Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

Το νου σου στο γιασεμί!... "Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις" (τοβιβλίο.net)

Α14
Ξέρεις τι μου στοιχίζει περισσότερο; Ότι βάλαμε αυτόματο πότισμα στις γλάστρες. Κι έτσι δεν θα ζητήσω τη συνδρομή της γειτόνισσας. Φέτος δεν θ’ αφήσω πουθενά τα κλειδιά του σπιτιού. Το παραδέχομαι, τα φυτά ήταν η πρόφαση. Στο βάθος λαχταρούσα ν’ ανταλλάξουμε κλειδιά και οδηγίες. «Ειρηνάκι μου το νου σου στους βασιλικούς, στο μελισσόχορτο και στους δυόσμους. Τα υπόλοιπα αντέχουν δίχως καθημερινό πότισμα... Οι βουκαμβίλιες μαδάνε αυτή την εποχή και θα γεμίσουν τον τόπο. Σπρωξ’τα σε μια άκρη και θα τα μαζέψω άμα με το καλό γυρίσουμε. Α, θα φέρουμε ρίγανη και σύκα απ’ το νησί. Μην αγοράσεις...». 

Θυμάσαι όταν επιστρέφαμε κουρασμένοι απ’ τις διακοπές; Μας υποδεχόταν με αγκαλιές και μια παραγεμισμένη σακούλα. Μου την κρέμαγε διακριτικά στα δάχτυλα... «Ένα μικρό καλωσόρισμα!», μου έλεγε κάθε φορά χαμογελαστή. Στην κορυφή ήταν η αρμαθιά με τα κλειδιά, πιο κάτω ένα μικρό κατσαρολάκι με φρεσκομαγειρεμένο φαγητό και παραδίπλα μια φρατζόλα ψωμί. «Για να μην έχεις μαγειρέματα πρώτη μέρα που γύρισες». Τι δύναμη έκρυβε ένα κατσαρολάκι φαγητό, ένα χαμόγελο και μια ποτισμένη γλάστρα! Ακόμα και την οδύνη της επιστροφής, τη μετατρέπανε διαμιάς σε μικρή γιορτή. Η κορύφωση της χαράς ήταν κάθε φορά που άνοιγα τη μπαλκονόπορτα. Μυρωδιές από πάστρα και φρεσκοποτισμένο χώμα. Κι ολοζώντανα φυτά, που ήταν πάντα μια στάλα ψηλότερα. Σαν τα παιδιά που πετάνε μπόι και ορθώνουν το κορμάκι τους, μέσα σ’ ένα καλοκαίρι.

Θυμάσαι που αραδιάζαμε βιαστικά τους σάκους στην είσοδο και πέφταμε ανυπόμονοι στο κατσαρολάκι; Και σα να το’ξερε η άτιμη. Το φαγητό που μας είχε λείψει περισσότερο στις διακοπές, ήταν μπροστά μας αχνιστό και λαχταριστό.

Κι αντί να κλαίμε που γυρίσαμε πίσω στο διαμέρισμα, δακρύζαμε από συγκίνηση για τα γεμιστά, τα γιουβετσάκια και τους μουσακάδες. Και σκαρώναμε βραδινές βεγγέρες στο μπαλκόνι μας, τάχα για να πούμε εντυπώσεις απ’ το ταξίδι και να δούμε φωτογραφίες. Στην πραγματικότητα, λαχταρούσαμε να βρεθούμε ομοτράπεζοι. Ν’ ανταποδώσουμε τη φροντίδα και την αγάπη της. Να επιστρέψουμε το κατσαρολάκι, γεμάτο με το δικό μας φαγητό. Για να διατηρούμε το αέναο πήγαιν’ έλα του. Και για να προσδοκούμε σε επόμενες ανταλλαγές κλειδιών και ποτισμάτων.


