Κάλεσμα σε βιβλιοσύναξη

Η πρόσκληση είναι για να μοιραστούμε καθημερινές ιστορίες, μέσα απ’ τα  παπούτσια των ηρώων τους. Η επιδίωξη είναι να ανταμώσουμε και πάλι, σ’ ένα ζεστό και φιλόξενο χώρο που είναι διάσπαρτος με βιβλία.

«Η μυρωδιά του χαρτιού και της μαγείας που κρύβονται στις σελίδες των βιβλίων, είναι κάτι που κανένας δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει», όπως έχει πει ο Ισπανός συγγραφέας Carlos Ruiz Zafón.

Σ’ αυτόν τον ιδανικό χώρο και με την ευχή να είμαστε όλοι καλά, κλείνουμε το ραντεβού μας για το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020, στις 19.00. Στον Πολυχώρο των εκδόσεων 24γράμματα, στο Χαλάνδρι. Συντροφιά με εξαιρετικούς φίλους που μου κάνουν την τιμή να μιλήσουν για το νέο μου βιβλίο «Στα παπούτσια των άλλων».

☞ Η αγαπημένη συγγραφέας (και όχι μόνο) Nίνα Κουλετάκη.

☞ Ο φωτογράφος/φίλος/πιστός συνταξιδιώτης και -προσφάτως- εξερευνητής παπουτσιών, Θάνος Τσάκαλος.

☞ Η σπουδαία  ηθοποιός Όλγα Δαμάνη θα επιλέξει και θα διαβάσει αποσπάσματα απ’ το βιβλίο.

☞ Τις μουσικές μας ανάσες αναλαμβάνουν δυο νέα παιδιά, πανέμορφα και ταλαντούχα, που σχηματίζουν τη μουσική μπάντα Jaja Morris. Μέσα από ισπανόφωνα (και όχι μόνο) τραγούδια, θα ταξιδέψουμε σε ιστορίες “παπουτσιών” από άλλους τόπους.

Φορέστε τα πιο χαμογελαστά σας παπούτσια και τα λέμε σύντομα…

Πληροφορίες: Eκδόσεις 24γράμματα – www.24grammata.com

210 6127074, Λεωφ. Πεντέλης 77, Xaλάνδρι

1ος όροφος - Εμπορικό Κέντρο Ερμείον

Σημ.: Υπάρχει πρόσβαση για άτομα με κινητικά προβλήματα

«Στα παπούτσια των άλλων»

Απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,
Ένα νέο βιβλίο ανοίγει τα φτερά του -για την ακρίβεια δένει τα κορδόνια του- και κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα. Είναι φτιαγμένο με παλιά αλλά και επίκαιρα “νούμερα” που έχουν σημαδέψει τις ζωές μας και με μοντέλα -ανθρώπων- που αγαπήσαμε για την ποιότητα και την ανθεκτικότητά τους.

Νιώθω ξανά την ανάγκη να σας πω ένα ολόκαρδο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αγάπη και την υποστήριξή σας στις συγγραφικές μου δουλειές. Ειδικά στο μικρό μας κύκλο των φίλων μπλόγκερς, έχει μια ιδιαίτερη δυναμική αυτή η σχέση. Άγνωστοι οι περισσότεροι μεταξύ μας, αλλά ταυτόχρονα και πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο, σε μια αλυσίδα που αντέχει στο χρόνο και γίνεται ολοένα και πιο πολύτιμη. Ευγνώμων που υπάρχετε στη ζωή μου και για όλα όσα μου έχετε προσφέρει! 

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

//Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς.

Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για “φλατ” ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια μοντέλα, αλλά και παλιά παπούτσια -μνήμης, πολυφορεμένα βέβαια, αλλά και απελπιστικά διαχρονικά.

Το ταξίδι στα παπούτσια των άλλων, έχει τελικό προορισμό την ενσυναίσθηση. Με ενδιάμεση, και απαραίτητη στάση, την αυτογνωσία ή έστω την παραδοχή πως τα χνάρια που αφήνει η περπατησιά μας είναι αυτά που θα ακολουθήσουν οι επόμενοι περιπατητές της ζωής//

Το ραντεβού μας είναι για την πρώτη παρουσίαση που θα γίνει στον πολυχώρο των εκδόσεων 24γράμματα στο Χαλάνδρι. Θα σας κρατήσω ενήμερους. Ελπίζω να τα πούμε κι από κοντά και πάντα θα περιμένω με ενδιαφέρον τα σχόλια και τις κριτικές σας.

