Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

O γύρος μιας κατσαρόλας σε πέντε χρόνια

Ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ & το απόλυτο SUCCESS STORY του!...

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν θαυματοποιοί σήμερα;
Πως λείπει η έμπνευση και η καινοτομία;
Πως στέρεψε η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά;
Πως η μελαγχολία και η παραίτηση είναι μονόδρομος;

Μύθος όλα! Εδώ και πέντε χρόνια λειτουργεί, αναπτύσσεται και βγαίνει εκτός συνόρων, ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Μαζί με τους ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που στηρίζουν το όραμα και τις καθημερινές δραστηριότητές του, μετρούν ήδη πάνω από 2.500,000 (ναι, δυόμιση εκατομμύρια) μερίδες φαγητού, χωρίς διακρίσεις σε χρώμα, θρησκεία, ηλικία, οικονομική κατάσταση.  Άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές, νοικοκυρές και συνταξιούχοι έχουν γνωρίσει την εμπειρία της Κοινωνικής Κουζίνας κι έχουν βρεθεί συνδαιτυμόνες στις γειτονιές που μαγειρεύει.

Κι ο χάρτης με τις στάσεις  του ΑΛΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ διαρκώς επεκτείνεται, δημιουργώντας νέους σταθμούς,ακόμα και εκτός συνόρων:
--- ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ,ΑΛΛΙΚΑΝΤΕ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, ΧΑΙΔΑΡΙ, ΑΙΓΑΛΕΩ, ΣΑΛΑΜΙΝΑ, ΠΑΤΡΑ, ΜΕΓΑΡΑ, ΜΥΤΙΛΗΝΗ, ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟς, ΜΟΣΧΑΤΟ, ΚΑΛΙΘΕΑ,ΠΛ.ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ,ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ---

Στις 4 Δεκέμβρη του 2016, το τολμηρό εγχείρημα του Κώστα έκλεισε τα πέντε του χρόνια. Αντιγράφω απ’ την ανοιχτή πρόσκληση που έκανε σ’ όλους μας μέσα απ’ το μπλογκ του:
«ΣΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2011 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2016 ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΑΝΟ ΑΠΟ 2.500.000 ΝΑΙ ΔΥΟΜΙΣΗ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΜΕΡΙΔΕΣ ΦΑΓΗΤΟΥ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ,ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ, ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΓΙΑΤΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ!
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΛΑΤΑΙΩΝ 55 ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ ΣΤΙΣ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ 3 Η ΩΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ,ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΖΩΝΤΑΝΑ,ΨΗΣΤΑΡΙΕΣ,ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΜΠΑΖΑΡ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ,ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΡΟΥΧΩΝ,ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΚΑΤΣΑΡΟΛΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ!!!»

Την Κυριακή το βράδυ στην οδό Παραμυθίας, ζήσαμε όλοι ένα αληθινό παραμύθι. Γιατί όταν βρεθείς κοντά στον Κώστα και την ομάδα του, ανεβαίνεις λίγο πιο πάνω στην ανθρώπινη κλίμακα, ίπτασαι της μετριότητας και του «δε γίνεται». Εκεί μέσα όλα γίνονται, οι κατσαρόλες είν’ ευλογημένες να γεμίζουν χρόνια τώρα, οι ανθρώπινες αλυσίδες μεγαλώνουν, όσοι βρέθηκαν για οποιονδήποτε λόγο στο κοινωνικό περιθώριο αναλαμβάνουν ρόλους, μοιράζονται το πρόβλημά τους και διαπιστώνουν πως δεν είναι μόνοι. Υπάρχει οργανωμένο πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας από εθελοντές καθηγητές, παιδιά οικονομικά αδύναμων οικογενειών που διαπρέπουν στα μαθήματα και προετοιμάζονται για πανελλήνιες, στήνονται γιορτές και γενέθλια για τους μικρούς φίλους, ομιλίες σε πανεπιστήμια και φορείς, ταξίδια στο εξωτερικό για την εξάπλωση της ιδέας, η κουζίνα της Ισπανίας στήθηκε ήδη, επισκέψεις από ξένους εκπροσώπους τύπου ή άλλων οργανώσεων, τα ράφια αδειάζουν αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο πάντα βρίσκεται ο «από μηχανής Θεός», ένα φορτηγάκι θα ξεφορτώσει στην είσοδο τρόφιμα, εθελοντές και παρέες παιδιών θα κατηφορίσουν ως τον Κεραμεικό προσφέροντας εργασία και τρόφιμα... κι εκεί, σ’ αυτό το ακούραστο μελίσσι, ο Κώστας αεικίνητος, πάντα με το χαμόγελο, με νεύρο και με άποψη και με τη δύναμη που του δίνει η γνώση και η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων. Η ανυπαρξία της πολιτείας είναι έκδηλη, καθώς και το υστερόβουλο «ενδιαφέρον» μεγάλων εταιρειών για να προσφέρουν μεν – κάνοντας ρεκλάμα το λογότυπό τους δε. Όλοι αυτοί είναι εκ προοιμίου αποκλεισμένοι. Εκτός απ’ το θρυλικό μουσαμαδένιο πανό της κοινωνικής κουζίνας, δεν υπάρχουν εταιρείες και σπόνσορες. Μόνο άνθρωποι με χαμόγελα και θετική διάθεση.


