Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Μενού εξορίας και πλυντήρια ιστορίας

Όταν βρέθηκα πριν λίγα χρόνια στη Μακρόνησο, στην καθιερωμένη ετήσια επίσκεψη που οργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (Π.Ε.Κ.Α.Μ.), πήρα φεύγοντας μαζί μου λίγο θυμάρι και τα σκαμμένα πρόσωπα των ανθρώπων που ταξίδεψαν ως εκεί για να προσκυνήσουν, να θυμηθούν τις μέρες που τα πολυβολεία ξέρναγαν θάνατο, να μνημονεύσουν τους χαμένους συντρόφους τους και να φύγουν συγκινημένοι απ’ το μικρό λιμάνι του νησιού. 

Στη σιωπηλή πεζοπορία μας ως το εμβληματικό άγαλμα του Μακρονησιώτη Δεσμώτη,  άκουγες μόνο αναστεναγμούς, σιγανούς για να μη ταράξουν την ιεροσύνη του τόπου. Ο αέρας μύριζε έντονα αλμύρα και θυμάρι κι ανεβαίνοντας την κακοτράχαλη διαδρομή ως το μνημείο, το δέος και η συγκίνηση κορυφωνόταν. Σε κάθε απομεινάρι του πιο φρικαλέου τόπου της σύγχρονης ιστορίας μας, ένιωθες έντονα την παρουσία των χιλιάδων βασανισμένων ψυχών. Το μεγάλο κτίριο με τους αρτοκλίβανους, το μικρό θεατράκι, το σημείο που σφαγιάστηκαν εν ψυχρώ τριακόσιοι φαντάροι του Α’ ΕΤΟ, τα μισογκρεμισμένα σπίτια, μια υπαίθρια εκκλησία, τα σκουριασμένα κουφάρια αυτοκινήτων και τα διάσπαρτα ερείπια που –παρά το ότι το νησί έχει χαρακτηριστεί ως προστατευμένο μνημείο- έχουν αφεθεί στη φθορά του χρόνου και της ανθρώπινης αδιαφορίας.

 Μια λιτή ξύλινη επιγραφή, στη μνήμη του Δημήτρη Τατάκη (μέλος του ΚΚΕ & του ΕΑΜ Ναυτικών). Είχε στοιχηματίσει με τους βασανιστές του πως δεν θα υπογράψει δήλωση. Τήρησε το λόγο του και τίμησε τα ιδανικά του. Ξεψύχησε δεμένος πάνω σ’ ένα σιδερένιο πάσαλο, μετά από 33 μέρες. Ένας απ’ τους χιλιάδες ήρωες που μαρτύρησαν σ’ αυτόν τον τόπο. Και που παρά τα μεσαιωνικά βασανιστήρια και την απόλυτη εξαθλίωση που βίωσαν, δεν σταμάτησαν στιγμή να πασχίζουν παλληκαρήσια να κρατηθούν όρθιοι και να διατηρούν τη συντροφικότητα μεταξύ τους.

 Στην Αγίων Ασωμάτων στο Θησείο, λειτουργεί απ’ το 2007 το Μουσείο Μακρονήσου. Μια μικρή περιήγηση με την ακούραστη συντροφιά του πρώην εξόριστου Γρηγόρη Ριζόπουλου, [Αρχιτέκτονας & γλύπτης του «Δεσμώτη Μακρονησιώτη», καθώς και  πρόεδρος του ΠΕΚΑΜ], είναι μια σπάνια ευκαιρία για επαφή με την ιστορία. Μέσα από φωτογραφικό υλικό, βιβλία, αντικείμενα που κατασκεύαζαν οι κρατούμενοι, κειμήλια απ’ τα στρατόπεδα, γράμματα και κάρτες κρατουμένων, οι ήρωες και οι θυσίες τους αποκτούν υπόσταση και διεκδικούν το αυτονόητο. Ιστορική επίγνωση και τιμωρία των απανταχού «Μπαϊρακτάρηδων»

 Αμφιβάλλω αν οι εκδρομείς των βορείων προαστίων που οργάνωσαν πρόσφατα εκδρομή (σικ) στη Μακρόνησο, έχουν επισκεφτεί ποτέ το Μουσείο, έχουν διαβάσει την ιστορία του νησιού, έχουν αντικρύσει στα μάτια κάποιον απ’ τους επιζήσαντες ή έχουν γίνει κοινωνοί σε μαρτυρίες για τις μέρες εκείνες. Αν γνωρίζουν την Ζωζώ Πετροπούλου, την Πότα Κακαβά, την Αλέκα Παϊζη και την Κατίνα Σηφακάκη.  Αν τα μεζεδάκια της ιστορίας που τους κέρασε ένα βιβλιοπωλείο κι ένα κηφισιώτικο  κέτερινγκ, χόρτασαν επαρκώς τη γαστρονομική τους πείνα. Γιατί για πνευματική, ούτε λόγος! Τι να σου κάνει άλλωστε  ένα «Μενού εξορίστων», όταν η πνευματική παχυσαρκία έχει χτυπήσει μαύρο; Προφανώς θα ήταν ένα σύντομο διάλειμμα, μια δίαιτα εξπρές, πριν επιστρέψουν στη γαστρονομική πανδαισία και την ιστορική αμεριμνησία του μικρού τους, ασήμαντου μικρόκοσμου.
Τουλάχιστον ας μη λερώνουν τους τόπους αυτούς. Καλύτερη η άγνοια της ιστορίας, παρά η παραχάραξή της.



Για την ιστορία: Ένα αντίστοιχο «Μενού Εξορίας» είχε φιλοξενηθεί στο  γκαιμπελικής σχολής δημοσίευμα, της φιλοναζιστικής εφημερίδας «4η Αυγούστου» (αρ. φύλλου 38, Σεπτέμβριος 1967) με τίτλο: «Αποκλειστικόν ρεπορτάζ 4ης Αυγούστου - Γυάρος».