Κλείνοντας, να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον φίλο Θάνο Τσάκαλο για την υποδειγματική δουλειά που ετοίμασε με φωτογραφικό υλικό, ειδικά για το στήσιμο του βιβλίου. Στην Κλαίρη Μπαρόλα που επιμελήθηκε την γραφιστική δουλειά και στον εκδότη Γιώργο Δαμιανό για την εμπιστοσύνη και τη φιλοξενία του. 

Γενέθλια στους ΚΗΠΟΥΣ της Ειρήνης

Κήποι καταπράσινοι, θαλεροί, ολάνθιστοι.
− Ποιος τους ποτίζει; ρώτησες.
− Ποτίζονται από τα δάκρυα εκείνων που συγκινούνται από την ομορφιά, σου είπα.
− Πόση ώρα πρέπει να κοιτάξεις ένα κήπο για να ποτιστεί αρκετά, ρώτησες πάλι.
− Για πάντα, σου είπα.

Με κοίταξες λιγάκι σκεπτικός.
− Κι αν δεν αντέξω να κοιτάζω τόση ομορφιά; είπες.
− Αν δεν αντέξεις, τότε κοίταξε τη θάλασσα. Φτιάχτηκε από τη συγκίνηση αυτών που κοίταξαν την ομορφιά των κήπων. Θα σου μάθει να κοιτάζεις.

Για τον Παρασκευά Κ.

(απ' το βιβλίο "κήποι", εκδ. 24γράμματα) 

Αυτό το μήνα το Απάγκιο κλείνει, αισίως,  τα έξι του χρόνια. Φέτος, γιορτάζει τα γενέθλιά του με μια σπουδαία γυναίκα που με τιμά με τη φιλία της. Την Ειρήνη Γαβριλάκη. Η Ειρήνη άνοιξε διάπλατα τους υπέροχους κήπους της, για να κάνουμε παρέα μια βόλτα στα ηλιοτρόπια και τις μαργαρίτες της. Στους κάκτους, στα νυχτολούλουδα, στα μυριστικά και στα βότανα. Διάλεξα αυτό το μέρος για να σβήσουμε -νοερά- τα κεράκια του Απάγκιου, γιατί η ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου της, μ’ έβγαλε σ’ ένα ξέφωτο. Εκεί ακριβώς που απαγκιάζει η ψυχή∙ εκεί που οι λέξεις και τα νοήματα γίνονται χλωρά κλαράκια κι ανθοφορούν την ελπίδα και την προσδοκία. Εκεί που, κάποτε, παρατήσαμε σύξυλη την παιδικότητά μας  κι η Ειρήνη την ανέσκαψε και μας την παρουσιάζει σχεδόν άθικτη. Διαπρέποντας άλλωστε και ως επαγγελματίας Αρχαιολόγος, η Ειρήνη γνωρίζει καλά τις φροντίδες του «ξεβοτανίσματος», αναγνωρίζοντας σε κάθε κλαδάκι της γης «κι ένα υλικό δομής μιας φωλιάς».

Βλέποντας την περσινή, αντίστοιχη, γενέθλια ανάρτηση του Απάγκιου, θυμάμαι πως γράφτηκε υπό την καπνώδη και αποπνικτική ατμόσφαιρα απ’ την καταστροφική φωτιά στο Μάτι. Με τη θλιβερή διαπίστωση πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και πως γινόμαστε, ολοένα, και φτωχότεροι από φυσικούς «Κήπους» και πως εξακολουθούμε να θρηνούμε με εμμονή το (καμένο) δέντρο, αλλά αποφεύγουμε ν’ αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη απέναντι στο «δάσος», γι’ αυτά και για άλλα πολλά που δεν είναι της παρούσης, διάλεξα αυτό το βιβλίο-σταθμό, για να κάνω τις προσωπικές μου «ανασκαφές».  

