Τετάρτη 21 Απριλίου 2021

Το τίμημα για να είσαι Έλληνας

Την Πέμπτη ήταν κιόλας τρεισήμισι μέρες που βρισκόμουν εκεί. Δεν είχα βάλει τίποτα στο στόμα μου εδώ και πενήντα οκτώ ώρες, μα εξακολουθούσα να μην πεινάω. Οι φωνές και οι απειλές του Θεοφιλογιαννάκου και η αγωνία μου για τα πρόσωπα που κινδύνευαν ίσως να συλληφθούν μου έφερναν συνεχώς διάθεση για εμετό. Κατά τις δέκα ο Θεοφιλογιαννάκος με κάλεσε και πάλι, αυτή τη φορά για να μου κάνει μια πρόταση: 
-Μιλήσαμε με τον πρωθυπουργό για σας, μου είπε, και με ποιο τρόπο είναι δυνατό να σας εμποδίσουμε να κάνετε κι άλλο κακό στην πατρίδα μας. Αποφασίσαμε ότι θα είστε λιγότερο επικίνδυνη αν φύγετε στο εξωτερικό. Κάντε μας λοιπόν μια μικρή λίστα των πραγμάτων που θέλετε, να τα βάλουν σε μια βαλίτσα και να σας συνοδέψουμε στο αεροδρόμιο. Πιθανόν να γράψετε κανένα άρθρο, θα πείτε τα δικά σας για λίγο, και ύστερα θα μπείτε στη χορεία των άλλων αλητών, της Ελένης Βλάχου και των άλλων. Τον ρώτησα αν αυτό εσήμαινε ότι θα χάσω την ελληνική μου υπηκοότητα.

-Βεβαίως, είπε. Κάθισα πίσω στην καρέκλα μου πιο αναπαυτικά. Ένιωθα τώρα δυνατή.

-Με τη θέλησή μου ποτέ δεν φεύγω, είπα. Έμεινε κατάπληκτος. Μου μίλησε για τα μαρτύρια που επρόκειτο να τραβήξω στο ΕΑΤ – ΕΣΑ κατά τις επόμενες μέρες ή βδομάδες της ανακρίσεως, μαρτύρια για τα οποία δεν είχα ιδέα, και για την τελική δικαστική απόφαση που θα μ’ έστελνε για χρόνια στη φυλακή να σαπίσω.

-Σας συνιστώ ζωηρώς να δεχθείτε την προσφορά τώρα που σας την κάνουμε. Πιστέψτε με πως γλιτώνετε από πολλά οδυνηρά πράγματα.

-Φαίνεται πως το τίμημα για να είσαι Έλληνας είναι πολύ μεγάλο, μα δέχομαι να το καταβάλω, απάντησα.

-Θα το μετανιώσετε πικρά, μου είπε

Η Αμαλία Φλέμιγκ περιγράφει το διάλογο που είχε με τον Θεοφιλογιαννάκο κατά τη διάρκεια της σύλληψής της από το δικτατορικό καθεστώς του Παπαδόπουλου.

“ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ- Εκδόσεις ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Πηγή

Η Αμαλία Φλέμινγκ, χήρα του ονομαστού εφευρέτη της πενικιλίνης δόκτορος Αλεξάνδρου Φλέμινγκ, εκτός από Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων (ΣΕΕ), δραστηριοποιήθηκε για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα δικαιώματα των γυναικών και την ειρήνη: Διεθνής Αμνηστία (πρώτη πρόεδρος του ελληνικού τμήματος), Δημοκρατική Μέριμνα, Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Επιτροπή για τον Επαναπατρισμό των Πολιτικών Προσφύγων, Επιτροπή για την απελευθέρωση του Τουρκικού λαού και τη Δημοκρατία. Το 1965 τιμήθηκε με το παράσημο Ευποιίας.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και συνελήφθη τον Αύγουστο του 1971, με την κατηγορία ότι σχεδίαζε την απόδραση του Αλέκου Παναγούλη. Ανακρίθηκε 25 ημέρες, βασανίστηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε από το έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών.