 «Παιχνίδια και γέλια με την θάλασσαν, βουτιές και πατητές, ηλιοκαμένα σώματα και κρέμες προστατευτικές δια την ηλιοθεραπείαν. Οι όρμοι το πρωί έχουν την εικόνα πλαζ. Οι κρατούμενοι κάνουν ηλιοθεραπείαν, γυμναστικήν ή κολυμβούν. Πολλοί εξ αυτών διαθέτουν αναπνευστήρας, βατραχοπέδιλα και όπλα δι’ υποβρύχιον ψάρεμα, εις το οποίον επιδίδονται ελευθέρως. Η νήσος έχει άφθονον ψάρι και δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι γυρίζουν εις τους θαλάμους των με το δίχτυ των γεμάτο».
"Φάλαγγα στην κορυφή": σχέδιο με σινική μελάνι του Γ. Φαρσακίδη
«Αλλά και η συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων είναι υποδειγματική. Τα μεγάφωνα καλούν τους φυλακισμένους λέγοντας: ‘Παρακαλούμε τον κύριο τάδε…’. Χαρακτηριστικόν επίσης της ευγενείας, η οποία επικρατεί εις το στρατόπεδον είναι το ότι, εφόσον κληθούν κρατούμενοι δι’ υποθέσεις των εις τας αρμοδίας υπηρεσίας, ουδέποτε ίστανται ορθοί κατά το διάστημα της εκεί παραμονής των. Πάντοτε τους προσφέρεται κάθισμα».
"Μακελειό στη Χαράδρα": Χαρακτικό του Γ. Φαρσακίδη
 Μόνο ένα παράπονο ακούστηκε από τους 2.000 κρατούμενους. Ήταν η διαμαρτυρία της βουλευτού της ΕΔΑ Μαρίας Καραγιώργη, για την προμήθεια κάποιων ειδών. Ο διοικητής του στρατοπέδου έσπευσε να καθησυχάσει τους δαιμόνιους «ρεπόρτερ» που έκαναν έρευνα στο νησί. Κατ’ αυτόν, οι κρατούμενες ζητούσαν «εσώρουχα μαύρου χρώματος με δαντέλα, μπικίνι, μπικουτί, ρόλεϊ και λακ για τα μαλλιά, μαγιό ‘ντε πιες’, λάδι ηλίου διαφορετικής μάρκας από το της καντίνας και άλλα παρόμοια».
"Tο καψόνι της ορθοστασίας": Σχέδιο του Γ. Φαρσακίδη 
Αυτή ήταν η μοναδική «δημοσιογραφική» μαρτυρία για την Γυάρο. Οι δαιμόνιοι «δημοσιογράφοι» που εξασφάλισαν την άδεια της χούντας να επισκεφτούν και να περιγράψουν το κάτεργο αυτό, ήταν δύο στελέχη του «Κόμματος 4ης Αυγούστου», έμπιστοι του Κώστα Πλεύρη, ο οποίος τότε ήταν τσιράκι του στρατηγού Λαδόπουλου. Ο Σπύρος Μανωλόπουλος, περιφερειακός διοικητής Θεσσαλονίκης της οργάνωσης του Πλεύρη και ο Πολύδωρος Δάκογλου, στέλεχος της ηγεσίας και ιδρυτής μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, του χουντικού ΕΝΕΚ.
Κάποια ονόματα μας είναι γνώριμα νομίζω…
 [περισσότερο φωτογραφικό υλικό: http://makronissos.net/makronissos/literature/?lang=el]

60 σχόλια:

  1. ...κάμποσα γνώριζα, εδώ-κι-εκεί...
    μα όχι τόσα!!!!!!!!!! Μάλιστα, λόγω το ότι έχω συνηθίσει να λέω το Λονγκ Άϊλαντ "μακρόνησο..." άρχισα με συνηθισμένη "ανάγνωση"... μέχρι που άρχισα να σφίγγω τα δόντια μου!!!!!
    Φίλη μου, ευχαριστώ σε για τις πολύτιμες πληροφορίες!
    Να είσαι πάντα καλά.
    Χρόνια Πολλά και για Σήμερα,

    πάντα με την αγάπη και την εκτίμηση μου,
    Υιώτα
    "αστοριανή"
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο στα δόντια, το σφίξιμο φτάνει ως τα βάθη της καρδιάς Υιώτα μου.
      Το πιο μελανό κομμάτι της ιστορίας μας, αφού τα εγκλήματα αυτά δεν έχουν αναγνωριστεί έως και σήμερα.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου, στο όχι και τόσο ευχάριστο "ταξίδι".
      Να είσαι καλά και πολλούς χαιρετισμούς!

      Διαγραφή
  2. Στο πέρασμα της ζωής μου έχω συναντήσει πολους ανθρώπους κάθε παράταξης μα και καθε ηλικίας
    Συνάντησα πολλούς στο εξωτερικό που τους κυνηγούσαν και προτίμησαν να πάνε στην Πολωνία παρά να γυρίσουν στην Ελλάδα που τους περίμενε η Μακρόνησος.
    Στην παιδικη μου ηλικια πέρασαν από πάνω μας στρατοί Ιταλοί, Γερμανοί, κατακτητές, όμως οι χειρότεροι απ όλους ήταν οι κομματάρχες Έλληνες, οι οποίοι έσφαζαν, εξόριζαν, αδέλφια τους Έλληνες με την δικαιολογία ότι πίστευαν σε μια άλλη ιδεολογία.
    Αυτοί φταίνε για τον εξαναγκαστικό εκπατρισμό όλης της ελληνικής υπαίθρου.
    με τον εμφύλιο δεν ήσουν ποτέ σίγουρος αν θα ξημερωθείς με το κεφάλι σου πάνω στους ώμους σου, περνούσαν τα αποσπάσματα αραστρατιωτικών την νύχτα και διέδιδαν ότι κάποιος τους έριξε, ξέραμε την άλλη έρα ότι θα γινόταν επιδρομή
    μετά οι χωροφύλακες τα βράδυα κλεινόταν μεσα στον σταθμό κι έδιναν όπλα σε πολίτες εθνικόφρονους χωρικούς να τους φυλάνε...
    Μια ντροπή για την Ελληνική φυλή.
    Μια παροιμία λέει: Ποιος σούβγαλε το μάτι και είναι τόσο βαθιά;
    -ο Χωριανός μου...
    Αγαπητή μυ κ. Κανελλάκη
    Αυτά τα γεγονότα, ποτέ δεν θα σβήσουν από την ψυχή των Ελλήνων έστω κι ας κάνουν ότι δεν τα ξέρουν οι εκ των βορείων προαστείων...

