Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Χωρίς λόγια


Στο φούρνο της γειτονιάς.  Μέρα και ώρα αιχμής. Μεσημέρι Σαββάτου. Με τους πελάτες να βγαίνουν φορτωμένοι φρατζόλες, κουλούρια και ζεστά κρουασάν. Μηχανικές κινήσεις και αδιάφορα βλέμματα.  Μπροστά μου μια καλοσχηματισμένη γυναικεία φιγούρα.  Με σκουρόχρωμη μακριά ρόμπα, κουμπωμένη ψηλά στο λαιμό της και τη χαρακτηριστική μαντήλα να καλύπτει το κεφάλι της. Σφιχτά δεμένη. Να μη φαίνεται ούτε τρίχα απ’ τα μαλλιά της. Στο χέρι της κρατάει ένα κέρμα, το άλλο σφίγγει δυνατά ένα παιδικό χέρι. Μια μικρή, ίσαμε δέκα χρόνων. Δίχως μαντήλα. Με μαλλιά φιλντισένια και δυο μάτια που πέσανε πάνω μου, σα φλογεροί κομήτες. Για ένα δευτερόλεπτο. Όχι παραπάνω.

Προσποιούμαι πως χαζεύω τις βιτρίνες με τα γλυκά.
Όση ώρα η μητέρα της παραγγέλνει μια φρατζόλα, με τα ισχνά ελληνικά της,  ένα παιδικό χέρι υψώνεται δειλά, προς τον πάγκο με τις σοκολάτες. Δίπλα στην ταμειακή.  Απλώνει τα δάχτυλά της πάνω απ’ το κουτί και αγγίζει τρυφερά τα χάρτινα περιτυλίγματα. Τα χαϊδεύει. Και ξαναρίχνει το χεράκι της κάτω. Βαρύ σα μολύβι. Την ακούω να καταπίνει μιαν ανάσα αέρα. Διακρίνω τη διαδρομή του σάλιου της. Μια μικρή μπαλίτσα, που κατρακυλάει ξέφρενα στο λαιμό της.

Στιγμιαίος διάλογος με τη μητέρα της. Βουβός, μόνο με τα μάτια.  Μα απόλυτα εύγλωττος. Απλώνω το χέρι μου δείχνοντας τις σοκολάτες. «Μπορώ να…;». Μου απαντάει κατηγορηματικά. «Ούτε που να το σκεφτείς!». Σφίγγει δυνατά το παιδικό χέρι και φεύγουν κι οι δύο με γρήγορο βηματισμό.

Μια στιγμή μονάχα. Τόσο χρειάστηκε. Δίχως λόγια. Δίχως χειρονομίες. Μ’ ένα καθαρό βλέμμα. Παραχωμένο πίσω από μια μαντήλα. Κι ας μην ήξερε να μιλάει σωστά τη γλώσσα μου. Κι ας ήταν αδύνατον  να ξεστομίζει  σωστά τις λέξεις  και να φτιάχνει σεντόνια με όμορφες φράσεις. Με μια ματιά της μόνο με αποστόμωσε. Με κόλλησε χαλκομανία, στην ψευδοροφή της ευδαιμονίας μου.

Και μου υπενθύμισε με τον πιο αυστηρό τρόπο, πως η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν είναι προνόμιο του κατέχοντος. Ίσα-ίσα… Ζει και βασιλεύει στο μαγικό κόσμο του μη έχοντος.


48 σχόλια:

  1. Αφού είσαι εδώ (στον αέρα) και το μοιράζεσαι, αυτομάτως το κατέχεις κι ας μην έγινε αποδεκτή η κίνηση... Είδες; Μερικές φορές νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι για κάποιους, αλλά λογαριάζουμε χωρίς εκείνους... Σε φιλώ γλυκά! Το "χωρίς λόγια" σου, με άφησε άφωνη... :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαι μερικές φορές εκείνοι που νομίζουμε ότι χρειάζονται βοήθεια, είναι εκείνοι που μας βοηθούν να ανακαλύψουμε κάποιες αξίες και να εκτιμήσουμε αυτά που θεωρούμε δεδομένα.
      Να'σαι καλά Πέτρα μου!

