Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Η πριγκίπισσα Ρούλα


Αν δεν φας το παραμύθι σου, θα έρθει ο δράκος να σε κάνει τας-κεμπάπ!
Κι αν το φάω;”  ρώτησα μια μέρα.
Θα έρθει ο πρίγκιπας καβάλα στ’ άσπρο του άλογο, να σε πάρει για  πριγκίπισσα στο παλάτι του!”
“Οκέϊ κατάλαβα! Φλόμωσέ με στο παραμύθι!...”

Για λόγους ασφαλείας, στο λύκειο διάλεξα δέσμη “Σταχτοπούτας” και ήμουν συνεπής στο ραντεβού μου με τον πρίγκιπα. Ήρθε καβάλα σε παπί, ένα βράδυ που είχαμε παραγγείλει πίτσες.  Ένας ξανθός, γαλανομάτης άγγελος  μου παρέδωσε τις πίτσες κι εγώ την καρδιά μου.
“Πώς σας λένε;” με ρώτησε την ώρα που έφευγε.
“Γρηγορία” του είπα. “Για λόγους συντομίας Ρούλα. Εσάς;”
“Τάκης απ’ το Παναγιώτης” μου απάντησε λάγνα.

Για λόγους συντομίας, πετσοκόψαμε ονόματα, όνειρα και αισθήσεις. Ερωτευτήκαμε,  παντρευτήκαμε και γίναμε γονείς, με το χρονόμετρο στο χέρι. Ο επόπτης-μπαμπάς έμεινε ευχαριστημένος απ’ τις επιδόσεις μας κι η μαμά δεν σταμάτησε στιγμή να με συμβουλεύει πώς να γίνω καλή μαγείρισσα, υποδειγματική νοικοκυρά, στοργική μάνα και παραχωρητική σύζυγος. Για λόγους συντομίας, παρέλειψε το κεφάλαιο “Γυναίκα”. Κάτι ροζ όνειρα που είχα εκείνη την εποχή, τσαλακώθηκαν  και κιτρίνισαν στο βάθος ενός συρταριού. Για λόγους ευρυθμίας.

 Άλλαξα ρόλο από κόρη σε μάνα με επισκληρίδιο αναλγησία, νομίζοντας πως θα γλυτώσω τις οδύνες της μητρότητας. Κανείς δεν μου είχε πει πως το παραμύθι τελείωνε, εκεί ακριβώς που άρχιζε η ζωή.  Στο μεταξύ, ο Πρίγκιπας-Τάκης έπιασε δεύτερη δουλειά και τα βράδια γύρναγε σπίτι κατάκοπος. Έτρωγε, γκρίνιαζε και κοιμόταν. Για λόγους πειθαρχίας, δεν παραπονέθηκα ποτέ για τίποτα. Το σιδερωμένο ρούχο, το γυαλισμένο παρκέ και το ζεστό φαί, ήταν οι στόχοι της νιότης μου. Το μικρό κορίτσι που κρυβόταν μέσα μου, μεγάλωσε παρέα με την κόρη μου. Τα βράδια έπαιζα κρυφά με τις κούκλες της.  Και τα πρωινά που έλειπε στο σχολείο, στόλιζα τα μαλλιά μου με τα κοκαλάκια της. Ίσως να είναι απ’ τα λίγα  κορίτσια που δεν δοκίμασαν ποτέ τις γόβες της μαμάς τους. Απ’ την αλάνθαστη παιδική της διαίσθηση, μου παραχώρησε κι αυτό το παιχνίδι της. Για λόγους ευαισθησίας.