    Την καληνύχτα μου από την απέναντι όχθη
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι μαρτυρίες σου πάντα ευπρόσδεκτες και πολύ χρήσιμες Γαβρίλη μου.
      Ειλικρινά σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  3. Εφριξα Μαρια μου με τα αρθρα! Αν ειναι δυνατον δεν μτραπηκαν να δουν τετοια εγκληματα και να γραψουν τετοια ψευδη!!!
    Για την εκδρομη θελω να πιστευω πως οι ανθρωποι προσργγισαν με σεβασμο τουτο τον ιστορικο τοπο. Ειναι πιστευω παγιδα που πρεπει να αποφυγουμε το να αμφιβαλουμε εκ προοιμιου για τις καλες τους προθεσεις απλα επειδη ζουνε στα ΒΠ.
    Το θεμα ειναι ολοι να μαθουμε θστορια και να τη μαθουμε καλα! Για να μην την επαναλαβουμε..
    Σε φιλω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εφριξα Μαρια μου με τα αρθρα! Αν ειναι δυνατον δεν μτραπηκαν να δουν τετοια εγκληματα και να γραψουν τετοια ψευδη!!!
    Για την εκδρομη θελω να πιστευω πως οι ανθρωποι προσργγισαν με σεβασμο τουτο τον ιστορικο τοπο. Ειναι πιστευω παγιδα που πρεπει να αποφυγουμε το να αμφιβαλουμε εκ προοιμιου για τις καλες τους προθεσεις απλα επειδη ζουνε στα ΒΠ.
    Το θεμα ειναι ολοι να μαθουμε θστορια και να τη μαθουμε καλα! Για να μην την επαναλαβουμε..
    Σε φιλω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η οργή δεν αφορά την επίσκεψη στο νησί, αλλά αυτό το κακόγουστο -μαρκετινίστικο- μέσο που διαφήμισαν την εκδρομή (που παρεμπιπτόντως η αφορμή δεν ήταν ιστορική ξενάγηση, αλλά η προβολή ενός βιβλίου). Το "Μενού εξορίστου" σήκωσε θύελλα αντιδράσεων, δικαιολογημένη κατά τη γνώμη μου, αφού είναι παντελώς παραπλανητικό και άκυρο ιστορικά. Ούτε μενού υπήρχε, ούτε οι εξόριστοι ήταν εκεί με δική τους επιλογή. Πολιτικοί κρατούμενοι ήταν σε μια στρατοκρατούμενη χώρα. Και επιτέλους, ας έβρισκαν άλλο νησί για την καμπάνια του βιβλίου τους. Τόσα έχουμε.
      Όσοι έχουν βρεθεί στη Μακρόνησο, ξέρουν καλά πως το μόνο που δεν μπορείς να κάνεις εκεί πάνω είναι να φας. Γι αυτό αμφιβάλλω πολύ για την πρόθεση Χριστίνα μου και σίγουρα ο σεβασμός δεν ήταν μέσα σ' αυτήν.
      Ας τους αφήσουμε τουλάχιστον να κοιμούνται, έστω και ανήσυχα.
      Πολλά φιλιά κι από μένα Χριστινάκι μου!

      Διαγραφή
    2. Περι βιβλιου προκειται;; χαμπαρι δεν πηρα! Ναι εχεις δικιο τοτε.. εγω καταλαβα οτι απλα εγινε μια εκδρομη εκει... και μου φανηκε περιεργος ο τιτλος αλλα λεω Κανελλακι ειναι αυτο οτι γουσταρει κανει!!
      Το διαβασες εσυ; ξερω την ιδιαιτερη ευαισθησια σου σε αυτα τα θεματα...

      Διαγραφή
    3. Περι βιβλιου προκειται;; χαμπαρι δεν πηρα! Ναι εχεις δικιο τοτε.. εγω καταλαβα οτι απλα εγινε μια εκδρομη εκει... και μου φανηκε περιεργος ο τιτλος αλλα λεω Κανελλακι ειναι αυτο οτι γουσταρει κανει!!
      Το διαβασες εσυ; ξερω την ιδιαιτερη ευαισθησια σου σε αυτα τα θεματα...

      Διαγραφή
  5. Αγαπητή μου Μαρία, λένε –και σωστά– ότι όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει. Ευχή όλων μας είναι τα ντροπιαστικά και αποτρόπαια συμβάντα της μαρτυρικής Μακρονήσου, να μην τα ξαναζήσει κανένας λαός.
    Συγκινητικά τα όσα αναφέρεις εδώ, άλλα γνωστά και άλλα λειψά, γνωστά με δόσεις.
    Ένα ας μείνει στο μυαλό μας: πως αυτοί οι χιλιάδες απλοί άνθρωποι του λαού που μέσα τους φούντωνε το δίκιο, αντιστάθηκαν όσο μπόρεσαν κι όσοι επέζησαν δίδαξαν ιστορία.
    Η ιστορία μπορεί να γράφεται από τους νικητές αλλά καλό θα είναι να μαθαίνουμε κι από τους ηττημένους.

    Εξαιρετικό το κείμενό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο τα αφήνουμε θαμμένα στη λήθη και στο χρόνο, πολύ φοβάμαι ότι τα λάθη επαναλαμβάνονται.
      Δεν έχω ακούσει για εκδρομές σχολείων στο νησί, ούτε παρατηρείται καμιά κοσμοσυρροή κόσμου στις ετήσιες επισκέψεις που οργανώνονται. Αν ήταν σ' άλλη χώρα, ολόκληρο το νησί θα ήταν ένα τεράστιο μουσείο. Τα κτίρια θα είχαν συντηρηθεί και θα εκμεταλλευόμασταν την ύπαρξη και τις μαρτυρίες των ανθρώπων που επέζησαν και είναι διαθέσιμοι. Κι απ' τα δυο μέρη.
      Η ιστορία μας είναι ακόμα στην εντατική Στράτο.
      Θέλει δουλειά πολλή...
      Τους χαιρετισμούς μου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. Οχι Μαριω μου δε θα συνεβαινε κατι τετοιο γιατι ανα τον κοσμο προσπαθουν να σβησουν την αριστερη ιδεολογια...