//Όπως μου έλεγε ένας φίλος απ’ την ομάδα του: Φαντάσου πως επί χρόνια, βρέξει-χιονίσει, μαγειρεύει ακατάπαυστα μια και δυο φορές τη μέρα, σε διαφορετικούς τόπους, συνδιαλέγεται εκατοντάδες ανθρώπους, έχει σερβίρει εκατομμύρια μερίδες και τα βράδια, σαν να έχει περάσει μια ξεκούραστη και χαλαρή μέρα, θα δώσει ομιλία σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή σε δημοσιογράφους κι ύστερα θα υποδεχτεί παλιούς και νέους φίλους στο σπίτι του για ένα καφεδάκι και κουβέντα..//
Θα πρότεινα γι αυτές τις γιορτές, να φυλάξουμε και μια βόλτα ως τον Κεραμεικό, ή σε κάποια  γειτονιά που μαγειρεύει. Υπάρχει αναλυτικό πρόγραμμα στο μπλογκ του & στη σελίδα του fb, καθώς και φωτογραφίες απ’ τις εξορμήσεις τους, ανάγκες που έχουν και πολλά άλλα. Καλά είναι τα ευχολόγια και οι γραπτές παροτρύνσεις, μα είναι καιρός πια να βγούμε για λίγο απ’ τη βολή της κουζίνας μας και να γίνουμε ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.


Μόνο έτσι θα καταννοήσουμε τη δυναμική της κοινωνικής κουζίνας: Στο δρόμο γινόμαστε όλοι μια παρέα, δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, κανείς δεν θα χρειαστεί να τσαλακωθεί για να ζητήσει μια μερίδα φαϊ. Μαγειρεύουμε όλοι μαζί, βοηθάμε στο σερβίρισμα, τρώμε παρέα, συζητάμε και μοιραζόμαστε ιδέες και έγνοιες,  και στο τέλος φεύγουμε με το στομάχι και την ψυχή χορτάτα. Ο μόνος που θα μείνει νηστικός, θα είναι ο φόβος. 


φωτογραφίες προσωπικές και απ' τη σελίδα στο facebook


42 σχόλια:

  1. Τι να πει κανείς όταν υπάρχουν τέτοιοι Άνθρωποι;;
    Εύγε και πάλι εύγε κι όποιος κι όπως μπορεί
    ας ακολουθήσει το παράδειγμά του!!!!
    Πολύ καλά έκανες και πρόβαλες το έργο του Μαρία μου

    Σε φιλώ και σ' αγαπώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχει ανάγκη τη δική μου την προβολή Ελένη μου, πιο πολύ για μένα το κάνω.
      Να θυμάμαι και να θυμίζω πως η αλήθεια είναι εκεί έξω στους δρόμους, κι όχι αυτή που μας προβάλλουν στις οθόνες.
      Να'σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Τι ωραία! Πόσο χαίρομαι κάθε φορά που πληροφορούμαι για τέτοιες δράσεις αλληλεγγύης!
    Να είναι όλοι τους καλά να συνεχίζουν το έργο τους.
    (Δυστυχώς δεν μπορώ να παρευρεθώ, αφού δεν μένω Αθήνα...)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Έλλη μου. Πληροφοριακά πάντως η κοινωνική κουζίνα μαγειρεύει σε πολλές επαρχιακές πόλεις πια και η βοήθεια δεν απαιτεί απαραίτητα τη φυσική μας παρουσία.
      Πολλά φιλιά ❀~❀