Με λέγανε Γρηγορία νομίζω. Είμαι απροσδιορίστου ηλικίας, αφού έχασα το μέτρημα στην πορεία του παραμυθιού. Κάποιοι με φωνάζουν “Μικρομάνα”, κι άλλοι “Μεγαλοκοπέλα”. Ο μπαμπάς συνεχίζει να με φωνάζει “Κορίτσι του”. Κι η μαμά μοιράζεται μαζί μου τα μυστικά της, λες κι  είμαστε  φίλες. Ο πρίγκιπάς μου έχει παραδώσει το φωτοστέφανο της νιότης του, στην εκατόμβη της σχέσης μας. “Γερνάω” μου είπε προχτές. “Γερνάμε μαζί” του είπα. “Ζήσαμε ένα βολικό παραμύθι. Ίσως να ήταν ασφαλέστερο από μιαν άβολη αλήθεια”…

Η κόρη μου κουλουριάζεται δίπλα μου κάποια βράδια και κοιμάται γαλήνια στην αγκαλιά μου.
Της διηγούμαι ιστορίες με αλήθειες και δράκους.
Τη συμβουλεύω να αποφεύγει δια ροπάλου τα παραμύθια, γιατί έχουν πάρει στο λαιμό τους πολλά κορίτσια.
Και κάποια Σταχτοπούτα που υπήρχε μια φορά κι έναν καιρό, βρίσκεται ήδη σε προχωρημένη σήψη.


Βραβείο συμμετοχής στο 5ο παιχνίδι (2ου κύκλου)
"ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"


Η Ρούλα και η ιστορία της βραβεύτηκαν στο Παιχνίδι Λέξεων της Φλώρας.
Οι υποχρεωτικές -πέντε- λέξεις του παιχνιδιού, είναι με κόκκινο χρώμα στο κείμενο.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους και όλες που με τίμησαν με τη συντροφιά και την ανάγνωσή τους.

Το κείμενο φιλοξενήθηκε στο Εβδομαδιαίο Περιοδικό Πολιτισμού


61 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια Μαράκι μου
    Η ιστορία σου ξεχωριστή..για κάποια όνειρα
    που παρεμποδίστηκαν όχι από την μοίρα
    αλλά από κακές επιλογές!!!

    φιλάκι που σε αγαπά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη... μου απέσπασε την προσοχή αυτό το φιλάκι...
      Η πιο ωραία αφιέρωση που έχω πάρει!!!
      Σ' ευχαριστώ ρε Ελενάκι!

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Στις πριγκίπισσες υποκλίνονται;
      Δεν έχω κάνει γαλαζοαίματη και δεν το κατέχω το έθιμο ;-)
      Μου φτάνει η παρουσία σου Τζίνα μου. Σ' ευχαριστώ θερμά!

      Διαγραφή
  3. η πριγκίπισσα Ρούλα, που γρηγορεύτηκε το παραμύθι-παγίδα να ζήσει, είμαι εγώ - ίσως είσαι και συ - ίσως και εκατομμύρια άλλες, γιατί όχι και άλλοι...

    νοιώθω τόσο όμορφα που σε διαβάζω πάλι, είναι τόσο όμορφα να επιστρέφω "σπίτι", να επιστρέφω στο απάγκιο....
    Κανελάκι μου πολύ σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις πώς νιώθω...
      Έλειψες!
      Σ' ευχαριστώ γιατί διάβασες (και πάλι) τις κρυφές μου σκέψεις.
      Εδώ γύρω να είσαι. Να σε νιώθω!

      Διαγραφή
  4. Έχουμε την ίδια άποψη για τα παραμύθια Μαρία μου και το ξέρεις!
    Διάβασα την πικρή- συγκλονιστική διαμαρτυρία σου και πριν σε ψηφίσω δίνοντας το άριστα μου "σε" έστειλα σε μήνυμα στην κολλητή μου. Για να μην γίνει έτσι! Καμία μας να μην γίνει σαν την πρικίπισσα σου! Γίνεται;
    Υποκλίνομαι ( για 1,666η φορά) και θα το αντέξω το λουμπάγκο σου λέω αν είναι να διαβάζω τέτοια εξαιρετικά κείμενα !!!
    Σε φιλώ γλυκά!
    Κράτα τον πήχη ψηλά! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμα γελάω με το προηγούμενο σχόλιο σου και τα λουμπάγκα σου Αριστέα μου!
      Με τιμάς με τα λόγια σου, αλλά δεν θέλω υποκλίσεις.
      Ό,τι καταθέτουμε, είναι γιατί βρίσκουμε αποδέκτες. Ένας απ' αυτούς είσαι κι εσύ...
      Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου! Για όλα...