      Διαγραφή
  6. Στο πολυ ωραιο κειμενο σου...
    Θες να πεις,οτι πολλοι απογονοι των τοτε ηρωων...
    Επελεξαν σημερα τον συμβιβασμο και το συμφερον...!!!
    Ναι..
    Ειναι δυστυχως..Ασφαλης μεθοδος..Να μετατραπει μια ιδεολογια..Σε θρησκευτικη αναζητηση...
    Οι ηρωες να θεοποιηθουν....
    Κι εμεις οι..Απλοι ανθρωποι...
    Να προσκυναμε μεν..Να μην προσπαθουμε δε....
    Να μην αγωνιζομαστε..Γιατι εμεις ΔΕΝ ειμαστε ηρωες...
    Εγω απο τη μερια μου λοιπον..Επειδη εγνωρισα τουλαχιστον δεκα...Απο αυτους τους..Ηρωες...
    Γνωριζω..Οτι ΔΕΝ ησαν διαφορετικοι απο τον καθε ενα απο μας...
    Απλοι ανθρωποι..Επαγγελματιες..Πολιτες με ευαισθησια την ανεξαρτησια της σκεψης και την ελευθερια της Πατριδας...
    Ενδεχομενως απο αυτους και πολλοι..Να μην ησαν ΚΑΝ μελη του Κομματος...
    Ησαν μονο..
    Απο αυτους..Που ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ..Κατακτητες...Και η Πατριδα τους να ειναι..
    ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ σε καποιους...
    [συγγνωμη για την καταχρηση του χωρου]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαχαίρη μου δεν εννοώ τίποτα, έγραψα αυθόρμητα αυτά που ένιωσα μετά το εμετικό αυτό event (όπως το αποκάλεσαν). Για να υπερασπιστώ τους δικούς μου ήρωες. Γιατί στα δικά μου μάτια, υπήρξαν ήρωες.
      Κι έχεις δίκιο, δεν ήταν αποκλειστικά κομματικό το κίνητρο.
      Μια ηλικιωμένη κυρία μου είχε πει δακρυσμένη "παλέψαμε για να έχουν ελευθερία και δικαιοσύνη τα παιδιά μας, όχι για κόμματα και παρατάξεις". Αυτοί που δεν ανέχονταν κατακτητές, όπως το λες κι εσύ. Ανάμεσά τους άλλωστε, υπήρξαν τα πιο λαμπερά κεφάλαια της χώρας μας. Απ' τον Ρίτσο και τον Κατράκη, ως τον Λειβαδίτη, τον Λουντέμη, τον Μίσσιο, τον Καρούζο και τον Κύρκο. Όλοι αυτοί που δεν έκαναν γιαλαντζί αντίσταση απ' το Παρίσι, αλλά μάτωσαν πάνω στα ξερονήσια και δεν υπέγραψαν ποτέ.
      [Τέτοιες καταχρήσεις, είναι πάντα ευπρόσδεκτες και καλοδεχούμενες. Ο λόγος σου πάντα μετράει Μαχαίρη]

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου, σεβασμός επιτέλους στους ανθρώπους που τόλμησαν να ακολουθήσουν τα πιστεύω και τις ιδέες τους μέχρι εκεί που συνάντησαν την απανθρωπιά και ακόμα παραπέρα! Δεν ξέχασαν τη δική τους ανθρωπιά μπροστά στη βρωμιά των άλλων...
    Οι κύριοι και οι κυρίες των β. προαστίων ας μην τα μαγαρίζουν όλα με την υποκριτική κι επιδερμική στάση τους απέναντι στα πάντα όμως...! Ας μείνουν στα μενού γενικά!
    Σε φιλώ και καλή σου εβδομάδα, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουν ακόμα πολλά "μενού" να φάνε, για να κατακτήσουν την έννοια της θυσίας και του πατριωτισμού.
      Κρίμα γιατί μέσα στη γενικευμένη ρύπανση των αξιών μας, έφτασε ως εκεί η χάρη μας. Δεν έχουμε αφήσει τίποτα όρθιο, μια λωρίδα έδαφος είναι μεσοπέλαγα ποτισμένη με αίμα, ας το σεβαστούμε ρε γμτ! Η Μακρόνησος είναι ανοιχτή σ' όλους όσους θέλουν να μελετήσουν τη νεώτερη ιστορία μας. Δεν προσφέρεται όμως για κακόγουστα αστειάκια και διαφημιστικές καμπάνιες.
      Θυμάσαι τι είχε γίνει πριν έξι χρόνια, με την παραχώρηση του θωρηκτού Αβέρωφ για τη γαμήλια δεξίωση του εφοπλιστή & της τηλεπερσόνας; Είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν για το ατόπημα να παραχωρηθεί το πλοίο για ιδιωτική χρήση, προσβάλλοντας βάναυσα την ιστορικότητα και τη σημασία του ζωντανού αυτού μνημείου. Εδώ όμως, δεν άνοιξε ρουθούνι. Επιλεκτική η ιστορική μας μνήμη.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Γλαύκη μου!

      Διαγραφή
  8. "Μενού εξορίστου"; Πλάκα κάνεις...
    Τι να σχολιάσω; Έχω μείνει άναυδη.
    Αίσχος. Τίποτε άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ ασχολείσαι ακόμα με αυγά τηγανητά... εδώ σου λέει στήθηκε βιωματική εκδρομή στο νησί, με το μενού που απολάμβαναν τότε οι κατασκηνωτές (!!!)
      Ε ρε κόφτης που μας χρειάζεται!
      Φιλιά Αρτίστα!