      Διαγραφή
  3. Όχι!
    Δεν"στέρεψε η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά"!...
    Παράδειγμα φωτεινό η ανάρτησή σου.
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παράδειγμα η παρουσία σου Γιούλη μου.
      Τιμή μου και μεγάλη μου χαρά που είσαι στην παρέα μας.
      Να'σαι καλά κορίτσι μου ❀ ~ ✿ ~ ❁

      Διαγραφή
  4. Άνθρωπος με το "Α" κεφαλαίο Μαρία....! τι να πει κανείς τώρα για τέτοιες πρωτοβουλίες. Αυτό σημαίνει κοινωνική αλληλεγγύη και ανθρωπισμός. Αυτές οι πρωτοβουλίες σε κάνουν να πιστέψεις ότι τίποτα δεν έχει χαθεί και όλα παλεύονται.
    Μαρία, πολύ σωστά που ανέδειξες το θέμα. Μπράβο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να συμπληρώσω το Γιάννη, αυτός είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ με όλα τα γράμματα κεφαλαία, Μαράκι μου!
    Ευχαριστώ από καρδιάς για τις πληροφορίες που διάβασα και την εξαιρετική παρουσίασή σου!
    Φιλιά κορίτσι μου, πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ευχαριστώ για την προσοχή και το χρόνο σας Μαρίνα μου ✿

      Διαγραφή
  6. Ένας κάνει το πρώτο βήμα, ένας δεύτερος, διστακτικά στην αρχή, βλέπει ότι μπορεί να γίνει, ένας τρίτος δίνει μια μικρή βοήθεια. Σιγά-σιγά τα ρυάκια δημιουργούν το ποτάμι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως τα περιγράφεις Άρη μου. Έτσι ξεκίνησε όταν έμεινε άνεργος και σήμερα έχει φτιάξει ένα μεγάλο δίκτυο αλληλεγγύης. Τα θαύματα γίνονται αλλά δεν είμαστε σε θέση να τα δούμε...

      Διαγραφή
  7. Άραγε πως να είναι ο κόσμος μέσα από τα δικά του μάτια;
    Σίγουρα είναι πολύ διαφορετικός από αυτό που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε εμείς.
    Και οι σκέψεις αναγκαστικά με οδηγούν στον παραλληλισμό: από τη μια κάποιοι "υψηλόβαθμοι" ρασοφόροι που δεν ανοίγουν καν την πόρτα της εκκλησίας στους κατατρεγμένους, από την άλλη κάποιοι υψηλόβαθμοι άνθρωποι που έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να απαλύνουν τον πόνο.
    Σηκώστε τα μολύβια και βαθμολογήστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμμία σύγκριση! Ο άνθρωπος ήταν σύμβουλος πωλήσεων, τεχνοκράτης κοντολογίς.
      Το ότι ξεπέρασε το σοκ της ανεργίας και μετέτρεψε τις γνώσεις και την εμπειρία του στο μάρκετινγκ, σε μια πρωτοποριακή ιδέα που μάχεται κυρίως την περιθωριοποίηση (κι όχι την πείνα), ήταν η απόλυτη υπέρβαση. Του βγάζω το καπέλο γιατί έχει φάει πολλά στραπάτσα για να φτάσει ως εδώ σήμερα.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Πετράν, πολλούς χαιρετισμούς σου στέλνω!

      Διαγραφή
  8. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που μέσα από την κρίση τολμούν !! Και ο Κώστας Πολυχρονόπουλος τόλμησε κάτι μοναδικό !! Με εφόδιο μια κατσαρόλα ξεκίνησε μόνος και σήμερα 5 χρόνια μετά υπάρχουν εκατοντάδες φίλοι που τον ακολουθούν μαγειρεύοντας μαζί του τρώγοντας και συζητώντας !!
    Επικοινωνιακός και δοτικός συνεχίζει την ζωή του γύρω από πολλές γεμάτες κατσαρόλες !!!
    Ναι είναι αλληλέγγυος ο ΄΄αλλος άνθρωπος΄΄
    Την καληνύχτα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ζηλεύω και θαυμάζω! Και το εννοώ!
    Γιατί θα ήθελα να του μοιάζω-σω!