      Διαγραφή
  2. Τα είπε όλα η σιωπή! Και το υπέροχο κείμενό σου περί αξιοπρέπειας! Να βράσω τόνους με δοκίμια! Μερικές φορές τα απλά ...τα βουβά ...λένε τα πάντα!
    Μαρία μου...για άλλη μία φορά σου βγάζω... τη μαντήλα που δεν φοράω! :)))
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως ακριβώς το λες... στα βουβά.
      Οι ματιές, είναι πιο φλύαρες συνήθως.
      Να'σαι καλά Αριστέα μου!

      Διαγραφή
  3. Συμπυκνωμένα συναισθήματα!
    Στην αναμονή.. στις μυρωδιές και η πάλη μιας ανάσας με την αξιοπρέπεια που δεν κοστολογείται με τίποτα.
    Δεν υπάρχει ζυγαριά..

    "Με κόλλησε χαλκομανία, στην ψευδοροφή της ευδαιμονίας μου."
    Εδώ υποκλίνομαι με συγκίνηση...

    Το τραγούδι που επέλεξες, από τα πλέον αγαπημένα χρόνια τώρα, "έδεσε" με το κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τιμή μου ο ερχομός σου!
      Κι αντί για υποκλίσεις, λέω να κερνάμε ο ένας τον άλλο με ότι διαθέτει στην ψυχούλα του. Συγκίνηση, μυρωδιές, εμπειρίες, ανθρωπιά...
      Σ' ευχαριστώ πολύ!!!

      Διαγραφή
  4. ΨΕΥΔΟΡΟΦΗ..Η λεξη κλειδι..!!
    Σ ευχαριστω που το μοιραστηκες μαζι μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αξιοπρέπεια. Πόσο μεγάλη λέξη και πόσο καταπατημένη στις μέρες μας. Σημασία έχει να μη χάνουμε το συναίσθημα και την ανθρωπιά μας. Κι ας κουτουλάμε σε αξιοπρέπειες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσοι τα διαθέτουν, δεν τα χάνουν.
      Αν τα χάσουν, σημαίνει ότι ποτέ δεν τα διέθεταν. Νόμιζαν πως...

      Να'σαι καλά Τζούλυ μου!

      Διαγραφή
  6. Θεωρω ανθρωπινη εξελιξη και σοφια
    τον εντοπισμο της διαδρομης του σαλιου,
    που λιγο ελλειψε να αναλυθει
    σε χιλιαδες συναισθηματα στιγμης.
    Τα "βηματα" ακουστηκαν μεχρις εδω.
    Οσο για την αξιοπρεπεια....για ΜΙΑ αξιοπρεπεια...
    ...................
    λυγιζουν τα καλαμια με τον ανεμο,ματια μου.

    Τραγουδι αγαπημενο....χαμενο...ακομα ψαχνει καποιος να βρει καποιον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενα να σχολιάσεις κάτι διαφορετικό, εκτός απ' αυτή τη διαδρομή...
      Τα ίδια "μάτια" διαθέτουμε (μ'αλλον...)

      Καληνύχτες γλυκές!

      Διαγραφή
  7. Πολλες φορες ... οταν συναντας στον δρόμο σου την αξιοπρέεια δεν έχεις λόγια να πείς τίποτα σωπαίνεις Κανελλάκι μου .. ειναι το μόνο που κανεις ...αλλά το μέσα σου μιλα πολύ....το τραγουδι υπεροχο... δεμενο.......φιλώ σε..
    Οταν μιλάς με την σιωπή
    κατέχω το κερά μου
    λενε τα περισσότερα
    η ματιά σου κι η ματιά μου...............της στιγμής για να δέσει με το θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου γλυκό, δεν έχω λόγια!
      Τόσες αφιερώσεις με προσωπικές μαντινάδες... ούτε στο πιο τολμηρό όνειρό μου!
      Να'σαι καλά & σ' ευχαριστώ πολύ!!!

