Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

Δυο παντούφλες δίχως ήρωα

 -       Το σπαθί μου βρε χριστιανή μου, πού είναι το σπαθί μου;
-         Τι να το κάνεις βρε Θόδωρε το σπαθί; Δεν το δώσαμε στο ανιψάκι σου τις απόκριες που ντύθηκε νίντζα;
-         Και το λοφίο; Πώς θα δώσω συνέντευξη δίχως λοφίο;
-         Ε, πες ότι το πήρε ο αέρας και το πέταξε σε μια βραχονησίδα.
-         Αυτό το είχα πει παλιότερα και δεν έπιασε… κι εσύ ρε χριστιανή μου τι πας και θυμάσαι; Τόση ένδοξη ιστορία έχω αφήσει πίσω μου, αυτό βρήκες;
-         Δεν θέλω να σε κακοκαρδίσω, αλλά μόνο μια μπουκάλα σου απόμεινε. Κι αν δεν τη θες κι αυτή, θα περάσει ο παλιατζής σε λίγο να του τη δώσω, να μας αδειάσει και τη γωνιά.

-         Κι η μεγάλη μου στολή; Οι αρβύλες; Η χλαίνη; 
-         Κάποτε έλεγες ότι όλ’ αυτά είναι ακατάσχετος φετιχισμός, το ξέχασες;
-         Δηλαδή… τα ξεπούλησες όλα;
-         Μαζί τα φάγαμε Θόδωρε. Κι ύστερα, μη νομίζεις… σχεδόν τίποτα δεν πιάσανε, ο παλιατζής ζητούσε και ρεγάλο για να τα πάρει.
-         Ο κρετίνος… ο αδαής χωριάτης… ο τίποτας!... να πάθει άσθμα και να του πέσουν τα μαλλιά… θέλω να τα πάθει αυτά!
-         Έχεις πάθει ποτέ κρίση άσθματος;… αν το είχες περάσει, δεν θα’ λεγες τέτοια λόγια. Και να σου πω… δεν ακυρώνεις τη συνέντευξη καλύτερα; Πώς θα βγεις;… με το σώβρακο;
-         Εκείνο το γκρι το παντελόνι;… μη μου πεις ότι πάει κι αυτό.
-         Είναι τρύπιο στον πισινό μωρέ Θόδωρε. Κι ο καβάλος είναι επικίνδυνα διεφθαρμένος. Μια κίνηση να κάνεις και σκίστηκε.
-         Ρε πούστη μου, πού είναι οι εποχές που φόραγα τα μελανζέ και τα σανζάν;
-         Φύγανε οριστικά μαζί με τον Οτσαλάν.
-         Εγώ είμαι εθνικά περήφανος για τον τρόπο που το χειρίστηκα τότε… να σου πω, άμα είμαι συνεχώς καθιστός θα το καταλάβουν;… για πήγαινε από κει να δεις… φαίνεται η τρύπα;
-         Με εθνική περηφάνια κι αυτή!... για βάλε το δεξί πόδι λίγο μπροστά… τέντωσέ το… όρθιο το πέλμα… ρίξε και το χέρι πάνω στο μπούτι να κρατάς κόντρα… και βάστα αναπνοές Θόδωρε γιατί τα κουμπιά είναι έτοιμα για εκτόξευση…  για να δω… καλούτσικα τώρα… μη ξεχαστείς μόνο και σηκωθείς όρθιος ε;… ρεζίλι θα γίνουμε!
-         Παπούτσια να βάλω ή μπα;
-         Έκοψες τα γιδόνυχα;
-         Άσε, με τις παντόφλες καλύτερα, να δείχνω κι άνετος. Έχει και συμβολισμούς άλλωστε αυτή η παντόφλα. Ένας φτωχός συνταξιούχος που οι στυγνοί κομμουνιστές του έκοψαν το ΕΚΑΣ και δεν έχει ούτε για παπούτσια πια! Καλό ε;
-         Μη σ’ ακούσει μόνο κανένας ορίτζιναλ φτωχός συνταξιούχος και σε πάρει με τα γιαούρτια.
-         Ανοησίες! Λοιπόν, κάτσε ν’ ανακεφαλαιώσουμε. Μπαίνει η δημοσιογράφα, τη φέρνεις εδώ στη βιβλιοθήκη στο δερμάτινο σαλονάκι, της δίνω το αριστερό χέρι γιατί με το δεξί θα συγκρατώ τον καβάλο, κι όχι πολύ τεντωμένο το χέρι, «γκιβ μι φάϊβ!» θα της πω, να δει ότι ξέρω και μόρτικα αγγλικά, να βγάλουμε και μια αναμνηστική απ’ την ιστορική συνέντευξη μ’ αυτήν την ξανθιά διανοούμενη, την ογκόλιθο της δημοσιογραφίας κι αν δω τα σκούρα, θα ξεκουμπώσω το κάτω κουμπάκι του πουκαμίσου να την κομπλάρω και λίγο. Τι λες;