Γιατί, όπως γράφει και η Ειρήνη στον πρόλογό της:

«Μικροί ή αχανείς, φροντισμένοι ή όχι, δεν νοιάστηκα, αν και οι αφρόντιστοι κήποι, μάλλον με κέρδιζαν πιο γρήγορα, ίσως γιατί ο ρυθμός ξεβοτανίσματος ταιριάζει με τον ρυθμό μου, όταν περιδιαβαίνω έναν κήπο. Και γιατί αρέσκομαι να θεωρώ ότι οι φροντίδες τελεσφορούν»

Μια ευχή:  N’ αφήσουμε επιτέλους, όση φύση μας απόμεινε, να μας κατακτήσει.

Κι ένα τεράστιο ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου, στους φίλους που τιμούν με την παρουσία τους το Απάγκιο, όλα αυτά τα χρόνια!

Καλή Παναγιά και Χρόνια Πολλά σ’ όσους και όσες γιορτάζουν 💚

Για όσους θέλουν να απολαύσουν τη βόλτα στους “Κήπους” της Ειρήνης, εδώ όλες οι πληροφορίες για το βιβλίο της (απ’ τις εκδόσεις 24γράμματα): http://dyslexiashop.gr/index.php/product/99981/

Art photography: Gemmy Woud-Binnendijk

Απ’ την παρουσίαση στο Ρέθυμνο

Την εβδομάδα που μας πέρασε, ο καιρός στο Ρέθυμνο ήταν νεφελώδης, με ενδιάμεσες ηλιοφάνειες, υψηλά ποσοστά υγρασίας και ανέμους που έπνεαν με ωριαία ταχύτητα -περίπου- 8χλμ. «Εκουζουλάθηκε κι αυτός ο παντέρμος, ίντα να πω δα;» όπως σχολίαζαν οι ντόπιοι σ’ έναν καφενέ.

Η Παλιά Πόλη ήταν στα φόρτε της. Όσο παλιώνει, τόσο ομορφαίνει αυτός ο τόπος. Στις παρυφές του ενετικού κάστρου, εκεί που διακλαδώνονται σαν πολύχρωμες γιρλάντες τα πέτρινα σοκάκια με τα τουριστικά μαγαζιά, τα ρακάδικα και τα ολάνθιστα πεζούλια, αφεθήκαμε στις τρυφερές περιποιήσεις και την κρητική φιλοξενία. Και φυσικά, στις ρακές που κερνούσαν ανελλιπώς, άπαντες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, νομίζω πως η πιο συχνή φράση που έλεγα, ήταν αυτή:

Η βιβλιοπαρουσίαση έγινε σ’ ένα ιστορικό κτήριο στην καρδιά της πόλης, το Σπίτι του Πολιτισμού. Ένας υπέροχος, ατμοσφαιρικός πολυχώρος που φιλοξενεί θέατρο, μουσικά σχήματα και πολιτιστικές εκδηλώσεις, στην ιστορική Πλατεία Μικρασιατών, πλάι στον θεόρατο μιναρέ απ’ το Τζαμί Νερατζέ. Ξεκινώντας απ’ το ξενοδοχείο και διασχίζοντας τα βενετσιάνικα δρομάκια μέχρι να φτάσουμε στην αίθουσα, ξεχάσαμε προς στιγμή την παρουσίαση και αφεθήκαμε στις μαγευτικές εικόνες των σπιτιών με τους ξύλινους εξώστες, τα περίτεχνα θυρώματα, τις πέτρινες κρήνες, τις ανάγλυφες ζωφόρους και τους κήπους με τα αρωματικά φυτά του τόπου, τα πιθάρια με τις αναρριχόμενες βουκαμβίλιες και μια ατέλειωτη πολύχρωμη στρατιά με κατιφέδες και γεράνια. Στο βάθος του κάδρου, τα Λευκά Όρη και η παλιά γειτονιά του Κουμπέ, με το ενετικό κάστρο της Φορτέτζας να στολίζει σαν πέτρινος σκούφος την ιστορική πόλη. Αφήσαμε πίσω μας το θέατρο  “Ερωφίλη” στον προμαχώνα του Αγίου Ηλία και ρουφήξαμε μια τελευταία ανάσα απ’ τη θάλασσα και τις μυρωδιές των φαγητών που μοσχοβολούσαν στους αυλόγυρους των σπιτιών.

