Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Σύνοδος κορυφής στον Ψηλορείτη (8ο Συμπόσιο Ποίησης)


Γεια και χαρά σας σύντεκνοι, σας πέμπω ένα βουργιάλι
μη με θωρείτε ανήσυχοι δεν ήρθα για κακό
κέρασα τα κοπέλια σας μεζέ και κοτσιφάλι,
γραβιέρα, μαραθόπιτα κι απάκι σφακιανό.

Στην αίθουσα του γιούρογκρουπ κάνουμε γαλαρία
σπρώξτε στην άκρη τα χαρτιά και βάλτε μια ρακή
εγώ χρωστώ στην τράπεζα κι εσείς στην ιστορία
πόσο λογάται επαέ η ανθρώπινη ζωή;

Μπορεί να είμαι κουζουλός και να μην έχω κρίση 
ας δούμε τα τεφτέρια μας, ποιανού χρωστάει ποιος
εσείς με αυστηρότητα μ’ έχετε γα...λουχήσει:
“η δόση, το αντάλλαγμα, η ρήτρα κι ο θεσμός”.

Στον τόπο μου το χρέος σας απλήρωτο ακόμα:
χωριά που αφανίσατε και τάφοι ομαδικοί
κειμήλια που κλέψατε, μωρά που εκτελέσατε,
κορίτσια που χαλάσατε, γέροντες που ντροπιάσατε,
λάδι και τόνους τρόφιμα, κοπάδια που ρημάξατε,
νοικοκυριά που κάψατε,
ομήρους που εκτοπίσατε, γη που λεηλατήσατε,
κάσες που φυγαδεύσατε μ’ αρχαία απ’ την Κνωσσό
ο χρόνος τα σεβάστηκε, μα όχι ο “θεσμός”…

Σας προσκαλώ στα μέρη μου να κάνουμ’ ένα μίτινγκ
στα σύννεφα που υψώνονται αντίκρυ στον Θεό
σ’ ένα μητάτο απόκρημνο στη γη του Ψηλορείτη
εκειά που αγγελοσκιάζεσαι και κάμεις το σταυρό.

Κι απέ να ξεγιαλίσουμε στης θάλασσας τις στράτες
ν’ ανοίξουν τα πνευμόνια σας στο κύμα αναμεσίς
«Ανέ νογάτε πείτε μου που είστε τεχνοκράτες
ποιος είναι που ζημιώθηκε και ποιος ο μπαταξής;»

(* ερμηνείες λέξεων* βουργιάλι: σακίδιο κρητικό, κοτσιφάλι: ποικιλία κρασιού, αγγελοσκιάζομαι: σκιάζομαι απ’ τον άγγελό μου, ξεγιαλίζω: ανοίγομαι στο πέλαγος, ανέ: εάν, νογώ: αντιλαμβάνομαι, μπαταξής: αυτός που εξαπατά)

Η “Σύνοδος κορυφής στον Ψηλορείτη”, συμμετείχε στο 8ο Συμπόσιο Ποίησης που οργάνωσε με απόλυτη επιτυχία για άλλη μια φορά, η Αριστέα μας. Ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου όλους τους συνταξιδιώτες σ' αυτή την ανάβαση και κυρίως την ομαδάρχισσα  για τη ζεστή της φιλοξενία και το πείσμα της να οργανώνεται, να οργανώνει, να παρακινεί, να εμπνέει και να μας κρατάει όλους μια μεγάλη παρέα. 


Για την ιστορία: H φωτογραφία είναι απ’ την ομαδική εκτέλεση 23 αντρών στο Κοντομαρί Χανίων, στις 2 Ιουνίου του 1941. Καρέ-καρέ η σφαγή εδώ. Αξίζει την προσοχή μας να ξαναδούμε τις φωτογραφίες αυτές, να παρατηρήσουμε τις εκφράσεις των κατακτητών αλλά και των Κρητικών που, αν και ήξεραν τι τους περιμένει, στάθηκαν όρθιοι ως την ύστατη στιγμή. Κι έπειτα ας μιλήσουμε ξανά για θυσίες, για κλειστές τράπεζες και την επιθυμητή (από κάποιους) συνθηκολόγηση με τους απογόνους των εκτελεστών.