    Να πω και κάτι εδώ Μαρία μου; Στους σχολιαστές σου είναι πιο πάνω κι ένα γλυκό-σεμνότατο- παιδί, που το γνωρίζω προσωπικά.
    Δεν έχει κάνει 2.500.000 γεύματα, αλλά δίνει πνευματική τροφή σε άπορους μαθητές στο Κοινωνικό φροντιστήριο της πόλης μας , τρία απογεύματα την εβδομάδα, 2,5 χρόνια τώρα (ας με διορθώσει αν είναι περισσότερα χρόνια) αφιλοκερδώς. Τρία απογεύματα από το χρόνο της, όπου θα μπορούσε να πίνει καφέ με φιλενάδες, να σερφάρει σε φεισμπούκια και ινστραγκράμια, όπως κάνουν πολλοί άλλοι νέοι της χώρας μας και να ανεβάζει σάχλες και σέλφις στα κοινωνικά δίκτυα. Κι όμως είναι εκεί και βοηθάει με τη ψυχούλα της. Και να δεις αγωνία μετά στις πανελλήνιες.... Να δεις χαρά για τις επιτυχίες. Ούτε παιδιά της ...έτσι!
    Υπάρχει αλληλεγγύη...σιωπηρά και ακούραστα, υπάρχουν Άνθρωποι κι αυτό μου δίνει Ελπίδα!

    (θα έσκαγα αν δεν το έγραφα κάπου δημόσια, γιατί δεν με αφήνει να της κάνω αφιέρωμα ! Τόσο ταπεινό παιδί μιλάμε!)

    Συγγνώμη αν ξέφυγα!
    Την καλημέρα μου και την αγάπη μου.
    Λάτρεψα μια φωτό πολύ! Μα πολύ όμως! ;-)
    Πολλά φιλιά και στους δύο ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι καλά που το έκανες, γιατί το είχα σκεφτεί κι εγώ αλλά δίσταζα...
      Κι αυτή η προσφορά που απαιτεί τακτικότητα, έκθεση σε παιδιά, ευθύνη και διαχείριση των συναισθημάτων που δημιουργούνται απ' την επαφή με τόσο διαφορετικά άτομα, για μένα είναι δυο φορές πολύτιμη και αξιέπαινη!!! Εμείς πάμε όποτε μας βολεύει και καθόμαστε όση ώρα διαθέτουμε. Αυτά τα άτομα όμως δεσμεύονται να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα και σηκώνουν στις πλάτες τους τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες των "μαθητών" τους.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου, ξέρεις πάντα να εκτιμάς και να κάνεις αναφορές σε ανθρώπους που αξίζουν *´¨)
      ¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
      (¸.•´ (¸.•`

      Διαγραφή
  10. Καλημερα Μαρια μου!
    Είναι δραστηριοι και εγω τους στέλνω όποτε μπορω πραγματακια, μιας και δεν μενω Αθήνα!
    Να ειναι όλοι γεροί και να συνεχιζουν να μας μαθαίνουν τι εστι προσφορα!
    Συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Αριάδνη μου, χαίρομαι που είσαι κι εσύ ένας κρίκος αυτής της αλυσίδας ❀

      Διαγραφή
  11. Ζήλεψα...
    Για πολλά χρόνια ακόμα να έχει δύναμη να συνεχίζει. Και πολλοί ακόμα να γίνουμε Άλλοι Άνθρωποι, να ταράξουμε με την κουτάλα μας τα λιμνάζοντα νερά!
    Καλή επιτυχία σε όλα τα σχέδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε, ν' ανταμώσουμε τις κουτάλες μας κάποια στιγμή Αλεξάνδρα μου ;-)

