Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

Πέντε


Πριν πέντε χρόνια το Απάγκιο σήκωσε πανιά για να ξεκινήσει το διαδικτυακό του ταξίδι, που δεν ήταν παρά μια απόπειρα απόδρασης απ’ την ασφυκτική καθημερινότητα. Στα χρόνια αυτά, αξιώθηκε να γνωρίσει πολλούς και εκλεκτούς φίλους, να δέσει τους κάβους του σε φιλόξενα λιμανάκια και να ζήσει δυνατές συγκινήσεις. Να γεμίσει τα αμπάρια του με δώρα πολύτιμα∙ ευχές και κεράσματα, σμιξίματα και τραπεζώματα, στιγμές νοτισμένες απ’ το άρωμα της παρέας, που μένουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Ένα τεράστιο "ευχαριστώ" για την παρουσία σας -ακόμα και εν μέσω της μακρόχρονης απουσίας μου- για τις ευχές και τα μηνύματά σας, για τη νοερή συντροφιά σας που είναι βάλσαμο και στήριγμα στις απρόσμενες φουρτούνες της ζωής. Κάτι κουβέντες που έχουμε ανταλλάξει κατά καιρούς, σαν τα τσαλακωμένα χαρτάκια που διακινούσαμε συνωμοτικά κάτω απ’ τα σχολικά θρανία μας, ήταν η πυξίδα και  η τροχιοδεικτική πορεία προς ένα απάνεμο αραξοβόλι, μέχρι να περάσει η αντάρα.

Αυτό το κακοχείμωνο καλοκαίρι, άφησε πίσω του προσωπικές αλλά και εθνικές απώλειες.  Με τα μάτια ακόμα πρησμένα απ’ τα κάθε λογής “αποκαΐδια”, η διάθεση είναι στα τάρταρα και τα ευχολόγια μοιάζουν άτοπα, όταν κάνεις τη σούμα με τα θύματα της απίστευτης θεομαχίας∙ άνθρωποι να παλεύουν με τον άνεμο, τη φωτιά και το νερό! Έχοντας βιώσει εκείνες τις ασφυκτικές μέρες των πυρκαγιών στο θάλαμο ενός νοσοκομείου συντροφεύοντας αγαπημένο μου πρόσωπο, ο πόνος βάραινε περισσότερο. Να σβήνεις τη φωτιά με άλλη φωτιά, να ζυγιάζεις την προσωπική σου επερχόμενη απώλεια στην πλάστιγγα με τους ατέλειωτους κίτρινους σάκους που έδειχνε η τηλεόραση, ήταν βασανιστικό. Τα “πώς” και τα “γιατί”, θα υπεραναλυθούν και  πιθανότατα θα συρταρωθούν, όπως τα άψυχα σώματα που γέμιζαν εκείνες τις μέρες τα συρτάρια των νεκροθαλάμων. 

Πολύ φοβάμαι ότι η προσοχή μας έχει πάλι αποσπαστεί εκεί που οι σειρήνες της “δημοσιογραφίας” το απαιτούν (“παραλίγο να καεί και το σπίτι του Σάκη”, σου λέει…), μέχρι να σβήσει σαν ισχνό κυματάκι στα ρηχά της μνήμης μας. Κι αν δεν αντιληφθούμε επιτέλους πως η μόνη περιουσία μας είναι η φύση, πως αν δεν γκρεμίσουμε φράχτες και συρματοπλέγματα για ν’ ανασάνει απ’ τον τσιμεντένιο κλοιό και δεν αφήσουμε κατά μέρος τις επεκτατικές μας τακτικές, θα εγκλωβιστούμε ξανά στις δύσβατες ατραπούς μιας αφιλόξενης πολιτείας. Είμαστε στην πιο όμορφη γωνιά του πλανήτη, στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς, όπως μας λένε οι ξένοι ατζέντηδες∙ και δεν διαθέτουμε ακόμα τα στοιχειώδη. Προσπελάσιμους δρόμους για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Ελεύθερα πεζοδρόμια (αν έχετε κάνει διαδρομές με παιδικά καροτσάκια στην πόλη, καταλαβαινόμαστε). Ας μην συζητήσουμε για τους χτισμένους λόφους της Αττικής, τις νεοσύστατες πολιτείες στο δάσος της Πάρνηθας, τα μπαζωμένα ποτάμια και τις δύσοσμες περιοχές στο Θριάσιο που παλεύουν να επιβιώσουν ανάμεσα σε φουγάρα, αντλίες και δεξαμενές με πετρέλαιο. Πόση πολιτική προστασία να μας φυλάει, αν η προσωπική μας ευαισθησία φτάνει ως το χαλάκι της εξώπορτάς μας; 