32 σχόλια:

  1. Το απόλαυσα όντως!! Μπράβο σου Πολλές αλήθειες λέει το ποίημά σου και εγώ θέλω να μάθω ποιος είναι ο μπαταξής!!!
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μπαταξής είναι αυτός που κάποιοι τον λένε "δανειστή". Αλλάξαμε και τη σημασία των λέξεων μαζί με την ιστορία μας...
      Αννούλα μου σ' ευχαριστώ για το σχόλιο κι ένα μεγάλο μπράβο κι από δω για τη συμμετοχή σου!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου το έχω διαβάσει τόσες φορές, ώστε το έμαθα απέξω!
    Ο Μαζ είχε δίκιο: Τι στίχος:" εγώ χρωστώ στην τράπεζα κι εσείς στην ιστορία"!
    Και η ιστορία που πήγα και είδα με βούρκωσε. Γιατί δεν τους μοιάζουμε; Γιατί λυγάμε ωρέ αρκεί να μείνουμε στην ποδιά τους!
    Να'σαι καλά να γράφεις κανελλάκι μου γλυκό!
    Σε ευχαριστώ που στηρίζεις το Συμπόσιο!
    Φιλάκια πολλά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α επίσης η φωτό στο ταβάνι σου όλα τα λεφτά!
    Τι υπέροχη που είναι η κρητική διάλεκτος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δικά μου τα "ευχαριστώ" για την εμπειρία αυτή Αριστέα μου!
      Είπαμε. Αν δεν ήταν η "θάλασσα" σου, ίσως και να μην έβγαινε αυτή η σύνοδος.
      Το σχόλιο του Μαζεστίξ με συγκίνησε και με τίμησε πολύ.
      Σας ευχαριστώ απ' την καρδιά μου ♥

      Διαγραφή
  4. Με το που το διάβασα.. ειπα οποιος το εγραψε ξερει.. τοσο τελεια την κρητική διαελκτο...!! .μονο μια που καταγεται απο την Κρήτη θα μπορούσε να το γραψει.. αυτό..βέβαια το μυαλό μου πήγςε κάποια στιγμή σε σενα Κανελλάκι μου για να λέμε του στραβού το δίκιο...αλλά δεν ήμουν και σίγουρη....βέβαια εμεινα και εγω στην φραση αυτή.....
    .εγώ χρωστώ στην τράπεζα κι εσείς στην ιστορία
    πόσο λογάται επαέ η ανθρώπινη ζωή............και δεν γινόταν να μην το σχολιάσω..η κουζουλή......πόσο αλήθεια κρύβει αυτό μέσα του..!!!
    να περνας καλά ακομα και στα δύσκολα.. φιλη μου...και θα συμφωνήσω εννοείται με την Αριστεα για την φωτό στα παρακείμενα σου .. πιο αντιπροσωπευτική δεν γινότανε... ενα μεγάλο μπράβο για την ιδέα.. μάτια μου ....
    για σένα....
    Το γνώρισμα του κρητικού
    είναι η κουζουλάδα
    κι οτι θωρρούν τα μάθια του
    το κάμει μαντινάδα....................................φιλώ σε..


