Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

25 λέξεις # 2 (Το κείμενο )


Παραχωρείται νεανικό κελί – πτέρυγα ανέργων.
Τέως παιδικό, νυν φοιτητικό, αεί αποδημητικό.
Πέφτουνε σοβάδες κι είμαι άνοιξη ακόμα.
 «Μη κλαις ρε μάνα, θα τα λέμε στο σκάϊπ…»


32 σχόλια:

  1. Με πληγώνουν οι αποστάσεις Μαρία!
    Θα μπω σε μια πτέρυγα σου..ίσως
    εκεί οι αριθμοί να είναι γράμματα
    ολόσωστα σαν τις πρώτες μας λεξούλες
    Σ' αυτές πιστεύω!!!

    Σε φιλώ γλυκάααα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία μου με συγκίνησες για άλλη μια φορά...
    Ισως γιατί έχω ξαδέρφια στη Σουηδία και μιλάμε από το skype...
    Και η φουκαριάρα η μάνα τους...τι να πω;
    Μεγάλωσε δυο γιατρούς και τώρα δεν έχει κανέναν.
    Εμαθε κι αυτή να μιλάει από το skype.
    Εξαιρετική η συμμετοχή σου.

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Μεγάλωσε και δεν έχει..."
      Ελπίζω τουλάχιστον να ήταν από επιλογή και όχι από ανάγκη.
      Να'σαι καλά Σερενάτα μου!

      Διαγραφή
  3. αχ κανελλάκι μυρωδάτο...
    σε ψήφισα! χεχε!
    Καλέ ήταν στα υπέροχα μου...
    Το "αεί αποδημητικό" πόσο πονάει γιατί είναι μαχαιριά για πολλούς γονείς!
    Φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και είχαμε μια κοινή λέξη αν το πρόσεξες, την "πτέρυγα".
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αριστάκι μου ♥

      Διαγραφή
    2. Αυτό πάλι πού το πας;
      Τόσες λέξεις η ελληνική, 25 εμείς ...η πτέρυγα κοινή!
      Και εσύ με ψήφισες! αχαχαχα!
      'Ηταν πολλά τα κοινά!
      (κάνω το διαλειμματάκι μου... πανικός στο εργαστήρι)

      Διαγραφή
  4. "Νεανικό μου κελί"!
    Είναι σπαρακτικό σαν σκέψη...
    Μου θύμισε το "Σκιάχτρο μου, μην κλαις", που είχα γράψει!
    Όμως εσύ έδωσες την τραγική εικόνα με τόσο λίγες λέξεις!
    Μπράβο, Μαρία μου, διότι μπαίνεις στην ουσία των πραγμάτων!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με άγγιξε από την πρώτη ανάγνωση, Μαράκι μου! Μίλησε στην ψυχή μου και μια που διάβασες την ιστορία μου, μάλλον ξέρεις το "γιατί"... ανιχνεύουμε και αναλύουμε ίδια συναισθήματα, αυτόν τον καιρό!
    Δίκαια νίκησε και μπράβο σου!!!
    Πολλά συγχαρητήρια κι άλλα τόσα φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, όταν διάβασα την ιστορία σου ξαφνιάστηκα γι αυτή τη σύμπνοια Μαρίνα μου.
      Για το τυπικό της υπόθεσης, δεν "νίκησα" και δεν το είδα καθόλου έτσι. Όπως όλοι οι συμμετέχοντες εξάλλου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι μου!

      Διαγραφή
  6. Κρίμα που δεν μπορούσα να ψηφίσω. Θα το επέλεγα σίγουρα.
    Σ΄ευχαριστώ Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά ρε Μαράκι!
      Εμείς πρέπει να σ' ευχαριστήσουμε για το χώρο και την έμπνευση που μας παραχωρείς.

      Διαγραφή
  7. Με τόσες λίγες λέξεις, τόσα πολλά νοήματα.
    Τα είπες όλα και πονάνε πολύ.
    Και η προηγούμενη σου ανάρτηση, ήταν συγκλονιστικη.
    Να είσαι καλά Μαρία μου.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είπες τόσα πολλά σε λίγες λέξεις και δε σου κρύβω πως ήταν ανάμεσα σε όσα ξεχώρισα, αλλά αναγκαστικά το άφησα απέξω!
    Πόσο αληθινό το: "Τέως παιδικό, νυν φοιτητικό, αεί αποδημητικό."

    Φιλιά πολλά και συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα... μη μου στεναχωριέσαι για τις βαθμολογίες.
      Αλλού είναι η ουσία.
      Τα παιδιά που βρέθηκαν "απέξω" και ίσως δεν γυρίσουν ποτέ πίσω.
      Φιλιά πολλά Μαρία μου!

      Διαγραφή
  9. Καλημερα και καλη εβδομαδα αγαπημενη μου
    Συγχαρητηρια!
    Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Α! πόσο χαίρομαι όταν το "λίγα λόγια αλλά καλά" του Σεφέρη, γίνονται πράξη!
    Μπράβο στη διοργανώτρια και φυσικά και σε σένα που με λίγες λέξεις σκιαγράφησες τη σκληρή μας πραγματικότητα!