      Διαγραφή
  9. Μαρία καλησπέρα. Μια ακόμα φορά συγκλόνισες με την ανάδειξη ενός κομματιού της ιστορίας του Λαού μας από το 1947 ως το 1958 στο νησί του Μαρτυρίου.
    Να πω εγώ κάτι, να ρωτήσω ;
    ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να γίνει κάτι που να ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ ;
    Η Δήθεν Κυβέρνησης της ....αριστεράς (λέω τώρα εγώ ο ελεεινός....), σε ένα θέμα που μήτε οικονομικούς πόρους απαιτεί, μήτε την έγκριση των αφεντικών της από τας Ευρώπας. Δεν έπρεπε επίσημα ως ΚΡΑΤΟΣ να ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ αυτήν την ιστορία στην Μακρόνησο ;
    Ας ΠΟΎΜΕ για την απόφαση του ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ναι ντε, του Ελληνικού στρατού, επίσημου και γαλονοφορεμένου, να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ τις τότε αποφάσεις του για τον ΕΚΤΟΠΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ;
    Και να τις αποκηρύξει ως ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ;
    ε ;;; ε ;;;;; έπρεπε ;
    Να ανοίξω τώρα το στόμα της οργής μου για θα θιχτούν οι φίλοι της "κυβερνώσας αριστεράς" ομού μετά του αγωνιστού Καμμένου.
    Την ιστορία της Μακρονήσου την έγραψε ο Ελληνικός μαχόμενος λαός και το εργατικό του Κίνημα.
    Και αυτοί θα δώσουν τις όποιες απαντήσεις οφείλουν στην ιστορία κάποια στιγμή.
    Την καλησπέρα μου Μαρία.

    Υ.Γ. Είμαι απίστευτα φορτισμένος αυτές τις μέρες της επερχόμενης ταφόπλακας στη ζωή μας, που πιθανά να είμαι οξύς και ζητώ συγγνώμη. Αλλά πλέον ο καθένας μας οφείλει να διαλέξει ταμπούρι στον ήδη εν εξελίξει ΠΟΛΕΜΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία απ' τα ίδια Γιάννη. Και ναι, θα έπρεπε... Πολλά θα έπρεπε να είχαν γίνει. Που δεν απαιτούν κονδύλια αλλά λίγο φιλότιμο και σεβασμό στους αγωνιστές που δεν συνεργάστηκαν με καταχτητές, αλλά άφησαν τα κόκαλά τους σε κάποιο θυσιαστήριο. Μόνο καταθέσεις στεφάνων ξέρουμε να κάνουμε και να επικαλούμαστε τις θυσίες τους όταν μας βολεύει.
      Να ευχηθώ καλή νέα βδομάδα; Μ' αυτά που βλέπω στη βουλή, μάλλον σχήμα λόγου θα είναι...

      Διαγραφή
    2. Γιαννη....
      Ζητας απο μια ΑΣΤΙΚΗ κυβερνηση να μπορεσει να υπερβει τον εαυτο της και τα κομματα που την αποτελουν να πραγματωσουν εκεινα...Με βαση τα οποια εξελεγησαν....

      Μα..Δεν εχει προηγουμενο αυτο στα αστικα κοινοβουλια...!!!
      Αν θα γινοταν στην Ελλαδα..Θα ηταν....
      ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ....!!!

      Διαγραφή
  10. Δεν ντράπηκαν να δημοσιεύσουν τότε ένα τέτοιο κείμενο με τόσες μ@λ@κ@ες περί ντε πιες και κουραφέξαλα.
    Λες και δεν γνώριζε ο κόσμος τι γινόταν στο ελληνικό νταχάου!
    Αξιοι της μοίρας τους όσοι αγνοούν την ιστορία ή την παραποιούν κατά όπως τους βολεύει.
    Αυτό που πονάει περισσότερο είναι ότι τόσοι άνθρωποι θυσιάστηκαν και όλοι αγώνες πήγαν στον βρόντο
    τουλάχιστον ας μην ξεχαστούν!!

    Φιλάκια πολλά αγωνιστικά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν η ντροπή υπήρχε σαν έννοια μέσα μας, πολλά θα είχαμε κατακτήσει Ζουζού μου.
      Δεν ξεχνάμε και δε μασάμε.
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  11. Το είδα αυτό το έκτρωμα, Μαρία μου. Κι ενώ είναι για γέλια, ένας κόμπος στο στομάχι με βασάνισε για ώρες. Αν σκεφτείς πόση προσπάθεια ακόμα γίνεται για την παραχάραξη της ιστορίας, τρομάζεις.
    Ας γεμίσουμε τα blog μας με την αληθινή ιστορία! (Ήθελα να το δημοσιεύσω στο περιοδικό, είδα την ανάρτησή σου και σκέφτηκα να το αφήσω, αλλά όχι!)
    Καλή εβδομάδα, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το αφήσεις. Συμφωνώ μαζί σου Αλεξάνδρα. Και περίμενα να σχολιαστεί κι από άλλους για να είμαι ειλικρινής.
      Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  12. Δεν θα πω τίποτα.... ίσως γιατί ήμουν πολύ μικρή όταν έφτασα στην νήσο για να δω τον πατέρα μου που ήταν εκεί εξόριστος από την χούντα των συνταγματαρχών. Στάθηκε τυχερός βέβαια.... ήρθε η μεταπολίτευση και ξαναγύρισε (εν μέρη σακατεμένος) κοντά μας. Δεν θέλω να ξαναπάω σε αυτό το νησί.... και αν ποτέ πάω θα πάω για να κλάψω. Όσο για την εκδρομή και το "γεύμα".... λογικό το βρίσκω, που να ξέρουν εκεί στα ΒΠ την ιστορία αυτού του τόπου... δεν είναι ρόλεξ ούτε φιρμάτο μπλουζάκι!!!! Και έχω την αίσθηση πως αν δεν ξέρεις την ιστορία του τόπου σου... πρέπει να επαναληφθεί για να την μάθεις!!!! Ένα φιλί για καληνύχτα και πολλές ευχές για όμορφη εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη αν σκάλισα παλιές πληγές.
      Και σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτή τη μαρτυρία.
      Τι να σου λέμε εμείς τώρα; Τα ξέρεις από πρώτο χέρι.
      Να'σαι καλά ρε Βίκυ!