καθ' οδόν προς την αίθουσα

Το ραντεβού μας ήταν με εξαιρετικούς φίλους που διάβασαν το βιβλίο και μίλησαν γι’ αυτό. Χωρίς να γνωριζόμαστε (τους πρωτοείδα εκείνο το απόγευμα) και δίχως να έχει προηγηθεί κάποια προετοιμασία, πήγα με την αγωνία και το ενδιαφέρον για τα σχόλιά τους.

οι προετοιμασίες

Ένα τεράστιο και εγκάρδιο «ευχαριστώ» σ’ όλους τους:

Στην Ειρήνη Γαβριλάκη (Αρχαιολόγο & Συγγραφέα) για τη δυναμική της παρουσία και το στοχαστικό της λόγο.
Στον Θεόδωρο Ρηγινιώτη (Καθηγητή Θεολογίας, Συγγραφέα & περίφημο Μαντιναδολόγο) για τα εύστοχα και φιλοσοφημένα του σχόλια.
Στην Ελευθερία Μιχάλα (Μουσικολόγο, Καθηγήτρια πιάνου) για όλη την οργάνωση, το συντονισμό και την άψογη παρουσίαση της εκδήλωσης.
Στην Μάρθα Τριποδιανάκη-Σηφάκη (Εκπαιδευτικό) για την καθηλωτική ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου, αλλά, κυρίως, για την αφοπλιστική της γλυκύτητα που εξέπεμπε όλη την ευγένεια και τη θετική της αύρα. 

Στoν καλό φίλο και σπουδαίο "τεχνίτη" της ζωγραφικής και του λόγου, Αλέξανδρο Ανδρουλάκη. Για την ιώβεια υπομονή του & την πολύτιμη βοήθειά του σε όλα τα διαδικαστικά, πριν και μετά την εκδήλωση. 

Στην μικρή μας πιανίστρια Ελευθερία Κανελλάκη, που έντυσε μουσικά την εκδήλωση μ’ ένα κομμάτι του Γ.Σ. Μπαχ. Ομολογώ ότι θαύμασα το θάρρος της να εκτεθεί για πρώτη φορά στο ανοιχτό κοινό, σε μια εκδήλωση που για πρώτη φορά συμμετείχε.
Στον δήμαρχο του Ρεθύμνου κ. Γιώργο Μαρινάκη, στον Γεν. Αρχιερατικό Επίτροπο Πρωτοπρεσβύτερο Νικόλαο Νικηφόρο και στον Ιερέα Εμμανουήλ Πολυχρονάκη, που μας τίμησαν με τη συντροφιά τους.

η γιορτή

Στους φίλους και συγγενείς που -με αφορμή το βιβλίο- ανταμώσαμε ύστερα από πολύ καιρό.

τα μεθεόρτια

Ήταν μια αξέχαστη βραδιά, απ' αυτές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη και την καρδιά. Εις το επανιδείν λοιπόν, ή καλύτερα "στο ξαναντάμωμά μας"...

οι αγαπημένοι 

Το βίντεο της παρουσίασης εδώ:

Υστερόγραφο: Ευχαριστίες από καρδιάς στους αφανείς “εργάτες” που δούλεψαν στο παρασκήνιο, για να έχουμε ένα άρτιο αποτέλεσμα. Στην Εμμανουέλα, στον Κώστα που φρόντισε άψογα ήχο, εικόνα, κλιματισμό και κουβαλήματα, στην Φωτεινούλα μου, στ’ αδέρφι μου.

Ξετέλεψε τ' όνειρο. Τις κεφαλές μας μέσα τώρα...