Η δικτατορία όμως φοβούμενη τον αντίκτυπο που θα είχε στη διεθνή κοινότητα η φυλάκισή της, την άφησε ελεύθερη και την απέλασε, ενώ της αφαίρεσε και την ελληνική ιθαγένεια. Επέστρεψε στο Λονδίνο απ’ όπου ξαναγύρισε μετά την πτώση της δικτατορίας. Κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη χρήση παραισθησιογόνων και άλλων ουσιών κατά τη διάρκεια ανακρίσεων στην περίοδο της χούντας.

Η Αμαλία Φλέμινγκ στη δίκη της από τη χούντα -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ASSOCIATED PRESS

Υ.Γ. Ημέρα μνήμης η σημερινή. Δεν ξεχνάμε τους "ψυχικά νοσούντες" κατά το παραληρηματικό αφήγημα της κας Δόμνας Μιχαηλίδου (της φεγγαροκρουσμένης), δεν ξεχνάμε την ταράτσα της Μπουμπουλίνας, το στρατόπεδο του Διονύσου, τις φάλαγγες στο καταδρομικό Έλλη, τις φυλακές στο Μπογιάτι, το κολαστήριο της ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Δεν ξεχνάμε τον Παναγούλη, τον Μουστακλή, τον Λαμπράκη, τον Μανδηλαρά, τον Κώστα Γεωργάκη, την Μαρία Καλαβρού, τον Χρήστο Ρεκλείτη, την Μαρία Καλλέργη, κι όλους τους ήρωες που στρατεύτηκαν για την ειρήνη και τη δημοκρατία και γι' αντάλλαγμα βίωσαν την απόλυτη βαρβαρότητα των "εθνοσωτήρων".

Δεν ξεχνάμε και δεν συγχωρούμε!

«Τότε που κοιμόμασταν… αμέριμνοι με τα παράθυρα ανοιχτά»


[Οι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ' το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους]

26 σχόλια:

  1. Πόσο δυνατό. Ημέρα μνήμης, σωστά.
    Σοκαρίστηκο μα αληθινό, το τίμημα μερικές φορές είναι όντως μεγάλο.
    Κάποια πράγματα κόβουν πιο βαθιά απ' το ξυράφι.
    Μαρία μου καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την καλησπέρα μου Νικολέτα μου.
      Ναι, οι χαρακιές αυτές δεν επουλώνονται ποτέ...

      Διαγραφή
  2. Όσο εμείς θυμόμαστε κι όσο φροντίζουμε να μεταδίδουμε τις συνέπειες των πράξεων της Χούντας για τη χώρα και τους πολίτες της στους νεότερους, τόσο περισσότερο ατσαλώνουμε τη δημοκρατία μας.
    Υπέροχο κείμενο, για μία από τις αληθινές αγωνίστριες αλλά και άλλα ονόματα, που δεν πρέπει να ξεχάσουμε.
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν προσπαθούν εναγωνίως να κρύψουν ή και να υποβιβάσουν τη σύγχρονη ιστορία μας, δεν μας επιτρέπεται η λήθη. Ναι, ας ατσαλώσουμε, όση δημοκρατία μάς έχει απομείνει ακόμα.
      Σ' ευχαριστώ Βασίλη!

      Διαγραφή
  3. Σοκαριστικά δυνατόν!
    Να θυμόμαστε!
    Καλή σου μέρα, γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μεγάλο το τίμημα να είσαι αληθινός Ελληνας θα έλεγα. Σπουδαίο απόσπασμα για την ημέρα μνήμης ώστε να θωρακίζουμε την δημοκρατία μας απέναντι σε όσους την επιβουλεύονται.
    Πολλά τα βασανιστήρια, απορώ πώς άντεξαν.
    Σπουδαίο αφιέρωμα Μαρία
    Να σαι καλά
    Καλό μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ απορώ από τι υλικά ήταν φτιαγμένη αυτή η δρακογενιά!
      Και γιατί να μην έχουμε ημέρες μνήμης για όλους αυτούς που μαρτύρησαν; Αντί να μας δείχνουν την κηδεία του Φίλιππου σε δημόσιο κανάλι, ας έδειχναν ένα απ' τα τόσα ντουκουμέντα που υπάρχουν απ' τις μέρες εκείνες.
      Ρητορικό το ερώτημα, ξέρω.
      Καλό απόγευμα Αννούλα μου!

