπνισης
    Ελπίζω
    Τελικά, οι λίγες λέξης πιέζουν να βγάλεις όλο το δυναμισμό σου. Πρέπει να θυμηθώ να γράφω και πάλι λίγες λέξεις.
    Μονολογώ και φεύγω.
    Φυσικά, μου άρεσε πολύ
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μονολογώ κι ομολογώ πως κι εγώ ελπίζω το ίδιο...
      Φιλί γλυκό 😘

      Διαγραφή
  11. Καλησπέρα Μαρία μου!
    Όταν τράβηξα την φωτογραφία το μυαλό πήγε σε μια γυναίκα η οποία έχει χάσει τα πάντα αλλά επιμένει να ρεμβάζει στο μπαλκόνι της. Οι περισσότεροι γράψατε για την ενδοοικογενειακή βία και όχι άδικα, καθώς είναι κάτι που μας απασχολεί έντονα.
    Σ΄ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή!
    Πάντα με τιμάς με τα καλύτερά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν προεκτείνεις λίγο τον σωστό συλλογισμό σου, είναι η γυναίκα που έχει χάσει την ελευθερία της.
      Μαρία μου, σ' ευχαριστώ και πάλι για την αφορμή και το υλικό που μας έδωσες!

      Διαγραφή
  12. Οξύ και θαυμάσιο!
    Είσαι γυναίκα; Σαν να μην είσαι άνθρωπος! Δυστυχώς ακόμη και σήμερα. Οργή και λύπη μου προκαλούν όλα! Τόσο ακατόρθωτο ο σεβασμός ανθρώπου προς άνθρωπο μα και κάθε πλάσμα της φύσης!
    Να είσαι καλά, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο κι αν προοδεύσαμε, πάλι στο νόμο της ζούγκλας επιστρέφουμε. Ο νόμος του ισχυρού. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
      Καλή μας δύναμη, Γλαύκη μου!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.