Φωτογραφία: wooz.gr
Ρύθμισες τα μπεκάκια καλά; Αν πάθει κάτι το γιασεμί, δεν θα στο συγχωρήσω. Το είχε φυτέψει την άνοιξη, πριν μπει στο νοσοκομείο. Θυμάσαι; «Το νου σου στο γιασεμί!... Μέχρι να καθαρίσω με τις χημειοθεραπείες, θα έχει απλώσει», μου φώναζε μέσα απ’ το ασανσέρ, καθώς έφευγε. Κι από τότε μ’ έχει πιάσει μια μανία. Κάθε πρωί μετράω τα μπουμπούκια που ξεπροβάλλουν.Σάμπως και θ’ ανθίσουν παραπανίσια ζωή για το Ειρηνάκι.

Άντε, πάμε σιγά-σιγά... Έβαλες συναγερμό;




Με την ενότητα "Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις", ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net προσκαλεί αλλά και προκαλεί συνάμα, όποιον το επιθυμεί, να γράψει μια ή περισσότερες ιστορίες ή ποιήματα, 
βασισμένα σε δοθείσες εικόνες.(πηγή: τοβιβλίο.net)


Το κείμενό μου "Το νου σου στο γιασεμί" συμμετέχει σήμερα στο project, εδώ

Ευχαριστώ θερμά το δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net - και ιδιαίτερα τον δημιουργό και διαχειριστή του Κώστα Θερμογιάννη - για τη φιλοξενία του κειμένου μου.


58 σχόλια:

  1. Μαράκι θα γράψω το ίδιο σχόλιο που άφησα και το πρωί όταν το διάβασα, στο βιβλιονετ, αλλά δεν το βλέπω ακόμα..
    Οταν αποφασίσεις να κάνεις το εκδοτικό βήμα, η χώρα θα γνωρίσει μια πολλά υποσχόμενη διηγηματογράφο!!!
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!
    Καλό σ/κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η προσωπική μου "χώρα" είναι ήδη χαρτογραφημένη.
      Μαριλένα μου... δεν έχω λόγια να σ' ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνεις.
      Ένα τεράστιο και εγκάρδιο "Ευχαριστώ" για όλα όσα κάνεις για μένα!!!...

      Διαγραφή
  2. καλησπέρα, ποσο δικιο εχεις: θελαμε να ανοιξουμε τα σπιτια μας στους γειτονους... να γινουμε μια οικογενεια! θεε μου τι ομορφες εικονες μας μεταφερεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά, σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  3. Πάλι μας πότισες συγκίνηση και γλύκα αρωματισμένες με....άρωμα γιασεμιού ....χρόνια ολόκληρα η μάνα μου το καλοκαίρι κρεμάει αρμαθιές κλειδιών στην κρεμάστρα πίσω απο την πόρτα.....τηνς Ελένης στο 2ο. της κυρίας Κονδυλίας στον 4ο, των κοριτσιών ΄Αντας και Εύας στο 1ο, του κ. Περικλή, των Κονταράτων μάνας και κόρης...για τα ποτίσματα των γειτόνων και συνοίκων που αναλαμβάνει....Σε γλυκοφιλώ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου χαίρομαι που ένα κείμενο γίνεται αφορμή για να διαπιστώσουμε προσωπικά βιώματα. Που μπορεί να μοιάζουν διαδικαστικά και τετριμμένα, αλλά κρύβουν απέραντη φροντίδα και νοιάξιμο. Να'ναι καλά η μανούλα σου και να κρεμάει αρμαθιές κλειδιών στην κρεμάστρα της, πίσω απ' την πόρτα...
      Να'σαι καλά κι εσύ! Σ' ευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  4. Θα σχολιάσω ακριβώς ότι σχολίασα στη σελίδα το πρωί που πρωτοδιάβασα τη συμμετοχή σου:

    Μαρία μου υπέροχο! Περιγράφεις μια κατάσταση που λίγο πολύ, όσοι έχουμε καλές σχέσεις με γείτονες, τη ζήσαμε. Τι νοσταλγικές στιγμές! Η κατσαρόλα γεμάτη με τα καλούδια στο γυρισμό, τα συμπόσια, το δέσιμο γενικά. Και πόσο ανθρώπινη και αισιόδοξη η ιστορία σου παρόλο του ακούσματος του «τέρατος», η ηρωίδα Ειρήνη αποπνέει δύναμη, αγάπη, ζωή!
    Για άλλη μια φορά με εντυπωσίασε το ταλέντο σου!