-         Ξέρεις τι λέω μωρέ Θόδωρε; Να με συμπαθάς κιόλας που πήρα πρωτοβουλία κι ήρθα απρόσκλητος.
-         Ποιος είσ’ εσύ πάλι;
-         Ο καθρέφτης σου, δε μ’ αναγνωρίζεις; Εντάξει, σου πέφτω λίγο τσουρούτικος γιατί δεν χωράς ολάκερος εδώ μέσα, αλλά κάτι μπορεί να διακρίνεις.
-         Δίνε του, το καλό που σου θέλω!
-         Ευχαρίστως! Πριν φύγω μόνο να σου πω ότι αυτό το σύμπλεγμα που ετοίμασες είναι για τα πανηγύρια.
-         Ποιο σύμπλεγμα ρε;
-         Εσύ, οι παντόφλες, η τρύπια ιστορία σου και τα μόρτικα τα φληναφήματά σου… σα σούστα είστε ρε Θόδωρε. Σαν αργοκίνητη, παλιά σούστα. Τα γκέμια κι η σέλλα μόνο σου λείπουν και θα μπεις οριστικά στο πάνθεον των γραφικών πολιτικάντηδων.
-         Εγώ ρε; Εγώ μου τα λέω αυτά; Ξέρω ποιος είμ’ εγώ;
-         Δυο παντούφλες μείνανε Θόδωρε, παρ’ το απόφαση. Δυο θλιβερές, βουλιαγμένες παντούφλες. Κι αυτές δηλαδή έχουν απηυδήσει πια απ’ το βάρος σου. Κοντά είναι η μέρα που θα πάρει η μία την άλλη αγκαζέ και θα κόψουν ρόδα μυρωμένα. Και ξέρεις πώς θα μείνεις στην ιστορία Θόδωρε; “Ο ξυπόλητος ήρως”.


[O τίτλος της ανάρτησης είναι παράφραση της αγαπημένης ταινίας «Ένας ήρως με παντούφλες», με τον αξέχαστο Λογοθετίδη. Οι φωτογραφίες απ’ το διαδίκτυο.
Ο διάλογος δεν είναι παρά μια φανταστική μυθοπλασία για το τι είχε προηγηθεί της τελευταίας συνέντευξης του τέως υπουργού. Με αφορμή τις «ευχές» του για ασθματικές καταστάσεις, εν μέσω μάλιστα Χριστουγέννων που είθισται να ερχόμαστε πιο κοντά στον Πανάγαθο και να μοιράζουμε ευχές για υγεία και καλή χρονιά. Δυστυχώς υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι και μικρά παιδιά που νοσούν από χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις και που διαβάζοντας τέτοιες παιδαριώδεις συνεντεύξεις, μόνο το σταυρό τους μπορούν να κάνουν και να φτύνουν τον κόρφο τους. 
Ίσως και τον συνεντευξιαζόμενο].

33 σχόλια:

  1. -Παπούτσια να βάλω ή μπα; -Έκοψες τα γιδόνυχα; Αχαχαχα!
    Είχα την ατυχία να γνωρίσω από κοντά τον αγενή -ομολογουμένως-
    κύριο-δεν-τον-λες, Πάγκαλο... Πάντως, για την ιστορία, έχει μια
    γυναίκα νεότατη, η οποία ασχολείται με τα κοινά (με την καλή έννοια!)
    επίσης, κι είχε υπάρξει υποψήφια σε δήμο τής Αττικής. Είχε πιάσει πάτο
    και έκτοτε, ο κύριος-δεν-τον-λες, έγινε ακόμα πιο τομάρι.. Εξακολουθεί
    να κοιτάζει το τομάρι του, και ετοιμάζεται να κατέβει στο ψηφοδέλτιο
    της Ν.Δ. Όπως έγραψα και στο φέις: "όμοιος στον όμοιο και η κοπριά με τις κοπριές".
    Καλή εβδομάδα Μαρία :) Είχαμε δεν είχαμε ασχολούμαστε με τα λαμόγια και πάλι. Φούντωσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε μπορώ να μη συμφωνήσω με την Πέτρα, ειδικά στο ''όμοιος στον όμοιο και η κοπριά με τις κοπριές''!!! Μία φούντωση στην προκαλεί το λαμογιέ η αλήθεια είναι!
      Το κείμενό σου για άλλη μία φορά, τα σπάει, δεν ξέρω γιατί δε σε έχουν πάρει ακόμα στην τηλεόραση, αλήθεια το λέω, χιχιχι. Θα έβλεπα οτιδήποτε έγραφες εσύ τους διαλόγους!
      Φιλιάααααααααα ♥

      Διαγραφή
    2. @ Πέτρα: Την ξέρω την ιστορία με την υποψήφια σύζυγό του (να τον χαίρεται) και την πανωλεθρία της στις τοπικές εκλογές. Ας μη σχολιάσω την τομαροποίησή του, απλά καταθέτω τον οίκτο μου προς ένα άνθρωπο που εξαπολύει κατάρες στη δύση της ζωής του. Βαθιά δυστυχής και κακοφορμισμένος ψυχικά.

      @ Ματινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Είχα κάτι προτάσεις αλλά δυσκολεύομαι να διαλέξω κανάλι ;-)))

      Διαγραφή
    3. Δήμος Σαρωνίδας, αν θυμάμαι καλά (βαριέμαι να το ψάξω).

      Διαγραφή
  2. Πώς θα γίνει, Μαρία, να σε διαβάσει αυτό το κορίτσι;
    Θα σε καταλάβαινε άραγε;
    Από την τέταρτη ήδη σειρά τής δικής σου συνέντευξης, θα καταλάβαινε την απάντηση: «Ε, πες ότι το πήρε ο αέρας και το πέταξε σε μια βραχονησίδα»; (συνέντευξη-λιάνισμα).
    Επί τη ευκαιρία και μια ιδέα:
    Καιρός να ιδρυθεί μία διαδικτυακή αισθητική αστυνομία.
    Δε μπορεί ο άλλος να λερώνει τη φωτογραφία μιας βιβλιοθήκης κολλώντας μπροστά της μια αποκρουστική ασχήμια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καλή ιδέα Άρη! Αν ίσχυε βέβαια, θα ήταν άπαντες μέσα κι εμείς με καλύτερη ψυχική υγεία.
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Πολύ σε χάρηκα...πολύ μου αρέσεις!!!!!
    Ο πλούτος της γλώσσας σου όπως κι η
    ζωντάνια της απαράμιλλη!!!!!

    Καλή εβδομάδα Μαρία μας ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταπληκτική Μαράκι κι απολαυστική!! όπως πάντα εξάλλου!! Ευφυέστατος ο συνειρμός με τις παντούφλες και δεν το συζητώ για την ταινία με τον ανυπέρβλητο Λογοθετίδη!!
    Η Σάσα κι ο Θόδωρος... Η εποχή που όλα τα αλέθει κι όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει...
    Εδώ κολλάει κι άλλος ανυπέρβλητος: Ωρε που πάμε ρε;; Που πάμε;; Αυλωνίτης σπίκινγκ!!
    Ολοι τους έχουν θράσος έτσι;; Μηδέν τσίπα..
    Με πέθανες με τα γιδόνυχα!! :)))
    Μακάρι όντως να του μίλαγε ο έσω εαυτός αλλά μπα...
    Καλή βδομάδα να χεις Μαρία μου!! Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού ν' ακουστεί ο μέσα εαυτός του με τόσο λίπος Μαριλένα μου; Εξόρυξη με φουρνέλα χρειάζεται.
      Φιλιά παγωμένα Μαριλενάκι μου ❄❄❄