Στην Θεσσαλονίκη (ηλιόλουστα και χαλλλαρά)…

Πήγαμε οδικώς και επιστρέψαμε “ιπτάμενοι”. Η “απογείωση” πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 11/4, στην αίθουσα (το λες και Κοσμοδρόμιο) του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδας. Η παρουσίαση του βιβλίου μου, είχε -εδώ και καιρό οργανωθεί- απ’ την καλή φίλη Ρένα. Για όσους δεν την ξέρουν (πράγμα απίθανο μεταξύ μας), η Ρένα είναι η προσωποποίηση της γυναίκας-ορχήστρας. Νομίζω πως δεν υπάρχει κάποια δημιουργία, που να διαφεύγει απ’ το πεδίο δράσης της. Μεταξύ των πολλών καθηκόντων και δραστηριοτήτων της λοιπόν, η Ρένα οργάνωσε ήσυχα και αθόρυβα αυτή τη βραδιά.

Ο ορισμός της φιλοξενίας και της καλής παρέας. Ευχαριστώ απ' την καρδιά μου όλους τους φίλους που με τίμησαν με την παρουσία τους και γέμισαν την καλαίσθητη αίθουσα. Τον γλυκύτατο Πρόεδρο του Συλλόγου Περικλή Μπαλάφα, τον Πάρη Βορεόπουλο, την Λαμπρινή Κοτσίδου, τον Νίκο Μπουκουβάλα, τον Πρέδρο της Εταιρείας Συγγραφέων Β. Ελλάδας κ. Αλέκο Δαφνομήλη που βρέθηκε κοντά μας και όλους τους φίλους και τα μέλη του συλλόγου. Την Ρένα Χριστοδούλου, την Αντωνία, την Ελένη και την Χρύσα για την πολύτιμη βοήθειά τους με τα διεκπεραιωτικά, την Σοφία Μπαξεβανίδου & την Μαρία Ρίζου (επιτέλους ανταμώσαμε κι από κοντά) κι όλα τα "καρντάσια" εκ Θεσσαλονίκης... 

Αν μπορούσα να το χωρέσω σε μια φράση, αυτό που ζήσαμε εκεί πάνω, αυτή θα ήταν: «Τι να σε λέω τώρα;»

Υ.Γ. Χαλλαρά αύριο, θα έχουμε και βίντεο της βραδιάς, στο γιουτιούμπι…

Μια Παγκόσμια Ημέρα, τρία βιβλία και πολλά γυναικεία αποτυπώματα

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού» παρουσιάζει με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, τρεις γυναικείες πεζογραφικές εκδοχές. Πρόκειται για τα πρώτα μυθιστορήματα, «Το κόκκινο κοχύλι» της Μαρίας Θεοδοσάκη, «Βίοι Αγρίων και Αδέσποτων Αγίων» της Μαρίας Κανελλάκη και «Ένα πηγάδι γεμάτο πουλιά…» της Τζένης Σακοράφα, με ηρωίδες νέες γυναίκες που προσπαθούν να βρουν το βηματισμό τους σε ένα συχνά, εχθρικό για τη γυναίκα, περιβάλλον.

Η εκδήλωση «Γυναικών… Μυθιστορίες», τnν ερχόμενη Δευτέρα 4 Μαρτίου, στις 7.30 μμ, στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο Ηρακλείου Αττικής «Ηλέκτρα Αποστόλου» (Κουντουριώτου 18Α και Νεότητος), θα ανοίξει με την προβολή βίντεο που επιμελήθηκε ο «Άλλος Τόπος» με τον τίτλο: «Γυναικείες φιγούρες στο πέρασμα του χρόνου. Φωτογραφικές αποτυπώσεις από το Ηράκλειο Αττικής». Παρουσιάζονται αρχειακά υλικά και φωτογραφικές στιγμές ανώνυμων και επώνυμων γυναικών που άφησαν το αποτύπωμά τους στην πόλη. Γυναίκες ανώνυμες, καθημερινές, αγρότισσες, εργάτριες, προσφυγοπούλες, μάνες που μόχθησαν να αναθρέψουν τα παιδιά τους σε δύσκολα χρόνια και γυναίκες επώνυμες, με πρώτη την Ηλέκτρα Αποστόλου, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία ή έδωσαν το «παρών» στα κοινά για έναν καλύτερο κόσμο.

Για την πρώτη μυθιστορηματική γραφή, «Το κόκκινο κοχύλι» της Μαρίας Θεοδοσάκη, θα μιλήσει ο Μανόλης Χατζηνάκης, φιλόλογος πρώην υφυπουργός Πολιτισμού και θα τραγουδήσει η Νατάσα Παπαδοπούλου - Τζαβέλλα.