    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου... εγκάρδια σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου!
      Να'σαι καλά και καλό βραδάκι να έχεις!

      Διαγραφή
  5. Πρώτα ο γείτονας κι ύστερα ο ήλιος,
    το ’χουνε πει κάποιοι γέροι σοφοί.
    Άμα θα γίνει και σίγουρος φίλος,
    τότε η τύχη σου είναι πολλή.

    Αν το ανάγλυφο διήγημά σου, Μαρία, αναρτηθεί στις εισόδους των πολυκατοικιών, θ’ αρχίσουν να λεν καλημέρα όλοι οι ένοικοι και θα παύσουν πολλοί να κρεμούν τα μούτρα γι’ ασήμαντες αφορμές.
    Στο μάθημα της κοινωνικής συμπεριφοράς, που θα μπει (;) κάποτε στα σχολεία, ένα τέτοιο κείμενο θα καταλάβει περίοπτη θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη μου, οι αναρτήσεις στις πολυκατοικίες αφορούν πλέον την προσωπική μας χρεωκοπία. Απλήρωτα κοινόχρηστα, πικρόχολα σχόλια, λέξεις με κεφαλαία γράμματα που πυροβολούν στο δόξα πατρί και πολλά "ΜΗ"... Μακάρι να περάσουμε κάποτε στην εποχή που θα υπάρχει μάθημα Κοινωνικής Συμπεριφοράς στα σχολεία. Μακάρι!...
      Σ' ευχαριστώ και δεν θα κουραστώ να το λέω, για την πολύτιμη παρουσία σου στο Απάγκιο!

      Διαγραφή
  6. Κοριτσάκι μου γλυκό
    κατασυγκινήθηκα....
    Τι όμορφο το ανθρώπινο αλισβερίσι!!!!

    Να γράφεις το έχουμε ανάγκη...φιλί ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ και όπως λες κι εσύ, ένα αλισβερίσι ανθρώπινο είναι.
      Η ανάγκη κοινή. Και τα φιλιά επίσης ;-)

      Διαγραφή
  7. Άντε και με τρόμαξες! Νόμιζα ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία.
    Ειδικά στο τέλος με τις χημειοθεραπείες... πάει λέω, το χάσαμε το Ειρηνάκι.
    Τα υπόλοιπα τα ξέρεις. Γράφεις υπέροχα, μας μαγνητίζεις, μας ταξιδεύεις κλπ κλπ (θα έχεις βαρεθεί, ε;).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς υπάρχει πάντα μια "μαγιά", που κρύβει αλήθειες και ιστορίες της διπλανής μας πόρτας.
      Πέτρο μου, σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για όλα!
      Καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  8. Μαράκι μου αυτό το πάρε δώσε πολύ γλυκό και συγκινητικό..... μια ίδια ιστορία ζούσα χρόνια ολόκληρα με το Ποπάκι που οι διακοπές του 2008 μας χώρισαν για πάντα, την αυλίτσα της όμως την ποτίζω ακόμα.....
    Πολλά φιλιά γλυκιά μου!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω τουλάχιστον, ο χωρισμός να ήταν γεωγραφικός...
      Κι όσο υπάρχουν Άνθρωποι που νοιάζονται για την αυλίτσα του γείτονα, κρατάμε & κρατιόμαστε ακόμα...
      Πολύ σ' ευχαριστώ Βίκυ μου! Να είσαι καλά και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφο κείμενο...μου θύμισες τα παιδικά μου χρόνια...το έκανε η θεία μου αυτό κάθε φορά που πηγαίναμε διακοπές....! Τώρα που το σκέφτομαι ακόμα το κάνει κάθε φορά που λείπει για καιρό από το σπίτι της!
    Καληνύχτα Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραιοζήλη μου, φαίνεται ότι το κάνουμε όλοι (σχεδόν) και είναι αυτό που μας κρατάει ακόμα "ζωντανούς" και ενεργούς. Είναι η μόνη υγιής δοσοληψία που έχει σταθερή ανταποδοτικότητα και σίγουρο "κέρδος". Τη ζωή μας την ίδια.
      Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τη συντροφιά σου!
      Να είσαι καλά φίλη μου!