      Διαγραφή
  5. Εσύ, απολαυστική, Ο κύριος- Δεν τον λες αποκρουστικός όπως πάντα.
    Ο καημένος ο Λογοθετίδης, Δεν θα ήθελε να δει Αυτή την εκδοχή!.
    Για την τηλεόραση, συνυπογράφω κι εγώ.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε οι παντόφλες θα άντεχαν αυτή την εκδοχή Ρένα μου.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Σίγουρα θα έφτυναν και τον συνεντευξιαζόμενο...
    με τα γιδόνυχα του...
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν έχω δει την "αντίστοιχη" Ελληνική ταινία για να γελάσω πραγματικά! Αλλά έχω γνωρίσει στα νιάτα της την σύζυγο και τον "δύστυχο" σε κάτι βόλτες σε κάποιο λιμανάκι όπου είχαν "δέσει" το σκάφος τους...
    Μαρία μου, με τους απίστευτα πετυχημένους σου διαλόγους ή διαόλους (!) έχεις αυτό το μοναδικό τρόπο να με κάνεις να γελώ "rire jaune" που λένε οι β' πατριώτες μου, δλδ κιτρινοπικρά!
    Μου αρέσει που μπαίνει έτσι δυναμικά και η νέα χρονιά!
    ΑΦιλάκια πολύ χαμογελαστά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η σωστή σειρά νομίζω πως είναι: η σύζυγος, το σκάφος και ο δύστυχος. Ίσως αν δεν υπήρχε το δεύτερο να μην υπήρχε και το πρώτο. Στεφανία μου εύχομαι να μην ξαναδείς την οικογένεια των σκαφάτων, αλλά την ελληνική ταινία με τον Λογοθετίδη αξίζει να τη δεις στ' αλήθεια. Μια έξοχη ηθογραφία εποχής, που είναι όμως τραγικά επίκαιρη ακόμα και σήμερα.
      Τα φιλιά μου και καλή δύναμη με το χιονιά!

      Διαγραφή
  8. μωρέ Θόδωρε, ψόφο δεν έχεις, να είχες τουλάχιστον λιγάκι χιούμορ να πάει στο διάολο,
    να έβγαινες με κοντό παντελονάκι σαν προσκοπάκι, μου βγήκες με παντούφλες απ' τη λαϊκή
    όταν τα τεζάρεις είναι αλήθεια ό,τι θα μας λείψεις πολύ
    τουλάχιστον κάνε ένα καλό, στον κόσμο που σε ανέχτηκε όλα αυτά τα χρόνια
    πάρε μαζί σου, εκείνη την ώρα, το άσθμα, πολλοί θα σε ευγνωμονούν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσκοπάκι δεν μπορώ να τον φανταστώ η αλήθεια είναι. Γενικά ό,τι τελειώνει σε "άκι" δεν του ταιριάζει. Του δολιχοκέφαλου...
      Καλό μας βράδυ Παντελόνι και οι ευχές μας είναι κοινές να ξέρεις ;-)

      Διαγραφή
  9. Στην αρχή διάβαζα χαμογελώντας, θεωρώντας το κείμενο παρωδία. Η βραχονησίδα κάτι μου χτύπησε και τελικά βλέπω το παχύδερμο! Έδωσε συνέντευξη; Ως τι; Ως βδέλλα του δημοσίου; Και με παντόφλα που φέρει την αναθεματισμένη βρετανική σημαία;
    Συγγνώμη, Μαρία μου, το κείμενό σου είναι θαυμάσιο. Απλώς, όταν τον βλέπω, παθαίνω κρίση επιθετικότητας. Και για αυτόν και για το άλλο παχύδερμο.
    (Δεν τα βάζω με τους "εύσωμους", που θά'λεγε ο Οβελίξ, τα βάζω με τα παχύδερμα της πολιτικής και της οικονομίας, που δεν τα διαπερνάει τίποτε. Ούτε η συμπόνια ούτε η εντιμότητα ούτε ο αυτοσεβασμός!)
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνέντευξη δε τη λες. Και θα συμφωνήσω με τη διευκρίνισή σου για τους εύσωμους. Άλλο εύσωμος κι άλλος παχύσαρκος ψυχικά. Σ' ευχαριστώ πολύ και για την παραπάνω πληροφορία σου για την εκλογική περιφέρεια. Ευτυχώς εκεί γλυτώσανε.
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Η Πέννα σου, η λογοπλοκή σου, οι διάλογοί σου, οι ατάκες και το χιούμορ σου Μαρία μου είναι δοκιμασμένα σαν το καλό κρασί.
    Μια ακόμα φορά εδώ.
    Πάντρεμα μιας μεγάλης ταινίας με την δεδηλωμένη και εγνωσμένη αγένεια και μισανθρωπιά ενός "πολιτικού" που ο κατήφορός του διακρίνεται για την αποφορά του.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Στην αρχή προσπαθούσα να καταλάβω ...διάβαζα, διάβαζα και όταν φθάνω προς τη φωτογραφία έμεινα με το στόμα ανοιχτό και ξαναγύρισα και διάβαζα το κείμενο γνωρίζοντας πια σε ποιον Θόδωρα αναφερόσουν και ποιες παντούφλες!
    Εσύ απολαυστική- ο "ήρωας" αποκρουστικός!
    Πώς το έγραψες κι εσύ σε σχόλιό σου: "Βαθιά δυστυχής και κακοφορμισμένος ψυχικά"
    Πολύ πετυχημένο!!!