      Διαγραφή
  12. Αυτούς τους ανθρώπους, τους αγαπώ!
    Σπουδαίο πράγμα να έχεις αγάπη για το συνάνθρωπό σου και να βοηθάς τον δίπλα!
    Όλοι μας πρέπει να παραδειγματιστούμε και να είμαστε άνθρωποι στην ουσία και όχι επιφανειακά!
    Βοηθάω όσο μπορώ με τρόφιμα και ρούχα, οικογένειες που τα χρειάζονται.
    Αυτό όμως που κάνω και δε θα σταματήσω να κάνω ποτέ και θα το πω πρώτη φορά τώρα, όχι για να δείξω ότι κάτι είμαι, αλλά για να μάθουν κάποιοι πως είναι κάποια πράγματα. Κάθε Χριστούγεννα, πάω και παίρνω δωράκια πολλά. Μη φανταστείς μεγάλης αξίας!Αυτοκινητάκια, κουκλίτσες, παραμύθια και βιβλία και πάω στην Παιδιατρική Κλινική του ΠΕΠΑΓΝΗ της πόλης μου και τα δίνω στα παιδάκια. Όχι επειδή δεν έχουν, αλλά γιατί είναι μέσα σε ένα νοσοκομείο τέτοιες μέρες και πολλά με ανίατες παθήσεις. Ξέρω ακριβώς πως νιώθουν και αυτά και οι δικοί τους άνθρωποι, γιατί μέχρι τα 19 μου, πάντα έλειπε η μαμά μου και ο αδερφός μου από το γιορτινό τραπέζι της γιαγιάς και του παππού, γιατί νοσηλευόταν ο αδερφός μου. Μετά το φαγητό, με έπαιρνε ο μπαμπάς με το γιορτινό φορεματάκι μου και πηγαίναμε να δω τη μαμά και τον αδερφό μου. Σε αυτά τα πολλά χρόνια που πήγαινα, είδα παιδιά να είναι στα τελευταία τους και να χαμογελάνε, απλά και μόνο επειδή τους κρατούσαμε ένα γλυκάκι και ένα μπλοκ με μαρκαδόρους, είδα γονείς να κλαίνε έξω από πόρτες, δίπλα στα στολισμένα δέντρα του νοσοκομείου, είδα παιδάκια να ρωτάνε αν ο Άγιος Βασίλης πηγαίνει στα νοσοκομεία με ελπίδα και λαχτάρα. Και άλλα τόσα, που έγιναν εικόνες που δε βγαίνουν ποτέ από μέσα μου. Συγνωμη αν σε ζάλισα, δεν το είχα αναφέρει ποτέ στη μπλογκογειτονιά, το ξέρουν όμως όλοι όσοι με ξέρουν προσωπικά. Με συγκίνησε όμως η ανάρτησή σου και μου ξύπνησες εικόνες.
    Μπράβο Μαρία μου για την ανάρτηση!
    Φιλιά πολλά ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο δε με ζάλισες, μα με συγκίνησες πολύ Ματίνα μου. Και σ' ευχαριστώ από καρδιάς που το μοιράστηκες μαζί μας. Είναι κάτι που το έχω διαρκώς στο μυαλό μου και θεωρώ πως είναι ό,τι πιο τραγικό μπορεί να συμβεί σ' έναν άνθρωπο. Να είναι στο κρεββάτι ενός νοσοκομείου τις γιορτινές μέρες και να παρακολουθεί απ' τις τηλεοράσεις όλο τον κόσμο να διασκεδάζει. Αυτό που κάνεις κάθε χρόνο είναι μεγαλείο και μπράβο σου!
      Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  13. Δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει Μαρία μου, πώς αυτή η κρίση που καλά κρατεί έχει αναδείξει αρετές σε άτομα που ήταν πάντα στη φύση τους, όπως την ενσυναίσθηση, τη συμπόνοια, την κατανόηση, την ανιδιοτέλεια και βασικά την Αγάπη... ένας τέτοιος Άλλος Ανθρωπος είναι ο Κώστας και σ' ευχαριστούμε που μας γνώρισες την προσφορά του!
    ΑΦιλιά πάντα καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Στεφανία μου. Είναι απ' τους ανθρώπους που τηρούν έμπρακτα τις ανθρώπινες αξίες και τον εκτιμώ πολύ.

