Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022

Παραγωγικός βήχας

 


Τίποτα δεν έχω, μαμά. Όλα καλά, σου λέω. Τι έχει η φωνή μου δηλαδή; Α ναι, είναι ένας πονόλαιμος που με ταλαιπωρεί. Όχι, μην ανησυχείς, τίποτα σοβαρό. Χτες πήρα κι ένα σιρόπι για παραγωγικό βήχα και παστίλιες που ανακουφίζουν το λαιμό. Μα ναι σου λέω, πίνω βιταμίνες και προσέχω. Να, τώρα μόλις ετοίμασα ένα ζεστό ρόφημα. Όχι, μέλι δεν έχω, αλλά έσταξα λίγες σταγόνες λεμόνι που κάνουν καλό στον ερεθισμένο λαιμό.

Ναι, μαμά. Σκεπάζομαι καλά το βράδυ.

Όχι, δεν έχει καθόλου υγρασία εδώ. Ο καιρός είναι θαυμάσιος. Να σκεφτείς πως σου μιλάω απ’ το μπαλκόνι, τώρα. Είναι μια ηλιόλουστη μέρα με πεντακάθαρο αέρα, σου λέω, μαμά. Να ’βλεπες τι υπέροχη πόλη είναι εδώ, μαμά! Οι δρόμοι πεντακάθαροι, οι κήποι ανθηροί, τα προάστια τετραγωνισμένα και τα σπίτια ομοιόμορφα. Οι πλατείες είναι καλυμμένες με τεχνητό καταπράσινο γρασίδι, οι υπάλληλοι είναι συνεπείς στο ωράριό τους, οι μπυραρίες κλείνουν στην ώρα τους, τα νοσοκομεία έχουν σύγχρονα μηχανήματα, τα σχολεία μαθαίνουν στα παιδιά την πειθαρχία, οι ηλικιωμένοι αποσύρονται αδιαμαρτύρητα σε οργανωμένες μονάδες απομόνωσης, οι βιομηχανίες γιγαντώνονται, τα εργοστάσια παράγουν από σαμπουάν μέχρι αυτοκίνητα, τα εργατικά χέρια όσο πάνε και αβγατίζουν και οι δείκτες της οικονομίας πάνε περίφημα.

Ναι μαμά, όλα είναι παραγωγικά εδώ, μέχρι κι ο ίδιος ο βήχας μου. Μην ανησυχείς, όλα είναι αλφαδιασμένα στη ζωή μου. Δουλεύω σκληρά και αμοίβομαι κανονικά. Στην προκαθορισμένη μέρα και ώρα. Ο προϊστάμενός μου μού είπε πως, αν καταφέρω να πιάσω το στόχο μου, θα πάρω και μπόνους παραγωγικότητας! Θα βάλω τα δυνατά μου και θα τα καταφέρω, μαμά. Δεν έχω κι άλλη επιλογή, βλέπεις. Όσοι δεν τα καταφέρνουν, τούς κόβεται αρχικά ο βήχας και στη συνέχεια καταργείται η θέση τους.  

Κι εμένα με πονάει ο λαιμός μου, μαμά…

Τις προάλλες, έφαγα τον τόπο να βρω λίγο φασκόμηλο. Περίεργο δεν είναι; Παράγει τα πάντα αυτή η χώρα και δεν υπάρχει μια σπιθαμή χώμα που να φυτρώνουν άγρια βότανα. Να μου στείλεις ένα ματσάκι όταν μπορέσεις. Μόνο, τύλιξέ το καλά. Να μη χαθεί το άρωμά του…



ëΗ συμμετοχή μου στον 4ο κύκλο της μίνι σκυτάλης, ένα δρώμενο που οργανώνει η Mary Pertax στο ιστολόγιό της ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ. Με όχημα μια φωτογραφία, ταξιδεύουμε τις σκέψεις και ξεδιπλώνουμε τις ιστορίες μας. Καλή συνέχεια στους επόμενους “δρομείς” αυτής της υπέροχης συλλογικής διαδρομής.