    Μπράβο Μαράκι μου♥
    Ζεστά φιλιά από τον παγωμένο Πύργο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι αυτές οι παντούφλες κάνανε πάταγο. Και πώς να μην κάνουν δηλαδή με τέτοιο εκτόπισμα;
      Αριστάκι μου κάνει κρύο αλλά όπως λες κι εσύ "κι αυτό θα περάσει"...
      Φιλιά ολόγλυκα♥

      Διαγραφή
  12. Αμα εισαι σκατοψυχος εισαι ολο το χρονο! Δε ζεσταινεται η ψυχη σου τα Χριστουγεννα...
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χωρίς να παρακολουθγσει την επικαιρότητα και σε συνέχεια της συζήτησής μας σου λέω ότι είσαι αστέρι στο χρονογράφημα!
    Καλημέρες, Μαράκι αγαπημένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον ωροσκόπο μου ψάχνω...
      Φιλιά κατεψυγμένα Αλεξανδράκο μου♥

      Διαγραφή
  14. Ευτυχώς ενημερωθήκαμε από την άχρηστη σκατοσακούλα
    την τίγκα στο ουρικό οξύ
    με το πουκάμισο από αλεξίπτωτο - έτοιμο να πυροβολήσει κουμπί
    με τις παντούφλες Μεγάλη-Βρετάνια στο νουμεράκι King Kong size
    που μόνη της τα έφαγε μαζί με το παρεάκι της και μας έστειλαν το λογαριασμό
    ότι θα ψηφίσει νουδού και Κούλη. Αμέ!

    Και ενώ ακούγοντάς τον βγήκε από μέσα μας ένα αυθόρμητο άντε κοιμίσου κι εσύ κι ο γρύλλος σου, αυτός συνέχισε να ρεύεται αυτά που δεν έχει ακόμη χωνέψει από τις μάσες 30 και βάλε χρόνων.

    Βεντσερέμος και απάνω τούρλα! Ξαναψηφίστε τους βρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πουκάμισο-αλεξίπτωτο...:-)))
      Aπορία: θα τον άντεχε αλεξίπτωτο;
      Την καλησπέρα μου Πετράν.

      Διαγραφή
  15. Ρε συ Μαρία, τόσες μέρες το έχασα το πανηγύρι εδώ...!!!
    Κι αυτός ο "διεφθαρμένος καβάλος" μας έφαγε, μας πήγε στον πάτο και η τρύπα εκεί μπάζει όλα τα ζαβά που είδαμε να εξελίσσονται...!
    Από την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογράφία ετούτη έψαχνα μια σακούλα επειγόντως!
    Μια αισχρή καρικατούρα που αποδεικνύει αισθητικά την κατάντια της πολιτικής σκηνής και όχι μόνο δυστυχώς!
    Σε απόλαυσα για άλλη μία φορά και το ευχαριστήθηκε η ψυχή μου το εμπνευσμένο σου στόλισμα...!!!
    Σε φιλώ!

    Υ.Γ.
    Η εικόνα με το καφενεδάκι σου τόσο ζεστή... σε προδιαθέτει για τη συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το παίζει άνετος και κουλ ο "ήρωας" εξ ου και οι παντόφλες!
    Νομίζει ο δυστυχής πως κάποιος είναι και καλά κάνει και το νομίζει...είναι ο πιο άθλιος άνθρωπος και το άνθρωπος το γράφω με κάθε επιφύλαξη!
    Εσύ πάντως είσαι απολαυστική και πάντα σε εγρήγορση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.