Για τους «Αδέσποτους Αγίους» της Μαρίας Κανελλάκη, θα μιλήσει η Ξανθίππη (Ξανθή) Πατμανίδου-Παπαναστασίου, ερευνήτρια, πρόεδρος του «Ομίλου Μνήμης Εκτελεσμένων Αγωνιστών Περιόδου 1941-1952: Αττικός Τύμβος», Γ.Γ. του «Σωματείου Εκτελεσμένων Αγωνιστών στην Κέρκυρα, περιόδου 1947-1949, το Λαζαρέτο». Την παρουσίαση θα πλαισιώσει, ο Κώστας Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής και δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Για το βιβλίο «Ένα πηγάδι γεμάτο πουλιά..» της Τζένης Σακοράφα, θα μιλήσει η Χρύσα Νικολάκη, κριτικός λογοτεχνίας ποιήτρια, θεολόγος, μεταφράστρια. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ίδια η συγγραφέας.

Θα χαρώ πολύ αν καταφέρετε να έρθετε στην παρέα μας το βράδυ της Δευτέρας. Το βιβλίο θα έχει την τιμητική του, αλλά αυτή τη φορά θα είναι πλαισιωμένο από ιστορικές αναδρομές, παλιές φωτογραφίες, μαρτυρίες και μνήμες. Οι φίλοι που θ’ ανέβουμε παρέα για να παρουσιάσουμε το βιβλίο μου, επιλέχτηκαν με σεβασμό και αγάπη, αλλά και για τους ρόλους που επάξια υπηρετούν και συμβολίζουν απόλυτα το πνεύμα αυτής της γιορτής.

Η Ξανθή είναι απ’ τις γυναίκες που δίνουν νόημα και αξία σε τέτοιες παγκόσμιες ημέρες (όσοι έρθουν, θα ανακαλύψουν τους λόγους…)

Κι ο Κώστας θα είναι ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στον ΑΛΛΟ ΤΟΠΟ. Τυχαίος ο συνειρμός και το λογοπαίγνιο και τύχη μεγάλη να συμπίπτουν χρονικά η παρουσίαση, με την ανακοίνωση που θα κάνει για την πόλη μας…

Να είστε όλοι καλά και γρήγορα να σκάσει μύτη μια λιακάδα... έτσι, για να δειγματίσουμε λίγη άνοιξη. 

❀‿ ✿‿ ❁

Εν Πύργω #2 [φωτορεπορτάζ απ' την παρουσίαση του βιβλίου, 09/02/2019]

Τοποθεσία: Πύργος

Καιρός: σύμμαχος

Διάθεση: στο φουλ

Συνάντηση κορυφής την Παρασκευή 08/02, το απόγευμα. Η Γενική Επίτροπος Γιούλη, υποδέχεται στο Μαξίμου την υπεύθυνη για θέματα παρουσίασης, Αριστέα. Ο Μαξ είχε μείνει μόνος στο Πυργόσπιτο και, αργά το βράδυ, προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας για την πολύωρη απουσία της Αριστέας.

H συζήτηση με τους επικεφαλής του PirgosGroup κύλησε ευχάριστα και σε πολύ φιλικό κλίμα. Η συμφωνία για την αυριανή κρίσιμη παρουσίαση στον “Ακροβάτη”, υπερψηφίστηκε απ’ όλα τα μέλη και ακολούθησε “γεύμα” με κουλουράκια απ’ τον τοπικό φούρνο.

Κουίζ: ποια ΔΕΝ τα τίμησε; 

Περιήγηση στο Κατάκολο, το μεσημέρι του Σαββάτου, λίγες ώρες πριν την παρουσίαση. Ο καιρός φόρεσε τα καλά του (τέλεια μέρα για μπουγάδα) και εντελώς συμπτωματικά, εμφανίστηκε στο δρόμο μας, μια ταβέρνα…

...όπου και προέκυψαν θεμελιώδη διλήμματα…

Τελικά, πήραμε μαρουλοσαλάτα και κάτι μεζεδάκια που φυγαδεύτηκαν με προσοχή, κάτω απ’ το άγρυπνο βλέμμα της Αριστέας (κάτι καλαμαράκια να σκεφτείτε, τα ντύσαμε παραλλαγή).