39 σχόλια:

  1. Α ρε Μαρία, το έκανες πάλι το θαύμα σου έτσι; Αμ το έκανες ντε! Εκεί στη χώρα της λαμπερής ...ελευθερίας και ανάπτυξης! Στοιβαγμένη η πλέμπα σε πόλεις που σε πνίγουν, δομημένη σε γεωμετρικά κουτάκια με όλα πλαστικά. Πλαστικά φαγητά, πλαστικά δέντρα, πλαστικές ψυχές και ...λαστιχένιες σχέσεις εργασίας. Ιδίως αυτό.
    Μαρία μου, ο κοινωνικός σου λόγος "δαγκώνει" και τον λατρεύω.
    Πολύ όμορφη συμμετοχή σε ένα αφήγημα των ημερών μας.
    Την καλησπέρα μου κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α ρε Γιάννη, με τον καλό σου λόγο, πάντα!
      Το θαύμα είναι ότι επιβιώνουμε μέσα σ' αυτό το τοξικό περιβάλλον.
      Σ' ευχαριστώ για την πολύτιμη παρουσία σου!

      Διαγραφή
  2. Τι έγραψες πάλι βρε κορίτσι μου!
    Όλα ωραία και παραγωγικά, ακόμα κι βήχας που θα κοπεί αν δεν πιάσουν υον στόχο.
    Κι εγώ έμεινα όταν είδα αυτή την εικόνα.
    Σκέφτηκα τί μπορεί να γράψει κάποιος γιαυτή;
    Κι εσύ έκανες το θαύμα σου και μας θύμισες τί ωραία πατρίδα έχουμε!
    Μικρή και θαυματουργή!
    Αν μας άφηναν και στην ησυχία μας, καλά θα ήταν.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είναι κάτι που μας έχει απομείνει, είναι αυτά τα μικρά θαύματα που ο καθένας μας επινοεί για να μείνει όρθιος. Σωματικά και ψυχικά.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Ρένα μου ♥

      Διαγραφή
  3. Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου! Μας έδειξες καθαρά τι κάνει ένα δόλιο αναλώσιμο γρανάζι για να επιβιώσει στη ζούγκλα αυτή που έφτιαξαν τα οικονομικά κεφάλια με τις γεμάτες τσέπες, και τις άπληστες ψυχές! Κι ύστερα σου λένε πολέμα να βγεις νικητής σε σικέ αγώνες! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ' ευχαριστώ με τη σειρά μου για την ευκαιρία που μας έδωσες να εκφραστούμε, Μαίρη μου. Αυτό το "μαζί" είναι που πρέπει να διαφυλάξουμε με νύχια και με δόντια.
      Να είσαι καλά, δύναμη και αντοχές σ' όλους μας σ' αυτόν τον στημένο αγώνα ♥

      Διαγραφή
  4. Έχεις πραγματικά ένα εξαιρετικό ταλέντο στο να δημιουργείς ιστορίες! Παραγωγικό όπως και ο βήχας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ έχεις ένα αφοπλιστικό χιούμορ που παράγει χαμόγελα και ψυχική τόνωση.
      Να είσαι καλά, Μάκη μου!

      Διαγραφή
  5. Να παράγεις , να παράγεις όλο και περισσότερα μέσα στα κουτάκια σου άνθρωπε, για να έχουμε εμείς τα αφεντικά... τι μιλάς; σε έχουμε ταχτοποιήσει, ακόμα και τον εγκέφαλό σου. Να είσαι ευχαριστημένος...
    Μέσα από την ηρωίδα της ιστορίας σου Κανελλάκι μου πόσοι θα ταυτιστούν να ξέρεις , αφού λίγο πολύ κάπως έτσι νιώθουμε όλοι.
    Χτύπησες φλέβα πάλι με τα μηνύματα σου, από μια εικόνα πολύ δύσκολη κατά την γνώμη μου.
    Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε να είσαι καλά αγάπη μου και στο επόμενο δρώμενο με το καλό φιλώ σε .Σ.Λ.❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι απαραίτητα ηρωίδα, μπορεί να είναι και ήρωας, Ρούλα μου. Σ' αυτά τα μεγάλα μπαλκόνια με θέα τους ουρανοξύστες και το απέραντο τσιμέντο, ο κάθε άνθρωπος επιστρέφει στις μνήμες και στις μυρωδιές των πατρογονικών του. Μακάρι να έχουν όλα τα παιδιά κάποιον που θα τους στείλει ένα "ματσάκι πατρίδας".
      Σε φιλώ γλυκά και Σ.Λ. ♥