      Διαγραφή
  10. Τοκλειδι ΔΕΝ κλεινει μονο τον κλεφτηΕΞΩ..
    Κλεινει πρωτα εσενα ΜΕΣΑ...!!!!
    Που ειναι οι γειτωνοι αυτοι;;
    Οι καλημερες, τα κρασια ανταλλαγη...Να πινουμε απ ολα..!! Και τελικα να συμφωνουμε οτι..Ολα τα κρασια ειναι τα καλυτερα....!!
    Οι ανταλλαγες μεζεδων τα ΠΑΣΧΑ....[Αυτο ειναι το Πασχα..Οχι τα βαρελοτα...!!]
    Εγω πηγα.....
    Στα Αρχαια χρονια..Που ημουνα παιδι..[Πλακα των κοριτσιων μου..]
    Στο Νησακι....
    -Ελατε..Ο Σταυρος εφερε ψαρια...Σηκωθητε να ψησουμε...!!

    Κι αμα δεν σηκωνοσουνα..Σου εβαζε το ψαρι..Στο σβερκο...!!

    ααααχ..!! Αλησμονητα...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Το κλειδί ΔΕΝ κλείνει μόνο τον κλέφτηΕΞΩ.. Κλείνει πρώτα εσένα ΜΕΣΑ...!!!!"

      Μαχαίρη σ' ευχαριστώ για το "δώρο" που μου έκανες. Κάθε σου φράση είναι κι ένα μάθημα ανθρωπιάς. Τις κρατάω ως πολύτιμα φυλαχτά και ανατρέχω σ' αυτές όταν η περίσταση το καλεί.
      Μήπως να γράψεις κάποια ιστορία σχετικά μ' αυτά τα ψάρια του Σταύρου; Πολύ μου άρεσε η εικόνα που περιγράφεις ;-))))
      Να είσαι καλά! Την καλησπέρα μου Μαχαίρη!

      Διαγραφή
    2. Ειχα γραψει,οταν υψωνοτανε το ΤΕΙΧΟΣ για να μην μπαινουνε οι φτωχοι μεταναστες,μεσα στην..Πλουσια και Ευημερουσα ευρωπαικη..."επαρχια μας"

      Διαγραφή
  11. Θα απαντήσω στον Πέτρο εδώ χαμηλά...ποτέ δεν είναι φανταστικές οι ιστορίες σου Μαρία! Είναι οι ιστορίες της διπλανής πόρτας, είναι κομμάτια της ψυχής σου! Εγώ έλιωσα στις χημειοθεραπείες και ξέρεις το γιατί!
    Το κλειδί της καρδιάς μου το έχεις, το ξέρεις!
    ΣΛ!
    Σε φιλώ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ποτίζω, θα φροντίζω και θα "καθαρίζω" απ' τα παράσιτα που κατά καιρούς εμφανίζονται στις "γλάστρες" μας ;-)
      Aριστέα μου σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και την τιμή που μου κάνεις.
      Και ναι, έχεις δίκιο. Απ' τις διπλανές πόρτες, όλα βγαλμένα.
      Σε φιλώ πολύ!

      Διαγραφή
  12. Όση ώρα διαβάζω το κείμενο σκέφτομαι πως πάνε χρόνια από τότε που γνωρίζαμε τους γείτονες... Τώρα απλά ανταλλάσσουμε αμήχανες καλησπέρες αν τυχόν δε προλάβουμε να κλείσουμε βιαστικά την πόρτα του ασανσέρ για να μη μπει άλλος μέσα...
    Μια εικόνα ισοδυναμεί σίγουρα με χίλιες λέξεις, οι λέξεις σου όμως φέρνουν χίλιες εικόνες και αναμνήσεις στο μυαλό μας...
    Πολύ ωραίο το κείμενο, μοναδικά γραμμένο όπως πάντα και θα τολμήσω να πω πως είναι από τα καλύτερα σου!
    Καλή Κυριακή!
    Φιλάκιαα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εικόνα που περιγράφεις με τον συγκάτοικο που κλείνει βιαστικά την πόρτα του ασανσέρ, είναι πολύ εύστοχη! Την έχω ζήσει, ήθελα να τη μοιραστώ κάποια στιγμή γιατί κρύβει πολλά νοήματα, και με πρόλαβες Rylie!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου! Και τη συντροφιά σου γενικότερα. Χαίρομαι πολύ την παρέα σου.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  13. Ολα...μα ολα
    ενα κινητρο χρειαζονται
    για να "ανθισουν"...
    Ασπρο ...κατασπρο καθαριο βλεμμα...
    σαν γιασεμι.