      Διαγραφή
  13. Έχω σφίξει το χέρι εξορίστου της Μακρονήσου.
    Φαντάζομαι το δέος για όσους επισκέπτονται το νησί.
    Τα ντροπιαστικά δεν τα σχολιάζω ....
    Κρίμα είναι που οι νεότεροι δεν θα ξέρουν τίποτα για αυτό το πονεμένο κομμάτι της ιστορίας μας!
    Καλή εβδομάδα κανελλάκι μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ δεν ξέρουν οι παλιοί, οι νέοι θα ξέρουν;
      Τα πονεμένα τα έχουμε αφήσει εκτός ύλης Αριστέα μου.
      Μια μπίζνα κι η Μακρόνησος. Η ιστορία, με μενού αλά καρτ.
      Καλή βδομάδα Αριστάκι μου!

      Διαγραφή
  14. Για μια ακόμη φορά αισθάνομαι τυχερή που έχω "πέσει" πάνω σου Μαρία μου και μαθαίνω την ιστορία μας, όπως είναι πραγματικά και όχι μέσα από "περίεργα" αναγνώσματα, όσο για τις εκδρομούλες αργόσχολων κυριών, έχω μείνει άναυδη!
    Πολλά ευχαριστώ με όλη μου την αγάπη! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι όπως το πάμε, θα σηκωθεί η ιστορία από μόνη της και θα πέσει πάνω μας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου, εκτιμώ πολύ τα λόγια σου!

      Διαγραφή
  15. Η είδηση αυτής της βλαχομπαρόκ εξόρμησης και του ...μενού εξορίας μού είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη συστροφή εντέρου που ενώ αρχικά είχα σκεφτεί να γράψω δυό αράδες τελικά το μετάνιωσα γιατί θα χειροτέρευε η υγεία μου.
    Τα έγραψες καλύτερα (και πιο ψύχραιμα) απ' όσο θα μπορούσα εγώ.

    Σκέφτομαι βρε Μαράκι αυτή τη χυδαία προσπάθεια αποδόμησης των πάντων: των ιδανικών, των ιδεών, των αξιών, των αγώνων, των εξοριών, βασανισμών και θανάτων. Σκέφτομαι πόσους τενεκέδες έχει η γενιά μας που προσπαθούν να παραχαράξουν την Ιστορία και με χίλια μύρια ψέματα να αποβλακώσουν το (πρόθυμο προς τούτο) πόπολο. Σκέφτομαι πόσο εμετική καταντάει αυτή η προσπάθεια να καταντήσει ο λαός ένα απολιτίκ χαρμάνι άσχετων και συνεπώς απολύτως διαχειρίσιμων μαζάνθρωπων.
    Την ώρα που διάβαζα τις γραμμές για τον Δ. Τατάκη, σκεφτόμουν αν άραγε υπήρξε ποτέ έστω και ένας από την «άλλη πλευρά», έστω και ένας φασίστας/χουντικός που μαρτύρησε για τα …ιδανικά του.
    Αστειεύομαι.
    Αν είχαν έστω και μια σταγόνα μυαλού, κανένας τους δεν θα ήταν φασίστας.