Κρατάω στις αποσκευές μου τις κρητικές μας συναντήσεις με φίλους και συγγενείς, τα λόγια και τις ευχές τους, τα τσουγκρίσματα και τις ρακοκατανύξεις κάτω απ’ τη ματωμένη σελήνη, τις παυσίπονες μαντινάδες, τα χτυπήματα στην πλάτη και τα σφιχταγκαλιάσματα πριν την επιστροφή μας στο κλεινόν άστυ∙ όλα αυτά που άπλωσαν μια γλυκερή κρούστα πάνω απ’ τη συσσωρευμένη πικρίλα και τις στρώσεις της λύπης. 

Το κατευόδιο μας στο λιμάνι «Να κλέβεις του χάρου παιδί μου!» ήταν η ύστατη παραγγελιά που πήρα μαζί μου. Επιτρέψτε μου να σας την κοινωνήσω με όλη μου την αγάπη!



48 σχόλια:

  1. Πόσο σωστά τα λες Μαρία μου.
    Δεν βάζουμε μυαλό όμως.
    Για όλα φταίνε οι άλλοι.
    Δεν τολμάς να κάνεις σε κάποιον παρατήρηση ότι δεν πετάμε τη στάχτη έξω από το παράθυρο ή δεν παρκάρουμε στο χώρο των αναπήρων.
    Βρίσκεις τον μπελά σου.
    Χαίρομαι που πέρασες καλά εκεί που πήγες.
    Και του χρόνου με υγεία .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου λείψατε πολύ. Κι αν φτερνιζόσουν ένα αυγουστιάτικο μεσημεράκι, ήταν που σε μελετάγαμε με την Ρούλα μας ;-)
      Kαλό αποκαλόκαιρο Ρένα μου♥

      Διαγραφή
    2. Κι έλεγα ποιες με μελετάνε και φτερνίζομαι.
      Αχ και να ήμουν μαζί σας.
      Εκείνη την κατασκήνωση που λέγαμε;
      Πότε θα την οργανώσουμε 😘😘

      Διαγραφή
  2. Να κλεβεις του Χαρου..!!..Κορυφαιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλει την τέχνη του κι αυτό.
      Καλώς ξανασμίξαμε πάλι Μαχαίρη!

      Διαγραφή
  3. Να ξεκινήσω με ευχές καρδιάς για όλα όσα μας χάρισε τόσα χρόνια το ζεστό διαδικτυακό σπιτικό Μαρία μου, και μας χάρισες τόσα πολλά που ένα ένα πήραν τη θέση τους όχι μόνο στο βιβλίο σου αλλά και στις καρδιές μας!
    Ξεκινάμε γκρεμίζοντας συρματοπλέγματα και φράχτες που έχουμε κτίσει μέσα μας, γιατί αν αυτά δεν κατεδαφιστούν θα θρηνούμε πάλι τα ίδια και τα ίδια...
    Δεν έχω λόγια για την μικρή Έμυ και τον Γιάννη Αναγνωστόπουλο που μας τραγούδησε υπέροχα τον αγαπημένο Ερωτόκριτο, κάθε φορά που τους ακούω η συγκίνηση είναι ίδια!!
    Μαρία μου, πολλά πολλά ΑΦιλιά καρδιάς σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως πάντα, βρήκες το κρυμμένο νόημα Στεφανία μου.
      Το "μέσα" μας θέλει ξεθεμελίωμα και επανασχεδιασμό.
      Η φύση μας κάνει, ό,τι της κάνουμε, δεν μας χαρίζεται.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια αγάπης που με κερνάς κάθε φορά♥