      Διαγραφή
  5. Νιώθω σαν το "The Voice". (μη βαράς, το βλέπω κάπου κάπου επειδή μου αρέσουν οι νέες φωνές καλλιτεχνών)
    Δεν έχω γυρίσει να σε δω και μόλις μαθαίνω το πρόσωπό σου έχω αρχίσει να μετανιώνω που δεν σε ψήφισα.

    Αστειεύομαι!
    Σιγά με περιμένεις από εμένα τα εύσημα.
    Από λέξεις-κλειδιά (ειδικά με εκείνη την "επισκληρίδιο αναλγησία") ήμουν σχεδόν σίγουρος για τον συγγραφέα.

    Καλή συνέχεια στο εύκολο, πια, έργο σου: να μαζεύεις βραβεία.
    Τα δικά μου βραβεία τα κέρδισες ένα πρωί στον Κεραμικό που γνώρισα την προσφορά σου. Τα υπόλοιπα είναι για να περνάμε ευχάριστα την ώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σε βάραγα, αλλά δε βοηθάει η απόσταση. "Σ' αρέσουν οι νέες φωνές καλλιτεχνών"... ρε δεν τ' αφήνεις τα σάπια;
      Αστειεύομαι!
      Τα βραβεία μας είναι ότι ανταμώσανε οι δρόμοι μας και κρατάμε το "ίσο" στη στραβή εποχή που μας έλαχε να ζούμε.
      Τα φιλιά και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  6. Χαίρομαι που στηρίζουμε το ωραίο παιγνίδι της Φλώρα μας
    αυτή τη φορά δε με βοηθησαν οι λέξεις αλλά στη ψηφοφορία ήμουν εκεί
    ωραία η ιστορία σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Φλώρα μας είναι πλέον "αξία" Δελφινάκι μου!
      Κι εγώ χαίρομαι που είσαι πάντα παρούσα και με τον ιδιαίτερο & γλυκό σου τρόπο, στηρίζεις και υποστηρίζεις τις προσπάθειές μας
      Να'σαι καλά και τα φιλιά μου στην Κύπρο!

      Διαγραφή
  7. Ενα ψυχανέμισμα το έπαθα.. όταν ανάγνωσα την..... Ρούλα..έκανε ενα κλικ στο πίσω μέρος του μυαλού μου...μυρίζει Κανελλάκι...είπα και δεν έπεσα έξω... χι.χι. η τιμή δική μας που γινόμαστε αναγνώστες ..σου ... με ψήφους ή χωρίς αυτούς..!!!!!!!........και η μαντινάδα μου...
    Τρίχες πολλές του κεφαλιού
    βλέπω κι έχουν ασπρίσει
    κι ακόμα δεν επρόλαβα
    να πω ότι έχω ζήσει!!!!.......................................φιλιά Κανελλάκι μου..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο μια μαντινάδα σου
      κι η αγάπη σου μου φτάνει,
      γιατί μου δίνουν δύναμη
      που ο νους σου δεν τη βάνει...
      Πού θα πάει; Κοντά σου θα μάθω να γράφω και μαντινάδες ;-)
      Φιλιά πολλά σου στέλνω!

      Διαγραφή
    2. Τι να μάθεις παιδί μου.. εσύ με ξεπέρασες....ενα σκουντηματάκι ήθελες;..χι.χι...τέλειος δεκαπεντασύλαβος χι.χι. τι σου λέω η Μακεδόνισσα...!!!!!χι..χι.. φιλώ σε......!!!

