Ένα συλλογικό “εργόχειρο” σταυροβελονιά, με τίτλους και ουσίες
Πολυαγαπημένοι,
Τιτλούχοι, Φίλοι μου…
Με τόσες
χρυσοχέρες φίλες μπλόγκερς, μαράζι το είχα να κεντήσω κι εγώ το κατιτίς μου.
Έστω και φανταστικά, χρησιμοποιώντας ως καμβάδες τα ιστολόγια φίλων∙ και
χρώματα, τους τίτλους που διαλέγουν για τις αναρτήσεις τους.
Ίσως
κάποιοι θυμούνται απ' τα παλιά, το “κέντημα” μιας
ιστορίας, αποκλειστικά από τίτλους αναρτήσεων, δημοσιευμένες σε φιλικά μπλογκς.
Εμπλουτίζοντας τις πηγές μου με το νέο αίμα της μπλογκοπαρέας μας, και έχοντας
σαν πολύτιμα υλικά τους δικούς σας τίτλους και μόνο, συναρμολογήθηκε μια εικονική συνάντηση μεταξύ
μας.
Οι
τίτλοι είναι ατόφιοι, έτσι ακριβώς όπως
έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στα ιστολόγια φίλων, τα στοιχεία των οποίων, βρίσκονται
στο τέλος της ανάρτησης.
Εννοείται
ότι η παρακάτω “κουβέντα” μας, χτίστηκε και εξελίχτηκε με μoναδικό μπούσουλα το υλικό που
συγκέντρωσα, χωρίς καμμιά άλλη πρόσμιξη. Η έμπνευση (ξανα)προέκυψε απ’ τους
εξαιρετικούς τίτλους σας. Που συνήθως, περνούν απαρατήρητοι.
Κι
όμως!... Και οι τίτλοι έχουν ψυχή!... Και δεν μπαίνουν καθόλου τυχαία.
Σας ευχαριστώ πολύ για το
πολύτιμο υλικό σας και …
το μικρόφωνο σε σας:
Θάνος: “Γεια σας κορίτσια…”
Νάσια: “Ίντα κάμετε μωρέ κοπέλια;”
Αριστέα: “Σήμερα λέω να…”
Μαρίνα: “Σήμερα yolaρουμε”
Θάνος: “Εμείς θα πάμε για καφέ…”
Iris
speaking: “Yπό τους ήχους κλασσικής μουσικής…”
Memaria: “Με θαλασσινή αύρα”
Γλαύκη: “Εκεί που δεν έχουμε ψάξει…”
Θάνος: “Εδώ…”
Διονύσης: “Καφενεῖον: Ἡ Συνάντησις"
Θάνος: “Α ρε μάστορα!!!...”
Iris
speaking: “Μαζί με τον καφέ…”
Νάσια: “Croissant!”
Iris
speaking: “Φύσηξε παριζιάνικος
αέρας…”
Νάσια: “Χαζομαρίτσες”
Θάνος: “Άντε γρήγορα…” “Παραγγελία”
Νάσια: “Mια πίτα απ’ όλα!”
Θάνος: “Πάρε κι εσύ ένα…”
Iris speaking: “Απεταξάμην!”
Memaria: “Ραβανί”
Αναστασία: “Το τιμημένο!”
Θάνος: “Προσοχή στα γλυκά…”
Iris
speaking: “Και τα’λεγα εγώ!”
Θάνος: “Θα παραγγείλω καφέ…”
Αρτίστα: “Ε μα…”
Αχτίδα: “Ήμαρτον πια…»
Θάνος: “Uno espresso lungo…”
Iris
speaking: “Άλλαξε το!...”
Θάνος: “Να σου πω…” “Γιατί ήρθαμε εδώ;”
Στεφανία: “Για το κουτσομπολιό…”
Iris
speaking: “Άλλαξε το!...”
Ρούλα: “Κοινωνική… κριτική!”
Αναστασία: “ΟΛΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ!”
Νάσια: “Άι γειά σας!”
Iris
speaking: “Tο φελέκι μου
μέσα!”
Θάνος: “Έλα!!! Δώσε γκάζι…”
Γλαύκη: “Yes! Δέκα λεπτά σε αγώνα Φόρμουλα 1”
Θάνος: “Εσείς πείτε τα, εγώ ακούω…”
Iris
speaking: “Eίμαι βέρι βέρι χολοσκασμένη…”
Μαρίνα: “Γιατί η καρδούλα είναι μαύρη;”
Iris speaking: “Σ’
αυτήν την χώρα που δεν είναι των αγγέλων… τα έχουμε κάνει μούσκεμα!”
Μηθυμναίος: “Δε βαριέσαι… ποιος
νoιάζεται…”
Iris speaking: “Πουτάνα,
όλα!”
Άρης: “Τι θα λέμε στα
παιδιά;”
Στεφανία: “Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωράμε…”
Θάνος: “Για το χωριό σου
λέω… έλα πάμε”
Γλαύκη: “Μήπως θα έπρεπε
αυτή να είναι η απάντησή μας;”
Μηθυμναίος: “Σωστά το λες…”
Ρούλα: “Aς ρεμβάσουμε…”
Γλαύκη: “Αποχαιρετώντας τη θάλασσα
με Καββαδία”
Memaria: “Τι ώρα είναι;”
Iris speaking: “Eπτά”
Θάνος: “Eφτά. Σε παίρνει αριστερά μην το
ζορίζεις…”
Iris speaking: “Stay tuned… Συμπόσιο ενόψει!”
Νάσια: “Εδώ καράβια
χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν…”
Γλαύκη: “Εγώ δεν είμαι
ποιητής…”
Iris speaking: “Υπάρχουν
στίχοι που μένουν μέσα μας…”
Γλαύκη: “Μετουσίωση του
πόνου σε δημιουργία”
Iris speaking: “Μόνο
έτσι βγαίνει καμάρι μου…”
Θάνος: “Να ετοιμαζόμαστε
σιγά σιγά…”
Μηθυμναίος: “Φεύγω, όμως κάποιες εικόνες μένουν…”
Giannis Pit: “Γεια
σου Καπετάνιε…”
Memaria: “Καληνύχτα
Τζων Μπόι”
Θάνος: “Καλό καλοκαίρι
είπαμε;”
Ρούλα: “Στα καλύτερα!...”
Ελένη: “Και του χρόνου!”
Θάνος: “Να είστε καλά…”
Διονύσης: “Μη χαθούμε…”
Θάνος: “Ναι, ναι μιλάμε…”
Iris
speaking: “Αγκαλίτσα;”
Συμμετείχαν με
σειρά εμφάνισης: