Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Aγωνιζόμενες Καθαρίστριες: "Καθαρίζουν για όλους μας"


"Ζω μόνη μου, με το κοριτσάκι μου μαζί, που είναι 14 ετών. Είμαι χωρισμένη. Το κοριτσάκι μου είναι σε δύσκολη ηλικία, με τα αγγλικά, με τα φροντιστήρια. Φέτος είπα να την σταματήσω και είναι στο proficiency, αλλά ο καθηγητής της δέχτηκε να το κάνει δωρεάν. Έπαιρνα μόλις 500 ευρώ και τα έξοδά μας... Μόνο για το πρωινό του παιδιού, το φαγητό, το ρεύμα, το νερό, ακόμα και τα σαμπουάν, δεν έφταναν καν τα 500 ευρώ. Δεν υπήρχε περίπτωση εάν δεν πήγαινα να δουλέψω και αλλού, που αν τολμούσα να το πω στη δουλειά μου, θα έχανα και το μεροκάματο που έπαιρνα. Αν δεν το έκανα, θα έπρεπε κι εμείς να ψάχνουμε φαγητό στον κάδο, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν το καταδέχομαι και δουλεύω όπου μπορώ".



"Όλες εμείς που είμαστε μονογονεϊκές οικογένειες δεν έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε, όταν σε άλλα κράτη δίνουν και σχετικά επιδόματα και εδώ σου αφαιρούν ακόμα και αυτή τη δουλίτσα, με αυτό το μεροκάματο. Το παιδάκι μου περίμενε μετά την απόφαση του δικαστηρίου που βγήκε, πως ίσως να δικαιωνόμασταν και μετά την απόφαση του Άρειου Πάγου, ξέσπασε σε κλάματα το πρωί και με πίεσε κι εμένα. Μου είπε "Μανούλα βαρέθηκα να είμαι μόνη, γύρνα σε παρακαλώ!". Κι όταν είδε τα επεισόδια κι εμένα χτυπημένη στο φορείο, ξέσπασε και μου είπε "Ως εδώ, γύρνα πίσω!". Της είπα όχι, γιατί μετά δεν θα σπουδάσεις! Στα 44 χρόνια μας, τι δουλειά θα βρούμε; Ένα κορίτσι 38 χρονών το χτύπησαν οι αστυνομικοί πάρα πολύ βάναυσα και το κορίτσι αυτό έχει καρκίνο στο στομάχι. Εμένα με χτύπησαν ενώ δεν χτύπησαν κανέναν, πήγα απλά να διαμαρτυρηθώ και του λέω του αστυνομικού "Μην με χτυπήσεις σε παρακαλώ στο πόδι, γιατί έχω πρόβλημα" και με χτύπησε με δύναμη ακριβώς εκεί. Δεν μπορούν να χτυπούν γροθιές στο κεφάλι... Δεν τους νοιάζει αν βλέπουν μια γυναίκα 55 ετών μπροστά τους, που είναι ευαίσθητα τα κόκκαλά της. Της δίνουν μία να της τα κάνουν κομμάτια. Ποιον χτυπάνε; Έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη δουλειά του... Έλεος! Κι αυτοί εργαζόμενοι είναι"...
Άννα Χρυσικοπούλου (44 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΔΟΥ Ελευσίνας)
Πηγή: ΗOT DOC/Τεύχος Β' Ιουνίου



Χτες βράδυ είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά κάποιες γυναίκες. Δύσκολο να περιγράψω το συναίσθημα. Είναι που έχω συνηθίσει να αντικρίζω απαθή βλέμματα που έχουν συνθηκολογήσει στο "Μνημόνιο του Καναπέ". Εν μέσω Μουντιάλ και προετοιμασίας θερινών διακοπών, διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη, πως υπάρχουν κάποιες γυναίκες που βγαίνουν έξω, διεκδικούν, υψώνουν τις γροθιές τους στις μονάδες καταστολής και παλεύουν για το αυτονόητο. Κι όσο οι ένστολοι παλληκαράδες "βαράνε στα πόδια" γυναίκες που θα μπορούσαν να είναι μανάδες ή αδερφές τους, τόσο είναι έκδηλο πια, πως η ψυχραιμία της κυβέρνησης συρρικνώνεται ολοένα. Γιατί ξέρουν καλύτερα απ' τον καθένα, πως μια μεγάλη επανάσταση, ξεκινάει πάντα μέσα από μια ασήμαντη-ειρηνική επανάσταση. 
Στην Δήμητρα, στην Χριστίνα και στην Φωτεινή, σ' όλες τους... ένα μεγάλο "Συγνώμη" που τις αφήνω μόνες να ξεσκατίζουν τη βρωμιά. Τουλάχιστον, ας κάνουμε το στοιχειώδες. Συγκεντρώνουν υπογραφές, κάνουν εκκλήσεις για να ενώσουμε τις φωνές μας μαζί τους, συγκεντρώνουν μιαν υποτυπώδη οικονομική ενίσχυση πουλώντας τα μπλουζάκια τους, συμμετέχουν, αντιδρούν, αλλάζουν το σκηνικό. 
Εμείς;

30 σχόλια:

  1. Αυτές οι γυναίκες είναι άξιες.

    Καλή συνέχεια Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρέπει να κάνουμε όλοι κάτι!
    Που είναι η κα Δούρου που για τους απολυμένους της ΕΡΤ ανέβαινε πάνω στα κάγκελα για να διαμαρτυρηθεί.
    Η καινούρια μας περιφερειάρχης;;
    Και που είναι όλοι οι υπόλοιποι!
    Αυτοί η χώρα με κάνει και ντρέπομαι αλλά δεν θα το βάλω κάτω ΠΟΤΕ!!!!
    Θα με βρουν πάντα απέναντι!!!!
    Μπράβο σου Μαρία να κάνουμε όλοι ότι μπορούμε γιατί πρόκειται για όλους μας!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο να βλέπεις σε μια χώρα που όλα έχουν μουδιάσει και έχουν βυθιστεί σε ένα λήθαργο ανευ επιστροφής ενα τσούρμο γυναίκες μένει όρθιο ενάντια στο τυφώνα που απειλεί να τις καταρρίψει...
    Μπράβο τους! Ελπίζω ο αγώνας τους να δικαιωθεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μας έβαλαν γυαλιά !
    Σε αυτές τις λίγες φωνές ένα τεράστιο ευχαριστώ ....
    Πες μας τι άλλο μπορούμε να κάνουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να δικαιωθεί ο αγώνας τους...εμείς Μαρία μου κάναμε αυτό που έκαναν κι αυτές πριν...δουλεύουμε για ψίχουλα, αφού απολυθήκαμε από αλλού, αφού φωνάξαμε χωρίς να ακουστούμε...βλέπεις ήμασταν οι πρώτοι και οι σίγουροι τότε ούτε που νοιάζονταν...να όμως που κανένας δεν είναι σίγουρος πια...πόσο ευκολότερα θα ήταν όλα αν δεν ξεσηκώνονταν ο καθένας μόλις πιάνει φωτιά η δική του η γούνα...
    Συγνώμη αν χαλάω το κλίμα, αλλά είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί...ο πληθυντικός είναι ευγενείας...η δική μου πίκρα ξεχειλίζει!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με την ανάρτησή σου, Μαρία, τίθεται το ζήτημα της κοινωνικής αδράνειας. Όσο δεν θίγεται το προσωπικό μας συμφέρον, μένουμε απαθείς, κλείνοντας τα μάτια στον κίνδυνο που θα έρθει αργότερα καταπάνω μας.
    Μπροστά λοιπόν στην αδικαιολόγητη αστυνομική βία και μπροστά στην μετατροπή υπαλλήλων σε φθηνά εργαλεία στα χέρια εργολάβων, η κοινωνία μας δεν αντιδρά. Ενώ έπρεπε να γίνει σεισμός. Να οργανωθεί μία μεγαλειώδης συγκέντρωση καταγγελίας τής κατρακύλας αυτής.
    Με την απαραίτητη βέβαια περιφρούρηση που θα απέκλειε τα αντικοινωνικά στοιχεία και τους προβοκάτορες, που προκαλούν με την αθλιότητα των μολότωφ και των καταστροφών.
    Είναι προφανές ότι η κοινωνία μας παραμένει ακόμα πολύ ανεκτική. Συσσωρεύεται όμως μεγάλη αγανάκτηση, και άγνωστο, πότε θα εκδηλωθεί κάποια ισχυρή συλλογική αντίδραση, τι διαστάσεις θα έχει και, κυρίως, τι συνέπειες θα έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ντρέπομαι να αφήσω σχόλιο Μαρία!! Τι να πω ; Μπράβο !! Αυτές οι γυναίκες είναι οι μόνες που αγωνίζονται κάτω από βία σωματική και ψυχική , μακάρι να είχαμε λίγη τόση δα θέληση για αγώνα και εμείς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τα εύσημα τους ανήκουν ..Κανελλάκι μου μακάρι να είναι αυτες οι γυναίκες η σπίθα που θα αναψει το φυτίλι για μια αντισταση.. σε όλα αυτά που μας καταπιέζουν...... το αυτονόητο ζητανε .. το δικιο τους..!!! .. εφτασαν στο σημειο να κοψουν 7 ευρώ απο την σύνταξη του άντρα μου που ειναι χαμηλοσυνταξιούχος.. τέτοια ξεφτίλα μιλαμε... δεν ξερω γιατί δεν κουνιεται φύλο... η μόνες που διαμαρτύρονται έιναι αυτες η γυναίκες που καθαριζαν τις βρωμιες τους...... μακαρι να ανοιξουν αυτιά να τις ακούσουν... αν μπορούμε να κανουμε κατι είμαστε εδώ... ...Κανελλάκι μου .....φιλω σε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μακαρι Κανελλακι μου να είναι εκεινε ς η σπίθα που θα αναψει το φυτίλι... τους ανήκουν τα ευσημα για την αγωνιστικότητα τους και για την διεκδίκηση του αυτονόητου.. το δικαίωμα στην εργασια΄΄μεχρι πότε πότε πια τα αυτιά τους θα ειναι κλειστα στις διαμαρτυρίες τους..;;. δεν κουνιεται φύλλο.....τι να πώ γιναμε τόσο εαυτούληδες πια;;μακάρι να ενίαι εκεινες η σπίθσ που ανάψει..για να ενα καλήτερο μελλον των παιδιων μας...δεν ξερω ...τι να πώ.. παντως αν περναει κατι απο το χερι μας και μπορούμε να το κανουμε,,, !!!!φιλώ σε...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και εγώ σαν την Νικόλ ντρέπομαι να αφήσω σχόλιο και να πω πόσο πολύ συμπαραστέκομαι στο δράμα αυτών των γυναικών.
    Διάβασα προτάσεις για συμπαράσταση,για συγκεντρώσεις καταγγελίας κλπ,αλλά όλα αυτά από τον καναπέ του σαλονιού μας.Το ξέρω ότι όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε αλλά αυτό δεν φτάνει.
    Η δικιά μας βοήθεια θα είναι μια πρόσκαιρη βοήθεια.
    Οι γυναίκες αυτές χρειάζονται μια μόνιμη λύση και αυτήν την λύση πρέπει να την δώσει η πολιτεία.
    Ας ελπίσουμε ότι θα ξεστραβωθεί επιτέλους και θα καταλάβει ότι η χώρα δεν σώζεται από τους μισθούς αυτών των γυναικών.
    Ρεζιλίκια πράματα.
    Άντε και συγχύστηκα βραδιάτικα με την μαλακία(sorry,αλλά δεν άντεξα) που τους δέρνει.
    Τις φιλούρες μου


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται, υπάρχει και η ελπίδα-πεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά!

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημέρα Μαρία μου
    Πόσα ανθρωπινα δράματα παίζουν δίπλα μας
    κι άραγε πότε θα "διαβάσουμε" αυτούς τους
    σκληρούς καιρούς....

    φιλάκια και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν χρειαζεται η συμπαρασταση.
    Μπορουμε οποιαδηποτε στιγμη
    να ενωθουμε και να "καψουμε"
    ο'τι ψηφιζεται ερημην "μας"
    Γιατι δεν ανατρεπουμε
    παρα μονο ανα-τρεμουμε?
    Ας πουμε στο διπλανο μας...
    να παμε να καψουμε βουλη και συνταγματα...
    Τι θα πει αραγε?
    Ξερω...."εχω και ψητο στο φουρνο....που να πηγαινω τωρααα..."

    Ειμαι διαθεσιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλησπέρα και καλή εβδομάδα Μαρία μου,

    να μάχεσαι, να γεμίζεις.. να αντιδράς..

    να μας δείχνεις.. το δρόμο..

    να μας "κουνάς".. να μην ξεχνιόμαστε..

    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν έχω λόγια..ό,τι και να πω θα 'ναι υποκριτικό, δεν είμαι στη θέση τους...να τους πεις μόνο ότι τις θαυμάζω!
    Και μια ειλικρινής απορία: τα συνδικάτα και τα αριστερά κόμματα τι κάνουν; τις στηρίζουν (έμπρακτα) στον αγώνα τους; βοηθάνε κάπως; εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι πέρα από τις ευχές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ όλους σας: Ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τη γνώμη και καταθέσατε τα σχόλιά σας. Για όσους θέλουν να ενημερωθούν και να συμμετέχουν σε κινήσεις συμπαράστασης, μπορούν να επισκεφτούν το σύνδεσμο:
    http://agwnkatharistries595.wordpress.com/

    Άλλωστε το θέμα δεν αφορά μόνο τις Καθαρίστριες του Υπ. Οικονομικών, αλλά πολλούς κλάδους που αντιμετωπίζουν αντίστοιχες διώξεις. Σχολικοί φύλακες για παράδειγμα. Αναγνωρίζω πως ίσως κάποιοι θεωρούν πως δεν τους αγγίζει. Εκείνο που με προβληματίζει προσωπικά, είναι πως οι βίαιες απωθήσεις & οι ξυλοδαρμοί γυναικών, είναι ένα φαινόμενο που θα το αντιμετωπίσουμε όλοι μας κάποια στιγμή. Στις προσωπικές μας διεκδικήσεις και αγώνες. Αν δεν γίνουμε εγκαίρως "Εμείς", είναι θέμα χρόνου να καταπνίγεται στη βία οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης ή διεκδίκησης.
    Σας ευχαριστώ και πάλι για όλη σας την προσοχή και για όσους θέλουν, μπορούν να μάθουν για τις καθημερινές εκδηλώσεις, δρώμενα, διαμαρτυρίες, να αγοράσουν ένα μπλουζάκι (είναι πανέμορφα και οικονομικά), να υπογράψουν... και πολλά άλλα ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ντρέπομαι γι αυτές τις γυναίκες!
    Ισως όμως να ντρέπομαι για μένα......
    Που δεν έχω την δύναμη τους!

    Φιλάκια Μαράκι μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πως είναι μια παροιμία!
    Οταν καίγεται του γείτονα το σπίτι,η φωτιά θα'ρθει και στο δικό σου..
    Και επειδή τα λόγια είναι κούφια
    αυτό που μπορούμε να κάνουμε με τα πληκτρολόγια
    ας υπογράψουμε!

    Καλή εβδομάδα
    με πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μπράβο σε αυτές τις γυναίκες που ορθώνουν το ανάστημά τους κι υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τα δικαιώματά τους!! Απλοί, καθημερινοι άνθρωποι που παλέυουν για το σήμερα..
    Οσο για τα καλόπαιδα που σηκώσαν χέρι και γκλομπς, τι να πεις για την ξεφτίλα τους.. Ακούει η πολιτεία μας ή κωφεύει πάλι?? Οτι κάνουμε μόνοι μας και μαζί με άλλους συνανθρώπους μας εντέλει!!
    Το ανέδειξες με σθένος και σεβασμό Μαρία μου και μακάρι να πάνε όλα καλά και θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε!!
    Σε φιλώ κανελλάκι μου και καλή βδομάδα να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γυναικάρες και υπάνθρωπα ανδρείκελα...
    νιώθω περηφάνια γι' αυτές. νιώθω οργή και ντροπή για εκείνους...

    ας σταθούμε αρωγοί στον αγώνα τους με κάθε τρόπο, σε κάθε δίκαιο αγώνα επιβίωσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Άξιες και μακαρι να καταφερουν κάτι. όσο για τα ΜΑΤ δεν θα συγχυστω, αλλά εύχομαι ό,τι έκαναν ο Θεός να τους το ανταποδωσει!
    Καλο μας ξημερωμα
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. τι να πω!
    ευχομαι να καταφερουν παρα πολλα!

    Καλη εβδομαδα να εχεις γλυκια μου!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ναι θα δεις Μαρία μου, πως ο τίτλος της ανάρτησης σου, είναι προφητικός...
    Σύνεση, θα ευχηθώ σε όλους μας και όλα θα πάνε κατ' ευχή, γιατί έχουμε μπροστά μας πολύ δρόμο, γι αυτό και η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη!

    ΑΦιλάκια πολλά πολλά με πολύ αγάπη! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μπράβο τους, όντως μας βάζουν τα γυαλιά. Μακάρι ο αγώνας τους να δικαιωθεί...
    Φιλιά πολλά, Μαρία μου.
    Υ.Γ. Ευχαριστούμε για το link, δεν το είχα υπόψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γι' αυτό το θέμα έχουν ειπωθεί και γραφεί πολλά Μαρία μου. Από τηλεόραση και ίντερνετ. Από δημοσιογράφους και μπλόγκερ. Ομολογώ ότι καμία αξία δεν έχουν μπροστά στην αληθινή "συνέντευξη" που πήρες εσύ.

    Είχα σκεφτεί να κάνουμε (όσοι θέλουμε) μια κοινή ανάρτηση για το θέμα. Να ανταλλάξουμε κάποια μέιλ με κείμενα του καθενός 2-3 σειρών και το τελικό κείμενο να το αναρτήσουμε όλοι ταυτόχρονα.
    Μάλλον όμως η εποχή δεν είναι καλή γιατί ο κόσμος τώρα σκέφτεται το καλοκαίρι και τις διακοπές.
    Να είσαι καλά. Όσο μπορείς κράτα μας ενήμερους εμάς που δεν ζούμε στην πρωτεύουσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εποχή ποτέ δεν θα'ναι κατάλληλη, Πέτρο (μας). Ποτέ... Σημασία έχει να τραβάμε κουπί, όχι για τους υπόλοιπους, αλλά για εμάς και χωρίς αυτούς. Δεν με νοιάζει πλέον η συμμετοχή τους... Και να την δίνουν, έχω αρχίσει και την αρνούμαι. Να το κάνουμε το κείμενο, χωρίς τους υπόλοιπους. Μια χούφτα φθάνει!
      Φιλί γλυκό κι επαναστατικό από Μελβούρνη :)

      Διαγραφή
  26. Επικοινωνώ κάποιες φορές με τη φίλη μου τη Γεωργία,
    καθαρίστρια στην υπηρεσία απ' όπου έφυγα με σύνταξη
    και με συγκλόνισε όταν μου είπε....
    "Το ψωμί μας έβγαζα... τώρα ούτε κι αυτό"
    Εύχομαι σε όλες να έχουν δύναμη, να μην οπισθοχωρήσουν
    να κάνουν κουράγιο και να συνεχίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνονται τέτοιες ενέργειες, πώς απολύουν αυτές τις γυναίκες, και γενικά τα άτομα που ασχολούνται με την καθαριότητα.
    Όλο το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο δεν είχε καθαρίστριες και υποφέραμε τόσο καιρό. Προσωπικά, αυτό το διάστημα περνάω 10-12 ώρες ημερησίως μέσα στη σχολή (από τις 8.30 ως τις 7 και πολλές φορές ως τις 9 το βράδυ) και δεν μπορώ να αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση και αυτή τη βρωμιά. Θα πάθουμε καμία μόλυνση στο τέλος. Καλά, δε σκέφτονται ούτε την υγεία μας;
    Έχει δημιουργηθεί πολύ μεγάλο θέμα τον τελευταίο καιρό και ελπίζω και εύχομαι να δικαιωθεί ο αγώνας τους, γιατί είναι άδικο και παράλογο αυτό που διαδραματίζεται. Οι νέες συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπες και υποτιμητικές. Κανένας δεν εργάζεται για 2 ευρώ την ώρα. Και δεν έχει να κάνει με το αν είναι μονογενεϊκή οικογένεια κοκ, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν εξίσου το ίδιο δικαίωμα και την ίδια ανάγκη για εργασία, και υπάρχουν και οικογένειες πολύτεκνες με 4-5 παιδιά επίσης στην εφηβεία με ανάγκες και φροντιστήρια... Έχει να κάνει όμως με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα στο χώρο εργασίας, που κάποιοι τα κατέκτησαν με μεγάλη πάλη...και που φαίνεται πως δεν είναι καθόλου δεδομένα πια στη χώρα μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αγανακτώ με τούτο το καλοκαίρι, όπως και κάθε προηγούμενο. Με το "Μνημόνιο του Καναπέ" αλλά και το "Μνημόνιο της Ομογένειας"... Ειδικά για το "Μνημόνιο της Ομογένειας" έχω πολλά να γράψω... Εξοργίζομαι με όλη αυτή την άρνηση συμμετοχής, με την ανοχή, και την πνευματική ανέχεια! Έως πότε; Φιλί εξαγριωμένο από Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μακάρι η φωνή της αγανάκτησης τους να ξυπνήσουν τους βολεμένους του καναπέ!
    Δυστυχώς έχουν καταλάβει όλοι οι ιθύνοντες ότι στην πλειοψηφία είμαστε ατομιστές και παρτάκηδες
    γι' αυτό και μας εξοντώνουν ανά "ομάδες". Αν δεν ξυπνήσουμε πάμε για φούντο όλοι, αργά και σταθερά!
    Μακάρι να δικαιωθούν αυτές οι αγωνίστριες που μας έχουν βάλει τα γυαλιά!
    Μαράκι μου να είσαι καλά και να έχεις ένα καλοκαιρινό απόγευμα ψυχής!
    Τα φιλιά μου!:-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.