      Διαγραφή
  8. Εξαιρετικό, καθημερινό, μελαγχολικό, αληθινά τραγικό ή τραγικά αληθινό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία σ' ευχαριστώ! Πιο πολύ, γιατί διέκρινες τις αλήθειες του...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Δεν έχω λόγια!
    Απλά συγχαρητήρια!
    Μαράκι είσαι δημιουργός και αυτό νομίζω τα λέει όλα...
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατάω τα φιλιά κι ας αφήσουμε τις δημιουργίες για άλλους ;-)
      Κατερίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  10. Mαρία μου, το 3άρι μου δεν ξέρω πως αλλά κάθε φορά είναι δικό σου.
    Το θέμα είναι ότι έχω απαγορεύσει στον εαυτό μου να βαθμολογώ
    αλλά μήπως άραγε είχες ποτέ ανάγκη από ένα 3άρι ακόμη;
    Εμείς έχουμε ανάγκη να διαβάζουμε τις ιστορίες σου, τις αλληγορίες σου,
    τις σκέψεις σου, τους συνειρμούς σου.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου φτάνει το δεκατριάρι που κέρδισα. Γνωρίζοντας μέσω του παιχνιδιού σου, εσένα κι όλους όσους συχνάζουν στη στέγη σου. Στ' αλήθεια Φλώρα, αν δεν ήσουν εσύ και το παιχνίδι με τις λέξεις, κάποιες ιστορίες δεν θα είχαν γραφεί. Όσα ευχαριστώ κι αν σου πω, θα είναι λίγα.

      Διαγραφή
  11. Εγώ τι να πω;;; Οτι σε μυρίστηκα;; Ναι σε μυρίστηκα και χαίρομαι που έπεσα μέσα!!! Μας έχεις κατακτήσει Μαρία μου με λέξεις, εικόνες, συναίσθημα.. Κι είναι κι αυτό το γαμώτο της κάθε εν δυνάμει πριγκήπισσας που έμαθε να ζει με παραμύθια κάθε είδους.. Θα ξυπνήσει άραγε η ωραία κοιμωμένη να φάει τον κακό τον λύκο;;; Να ζήσει καλά κι εμείς καλύτερα;;
    Εμείς καλύτερα να διαβάζουμε εσένα!! Μπράβο Μαρία μου και συγχαρητήρια για την διάκριση στο παιχνίδι και τις καρδιές μας!!!
    Φιλάκια και καλό σ/κ να χεις!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η συγκεκριμένη ξύπνησε πάντως. Κι αν θέλει κουράγια ν' αλλάξεις τη ρώτα της ζωής σου, να μην επαναλάβεις τα ίδια λάθη στο παιδί σου, θέλει ψυχή και υπέρβαση.
      Φιλιά πολλά Μαριλένα μου!

      Διαγραφή
  12. καλημερα, πως τα καταφερες να δεις με τοση απαισιοδοξια την ζωη δεν ξέρω. Τα παραμύθια της ζωης εμείς τα φτιάχνουμε, μην το ξεχνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μωρέ δεν το ξεχνώ, ίσα-ίσα που είμαι πιστή οπαδός της φράσης. Δεν ισχύει για όλους όμως. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα σταχτοπούτες που έχουν εκπαιδευτεί να πετάνε χαμηλά. Με βοηθητικές ρόδες πάντα. Αν το διαπιστώνουν εγκαίρως, μπορούν να κάνουν την ανατροπή τους. Έστω κι αργά. Και θα μάθουν τα παιδιά τους να πέφτουν και να ματώνουν. Για να μη διαιωνίζεται το παραμύθι...
      Σ' ευχαριστώ πολύ που με τιμάς με την παρουσία και τα σχόλιά σου. Συγνώμη για την απρόσωπη απόκριση, δεν ξέρω το όνομά σου. Ίσως την επόμενη φορά με βοηθήσεις λίγο σ' αυτό.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  13. Παντα η μοδα απαιτει να φοραμε τα "πρεπει"
    Κι εμεις...
    μια ζωη fashion victims.
    Μην απορουμε,το λοιπον..
    για το κοψιμο των μελων(μελλον)
    λογο προχωρημενης σηψης.

    ΚαληΚυριακηκαληβροχηκαλακρασιακοσμεχρυσε!

    https://www.youtube.com/watch?v=8XXal9jE_N8

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη αλλά πήγα Λυκαβηττό και θα μείνω εκεί.
      Να προσέχεις το σπίτι και να κλειδώσεις καλά το βράδυ. Κυκλοφορούν "δράκοι" στη γειτονιά...

      Ευχαριστώ για την "ουσία" που μου πάσαρες. Βαποράκι μου εσύ!...