    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τι ωραία μαντινάδα που έπλεξες πάλι!
      Να'σαι καλά Ρούλα μου, σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τα λόγια και τις κοντυλιές σου!...
      Κρατάμε το κεφάλι ψηλά και συνεχίζουμε. Με κουζουλάδα μόνο θα τη βγάλουμε καθαρή κι αυτή την "κατοχή" ;-)

      Διαγραφή
  5. Μαρία μου ,τι ποίημα, τι λόγια! Το εμαθα κι εγώ απεξω σαν την Αριστε..
    Τα διάβασα στις φίλες μου στο καμπιγκ, της Άννας και το δικό σου και κλαιγαμε όλες μαζί.
    Μπραβο σας κορίτσια!
    Αυτά τα ποιήματα πρέπει να τα διαβασουν όλοι.
    Μια δυνατή αγκαλιά και για σένα και πολλα φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Tα φιλιά μου στα κορίτσια και να περνάτε όμορφα και χαλαρά στο κάμπινγκ!
      Κάντε και καμιά βουτιά για μας ρε κορίτσια ;-)

      Σ' ευχαριστώ πολύ Ρένα μου!
      Γελάω ακόμα με το σχόλιο σου στην Αριστέα. Το αρχικό. "Χάθηκε το σχόλιο - θύμωσα - πάω μια βόλτα να ξεθυμώσω - επανέρχομαι"... Θεά!

      Διαγραφή
  6. Αυτό το ποίημα-ντοκουμέντο, Μαρία, έπρεπε να το στείλεις στον πρωθυπουργό να το διαβάσει στην πρόσφατη επίσκεψή του στο ευρωκοινοβούλιο. Θα ήταν πολύ σημαντικότερο από τη μέτρια αγόρευσή του. Εξάλλου, στο ευρωκοινοβούλιο υπάρχουν κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι, που θα εκτιμούσαν το εξαιρετικό σου ποίημα και λογοτεχνικά.
    Στο γιουρογκρούπ βέβαια, θα ήταν σαν να το διάβαζε κανείς μπροστά σ’ έναν τοίχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμούν τα λόγια σου Άρη!
      Και εδώ και στης Αριστέας.
      Προσέχω πάντα κάθε σου λέξη στα σχόλια, γιατί η γνώμη σου μετράει πολύ.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  7. ΄Ενας ύμνος Μαρία μου, υπέροχος, συγκλονιστικός,συγκινητικός., καθηλωτικός.......με την πρώτη ανάγνωση αισθάνθηκα το άρωμά σου Κανελλάκι μου και βούρκωσα, το ξαναδιάβασα πολλές φορές, το έστειλα σε συγγενείς και φίλους στην Αμερική....η απαράμιλλη κρητική ντοπιολαλιά και το ταλέντο σου, ευλογημένο πλάσμα, μας χαρίσανε ένα αριστούργημα , μακάρι αυτές οι διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους, να γινόντουσαν έτσι ακριβώς όπως τις περιγράφεις....Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να υπήρχε το φιλότιμο και η ιστορική μνήμη σε όλους Κλαυδία μου.
      Θα ήμασταν άρχοντες σήμερα.
      Δυστυχώς αφήσαμε το τιμόνι της χώρας στους απογόνους των δωσίλογων.
      Τουλάχιστον να αλλάξουμε οπτική και συνήθειες. Για να ζήσουν καλύτερα τα παιδιά μας...

      Διαγραφή
  8. Αχ βρε Μαρία μου
    Πόσες επιταγές έμειναν ανεκπλήρωτες
    και πόσο ο λαός όμως με συγκίνηση
    της κρατά στη μνήμη του ζωντανές
    Ελπίζω ακόμα και δεν εννοώ στα θαύματα
    αλλά στο υπερήφανο πνεύμα αυτού του λαού!!!

    Σε φιλώ γλυκά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω κι εγώ το ίδιο Ελένη μου.
      Όπως αποδείχτηκε ιστορικά, αυτό το πνεύμα μας έσωσε αιώνες τώρα.
      Ελπίζω να ξύπνησε επιτέλους ;-)

      Διαγραφή
  9. Τέτοια σύνοδο κορυφής μόνο εσύ θα μπορούσες να οργανώσεις! Μα καταπώς φαίνεται, θα αργήσει να γίνει...Τι να νογήσουνε μαθές κι οι τεχνοκράτες;
    Μαρία μου, το ποίημά σου με κέρδισε από την πρώτη ανάγνωση κι όσο το διάβαζα τόσο καταλάβαινα πως ήσουν εσύ! Μπορεί οι βαθμοί που σου δίνουμε να μην είναι σε ευρώ, όμως πόσο πλούσια είσαι, Μαρία!!! Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζάμπλουτη είμαι Σοφία μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ απ' την καρδιά μου ♥