      Διαγραφή
  4. Καλώς όρισες Μαρία.
    κουβαλώντας στις αποσκευές σου όλες αυτές τις παραστάσεις και σκέψεις που περιγράφεις.
    Εύχομαι το αγαπημένο σου πρόσωπο που αναφέρεις σε αυτό το δύσκολο καλοκαίρι να είναι καλά. Το εύχομαι από καρδιάς.
    Για τα υπόλοιπα ως κοινωνία δεν είμαι αισιόδοξος και μακάρι να βγω ψεύτης. Έχουμε αλλάξει πολύ ως γένος και άνθρωποι και, παρά τα υπέροχα ανθρώπινα αντανακλαστικά που αναπτύχθηκαν αυτές τις μέρες, είμαι σίγουρος ότι η χειραγώγηση θα κάνει πάλι το θαύμα της όσο δεν κλείνουμε τις κάνουλες της προπαγάνδας.
    Τώρα το πως μας βρίσκεις άστο θα το δούμε στην πορεία.
    Το "Απάγκιο" το πρόλαβα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν πορεύτηκα μαζί του εξ αρχής αλλά τα τελευταία είναι μόνιμα στη συντροφιά μου.
    Καλώς όρισες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για το ζεστό καλωσόρισμα και τις ευχές σου Γιάννη.
      Δυστυχώς η έκβαση δεν ήταν καλή, αλλά ήταν κάτι αναμενόμενο και μέσα στη δίνη των γεγονότων αυτών, το φιλοσοφήσαμε και το αποδεχτήκαμε. Πλήρης ημερών και αγάπης έφυγε.
      Τη συντροφιά σου την απολαμβάνω πολύ και είσαι σημείο αναφοράς για μένα.
      Καλώς σας ξαναβρήκα...

      Διαγραφή
  5. Τρυφερό, όμορφο το βίντεο που μόλις παρακολούθησα με συγκίνηση.
    Πέντε χρόνια απάγκιο!ΧΡΌΝΙΑ του ΠΟΛΛΆ!!!
    Όσο για την τραγωδία ... Μένουμε μόνο στην ευχή να είναι η τελευταία με ανθρώπους θύματα.
    Να είσαι καλά, σε ευχαριστούμε που υπάρχεις στη γειτονιά μας, και όλο και βρίσκουμε απάγκιο στα θέματά σου!Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγαλώνουμε σιγά-σιγά Βαρβάρα μου και μετράμε τα χρόνια με ανθρώπους-σταθμούς στη ζωή μας.
      Εύχομαι να τα πούμε κι από κοντά κάποια στιγμή. Το θέλω πολύ.
      Να είστε όλοι καλά!

      Διαγραφή
  6. Αυτή η κρούστα των τελευταίων γραμμών του κειμένου σου, Μαρία, αυτή, είναι τόσο ξελογιάστρα, η άτιμη. Κι ίσως τροφοδοτεί τις δυνάμεις μας ακόμα. Ευτυχώς, δε, τα στοιχεία που τη συναπαρτίζουν είναι πολλά, μόνο που χρειάζονται συνεχώς την ετοιμότητά μας, την εγρήγορση, το κράτημά μας σε μια στάση θετική.

    Και τα γράφω όλα αυτά, γιατί, πράγματι, δύσκολο το φετινό καλοκαίρι, πόσω μάλλον όταν συνδυαστεί με προσωπικές δυσκολίες σε κάποιους.

    Όσο για ένα από τα στοιχεία της κρούστας που λέγαμε, το απάγκιο, όνομα και πράμα, φιλόξενο, ζεστό, ασφαλές και αγαπησιάρικο. Χαίρομαι πολύ που υπάρχει, χαίρομαι για ό,τι συναντάω εδώ.

    Ας κλέβουμε του Χάρου, λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θετική κατεύθυνση πάντα Διονύση μου. Εννοείται και επιβάλλεται.
      Πόσο με συγκίνησες με τα λόγια σου!...

      Διαγραφή
  7. Το συγκινητικό μουσικό βίντεο που μας χάρισες στο τέλος, Μαρία, απαλύνει τη θλίψη τής καταστροφικής εμπειρίας.
    Γι’ άλλη μια φορά το Απάγκιο σου αποδεικνύει την ταύτιση του ονόματός του με την αξία του.
    Πενταετές! μα πώς περνούν τα χρόνια;
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αξία του είστε εσείς Άρη μου.
      Τεράστιο και μεγαλοπρεπές ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που είσαι πάντα κοντά μου.
      Μεγάλη μου τιμή!...