      Διαγραφή
    2. Κανελλάκι μου όσο πιο πολλές ρωγμές τόσο περισσότερο φως!! Τέλεια η φωτογραφία επάνω
      👍

      Διαγραφή
  6. Ωραία έκπληξη η ματιά σου στη φωτογραφία, αυτό κρατάω. Η ουσία της ιστορίας σου, που μας θυμίζει τόσο παραστατικά πως είμαστε πραγματικά γρανάζια, αφήνει μια πίκρα... θέλει δουλειά ακόμη...
    Φιλιά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω πως είναι πικρή η επίγευση, Αλεξάνδρα μου.
      Σαν την ίδια τη ζωή.
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  7. Ωραία αντίστιξη: Από τη μία η χώρα όπου όλα δουλεύουν ρολόι, όπου υπέρτατη αξία είναι το πιάσιμο το στόχου και η διατήρηση της παραγωγικότητας με την δική μας, μικρή "πλην τιμίας(!) Ελλαδίτσας, όπου μπορείς να βρεις ακόμα φασκόμηλο. Στο βάθος των λόγων της ηρωίδας σου, διακρίνω μια νοσταλγία για την Πατρίδα. Όπου ο ήλιος, η θάλασσα, τα βουνά και οι ρεματιές, δεν αποτελούν όμορφα μόνο τοπία που ευφραίνουν την ψυχή αλλά αποτελούν κι έναν τεράστιο πλούτο (εν πολλοίς αναξιοποίητο, ίσως να είναι καλύτερα έτσι) βιοποικιλότητας, που παρόμοιο του λίγες χώρες έχουν.
    ¨Όμορφη εγγραφή, δυστυχώς μου θυμίζει τα χιλιάδες παιδιά μας που έχουν φύγει σε αυτούς τους "παραγωγικούς τόπους" και η καρδιά μου σφίγγεται.
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' αυτά τα παιδιά ήταν και η δική μου σκέψη. Και δεν είναι μόνο παιδιά αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι που εγκατέλειψαν τη χώρα για να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά. Η ιστορία του μεγάλου ξενιτεμού επαναλαμβάνεται και πολύ φοβάμαι ότι θα καταντήσουμε χώρα γερόντων, όπως κατέδειξε και η απογραφή άλλωστε.
      Με σφιγμένη καρδιά σου στέλνω τους χαιρετισμούς μου, Βασίλη!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου πάντα οι ιστορίες σου είναι φορείς σύχρονων κοινωνικών μηνυμάτων και προβληματισμών....όλα τακτοποιημένα και παραγωγικά, ακόμη και ο....βήχας....ομως λείπει κάτι σημαντικό.... το μοσχομυριστό και ιαματικό φασκόμηλο...τον λάτρεψα αυτόν το συμβολισμό, την βρήκα συγκλονιστική την απλότητα του βάθους του.....Ας ελπίσουμε πως στον τόπο μας θα συνεχίσουν να φυτρώνουν άγρια βοτανα και θα είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε το πόσο σημαντικα είναι.....Σε φιλώ Κανελλάκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός ακριβώς ήταν ο συμβολισμός και σ' ευχαριστώ πολύ που τον "μυρίστηκες", Κλαυδία μου αγαπημένη ♥

      Διαγραφή
  9. Μικρό, αλλά τόσο παραγωγικό κείμενο!
    Έπαιξες τόσο έξυπνα με το ..."παραγωγικό" και τον ...βήχα! Γιατί
    όλα εκεί στοχεύουν: να μας κόψουν τον βήχα. Να μην σηκώσουμε
    κεφάλι, να μην παίρνουμε ανάσα! Όταν είδα τη φωτογραφία δεν
    μου έλεγε τίποτα. Εσύ κατάφερες τόσο όμορφα να περάσεις τα
    μηνύματά σου! As always! ♥
    Πολλά γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες τις κάνει μια φαινομενικά αδιάφορη φωτογραφία; 😊
      Αριστέα μου, σ' ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά και ευχές για δύναμη και κουράγιο ♥