      Διαγραφή
  14. ΦΟΒΕΡΗ εμπειρία Μαρία!
    Έβλεπα τον ΚΥΡΙΟ Κώστα μια μέρα στην ΕΡΤ
    να λέει για τους χορηγούς που "του την έχουν πέσει"
    κι εκείνος -δικαίως- αρνείται να γίνει το άρμα τους...
    Οι φωτογραφίες πολύ καλές! Καλό σ/κ και πάντα τέτοια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Α, καλέ ξέχασα! (ου γαρ έρχεται μόνον)
    Θα πάω στο μπαζάρ μεσημεριάτικο, εσύ; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τηρήσαμε και φέτος το έθιμο Πέτρα μου. Εσείς φεύγατε, εμείς ερχόμασταν. Τέτοιος συντονισμός!
      Δεν πειράζει όμως, αρκεί που είχε μεγάλη κίνηση και το μπαζάρ πάει μια χαρά!

      Διαγραφή
  16. Θαυμάζω και ζηλεύω αυτή τη δράση και ότι κάνουμε σε τοπικό επίπεδο μπροστά σ΄αυτό το τεράστιο εγχείρημα (τουλάχιστον μέσα στο δικό μου μυαλό, τεράστιο είναι), νιώθουμε ανύπαρκτοι. Ναι, χρησιμοποιώ πληθυντικό αριθμό, διότι είναι ένα θέμα που το έχουμε συζητήσει με φίλους εδώ και όλοι έχουμε την ίδια άποψη.
    Να έχει πάντα τη δύναμη, αυτός ο άνθρωπος, να συνεχίζει τον αγώνα του.
    Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία Κανελλάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο έχει ανθρώπους δίπλα του το συνεχίζει και το απλώνει εντός και εκτός των τειχών της Ελλάδας. Σ' ευχαριστώ πολύ Αρτίστα μου. Χαίρομαι που είναι γνωστή η δράση του και στα μέρη σας.

      Διαγραφή
  17. Απαντήσεις
    1. Μαζί του, θα έλεγα. Είναι το μόνο που επιδιώκει Μαχαίρη μου.

      Διαγραφή
  18. Ενας ανθρωπος .. ενας άλλος ΑΝΘΡΩΠΟΣ Κανελλακι μου κανει την διαφορά..αναμεσα μας.. ας ακολουθησουμε το παραδειγμα του με οποιο τροπο μπορούμε ακομα και με κατι λγο οτι και να είναι αυτό...αν δεν μπορούμε μεγαλο..!!! ενα μεγαλο ευγε ΣΤΟΝ ΆΛΛΟ ΑΝΑΘΡΩΠΟ και σε σενα ματια μου που το εβαλες στο μπλοκ σου για όσους δεν έχουμε φεης μπουκ.. απο αποψη..!! να περνας καλα οτι και και να κανεις φιλω σε.. !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το λίγο του καθενός μας και την καθοδήγηση του Κώστα, γίνεται σπουδαίο έργο Ρούλα μου!
      Μια γλυκιά καληνύχτα ♥

      Διαγραφή
  19. Να ναι καλά ο άνθρωπος αυτός!! Το ψυχικό του απόθεμα και σθένος είναι τεράστιο!! Είναι τεράστια παρηγορία που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας και το πιστεύω ότι κι άλλοι που νοιάζονται, σέβονται και αγαπούν τον συνάνθρωπο!!
    Σε ευχαριστούμε πολύ Μαράκι που για ακόμη μια φορά ανέδειξες το έργο του!!
    Και χάρηκα πολύ που έστω και για λίγο τα είπαμε!! Φιλάκια πολλά πολλά και να χεις μια όμορφη βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Ο μόνος που θα μείνει νηστικός, θα είναι ο φόβος"
    Πόσο δυνατή φράση και πόσο αληθινή μπορεί να γίνει όσο υπάρχουν πραγματικοί άνθρωποι!!
    Να είσαι καλά Μαράκι μου!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία μου, ο δήθεν ανίκητος φόβος είναι παλέψιμος και μπορεί να νικηθεί μέσα από συλλογική δουλειά και συνείδηση. Τουλάχιστον υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι-οάσεις στη γενικευμένη ξηρασία μας.
      Τα φιλιά μου, καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή
  21. Ένα θα πω μόνο, αν και καθυστερημένα.
    Υπάρχει ελπίδα με βάση τέτοιους ελεύθερους ανθρώπους, που αξίζουν πολλά!
    Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω γνωρίσει προσωπικά έναν από αυτούς...
    Να είσαι καλά, Μαράκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.