      Διαγραφή
  14. Να περάσω για ένα βιαστικό φιλί; Τα κείμενά σου δεν σταματούν να μ'εγγίζουν..
    Λόγω υποχρεώσεων για άλλη μία φορά δεν πρόλαβα να σας διαβάσω στης Φλώρας,
    όμως η σκέψη μου βρίσκεται πάντα μαζί σας.

    Φιλιά πολλά από Μελβούρνη. Νοερές αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να περνάς όποτε θέλεις. Το κατάστημα διανυκτερεύει και δέχεται φιλιά και αγκαλιές. Κυρίως εξ Αυστραλίας.
      Καλή δύναμη σε όοοοολα αυτά που κάνεις!
      Να προσέχεις το Αγριμάκι μας ε;

      Διαγραφή
  15. Μαρία μου αν έλεγα πως δεν σε κατάλαβα πίσω από την ιστορία σου θα έλεγα ψέματα...παρόλο που μου άρεσε απίστευτα η γραφή σου, η ίδια η ιστορία μου έβγαλε μια απίστευτη απαισιοδοξία που με κράτησε και δεν την ψήφισα...
    Είναι που πιστεύω και στα παραμύθια...όχι στο παραμύθιασμα..κι ένιωσα τη Ρούλα να παραμυθιάζεται και να μην μπορεί να δει τίποτα καλό...δεν ξέρω τι της τάξανε και που ακριβώς απογοητεύτηκε, τι περίμενε και τι δεν περίμενε, αλλά ένιωσα πως η ζωή της κυλούσε χωρίς νόημα, δεν της έδινε η ίδια νόημα, κολλημένη σε ([ποιος ξέρει τι) απωθημένα...
    Ακόμα και άλλο δρόμο να ακολουθούσε στη ζωή της, πάλι έτσι θα ένιωθε...αυτό μου έβγαλε η Ρούλα...μια απίστευτη μιζέρια...
    Αφού μου έρχονταν να την ταρακουνήσω....ένιωθα την κατάθλιψή της και την αδυναμία της να ζήσει και θύμωνα!!
    Συγχαρητήρια όμως, γιατί όπως πάντα ήσουν καταπληκτική..
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου σ' ευχαριστώ ιδιαιτέρως, που μου περιέγραψες τα συναισθήματά σου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ είχα θυμώσει μαζί της (δεν ήσουν η μόνη). Της αναγνώρισα όμως την προσπάθεια να απεγκλωβίσει την κόρη της απ' αυτό το παραμύθι. Ίσως αυτό, να ήταν και η απαρχή για τη δική της απεξάρτηση και αυτοδιαχείριση. Έστω και καθυστερημένα...
      Φιλιά και να έχεις μια πολύ καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  16. Μαρία, δεν υπάρχει κείμενο σου που να μην το έχω λατρέψει. Του "κάκιωσα" όμως αυτού του συγκεκριμένου, γιατί ήταν ρεαλιστικό υπέρ του δέοντος κι ακόμα κι εγώ η υπερ-ρεαλίστρια, το θέλω καμιά φορά το παραμύθι μου! Ξέρω πολύ καλά πως δεν "φταις" εσύ (για την απαισιοδοξία που απέπνεε το κείμενο) ας όψεται εκείνος ο κακούργος που επέλεξε τις λέξεις!!! :)))) Πολλά γλυκά φιλιά κι αναμονή για τα επόμενα! Λόγω του θέματος (που επέλεξε η Φλώρα) έχει να γίνει του Κουτρούλη ο γάμος!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος ήταν αυτός ο Κουτρούλης ρε Πέτρα; Και γιατί μνημονεύουμε διαρκώς το γάμο του; Αν ξέρεις κάτι, δώσε ένα στίγμα.
      Μου άρεσε η τροπή του παιχνιδιού ("Νέοι ορίζοντες Μικέ!"...Κωνσταντάρας στο Υιέ μου-Υιέ μου)...
      Σ' ευχαριστώ! Καρδούλα δεν διαθέτει το κατάστημα, στη στέλνω νοερά...