      Διαγραφή
  10. Κόβεται ο βήχας;
    Υπάρχει ο βήχας με φλέγματα όπου όσο και να φτύνεις, όσα σιρόπια ανακούφισης και αν σου πλασάρουν, ο βήχας θα κοπεί μαχαίρι μόνο αν η καρδιά σου, κατανοήσει, συμπονέσει και αγαπήσει τον εαυτό σου και ως συνέπεια, τον συνάνθρωπο σου... ξέρω πόσο δύσκολο είναι, αλλά είναι εφικτό γιατί λένε και το πιστεύω πως η αγάπη με τους 40000 νευρώνες της, θεραπεύει τα πάντα!
    Τι καλά αυτά τα δρώμενα που γεννούν διαμαντάκια, να είσαι καλά Μαρία μου που ξέρεις τόσο καλά να ταράζεις τα νερά!
    ΑΦιλάκια καρδιάς με άρωμα βοτάνων και δυναμικών πράξεων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πρωτοπρολάβει κι αυτή η δόλια η καρδιά να κατανοήσει;
      Στεφανία μου, σ' ευχαριστώ πολύ!
      Πάντα βάζουμε την αγάπη σαν πρόσημο ♥

      Διαγραφή
  11. Αυτό το brain draim μια πονεμένη πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο να είσαι έξω. Δυστυχώς, αν "δεν πιάσεις τον στόχο σου " παντού σου κόβεται ο βήχας! Εκτός και αν είσαι πολιτικός και δη από τζάκι, σε κάθε άλλη περίπτωση τρέμεις.
    Αλλά να, είναι και αυτή η πατρίδα που θα ήθελες να τυλίξεις καλά για να μη χαθεί το άρωμα της.
    Και είναι και ο σύγχρονος άνθρωπος που αν είχε ενσυναίσθηση και ανθρωπιά θα τύλιγε καλά καλά τις στιγμές να μη χαθει το άρωμα τους. Και ίσως και τον συνάνθρωπο με μια νοητή αγκαλιά.
    Αλλά ας μην ξεφύγω από το καταπληκτικό σου νόημα.
    Συγκινημένη και σκεπτική φεύγω από τον διαδικτυακό σου χώρο και με απεριόριστο σεβασμό και θαυμασμό στην πένα και την έμπνευση σου.
    Καλό απόγευμα Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρίνα μου!
      Για τα νέα παιδιά, και το μέσα και το έξω, είναι δύσκολο. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, η ζωή τους όλη...

      Διαγραφή
  12. Μαρθα μου να θυμηθώνα σου στείλω τσάϊ Σαμπούκο μοναδικό για τον βήχα και τα πνευμόνια γενικά και..είναι και από το κτήμα μας! Ένα απλό φλιτζάνι στο χέρι εσύ φίλη μου μπορείς να το κάνεις μία ζωντανή ιστορία. Υπέροχη Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά, Γεωργία μου.
      Παρεμπιπτόντως, δεν έχω δοκιμάσει το τσάι αυτό. Φαντάζομαι πως θα είναι άλλο ένα θαυματουργό βοτάνι, κάτι σαν το δίκταμο στην Κρήτη.
      Σε φιλώ γλυκά και χάρηκα απέραντα που σε "είδα" εδώ ♥