    Σε ευχαριστώ που εδώ μέσα κρατάς άσβεστες τις μνήμες κάποιων αληθινών ηρώων, σε πείσμα των απανταχού φασιστών/κρετίνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως αυτή την είδηση θα την έβαζες στα τοξικά σου νέα. Είναι ό,τι πιο τοξικό έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Δυσκολεύτηκα πολύ να το μαζέψω σ' ένα κείμενο αυτό που ένιωσα. Ο μόνος λόγος που το έκανα, ήταν οι άνθρωποι που γνώρισα εκεί πάνω. Ζωντανοί και νεκροί μια αγκαλιά, σ' ένα προσκύνημα ευλαβικό και φορτισμένο απ' τη συγκίνηση.
      Κρίμα ρε Πέτρο! Δεν τους άξιζε τέτοια απαξίωση.
      Σ' ευχαριστώ πολύ κι εγώ! Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  16. Μαρία, επειδή έχω εξοργιστεί (και) με αυτούς τους τυχάρπαστους,
    δεν μπορώ να την διαχειριστώ καθόλου αυτήν την χυδαία "πνευματική παχυσαρκία"
    όπως πολύ σωστά το είπες.. Βλέπεις, ο μπαμπάς μου είχε περάσει βασανιστήρια
    μέσα στην Μακρόνησο και μόνο για εκδρομή δεν είχε πάει.. Αηδιάζω όλο και περισσότερο
    με τα πιθηκοειδή που μας πνίγουν από παντού και δεν υπάρχει σωτηρία.
    Ε ρε Μακρόνησος που τους χρειάζεται! Αλλά η αληθινή, η γνήσια, εκείνη που όσοι
    Αγωνιστές πήγαιναν, έφτυναν το γάλα τής δόλιας τους τής μάνας.. Αλλά εκεί όλα
    αυτά τα τσουτσέκια δεν θα άντεχαν ούτε για ένα τέταρτο τής ώρας! Μενού αηδίας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν να μπήκαν σπίτι σου και το μαγάρισαν. Έτσι δεν ένιωσες;
      Τιμή και δόξα στο μπαμπά κι ελπίζω να μην την άκουσε την είδηση.
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  17. Τόσο σημαντικα πραγματα και γεγονοτα που αξιζουν να τα μαθουμε.. Κανελλάκι μου τι να πει κανείς..!!ολα έχουν αποσιωποιηθεί. μεγαλωνοντας εμαθα τι ηταν το κολαστηριο η Μακρόνησος.ομως δεν ξερω τόσες λεπτομερειες για αυτήν.. με αυτό που διαβασα εδώ ανατρίχιασα τι συνεβαινε εκει..!! βλεπεις τωρα δεν μπορούμε να διανοηθουμε πως κοινηγούσαν καποιους για τους πολιτικους τους αγωνες!! τι κριμα .. εχουν χαθει η αξιες πια.. και τα ιδανικα... και μονο που ακους να μιλανε σημερα οι πολιτικοί.. δεν ακουν αυτά που λενε αραγε Θεέ μου;.. τι κρίμα!!
    οσο για την παρουσιαση του βιβλιου .. γιατί ηθελαν να το παρουσιασουν εκεί; και μενου εξορίστου; αλήθια τι θα γραφει αυτό; τι τρώγαν ταχα μου οι εξόριστοι; ποια μυαλα σκεφτονται εστι;.. αδυνατώ να το συλλάβω κορίτσι μου... να σε εχει ο Θεός καλά που με ξεστραβώνεις με τα ιστορικα κειμενα σου .. σε ευχαριστώ για το μαθημα.. φιλω σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τόσο σημαντικα πραγματα και γεγονοτα που αξιζουν να τα μαθουμε.. Κανελλάκι μου τι να πει κανείς..!!ολα έχουν αποσιωποιηθεί. μεγαλωνοντας εμαθα τι ηταν το κολαστηριο η Μακρόνησος.ομως δεν ξερω τόσες λεπτομερειες για αυτήν.. με αυτό που διαβασα εδώ ανατρίχιασα τι συνεβαινε εκει..!! βλεπεις τωρα δεν μπορούμε να διανοηθουμε πως κοινηγούσαν καποιους για τους πολιτικους τους αγωνες!! τι κριμα .. εχουν χαθει η αξιες πια.. και τα ιδανικα... και μονο που ακους να μιλανε σημερα οι πολιτικοί.. δεν ακουν αυτά που λενε αραγε Θεέ μου;.. τι κρίμα!!
    οσο για την παρουσιαση του βιβλιου .. γιατί ηθελαν να το παρουσιασουν εκεί; και μενου εξορίστου; αλήθια τι θα γραφει αυτό; τι τρώγαν ταχα μου οι εξόριστοι; ποια μυαλα σκεφτονται εστι;.. αδυνατώ να το συλλάβω κορίτσι μου... να σε εχει ο Θεός καλά που με ξεστραβώνεις με τα ιστορικα κειμενα σου .. σε ευχαριστώ για το μαθημα.. φιλω σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ!
      Μάθημα δεν το λες, μόνο αγανάχτηση.
      Φιλιά πολλά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  19. Δεν ντράπηκαν?...μωρέ όσα πλυντήρια κι αν επιχειρήσουν να βάλουν μόνο οι δικοί τους -οι βασανιστές ντε- και όσοι προσπαθούν να τους "λευκάνουν", θα κάνουν πως τα πιστεύουν..
    πολύ θύμωσα, αλλά όσο υπάρχουν γαϊδούρια χωρίς σεβασμό, θα υπάρχουν και μενού εξορίας και τυχάρπαστοι εκδρομείς χωρίς συναίσθηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λεύκανση δε σηκώνει το πράμα. Ένα πασαλειμματάκι μόνο, για να έχουν την (ιστορική) συνείδηση τους τακτοποιημένη.
      Φιλιά πολλά Μαράκι μου!

      Διαγραφή
  20. Ισχυρό έναυσμα η ανάρτησή σου, Μαρία, να καθίσουν και να διαβάσουν αυτοί που θέλουν να μάθουν.
    Στα δεκαοχτώ μου, ένας έμπιστος φίλος μού έδωσε κρυφά το «Οδός αβύσσου αριθμός μηδέν» τού Λουντέμη. Με συγκλόνισε. Έκτοτε αναζήτησα και μελέτησα πολλά έντυπα. Και πάντα αναρωτιόμουν: μα είναι δυνατόν;
    Και αγανακτώ ακόμα για τα αίσχη των νικητών τού εμφυλίου. Για το ήθος τους. Για τους δεκάρικους τής φιλοπατρίας τους. Για το θράσος των επιγόνων. Για την αβελτηρία πολλών ψηφοφόρων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν απαγορευμένος τότε ο Λουντέμης ε; Θυμάμαι κάτι παλιές αφηγήσεις για φίλους που διάβαζαν Λουντέμη και είχαν φάκελλο στην ασφάλεια. Ήταν κι αυτό στα πλαίσια του σωφρονισμού και της "εθνικής αναμόρφωσης".
      Σ' ευχαριστώ πολύ Άρη, να έχεις ένα όμορφο βράδυ!

      Διαγραφή
  21. Κι αυτός το θράσσος δεν αλλάζει, σα να μεταβάλλεται το νιώθω.
    Αγανακτώ και θυμώνω και κάθε φορά το ίδιο νιώθω.
    Δε μαλακώνει.. απορώ πως κάποοι ξεχνούν, αν ξεχνούν ακριβώς, κουκουλώνουν όμως σίγουρα.

    Καλημέρα Μαρία μου, καλή εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μαρία καλησπέρα , δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από αυτά που γράφεις. Απλά σημειώνω ότι τα βιώματα των ανθρώπων που έζησαν ανυπότακτοι και κυνηγημένοι εκείνη την εποχή αποτελούν το σημείο αναφοράς αγώνων για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.
    Ας μην τους ξεχνάμε και να τιμούμε τη μνήμη τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως βλέπεις Τάσο μου, την "τιμούμε' δεόντως...
      Καλό σου βράδυ και σ' ευχαριστώ που πέρασες!