      Διαγραφή
  8. "Μικρές ανθρώπινες ιστορίες" . Φτιαγμένες από καπνό ψυχής φλεγόμενης. Κι αυτό τις κάνει να καίνε!!!
    Τα σέβη μου
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα δικά μου Άννα μου!
      Και σέβη και αγάπη και θαυμασμό για τις δικές σου "φλόγες"...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  9. Δεν έχω τι να πω!
    Υπέροχο κείμενο Μαρία!
    Αχ αυτές οι έννοιες όπως η αξιοπρέπεια τι μπορεί να σου κάνουν αν τις χάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από "χαμένους" άλλο τίποτα!
      Αλλά κάθε τι υπάρχει, γιατί υπάρχει το αντίθετό του...

      Φιλί σβουριχτό στον αέρα! Πιάστο!

      Διαγραφή
  10. Λίγο θα είναι να πω πως διάβασα ένα υπέροχο κείμενο Μαρία μου...
    θα σταθώ στην ανθρώπινη διάσταση και όχι την λογοτεχνική που είναι άψογη
    όπως κάθε τι που διαβάζω από σένα...
    Μα πόση αξιοπρέπεια μπορεί να χαλαλίσει ένα μικρό γλυκάκι για ένα παιδί;
    Αν ήταν να γελάσει το χειλάκι του στα κομμάτια η αξιοπρέπειά μου κι εγώ μαζί....
    για ένα γλυκάκι....για ένα κομμάτι ψωμί... για ένα ζεστό ρουχαλάκι... για το παιδί μου .

    Καλημέρα Μαράκι μου
    να είσαι καλά μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι το σκέφτηκα κι εγώ εκείνη τη στιγμή.
      Και θύμωσα λίγο.
      Η μάνα ξύπνησε μέσα μου...
      Αλλά πάλι...
      Σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν βαθιά οριοθετήσει την περηφάνεια τους.
      Δίχως συμβιβασμούς. Τους σέβομαι και τους θαυμάζω.
      Λεβίνα μου με τιμούν τα λόγια σου! Να'σαι καλά...

      Διαγραφή
  11. Έτσι την είχαμε μάθει την αξιοπρέπεια, από γονείς, από δασκάλους...
    Τι άραγε άλλαξε αυτά τα χρόνια κι εμείς που δεν φοράμε μαντήλα
    την ξεχάσαμε. Ξέρουμε να λέμε πολλά γι αυτήν, ξέρουμε ίσως και να
    την ζωγραφίζουμε αλλά δεν ξέρουμε την ουσία της.
    Είναι ακριβό πράγμα η αξιοπρέπεια... και το κοριτσάκι ήδη αγόρασε
    πλάι στη μαμά της μια σεβαστή ποσότητα, να την φυλάξει να την έχει
    και στο μεγάλωμά της.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς ήταν το "μάθημα" εκείνης της μέρας για μένα.
      Όπως ακριβώς το περιγράφεις!

      Φιλιά Φλώρα μου!

      Διαγραφή
  12. Εξαιρετικό κείμενο! Η αξιοπρέπεια όντως δεν έχει ταξικά ή εισοδηματικά ή μορφωτικά χαρακτηριστικά! Αξιοπρεπής είναι ο άνθρωπος που διάγει με σύνεση, ταπεινότητα και ειλικρίνεια το βίο του, δίχως εξαρτήσεις και δίχως κλαψουρίσματα.
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που είδα το πτηνό στο απάγκιο μέρος μου!
      Ειλικρινά και δεν είναι σχήμα λόγου.