      Διαγραφή
  17. Πως γίνεται κάθε φορά να μου βάζεις μια μολυβιά στην καρδιά μου με τις ιστορίες σου βρε Μαράκι, είναι αλήθεια μοναδικό!
    Ωραία τα παραμύθια αλλά κανείς δεν έμαθε ποτέ πως κατέληξε η Σταχτοπούτα και η Χιονάτη!
    Μπορεί να μην είχαν και τόσο καλό τέλος η αρχή ενός παραμυθιού είναι πάντα ωραία και μαγική αλλά το τέλος κανείς δεν το ξέρει και πάντα θυμάμαι να μην με καλύπτει και τόσο το και ζήσαν αυτοί καλά αλλά ποιος κοίταγε τώρα παρακάτω, σιγά!!
    Είσαι τόσο Μαρία στα κείμενά σου και ειλικρινά είναι μοναδικό χάρισμα!
    Σε φιλώ και υποκλίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να με φιλάς μόνο Ελενάκι μου κι αυτό μου φτάνει.
      Είσαι τόσο "Έλενα" στην τρυφερότητα σου, κι αυτό κι αν είναι μοναδικό χάρισμα...
      Καλή βδομάδα και θα ζήσουμε καλύτερα σε πείσμα των παραμυθιών ;-)

      Διαγραφή
  18. Aλλο ένα διαμάντι γραφής μοσχοβολισμένο και αποκαλυπτικό Μαρία μου που σίγουρα θα κάνει τις σταχτοπούτες να
    δούνε τα πράγματα ρεαλιστικά και ξεκάθαρα και τα παραμύθια ξεγυμνωμένα από το μύθο και τη χρυσόσκονη....
    Τα φιλιά μου και μια μεγάλη αγκαλιά για τη χαρά που απολαμβάνω διαβάζοντάς σε !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποτε περνάς από δω, νιώθω την ανάγκη να βγάλω το "καλό μου σερβίτσιο", να σε κεράσω γλυκό κουταλιού και να σε ακούω να διηγείσαι...
      Η χαρά και η τιμή είναι δικά μου Κλαυδία! Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  19. Για λόγους συντομίας, υποτίμησε το "παραμύθι" της ζωής. Δυνατή κι απόλυτα ρεαλιστική η ιστορία σου Μαρία μου!
    Κι αν ψάξουμε μέσα μας θα βρούμε τ' αλληγορικά της στοιχεία σε δικά μας βιώματα. Δεν πρόλαβα να τα διαβάσω όλα για να ψηφίσω, γιατί έχω πολλά αυτόν τον καιρό. Με άγγιξε όμως η Γρηγορία, που μέσ' από τις λάθος επιλογές της, έστω, έμαθε πως πρέπει να διδάξει στην κόρη της αλήθειες της ζωής! Μου άρεσε το “Ζήσαμε ένα βολικό παραμύθι. Ίσως να ήταν ασφαλέστερο από μιαν άβολη αλήθεια”…
    Το κείμενο σου βέβαια όπως πάντα εξαιρετικό, ενισχύει την ουσία της σκέψης, η ροή του λόγου μ' επένδυση δομής, ικανή να μετατρέπει τη διήγηση σε εικόνα, χωρίς φλυαρίες και περιττές επεξηγήσεις, κάνοντας ευχάριστη την ανάγνωση μας! Συγχαρητήρια Μαρία μου! Εύχομαι να έχεις πάντα έμπνευση κι επιτυχίες, ώστε να μεταλαμπαδεύεις πνεύμα και ιδέες στη ζωή μας! Φιλιά πολλά! :-)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου... με τιμάς κάθε φορά με τα σχόλιά σου! Δεν επιδιώκω να μεταλαμπαδεύω, δεν την κατέχω την τέχνη άλλωστε, μόνο να συνυπάρχουμε και να διατηρούμε μια μικρή κοινότητα που ανταλλάσσει σκέψεις. Κάπως έτσι προχωράμε λίγο παραπάνω... Έχω μάθει πολλά από σένα, να ξέρεις ;-)
      Τα φιλιά και την εκτίμησή μου!