    υγ..αν "κλεψω" ενα μικρο ανθακι συγχωρεσε με...ειναι για τεκμηριο.

    Καλο ξημερωμα,σαγαπακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κράτα το καλά κρυμμένο σαγαπάκι μου.
      Στα μαύρα κατάστιχα, θα λαμπυρίζει σαν μαργαριτάρι.
      Τεκμηριωμένο!
      Καλό βραδάκι να έχεις και προσοχή στα ορθόπτερα έντομα ;-)

      Διαγραφή
  14. Λάτρεψα τις όμορφες εικόνες σου Μαράκι μου!
    Δεν μπορώ να πω πως έχω ζήσει προσωπικά αυτές τις σχέσεις και τώρα πια είναι τόσο απρόσωπα όλα για να ζήσω ποτέ κάτι τέτοιο αλλά ένιωσα όλα όσα περιέγραψες.
    Όσο για τα άσχημα που πλέον είναι καθημερινότητα όλων μας, ναι θεωρώ πως ζωή μπορεί να βρεθεί και να κερδηθεί ακόμη και απο ένα ανθισμένο γιασεμί...!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα μπουκέτο γιασεμιά τα λόγια σου Κατερινάκι μου!...
      Δεν τα έχεις βιώσει, μπορείς όμως να τα κατανοήσεις και να διακρίνεις τις αλήθειες τους.
      Να είναι η ζωή σου γεμάτη ανοιχτές πόρτες φίλων, σου εύχομαι ολόψυχα!
      Καλό βραδάκι και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  15. Μας γέμισες πάλι με δυνατά συναισθήματα...τόσο δυνατά,τόσο τρυφερά και γλυκά όσο η μυρωδιά του γιασεμιού!
    Να είσαι καλά Μαράκι μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαράκι μου! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου!
      Καλό βραδάκι να έχεις!

      Διαγραφή
  16. Με σένα Μαρία μου συμβαίνει να πιστεύω ότι αυτά που γράφεις δεν είναι προιόν μυθοπλασίας αλλά βιώματα η αληθινά ακούσματα και αυτό το κάνει να μένει μέσα μου και να το σκέφτομαι και σε άσχετο χρόνο!!!
    Και το αγάπησα πολύ γιατί δεν το έχω ζήσει εδώ , στην άλλη μου πατρίδα ναι !!!
    Να έχει πολλά λουλουδάκια το γιασεμί ναι ; Μόνο για την Ειρηνούλα και για τη χαρά αυτού που ποτίζει αγάπη !!!
    Σε φιλώ με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου μακάρι να ήταν...
      Η διαίσθησή σου δεν σε ξεγελά.
      Κρατάω την υπέροχη ευχή σου για όλα τα "γιασεμάκια" που πασχίζουν να κρατηθούν όρθια και σε καληνυχτίζω γλυκά.
      Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!

      Διαγραφή
  17. Οτι και να πω θα είναι λίγο πραγματικά!
    Με έχεις στιγματίσει και έχεις μπει μέσα στην καρδιά μου και θα σε φυλάω εκεί πάντα!
    Πάντα τέτοια.
    Πολύ με συγκίνησες να το ξέρεις!
    Πολλά πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα με φυλάνε σε καρδιές σαν τη δική σου, δεν φοβάμαι πράμα!...
      Άλλο τόσο με συγκίνησες κι εσύ. Και σου στέλνω την αγάπη μου και τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  18. Εξαιρετική η συμμετοχή σου Μαρία μου!
    Ο τροπος που αναλύεις τη σκηνη (αν μπορω να τη πω ετσι) ειναι εξαιρετικος.
    Δεν ειναι μονο σα να τα βλεπω μπροστα μου αλλα σα να τα ζω κιολας!
    Μεγαλη υποθεση αυτο ε; :)