      Να'σαι καλά Πιγκουίνε μου και καλά ταξίδια να έχεις!

      Διαγραφή
  13. Υπέροχο κείμενο για την Αξιοπρέπεια.
    Μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Τζίνα μου.
      Μετέφερα αυτό ακριβώς που είδα και ένιωσα.
      Μάθημα ζωής για μένα!

      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  14. Πόσο δίκιο έχεις Μαρία , η αξιοπρέπεια είναι προνόμιο των μη εχόντων και πανάκριβη !
    Με γλαφυρό τρόπο περιέγραψες το συμβάν και είναι ακόμα πιο μεγάλο το σφίξιμο της καρδιάς ! Οχι γιατί δεν σου επέτρεψαν , αλλά γιατί δεν μπορούν οι ίδιοι! Ετσι την γνωρίζω την αξιοπρέπεια και εγώ .
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνήθως μπλέκουμε την ελεημοσύνη με την αλληλεγγύη.
      Καλοπροαίρετα ίσως, αλλά τα μπλέκουμε...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  15. Είναι κάτι φορές που τα σχόλια δεν έχουν νόημα..
    Γιατί όταν ο άνθρωπος δοκιμάζεται απ' την ζωή, τι νόημα έχουν οι λέξεις;
    χαιρετώ την ευαισθησία σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό Στρατή μου!
      Κανένα νόημα και καμιά λογική δεν χωράνε στον ανθρώπινο πόνο.

      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  16. Μαρια μου,καλοταξιδο το νεο σου καραβακι!Πολυ με συγκινησε το κειμενο σου που δειχνει ομορφη,ευαισθητη ψυχη!Και βεβαια αξιοπρεπεις ειναι οι ανθρωποι αυτοι που αγωνιζονται τοσο σκληρα να επιβιωσουν σ εναν τοσο εχθρικο κοσμο!Σε φιλω! ΒΑΣΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάσω μου σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και για την παρουσία σου εδώ!
      Με τέτοιους συνταξιδιώτες, δεν φοβάμαι τις "φουρτούνες"...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Εξαιρετικό το κείμενό σου Μαρία!
    Πόσο μεγάλη έννοια αυτή της αξιοπρέπειας...
    Φιλιά πολλά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη και ανεξερεύνητη από πολλούς...
      Σ' ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  18. Πολύ με συγκίνησες...καθημερινά βλέπουμε γύρω μας όλο και περισσότερους αξιοπρεπείς ανθρώπους..γιατί ζει και βασιλεύει η αξιοπρέπεια στους μη έχοντες..όπως πολύ σωστά είπες!...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες μαζί μου λίγη συγκίνηση.
      Το πιο γλυκό αλισβερίσι είναι αυτό!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  19. Όπως πάντα, άλλο ένα φανταστικό κείμενο... και πράγματι, πόση αξιοπρέπεια στους μη έχοντες, μερικές φορές...! Τη στιγμή που πολλοί έχοντες δεν ξέρουν καν τι σημαίνει η έννοια...

    Καλό βράδυ και καλώς σε βρήκα κι εγώ με τη σειρά μου στο νέο σου σπίτι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήρθες Μαράκι μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τα σχόλια σου.
      Να'σαι καλά και καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  20. Η Μαρία απέκτησε επιτέλους το δικό της κονάκι.
    Αυτό και αν είναι νέο!
    Το blog σου το βρίσκω πολύ όμορφο μέσα στην λιτότητα του.
    Εξάλλου εσύ δεν έχεις ανάγκη από φρού φρού και αρώματα.
    Εσύ θα το γεμίσεις με κείμενα γεμάτα ανθρωπιά όπως μόνο εσύ ξέρεις.
    Η παρουσία των μπλογκόφιλων εγγυημένη,γιατί που να τρέχεις τώρα να βρεις απάνεμο τόπο,όταν η Μαρία σου τον προσφέρει τόσο απλόχερα.
    Καλή συνέχεια Μαράκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλωσόρισες Χριστινάκι μου!
      Μου έλειψες.
      Πότε θα με κεράσεις λίγο χαμόγελο;