Koυίζ Νο2: ποια ΔΕΝ έφαγε πατάτες τηγανητές; 

Σάββατο απομεσήμερο εγκαταλείπουμε το ηλιόλουστο Κατάκολο, με προορισμό τον Πύργο. Μας περιμένουν οι προετοιμασίες στον Ακροβάτη…

Η προετοιμασία της αίθουσας έγινε με την αυστηρή εποπτεία των “θεσμών”. Σε λίγη ώρα, ήταν όλα τακτοποιημένα στη θέση τους. Η Γιούλη είχε προβλέψει και την παραμικρή λεπτομέρεια του χώρου και της υποδοχής και η Αριστέα αποδείχτηκε άριστη χρήστης του μικροφώνου (και της αφήγησης επίσης)…

Μια τελευταία ερευνητική ματιά απ’ το αετίσιο βλέμμα της, η επιδοκιμασία, οι πανηγυρισμοί και οι πρώτες [γοητευτικές] παρουσίες που έκαναν την εμφάνισή τους…

Ένας μικρός πανικός γιατί δεν έφταναν οι καρέκλες, αντιμετωπίστηκε έγκαιρα με την επέμβαση της Αριστέας. «Είναι πολύς ο κόσμος» μου ψιθύρισε αγχωμένη, καθώς έπαιρνε θέση πλάι μου. Απ’ το πιλοτήριο, η Γιούλη που εκτελούσε και χρέη πορτιέρη, έδωσε εντολή να ξεκινήσουμε. Στην παρέα μας ήταν και δύο φίλοι απ’ το μπλογκοχωριό. 

Η Ελένη Φλογερά και ο Τάσος Κάβουρας…

Υπέροχες στιγμές με ξεχωριστούς ανθρώπους. Μοιραστήκαμε ξανά έντονα συναισθήματα∙ από αγωνία και άγχος, μέχρι τη χαρά της εκπλήρωσης ενός στόχου. Το βιβλίο ακούμπησε σε καλά χέρια κι αυτό το οφείλω στις δύο φίλες εκ Πύργου που έστησαν αυτή τη γιορτή. Η ανταπόκριση του κόσμου, ήταν πέρα κι απ’ τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις μου. Μπορεί να μην έχω ρίζες απ’ την όμορφη αυτή πόλη, αλλά η πυξίδα μου θα είναι διαρκώς κολλημένη εκεί. Τα σέβη μου και την αγάπη μου!

Υ.Γ. Μπορεί η συγγραφή ενός βιβλίου να είναι μια επώδυνη και μοναχική διαδρομή, αλλά αξίζει να τη βιώσεις, όταν στο τέλος του δρόμου σε περιμένουν τέτοιες παρέες…

Παραλειπόμενα απ’ τη βιβλιο-παρουσίαση και η θεωρία του Πάουλο

Το ημερολόγιο έγραφε Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019. Τοποθεσία: Χαλάνδρι. Κατά τις εφτά το απόγευμα, ήταν το ραντεβού μου με τον Πάουλο και τη θεωρία του. Και δεν το ήξερα κιόλας πως θα μου κάνει την τιμή και πήγα απροετοίμαστη (ψυχολογικά εννοώ). Με περίμενε ήδη εκπρόσωπός του∙ η κοινή μας διαδικτυακή φίλη, το αγαπημένο Αννετά…κι που από ένα λάθος στην ώρα, βρέθηκε από νωρίς στον πολυχώρο κι έζησε την προετοιμασία της εκδήλωσης (τουτέστιν, κουβάλησε κάτι τραπεζοκαρέκλες και διάφορα άλλα χρηστικά αντικείμενα).