      Διαγραφή
  10. Και σε μυρίστηκα και σε ψιλιάστηκα και δεν υπήρχε περίπτωση να μην ψηφίσω αυτό το αριστούργημα!! Αριστούργημα τεχνοτροπίας, λεξιλογίου και πάνω από όλα μηνύματος!! Το συμπόσιο διανθίστηκε με ποιήματα γεμάτα πατριωτικό ήθος, κάτι που το είχαμε τεράστια ανάγκη Μαρία μου!! Συγχαρητήρια για το υπέροχο μήνυμά σου, για την εκπληκτική χρήση της γλώσσας, για το συναίσθημα!!
    (Σου γράφω μαραμένη.. Δεν ξέρω γιατί δεν θεωρώ νίκη αυτή τη συμφωνία, θα μου πεις θεωρείς νίκη μια πιθανή έξοδο;; Απλά ήθελα το κεφάλι ψηλά ακόμα και στο πέσιμο..)
    Ξαναδιαβάζοντας το ποίημά σου και βλέποντας τις φωτό καμαρώνω για τους τότε!!!
    Σε φιλώ κι ότι γίνει ας είναι για το καλύτερο... ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαραμένη κι εγώ Μαριλένα μου, αλλά είπαμε. Δεν το βάζουμε κάτω.
      Δεν ξέρω ποια συμφωνία θα ήταν η καλύτερη. Δεν ξέρω ακόμα αν ξέρουμε τι θέλουμε.
      Ας γίνει λοιπόν το καλύτερο. Τουλάχιστον εμείς δεν ντρεπόμαστε για το παρελθόν μας. Ούτε μας βαραίνουν εγκλήματα και αδικίες.
      Φιλιά πολλά Μαριλένα μου και σ' ευχαριστώ πολύ για όλα!

      Διαγραφή
  11. Αδυνατώ να καταλάβω πως οι Κρητικοί καταδέχτηκαν να αντισταθούυν και να πολεμήσουν χωρίς να φοβούνται πως θα κλείσουν οι τράπεζες.
    Ούτε στιγμή δεν μπορεί να περάσει από το μυαλό μου η ουρά με τα κατσαρολάκια ανά χείρας μπροστά από τα ΑΤΜ της εποχής!
    Πρέπει να είσαστε, πράγματι, πολύ κουζουλοί εσείς οι Κρητικοί.

    ΥΓ: Γι' αυτό σας λατρεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα να μας δω...
      Γιατί μη νομίζεις.. απ' τα άδεια ΑΤΜ ως τα κατσαρολάκια, μια σύνοδος δρόμος είναι.
      Την καλησπέρα μου Πέτρο!

      Διαγραφή
  12. Άλλο ένα αριστούργημα από τα χέρια σου!!!!!!!!!!!!!!!! Ένα αριστούργημα που θα έπρεπε να φτάσει εκεί έξω στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων για να μας δώσουν μια απάντηση....... εγώ χρωστώ στην τράπεζα κι εσείς στην ιστορίαπόσο λογάται επαέ η ανθρώπινη ζωή; Καλή Κυριακή φίλη μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου!
      Καλή δύναμη και καλή εβδομάδα να έχουμε!

      Διαγραφή
  13. Σηκώνω τα χέρια, όταν διαβάζω ποίηση, βρίσκω χαρισματικά τα άτομα που μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, μέσα απ΄ την ποίηση...εξαιρετική η συμμετοχή σου, Μαρία μου και ένα μεγάλο μπράβο και στην Αριστέα που διοργανώνει παρόμοια συμπόσια, στις μέρες μας...
    Πολλά ΑΦιλιά καρδιάς! 😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαρία μου καλημερα! Συγχαρητηρια για το υπεροχο ποιημα και τη συμμετοχη!
    Διαβασα οσα μας εδωσες στα λινκ για τους κρητικους. Αυτοι ειναι οι λεβεντες μας.