    Καλη εβδομαδα να εχεις αγαπημενη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά εκφραστικό μου πλάσμα!
      Να έχεις μια χαμογελαστή και αισιόδοξη εβδομάδα.
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  19. Μαράκι μου, το τόσο εύστοχο σχόλιο του Άρη και η δική σου απάντηση κάλυψαν απόλυτα όλα όσα ήθελα να γράψω ... για τις σχέσεις με τους γείτονες που χάθηκαν μέσα στην ανωνυμία, την ανομοιομορφία, τα διαφορετικά ήθη και έθιμα μα περισσότερο στα προβλήματα που έγιναν βουνό τώρα πια... Κάπως αλλιώς θυμάμαι τις πολυκατοικίες των παιδικών μου χρόνων, όπως περιγράφεις αυτή την όμορφη σχέση και κάπως αλλιώς είναι τώρα πιά από όσο ξέρω ...
    Ας μείνω όμως στην θαυμάσια γραφή σου, την αστείρευτη φαντασία σου που απογειώνει την καθημερινότητα και στην τρυφεράδα που βγάζουν πάντα τα γραπτά σου...
    Μπράβο Μαράκι μου και πάλι μπράβο :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως το σχόλιο του Άρη είναι απόλυτα εύστοχο και σοφό. Όπως πάντα άλλωστε.
      Λεβινάκι μου πόσο χαίρομαι που σε βλέπω πάλι στα λημέρια μας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ για το πέρασμά σου και τα όμορφα λόγια σου που πάντα με ενθαρρύνουν.
      Σου στέλνω τα φιλιά μου και την καληνύχτα μου!...

      Διαγραφή
  20. Μόλις δημοσίευσε ο αγαπημένος μου φίλος Κώστας το κείμενο σου στο βιβλίο.net Μαρία μου, αμέσως έσπευσα να σε συγχαρώ πρώτα εκεί και ν' αφήσω ένα σχόλιο!
    Με αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να συστήσω αυτόν διαδικτυακό χώρο και να προτρέψω όσους έχουν συγγραφικό ταλέντο να επικοινωνήσουν με τον Κώστα, στέλνοντας τα κείμενα τους... επίσης, επισημαίνω πως αυτή η ιστοσελίδα, διαβάζεται απ' πολλούς Έλληνες σε όλο το κόσμο!
    Μπράβο και από εδώ Μαρία!
    ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου γλυκιά, είδα τα σχόλια σας και συγκινήθηκα. Χαίρομαι πολύ που ο Κώστας μου έκανε την τιμή να με φιλοξενήσει. Τέτοιοι χώροι, είναι μικρές γέφυρες που κρατάνε ζωντανή την επικοινωνία μεταξύ μας και εύχομαι να έχει όλο και μεγαλύτερη απήχηση και διάδοση.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα! Η συντροφιά και η γνώμη σου είναι πολύτιμες για μένα.
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  21. Πολλές φορές ΚΑΝΕΛΛΑΚΙ μου ..ερχόμενη εδώ αναρωτιέμαι οχι τι θα διαβασω... αλλα τι συναισθήματα θα γεμίσει παλι η καρδια μου.. που πολλες φορες νιώθω οτι δεν χορούν... πως το καταφερνεις αυτό κάθε φορα... δεν ξερω.... ειναι ταλέντο..που το έχουν λιγοι άνθρωποι.. είναι ευλογία να μπορείς να μεταδίνεις με την γραφή σου..τοσο ζωντανα..τις εικόνες σου... και που στο τέλος μας αφήνουν παντα μια γλύκα μέσα στην δυσκολία....να είσαι ευλογημένη ... την ευχή μου. να έχεις!! φιλώ σε..!!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ευχή σου την κρατώ ως κόρη οφθαλμού και νιώθω ευλογημένη και τυχερή που ο δρόμος μου με έφερε κοντά σου.
      Ρούλα μου... σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  22. Μαράκι μου, γεννήθηκα κι έζησα σε γειτονιά με μονοκατοικίες!!!
    Αυτό τα λέει όλα!
    Τα παιδιά ήταν ολονών παιδιά!!!!!
    Και τα κλειδιά πάντα στην πόρτα!!!!!
    Όσο για το γράψιμό σου, με καθήλωσε για άλλη μια φορά!!
    Μπαίνεις μέσα στις καρδιές μας!!!
    By the way, που λένε και στο χωριό μου, στο μπαλκονάκι της Σμαραδένιας σκεφτόμουν να πάμε την κατασκήνωση που λέγαμε!!!
    Που θα πάει , θα γίνει και αυτό!!!!!
    Καλό βράδυ και πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμήν και πότε!... Το έχω διαρκώς στο μυαλό μου και προσμένω την ώρα που θα αξιωθούμε να το υλοποιήσουμε.
      Ρένα μου, σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να έχω μια θέση στην καρδιά σου!
      Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω!

      Διαγραφή
  23. Υπέροχο το διήγημα σου Μαρία μου
    τα δικά σου γραπτά μιλάνε κατευθείαν στις καρδιές μας!
    Τι ωραίες εικόνες μαγευτικές
    γεμάτες αρώματα και συναισθήματα κυρίως!

    Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δοσοληψίες κάνω Ζουζού μου.. Αν δεν υπήρχαν ανοιχτές καρδιές, δεν θα γινόταν αυτό το αλισβερίσι.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου κοντά μου!!!
      Να'σαι καλά και καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  24. Μαρία, το ταπεινό μου σχόλιο βρίσκεται στο site που δημοσίευσε το κείμενο σου. Είσαι το χάρμα μας, ο,τι κι αν γράφεις Μαρία. Η συγκίνηση μου έφτασε και πάλι στα ύψη... Φιλιά και καλό βραδάκι :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το είδα Πετράδι μου και σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για όλα!... Ξέρεις εσύ ;-)
      Καλό βραδάκι να έχεις!

      Διαγραφή
  25. Άργησα λίγο να το δω.. Πολύ όμορφο και αληθινό το κείμενό σου!

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά ρε Γιώργο!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου.
      Καλή βδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  26. Να΄μαι κι εγώ, ολίγον τι αργοπορημένη, αλλά εδώ.
    Λοιπόν: κάθε φορά που διαβάζω κείμενό σου, πάντοτε εντυπωσιάζομαι. Ο τρόπος που γράφεις είναι υπέροχος, άμεσος, οικείος. Ο αναγνώστης το ζει το κείμενό σου, είναι εκεί... και ταυτόχρονα δεν είναι. Διαβάζοντας αντιπαραβάλλει τα δικά του βιώματα. Τα θέματά σου συχνά αφήνουν μια πίκρα και μια γλύκα μαζί, ή ένα νοσταλγικό "αχ" και μια γλυκιά ανακούφιση... όπως μου άφησε αυτό το κείμενό σου σήμερα.
    Να είσαι καλά, να γράφεις... και πολλά συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Έλλη μου...
      Πολύ χρήσιμα όσα μου γράφεις.
      Ειλικρινά σ' ευχαριστώ για τα λόγια και τη φιλία σου.
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  27. γυρισα , ανοιξα τον υπολογιστη και ευωδιασε το δωμα με τα λογια σου , μελι και ανθονερο σκορπιζειςν καρδια μου απο τα αλλοτινα και τα τρεχουμενα , εισαι το αγγιγμα της ψυχη μας χιλια φιλια Κανελλακι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με μεγάλη συγκίνηση για τα ευωδιαστά σου λόγια, σου στέλνω την αγάπη και τους χαιρετισμούς μου Κάτια μου γλυκιά!
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  28. Μαρία μου είναι καταπληκτικό και τόσο μα τόσο ανθρώπινο, αληθινό... δίνεις ψυχή σε ότι γράφεις... και κάνεις τις καρδιές και το μυαλό μας να ταξιδεύουν κάθε φορά... καλό βράδυ, φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.