      Διαγραφή
  23. Δίκαιη η αγανάκτησή σου αλλά μη ζητάς πολλά και συ από ''μικρούληδες''ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε το ''δε βαριέσαι'' που έγινε το πετσί της νοοτροπίας μας.Και στο λέω αυτό γιατί εδώ και καιρό παρακολουθώ αυτήν την αποδόμηση όλων των ιδανικών, ιδεολογικών, αξιών και ηρωικών στάσεων ζωής. Ποιοι νέοι να μάθουν από ιστορία; Μα αυτοί ενδιαφέρουν το σύστημα να μην μάθουν και αν μάθουν να πουν το γνωστό δε βαριέσαι τι κατάλαβαν και όσοι θυσιάστηκαν. Θυμάμαι πριν χρόνια στο χωριό του άντρα μου μιλούσαμε με κάποιους ηλικιωμένους που είχαν πολλά να διηγηθούν από την εποχή του εμφυλίου. Είπε κάποιος τότε ότι ''...μετά τον εμφύλιο ήλθε η εξορία στη Μακρόνησο. Το τι πέρασα δεν λέγεται και δεν άντεξα. Γι αυτό υπέγραψα...''Ανθρώπινο και ενώ θαυμάζω όλους αυτούς που έμειναν σταθεροί στα πιστεύω και ιδανικά τους δεν μπορώ να κρίνω αυτούς που υποχώρησαν. Του είπε κάποιος τότε αυτό το ''δε βαριέσαι'' και ''πολύ καλά έκανες'' και ''αυτοί που χάθηκαν τι κατάφεραν''; Τα θυμάμαι αυτά κάθε φορά που βλέπω απαξίωση πολλών αγωνιστών. Κρίμα μας. Περιχαρακωθήκαμε στον εαυτουλάκο μας και στο να περνάω καλά σήμερα. Και το σύστημα αλωνίζει στις αξίες μας και τις διαλύει.
    Καλό σου βράδυ Μαρία μου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται ότι δεν κρίνουμε και δεν σχολιάζουμε για όσους υπέγραψαν ή όχι. Ούτε που να τ' αγγίζουμε αυτό το θέμα. Τι να καταλάβουμε εμείς από κείνη τη σκληρή εποχή; Εδώ δεν είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε την ελευθερία μας...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τη γνώμη σου Αννούλα μου!

      Διαγραφή
  24. Μενού; Βιωματική επίσκεψη; Άει στο καλό, δεν είχα ιδέα. (Και ίσως καλύτερα που δεν είχα, ως τώρα)
    Άφωνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλύτερα δεν το συζητώ. Συγνώμη αν έγινα η αιτία να το μάθεις.
      Ξέχνα το!
      Έλλη μου καλό μας ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  25. Προβάλλουμε και από την πλευρά μας το αξιόλογο θέμα σου στη στήλη «ΕΜΦΑΣΗ» του blog «Ευρυτάνας ιχνηλάτης». Η συγκεκριμένη στήλη (σ.σ. είναι αυτή με το σκίτσο που αναπαριστά ένα πιτσιρίκο που μοιράζει εφημερίδες!) βρίσκεται στην κάθετη πλαϊνή μπάρα του ιστολογίου μας και η προβολή γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σου ιστότοπο. Καλή συνέχεια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνεις!
    Καλή δύναμη εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Φοβερά όλα όσα μας γράφεις Μαρία μου.
    Πώς να μην απαξιώνονται όλα σήμερα, ιδίως με την σημερινή πολιτική;
    Ποιος να δώσει τη ζωή του και γιατί όταν τα παιδιά μας τα αναγκάζουν να διαλέξουν μόνα τους την εξορία.
    Αλλά αυτό τα μενού, ξεπερνούν κάθε φαντασία.
    Την καλημέρα μου.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου δεν φταίει η εκάστοτε πολιτική αν είμαστε ανιστόρητοι. Προσωπική μας ευθύνη είναι μόνο. Αν είχαμε ιστορική συνείδηση, θα είχαμε αποφύγει όλους τους πολιτικούς σκόπελους που μας έριξαν στα βράχια. Ας προσέχαμε.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και όλα μου τα φιλιά και τις ευχές!
      (Γεννήσατε;)

      Διαγραφή
  28. Είχα αυτήν την κουβέντα με φίλους όταν έσκασε το γεγονός καθώς φυσικά διάβασα και την απάντηση της ιδιοκτήτριας του βιβλιοπωλείου στις κατηγορίες.. Είναι τραγικό πάντως αν όντως πήγαν σε αυτήν την ''αλλιώτικη'' παρουσίαση βιβλίου και συγγενείς ανθρώπων που βασανίστηκαν και δεν αντέδρασαν σε αυτήν την ξεφτίλα...
    Είπα ότι το επόμενο που περιμένω είναι εκπαιδευτικές εκδρομές στα χοτ σποτς με μενού πρόσφυγα και μενού μετανάστη.. Για γέλια και για κλάμματα..
    Σε φιλώ Μαρία μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eδώ δεν αντιδρούμε που μας προσβάλουν τη ζωή, θα αντιδράσουμε για την ιστορία; Που είναι ήδη "πειραγμένη" δηλαδή...
      Θα το δούμε κι αυτό με το χοτ σποτς, να μου το θυμηθείς. Όταν λειτουργούσε η Κλίμακα, είχε έρθει ένα συνεργείο του CNN για να καταγράψει τις συνθήκες ζωής των άστεγων. Η κάμερα έκανε ζουμ στα κεσεδάκια με τα φαγητά και στους πεινασμένους ανθρώπους που έτρωγαν. Καλοπουλάει η συγκίνηση και η επιδερμική ανάλυση αυτών που συμβαίνουν σήμερα. Για να χάνουμε την ουσία και να μένουμε κολλημένοι στην εικόνα. Μόνο για κλάματα θα έλεγα...
      Φιλιά Μαριλένα μου!

      Διαγραφή
  29. Τατάκης... ΟΕΝΟ... και Πυθαρούλης και Αμπατιέλος... ιστορίες ηρώων έστω αν ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...έστω αν τους ξεχάσαμε ήδη (φαντάζομαι πως εννοείς)
      Σ' ευχαριστώ Ακράτ!
      Χάρηκα ειλικρινά που σε "είδα".

      Διαγραφή
  30. τι να γράψω εγώ τώρα... τόσοι γραψαν... τι να πω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαρία μου, ο νους και η ψυχή μου έχουν τόσο θολώσει από τη θλίψη και τον θυμό που πργματικα μόνο να ουρλιάξω θέλω... ντροπή !
    Συγχαρητήρια για το εξαίρετο της ανάρτησης και του ήθους σου Μαρία μου, σε φιλώ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.