      Διαγραφή
  8. Σωστά τα όσα τόσο ωραία, όπως πάντα, αναλύεις αγαπητή μου Μαρία, ωστόσο αυτή η «ύστατη παραγγελιά» «Να κλέβεις του χάρου παιδί μου» πλήρης σοφία αλλά και το εξαιρετικό και τρυφερό συνάμα βίντεο είναι που απάλυναν την ψυχή μου. Σ’ ευχαριστώ!
    Να είσαι καλά!

    Α… ξέχασα να ευχηθώ για την πεντάχρονη παρουσία του «Απάγκιο» σου. Εύχομαι ολόκαρδα καλή συνέχεια για πολλά πολλά χρόνια. Η γραφή σου μας χρειάζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμοιβαία τα αισθήματα Στρατή μου.
      Άπειρα ευχαριστώ σου στέλνω, μαζί με τους θερμούς χαιρετισμούς μου.

      Διαγραφή
  9. Πέρασαν κιόλας 5 χρόνια! Για φαντάσου, συνομίληκα είναι τα μπλογκ μας! Εύχομαι, Μαρία μου, να παραμείνει για πολλά ακόμα χρόνια για να απολαμβάνουμε τα όσα γράφεις και να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να συνδυάσεις τα γενέθλια του μπλογκ με μία τέτοια ανάρτηση.
    Σωστά τα όσα γράφεις, σε μία χώρα που η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει να κάνει αποκλειστικά με το τομάρι μας και με το πόσα θα κερδίσουμε στην πλάτη των υπολοίπων, ενώ ταυτόχρονα ποτέ δεν είμαστε υπεύθυνοι για τίποτα. Φταίει η κακιά μας η μοίρα και τυχόν σωτηρία την περιμένουμε από τους βαρβάρους. Αλλά, όπως είπε και ο Καβάφης, οι βάρβαροι δεν ήρθαν (και δεν θα έρθουν ποτέ).
    Φιλιά και χρόνια πολλά για το μπλογκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Πίππη μου.
      Κι εσείς πέντε ε; Καλή ηλικία πάντως.
      Έχει μαζέψει εμπειρία, φίλους και ξέρει πού & πώς να περπατάει :-)
      Καλή συνέχεια στο καλοκαιράκι σου και προσοχή στους ντόπιους βαρβάρους...

      Διαγραφή
  10. Μαρία στο κακοχείμωνο καλοκαίρι ας συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε απώλεια αφήνει ένα μεγάλο κενό και ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν στο μέλλον άλλες άδικες απώλειες...

    Μαρία, για τα πέντε χρόνια Απάγκιο να περιμένω και διάγγελμα ή αυτό ήταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε κάθε άδικη απώλεια, κάνουμε την ίδια ευχή Τάσο.
      Μάλλον δεν εισακούονται...
      Διάγγελμα θα έκανα, αλλά βαριέμαι τον Κυριάκο που θα βγει πάλι να δηλώνει "Λένε πάλι ψέμματα στο Απάγκιο και διχάζουν τους Έλληνες..."

      Διαγραφή
  11. Τα όμορφα "λιμάνια"τα... αραξοβολια της σκέψης και της ψυχής δεν έχουν χρόνια φίλη μου. Εύχομαι απλά να μπορώ και για τον επόμενο χρόνο να το επισκέπτομαι. Αχτίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ θα μετράω κρυφά το χρόνο και θα χαίρομαι σα παιδί, κάθε φορά που θα σε βλέπω στην πόρτα.
      Όλα καλά θα είναι Γεωργία μου.
      Την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  12. χρόνια πολλά στο μπλογκ σου
    να σου δίνει μόνο χαρές και να βρίσκεις πάντα εδώ ένα απάγκιο , το δικό σου απάγκιο , παρέα με τους μπλογκερικούς γείτονες και φίλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Δελφινάκι μου!
      Ολόψυχες ευχές κι από μένα, καλή συνέχεια σ' ότι κάνεις...

      Διαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ζάχαρη,νερό και σοκολάτα. Όλη σου η ζωή γλυκά μαντάτα ...πολλές πολλές ευχές κ προσευχές να μην ξαναζήσουμε κανενός είδους καταστροφή. Καλή συνέχεια κ δυναμη σε ότι κ να κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κι αν καθυστέρησα πολύ,
    να μπω να σεριανίσω
    Μαράκι στο απάγκιο σου
    την σκέψη μου ν αφήσω
    Είναι που τούτον το καιρό
    ντρέπομαι που το λέω
    μέσα από δύσκολες στιγμές
    εγώ χαρές ξεκλέβω.
    Δεν είναι πως στην σκέψη μου
    ετούτα πού χουν γίνει
    δεν έρχονται συχνά πυκνά
    ποιανού να ναι η ευθύνη.
    Μα η ζωή διεκδικεί τα διακαιώματα της
    και μεις απλά βαδίζουμε
    πάνω στα βήματα της!
    Πως πέρασαν τα πέντε σου;
    σαν να ταν χθες Μαράκι
    που απάγκιασα στο απάγκιο σου
    κύλισαν σαν νεράκι.
    Με συντροφιά Ερωτόκριτο
    Ετούτα είναι γραμμένα
    έμμετρα θέλησα να πουν
    οι ευχές τα ειπωμένα!!
    Ενα μοναχα θα σου πω
    Μαράκι αν θες να ξέρεις
    Οτι κι αν κάνεις στη ζωή
    του χάρου να ξεκλέβεις!.............................Χρόνια του πολλά Κανελλάκι μου αγαπημένο φιλώ σε!! <3













    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχεις! (για να χρησιμοποιήσω την αγαπημένη σου φράση...)
      Τι να πω;
      Άφωνη και συγκινημένη απ' τους στίχους σου Ρούλα μου.
      Σ' ευχαριστώ απ' την ♥ μου αγαπημένη μου!

      Διαγραφή
  16. Να τα εκατοστήσει το Απάγκιο σου που μας προσφέρει ένα απάνεμο λιμάνι και μας κάνει να νοιώσουμε όμορφα. Καλώς ανταμώσαμε εδώ και πάλι. Λυπάμαι για την απώλειά σου.
    Όλα όσα συνέβησαν αυτό το καλοκαίρι ήταν φοβερά αν και νομίζω ότι το ίδιο λέμε κάθε φορά που συμβαίνει κατι τρομερό με θύματα αθώα και ειδικά παιδιά, πάντως μυαλό δεν βάζουμε και ο ''χωροφύλακας'' που θα έπρεπε να μας ακολουθεί σε ό,τι κάνουμε μια και παρανομούμε ασυστόλως, απουσιάζει.
    Εύχομαι καλή αρχή και χαίρομαι που πέρασες καλά στις διακοπές σου.
    Να σαι καλά Μαράκι μου και κοντά μας για πολύ πολύ καιρό (ως να μας βαρεθείς,ναι;)
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτσε να βγάλω κι άλλες καρέκλες γιατί μαζευόμαστε σιγά-σιγά Αννούλα μου.
      Καλό μας φθινόπωρο κι ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!

      Διαγραφή
  17. Μπήκαμε με ένταση και ανησυχία σε αυτό το ταξίδι της απόδρασης που περιγράφεις με την ελπίδα να βρει διέξοδο το φορτίο του "μέσα" μας, καθώς ήταν ασήκωτο, αλλά και με τη λαχτάρα να προσφέρουμε ένα μικρό λιθαράκι γύρω μας, προσμένοντας να πάρει μια άλλη ρότα ο κόσμος...
    Συνέχισε αυτό που θαυμάσια ξέρεις να κάνεις για όσο το αντέχεις.
    Το τραγούδι βάλσαμο όπως και ο τόπος που επισκέφτηκες!
    Φιλιά πολλά, Μαρία μου, και τα λέμε παρέα καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΣΛ

    (οι ψυχές που αγαπήθηκαν πραγματικά δεν χάνονται ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
    Θα επανέλθουμε, ε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποτε θέλετε.
      Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.
      ΣΛ και μου έλειψες...