      Διαγραφή
  5. Αμαλία Φλέμινγκ, Σπύρος Μουστακλής, Αλέκος Παναγούλης, Τζαβαλάς Καρούσος.....
    Ένας τεράστιος κατάλογος μεγάλων ανθρώπων, αληθινών Ελλήνων πατριωτών, ανώνυμων αγωνιστών που παρέδωσαν μαθήματα ανθρωπιάς και αγώνα απέναντι σε άρρωστα καθίκια της χούντας. Τους ξεφτίλισαν με τη στάση ζωής τους, ανέδειξαν την κτηνωδία τους.
    Η μνήμη απέναντί τους ζωντανή και η αγωνιστικότητα δοσμένη, είναι το ελάχιστο θυμίαμά μας σε όλους αυτούς.
    Και η συμβολή του θέματός σου Μαρία μου στην υπόθεση αυτή άκρως σημαντική.
    Σε ευχαριστούμε για αυτό από καρδιάς.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Θυμίαμα" στη μνήμη τους, όπως το λες Γιάννη μου.
      Κι όσοι νιώθουν άβολα με τέτοιες αναφορές, είναι γιατί το θηρίο ζει ακόμα ανάμεσά μας.
      Γι' αυτό και η ανάγκη να μην ξεχνάμε είναι επιτακτική.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Γιάννη!

      Διαγραφή
  6. Είναι κάποιοι άνθρωποι που θες ο Θεός; Θες η Μοίρα; Η ζωή; Τους στέλνει με έναν σκοπό.
    Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αποτελούν έμπνευση για όλους μας. Για την ανδρεία και το μεγαλείο της ψυχής τους.
    Σε ευχαριστούμε Μαρία μου, που μας υπενθυμίζεις τον αγώνα των ηρώων μας, γιατί όπως λέει και το γνωστό απόφθεγμα: Λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να τη ξαναζήσει!

    Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασικά, το υπενθυμίζω στον εαυτό μου, Μαρίνα μου. Όχι ότι ξεχνιούνται αυτοί οι άνθρωποι. Αλλά με τόση υπερκατανάλωση τηλεοπτικών και άλλων σκουπιδιών, θέλει γερές αντοχές και δυνατή μνήμη.
      Τα φιλιά μου Μαρινάκι μου!

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου επίτρεψέ μου, το βρήκα στα Fractal και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
    Αμαλία Φλέμινγκ
    Σου μιλώ

    ..................
    Κι όσο η ανθρωπότητα κλυδωνιζόταν
    από τη θέρμη των μικροβίων
    αντιπάλευες να σώσεις ψυχές
    με τη δύναμη του καθαρού νου
    με τη μαγεία του λόγου σου!
    Και κατάφερες με αγώνες
    να θητεύσουν οι άνθρωποι
    στη λευτεριά.
    Ανυστερόβουλη η εφαρμογή της γνώσης
    πληθωρική η αγκαλιά σου
    κι η απλοχεριά σου
    που σώζει σήμερα ζωές
    στο επέκεινα
    δικαίως σε ανταμείβει! (Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά)