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτοί ήταν οι λεβέντες μας. Δεν είμαι σίγουρη αν μπορούμε να σταθούμε αντάξιοι της ιστορίας που μας άφησαν σαν παρακαταθήκη. Άντε να δούμε...
      Σ' ευχαριστώ πολύ Κική μου!

      Διαγραφή
  15. Υπέροχο και πανέξυπνο το ποίημα σου Μαράκι μου
    μόνο που μου το σκίασε το ιστορικό ντοκουμέντο της αποτρόπαιας σφαγής.

    Δεν είναι το μόνο χωριό που πληγώθηκε
    πέρσι όταν είχα επισκεφτεί την Κρήτη συνάντησα στο δρόμο μου απ'το παλιά εθνική
    Ηρακλείου-Ρεθύμνου ένα μνημείο όταν ρώτησα ένα παιδάκι γιατί ήταν αυτό το μνημείο
    μου είπε ότι είχε πέσει το '40 όλο το χωριό στ'αντίπεινα των Γερμανών.
    Δυστυχώς βράδιασε και στην επιστροφή δεν μπόρεσα να πάρω φωτό!


    Ακόμα κρατάνε αυτά τ'αντίποινα των Γερμανών φαίνεται
    γιαυτό δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα!!

    Τα δροσερά φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις πολλές ανοιχτές πληγές η Κρήτη Ζουζού μου. Και καλή ιστορική μνήμη (θέλω να πιστεύω)...
      Με την ανάσα κομμένη απ' τις εξελίξεις, σε φιλώ γλυκά κι εύχομαι ό,τι καλύτερο για την πατρίδα μας!

      Διαγραφή
  16. Μια ανοιχτή πρόσκληση τους έκανες, Μαρία μου!!!
    Να την θυμούνται...
    Εντυπωσιάστηκα από την πρώτη ανάγνωση, γι' αυτό και πήρες από μένα τους περισσότερους ψήφους, όπως και από πολλούς άλλους!!!
    Συνέχισε να μας εκπλήσσεις με τις υπέροχες δημιουργίες σου!!!
    Έξυπνο θυληκό, καπάτσα γυναίκα...χαχαχα (μες την πίκρα μας το γέλιο είναι θεραπευτικό)!!!
    Σε φιλώ και τα λέμε πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μαρία μου εξαιρετικό!!!
    Μεγάλες αλήθειες ειπωμένες με το δικό σου μοναδικό τρόπο!
    Να που καταντήσαμε...αυτοί που χρωστάνε στην ιστορία να μας σκοτώνουν άλλη μια φορά επειδή μπορούν να το κάνουν!
    Τι κι αν δεν κρατάνε όπλα φανερά...θέλουν τον αφανισμό μας!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο αληθινό Μαρία μου, μα και πόσο άψογο δοσμένο σε ποίημα!
    Οι φωτό επίσης με συγκίνησαν πολύ. Κάτι παρόμοιο ζήσανε κι οι γονείς μου στο δικό μας χωριό και μάλιστα σκότωσαν εν ψυχρώ τον 20χρονο αδελφό του πατέρα μου, μέρα μεσημέρι, επειδή πήγαινε να φέρει νερό απ' το πηγάδι. Έτσι άδικα χάθηκαν δυστυχώς πολλοί λεβέντες! Κι όμως σιγά σιγά ξεθώριασε το αίμα από μνήμες, από συναισθήματα κι από εσκεμμένες τακτικές και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
    Να είσαι καλά Μαράκι μου, πάντα τα γραφόμενα σου είναι μια σαϊτιά συγκίνησης κι υπενθύμισης!
    Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά γεμάτη απ' τη φρεσκάδα του "Ψηλορείτη"! :-)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.