Επί σκηνής: ο εκδότης Γιώργος Δαμιανός, ο Αλέξανδρος Τσαγκαρέλλης, η Έφη Παπαθεοδώρου,  ο Θάνος Τσάκαλος, η εκδιδόμενη, και στην πλαϊνή σκηνή ο μουσικός Ηλίας Γυφτονικολός. Οι φίλοι έχουν πάρει θέσεις και ο Στέφανος, όρθιος, πίσω απ’ την κάμερα. Τελευταίες συνεννοήσεις, τα μικρόφωνα (κλασσικά) μικροφωνίζουν (έτοιμη ήμουν να φωνάξω «παρακαλώ χαμηλώστε την ένταση της τηλεόρασης», η αδαής), μια χαρά ήταν τελικά χωρίς μικρόφωνα,  κι έτσι, απτόητοι, ξεκινήσαμε την παρουσίαση…

[φωτογραφία: Χρήστος Λαλόπουλος]

Αν και η παρέα μας απαρτιζόταν από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, “έδεσε” καλά απ’ την πρώτη στιγμή. 

[φωτογραφία: Στέφανος Ξηρουχάκης – Επεξεργασία: Θάνος Τσάκαλος]

Φαίνεται πως ο καθένας μας είχε κουβαλήσει το θετικό του φορτίο κι έτσι οι ομιλίες κύλησαν χαλαρά και με αλληλλοπειράγματα. Το σύμπαν είχε ήδη πιάσει δουλειά και συνωμοτούσε πάνω απ’ τα κεφάλια μας…

[φωτογραφίες: Στέφανος Ξηρουχάκης – επεξεργασία: Θάνος Τσάκαλος]

Υπέροχες μουσικές του J. S. Bach απ’ τους Ηλία Γυφτονικολό και Μυρτώ Ξηρουχάκη, μέλη του κουαρτέτου εγχόρδων FourTe

[φωτογραφία: Κώστας Οικονομίδης]

Παρασυρθήκαμε απ’ την υπέροχη αφήγηση της Έφης Παπαθεοδώρου, απολαύσαμε τη συντροφιά της, καθώς και της αδελφής της Χαράς, που είναι μια εξαιρετική ζωγράφος και ανταμώσαμε (επιτέλους) με φίλες απ’ το μπλογκοχωριό. Η συγκίνηση χτύπησε κόκκινο…

[φωτογραφίες: Κώστας Οικονομίδης]

Συμπαντικά "ευχαριστώ" σ' όλους τους φίλους που βρέθηκαν κοντά μου, στους μακρινούς που συντρόφευαν νοερά την παρέα μας, στους άοκνους φωτο-ρεπόρτερς που πέρασαν μιάμιση ώρα πίσω απ' τις κάμερες, στον Γιώργο Δαμιανό που μας άνοιξε το "σπίτι" του και στους εξαιρετικούς συνδαιτυμόνες που "έντυσαν" την παρουσίαση με τις κουβέντες, τις μουσικές, τις ερμηνείες, τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό τους. Αν το αξίωμα του Κοέλιο ισχύει, το βράδυ του Σαββάτου, το σύμπαν συνωμότησε για πάρτη μου. Ευχαριστώ που υπάρχετε σ' αυτό το μικρό μου σύμπαν!

[φωτογραφίες: Κώστας Οικονομίδης]

Το βίντεο της παρουσίασης εδώ

Το νέο μας ραντεβού με τον "Πάουλο", είναι το επόμενο Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου, στον Πύργο. Ήδη, οι επίσημοι εκπρόσωποί του, έχουν ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την εκδήλωση. Στο ιστορικό κτήριο που παλιά στέγαζε τον κινηματογράφο Rex και σήμερα έχει διαμορφωθεί σ’ ένα καλαίσθητο και φιλόξενο στέκι, στην καρδιά της πόλης, εκεί ακριβώς απ’ όπου ξεκινάει ο πολιτισμός και η τέχνη. Στον πολυχώρο Ακροβάτης λοιπόν, εκεί, κατά τις 7 το απόγευμα, θα συναντηθώ με την Αριστέα και την Γιούλη (οι εκπρόσωποι που λέγαμε), για να ταξιδέψουμε παρέα με τους φίλους, στις σελίδες του βιβλίου.

ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ: πλατεία Σάκη Καράγιωργα, Πύργος Ηλείας

τηλ. 694 243 0629

https://www.facebook.com/akrovatiskafeneio/