      Διαγραφή
  20. Μαρία μου, συγχαρητήρια για την ιστορία σου και για τη διάκρισή της!
    (Δε σου κρύβω πως αυτή τη φορά σε κατάλαβα, αναγνώρισα τη γραφή σου... είναι τόσο ξεχωριστή!)
    Το δυνατό και ρεαλιστικό κείμενό σου με άγγιξε - όπως πάντα! Να είσαι καλά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι πως έκανες ένα σχόλιο... πως με μυρίστηκες. Χαίρομαι όταν ανακατεύονται οι μυρωδιές μας Έλλη μου! Είναι μια αλληλεπίδραση που με ξετρελαίνει. Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου και τα σχόλια που μου άφησες. Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  21. Καλημερα και καλη εβδομαδα και απο εμενα Μαρακι μου!
    Συγχαρητηρια για τη συμμετοχη και φυσικα για τη νικη σου!
    Γραφεις υπεροχα και σου αξιζουν ολα τα καλα του κοσμου!
    Προσωπικα, οταν σε διαβαζω κρεμομαι ακομη και απο το και σου! :)

    Ηθελα ομως να σου πω πως αυτη σου η ιστορια με μελαγχολησε παρα πολυ. Θυμαμαι οταν την ειχα διαβασει στο διαγωνισμο ειχα αισθανθει αυτο ακριβως το πραγμα:

    Με την εισαγωγη ενθουσιαστηκα! Μιλαμε για τρελο ενθουσιασμο.
    Επειτα καπου στη μεση, σκεφτηκα πως αυτα τα εχω ακουσει πολλες φορες γυρω μου και εκει ψιλοθλιφτηκα.
    Στο τελος εψαχνα απεγνωσμενα της ελευθερα της Ρουλα και δεν ηρθε ποτε.... εκει στεναχωρεθηκα παρα πολυ. μελαγχολησα. ισως γιατι ξερω πως πολλες απο εμας μπορει αν ζησουμε (η ζησαμε η ζουμε) κατι παρομοιο αν δε προσεξουμε.
    δε ξερω.... αλλα οντως μελαγχολησα....
    αυτος ηταν και ο λογος που δεν ψηφισα την ιστορια. ηθελα αλλο τελος.

    ομως φυσικα και δεν παιζει κανενα ρολο τι ηθελα εγω, ξερω καλα πως η ιστορια τραβαει απο το χερι το δημιουργο της και καταληγει οπου θελει εκεινη να καταληξει.

    ομως ηθελα να στα πω αυτα.

    να εισαι καλα Μαρακι μου και παντα να μας χαριζεις δημιουργιες σου!
    φιλακια πολλα πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kική μου είναι πολύτιμα τα σχόλια σου. Πάντα έχω το ενδιαφέρον για την άποψή σας και πάντα είναι ευπρόσδεκτη. Κυρίως από αναγνώστες σαν και σένα. Ειλικρινά σ' ευχαριστώ για το αναλυτικό σου σχόλιο και την αγάπη σου!
    Να'σαι καλά και καλό βράδυ να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. πολυ πολυ ομορφο ποσα ευχαριστω πρεπει να γραψω για τα μοναδικα σου κεντρισματα Μαρακι μου σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πρέπει να σ' ευχαριστήσω Κάτια μου για την αγάπη σου!
      Χαίρομαι πολύ που μοιράζεσαι μαζί μου τα συναισθήματά σου!
      Πολύ σ' ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή
  24. Αντί σχολίου:
    http://www.youtube.com/watch?v=QwEqQxr-G3g
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. πω πω, μα είναι εξαιρετικό!!!!! με μάγεψε αυτό το παραμύθι!!! θα μπορούσε να γίνει ολόκληρο μυθιστόρημα!! καλή εβδομάδα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά ρε Εβονίτα! Θα μπορούσε να γίνει ολόκληρο, μια ιστορία ζωής...

      Διαγραφή
  26. Με άγγιξε η ιστορία σου!

    Η ιστορία μιας Ρούλας που θα μπορούσε να είναι ίσως κι η ιστορία της κάθε Ρούλας, που ονειρεύεται, ερωτεύεται, νοικοκυρεύεται και... (εδώ μπαίνει το "ίσως") πορεύεται και μαζί και μόνη μια ζωή που γελάει, γεννάει, γυρνάει, γεμίζει, αδειάζει, γερνάει.