      Διαγραφή
  21. Αξιοπρέπεια; Υπερηφάνεια; Ντροπή; Όλα μαζί; Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.
    Το θέμα είναι σε μια επόμενη παρόμοια περίπτωση τι κάνεις; Αδιαφορείς και προσπερνάς ή ξαναπροσπαθείς;
    Από το ελάχιστο που σε έχω "γνωρίσει" πιστεύω πως δεν έκανες μια κίνηση επίδειξης αλλά αλληλεγγύης. Που προφανώς μεταφράστηκε λάθος. Ίσως πάλι η μητέρα να μην ήθελε να βάλει το παιδί της σε λάθος δρόμους.
    Δύσκολα μας έβαλες σήμερα. Προσωπικά προβληματίστηκα πολύ. Να είσαι καλά γι' αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξα κι εγώ.
      Αν ήμουν στη θέση της, το ίδιο θα έκανα.
      Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες τον προβληματισμό μου Πέτρο.
      Όλα όσα γράφεις, τα ένιωσα...
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  22. Με τι όμορφο τρόπο ζωντάνεψες τις εικόνες που βρέθηκα και'γω δίπλα σου και ένιωσα τη λαχτάρα του μικρού για τη σοκολάτα και είδα το απαγορευτικό βλέμμα της μάνας.


    Τα πιο ωραια πραγματα ερχονται εκει που δεν τα περιμενεις..Και γινονται τα θαυματα οταν παψεις να επιμενεις.
    .Τα πραγματα τα ομορφα οσο τα θελεις χανονται τυχαια..Και ας ψαχνεις σε πολυοροφα,στα υπογεια ειναι η θεα!! όπως εύστοχα τα λέει ο Τερζής!!

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραίοι στίχοι και ναι... κάποιες φορές έρχονται τα θαύματα.
      Φτάνει να πιστεύεις σ' αυτά.
      Να'σαι καλά Ζουζού μου!

      Διαγραφή
  23. Καλορίζικο το σπιτικό σου, Μαρία μου!
    Επιβαλλόταν να έχεις το δικό σου χώρο, εφόσον γράφεις και πολύ και καλά...

    Η διήγησή σου πολύ ζωντανή!!
    Αυτό το χάδι στις σοκολάτες ποσα πολλά σημαίνει...
    Καλό φθινόπωρο, και να τα λέμε πιο συχνά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρώ μου καλωσόρισες!!!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και τις ευχές σου!
      Ναι... φθινοπωριάζει, μαζευόμαστε σιγά-σιγά και θα τα λέμε συχνότερα.

      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  24. Υποκλίνομαι στον τρόπο απόδοσης γραφής, άποψης και όχι μόνον!
    Ήρθε ο ήχος από τη σιωπή, η οσμή απ' τα συναισθήματα κι ο πόνος της αξιοπρέπειας μεσ' από την μαντήλα της μητέρας, έτσι όπως μας περιέγραψες, φίλη μου Μαρία.
    Εσύ σωστά λειτούργησες, ανθρώπινα, σαν μάνα, εκείνη δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει το καθάριο χρώμα της αξιοπρέπειας από την γκρίζα, μίζερη ελεημοσύνη. Ίσως, η πεισματώδη συμπεριφορά της, να ήταν επηρεασμένη από ακρωτηριασμένες ελπίδες σ' έναν ανήλιαγο
    κόσμο-τόπο κι από μια ζωή καπνισμένη από το αβέβαιο αύριο, ίσως... Εύχομαι να είσαι πάντα καλά! Φιλιά και καλό βραδάκι!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απάγκιο τα λόγια σου Κατερίνα!
      Χαίρομαι που γνωριστήκαμε.
      Ειλικρινά χαίρομαι!
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.