    ΑΦιλιά πολλά και καλή δύναμη σε όλους μας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να μην υπήρχε η αφορμή γι αυτή την έμπνευση. Και να γράφαμε για πιο ωραία πράγματα...
      Τα φιλιά μου Στεφανία μου!

      Διαγραφή
  11. 25 λέξεις - 25 καρφιά...είναι μεγάλος ο Σταυρός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσοι τον κουβαλούν, ξέρουν...
      Την καλησπέρα μου Σοφία μου!

      Διαγραφή
  12. Μπράβο σου Μαρία μου για την σύλληψη της σκέψης σου!! Με λίγες μόλις λέξεις περιέγραψες ένα από τα πιο μελανά σημεία της πραγματικότητας εδώ.. Αυτό το skype έχει βογγήξει, τι να λέμε.
    Πόσο δυνατό ολιγόλεκτο!! Να σαι καλά κανελλάκι μου και να χεις μια δημιουργική βδομάδα!! Σε φιλώ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά που το έχουμε κι αυτό για να παρηγοριόμαστε.
      Μαριλένα μου και τα δικά μου συγχαρητήρια για τη "νίκη" σου!

      Διαγραφή
  13. Μέχρι τωρα έβλεπα το μπάνερ .. των 25 λέξεων χωρίς να ξερω τι ήταν αυτό....Κανελλάκι μου..διαβαζοντας εδώ τι διαμάντι έγραψες παλι και οτι αυτό ηταν οι 25 λέξεις ....πηγα λοιπον στο κειμενο και διαβασα .... κατι καταλαβα.. αν είμαι σωστή... δηλαδή...να γραφεις με 25 λεξεις ενα νοημα ολοκληρωμενο; αυτό ειναι; μου μοιαζει λιγο με την μαντιναδα... η συμπύκνωση των λεξεων...οχι οτι έχει σχεση με αυτήν.. αλλα σεινιρμικα μου ήρθε αυτό...
    Και να μου επιτερεψεις να κανω και ενα σχόλιο εδώ για τηο αφιερωμα στην 17 Νοέμβρη... τιποτα δεν ήξερα για όλα οσα διαβασα εκει...και δεν εννοω τα γεγονοτα.. αλλα αυτά που δεν αφηναν να βγουν προς τα εξω... καταλαβαινεις... να εισαι καλα Κανελλακι μου που τα προβαλεις γιατί η ιστορια γραφεται με το αληθινο της πρόσωπο και οχι με αυτό που σου δινουν να πιστεψεις... !!! σορυ που έκανα με ενα σμπάρο δυο τρυγόνια..μάτια μου ...
    Στα παρακειμενα σου .. δεν βρήκα τίτλο..!! οπότε αφηνω το LOVE...ως έχει.... αααααα είδες τι καταφερα με την φωτό μου;... θεκς γιου. φιλώ σε.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ στον επόμενο γύρο των 25 λέξεων, που οργανώνει η Μαρία στο ιστολόγιο της. Το βρίσκεις πατώντας στον υπερσύνδεσμο με το όνομά της, στο κάτω μέρος της ανάρτησης.
      Μπορεί να μοιάζει εύκολο, αλλά αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση. Θα χαρώ πολύ να σε δω κοντά μας στο μέλλον.
      Σ' ευχαριστώ για όλα σου τα σχόλια Ρουλάκι μου!
      [Love: η καλύτερη επανάσταση...]

      Διαγραφή
  14. Αποτύπωση βαθιάς αλήθειας με ροή πόνου μα κι ένα παράθυρο ελπίδας, έστω κι επικοινωνιακή!
    Υπέροχο Μαρία μου και Συγχαρητήρια, λιτό κείμενο με πληθωρικά μηνύματα!
    Να έχεις ένα γλυκό απόγευμα! Φιλιά πολλά με μια τρυφερή αγκαλιά! :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υποψιάζεσαι φαντάζομαι πως στον επίλογο: «Μη κλαις ρε μάνα, θα τα λέμε στο σκάϊπ…»...έπεσε μαύρο κλάμα... Αχ Μαρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ, ξέχασα... Η απώλεια του Γιώργου Ξυλούρη ήταν άλλη μια μαχαιριά στις καρδιές μας...
      Το άκουσες ότι έπαθε ανακοπή επάνω στο μηχανάκι και γι' αυτό προκλήθηκε το μοιραίο τρακάρισμα;... :(((((

      Διαγραφή
    2. Ωχ ξύσαμε λίγο την πληγή ε; Συγνώμη ρε Πετρούλα...
      Όχι δεν το είχα ακούσει αυτό για τον Γιώργη. Ότι κι αν έγινε, η ουσία είναι πως έφυγε από κοντά μας πρόωρα και άδικα. Στ' αυτιά μου είναι ακόμα η φωνή του απ' τη μεγαλειώδη συναυλία για την Κρήτη, τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε. Άμα βάζει ο Θεός σημάδι...

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.