      Διαγραφή
  19. Θα μείνω μόνον στα καλά, Μαρία μου. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στο υπέροχο μπλογκοσπιτάκι σου. Πόσες ομορφιές μας έχει χαρίσει η μπλογκογειτονιά μας. Πόσους νέους φίλους έχουμε γνωρίσει και πόση αγάπη έχουμε νιώσει. Να είσαι πάντα καλά, κοπέλα μου. Εύχομαι τα πέντε χρόνια του μπλογκ σου, να γίνουν 15, 25, 35, 55, 85 και 105!!!! Γιατί με το χιούμορ και τον καυστικό σου λόγο μας κρατάς αγαπημένη συντροφιά. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mαθουσάλειο θα γίνει ρε Μαράκι, με τόσα χρόνια. Λίγα και καλά ας είναι.
      Σ' ευχαριστώ πολύ φίλη μου♥

      Διαγραφή
  20. Μαρία μου καλό Φθινόπωρο σου εύχομαι! Και να είναι πολύ καλύτερο από το βασανιστικό Καλοκαίρι που τις άσχημες σκηνές του περιγράφεις στην ανάρτηση σου! Εύχομαι επιτέλους να αφυπνιστούν συνειδήσεις, και να νοιώσουμε πως δεν είμαστε περαστικοί απλά μα να μπορέσουμε να αφήσουμε καλά σημάδια όπως μπορεί ο καθένας! Να χαιρόμαστε το ''Απάγκιο'' και να αράζουμε στο πότε ήρεμο και απάνεμο και πότε ορμητικό λιμανάκι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλώς ξαναβρεθήκαμε Μαίρη μου και καθυστερημένες ευχές για τη γιορτή σου!
    Τι ωραίο σχόλιο μού άφησες!
    Ελπίζω να έχουμε απανεμιές στο εξής :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο κορίτσι μου είχα ξεχάσει την γιορτή μας! Ευχαριστώ για τις ευχές σου και χρόνια πολλά και σε σένα κορίτσι μου! Ε;... Δεν μπορείς να πεις για την μνήμη μου.... φανταστική... τι να πω πια για μένα;

      Διαγραφή
  22. Κακοχείμωνο καλοκαίρι....με απώλειες, καταστροφές, θλίψη......εύχομαι ένα ήρεμο, καταλαγιασμένο και χομογελαστό , γιατί όχι; Φθινόπωρο......που θα μας δώσει την ευκαιρία ενός απολογισμού και ευελπιστώ, της αφύπνισης των συνειδήσεών μας.....Το αγαπημένο ΑΠΑΓΚΙΟ σου , αραξοβόλι της ψυχής, να είναι πολύχρονο !!! Να κλέβεις του χάρου Μαρία μου !!! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά το άκρως τραυματικό καλοκαίρι, πάμε για ένα "καλοκαιριάτικο" φθινόπωρο Κλαυδία μου.
      Τις ευχές μου και τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  23. Μαρία μου χρόνια πολλά στον χώρο σου. Εύχομαι τα χρόνια να περνούν και το blogging με ότι περιλαμβάνει, να 'σαι γεμίζει, σαν 'ναι η πρώτη μέρα.
    Καλό φθινόπωρο να έχουμε. Με υγεία και χαμόγελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανταποδίδω τις ευχές σου Μαρίνα μου.
      Με υγεία κυρίως...
      Την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  24. Μαρία σου εύχομαι από καρδιάς χρόνια πολλά και δημιουργικά.
    Χαίρομαι ειλικρινά που γνώρισα το τόσο αξιόλογο blog σου και την εμπνευσμένη γραφή σου που σε δίσεκτους καιρούς μας συντροφεύει με ποιότητα, ήθος, προοδευτικό πνεύμα και κριτική σκέψη.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Περασα για μια καλησπερα Κανελλακι μου.. !!! στελνω αγκαλια να σε βρει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Αν και είμαι «φρέσκια» εδώ στη γειτονιά του Απάγκιου, είναι από τις αγαπημένες μου στάσεις. Με καθυστέρηση λοιπόν, θα ευχηθώ να είναι πολύχρονο, και πάντα γεμάτο έμπνευση και πολλά ζευγάρια μάτια να το απολαμβάνουν!
    Δύσκολο, άσχημο το φετινό καλοκαίρι. Κρατάμε τα μαθήματα και την ουσία όσων βιώσαμε και βαδίζουμε μπροστά. Δεν σταματάμε να βαδίζουμε μπροστά. Τα φιλιά μου!
    Υ.Γ. Για τα δώρα της Κρήτης δεν θα μιλήσω - είμαι πολύ υποκειμενική γαρ! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.