      Διαγραφή
  13. Το κράτος (αν έχουμε ακόμα) νοσεί σοβαρά. Πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά. Η ασθένεια (διαφθορά) οδηγεί στον εκφυλισμό της ανθρώπινης ψυχής. Μια σκέψη ουτοπική για μια ιδεατή κοινωνία που σκοντάφτει σε μια παραμορφωμένη εικόνα μιας πλαστής, υλικής πραγματικότητας, δυστυχώς τόσο αληθινής. Υπέροχα υπαινικτική (και παραγωγική) η πέννα σου Μαρία μου!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή ακριβώς είναι η πορεία της "νόσου" μας, Αννίκα μου. Όπως το λες. Ας μην πονοκεφαλιάζουμε για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Μονόδρομος ήταν. Κι ας κρατηθούμε Άνθρωποι, αυτό είναι το ζητούμενο τώρα.
      Την καλησπέρα και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  14. Όλα καλά, όλα ανθηρά...και αν δεν είσαι αρκετά παραγωγικός απλώς πας σπίτι σου. Μου άρεσε η συμμετοχή σου Μαρία μου. Πάντα καυτηριάζεις με μοναδικό τρόπο τα κακώς κείμενα.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας προσποιηθούμε πως όλα είναι καλά, Ελένη μου. Βάζοντας ο καθένας το λιθαράκι του για να τα κάνουμε καλύτερα. Σ' ευχαριστώ πολύ ♥

      Διαγραφή
  15. Αυτό είναι! Όταν είδα τη φωτογραφία κάτι μου έκανε περισσότερο από τις άλλες και σαν κάτι να ήθελα να γράψω. Έγραψες εσύ και με κάλυψες 'Όσοι δεν τα καταφέρνουν, τούς κόβεται αρχικά ο βήχας και στη συνέχεια καταργείται η θέση τους." Να προσθέσω για όσους δεν ξέρουν πως η θέση καταργείται γιατί με αυτό τον τρόπο δεν αποζημιώνεται ο υπάλληλος, και δεν δίνονται λόγοι απώλησης που δεν θα μπορούσαν φυσικά να δοθούν.
    Το κείμενο μου αρέσει γιατί καταγράφει όλα τα θετικά και ταυτόχρονα με έναν διατροφικό ειρωνικό αόρατο τρόπο τα μετατρέπει σε αρνητικά στο μυαλό του αναγνώστη.

    Μικρή ακτίνα, υπάρχουν τεχνητές εκτάσεις που τις νοικιάζεις και μπορείς να τις κάνεις το δικό σου μικρό μπαχτσέ. Έτσι το λέω, για να φυτέψουμε λίγο φασκόμηλο ως ελπίδα :)
    Καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου, σ' ευχαριστώ γι αυτόν τον "μπαχτσέ" σχολιασμό σου!
      Φυτεύουμε ό,τι μπορεί ο καθένας, μπας και αλλάξουμε λίγο αυτό το δυστοπικό τοπίο.
      Σε φιλώ γλυκά ♥

      Διαγραφή
  16. Το δυστοπικό παρόν πίσω από ένα φλυτζάνι καφέ και ένα τσιγάρο. Η φαινομενικά χαλαρή ματιά μπροστά στον εφιαλτικό κόσμο του νεοφιλελευθερισμού. Πιο εύστοχο κείμενο, γι' αυτή τη φωτογραφία δεν θα μπορούσε να γραφτεί, πιστεύω. Συγχαρητήρια Μαρία μου για την συμμετοχή σου!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τι όμορφο κείμενο και εύστοχο! Πόσο πολύ αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
    Χαίρομαι που σε βρίσκω.
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλώς όρισες, Γιώτα μου και σ' ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Άργησα να σε επισκεφθώ. Ήμουν απούσα από τα διαδικτυακά μας αλλά επανήλθα. Είπα να αποτοξινωθώ αλλά δεν αφήνει μια ψυχή να αγιάσουμε...χαχαα
    Ωραίο κείμενο, εύστοχο όπως πάντα, ακριβώς η πραγματικότητα μια κοινωνίας που παραπαίει.
    Σε απόλαυσα άλλη μια φορά
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εφόσον επέστρεψες στα διαδικτυακά, Αννούλα μου, η αποτοξίνωση τέλος 😀
    Ωστόσο, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, κρίνοντας απ' την απήχηση και τις συμμετοχές μας στο κάλεσμα της Μαίρης.
    Καλωσόρισες πίσω και καλή δύναμη να έχουμε όλοι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κανελλακι μου , ακουσα , αγγιξα , οσφρηστικα , γευτηκα , μελαγχολησα , πονεσα , νοσταλγησα μεσα απο το κειμενο σου για μια ακομη φορα . Σε ευχαριστώ μαγευτρα μου , ας είμαστε καλά να ανταμώνουμε ολοι μαζι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.