    Στη ζωή της οι μοναδικές στιγμές που έσκυβε το κεφάλι, ήταν οι στιγμές πάνω απ’ το μικροσκόπιο. Για όλες τις άλλες στιγμές των ακραίων κατασκευασμένων γεγονότων κράταγε ψηλά το κεφάλι σαν απάντηση για όλους εκείνους που οδήγησαν την πατρίδα στον όλεθρο. Αφιερωμένη στην θεραπεία απ’ τον πόνο και σε μια ελεύθερη Ελλάδα δεν λύγισε. Τιμή και δόξα σε τέτοιες ψυχές! Κρίμα κι άδικο η δικαίωση να έρχεται πάντα μετά θάνατον στην πατρίδα μας!
    Σ' ευχαριστούμε Μαρία μου γι αυτό το υπέροχο αφιέρωμα!
    Καλό απόγευμα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σ' ευχαριστώ για τους υπέροχους στίχους που έφερες, Αννίκα μου!
      Αν σκεφτείς πως αυτή η σπουδαία γυναίκα ήρθε αντιμέτωπη μ' έναν θεοφιλογιαννάκο, διαπιστώνεις την κατάρα της φυλής μας. Να τρώει μονίμως η Ελλάδα τα άξια παιδιά της. Και να επιπλέουν τα περιττώματα...
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου, επέλεξες μια σπουδαία γυναίκα για το επετειακό σου! Πολύ χαίρομαι που θύμισες ποια ήταν και μέσα από εκείνη έδειξες και πάλι τη βρώμα της χούντας. Όμως, δυστυχώς, η Ελλάδα, όπως λένε, τρώει τα παιδιά της. Δεν υπάρχει σεβασμός σε τίποτα. Το μόνο που ανησυχεί είναι η εικόνα προς τα έξω, τότε βάζουν λίγο νερό στο κρασί τους.
    Σιγά μη δίνανε ετούτοι βάρος σε μια τέτοια μέρα, αφού θέλουν να ξεχάσουν και να θάψουν ό,τι συνέβη. Ίδιας κοπής άνθρωποι πώς θα πράξουν διαφορετικά;
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό. Το κομμάτι αυτό της ιστορίας μας παραχαράσσεται συστηματικά. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Θα θυμόμαστε!
      Καλό σαββατοκύριακο Γλαύκη μου!

      Διαγραφή
  9. Μια πολύ θλιβερή μέρα η 21 Απριλίου και γίνεται ακόμα πιο θλιβερή γιατί διαπιστώνω πως η σημερινή κυβέρνηση πέρασε "ντούκου" αυτή την μέρα πάντα με το πρόσχημα του ιού...
    Πολλές οι Ελληνίδες γυναίκες λιγότερες γνωστές από την Φλέμινγκ που είχαν βρει πολλούς τρόπους αντίστασης και τους οφείλουμε ευγνωμοσύνη για τη δράση τους!
    Πάντως πολλοί ήταν και αυτοί που δεν κοιμόντουσαν με τα παράθυρα ανοιχτά γιατί δεν ήξεραν από πού θα έμπαινε το κακό!

    Μπράβο Μαρία μου, που θυμήθηκες την θλιβερή (επίσης) αυτή περίοδο της Ελλάδας και μας έδωσες ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο!
    ΑΦιλάκια πάντα γλυκά και με κατανόηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, η σύγχρονη ιστορία μας, κουβαλάει μόνο θλίψη.
      Με τα παράθυρα θεόκλειστα εξακολουθούμε να κοιμόμαστε, παρά τις στρατιές των ένστολων που έχουν προσληφθεί, για να μας "φυλάνε".
      Φιλιά πολλά Στεφανία μου και καλό σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  10. Ημέρες μνήμης και θλίψης......ζοφερές εποχές ζήσαμε και ζούμε....Ας μην λησμονήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιβάλλεται να μην λησμονούμε.
      Την καλησπέρα μου Κλαυδία μου!

      Διαγραφή
  11. Την νεότερη ιστορία,θα τη διδάξουν μετά από 100 χρόνια, για να τα πουν όπως θέλουν.
    Έτσι δεν γίνεται πάντα;
    Σ' ευχαριστούμε που μας θυμισες τη θλιβερή επέτειο.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσα όμορφα μαθαίνω από το μπλοκ αυτό. Τι υπέροχες μορφές για παραδειγματισμό. Την έζησα τη Χούντα φίλη μου , έπαψα πλέον να γράφω τέτοια μέρα στο μπλοκ μου για τις μέρες αυτές τις κρατώ πια μέσα μου σαν ανάμνηση. Μαθήτρια στο σχολικό μέσα μάθαμε , οι καλόγριες που μας έκλεισαν στη σχολή για προστασία, αργότερα φοιτήτρια και μάρτυρας πολλών μέχρι την ημέρα του Πολυτεχνίου που με συνέλαβαν.Ας πάνε μακριά αυτές οι μέρες και να μη ξανάρθουν στις επόμενες γενιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα έχεις ζήσει στο πετσί σου, Γεωργία μου.
      Με την ίδια ευχή σε χαιρετώ, να μην ξανάρθουν τέτοιες εποχές ♥

      Διαγραφή

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.