    Πικρό, αλλά πανέμορφο, Μαρία. Μακάρι το τέλος να το γράφουν οι "μικρομάνες" της εποχής μας διαφορετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Ευάγγελε! Η ευχή σου είναι και δική μου! Μακάρι...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  27. Mαράκι μου μπορώ να πω ότι ώρες ώρες ζηλεύω τα παιχνίδια που σκαρώνετε ... από τα λίγα παιχνίδια που εκτός από διασκέδαση... προκύπτει και πηλίκο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, προκύπτει και πρωτογενές πλεόνασμα!
      Χρήστο, δεν έχεις παρά να έρθεις κι εσύ μια φορά για "παιχνίδι".
      Το βραβείο το έχεις στο τσεπάκι!
      Να'σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ που πέρασες!

      Διαγραφή
  28. Υπέροχο τόσο ρεαλιστικό το παραμύθι σου που θα μπορούσε να'ταν η ιστορία 1000αδων κοριτσιών που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν με αγκαλιά ένα μωρό σ'ενα γάμο μετά τα σχολικά παιχνίδια!
    Συγχαρητήρια Μαράικι μου χαίρομαι που μου έδωσες την ευκαιρία να το διαβάσω εδώ
    γιατί δεν έχω χρόνο για ατέλειωτες ώρες μπλόγκινκ όπως παλιά!

    Τα φιλιά μου για καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως Ζουζού μου, δεν είναι παρά ένα παραμύθι βγαλμένο απ' τη ζωή.
      Σ' ευχαριστώ πολύ που ήρθες ως εδώ και εκτιμώ πολύ που μου αφιερώνεις λίγο απ' τον χρόνο σου.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  29. Λοιπόν Μαρία,όταν διάβασα τις 5 λέξεις είπα……αποκλείεται να μπορέσει κάποιος να τις ενσωματώσει σε ένα κείμενο που να έχει εκτός από 2 ποδάρια και 2 χέρια.
    Και όμως εσύ έγραψες όπως πάντα ένα κείμενο που έχει όλα τα στοιχεία ενός παραμυθιού βγαλμένου όμως από την ζωή!
    Τι άλλο να σου γράψω κοπέλα που να μην έχει γραφτεί από τους φίλους;
    Τα είπαν όλα!
    Τα φιλιά μου Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν Χριστίνα μου, κι εγώ το ίδιο σκεφτόμουν όταν είδα τις λέξεις...
      Αφού κατάφερα κι έβγαλα κείμενο που δεν ήταν "κουλό", πάλι καλά.
      Η κριτική σου έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα. Ξέρω πως δεν χαρίζεσαι και είσαι πάντα ακριβοδίκαιη.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  30. "Η κόρη μου κουλουριάζεται δίπλα μου κάποια βράδια και κοιμάται γαλήνια στην αγκαλιά μου.Της διηγούμαι ιστορίες με αλήθειες και δράκους.Τη συμβουλεύω να αποφεύγει δια ροπάλου τα παραμύθια, γιατί έχουν πάρει στο λαιμό τους πολλά κορίτσια."
    Ιδού ο λόγος, που άργησα τόσο πολύ να πάρω θέση για το (υπερβολικά καλό για να το αντέξω) κείμενό σου. Ήταν σαν να φωτογράφιζες το πιο χαρακτηριστικό στιγμιότυπο της ζωής μου με την κόρη μου. Που είναι υπερβολικά παραμυθένια και υπερβολικά αληθινή, για να μην τρέμω (υπερβολικά) για το μέλλον της.
    Τώρα ξέρεις. Σε φιλώ, Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει... Σ' ευχαριστώ πολύ που μοιράζεσαι αυτές τις κρυφές ανησυχίες σου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα και συγκινούμαι.
      Να'σαι καλά Άννα μου!

      Διαγραφή
  31. Μαρία μου καλώς σε βρήκα κι εγώ!Πολύ ωραίο το κείμενό σου!Από δω και στο εξής, θα τα λέμε συχνά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την! Καλωσόρισες Πηνελόπη μου, σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και χάρηκα ειλικρινά που γνωριστήκαμε.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.